Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

ΠΟΙΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ; ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ












Και κάτι για τα γενέθλια του Μίκη Θεοδωράκη

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ; ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ (Προσθήκη Βίντεο)

Στο τέλος της προηγούμενης ανάρτησης έγραφα ότι στη νέα ανάρτηση θα παρουσίαζα μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Δυστυχώς ειδικοί λόγοι (πολύ σοβαροί) δεν επιτρέπουν στο παρόν στάδιο να γένει η συγκεκριμένη ανάρτηση. Επιφυλάσσομαι.

* * *



* * *


Δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός.
Τα πράγματα έχουν μια συνέχεια.

Αναφέρομαι στα όσα έγιναν τελευταία με τα συνθήματα στην Εθνική Φρουρά αλλά και στη συγκέντρωση των αντι-ομοσπονδιακών που έγινε στις 20 του Ιούλη στη Λευκωσία.
Θα θυμίσω ότι διαφώνησα με κάποιους φίλους (και με μερικούς έντονα μάλιστα) όταν την 1η Οκτωβρίου άρχισαν να διαμαρτύρονται για τις εξακριβώσεις στοιχείων που έγιναν σε κάποιους κατά τη διάρκεια της παρέλασης.

Τότε κάποιοι μίλησαν για ελευθερία έκφρασης κι εγώ διαφώνησα λέγοντας ότι η ύβρεις και το έμμεσο κάλεσμα για ανατροπή της κυβέρνησης δεν ήταν θέμα ελεύθερης έκφρασης.
Προηγήθηκε το έντονο γιουχάισμα εναντίον του προέδρου από «αγωνιστές» νέους κατά τη διάρκεια του μνημοσύνου του Γρηγόρη Αυξεντίου στο Μαχαιρά, ένα μήνα μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.

Πριν ακόμα προχωρήσει σε… (υποχωρήσεις και παραχωρήσεις) στο κυπριακό.

Ακολούθησαν οι άμεσες και κατά μέτωπο επιθέσεις του Β. Λυσσαρίδη εναντίον του προέδρου όταν ο επίτιμος της ΕΔΕΚ μιλούσε για οσφυοκάμπτες, βουτυροσπόνδυλους και ανθρώπους με μειωμένες αντιστάσεις που ήταν έτοιμοι να παραχωρήσουν γη και ύδωρ στους Τούρκους.
Συνέχισαν με τις αδικαιολόγητες και χωρίς λόγο επιθέσεις και κατηγορίες περί προσπάθειας αφελληνισμού που προωθεί η κυβέρνηση και ο πρόεδρος.

Παράλληλα ξεκίνησε μια οργανωμένη και ενορχηστρωμένη προσπάθεια υπόσκαψης αλλά και συκοφαντίας από μερίδα του τύπου, διαστρεβλώνοντας πράγματα και καταστάσεις, παρουσιάζοντας τον πρόεδρο να αποδέχεται τουρκικές θέσεις.

Την ίδια ώρα, με μια κατ’ επίφαση αγωνιστικότητα, ενσπείρουν την ηττοπάθεια μέσα στο λαό και καλλιεργούν την εντύπωση ότι η όποια λύση που θα προκύψει θα είναι εναντίον των ε/κυπρίων.

Ο συνειρμός είναι απλός: αφού όλα θα είναι εναντίον μας, τότε καλύτερα να μείνουμε όπως είμαστε.

Το ερώτημα είναι γιατί όλοι αυτοί οι «θαρραλέοι» αγωνιστές και «πατριώτες» δεν έχουν το θάρρος να βγουν και να πουν ευθαρσώς τι προτείνουν;

* * *

Επιμένω ότι οι καταστάσεις όπως εξελίσσονται σιγά-σιγά, οδηγούν σε συνθήκες που θυμίζουν την προπραξικοπηματική περίοδο.

Μπορεί κάποιοι να το θεωρήσουν ως υπερβολή. Μπορεί, έχουν το δικαίωμα.

Έχω κι εγώ το δικαίωμα όμως να υποστηρίζω ότι βαδίζουμε προς την ίδια κατεύθυνση.

Να θυμίσω ότι η αρχή της παρανομίας ξεκίνησε τότε με την προετοιμασία του εδάφους που θα έφερνε τον διχασμό.

Και ξεκίνησε από την Εθνική Φρουρά με κάποιους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς να καλλιεργούν το μίσος, τον εθνικισμό και το σοβινισμό ενάντια σε κάθε μη ελληνικό αλλά και εναντίον των κομμουνιστών.

Σήμερα (και ας μη βιαστούν κάποιοι να μιλήσουν για μεμονωμένες περιπτώσεις), όλα αυτά είναι υπαρκτά φαινόμενα.

Παράδειγμα οι καταγγελίες για τα σοβινιστικά συνθήματα στην Ε.Φ.
Όλα αυτά τα φαινόμενα μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι.
Γιατί;
Διότι έχουν ιδεολογικό υπόβαθρο.
Ιδού ένα δείγμα, όχι από κάποιον ανεγκέφαλο νεαρό (όπως έγινε προσπάθεια να παρουσιαστούν οι δράστες τέτοιων φαινομένων) αλλά από ένα συνειδητό, αναγνωρισμένο και έγκυρο δημοσιογράφο (κατά μερικούς):

Τι να φωνάζουν οι νεοσύλλεκτοι;
Από της ιδρύσεως της Εθνικής Φρουράς, οι νεοσύλλεκτοι όπως και οι «παλιοσειρές», πάντα φωνάζαμε συνθήματα. Και τραγουδούσαμε τραγούδια ενισχυτικά του υψηλού φρονήματος, που πρέπει να διακρίνει όλους. Ναι, ναι, αυτού του υψηλού φρονήματος, για το οποίο μόλις προχθές σε ομιλία του για τους πεσόντες στην τουρκική εισβολή ήρωές μας, μιλούσε ο Υπουργός Άμυνας, ότι πρέπει να χαρακτηρίζει αξιωματικούς και οπλίτες.
Ο Κ. Παπακώστας, ορθά, επισήμανε ακόμα ότι όσο υπάρχει τουρκική κατοχή, τόσο η Ε.Φ. θα ενισχύεται και θα αναβαθμίζεται. Αλλά πώς; Με προβατοποιημένους, πολτοποιημένους και λοβοτομημένους στρατιώτες και νεοσύλλεκτους; Τότε, όμως, δεν θα έχουμε ετοιμοπόλεμο στρατό αλλά μπουλούκι ατάκτων. Μαθαίνουμε, λοιπόν, πως σε ΚΕΝ επιπλήχθηκαν και τιμωρήθηκαν αξιωματικοί επειδή, άκουσον! άκουσον!, έβαζαν τους νεοσύλλεκτους να φωνάζουν «Ελλάς, Ελλάς, σκέπασε κι εμάς!».
Μα, κύριε Υπουργέ της Άμυνας, δεν είναι αυτή η επίσημη πολιτική Χριστόφια; Δεν λέτε στην διαπασών, ευκαίρως-ακαίρως, ότι η Ελλάδα είναι το μοναδικό, γνήσιο και αδελφικό στήριγμά μας; Αν, λοιπόν, έτσι συμβαίνει, ορθά, ορθότατα οι νεοσύλλεκτοι ΟΦΕΙΛΟΥΝ να φωνάζουν, «Ελλάς, Ελλάς, σκέπασε κι εμάς» και, αν δεν το πράττουν, τότε, ναι, να τιμωρούνται οι αξιωματικοί που δεν υλοποιούν επίσημη πολιτική. Όχι να τιμωρούνται επειδή οι νεοσύλλεκτοι φωνάζουν τα επιβαλλόμενα. Τόσος ψοφοδεϊσμός, πια;
Σ.Ι.

