Δεν θα ασχοληθώ με την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα και ιδιαίτερα με τα παιχνίδια εκλογής προέδρου της Βουλής.
Θα σημειώσω απλώς ότι αν κάποιοι θέλουν να ονομάζουν τις λέσχες τους ως κόμματα θα πρέπει να λειτουργούν με βάση κάποιους κανόνες.
Είναι πλέον φανερό ότι κάποιοι, όταν μιλάνε για σωστή λύση του Κυπριακού, δεν εννοούν τίποτε άλλο παρά λύση ενός ελληνικού κράτους.
Γι’ αυτό και ορισμένοι αρθρογράφοι του αντι-ομοσπονδιακού χώρου μιλούν για παραδοξότητα της θέσης ότι η ανάσταση και η λύτρωση του κυπριακού Ελληνισμού θα έρθει μέσω του συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Ας προσέξουμε τι λέει, η ανάσταση και λύτρωση του κυπριακού Ελληνισμού! Όχι του κυπριακού λαού στο σύνολο του.
Θα το πούμε για άλλη μια φορά. Η λύση Δ.Δ.Ο. που επιδιώκει (ανέκαθεν) η Ε/κυπριακή πλευρά δεν έχει καμία σχέση με τη μη διασφάλιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οι προτάσεις της Ε/κυπριακής πλευράς διασφαλίζουν πλήρως την εφαρμογή ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αυτό φαίνεται μέσα από τις ίδιες τις προτάσεις.
Θα πρέπει να κατανοήσουν οι όποιοι πολέμιοι της Δ.Δ.Ο. ότι η λύση αυτή είναι ένας οδυνηρός συμβιβασμός και όχι η ιδανική λύση που θα θέλαμε. Και να μη ξεχνούν ότι από τη στιγμή που έπεσε η πρώτη σφαίρα (που δυστυχώς ήταν ελληνική) στις 8.20 το πρωί της 15ης Ιουλίου, το ελληνικό κράτος που χτίστηκε μετά το 1964 έπαψε να υπάρχει.
Αυτό, κατά την άποψη μου, είναι η αρχή της κατανόησης της κατάστασης και των δυνατοτήτων που έχουμε μετά το 1974.
Και αυτό δεν είναι ηττοπάθεια. Είναι μια θέση που μας βοηθά να περισώσουμε ότι περισώζεται και να διατηρήσουμε την ενότητα του κράτους και να αποτρέψουμε τη διχοτόμηση.
Ειρωνεύονται τη θέση ότι με τη Δ.Δ.Ο. απελευθερώνεται και επανενώνεται ο τόπος μας.
Ναι, με τη Δ.Δ.Ο. μπορεί και να απελευθερωθεί και να επανενωθεί ο τόπος.
Διότι δεν νοείται λύση χωρίς την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων. Και αφού ο τουρκικός στρατός είναι κατοχικός (όπως όλοι παραδεχόμαστε) με τη φυγή του τερματίζεται η κατοχή.
Αυτή τη στιγμή η πατρίδα μας στην πράξη είναι χωρισμένη σε δύο περιοχές, την κατεχόμενη και την ελεύθερη. Αναζητούμε ένα τρόπο να την ενώσουμε ξανά και να μπορούμε ελεύθερα να κινούμαστε και να δραστηριοποιούμαστε σε ολόκληρη την επικράτεια.
Κάποιοι δεν εννοούν να καταλάβουν ότι το αποτέλεσμα που έφερε η καπηλεία της Ελλάδας και της ένωσης από τη μια και η πολιτική της διχοτόμησης από την άλλη οδήγησε σε μια κατάσταση που δεν μπορεί να έχει επιστροφή. Άλλαξαν οι συνθήκες, άλλαξαν τα δεδομένα, άλλαξαν τα πάντα.
Ο ΔΟΥΝΤΑΣ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ
Οι ψευδοπατριωτικές θέσεις περί απελευθέρωσης (όπως αυτοί την εννοούν) δεν οδηγούν ούτε σε απελευθέρωση ούτε σε επανένωση αλλά στην οριστική διχοτόμηση.
Οδηγούν κατευθείαν στην υλοποίηση των θέσεων Δούντα που θέλουν το κυπριακό να παραμείνει σε εκκρεμότητα, να εκφυλιστεί και εκ των πραγμάτων λόγω του περάσματος του χρόνου να οδηγήσει από μόνο του στα δύο κράτη.
