Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

ΘΑ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΚΕΛ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ Θ. ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΧΡ. ΘΗΒΑΙΟΣ


Πληρωμένη απάντηση έδωσαν οι Θ. Μικρούτσικος και Χρ. Θηβαίος στους λεγόμενους αγανακτισμένους οι οποίοι τους κάλεσαν να μην παρευρεθούν στην εκδήλωση που διοργανώνει το ΑΚΕΛ (αυτοί που σκότωσαν τα παιδιά μας, όπως αναφέρουν) για την επέτειο της 1η Οκτωβρίου.

Στην ανοικτή επιστολή προς τους δύο καλλιτέχνες οι λεγόμενοι αγανακτισμένοι αναφέρουν:

«Επιστολή προς Μικρούτσικο και Θηβαίο»
25 Σεπτεμβρίου 2011

Αγαπητέ κύριε Μικρούτσικε και Θηβαίο,
Ποτέ δεν φαντάστηκα πως θα σας έγραφα, και ειδικότερα ποτέ δεν πέρασε από το νου μου ότι θα σας έγραφα για να σας παρακαλέσω να μην πραγματοποιήσετε μια συναυλία σας. Ναι, σας γράφουμε για να σας παρακαλέσουμε να μην παρευρεθείτε στην κομματική εκδήλωση του ΑΚΕΛ στις 29/09/2011 στο στάδιο Ελευθερίας στη Λευκωσία. Αφού αυτοί που το οργανώνουν δεν μπήκαν στον κόπο να σκεφτούν καν ότι αυτό που θέλουν να κάνουν είναι πέραν κάθε ηθικής και ξεπερνά και το όριο του θράσους.
Στις 11 Ιουλίου 2011 χάσαμε δεκατρία αδέρφια μας, τον Ανδρέα, τον Μίλτο, τον Χρίστο, τον Μιχάλη, τον Αντώνη, τον Αδάμο, τον Γιώργο, τον Βασίλη, τον Κλεάνθη, τον Ανδρέα, τον Παναγιώτη, τον Σπύρο και τον Λάμπρο.
Και για μια βδομάδα ακούγαμε τις καμπάνες να κλαίνε πένθιμα καθώς αυτή η Κύπρος που δεν χόρτασε ποτέ από ήρωες, δεχόταν άλλους 13 στα σπλάχνα της. Τρεις μήνες σχεδόν μετά και το μόνο που ήρθε να αλλάξει είναι ο ήχος της πένθιμης καμπάνας και να έχει αντικατασταθεί με το κλάμα της μάνας, του πατέρα, της συζύγου, του γιού, της κόρης, του αδελφού, της αδελφής.
Και αφού οι υπεύθυνοι δεν μας έδωσαν καμία απάντηση, καμία συγνώμη καμία εξήγηση, οργανώνουν συναυλία μια μέρα πριν το πόρισμα της ερευνητικής επιτροπής. Μας σκοτώσανε τα παιδιά μας και τώρα;
Τώρα οργανώνουν συναυλίες για να χορέψουνε επάνω στα πτώματά τους; Αν αυτό θέλουν αυτοί ας το κάνουν. Στο κάτω, κάτω είναι αδίστακτοι. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα παραπάνω από τέτοιους ανθρώπους. Αλλά από εσάς που είστε τόσο σημαντικός για εμάς, τους νέους μας και την κοινωνία γενικότερα, περιμένουμε να δούμε ένα σημάδι ανθρωπιάς και σεβασμού.
Να μας δείξετε εσείς αυτά που δεν μας δείξανε αυτοί που μας κυβερνούν. Δεν σας ζητάμε να ακυρώσετε μια συναυλία σας. Σας ζητάμε να μη τραγουδήσετε μαζί με αυτούς που «μπορεί» να σκότωσαν τα παιδιά μας.
Να βγει το πόρισμα, να δικαιωθούν οι ψυχές τους και όταν γίνει αυτό, μπορείτε να έρθετε να τραγουδήσετε για όλη την Κύπρο και τότε ίσως να καταφέρετε να κλέψετε ένα μικρό χαμόγελο και από τα χείλη τα δικά μας.

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων και για την κατανόησή σας.
Εκ μέρους των Αγανακτισμένων και των εθελοντών αφύπνισης.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΥ – ΘΗΒΑΙΟΥ

Οι δύο καλλιτέχνες σήκωσαν το γάντι και απάντησαν στην ανοικτή επιστολή, βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους.

Φίλες και φίλοι,

Διαβάσαμε με προσοχή την ανοιχτή επιστολή που μας απευθύνατε.

Θέλουμε καταρχήν να σας διαβεβαιώσουμε για τον απόλυτο σεβασμό μας στη μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας της 11ης Ιουλίου.

Θέλουμε επίσης να δηλώσουμε ότι αναμένουμε κι εμείς το πόρισμα για την υπόθεση αυτή, ελπίζοντας ότι θα κατανεμηθούν οι βαρύτατες ευθύνες οπουδήποτε κι αν υπάρχουν.

Θέλουμε όμως με όλο τον σεβασμό στις απόψεις σας να διαφωνήσουμε μαζί σας σε δύο καίρια σημεία της επιστολής σας.

