Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

ΠΟΙΟΣ ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΓΡ. ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ; Συνέντευξη του Π. Φιλίππου




Στις 3 Μαρτίου συμπληρώνονται 53 χρόνια από τη μεγάλη θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου στο κρησφύγετο του Μαχαιρά.

Όπως όλοι γνωρίζουν το κρησφύγετο του Αυξεντίου περικυκλώθηκε από τα βρετανικά στρατεύματα μετά από προδοσία.
Αυτή η προδοσία δεν ήταν η μοναδική, όπως νομίζουν πολλοί αλλά ήταν ακόμα ένας κρίκος στη σειρά των προδοσιών που ακολουθούσαν τον Αυξεντίου και την ομάδα του.

Οι προδοσίες ξεκίνησαν από την πρώτη στιγμή που βγήκε στο βουνό, τον Ιούλιο του 1955 και τον ακολουθούσαν παντού και πάντοτε.
Η τελευταία ήταν αυτή του Μαχαιρά και ένοχος θεωρείται ο βοσκός της μονής.
Όμως ο Πέτρος Φιλίππου (αυτό είναι το όνομα του) δεν ήταν ο βοσκός αλλά ο αγωγιάτης της μονής Μαχαιρά.
Όμως η γνωστή εκδοχή της ιστορίας τον θέλει ως βοσκό που η μάντρα του βρισκόταν απέναντι από το κρησφύγετο. Αν και σήμερα αυτή η μάντρα δεν υπάρχει (απ’ ότι διαπίστωσα κατά την πρόσφατη επίσκεψη μου στο χώρο), όταν επισκεπτόμασταν το κρησφύγετο με το σχολείο μας έδειχναν την συγκεκριμένη μάντρα του θλιβερού προδότη, ως πειστήριο των όσων λέγονταν.

Η υπόθεση αυτή παρουσιάζει αρκετά κενά. Σε σημείο που να δημιουργεί την υποψία ότι ο Πέτρος Φιλίππου αποτέλεσε τον αποδιοπομπαίο τράγο στην όλη υπόθεση.

Υπάρχουν ερωτηματικά:
Α) Γιατί οι Βρετανοί δεν έχουν μέχρι στιγμής αποδεσμεύσει κανένα έγγραφο που να αναφέρεται στα συγκεκριμένα γεγονότα;
Β) Γιατί κανένας από τους τόσους ερευνητές δεν αναζήτησαν τον φερόμενο ως προδότη και δεν θέλησαν να τον ρωτήσουν να τους πει τη δική του εκδοχή;
Γ) Γιατί τον δίκασαν και τον καταδίκασαν ερήμην…

Μήπως υπάρχει κάποια σκοπιμότητα;

Ο γράφων μετά από αρκετές δυσκολίες κατάφερε και εντόπισε τον Πέτρο Φιλίππου στο Λονδίνο. Ποτέ δεν συναντηθήκαμε, μιλήσαμε όμως στο τηλέφωνο.
Με την έγκριση του ηχογραφήθηκε η συνδιάλεξη μας που έγινε το 1999 και βγήκε στη δημοσιότητα την 1η Απριλίου 2005 από τις ραδιοσυχνότητες του ΑΣΤΡΑ 92,8.

Επίσημα και φανερά δεν υπήρξε καμία αντίδραση. Παρασκηνιακά όμως έγιναν κάποιες κρούσεις από συγκεκριμένα πρόσωπα (δεν είναι της ώρας να τα αναφέρουμε) που ζητούσαν περισσότερες πληροφορίες και κάποιοι έσκιζαν τα ιμάτια τους γιατί να βγει στον αέρα μια άλλη εκδοχή.