Κατά τον Σάββα Ιακωβίδη, λοιπόν, για να έχουμε αξιόμαχο στρατό οι νέοι μας θα πρέπει να φανατίζονται, θα πρέπει να μετατρέπονται όχι σε μαχητές, έτοιμους να αντιμετωπίσουν οποιανδήποτε επιβουλή, αλλά σε αιμοβόρους που δεν θα ησυχάσουν αν δεν πιουν αίμα τούρκικο, αν δεν κάνουν μάνες δίχως γιους!

Και σαφώς, το «αθώο» σύνθημα «Ελλάς Ελλάς σκέπασε κι εμάς» δεν έχει την έννοια που προσπαθεί παραπλανητικά να σώσει ο συγκεκριμένος αρθρογράφος αλλά παραπέμπει σαφέστατα στην ένωση.

Διότι δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι προ του ’74 αυτό το σύνθημα, αυτό το περιεχόμενο είχε (και έχει).
Διαβάστε και ένα σχετικό άρθρο από την ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής:

10ημερον φυλάκιση διότι διέταξα να φωνάξουν “ΠΑΡΑΝΟΜΟ” σύνθημα
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Ιουλίου 24, 2009
Θα ήθελα να επικοινωνήσω μαζί σας για να σας περιγράψω κάτι που με ενοχλεί αφάνταστα στην Κυπριακή κοινωνία γενικά και ειδικά στην Εθνική Φρουρά. Είμαι 20 χρονών και έχω μέχρι τώρα τελέσει περίπου τους 12 από τους 24 μήνες της θητείας μου. Είχα από καιρό εκφράσει την επιθυμία μου στον Λοχαγό μου, για να με στείλει εκπαιδευτή στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσύλλεκτων της Λάρνακας. Για να μην πολυλογώ, έφτασα μέχρι τώρα στα μισά της απόσπασης μου στο ΚΕΝ Λάρνακας και έχω τιμωρηθεί μόλις σήμερα με 10ημερον φυλάκιση δια τον λόγο ότι έβαλα τους νεοσύλλεκτους να φωνάξουν “ΠΑΡΑΝΟΜΟ” σύνθημα… Tο σύνθημα αυτό το είπαμε κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης για την παρέλαση που θα κάνουν και έλεγε: «ΜΕ Τ’ΑΡΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣ’ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ»
Το κουμμουνιστικό κόμμα που διοικεί τον τόπο αυτό φέρεται να εμπλέκεται στο θέμα, αφού μαθεύτηκε ότι η νεολαία της “ΕΔΟΝ”, που ανήκει στο κουμμουνιστικό κόμμα “ΑΚΕΛ”, έχει δώσει εντολή στους νεοσύλλεκτους που τυγχάνουν και μελή της να αναφέρουν τυχόν “ΠΑΡΑΝΟΜΑ” συνθήματα στους ιθύνοντες της παράταξης ούτως ώστε αυτοί να μπορούν να το αναφέρουν πιο ψηλά..
Αυτό για να δείτε που φτάσαμε, να εμπλέκονται τέτοιου είδους υποκείμενα ακόμα και στα δρώμενα της ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ.. Με ποιο ηθικό και με ποσό γενναία θα πολεμήσουν οι στρατιώτες αυτοί στο μέλλον, αφού διδάσκονται μέχρι και στο στρατό ότι οι τούρκοι δεν είναι εχθροί μας;
Υ.Γ. Μέχρι τώρα δεν “έχω φάει” ούτε μια μέρα κράτηση στην θητεία μου..
M. – Κύπρος

Αλλά και το πιο κάτω κείμενο επιβεβαιώνει τα όσα έγραψα πιο πάνω για το άρθρο του Σ. Ιακωβίδη:

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΜΥΝΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Δημοσιεύθηκε από xryshaygh στο Ιουλίου 24, 2009
Για δεκαετίες ολόκληρες τα Ελληνόπουλα της Κύπρου μέσα στα πλαίσια της εκπαιδεύσεώς τους στην Εθνική Φρουρά φώναζαν συνθήματα όπως «Η Κύπρος είναι Ελληνική», «Ελλάς Κύπρος Ένωσις» και φυσικά συνθήματα κατά των Τούρκων. Όμως με δήλωσή του ο ίδιος ο Υπουργός Άμυνας της Κύπρου κάλεσε τους στρατιώτες να υπερβούν την ιεραρχία και να καταγγείλουν τα «παράνομα» όπως είπε συνθήματα!
Όπως μετέδωσαν τα ΜΜΕ «λυπηρό, απαράδεκτο και αξιόποινο» χαρακτήρισε ο Υπουργός Άμυνας του Χριστόφια, Κώστας Παπακώστας, το φαινόμενο της εκφώνησης συνθημάτων που δεν προβλέπονται στα Κέντρα Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων. Παράλληλα, ο κ. Παπακώστας έστειλε το μήνυμα στους νεοσύλλεκτους ότι δεν είναι υποχρεωμένοι να εκφωνούν συνθήματα που τους διατάζουν οι εκπαιδευτές τους και τα οποία βρίσκονται εκτός πάγιας διαταγής.
Στον Υπουργό δόθηκε ανώνυμη επιστολή υπαξιωματικού της ΕΦ προς την οργάνωση Χρυσή Αυγή, με την οποία κατηγορείτο η Κυβέρνηση για παρεμπόδιση εκφώνησης τέτοιων συνθημάτων, και του ζητήθηκε να τη σχολιάσει.

Με λίγα λόγια βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση με ιδεολογικό περιεχόμενο.
Ένα περιεχόμενο που κανένα κοινό έχει με τον επιδιωκόμενο στόχο της πολιτικής ηγεσίας για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Όλα αυτά παραπέμπουν αλλού.

* * *
ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
Άμεση ευθύνη για την κατάσταση που δημιουργείται φέρουν συγκεκριμένα κόμματα ή καλύτερα συγκεκριμένοι πολιτικοί.

Το ειρωνικό «ευέλικτος» που καθημερινά διαβάζουμε στο διαδίκτυο και σε κάποιες εφημερίδες είναι εφεύρημα του Ευρωκό.

Ακόμα και χθες, ο Δ. Συλλούρης μίλησε για τον ευέλικτο πρόεδρο.

Πέραν τούτου, σοκ προκάλεσε η είδηση ότι της ομάδας που ξεφώνιζε τα υβριστικά συνθήματα εναντίον του προέδρου στο λεγόμενο συλλαλητήριο ηγείτο νεαρό στέλεχος του ΔΗΚΟ, υποψήφιος ευρωβουλευτής στις τελευταίες εκλογές!

Την είδηση επιβεβαίωσαν με δηλώσεις τους τόσο ο Νίκος Κλεάνθους όσο και ο Φώτης Φωτίου, αλλά και ο Φύτος Κωνσταντίνου και η Αθηνά Κυριακίδου.

Πάντως συγκλονιστικές ήταν οι δηλώσεις σήμερα στον ΑΣΤΡΑ των Νίκου Κλεάνθους και Αθηνάς Κυριακίδου.

Ο πρώτος δήλωσε ότι το ΔΗΚΟ εισπράττει τα επιτίμια της εθνικιστικής πολιτικής που εκτρέφει το τελευταίο διάστημα.