Το πρώτο:  Δεν συμμετέχουμε σε γιορτές, χορούς και πανηγύρια όπως υπονοείτε αλλά σε μια εκδήλωση που διοργανώνει το ΑΚΕΛ για την 50η επέτειο της Ανεξαρτησίας της Κύπρου, παρουσιάζοντας τέσσερα τραγούδια σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ναζίμ Χικμέτ και Βολφ Μπίρμαν. Τραγούδια που εδώ και δεκάδες χρόνια έχουν μείνει στη συνείδηση του ελληνικού αλλά και του κυπριακού λαού ως σύμβολα για την εθνική ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Το δεύτερο:  Η αγανάκτηση που αισθάνεστε πολλοί από εσάς (γιατί είναι και κάποιοι που εκμεταλλεύονται την τραγωδία της 11ης Ιουλίου για την προβολή των δικών τους πολιτικών απόψεων και αυτό είναι βαρύτατο ολίσθημα που σπιλώνει την μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας) δεν πρέπει να σας οδηγήσει σε διαστρέβλωση της πολιτικής ιστορίας της Κύπρου.
Το ΑΚΕΛ είναι ένα κόμμα το οποίο πάλεψε σθεναρά για την ανεξαρτησία της Κύπρου, αγωνίζεται για κοινωνική δικαιοσύνη και ειδικά στις μέρες μας –στην πιο δύσκολη εθνικά και οικονομικά συγκυρία- για την επιβίωση της Κύπρου, για τη λύση του Κυπριακού, έγκλημα το οποίο διαπράχτηκε πριν 37 χρόνια από την ελληνική φασιστική χούντα και από τα ντόπια στηρίγματά της που όπως γνωρίζετε ανήκαν σε αντιδιαμετρικό πολιτικό χώρο απ΄ αυτό του ΑΚΕΛ.

Για τούτο σας καλούμε να απομονώσετε όσους παρεισφρύουν στις τάξεις σας κι αμαυρώνουν τις κινητοποιήσεις σας , κυρίως όμως σπιλώνουν την μνήμη των θυμάτων, μνήμη για την οποία εμείς τρέφουμε απόλυτο σεβασμό.

Με τιμή,

ΘΑΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΣ.
 ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΗΒΑΙΟΣ

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΕΥΑΤΟΝ ΟΙ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ»


Το καβάλημα του καλαμιού, η υπεροψία, η υπερβολή η αλαζονεία και ο βοναπαρτισμός δεν αποτελούν τον καλύτερο σύμβουλο


Τείνουν να καταστούν γραφικοί οι λεγόμενοι «αγανακτισμένοι» με τις αλλοπρόσαλλες τοποθετήσεις τους με τις ενέργειες τους που μόνο εμπάθεια προδίδουν.
Και όταν μιλούμε για τους αγανακτισμένους αναφερόμαστε στην ηγετική ομάδα των έξι.

Τι να πρωτοθυμηθεί κάποιος; (Σταχυολογώ μερικές περιπτώσεις)

Περίπτωση 1η:
Τις γενικόλογες και αόριστες δηλώσεις ότι ανάμεσα τους υπάρχουν προβοκάτορες;
Μια καταγγελία που ουδέποτε τεκμηριώθηκε;
Που ουδέποτε έδωσαν έστω και ένα στοιχείο που να αποδεικνύει τους ισχυρισμούς τους;

Περίπτωση 2η:
Να θυμηθούμε την ανακοίνωση τους με την οποία εξέφραζαν την αντίθεση τους με την πραγματοποίηση της γιορτής του κρασιού;
Που εφεύραν το σύνθημα «Άλλοι πενθούν και δεν ξεχνούν και άλλοι γλεντούν»; Που με αυτό το σύνθημα έστελναν το μήνυμα ότι όσοι θα πήγαιναν στη γιορτή είναι αναίσθητοι και γλεντούν την ώρα που υπάρχει πένθος για τους 13 του Μαρί;

Να θυμίσω ότι μετά την αυστηρή προειδοποίηση του δημάρχου της πόλης, ανέκρουσαν πρύμνα, αναδιπλώθηκαν και ανακοίνωσαν ότι:
«Η Γιορτή του Κρασιού είναι η γιορτή του φτωχού και η γιορτή που πολλοί περιμένουν για να πάνε να περάσουν καλά και να ξεφύγουν για λίγο από τα κακά έχοντα αυτού του τόπου. Όλοι μας πρέπει να είμαστε εκεί και να την στηρίξουμε…»!

Δηλαδή μετά την εκδήλωση πένθους οι κύριοι/ες αυτοί σταμάτησαν να πενθούν και έλαβαν μέρος στη γιορτή; Ήπιαν και διασκέδασαν;

Περίπτωση 3η:
Ο εκ των συντονιστών Κώστας Τσαγγαρίδης μετά από συνάντηση του με τον Γ. Περδίκη δήλωνε ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας: «επί καθημερινής βάσεως σε προσωπικά του πηγαδάκια, σε δημόσια πηγαδάκια και σε δημόσιες δηλώσεις του, απευθύνεται στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των Εθελοντών Αγανακτισμένων – Αφυπνισμένων Πολιτών, τους οποίους και χαρακτηρίζει ως πραξικοπηματίες, ως φασίστες, ως γελοία υποκείμενα, αναρχικούς και εθνικιστές και δεν ξέρω τι άλλο».