Ο Πέτρος Φιλίππου δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή. Πέθανε πριν μερικά χρόνια.
Η τεχνολογία όμως επιτρέπει να έχουμε τη φωνή του.
Παραθέτω λοιπόν εκτενές αποσπάσματα από τη συνέντευξη όχι επειδή υιοθετώ τα όσα λέει αλλά επειδή νιώθω ότι έχω χρέος να τα καταγράψω.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΕΤΡΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

Π.Φ. Κατά το τέλος του 1956 αρχές 1957 μερικοί από τους συντρόφους του Αυξεντίου είχαν πιαστεί αιχμάλωτοι από τον αγγλικό στρατό. Δύο από αυτούς Ανδρέας και Γιώργος (σημ. Μ.Μ. προφανώς πρόκειται για τους Γιάννη Παύλου γνωστό ως Πιπίνο και Γιώργος Λοϊζίδης γνωστό ως Απόστρατο), μου είπαν ότι δεν μπορούσαν να υποφέρουν τα βασανιστήρια από το στρατό και για να σώσουν τη ζωή τους αναγκάστηκαν να προδώσουν τον Γρ. Αυξεντίου και τους συντρόφους του καθώς και όσους άλλους γνώριζαν που αγωνίζονταν για την ελευθερία της Κύπρου.
Γύριζαν όλη την Κύπρο με το στρατό, διότι αυτοί γνώριζαν πολλές περιοχές όπου κρύβονταν αγωνιστές.
Τέλος Φεβρουαρίου 1957 οδηγώντας τον στρατό στην περιοχή Μαχαιρά και τα γύρω χωριά, πρόδιδαν όλα τα μέρη που γνώριζαν ότι πιθανόν να κρυβόταν ο Αυξεντίου.

Το τελευταίο κρησφύγετο το γνώριζαν μόνο οι σύντροφοι του Αυξεντίου και δύο μοναχοί της μονής Μαχαιρά.
Σήμερα ζητώ τον κ. Αυγουστή Ευσταθίου, έναν από τους στενούς συντρόφους του Αυξεντίου να παρουσιαστεί ενώπιον του κυπριακού λαού και να πει την αλήθεια για τους δύο συντρόφους του και όχι να παρουσιάζεται κάθε χρόνο και να λέει όλα όσα λέει για να κάνει τον εαυτό του μεγάλο και να κρύβει τους φίλους του. (Εννοεί τους Απόστρατο και Πιπίνο).
Οι ένοχοι της προδοσίας του Αυξεντίου είναι οι δύο προαναφερόμενοι σύντροφοι του Αυξεντίου, Απόστρατος και Πιπίνος.

Ερ. Έχουμε κάποιες μαρτυρίες του τότε ηγούμενου Μαχαιρά Ειρηναίου ο οποίος λέει ότι εσύ μαζί με τον μοναχό Μακάριο πήγατε στον Λυθροδόντα. Δεν ξέρει τι πήγατε να κάνετε, αλλά στη συνέχεια λέει, το Σάββατο το πρωί σε φέρανε με ένα τζιπ και έδειχνες όλα τα κρησφύγετα που ήταν μέσα στο μοναστήρι.

Π.Φ. Αυτά είναι όλα ψέματα. Εκτός από την κρυψώνα στα Κιόνια, δεν γνώριζα κανένα άλλο μέρος που κρυβόταν η ομάδα. Ορκίζομαι στους γονείς μου ότι στο τελευταίο κρησφύγετο ποτέ δεν πήγα ούτε γνώριζαν πού ήταν. Γνώριζαν μόνο ο Ειρηναίος και ο Μακάριος.

Ερ. Μόνο αυτοί οι δύο;

Π.Φ. Ναι. Διότι όταν οι δύο συναγωνιστές του (Απόστρατος και Πιπίνος) πιάστηκαν αιχμάλωτοι όλα ήρθαν εναντίον και ο Γρηγόρης Αυξεντίου αναγκάστηκε να κάνει νέο κρυψώνα τον οποίον γνώριζαν μόνο ο Ειρηναίος και ο Μακάριος ο μοναχός. Εγώ έφυγα από τον Μαχαιρά όταν μας πρόδωσαν όλους. Βρήκα τον Απόστρατο και τον Πιπίνο και όπως είπα μου είπαν ότι πρόδωναν για να γλιτώσουν τα βασανιστήρια.
Εγώ όταν έφυγα από το Μαχαιρά ποτέ δεν γύρισα πίσω, ούτε μίλησα με τον Μακάριο ούτε με κανένα άλλο. Όλα είναι ψευδομαρτυρίες.