Μίλησε για ένα κόμμα που ολισθαίνει στον εθνικισμό από μερίδα της ηγεσίας του αλλά και για διάσταση ηγεσίας και βάσης.

Η δεν Αθηνά Κυριακίδου υπογράμμισε ότι δεν θα επιτρέψουν να οδηγηθεί το ΔΗΚΟ στην άκρα δεξιά.

Ολόκληρες οι δηλώσεις των Κλεάνθουν και Κυριακίδου μπορείτε να τις ακούσετε εδώ:

http://astra.mywebreview.com/index.php?pageaction=ast&modid=ShowAudio&audid=17


* * *

Θεωρώ λοιπόν, ότι όλα αυτά που γίνονται και καταγγέλλονται δεν είναι καθόλου μεμονωμένα ούτε και τυχαία.

Αλλά πολύ περισσότερο δεν πρόκειται για αθώες καταστάσεις και πολύ περισσότερο δεν έχουν να κάνουν με το ζήτημα της ελευθερίας της έκφρασης.

Όσοι επικαλούνται αυτό το επιχείρημα θα πρέπει να ξέρουν ότι η Δημοκρατία οφείλει να είναι αμείλικτη όταν τίθεται σε κίνδυνο.

Διαφορετικά δεν θα υπάρχει Δημοκρατία.

Και μιλούμε πλέον εκ πείρας, αφού πριν από 35 χρόνια κάποιοι ανέτρεπαν την κυβέρνηση προβάλλοντας ως ένα από τους κύριους λόγους την… έλλειψη Δημοκρατίας!!!


Ρωτώ λοιπόν, η ιστορία επαναλαμβάνεται;



Σάββατο 18 Ιουλίου 2009

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ και δύο βίντεο

Η εβδομάδα των παθών κορυφώνεται με την επέτειο της τουρκικής εισβολής του 1974.

Δεν είναι σχήμα λόγου το ότι πραξικόπημα και εισβολή είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος. Είναι (και όχι ήταν) ένα δίδυμο έγκλημα που στόχο είχε να μοιράσει την Κύπρο στα δύο προς εξυπηρέτηση τω γεωπολιτικών συμφερόντων του ΝΑΤΟ της τότε εποχής.




Δεν είναι τυχαίο ότι το κυπριακό απασχόλησε και το ΝΑΤΟ. Δεν είναι τυχαίο που απασχόλησε και τις ΗΠΑ. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε όλη την περίοδο της μεγάλης συνωμοσίας (από το 1960 μέχρι το 1974) είχαν εμπλακεί οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Ελλάδας, της Τουρκίας, του Ισραήλ κ.ο.κ.

Στην εξυπηρέτηση των όποιων συμφερόντων οι ανθρώπινες ψυχές δεν μετρούσαν. Θεωρούνταν… παράπλευρες απώλειες.

Η τουρκική εισβολή εκδηλώθηκε με μεγάλη αγριότητα. Οι εισβολείς διέπραξαν σωρεία εγκλημάτων ξεκινώντας από τις εν ψυχρώ δολοφονίες, τους βιασμούς, τους αγνοούμενους και καταλήγοντας στους μαζικούς εκτοπισμούς.

Η Κύπρος ζούσε σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Ποτέ στην ιστορία του δεν βρέθηκε μπροστά σε τόσο μεγάλης έκτασης καταστροφή.

Εκείνες τις ημέρες διαδραματίστηκαν μια σειρά από γεγονότα που σφράγισαν την κυπριακή ιστορία.

Ο βίαιος διαχωρισμός ε/κυπρίων και τ/κυπρίων και η ανταλλαγή πληθυσμών αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου την αποτύπωση των τουρκικών προθέσεων.

Έλεγχος απευθείας από την Τουρκία της μισής Κύπρου. Έλεγχος μιας περιοχής που πλέον θα ήταν αμιγώς τουρκική.

Συντελέστηκε το έγκλημα του εποικισμού που σιγά σιγά και με το πέρασμα του χρόνου, μαζί με όλα τα άλλα, δημιούργησαν και εξακολουθούν να δημιουργούν νέα δεδομένα με ορατές (για όσους θέλουν να τις βλέπουν) τις συνέπειες για το μέλλον.

Μετά την εισβολή η Τουρκία με δηλώσεις αξιωματούχων της διακήρυττε ότι το κυπριακό λύθηκε με την «Ειρηνευτική Επιχείρηση» του 1974.

Πέρασαν τρεις δεκαετίες χωρίς καμιά ουσιαστική αλλαγή στο status guo.

Στις 12 Φεβρουαρίου 1977 γίνεται η πρώτη προσπάθεια εξεύρεσης συγκεκριμένης λύσης στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και υπογράφεται (στην παρουσία του Γ.Γ. του ΟΗΕ Κουρτ Βάλτχάιμ) η γνωστή συμφωνία Μακαρίου Ντενκτάς η οποία προνοούσε:

1. Επιζητούμε μια ανεξάρτητη, αδέσμευτη δικοινοτική ομόσπονδη Δημοκρατία.

2. Το έδαφος υπό τη διοίκηση της κάθε κοινότητας πρέπει να συζητηθεί υπό το φως της οικονομικής βιωσιμότητας ή παραγωγικότητας και της ιδιοκτησίας γης.

3. Θέματα αρχών όπως η ελευθερία διακίνησης, ελευθερία εγκατάστασης, το δικαίωμα περιουσίας και άλλα εξειδικευμένα ζητήματα, είναι ανοικτά για συζήτηση, λαμβάνοντας υπόψη τη θεμελιώδη βάση ενός δικοινοτικού ομοσπονδιακού συστήματος και ορισμένες πρακτικές δυσκολίες, οι οποίες μπορεί να προκύψουν για την τουρκοκυπριακή κοινότητα.

4. Οι εξουσίες και αρμοδιότητες της κεντρικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης θα είναι τέτοιες, ώστε να διασφαλίζουν την ενότητα της χώρας λαμβανομένου υπόψη και του δικοινοτικού χαρακτήρα του κράτους.

Λίγους μήνες μετά ο Μακάριος πεθαίνει αλλά η συμφωνία του γίνεται πυξίδα για τα επόμενα χρόνια.

Έτσι στις 19 Μαΐου 1979 υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Δρα Βάλτχαϊμ έχουμε τη δεύτερη συμφωνία αυτή τη φορά μεταξύ Κυπριανού Ντενκτάς:

1. Συμφωνήθηκε η επανάληψη των διακοινοτικών συνομιλιών στις 15 Ιουνίου 1979.

2. Η βάση των συνομιλιών θα είναι οι κατευθυντήριες γραμμές Μακαρίου-Ντενκτάς της 12ης Φεβρουαρίου 1977 και τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών που είναι σχετικά με το κυπριακό πρόβλημα.

3. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των πολιτών της Δημοκρατίας.

4. Οι συνομιλίες θα καλύψουν όλες τις εδαφικές και συνταγματικές πτυχές.

5. Προτεραιότητα θα δοθεί στην επίτευξη συμφωνίας για την επανεγκατάσταση στα Βαρώσια υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών ταυτόχρονα με την έναρξη της μελέτης από τους συνομιλητές των συνταγματικών και εδαφικών πτυχών μιας συνολικής διευθέτησης.

Μόλις επιτευχθεί συμφωνία για τα Βαρώσια θα εφαρμοστεί, χωρίς να αναμένεται η έκβαση των συζητήσεων για άλλες πτυχές του κυπριακού προβλήματος.