Αυτή είναι η πολιτική Δούντα:
Εισηγούμενος να ακολουθηθεί «μια πολιτική δραστήριας αγωνιστικής αναμονής (η οποία) είναι ίσως η λιγότερο επιζήμια επιλογή στη χάραξη μιας κυπριακής πολιτικής» ο Μ. Δούντας σημειώνει:
«Και αν ακόμα δεχθούμε ότι θα παγιωθεί η σημερινή διχοτόμηση de facto, και πάλι θεωρώ ότι μια τέτοια εξέλιξη είναι λιγότερο επικίνδυνη για την εθνική και φυσική επιβίωση του κυπριακού ελληνισμού από οποιαδήποτε λύση ισότιμης και εξ αδιαιρέτου συγκυριαρχίας Ελλήνων και Τούρκων πάνω σε ολόκληρη την Κύπρο. Ακόμα και η εύλογα κακόφημη διπλή ένωση θα ‘ταν λιγότερο επικίνδυνη λύση». [1]
Σε δεύτερη Άκρως Απόρρητη επιστολή του (ημ. 30.1.1983) γράφει χωρίς περιστροφές:
«Αναρωτιέμαι μήπως έφτασε η στιγμή απερίφραστα να αντιμετωπίσουμε καθαρά διχοτομικά σχήματα. Νομίζω ότι δύο είναι οι επιλογές:
α) Σε συνεννόηση με τον πρόεδρο Κυπριανού να βολιδοσκοπηθούν οι Αμερικανοί για τη δυνατότητα να προωθήσουν αυτοί κάποια ιδέα πλήρους διαχωρισμού έναντι του εδαφικού ανταλλάγματος που σήμερα προσφέρουν οι Τούρκοι.[…]
β) Να αφεθεί η υπόθεση να εκφυλιστεί, ώστε να καταλήξουμε σε χρονίζουσα de facto διχοτόμηση».
Τα πλεονεκτήματα και των δύο εναλλακτικών είναι προφανή. Οι Ελληνοκύπριοι θα είναι αφέντες σ’ αυτό που θα τους μείνει…».[2]
Μήπως στην ουσία οι δήθεν πατριώτες και αλύγιστοι αγωνιστές δεν είναι αυτό που επιδιώκουν;
Όσοι μελετήσουν το συγκεκριμένο βιβλίο του Μ. Δούντα θα καταλήξουν πολύ εύκολα στο συμπέρασμα ότι στόχος είναι παρά μια λύση του κυπριακού με τη συμμετοχή και των Τ/κυπρίων, στην ουσία ελπίζουν σε μια λύση που θα οδηγεί σε ένα ελληνικό κράτος, έστω και στη μισή εδαφική επικράτεια της Κύπρου.
Είναι μήπως τυχαίο που η Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ» προτείνει την επιστροφή όχι στο κράτος του 1960 αλλά στο κράτος που δημιουργήθηκε στην Κύπρο – συνεπεία των γεγονότων του 1963-63 και της αποχώρησης των Τ/κυπρίων – μετά τα συγκεκριμένα γεγονότα, δηλαδή στην επιστροφή σε ένα κράτος όπου οι Ε/κύπριοι θα είναι οι αποκλειστικοί κυρίαρχοι του κράτους!
«Το Κράτος που διαμορφώθηκε το 1963, μετά από τη βρετανο-τουρκική συνωμοσία, την απόσχιση – αυτοαπομόνωση των Τούρκων της Κύπρου και την αυτοκατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεως, είναι το δημοκρατικά διοικούμενο από τη φυσική πλειοψηφία του 82% του νόμιμου Κυπριακού Λαού κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό είναι το Κράτος, που την 1η Μαΐου 2004 εντάχθηκε στην ΕΕ, ως ισότιμο κράτος-μέλος, κυρίαρχο επί ολοκλήρου της νήσου Κύπρος». [3]
Μετά από αυτά ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του και ας αναλογιστεί πού μας οδηγούν οι ψευδοπατριωτικές κορώνες των διάφορων δήθεν άδολων πατριωτών…
_______________________________
1. Μ. Δούντα «Είναι ανεξάρτητη η Ελλάς; Συγκρουσιακή συνύπαρξη η σχέση Ελλάδος – Τουρκίας», εκδόσεις Κάκτος, σελ. 16, 17.
2. Στο ίδιο σελ. 21, 22.
3. «Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ ΝΑΙ» υποσημείωση 3, σελ. 7.