Ερ. Όμως ο Αυγουστής λέει ότι ο προδότης του κρησφυγέτου είσαι εσύ.

Π.Φ. Όχι! Γιατί δεν έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο να μου το πει; Ποιοι έφεραν τον στρατό στο Μαχαιρά;

Ερ. Λέει λοιπόν ότι εσύ ήσουν απέναντι από το κρησφύγετο κάποια μέρα και όργωνες το χωράφι. Εκείνη την ημέρα ο Αυξεντίου μαζί με την ομάδα του έκρυβαν την οροφή του κρησφύγετου και λέει ότι εσύ τους είδες.

Π.Φ. Ορκίζομαι ότι όλα αυτά είναι ψέματα. Ποτέ δεν γνώριζα για το συγκεκριμένο μέρος, ποτέ μου δεν πήγα εκεί. Το ξαναλέω, εκτός από την κρυψώνα στα Κιόνια και το χώρο μέσα στο μοναστήρι, τίποτε άλλο δεν ήξερα.

Ερ. Γνώριζες τους αγωνιστές;

Π.Φ. Ναι, γιατί να το αρνηθώ. Τους γνώρισα στο μοναστήρι. Ο Γρηγόρης πάντα είχε εμπιστοσύνη σε μένα ότι ποτέ δεν μιλούσα. Δεν θα αρνηθώ τίποτε. Τους έπαιρνα φαγητό στα Κιόνια αλλά τα άλλα κρησφύγετα της περιοχής δεν τα γνώριζα. Ούτε είμαι ένοχος για το θάνατο του Αυξεντίου.

Ερ. Ο Α. Στυλιανού λέει ότι εσύ ομολόγησες μετά από βασανιστήρια που σου έκαναν.

Π.Φ. Κανένας δεν με βασάνισε. Είναι αλήθεια ότι ζαλίστηκα μέσα στο αυτοκίνητο. Αυτό ήταν όλο. Είδα το βίντεο που με παρουσιάζει να με βασανίζουν δήθεν κάνοντας μου γύρους με το αυτοκίνητο. Αυτά είναι όλα ψέματα.
Ο Γρ. Αυξεντίου ήταν ορκισμένος ότι δεν θα παραδιδόταν. Και όταν ήρθε η στιγμή το τήρησε. Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει.

Ερ. Εσύ πως βρέθηκες στην Αγγλία;

Π.Φ. Όπως βρέθηκαν χιλιάδες κύπριοι. Εγώ έφυγα από την Κύπρο γύρω στο τέλος του 1957 με δικά μου χρήματα. Κανένας δεν με βοήθησε.

Ερ. Δεν έφυγες δηλαδή αμέσως μετά το θάνατο του Αυξεντίου.

Π.Φ. Όχι. Δεν έφυγα. Ο Αυγουστής και άλλοι ας λένε ότι θέλουν. Επαναλαμβάνω ότι οι ένοχοι είναι ο Απόστρατος και ο Πιπίνος. Ο Αυγουστής δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό διότι γνωρίζει από πρώτο χέρι. Όπως είπα ήταν συναγωνιστές του και τους γνωρίζει πολύ καλά.
Πάντως σου λέω ότι από τον Γρ. Αυξεντίου δεν έχω κανένα παράπονο. Καμιά φορά δεν είχα πρόβλημα μαζί του.
Εγώ όταν έφυγα από τον Μαχαιρά ποτέ δεν ξαναγύρισα.

Ερ. Δηλαδή στις 2 του Μάρτη, πριν την μάχη, εσύ δεν ήσουν εκεί;

Π.Φ. Όχι, δεν ήμουν. Από την ημέρα που με πήραν με τον Μακάριο (το μοναχό) στον Λυθροδόντα ποτέ μου δεν ξαναγύρισα.