Αυτούς τους ψευδέστατους ισχυρισμούς ο κ. Τσαγγαρίδης ουδέποτε τους τεκμηρίωσε.
Και ουδέποτε τους τεκμηρίωσε διότι ο πρόεδρος Χριστόφιας από τις 11 Ιουλίου εμφανίστηκε μόνο σε δύο δημόσιες συγκεντρώσεις: Για την επέτειο κατάληψης της Αμμοχώστου και στην εκδήλωση των Δικωμιτών.
Ούτε στη μία ούτε στην άλλη αναφέρθηκε καν στους λεγόμενους αγανακτισμένους.
Και ασφαλέστατα ο κ. Τσαγγαρίδης ουδέποτε τεκμηρίωσε τον αστείο ισχυρισμό του ότι ο πρόεδρος τους βρίζει σε προσωπικά του ή δημόσια πηγαδάκια.
Για τον απλούστατο λόγο ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται!
Και βεβαίως θα πρέπει να μας πει πως μπορεί να γνωρίζει τι λέει σε προσωπικά του πηγαδάκια ο οποιοσδήποτε.

ΤΟΥΣ ΦΤΑΙΕΙ Η 1η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Είναι φανερή η προσπάθεια της ηγετικής ομάδας των λεγόμενων αγανακτισμένων, να αντικαταστήσουν τις θλιβερές επετείους του Ιουλίου με την 11η του μήνα.
Γι’ αυτό και πάσκισαν να μη γίνει οποιαδήποτε εκδήλωση καταδίκης των επετείων του πραξικοπήματος και της εισβολής.

Τώρα τους φταίει η επέτειος της ανεξαρτησίας.
Κάποιους από αυτούς τους ενοχλεί η επέτειος αυτή. Διότι πιστεύουν ακόμα σε άλλου είδους λύσεις, σε άλλου είδους κατάληξης του κυπριακού.
Το μαρτυρά άλλωστε η γνωστή δήλωση περί αξιοπρέπειας των ανθρώπων που κατοικούν εδώ, στη… νοτιο-ανατολική Ελλάδα!
Και δεν είναι καθόλου τυχαία η αναφορά σε ελληνικό-κυπριακό λαό.
Όπως δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι κανένας από τους ηγέτες των λεγόμενων αγανακτισμένων διαχώρισε τη θέση του από αυτές τις δηλώσεις.
Αντίθετα, στη δεύτερη περίπτωση υπήρξε προσπάθεια επεξήγησης…

Περίπτωση 4η:
Δήλωσαν κατ’ επανάληψη ότι τα έχουν με τον πρόεδρο Χριστόφια και όχι με το ΑΚΕΛ.
Τώρα άλλαξαν ρότα και τα βάζουν με το ΑΚΕΛ επειδή θα διοργανώσει (όπως κάθε χρόνο) εκδήλωση για την Ανεξαρτησία.   

Με ανακοίνωση τους (Σημερινή 24 Σεπτ. 2011) καλούν τους Θ. Μικρούτσικο και Χρ. Θηβαίο να μην παρευρεθούν και να μην τραγουδήσουν στην εκδήλωση που διοργανώνει το ΑΚΕΛ στο στάδιο «Τ. Παπαδόπουλος-Ελευθερία» την προσεχή Πέμπτη.

Και γιατί παρακαλώ;
«Και αφού οι υπεύθυνοι δεν μας έδωσαν καμία απάντηση, καμία συγγνώμη, καμία εξήγηση, οργανώνουν συναυλία μια μέρα πριν από το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής. Μας σκοτώσανε τα παιδιά μας και τώρα; Τώρα οργανώνουν συναυλίες για να χορέψουνε επάνω στα πτώματά τους; Αν αυτό θέλουν αυτοί, ας το κάνουν. Στο κάτω-κάτω, δεν δίστασαν να τους σκοτώσουν. Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα παραπάνω από τέτοιους ανθρώπους».

Μάλιστα, τώρα μας λένε ότι το ΑΚΕΛ δεν δίστασε να σκοτώσει τα παιδιά μας!
Εκλαμβάνουν μια εκδήλωση ΤΙΜΗΣ προς το ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ (δεν ξέρω αν το θεωρούν και δικό τους ορισμένοι) ως φιέστα! Ως εκδήλωση διασκέδασης και χορού!
Τόση είναι η αντίληψη αυτών των ανθρώπων ή ο φανατισμός τους δεν τους αφήνει να δουν πέρα από τη μύτη τους;

Μήπως εκείνο που τους ενοχλεί και τους ανησυχεί είναι ο όγκος της συγκέντρωσης;

Και ενώ οι κύριοι/ες αυτοί/ες κόπτονται για το δικαίωμα του οποιουδήποτε για να διαδηλώνει και να οργανώνει εκδηλώσεις, θεωρούν ότι οποιαδήποτε εκδήλωση γίνεται, στρέφεται εναντίον τους!
Τόση είναι η λογική και η υπευθυνότητα τους;

Με το να εκμεταλλεύονται τόσο άγρια τη μνήμη των θυμάτων, να τα επικαλούνται για κάθε ενέργεια που κάνουν, δεν τους περιποιεί τιμή.
Και σωστά καταγγέλλουν η αδελφή και ο παππούς του 19χρονου ναύτη Αντώνη Χαραλάμπους (ενός εκ των 13 αδικοχαμένων της τραγωδίας του Μαρί) ότι αυτή η ομάδα εκμεταλλεύεται τον πόνο των συγγενών. (Χαραυγή 11/9).

ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ

Περίπτωση 5η:
Εξάγγελλαν πομπωδώς ότι θα πραγματοποιούσαν στις 12 του Σεπτέμβρη το μεγαλύτερο συλλαλητήριο που έγινε στην Κύπρο.
Φαίνεται ότι οι διοργανωτές δεν είχαν υπόψη τους πόσο κόσμο είχαν τα δύο μεγαλύτερα συλλαλητήρια που έγιναν στην Κύπρο.
Τελικά κατάφεραν να μαζέψουν μερικές χιλιάδες που ακόμα και οι ίδιοι δεν τα βρίσκουν όσον αφορά τον αριθμό.
Η ουσία όμως είναι πως αυτό το συλλαλητήριο ήταν κατά πολύ μικρότερο από τις πρώτες συγκεντρώσεις.

Γι’ αυτό απομονώνονται συνεχώς.
Γι’ αυτό και οι εκδηλώσεις τους συρρικνώνονται από τη μια βδομάδα στην άλλη.
Γι’ αυτό και στο τέλος αποτυγχάνουν να αξιοποιήσουν εκείνη τη δυναμική που απέκτησαν τις πρώτες μέρες των συγκεντρώσεων και εκδηλώσεων διαμαρτυρίας.
Και ας έχουν την συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης μαζί τους. Και ας τους προβάλλουν συνεχώς και καθ’ υπερβολήν.

Και για να μην πούνε κάποιοι ότι λέω ότι θέλω, παραθέτω απόσπασμα από δηλώσεις του προαναφερόμνου Κ. Τσαγγαρίδη, όπου εμμέσως πλην σαφώς παραδέχθηκε στη «Σημερινή» (21/9) ότι η εκδήλωση της περασμένης Δευτέρας (19/9) ήταν αποτυχημένη.

- Ναι, αλλά ψες (προψές Δευτέρα), οι περισσότεροι έμειναν στο σπίτι και δεν πήγαν στο Προεδρικό.
Δεν υπήρξε, προηγουμένως, ενημέρωση του κόσμου για τη χθεσινή (προχθεσινή) Δευτέρα, για το λόγο ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας θα έλειπε στο εξωτερικό και είχαμε αποφασίσει
έκφραση σιωπής - και ο καθένας «σιώπησε» είτε στο σπίτι του είτε στο Προεδρικό.

- Δεν επιδιώξατε να είναι μαζική η προσέλευση στην προψεσινή συγκέντρωση;
Όχι. Ο κόσμος ήθελε κάτι διαφορετικό γι’ αυτήν τη Δευτέρα.

Αλλά πόσο στα σοβαρά μπορεί να πάρει κάποιος την ηγεσία των «αγανακτισμένων» όταν ένας εκ των επικεφαλής τους δηλώνει με πάσα «σοβαρότητα» ότι:
«Η Προεδρική Φρουρά καλά θα κάνει να συλλάβει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος εδώ και εξήντα μέρες καθυβρίζει τον κυπριακό λαό με τη στάση του και με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζει».

Άλλωστε σε συζήτηση που διοργανώθηκε στις 21 του μήνα στη δημοσιογραφική εστία, υπήρξε παραδοχή από μέρους τους ότι άρχισε να τους προβληματίζει η μείωση της παρουσίας του κόσμου.

Και έντιμα και ειλικρινά ο γράφων τους εξήγησε τους λόγους που κατά την άποψη του οδήγησαν στη αριθμητική μείωση των συγκεντρώσεων.
Το καβάλημα του καλαμιού, η υπεροψία, η υπερβολή, η αλαζονεία και ο βοναπαρτισμός δεν αποτελούν τον καλύτερο σύμβουλο σε τέτοιες περιπτώσεις…

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ - ΒΕΒΗΛΩΣΑΝ ΤΟ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

Παραθέτω τρία βίντεο από τις συγκεντρώσεις των λεγόμενων αγανακτισμένων.
Τα δανείζομαι από τον χρήστη RealAganaktismenos's στο youtube και είναι ενδεικτικά του επιπέδου που θέλουν να εισαγάγουν στην κοινωνία μας.

Μιας ψευδο-δημοκρατίας που στην ουσία αποτελεί ασυδοσία.

Θεωρώ ότι για τους λεγόμενους αγανακτισμένου πάει γάντι η αναφορά που αποδίδεται στον Ισοκράτης (δεν θα ασχοληθώ αν έτσι το είπε ο Ισοκράτης ή όχι, δεν είναι αυτό το θέμα μου):

"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα,  την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία"
 






***

Πριν από μερικούς μήνες κάποιοι προκάλεσαν ολόκληρη φασαρία για τη διατήρηση της ιστορικότητας του Παγκύπριου Γυμνασίου στη Λευκωσία.

Ιδού πως το κατάντησαν αυτές τις μέρες…
Και δεν βρέθηκε ούτε ένας από αυτούς τους «ευαίσθητους» υπερασπιστές του να πει έστω και μία λέξη γι’ αυτή τη βεβήλωση που υπέστη το ιστορικό Γυμνάσιο.