6. Συμφωνήθηκε η αποχή από οποιαδήποτε ενέργεια, η οποία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την έκβαση των συνομιλιών, και ειδική έμφαση θα δοθεί σε αρχικά πρακτικά μέτρα και από τις δύο πλευρές για την προώθηση καλής θέλησης, αμοιβαίας εμπιστοσύνης και την επάνοδο σε ομαλές συνθήκες.

7. Η αποστρατικοποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας αντιμετωπίζεται, και θέματα σχετικά με αυτή θα συζητηθούν.

8. Η ανεξαρτησία, κυριαρχία, εδαφική ακεραιότητα και το αδέσμευτο της Δημοκρατίας θα πρέπει να τυγχάνουν επαρκών εγγυήσεων έναντι της ένωσης, ολικώς ή μερικώς, με οποιαδήποτε άλλη χώρα και έναντι οποιασδήποτε μορφής διχοτόμησης ή απόσχισης.

9. Οι διακοινοτικές συνομιλίες θα διεξαχθούν με συνεχή τρόπο, αποφεύγοντας οποιαδήποτε καθυστέρηση.

10. Οι διακοινοτικές συνομιλίες θα διεξαχθούν στη Λευκωσία.

Ούτε αυτή η συμφωνία τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή.
Ακολούθησε μια μακρά περίοδος διαβουλεύσεων με την κατάθεση διάφορων προτάσεων και ιδεών οι οποίες απορρίπτονταν από τις δύο πλευρές.

Είναι ωστόσο γεγονός ότι τότε, όπως και σήμερα, αρκετές από τις πρωτοβουλίες χάθηκαν μέσα στο παιχνίδι των πολιτικών μας οι οποίοι προσπαθούσαν να αποδείξουν ποιος είναι πιο πατριώτης από τον άλλο.

Μια σειρά λαθών και παραλείψεων εν μέσω απόρριψης των Ιδεών Γκάλι, ενεργών Ηφαιστείων, S300 φτάσαμε στο γνωστό σχέδιο Ανάν.

Θα προσπεράσω αυτή την περίοδο. Το τι έγινε και πως, είναι γνωστά.

Η αδράνεια και η αδυναμία διαχείρισης του Όχι στριμώχνει την ε/κυπριακή πλευρά στη γωνιά.

Σε μια προσπάθεια αναζωπύρωσης των προσπαθειών (κάποιοι μιλούν και για προσπάθεια να δημιουργηθούν απλώς εντυπώσεις) φτάνουμε στη συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006 μεταξύ Παπαδόπουλου – Ταλάτ.

1. Δέσμευση για την επανένωση της Κύπρου με βάση μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

2. Αναγνώριση του γεγονότος ότι το στάτους κβο είναι απαράδεκτο και η παράτασή του θα είχε αρνητικές επιπτώσεις για τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους.

3. Δέσμευση στη θέση ότι μια συνολική διευθέτηση είναι επιθυμητή, καθώς και εφικτή, και δεν θα πρέπει να καθυστερήσει περαιτέρω.

4. Συμφωνία για άμεση έναρξη διαδικασίας, η οποία θα διαλαμβάνει δικοινοτική συζήτηση θεμάτων που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή του λαού και, ταυτόχρονα, εκείνων που αφορούν ουσιαστικά θέματα, και τα δύο εκ των οποίων θα συμβάλουν σε μια συνολική διευθέτηση.

5. Δέσμευση να διασφαλιστεί ότι θα επικρατήσει “κατάλληλη ατμόσφαιρα” για να είναι η διαδικασία αυτή επιτυχής. Συναφώς, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης είναι ουσιαστικά, τόσο για βελτίωση της ατμόσφαιρας όσο και για βελτίωση της ζωής όλων των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων. Επίσης, σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να τεθεί τέρμα στο ούτω καλούμενο 'παιχνίδι επίρριψης ευθυνών'.

Απόφαση των δύο ηγετών

Οι Τεχνικές Επιτροπές για θέματα που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή του λαού θα αρχίσουν το έργο τους μέχρι το τέλος Ιουλίου, νοουμένου ότι, κατά τον ίδιο χρόνο, οι δύο ηγέτες θα έχουν, επίσης, ανταλλάξει κατάλογο θεμάτων ουσίας και νοουμένου ότι τo περιεχόμενό του θα εξεταστεί από δικοινοτικές ομάδες εργασίας αποτελούμενες από εμπειρογνώμονες και θα οριστικοποιηθούν από τους ηγέτες.

Οι δύο ηγέτες θα συναντώνται περαιτέρω, από καιρού εις καιρό, όποτε κρίνεται χρήσιμο, για να δίνουν καθοδήγηση στις δικοινοτικές ομάδες εργασίας αποτελούμενες από εμπειρογνώμονες για να αξιολογούν την εργασία των Τεχνικών Επιτροπών

Πέρασε και αυτή η συμφωνία χωρίς να υλοποιηθεί ποτέ.
Τα πράγματα αλλάζουν με την εκλογή Χριστόφια στην προεδρία της Δημοκρατίας.

Παρά τα όσα λέγονται, υλοποιεί την συμφωνία της 8ης Ιουλίου.
Στην πρώτη συνάντηση της 21ης Μαρτίου 2008 υλοποιείται η πρόνοια για τη σύσταση ομάδων εργασίας και τεχνικών επιτροπών.

Στην επόμενη συνάντηση της 23ης Μαΐου:

''Επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται σε σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Αυτός ο συνεταιρισμός θα έχει μία Ομόσπονδη Κυβέρνηση με μία διεθνή προσωπικότητα, καθώς και μια Τουρκοκυπριακή Συνιστώσα Πολιτεία και μία Ελληνοκυπριακή Συνιστώσα Πολιτεία, ίσου καθεστώτος.

Οι δύο ηγέτες έδωσαν εντολές στους Εκπροσώπους τους να εξετάσουν, εντός 15 ημερών, τα αποτελέσματα των τεχνικών επιτροπών.

Οι Εκπρόσωποι θα μελετήσουν πολιτικά και στρατιωτικά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Θα προωθήσουν το άνοιγμα του οδοφράγματος του Λιμνίτη Γεσιλιρμάκ και άλλων σημείων διέλευσης.


Στα δύο βίντεο που ακολουθούν ο Δημήτρης Χριστόφιας ξεκαθαρίζει τι πραγματικά επιδιώκει.
Εξηγά τη διαφορά μεταξύ Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και Συνομοσπονδίας, ενώ σαφέστατη είναι και η θέση του στο θέμα των εγγυήσεων. Ξεκαθαρίζει ακόμα τι σημαίνει πολιτική ισότητα, κάτι που ελαφρά τη καρδία κάποιοι διαστρεβλώνουν.









Αυτά, αποτελούν απάντηση σε όσα συκοφαντικά λέγονται κατά καιρούς από διάφορους εναντίον του.
Πιστεύω ότι μετά από αυτό, ο καθένας θα πρέπει να κρίνει τον πρόεδρο με βάση τα όσα διακηρύττει και όχι με βάση το τι φαντάζεται ο οποιοσδήποτε.


Στην επόμενη ανάρτηση θα παρουσιαστεί μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.
Μην την χάσετε...

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ (Προσθήκη Νο 2)

Υποσχέθηκα να αναρτήσω το φιλμάκι που ετοίμασαν οι μαθητές του γυμνασίου Παλουριώτισσας.
Η αξιέπαινη προσπάθεια των μαθητών εντάσσεται μέσα στα πλαίσια στόχου του Υπουργείου Παιδείας για την καλλιέργεια κουλτούρα συμφιλίωσης.