Ερ. Ο συναγωνιστής του Αυξεντίου, ο Ανδρέας Στυλιανού λέει ότι ο Απόστρατος και ο Πιπίνος είπαν στους Άγγλους ότι εσύ ήξερες πού είναι το κρησφύγετο. Γι αυτό σε πιάσανε και σε πήρανε εκεί.

Π.Φ. Όχι, αυτό είναι ψέμα. Όπως σου είπα ποτέ δεν πήγα στο κρησφύγετο ούτε ήξερα πού ήταν. Όσοι λένε ότι γνώριζα λένε ψέματα. Όπως είπα οι μόνοι που γνώριζαν ήταν ο Ειρηναίος, ο Μακάριος και κάποιος άλλος καλόγηρος, νομίζω τον έλεγαν Αντρίκκο.

Ερ. Ο Αυγουστής όμως λέει ότι έχει έγγραφο του βρετανικού στρατού που λέει ότι την ημέρα της προδοσίας εσύ ήσουνα στο μοναστήρι και ότι εσύ πρόδωσες.

Π.Φ. (Γέλια) Έλα τώρα Μιχάλη! Εσύ πιστεύεις ότι ο αγγλικός στρατός θα έδινε τέτοιο έγγραφο σε έναν αγωνιστή της ΕΟΚΑ; Τα πράγματα είναι όπως σου τα είπα.

* * *

Αυτά λοιπόν από τον Πέτρο Φιλίππου.
Ο γράφων δεν ισχυρίζεται ότι όσα λέει ο Π. Φιλίππου είναι η αλήθεια. Ή η απόλυτη αλήθεια. Έχει όμως την αίσθηση ότι σε όσα λέχθηκαν υπάρχει δόση αλήθειας.

Αυτό ενισχύεται από άλλες μαρτυρίες και αφηγήσεις από τους πρωταγωνιστές και τους εμπλεκόμενους στην όλη ιστορία.

Προσωπικά με παραξενεύει η επιμονή κάποιων να τα ρίχνουν όλα στον Π. Φιλίππου τη στιγμή που η όλη αφήγηση των γεγονότων παρουσιάζει κενά και αντιφάσεις.
Γι αυτά όμως, άλλη φορά…


Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ – ΑΠΟ ΤΟ 74 ΣΥΜΦΩΝΗΘΗΚΕ Η Δ.Δ.Ο.


Στις 8 Ιανουαρίου 2009 είχα αναρτήσει ένα κείμενο το οποίο αποδείκνυε ότι η συζήτηση και η αποδοχή της Διζωνικής Διζωνικής Ομοσπονδίας είχε αποφασιστεί και έγινε αποδεχτή από την ελληνική πλευρά από τον Νοέμβριο του 1974, πριν ακόμα επιστρέψει στην Κύπρο ο Μακάριος.

Το σημερινό κείμενο θα ενισχύσει την άποψη μου με νέα στοιχεία.


Και αυτά τα στοιχεία προέρχονται από την εφημερίδα «Σημερινή» στα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας της.


Ήταν τότε που η συγκεκριμένη εφημερίδα κατέγραφε τα διαδραματιζόμενα και αποτύπωνε τις πραγματικές εξελίξεις.


Σήμερα προσπαθεί να τις αρνηθεί λέγοντας ότι ο Μακάριος το 1977 δεν υπέγραψε λύση Δ.Δ.Ο.

Επανέρχομαι σε αυτό το θέμα διότι το θεωρώ πολύ σοβαρό. Αποτελεί τη βάση όλων όσων συνέβησαν στην Κύπρο από το 1974 μέχρι σήμερα.


Όπως είναι γνωστό η εφημερίδα αυτή καθημερινά στη δεύτερη σελίδα δημοσιεύει τα πρώτα θέματα από διάφορες εκδόσεις της πριν από μερικές δεκαετίες.