Μίλησε κανένας για υποκρισία;

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ.



Σοβαρές καταγγελίες εναντίον της ηγετικής ομάδας των λεγόμενων αγανακτισμένων εξαπολύει άλλη ομάδα αγανακτισμένων.
Με επιστολή του στον τύπο ο Παντελής Σοφοκλέους, της ομάδας «Εθελοντών Αφυπνισμένων – Αποφασισμένων» κατηγορεί τη Μακαρία Στυλιανού και άλλους που φέρονται ως ηγήτορες των αγανακτισμένων για φίμωση και στιγματισμό.

57 Ημέρες έξω από το Προεδρικό

Εμείς οι Αγανακτισμένοι – Αφυπνισμένοι – Αποφασισμένοι αγανακτήσαμε με τους αυτοαποκαλούμενους ΄Εκπροσώπους έξω από το Προεδρικό΄. Οι έξη (Άνδρη Μακαρία Στυλιανού, Κώστας Τσαγγαρίδης, Χάρης Στασής, Στέλιος Αθανασιάδης, Μαίρη Παραϊκα και ʼγις Παναγίδης) χωρίς εκλογές και χωρίς να ενημερώσουν ποτέ εμάς τους καθημερινά ευρισκόμενους έξω από το Προεδρικό τις σκέψεις τους για συζήτηση και συντονισμό -  οργάνωση των εκδηλώσεων, προχωρούν ακάθεκτοι στην υλοποίηση του ενός πλέον ξεκάθαρου στόχου : την παραίτηση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι άλλοι δύο στόχοι
1.    Δικαίωση και τιμωρία των ενόχων για την φονική έκρηξη στο Μαρί
2.    Ανάπτυξη διαλόγου με σεβασμό της άλλης άποψης για τον εκσυγχρονισμό της Κυπριακής Κοινωνίας
παρέμειναν στο περιθώριο.
Πως δικαιολογούν οι ΄6 Εκπρόσωποι‘ την αποβολή Εθελοντών από την ‘Συντονιστική Επιτροπή’, οι οποίοι δεν συμφωνούν με τα λυσσαλέα συνθήματα:
•     Κάτω η Χούντα του Χριστόφια
•     Φασίστας είσαι και φαίνεσαι
•     Χριστόφια να ζήσεις - στη φυλακή να λύσεις
•     Δολοφόνε Χριστόφια
οι οποίοι έχουν άλλη προσέγγιση για το Σχέδιο Ανάν και για πολλά άλλα θέματα, οι οποίοι υποστηρίζουν τη Διαφάνεια για όλες τις αποφάσεις έξω από το Προεδρικό;

Μήπως αυτοί οι «6 Εκπρόσωποι» τηλεκατευθύνονται;
Μήπως ακολουθούν ιδίους και αλλότριους στόχους; Μήπως εκμεταλλεύονται την Εθνική Τραγωδία και τον πόνο των Μανάδων και Συζύγων και εμάς των αυθόρμητων Αγανακτισμένων; Και τι δεν ακούσαμε τις τελευταίες βδομάδες… Πράκτορες, Κρυπτοακελικοί, Πεμπτοφαλαγγίτες, Υποκινητές… Πόσους θα πρέπει ακόμη να διώξουν από την Πλατεία του Προεδρικού, για να μπορούν απρόσκοπτα να επιτελούν τον τηλεκατευθυνόμενο πολιτικό λόγο; Άσε που κάποιοι οπαδοί των ‘6 Εκπροσώπων’ περιμένουν διακαώς να εμφανιστεί ο Αρχιεπίσκοπος και να τους προσφωνήσει ενδεχομένως με το «Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ…» όπως προσφώνησε ήδη ένας από τους ΄ 6 Εκπροσώπους ΄ την περασμένη Δευτέρα - παραβιάζοντας το Σύνταγμα μας, στο οποίο γίνεται αναφορά για ένα Λαό και ενισχύοντας τον Ντενκτάς που επιθυμεί δύο διαφορετικούς Λαούς στην Πατρίδα μας.

Εάν έχουν Τόλμη και Αρετή ως «Ωραίοι Έλληνες»  ας αμφισβητήσουν τις αλήθειες αυτές, αλλά πρόσωπο προς πρόσωπο και στην παρουσία των αγαπημένων τους ΜΜΕ.
Ιδού η Ρόδος Ιδού και το Πήδημα!

Υπογραφή:
Ομάδα Εθελοντών Αφυπνισμένων – Αποφασισμένων

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ, Ο ΛΥΣΣΑΡΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΝΤΑΦΙ, Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΣΑΝΤ


Πολλά λέγονται και γράφονται τελευταία για τις ιδεοληψίες του προέδρου της Δημοκρατίας σε σχέση με τις φιλικές σχέσεις που έχει η Κύπρος με αραβικές χώρες και χώρες του λεγόμενου Τρίτου κόσμου.

Το θέμα των διακρατικών σχέσεων παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ιδιαίτερα σε ότι αφορά το ιστορικό του πράγματος στην πορεία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Κάποιοι ανακάλυψαν ξαφνικά ότι έχουμε σχέσεις με χώρες όπως η Συρία και η Λιβύη!
Κάποιοι μόλις τώρα ανακάλυψαν ότι οι επικεφαλής αυτών των κρατών είναι δικτάτορες που καταπιέζουν τους λαούς τους!
Λες και μέχρι χθες, που είχαν σχέσεις μαζί τους οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ο κάθε Άσαντ και ο κάθε Καντάφι δεν ήταν… δικτάτορες!