Ο Ιούλιος του 1974 αποτέλεσε το αποκορύφωμα της προδοσίας σε βάρος της Κύπρου. Μια προδοσία που ξεκίνησε πολύ προηγουμένως με τη μια συνωμοσία να διαδέχεται την άλλη με σκοπό και στόχο την επιβολή της διχοτόμησης.

Θέλω να είμαι ξεκάθαρος από την αρχή. ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι, πρόσωπα, κόμματα, οργανωμένοι φορείς έχουν τι δικό τους μερίδιο ευθύνης για όσα έγιναν, μηδενός εξαιρουμένου. Στον καθένα ότι αναλογεί. Είτε οι κινήσεις τους έγιναν θεληματικά, άθελα ή για λόγους ανάγκης.

Φάνηκε εκ των πραγμάτων ότι η συνωμοσία κορυφώθηκε την περίοδο 1971-74 με καθοριστική προσωπικότητα τον Γεώργιο Γρίβα, γνωστό ως Διγενή.

Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι αποτέλεσμα οποιασδήποτε εμπάθειας ή υστεροβουλίας. Αυτά τα έχω ξεπεράσει προ πολλού.
Άλλωστε δεν εξαιρώ από τις ευθύνες τον άλλο «μεγάλο» της εποχής τον Μακάριο ο οποίος έσπερνε τη σύγχυση (το λιγότερο) πότε πατώντας στην στήριξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου και πότε σήκωνε το λάβαρο της ένωσης.

Ίσως θα ξενίσει πολλούς η θέση μου αλλά δεν θεωρώ κανένα τους ως προδότη. Διότι πιστεύω πως ότι έκανε ο καθένας, το έκανε θεωρώντας πως έκανε το καλύτερο για τον τόπο του.
Στο τέλος όμως μετρά το αποτέλεσμα…

Θεωρώ λοιπόν, ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη για όσα έγιναν τη φέρει ο Γρίβας.
Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο του Σπ. Παπαγεωργίου «Μακάριος πορεία διά πυρός και σιδήρου» μαθαίνει πολλά για τις προθέσεις και τους στόχους του Γρίβα. Και αναφερόμαστε σε όχι κάποιον τυχαίο αλλά στον Παπαγεωργίου που υπήρξε ο θεωρητικός της Ένωσης (αλλά και πρακτικός όπως λέει ο ίδιος) την περίοδο 1971-74. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Γρίβα την ίδια περίοδο και διετέλεσε «διευθυντής» του Γραφείου Τύπου και πληροφοριών κατά τις ημέρες του πραξικοπήματος.

Προκαλεί πραγματικά εντύπωση η αποκάλυψη ότι ο Γρίβας στόχευε σε ανατροπή του Μακαρίου ακόμα από το 1959 όπου την τελευταία στιγμή ματαιώθηκε η ενέργεια. Όπως εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ακόμα και μετά την εισβολή, άνθρωποι της ΕΟΚΑ Β’ σχεδίαζαν ταυτόχρονη δολοφονία του Μακαρίου και του Καραμανλή!

Ο Παπαγεωργίου δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις πραγματικές προθέσεις του Γρίβα. Ξεκαθαρίζει ότι δεν υπήρξε καθόλου αντιχουντικός και προσθέτει ότι:

«Σκοπός του ήταν να αναλάβει αγώνα για την Ένωση, ενώ ποτέ δεν είπε τι θα γίνει με τους Τ/κύπριους σε περίπτωση δικής τους επιβολής πάνω στους Ε/κύπριους. Όταν έστελνε για δημοσίευση στις φιλικές του εφημερίδες τα δύο σχέδια του Άτσεσον για το κυπριακό, ο Γρίβας έγραφε στους συνεργάτες τους: “Να δώσουμε προβολή. Σε αυτά θα στηρίξουμε την πολιτική μας”.

Ή ακόμα είναι σημαντικό όταν σημειώνει ότι σε μια από τις διαταγές του Γρίβα αναφερόταν:
«Είμεθα έτοιμοι δια τον αγώνα. Όρθιοι θα πολεμήσωμεν τον Μακάριο (…) Μια μόνο φορά θα τα πούμε με τον Μούσκον, αλλά θα είναι η τελευταία γι αυτόν».

Είναι επίσης σημαντικό το ότι αναφέρεται σαφέστατα στις σχέσεις του με τη χούντα, ιδιαίτερα του Ιωαννίδη, σχέσεις που κορυφώθηκαν λίγο πριν το θάνατο του τον Ιανουάριο του 1974.

Γρίβας και πραξικόπημα

Υπάρχει η άποψη που λέει ότι ο Γρίβας είναι αθώος του κρίματος για το πραξικόπημα αφού είχε πεθάνει 6 μήνες πριν από αυτό.
Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα λέει άλλα.

Πρώτα πρώτα δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το εμφυλιοπολεμικό κλίμα δεν ξεκίνησε στις 15 Ιουλίου αλλά πολύ προηγούμενα για να κορυφωθεί στην περίοδο ‘71-’74 με την ίδρυση της ΕΟΚΑ Β’.

Σύμφωνα με τα όσα έγιναν μέχρι σήμερα γνωστά ο ίδιος ο Γρίβας ετοίμασε σχέδια πραξικοπήματος με πιο γνωστά τα ΣΦΕΝΔΟΝΗ και ΑΠΟΛΛΩΝ.


Το ΣΦΕΝΔΟΝΗ ορίστηκε να εκτελεστεί στις 14 Φεβρουαρίου 1972 αλλά ματαιώθηκε όταν διέρρευσε στον Μακάριο ο οποίος μέσω του Γλαύκου Κληρίδη ζήτησε παρέμβαση των ΗΠΑ.

Το ΑΠΟΛΛΩΝ επίσης αναβλήθηκε (ήταν προγραμματισμένο για το καλοκαίρι του ’73). Εφαρμόστηκε όμως στις 15 Ιουλίου του 1974 με το όνομα ΑΦΡΟΔΙΤΗ.



Το ΑΠΟΛΛΩΝ προνοούσε κοινή δράση με την Ε.Φ. και τη χρήση αρμάτων μάχης. Θυμίζω ότι τότε η Ε.Φ. υπαγόταν απευθείας στη χούντα και δεν ελεγχόταν από την κυπριακή κυβέρνηση.
Το εκπληκτικό με τα σχέδια αυτά είναι ότι δεν προνοείτο καμία ενέργεια για αντιμετώπιση οποιασδήποτε τουρκικής ενέργειας.

Πέραν από τα δύο αυτά σχέδια ο Γρίβας είχε καταρτίσει τα σχέδια ΑΛΩΠΗΞ, ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΙΣ, ΓΡΟΝΘΟΣ (βασανισμοί αντιπάλων της ΕΟΚΑ Β’), ΒΡΟΝΤΗ, ΚΕΡΑΥΝΟΣ, ΣΕΙΣΜΟΣ, ΝΕΜΕΣΙΣ (δολοφονίες οπαδών του Μακαρίου), ΛΑΜΨΙΣ (δολοφονία Μακαρίου), ΦΛΟΓΑ (ηλεκτρονική ανατίναξη αυτοκινήτου του Μακαρίου), ΣΧΕΔΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Αρ. 7/ΣΕ/2791 που προνοούσε δολοφονία του Μακαρίου.

Κάποια από αυτά τα σχέδια εφαρμόστηκαν άλλα ματαιώθηκαν.

