Η ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑ ΤΩΝ Ε/ΚΥΠΡΙΩΝ ΚΑΙ Ο ΣΕΝΕΡ ΕΛΤΖΙΛ

Ακόμα ένα χαστούκι εισέπραξε – ηχηρότατο αυτή τη φορά – η αμετροέπεια που χαρακτηρίζει κάποιους στην Κύπρο.

Ανέκαθεν πολλοί από εμάς δεν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε ότι ακόμα και σε μια κοινωνική ομάδα ή σε μια εθνική ομάδα ή μια πολιτεία κ.ο.κ.  δεν υπάρχουν ομοιόμορφες ή πανομοιότυπες απόψεις.

Έτσι, ακόμα και αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές η πλειοψηφία των κυπρίων εξακολουθούν να αναλύουν πράγματα και καταστάσεις με μια μονομέρια, με τσουβάλιασμα και με απολυτότητα.

Π.χ.: Όλοι οι Έλληνες είναι καλοί, όλοι οι Τούρκοι είναι κακοί.

Μας αρκεί η εθνική ή πολιτική καταγωγή κάποιου για να τον κρίνουμε απόλυτα και αυστηρά αλλά και να του αποδώσουμε και προθέσεις που μπορεί να μην έχει.

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα αναφερθώ σε ένα γνωστό όνομα, Σενέρ Ελτζίλ.

Με τον άνθρωπο αυτό δεν έχω προσωπικές σχέσεις. Θυμούμαι όταν πήγα για ένα ρεπορτάζ στα κατεχόμενα το 2003/4, τότε με τις μεγάλες κινητοποιήσεις, βρέθηκα στην Ακαδημία των Δασκάλων που πραγματοποιούσαν απεργία διαμαρτυρόμενοι για τον διορισμό της κόρης του Έρογλου ως διευθύντριας.

Εκεί μίλησα με κάποιον εκπρόσωπο τους που μου είπε ότι ονομαζόταν Σενέρ Ελτζίλ. Ομολογώ ότι μου έκαναν εντύπωση οι δηλώσεις του.

Αυτές οι δηλώσεις μου στοίχησαν λίγες μέρες αργότερα την ολιγόωρη σύλληψη και την ανάκριση μου από τις κατοχικές αρχές. Ήταν τότε που ανακάλυψα ότι παρακολουθούσαν την κάθε κίνηση μου…

Και σπεύδω να τονίσω ότι αυτό δεν συμβαίνει μόνο με μένα.

Αργότερα συνομίλησα με τον Σενέρ αρκετές φορές από το ραδιόφωνο.

Ομολογώ ότι ο Σενέρ Ελτζίλ μου δημιούργησε πολύ θετική εντύπωση και ένιωσα ότι με αυτό τον άνθρωπο και ότι αυτός εκφράζει μας ενώνουν πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορεί – ενδεχόμενα – να μας χωρίζουν. Επαναλαμβάνω ότι δεν έχω προσωπική σχέση και επαφή μαζί του γι’ αυτό και δεν μπορώ να ξέρω επακριβώς και συνολικά τις απόψεις του.

ΧΘΕΣ ΤΟΝ ΕΒΡΙΖΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ

Σήμερα αυτός ο άνθρωπος είναι η ψυχή όσων συμβαίνουν στα κατεχόμενα.

Όλα τα Μέσα Ενημέρωσης επικαλούνται τις δηλώσεις του, προβάλλουν τις δραστηριότητες τους, τον αναζητούν για δηλώσεις για όσα συμβαίνουν στα κατεχόμενα.

Με άλλα λόγια στην Ε/κυπριακή πλευρά μετατρέπεται σιγά σιγά σε ένα είδος συμβόλου. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δημοσιογράφοι και αναλυτές άρχισαν να μιλούν για τον Σενέρ και να τον παρουσιάζουν ως τον άνθρωπο που έχει το θάρρος να παίζει τη ζωή του κορώνα γράμματα.

Τον επικαλούνται ελληνοκύπριοι πολιτικοί για να καταδείξουν ότι στα κατεχόμενα υπάρχει κατοχή από την Τουρκία, ότι τα κατεχόμενα ελέγχονται πλήρως και εξαρτώνται από την Άγκυρα.

Ανακάλυψαν ξαφνικά ότι υπάρχουν αρκετοί Σενέρ στα κατεχόμενα και ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτές τις απόψεις.

Μόνο που κάποιοι «ξέχασαν» ότι το 2009 ο Σενέρ Ελτζίλ ήταν ο κακός Τούρκος που προσπαθούσε να πλήξει την Κυπριακή Δημοκρατία διεκδικώντας μια θέση στον «Οργανισμό Συντεχνιών Ευρωπαίων Εκπαιδευτικών» (ETUCE).

Δέχθηκε την έντονη επίθεση των ηγεσιών της ΠΟΕΔ, της ΟΕΛΜΕΚ και της ΟΛΤΕΚ για την υποψηφιότητα που έθεσε.

Όσοι έχουν μνήμη θυμούνται τις επιθέσεις που δέχθηκε, τι έγραφαν οι εφημερίδες, ότι ένας Τούρκος ταπείνωσε την Κυπριακή Δημοκρατία, ότι ηττηθήκαμε με την εκλογή ενός Τούρκου!

Τότε ο Σενέρ ήταν Τούρκος, σήμερα είναι Τουρκοκύπριος.

Τότε ήταν εκπρόσωπος του «κράτους» των κατεχομένων, ανεξάρτητα αν ο άνθρωπος δήλωνε ανέκαθεν ότι εκπροσωπεί την Κυπριακή Δημοκρατία και όχι τα κατεχόμενα αφού η οργάνωση του είναι εγγεγραμμένη και αναγνωρισμένη από την Κυπριακή Δημοκρατία από το 1968.

Σήμερα είναι ο Σενέρ Ελτζίλ, ο… καλός συμπατριώτης μας που μάχεται εναντίον της κατοχής…!!!

ΟΙ Ε/ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

Διερωτώμαι, πού είναι σήμερα οι ηγεσίες αυτών των οργανώσεων;

Ποια είναι η θέση τους έναντι των όσων συμβαίνουν;

Ποια είναι η στάση τους έναντι του Σενέρ Ερτζίλ;

Ξεκαθαρίζω ότι μιλώ για τις ηγεσίες αλλά και κάποιες οργανώσεις μέλη των συντεχνιών και όχι για όλους τους εκπαιδευτικούς και όλες τις οργανώσεις οι οποίες διαφοροποιούνται στο θέμα αυτό.

Ας αποτολμήσουμε μόνο μια σύγκριση μεταξύ της οργάνωσης των Τ/κυπρίων δασκάλων και των δικών μας εκπαιδευτικών οργανώσεων.

Ποια είναι η συνεισφορά τους στο κυπριακό πέρα από κάποιες καλουπωμένες θέσεις που είναι εντελώς αντιπαραγωγικές;

Σε τι έχουν αλλάξει οι θέσεις τους, σε ποιο βαθμό έχουν εκσυγχρονιστεί όταν παραμένουν ακόμα προσκολλημένες σε ένα κακώς νοούμενο εθνικό συμφέρον;

Γιατί ακόμα και σήμερα μετά την έντονη δράση της ΚΤΟS οι ηγεσίες των Ε/κυπριακών οργανώσεων εξακολουθούν να τηρούν σιγή ιχθύος;

Γιατί αρνούνται ακόμα κάθε επαφή με την Τ/κυπριακή οργάνωση αλλά και την ανταλλαγή επισκέψεων μεταξύ Ε/κυπρίων και Τ/κυπρίων μαθητών;