Πρόκειται για καθαρή υποκρισία από πλευράς όσων σήμερα καταθέτουν ενστάσεις για τις σχέσεις της Κύπρου με αραβικές χώρες.
Διότι, όπως ήδη έχει αναφερθεί, οι σχέσεις αυτές είναι διαχρονικές και δεν έχουν να κάνουν τίποτε με την εσωτερική κατάσταση σε αυτές τις χώρες.

Θυμίζουμε ότι κάποτε πανηγυρίζαμε για την ένταξη μας στους Αδέσμευτους οι οποίοι μετά την διάλυση τους, κάποιοι άρχισαν να τους βρίζουν και να τους χαρακτηρίζουν οπισθοδρομικούς. Μόνο όμως μετά την διάλυση του Κινήματος των Αδεσμεύτων! Όχι πριν!!!

Ασπίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας

Όλοι αυτοί που σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για τις σχέσεις μας με τους Αδέσμευτους, διαγράφουν εντελώς ότι αυτές οι χώρες (που αποτελούσαν το Κίνημα των Αδεσμεύτων) αποτέλεσαν και αποτελούν ακόμα την ασπίδα προστασίας της Κυπριακή Δημοκρατίας σε διάφορα διεθνή φόρα και οργανισμούς.
Είναι οι χώρες αυτές που από το 1960 μέχρι σήμερα ψηφίζουν υπέρ της Κύπρου για διατήρηση της Ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας της, ιδιαίτερα μετά την Τουρκική εισβολή.
Ας μη ξεχνούμε ότι σημαντικός αριθμός των χωρών αυτών είναι μουσουλμανικές και ως εκ τούτου υπάρχει ένας δεσμός με την Τουρκία η οποία σήμερα προσπαθεί να το παίξει ως ηγέτιδα χώρα του μουσουλμανικού κόσμου.
Ιδιαίτερα τώρα τελευταία όπου οι σχέσεις της Άγκυρας με το Ισραήλ έχουν διασαλευθεί.

Οι σχέσεις με τις αραβικές χώρες

Η Κύπρος διαχρονικά είχε καλές πολιτικές, εμπορικές και οικονομικές σχέσεις και με τις αραβικές χώρες.
Μόλις πρόσφατα έγινε η συμφωνία με το Κατάρ. Μήπως όσοι ασχολήθηκαν με το θέμα, συμπολίτευση, αντιπολίτευση, μέσα ενημέρωσης, που έκριναν και επέκριναν τους χειρισμούς, δεν γνωρίζουν για την πολιτική κατάσταση που επικρατεί στο Κατάρ;
Γιατί μέχρι τώρα κανένας απολύτως δεν κάνει καμία αναφορά στο καθεστώς που επικρατεί;

Παρά τις πολύ καλές σχέσεις της με τον αραβικό κόσμο, η Κύπρος τα καταφέρνει να διατηρεί και καλές σχέσεις με ο Ισραήλ, ιδιαίτερα τα τρία τελευταία χρόνια που οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών αναβαθμίστηκαν.
Και η αναβάθμιση αυτή έγινε από ένα πρόεδρο με… ιδεοληψίες, όπως αρέσκονται να τον κατηγορούν οι αντιπολιτευόμενοι του.

Ο Β. Λυσσαρίδης δίνει την απάντηση

Αν και ο γράφων έχει μεγάλες διαφορές όσον αφορά την πολιτική στο κυπριακό με τον Β. Λυσσαρίδη, δεν διστάζει να αναγνωρίσει όταν ο επίτιμος πρόεδρος της ΕΔΕΚ λέει κάτι σωστό.
Και την περασμένη Κυριακή στην «Καθημερινή», όταν ρωτήθηκε για τις σχέσεις του κόμματος του με τον Καντάφι, έδωσε μια πολύ σωστή απάντηση.

Αν και τη δήλωση του ότι η ΕΔΕΚ ουδέποτε χρηματοδοτήθηκε από τη Λιβύη αν θέλουμε την πιστεύουμε, δεν θα σταθούμε σε αυτό. Θα μείνουμε στην ουσία. Είπε λοιπόν ο Β. Λυσσαρίδης:
«Δεν είναι μυστικό ότι φιλικές σχέσεις με τον Καντάφι υπήρχαν και ήταν αποτέλεσμα του σημαντικού ρόλου που διαδραμάτισε η Λιβύη στην οικονομική ανάκαμψη της Κύπρου μετά την τουρκική εισβολή, συμβολή για την οποία μεσολάβησα εγώ προσωπικά, μετά από παράκληση του Μακαρίου. Ήταν καθήκον μου εθνικό. Και στην Αμερική θα πήγαινα αν μπορούσε να μας δώσει ανάλογη στήριξη. Δεν σήμαινε και ταύτιση με το καθεστώς. Με κανένα από τα καθεστώτα δεν υπήρξε ταύτιση. Υπήρξαν επωφελείς σχέσεις».