* * *

Η χούντα μέσω της Ε.Φ. και με τη συνεργασία μελών της ΕΟΚΑ Β’ και άλλων «εθνικοφρόνων» αφιέρωνε αρκετό χρόνο για την παρακολούθηση των πολιτικών της αντιπάλων και ιδιαίτερα της Αριστεράς.
Ενδεικτική είναι μία (από τις πολλές) φωτοτυπία εγγράφου του 2ου Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΕΦ ημερομ. 3-2-1972.



* * *
Ολοκληρώνω την σημερινή αναφορά με ένα άγνωστο στους πολλούς ντοκουμέντο.




ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΖΙΡΚΩΤΗ ΠΡΟΣ ΦΛΕΤΣΕΡ ΓΙΑ ΓΡΙΒΑ
Ανακαλύφθηκαν σε κρησφύγετο της ΕΟΚΑ Β’ στην Επταγώνια το 1973 και δημοσιεύθηκαν στον «Φιλελεύθερο» στις 28.11.1973.
Η πρώτη, που προέρχεται από τη Λάρνακα κι απευθύνεται προς το Γρίβα, πριν έρθει στην Κύπρο για να ηγηθεί της ανατρεπτικής δραστηριότητάς του, έχει ως εξής:

«ΓΕΩΡΓΙΟΣ AΛ. TZΙPKΩTHΣ*
Τ.Κ. 15 - ΛΑΡΝΑΚΑ
Εν Λάρνακι
τη 29 Ιουλίου 1971
Στρατηγόν Γεώργιον Γρίβαν – Διγενήν,
Αθήναι.
Αρχηγέ,
Χθες με επισκέφθη ο κ. Φλέτσερ. Ούτος εργάζεται εις την Βρετανικήν Πρεσβείαν και είναι αξιωματικός της Ιντέλλιτζενς Σέρβις.
Τον εγνώρισα προ ενός περίπου έτους. Με επισκέπτετο κάθε δύο ή τρεις μήνας και ομιλούσαμεν διά τον κομμουνιστικόν κίνδυνον και την εξάπλωσίν του εις Κύπρον. Χθες, αφού αρχίσαμεν πάλι να ομιλούμεν περί κομμουνισμού, μου εξέφρασε την ανησυχίαν του διά την ανοδικήν πορείαν την οποίαν παίρνει το κόμμα του Λυσσαρίδη και το ΑΚΕΛ μετά την τελευταίον κρίσιν εις τας σχέσεις Μακαρίου-ΙΙαπαδοπούλου.
Μου εξέφρασε επίσης την απαισιοδοξίαν του και μου ετόνισεν την κρισιμότητα της καταστάσεως μετά από τη μη αποδοχή υφ’ ολοκλήρου του Κυπριακού λαού των προτάσεων Παπαδοπούλου. Πρόσθεσε δε τα εξής:
«Όπως αντιλαμβάνομαι, οιαδήποτε πρότασις εις τον ελληνοκυπριακόν λαόν, ο Μακάριος δεν θα την αποδεχθεί. Γι' αυτόν τον λόγον, θα ήθελα να σε παρακαλέσω το εξής: Αντιλαμβάνομαι ότι εις το παρελθόν ο Στρατηγός Γρίβας είχεν αποδεχθεί μίαν από τας παραλλαγάς το σχεδίου Άτσεσον.
Εάν εις το μέλλον γίνει μία επαναφορά αυτού του σχεδίου ή ενός άλλου παρομοίου, ο Στρατηγός Γρίβας θα είναι διατεθειμένος να το δεχθεί; Θα σε παρακαλέσω πολύ, αν μπορείς, να μου δώσεις το συντομότερού μία συγκεκριμένην απάντησιν, διότι συντάσσω μίαν αναφορά εις την κυβέρνησιν μου. Βεβαίως, θα υπάρξουν και πάλι δυσκολίες, διότι υποτεθήστω ότι ο Στρατηγός Γρίβας, η Ελληνική κυβέρνησις και η Τουρκική κυβέρνησις αποδέχονται ένα τοιούτον σχέδιον, ο Μακάριος και πάλιν θα το απορρίψει».
Του απάντησα ως εξής: «Δεν μπορώ να σας δώσω καμίαν υπόσχεσιν. Θα φροντίσω να δω πώς θα μπορέσω και εάν μπορέσω να επικοινωνήσω με τον Στρατηγόν, διά να του μεταβιβάσω τα όσα μου είπατε και εναπόκειται βεβαίως εις εκείνον εάν θέλει να δώσει απάντησιν. Θα ήθελα όμως να προσθέσω τα εξής:
Εάν ο Στρατηγός Γρίβας αποδεχθεί ένα τοιούτον σχέδιον και εάν η Ελληνική Κυβέρνησις και η Τουρκική Κυβέρνησις ομού μετά του Στρατηγού Γρίβα καταλήξουν εις μίαν συμφωνίαν, τότε δεν πρέπει να σας φοβίζει τυχόν άρνησις του Μακαρίου, διότι εκείνο που θα έχετε να κάμετε είναι να στείλετε τον Στρατηγόν Γρίβαν εις την Κύπρον και τότε δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα".
Αρχηγέ,
Δεν γνωρίζω εάν θα θελήσετε να δώσετε απάντησιν ή όχι, θα σας παρακαλέσω όμως να μου πείτε τι πρέπει να κάμω.
Μετά σεβασμού,
(Μονογραφή Τζιρκώτη)»

* Ο Γ. Τζηρκώτης υπήρξε στέλεχος της ΕΟΚΑΒ’ και βουλευτής.
* * *
Η δεύτερη, που είναι χειρόγραφη κι υπογράφεται από το Λευτέρη Παπαδόπουλο, απευθύνεται επίσης προς το Γρίβα και τον ενημερώνει για τις επαφές που συνέχισε να έχει ο Τζιρκώτης με τον Φλέτσερ της Ιντέλιτζες Σέρβις.
Αναφέρει η επιστολή:

«Εν Λεμεσώ τη 6.8.71 Αρχηγέ μου,
Ο Τζιρκώτης είδε σήμερον τον Φλέτσερ διά τον οποίον ήδη σας έχει γράψει.
Του είπε ότι: "Αι απόψεις σας, εν γενικαίς γραμμαίς, διαλαμβάνονται εις την προς τους Κυπρίους φοιτητάς ομιλίαν σας της 4ης Απριλίον ε.έ.
Ο Στρατηγός - είπε - ελπίζει ότι έχετε κατανοήσει το σφάλμα σας, διά του οποίου οδηγήσατε την Κύπρον εις τας συμφωνίας Ζυρίχης-Λονδίνου. Ελπίζει ότι δεν θα επιμείνετε εις την διάπραξιν των ιδίων λαθών εάν δεν επιθυμείτε να ίδητε μίαν πρωίαν τον Ρωσσικόν στόλον αγκυροβολημένον εις την Δεκέλειαν ή το Ακρωτήρι.
Βεβαίως, ο Στρατηγός δεν θα ηρνείτο να συζητήσει προς εξεύρεσιν λύσεως, οδηγούσης προς την 'Ενωσιν νυν υπέρ ποτέ καθισταμένης αναγκαίας λόγω των ερεισμάτων που απέκτησε η Ρωσσία διά της πολιτικής Μακαρίου, αλλά τούτο δεν είναι δυνατόν καθ' ον χρόνον ευρίσκεται εις Ελλάδα.
Και προσέθεσε: Εάν επιθυμείτε συνομιλίας μετ' αυτού, να βρείτε ένα τρόπο να τον φέρετε. Και κατέληξε. Πρέπει να έχετε υπ’ όψιν κ. Φλέτσερ, ότι ο Στρατηγός δεν είναι antiBritish ανεξαρτήτως εάν εβρέθημεν αντιμέτωποι. Ο Στρατηγός είναι anticommunist όπως κι εγώ».
Ο Άγγλος συνομιλητής του απήντησε: "Χαίρομαι που ο Στρατηγός είναι διαλλακτικός. Ωρισμένως ο κομμουνισμός εις την Κύπρον, αφ' ότου έφυγεν, ηυξήθη κατά 300 φορές περισσότερον. Να είσθε βέβαιος ότι θα υποβάλω την έκθεσιν μου με τα πλέον ευμενή σχόλια. Δεν γνωρίζω, όπως δεν δύναμαι να υποχρεώσω την κυβέρνησίν μου να την αποδεχθεί αλλ’ εν πάση περιπτώσει θα την υποβάλω με την πεποίθησιν ότι πρέπει να εξευρεθεί μία δικαία λύσις».
Με παρεκάλεσεν ο Τζιρκώτης να σας γράψω σχετικώς διότι δεν επρολάμβανεν να σας γράψει εκείνος.
Μετά του προσήκοντως σεβασμού.
* * *