Την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου η αναδρομή έχει τίτλο «Μακάριος – Νενκτάς» και αναφέρεται σε συνάντηση των δύο ηγετών στις 27 Ιανουαρίου 1977. Το δημοσίευμα, δηλαδή αναφέρεται σε συνάντηση πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας Κορυφής αφού όπως είναι γνωστό η συμφωνία υπογράφτηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1977.


Αναγράφεται λοιπόν ότι στη συνάντηση της 27ης Ιανουαρίου 1977 οι δύο ηγέτες είχαν μια 3ωρη συνάντηση και την επομένη η εφημερίδα κυκλοφόρησε με τίτλο:


«Η 3ΩΡΗ ΕΠΑΦΗ - Μακαρίου - Ντενκτάς κάλυψε τις βασικές πτυχές του Κυπριακού - 32,8% ΖΗΤΑ Ο ΝΤΕΝΚΤΑΣ ΑΛΛΑ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΙΜΟ - Δεν

επιδιώκει -είπε- εγκαθίδρυση συνομοσπονδίας».

Κατά συνέπεια, το να συζητά με τον Ντενκτάς την παραμονή του 32,8% του εδάφους υπό τ/κυπριακή διοίκηση, τι σημαίνει;


Σημαίνει ότι συζητούσαν για 2 ζώνες.


«Μετά την συνάντηση συνήλθε σε κοινή συνεδρία το Υπουργικό και το Εθνικό Συμβούλιο, που ενημερώθηκαν από τον Μακαριώτατο και ενέκριναν ομόφωνα -όπως είπε ο ίδιος ο Πρόεδρος- τον χειρισμό.


Σε δημοσιογραφική διάσκεψη, που δόθηκε στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο στις 6 μ.μ., ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι με τον κ. Ντενκτάς συνηντήθη υπό την ιδιότητά του σαν Τουρκοκυπρίου ηγέτη ύστερα από επιστολή του ιδίου του κ. Ντενκτάς.


Συνεζητήθη κατά την συνάντηση το εδαφικό. Αρχικά ο Ντενκτάς ζήτησε προτάσεις της Ελληνικής πλευράς επί χάρτου.


Ο Μακαριώτατος είπε η συζήτηση να γίνει επί ποσοστών και πρότεινε σαν βάση την πληθυσμιακή αναλογία. Ο κ. Ντενκτάς αντιπρότεινε ποσοστό 32,8% για τους Τούρκους, το οποίο, όμως, χαρακτήρισε «διαπραγματεύσιμο».


* * *


ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ ΖΩΝΗ

Σύμφωνα δε με την ίδια εφημερίδα, «η ομάδα ερεύνης» της, αποκάλυπτε στις 9 Φεβρουαρίου 1977 ότι γίνονταν σκέψεις για τρεις ζώνες!



Ιδού τι γράφει κάτω από τον τίτλο «Ανιχνεύουν τα παρασκήνια...»


«Η ομάδα ερεύνης της ‘’Σημερινής’’ αποκαλύπτει ύστερα από σειρά επαφών της – ΔΙΑΖΕΥΚΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ - Γίνεται σκέψη και για δημιουργία τρίτης ζώνης υπό τον άμεσο έλεγχο της Κεντρικής Κυβερνήσεως - ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΛΚΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΥΣ», είναι ο τίτλος του κυρίου θέματος της «Σημερινής», ημερομηνίας 9 Φεβρουαρίου 1977, κάτω από τον οποίο γράφει:


Για πρώτη φορά από το 1974 τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει σαφής η διάθεση για την εξεύρεση μιας διευθετήσεως του Κυπριακού αποδεκτής και από τις δύο πλευρές και η οποία να στηρίζεται βασικά στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών.