–Τι μηνύματα όμως εκπέμπαμε ως χώρα, όταν, ενώ απαιτούσαμε να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού της, την ίδια στιγμή συνεργαζόμασταν στενά με καθεστώτα που καταπατούσαν τα δικαιώματα των δικών τους λαών;
Πόσες δυτικές χώρες ανεχόντουσαν δικτατορίες, όταν ήταν φιλικές προς αυτές; Πόσες φορές η Αμερική δεν στήριξε αυτής της μορφής τα καθεστώτα; Μήπως σήμαινε και έγκριση της όλης πολιτικής την οποία ακολουθούν ή των καθεστώτων; Και δεν ήταν ταύτιση όπως είπα. Ουδέποτε επαινέσαμε καθεστώτα τέτοιας μορφής. Είχαμε φιλίες. (4/9/2011)

Τόσο το σκεπτικό όσο και η προσέγγιση του κ. Λυσσαρίδη ήταν και είναι σωστή και αυτό κρίνεται εκ του αποτελέσματος.
Και είναι γεγονός πως όσο και αν σήμερα επικρίνεται ο Μακάριος για τις σχέσεις του κράτους με αυτές τις χώρες, καθώς και με τις αφρικανικές και άλλες, αυτές οι σχέσεις κράτησαν την Κύπρο ως ανεξάρτητο κράτος.

Ο αρχιεπίσκοπος και οι δικτάτορες

Ωστόσο την ίδια ώρα που κάποιοι θορυβούν για την υποστήριξη – δήθεν – του προέδρου, της κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ με δικτατορικά καθεστώτα, δεν βρήκαν ούτε μία λέξη να πουν για όσα δήλωσε ο αρχιεπίσκοπος σε σχέση με τον δικτάτορα Άσαντ.
Ιδού τι είπε στη Σύναξη των Προκαθημένων στο Φανάρι την 1η Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με το ΚΥΠΕ:

«Ερωτηθείς αν τα περί “επικράτησης εξτρεμιστών” είναι μία ανησυχία ή πρόβλεψη, ο Αρχιεπίσκοπος είπε: “Όταν αυτή τη στιγμή υπάρχει μια κυβέρνηση χαμηλών τόνων που σέβεται τον πολίτη, τις μειονότητες, τους Χριστιανούς εκεί, αν επικρατήσουν οι αντίθετοι, αν πέσει ο Άσσαντ, εγώ είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι πολύ φοβούμαι ότι οι Χριστιανοί θα φύγουν από τη Συρία.
Απαντώντας σε παρατήρηση ότι οι Ευρωπαίοι ταυτίζουν τον Άσσαντ με τον Καντάφι, ο Αρχιεπίσκοπος είπε “Αυτό είναι το λάθος τους και πρέπει να τους δώσουμε το μήνυμα ότι πρέπει να βοηθήσουν να επικρατήσει μια δημοκρατική κυβέρνηση. Μας ενδιαφέρει να δώσουμε στην Ευρώπη και στα ΟΗΕ και τις ΗΠΑ το σχετικό μήνυμα. Αλίμονο αν επικρατήσουν οι εξτρεμιστές. Ο Χριστιανισμός στη Μέση Ανατολή θα είναι παρελθόν”.

Φαίνεται ότι για τον αρχιεπίσκοπο οι μόνες αρχές που υπάρχουν είναι τα συμφέροντα της Εκκλησίας και μόνο.
Δεν τον ενδιαφέρουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των άλλων – μη χριστιανών – πολιτών σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου;

Και πού χάθηκαν όλοι οι λαλίστατοι όψιμοι επικριτές των Καντάφι και Άσαντ να βάλουν στη θέση τους τον αρχιεπίσκοπο;

Αυτό το γεγονός έρχεται να προσθέσει στη θλιβερή εικόνα που παρουσιάζουν στην πλειοψηφία τους οι Ε/κύπριοι πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης.
Που δημιουργούν φασαρία εκεί που τους συμφέρει αλλά όταν κάτι δεν τους βγαίνει κάνουν πως δεν βλέπουν και δεν ακούνε.
Κατά τα άλλα μιλούν για αντικειμενική και σφαιρική ενημέρωση!

Η υποκρισία σε αυτό τον τόπο τελικά δεν έχει όρια…

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ»


Και ξαφνικά κάποιοι ανακάλυψαν το αυτονόητο, ότι οι «Αγανακτισμένοι» ή «αφυπνισμένοι», τελικά μπορεί να είναι κατευθυνόμενοι.

Ο καλός μου φίλος Γιώργος Πίττας με την τελευταία ανάρτηση του ανακρούει πρύμναν όσον αφορά τη στάση έναντι του θέματος. Όπως ανέκρουσε πρύμναν και για το χειρισμό από την κυβέρνηση του θέματος της Γάζας, όπως ανέκρουσε πρύμναν και για άλλα θέματα. Αυτά δεν τα λέω επικριτικά. Ίσα ίσα, ελάχιστοι βρίσκουμε το θάρρος να πούμε ότι κάναμε λάθος.

Έγραψα και στον ίδιο ότι πολλές φορές ερμηνεύει τα διαδραματιζόμενα στην Κύπρο με τα δικά του δεδομένα, όμως οι Κύπριοι έχουν τον δικό τους κώδικα συμπεριφοράς.
Και ένας από αυτούς είναι πως δεν γίνεται τίποτε σε αυτό τον τόπο χωρίς να το χειραγωγούν κάποιοι.