Επίθεση "Ενωτικών" εναντίον του ιατρείου του επικεφαλής της "Επιτροπής για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα" Τάκη Χατζηδημητρίου.


Σ.Σ. Οι φωτογραφίες είναι από το δίτομο βιβλίο «Φάκελος Κύπρου άκρως απόρρητον» του Ά. Παυλίδη.
Η τελευταία φωτογραφία είναι από το ΧΡΟΝΙΚΟ του Πολίτη της Κυριακής 12 Ιουλίου 2009.

* * *
ΠΡΟΣΘΗΚΗ Νο 2

Μια σημαντική απόφαση εξέδωσε το Εφετείο Λευκωσίας χθες, ανήμερα της επετείου του πραξικοπήματος.
Απέρριψε την έφεση του στενού συνεργάτη του Γεώργιου Γρίβα, Σωκράτη Ηλιάδη.
Διαβάζουμε από τον σημερινό «Πολίτη» (16-7-2009).

Απόφαση... 15ης Ιουλίου

Το Εφετείο επικύρωσε απόφαση σύμφωνα με την οποία δεν κρίθηκε δυσφημιστική η αναφορά σε βιβλίο δημοσιογράφων ότι ο ενάγων, Σωκράτης Ηλιάδης, είχε ρόλο σε σχέδια ανατροπής του Προέδρου της Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου

Τη χθεσινή ημέρα, επέτειο του προδοτικού πραξικοπήματος, επέλεξε το Ανώτατο Δικαστήριο για να εκδώσει την απόφασή του στην έφεση που άσκησε ο Σωκράτης Ζ. Ηλιάδης ο οποίος, πρωτόδικα, αξίωνε αποζημιώσεις για δυσφημιστικό δημοσίευμα στο οποίο αναφερόταν πως «...όταν ο Γρίβας μέσω του αρχισυμβούλου του Σωκράτη Ηλιάδη άρχισε να συνωμοτεί με τον Τζορτζ Μπολ για την πραξικοπηματική ανατροπή του Μακαρίου, το σχέδιο 'Ατσεσον άρχισε να φαντάζει ενωτικό».

Η αγωγή στρεφόταν εναντίον των δημοσιογράφων Μιχάλη Ιγνατίου και Κώστα Βενιζέλου, οι οποίοι συνέγραψαν το βιβλίο με τίτλο: «Τα μυστικά αρχεία του Κίσιντζερ. Η απόφαση για διχοτόμηση». Στο εν λόγω βιβλίο υπήρχε η αναφορά για την οποία ο Σωκράτης Ηλιάδης αξίωνε αποζημιώσεις από τους εναγόμενους.

Ιστορικά ντοκουμέντα

Πρωτόδικα, το Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή υποδεικνύοντας, μεταξύ άλλων, ότι «...υπήρξε άπλετο ιστορικό υλικό για την εξαγωγή συμπεράσματος ή για τη διατύπωση προσεγμένης ιστορικής κρίσης, ότι ο ενάγων, Σωκράτης Ηλιάδης, διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο ως άμεσα προσκείμενος και συνεργαζόμενος με τον Γρίβα σε προσπάθειες που γίνονταν για περιθωριοποίηση του Μακαρίου και ανάληψη της εξουσίας από τον Γρίβα, για όλους τους που δεν είναι άσχετοι, μεταξύ άλλων, με την επιβολή του σχεδίου 'Ατσεσον στην Κύπρο.
Οι εναγόμενοι είχαν ηθικό και κοινωνικό καθήκον ως δημοσιογράφοι, συγγραφείς, ιστορικοί ερευνητές και εκδότες, να προβούν στη δημοσίευση, με το κοινό να έχει ανάλογο συμφέρον για σχετική πληροφόρηση». Το συγκεκριμένο απόσπασμα, από την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστή, κ. Νικόλαου Σάντη, υιοθέτησε και επικρότησε το Εφετείο απορρίπτοντας και την έφεση αφού κρίθηκε ότι «...το επίδικο δημοσίευμα δημοσιεύτηκε με καλή πίστη και πεποίθηση περί του αληθούς του».

Αναπόφευκτες ανακρίβειες

Στην απόφαση του Εφετείου γίνεται γενική αναφορά και στις περιπτώσεις δημοσιευμάτων στα οποία ενδεχομένως να υπάρχουν και ανακρίβειες. Όπως τονίζει το Εφετείο, «...ανακριβείς δηλώσεις είναι αναπόφευκτες στον ελεύθερο διάλογο και πρέπει να προστατεύονται, αν η ελευθερία της έκφρασης θα έχει τις αναγκαίες προϋποθέσεις που χρειάζεται για να επιβιώσει. Το κύριο επιχείρημα για την προστασία του δικαιώματος της ελευθερίας του Τύπου είναι η ενθάρρυνση για ένα ελεύθερο διάλογο σε θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος».
Ωστόσο, επί του επίδικου δημοσιεύματος κρίθηκε ότι «...μέσα από τις ιστορικές πηγές, στις οποίες το επίδικο δημοσίευμα έχει βασισθεί, αδιαμφισβήτητα διαφαίνονται συνωμοσίες και ενέργειες σε μία προσπάθεια παράνομου παραμερισμού του Προέδρου Μακαρίου και της νόμιμης κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, μίας προσπάθειας που γινόταν σε συνεργασία με το στρατηγό Γεώργιο Γρίβα, του οποίου προφανώς (κάτι που δεν αρνείτο και ο ίδιος) στενός συνεργάτης και σύμβουλος ήταν ο εφεσείων Σωκράτης Ηλιάδης».

Τέλος, υπεδείχθη ότι «η πραγματική βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκαν οι εναγόμενοι είναι και δυνατή και σαφής και πολύ απέχει σε εκτόπισμα από τα χαμηλότερα όρια ανοχής που καθόρισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επί του ζητήματος, που αφορά την ύπαρξη πραγματικής βάσης πάνω στην οποία να στηρίζονται τα σχόλια και οι απόψεις του δημοσιογράφου, έστω και αν αυτή είναι αδύναμη».
Αποτέλεσμα ήταν η απόρριψη και της έφεσης την οποία εκ μέρους των εναγόμενων δημοσιογράφων χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Μιχάλης Πικής.