Αυτά δήλωσε, μεταξύ άλλων, ξένος διπλωμάτης στην ομάδα ερεύνης της «Σημερινής», η οποία, όπως γράψαμε χθες, είχε νέο κύκλο επαφών με διάφορες προσωπικότητες για την ανίχνευση των παρασκηνίων εν όψει της νέας συναντήσεως Μακαρίου - Ντενκτάς, που πραγματοποιείται το ερχόμενο Σαββατοκυρίακο».


Από το κείμενο εξάγεται το συμπέρασμα ότι Μακάριος και Ντενκτάς συζητούσαν πρώτα για την εφαρμογή ενός συστήματος Ομοσπονδίας το οποίο θα αποτελείτο από 2 ζώνες, ίσως και τρεις.

Αναφέρεται σαφέστατα ο όρος «Κεντρική Κυβέρνηση», γεγονός που παραπέμπει και σε τοπικές κυβερνήσεις.


* * *


Και βάση και αυτά τα δεδομένα καθώς και όσα καταγράφηκαν σε συνέχειες από την πρώτη έκδοση της “Γνώμης”, πιστοποιείται και αποδεικνύεται ότι η Δ.Δ.Ο. δεν εμφανίστηκε μετά τη συμφωνία Κυπριανού Ντενκτάς (όπως υποστηρίζουν κάποιοι) αλλά ήταν η γραμμή την οποία χάραξε ο ίδιος ο Μακάριος και στη συνέχεια προώθησε και συζήτησε με τον Ρ. Ντενκτάς.


Επαναλαμβάνω ότι υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά μεταξύ της Δ.Δ.Ο. που επιδίωκε η τουρκική πλευρά και της Δ.Δ.Ο. που επιδίωκε η ελληνική πλευρά.


Η τουρκική πλευρά μιλούσε για Δ.Δ.Ο. ερμηνεύοντας την ως ύπαρξη δύο ξεχωριστών κρατών τα οποία θα συνεργάζονταν, δηλαδή μια μορφή συνομοσπονδίας, κάτι που απορριπτόταν από την ε/κυπριακή πλευρά, η οποία έδωσε άλλο περιεχόμενο στους όρους.


Κατά συνέπεια, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι αντίθετα με όσα λένε σήμερα κάποιοι, η ε/κυπριακή πλευρά συζητούσε τη λύση της Δ.Δ.Ο. με βάση τη δική της ερμηνεία.


Και είναι λυπηρό να παρατηρείται σήμερα το φαινόμενο, η συγκεκριμένη εφημερίδα υποστηρίζει ότι ο Μακάριος δεν αποδέχθηκε τη Δ.Δ.Ο., αναιρώντας με αυτό τον τρόπο τον ίδιο της τον εαυτό όταν εκείνες τις εποχές πληροφορούσε τους αναγνώστες της για τα τεκταινόμενα. Που σίγουρα ήταν διαφορετικά απ’ όσα λέει το ίδιο έντυπο (αλλά και άλλοι) σήμερα.


Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΥΣ

Δύο σημαντικές εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στις επόμενες μέρες.

Την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου στις 7 μ.μ. στην Πύλη Αμμοχώστου εγκαινιάζεται έκθεση φωτογραφίας με τίτλο:

«Μίκης Θεοδωράκης, συνθέτης – πολιτικός – στοχαστής».

Την έκθεση διοργανώνει το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία σε συνεργασία με την κυπριακή βουλή.




Τη Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου στις 8.30 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί στο θέατρο «Παλλάς» στη Λευκωσία εκδήλωση αφιερωμένη στους μεγάλους Έλληνες μουσικοσυνθέτες:


Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Χατζηδάκη


Η εκδήλωση διοργανώνεται από το ΑΚΕΛ με την ευκαιρία των 85 χρόνων από τη γέννηση των δύο μεγάλων μουσουργών της Ελλάδας.


Λαμβάνουν μέρος:


Η Ορχήστρα Χρωμάτων Κύπρου υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του μουσικοσυνθέτη Χρίστου Φιλίππου και


Τραγουδούν οι σοπράνο Μαργαρίτα Ηλία και Κατερίνα Ανδρέου.