Όσον αφορά τους «αγανακτισμένους» θα έπρεπε να το είχε καταλάβει ότι χειραγωγήθηκαν από την επόμενη μέρα της πρώτης συγκέντρωσης. Συγκαλυμμένα, χωρίς να φανεί προς τα έξω.
Απλώς κάποιοι δεν ήθελαν να το δουν επειδή πήγαιναν στις συγκεντρώσεις με αγνά αισθήματα και κάποιοι άλλοι επειδή δεν τους άφηναν να το δουν οι ιδεοληψίες τους για τον Χριστόφια και το ΑΚΕΛ.

Με αφορμή ένα μήνυμα που πήρε από ομάδα αγανακτισμένων, ο φίλος μου ο Γιώργος διερωτάται αν ετοιμάζουν τον κόσμο για πόλεμο.
Η απάντηση είναι ναι, αυτό επιδίωκαν και επιδιώκουν κάποιοι από την επομένη της πρώτης συγκέντρωσης.
-          Πού στόχευαν άραγε όλες εκείνες οι φανφάρες ότι στη… «φιέστα» του προεδρικού της 19ης Ιουλίου οι ΕΔΟΝίτες θα προκαλούσαν επεισόδια;
-          Πού στόχευαν άραγε οι φήμες που διέδιδαν ότι η ΕΔΟΝ θα διοργάνωνε αντιδιαδήλωση στο προεδρικό όταν οι «αγανακτισμένοι» θα έκαναν αλυσίδα γύρω από το προεδρικό;
-          Πού στόχευαν άραγε οι διαδόσεις ότι έξω από το Κελλάκι είχαν μαζευτεί εκατοντάδες ΑΚΕΛικοί και ΕΔΟΝίτες με πέτρες και ρόπαλα για να ανακόψουν την αυτοκινητοπομπή προς το εξοχικό του προέδρου; Και που τελικά τόσο οι φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν όσο και τα τηλεοπτικά πλάνα ούτε πέτρες ούτε ρόπαλα έδειχναν;
-          Πού στόχευαν οι δηλώσεις της κας Μακαρίας περί διείσδυσης προβοκατόρων στις συγκεντρώσεις των «αγανακτισμένων»; Και γιατί ποτέ όλα αυτά δεν συνοδεύονται από κανένα αποδεικτικό στοιχείο;
-          Πού στόχευαν τα συνθήματα «Χριστόφια προδότη», «να πεθάνει ο Χριστόφιας», «χούντα του Χριστόφια» και άλλα παρόμοια;

Είναι άραγε τυχαίο ότι παντού προβάλλουν το όνομα της ΕΔΟΝ; Είναι τυχαίο ότι τα πάντα τα ρίχνουν στην… επαγρύπνηση;

Όλα αυτά δεν γίνονται ούτε αυθόρμητα ούτε τυχαία. Είτε αρέσει είτε όχι υπάρχουν διοργανωτές, υπάρχουν συντονιστές.
Και αυτοί οι συντονιστές προωθούν μια χοντροκομμένη προπαγάνδα που δυστυχώς «πιάνει τόπο» ακόμα και σε καλλιεργημένους ανθρώπους.
Θα αναφέρω ως παράδειγμα το επαναλαμβανόμενο ψέμα ότι ο πρόεδρος και το ΑΚΕΛ ταύτισαν δήθεν τους «αγανακτισμένους» με την ΕΟΚΑ Β’.

Μου προκαλεί έκπληξη και κατάπληξη το γεγονός ότι κάποιοι τώρα ανακαλύπτουν ότι οι «αγανακτισμένοι» ενέπλεξαν και το κυπριακό μέσα στις διεκδικήσεις!

Μα αυτό έγινε σχεδόν από την πρώτη στιγμή!
Στις 19 Ιουλίου έξω από το προεδρικό μερικοί από τους «αυθόρμητους» ομιλητές αναφέρθηκαν στην εκ περιτροπής προεδρία, στη σταθμισμένη ψήφο, στην παραμονή των εποίκων, στην προδοτική και τουρκική λύση Δ.Δ.Ο. που προωθεί ο Χριστόφιας, στην τουρκοποίηση της Κύπρου.
Πόση σχέση είχαν αυτά με τα γεγονότα στο Μαρί;
Και όσοι ήταν εκεί δεν τα άκουσαν αυτά; Και δεν άκουγαν ότι τα ίδια λέγονταν σε κάθε συγκέντρωση;

Δεν απασχολεί το γεγονός ότι στον τύπο αρθρογραφούν υπέρ των «αγανακτισμένων» ορκισμένοι εχθροί της πολιτικής Χριστόφια στο κυπριακό;
Δεν απασχολεί και δεν προβληματίζει το γεγονός ότι παρά τις έντονες προσπάθειες και την αμέριστη στήριξη της πλειοψηφίας των Μέσων Ενημέρωσης οι συγκεντρώσεις ατόνησαν επικίνδυνα;
Γιατί άραγε;

Μήπως κάποιοι αγανακτισμένοι (χωρίς εισαγωγικά) αντιλήφθηκαν έγκαιρα τι γινόταν και τι επιδιωκόταν και επιδιώκεται από κάποιους;