Περισσότερα:
και

Αυτή η απόφαση δικαιώνει όλους όσους υποστηρίζουν ότι ο Γρίβας σχεδίαζε να ανατρέψει το Μακάριο όχι μόνο την περίοδο της ΕΟΚΑ Β’ αλλά και σε άλλες περιόδους αρχής γενομένης από το 1959.
Προσέξετε όμως μια λεπτομέρεια. Η απόφαση δικαιώνει και τον Σπ. Παπαγεωργίου που λέει ότι ο Γρίβας συμφωνούσε με το διχοτομικό σχέδιο Άτσεσον και ότι ήρθε στην Κύπρο για να το προωθήσει.

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗΣ

Οι μαθητές και μαθήτριες του Γυμνασίου Παλουριώτισσας παρουσίασαν πρόσφατα μια αξιέπαινη και πρωτοπόρα εργασία.

Μέσα στα πλαίσια της κατεύθυνσης του υπουργείου Παιδείας για τη δημιουργία Κουλτούρας Συμφιλίωσης, οι μαθητές και οι μαθήτριες του συγκεκριμένου γυμνασίου είχαν την ιδέα να δημιουργήσουν ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τη συμβίωση ε/κυπρίων και τ/κυπρίων πριν από τα γεγονότα του 1974.

Έτσι σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς που ανέλαβαν να τους βοηθήσουν πήραν συνεντεύξεις και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ακολουθεί.
Θεωρώ ότι είναι αξιόλογη προσπάθεια γι αυτό και επέλεξα να κάνω μια αναφορά σε αυτό.
Δυστυχώς κάποιο τεχνικό πρόβλημα δεν μου επιτρέπει να το προβάλω.


Με τη ευκαιρία αυτή θέλω να τονίσω ότι δεν είναι εύκολο να γίνουν τέτοιες προσπάθειες δεδομένου ότι οι εκπαιδευτικές οργανώσεις είναι ενάντια στο στόχο του υπουργείου.
Ηχούν ακόμα στ’ αυτιά μας οι δηλώσεις του προέδρου της ΠΟΕΔ ότι η οργάνωση του δεν εγκρίνει τις επαφές ε/κυπρίων και τ/κυπρίων μαθητών γιατί θα… βλαφτούν οι δικοί μας μαθητές!!!

Παρακαλώ όλους να σημειώσουν τις δηλώσεις και τη συμπεριφορά των εκπαιδευτικών μας (όχι όλων φυσικά) και να τις συγκρίνουν με τους συναδέλφους τους στα κατεχόμενα.

Και είναι με λύπη που σημειώνω ότι ενώ σε όλες τις προηγμένες χώρες οι εκπαιδευτικοί θεωρούνται ως το πιο προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας, στην Κύπρο όχι απλώς είναι το αντίθετο αλλά πρωτοπορούν στον σκοταδισμό και τη συντήρηση.

Γιατί τα λέω αυτά;


Διαβάστε την πιο κάτω είδηση από την τ/κυπριακή εφημερίδα ΑΦΡΙΚΑ (3.7.2009).

"Η εφημερίδα γράφει ότι 500 συνολικά μαθητές από τα κατεχόμενα θα παρακολουθήσουν καλοκαιρινά μαθήματα Κορανίου στην Τουρκία.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ψες 250 μαθητές μετέβησαν στην Τουρκία για τα εν λόγω μαθήματα, ενώ οι υπόλοιποι 250 αναμένεται να μεταβούν την ερχόμενη Δευτέρα.

Αντιδράσεις στο θέμα αυτό προκλήθηκαν από τη συντεχνία Τ/κυπρίων καθηγητών μέσης εκπαίδευσης (KTOEÖS).
Σε δήλωσή του ο πρόεδρος της συντεχνίας, Αντνάν Έρασλάν, τόνισε ότι η πολιτικοποίηση της θρησκείας οδηγεί σε επικίνδυνες και ανεπιθύμητες καταστάσεις, ενώ ταυτόχρονα νομιμοποιεί εγκλήματα τα οποία διαπράττονται στο όνομα του θρησκευτικού νόμου.

Παράλληλα χαρακτήρισε παράνομα τα μαθήματα Κορανίου και ζήτησε την αφαίρεση του μαθήματος των θρησκευτικών από τα υποχρεωτικά μαθήματα".

Συγκρίνετε, τώρα τις απόψεις των τ/κυπρίων εκπαιδευτικών με αυτές των δικών μας.
Οι τ/κύπριοι ζητούν την αφαίρεση των θρησκευτικών, οι ε/κύπριοι αντιδρούν στην αφαίρεση τους.
Και αντιδρούν διότι, λένε, θέλουν να κρατήσουν την εθνική και θρησκευτική ταυτότητα των ε/κυπρίων!

Βεβαίως θα πρέπει να πούμε ότι και στα κατεχόμενα οι οργανώσεις των εκπαιδευτικών πολλές φορές βρέθηκαν στο στόχαστρο των εθνικιστών κατηγορούμενες ότι προσπαθούν να αφαιρέσουν από τα τουρκόπουλα την εθνική και θρησκευτική τους συνείδηση.
Η διαφορά με τους δικούς μας είναι ότι εκείνοι κατηγορούνται ενώ οι δικοί μας κατηγορούν!

Συγκρίνετε ακόμα τη στάση των εκπαιδευτικών μας όταν ο αρχιεπίσκοπος εξήγγειλε πρόσφατα τη δημιουργία θρησκευτικών σχολείων στις ελεύθερες περιοχές.
Οι εκπαιδευτικοί μας χαιρέτησαν την εξαγγελία!!!

Οι... βάρβαροι, απολίτιστοι τ/κύπριοι εκπαιδευτικοί αποδεικνύονται πιο προχωρημένοι, πιο προσγειωμένοι και πιο σωστοί από τους δικούς μας άψογους συναδέλφους τους.

*******************************

Τα όσα ανάφερα πιο πάνω, δίνουν την ευκαιρία να πούμε μερικά πράγματα ακόμα, μερικές διαπιστώσεις.

Ανεξάρτητα από την πορεία των διαπραγματεύσεων και τις πολιτικές δηλώσεις και εξελίξεις, φαίνεται ξεκάθαρα πλέον ότι τόσο στην κοινωνία των κατεχομένων όσο και στην ίδια τη τουρκική κοινωνία υπάρχει μια διαπάλη του παλιού με το σύγχρονο.

Ποια σημασία δίνουν σε αυτό τα δικά μας ΜΜΕ;

Πολύ περισσότερο, ποια και πόση σημασία δίνουν οι διάφοροι αναλυτές και πολιτικοί μας σε αυτά που συμβαίνουν;
Πόσο τα αναγνωρίζουν και πόσο τα λαμβάνουν υπόψη στις αναλύσεις τους;

Ποιος σκέφτηκε ότι αυτοί οι άνθρωποι εκεί στα κατεχόμενα μπορεί να αποτελούν ένα είδος συμμάχων μας;
Ποιος σκέφτηκε (εκτός από το ΑΚΕΛ που το είχε ως στόχο για χρόνια και τελευταία τον ΔΗΣΥ) ότι πρέπει να αξιοποιηθούν αυτές οι περιπτώσεις;

Η απάντηση είναι κανένας!

Οι πλείστοι προτιμούν την ασφάλεια των «κλισέ» και τη σιγουριά των βαρύγδουπων και «επαναστατικών» «πατριωτικών» λόγων και δηλώσεων.
Ίσως τους δίνουν μια αίσθηση ασφάλειας μέσα στην ανασφάλεια που νιώθουν ακόμα και όταν βλέπουν τη σκιά τους…

Ας μας προβληματίσουν όλα αυτά.