Φιλική συμμετοχή Κούλλης Θεοδώρου.


Ποιήματα διαβάσει η ηθοποιός Έλενα Ευσταθίου.






Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Με επικεφαλής τον δημοσιογράφο Λάζαρο Μαύρο καταβλήθηκε προσπάθεια το πρωί της 5ης Φεβρουαρίου 2010 να αμφισβητηθεί η εγκυρότητα της εφημερίδας “Γνώμη” και η πρωτοσέλιδη είδηση της σχετικά με το σύνθημα «Χριστόφια – προδότη – καταδότη» που εκφωνήθηκε στην εκδήλωση της «Αδούλωτης Κερύνειας» και την εμπλοκή του μέλους της Κ.Ε. του ΔΗΚΟ Σίμου Α. Αγγελίδη.


Θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι κανένας δεν ενέπλεξε την οργάνωση αυτή με το εν λόγω γεγονός.





Βεβαίως το ζητούμενο δεν είναι τόσο η (καθ’ αυτό) συμμετοχή (ή όχι) του εν λόγω προσώπου στην εκφώνηση του συνθήματος αλλά το ότι αρχικά καταβλήθηκε προσπάθεια να πεισθούμε ότι τέτοιο σύνθημα δεν ακούστηκε και ότι ήταν κατασκεύασμα της Χαραυγής (από τη μια) και του δημοσιογράφου του ΡΙΚ Παναγιώτη Γιωργαλλή (από την άλλη).


Ο Ζαχαρίας Κουλίας προσπάθησε να πείσει ότι τέτοιο σύνθημα δεν ακούστηκε και πως όλα ήταν… δουλειά του Π. Γιωργαλλή. Την επομένη βεβαίως, τα μάζεψε.


Έτσι, την Παρασκευή 5/2/2010 με αφορμή την φωτογραφία που δημοσίευσε η “Γνώμη” καταβλήθηκε προσπάθεια να στραφεί αλλού η συζήτηση, να διαψευστεί τόσο το ρεπορτάζ όσο και το πρόσωπο που εικονίζεται στη φωτογραφία.


Πατέρας και υιός Αγγελίδης, ο Π. Ιωαννίδης, ο Γ. Παφίτης (και όχι Πετρίδης όπως έγραψε κάποιος) και μερικοί άλλοι, προσπάθησαν να μας πείσουν ότι το πρόβλημα και ο στόχος δεν είναι το σύνθημα αλλά οι αντικατοχικές εκδηλώσεις!!!


Αυτό άλλωστε έλεγε και ο Γ. Βαρνάβα όλες αυτές τις μέρες.


Έστω και αν τελικά δεν είναι το εν λόγω πρόσωπο που εικονίζεται, η ουσία δεν αλλάζει.


Το σύνθημα ακούστηκε. Και ακούστηκε για δεύτερη φορά στην παρουσία και του εν λόγω προσώπου που ας σημειωθεί ότι σε παρέμβαση του στην εν λόγω εκπομπή δεν καταδίκασε το σύνθημα.


Πρέπει ακόμα να σημειώσω ότι όσοι έλαβαν μέρος στη συζήτηση, απέκρυψαν επιμελώς ότι υπήρχε το σχετικό βίντεο από το ΡΙΚ και ότι τα συνθήματα (που κάποιος καταλαβαίνει αν τα φώναζαν 2 ή 3 άτομα) ήταν καταγραμμένο και από τις τηλεοπτικές κάμερες.


Από εκεί και πέρα ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του.


Πάντως δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το ότι η έγνοια ήταν άλλη. Και φάνηκε από τον τρόπο αντίδρασης του Λ. Μαύρου.


Και δεν ήταν άλλη από τις αποκαλύψεις της εφημερίδας για το μυστικό συντονισμό που επιχειρούν γνωστοί κύκλοι το τελευταίο διάστημα με την εμπλοκή σε αυτόν και ανθρώπων από την Ελλάδα.


Αυτό είναι τελικά που καίει τόσο πολύ…