29 σχόλια:
Τουτα που γραφεις πιανουν κυριως τον χριστοφια και το ακελ που κρατουν την κυπρο διχοτομημενη απο το 2004 εφαρμοζοντας την πολιτικην Δουντα και αναμενοντας καλυτερες μερες.
Περαν που την πολιτικην δουντα εφαρμοζουν τζαι την πολιτικην τασσου παπαδοπουλλου δήλαδη να φερουμεν το σιρορροτερον δυνατον σχεδιον να το αππορηψει ο κοσμος για αυτον και στις διαπραγματευσεις ο χριστοφιας εφροντησε να περασει πραγματα τα οποια καμνουν την νεα προταση λυσης χειροτερην του αναν π.χ. τα χρονοδιαγραμματα ειναι χειροτερα, εποικοι θα μεινουν περισσοτεροι, στο περιουσιακον αρκεψαμεν τζαι γυρνουμεν στα χειροτερα, συστημα διακυβερνησης χειροτερον κλπ
Το ελαμ τζαι τα κινηματα εν μικροποσοστα μεσα στην κοινωνια αν το ακελ και ο χριστοφιας εθελαν λυσην το κυπριακον θα ειχεν λυθει.
Xwrikos
@ Xwrikos
Διαφωνώ κάθετα με όσα γράφεις.
Η αντίθεση στην πολιτική Δούντα δεν σημαίνει δέχομαι λύση με οποιοδήποτε περιεχόμενο.
Ήδη τα όσα γράφω διαγράφουν το πλαίσιο λύσης που πρέπει να επιδιώξουμε.
Και αυτή η πρόταση δεν είναι καθόλου χειρότερη από το Ανάν.
Πρέπει να μας εξηγήσεις όταν λες ότι τα χρονοδιαγράμματα είναι χειρότερα ή θα μείνουν περισσότεροι έποικοι και κυρίως ότι χειροτέρεψε το περιουσιακό.
Οι γενικόλογες τοποθετήσεις δεν βοηθούν.
Ρε χωρικε σκέφτεσαι τζιαι μιλάς γιε μου;
Διαβάζοντας τις αναφορές Δούντα κάνω μαύρες σκέψεις.
Από το πρωί προσπαθώ να διασυνδέσω μια σειρά δεδομένων του λεγόμενου απορριπτικού μετώπου με αυτά που γράφει ο Δούντας και ανακαλύπτω ότι κάπου έχεις δίκαιο Μιχάλη.
Δεν είδα ποτέ μου κείμενο του Δούντα μόνο άκουγα διάφορα.
Τώρα που τα βλέπω καταλαβαίνω πολλά.
Άγνωστε φίλε μου, μου άνοιξες τα μάτια.
Ξέχασα να αναφέρω ότι ανακάλυψα το ιστολόγιο σου προ λίγων ημερών και χαίρομαι γι αυτό.
Έμαθα αρκετά πράγματα από σένα κάνοντας μια περιδιάβαση στην αρθρογραφία σου και ξεδιάλυνα πολλά που με απασχολούσαν για χρόνια.
Είμαι ελλαδίτης και από τα γραφόμενα σου καταλαβαίνω ότι ανήκουμε σε διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους.
Όμως με βοηθάς να καταλάβω πολλά και να απαντήσω ερωτήματα που δεν μπορούσα να τους δώσω απάντηση εδώ και χρόνια μιας και δεν γνωρίζω καλά την κυπριακή ιστορία.
Χαίρομαι που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι.
Μιχάλη,
1.Με γεια τα ανοιξιάτικο προφίλ!
2.«Το ελληνικό κράτος που δημιουργήθηκε μετά το 1964» αποτελεί εν πάση περιπτώσει οικειοποίησης της Κυπριακής δημοκρατίας. Και είναι τραγικό πως οι πλείστοι πολιτικοί, και σίγουρα η κίνηση του Πάνου Ιωαννίδη δεν το αντιλαμβάνονται αυτό.
3.«μια πολιτική δραστήριας αγωνιστικής αναμονής (η οποία) είναι ίσως η λιγότερο επιζήμια επιλογή στη χάραξη μιας κυπριακής πολιτικής». Ειλικρινά, δύσκολα μου βγάζεις από το μυαλό πως αυτή η παράμετρος *δεν* υπάρχει στην στρατηγική Χριστόφια…
Φίλτατε Μιχάλη θα ήθελα να ξέρω αν το ΑΚΕΛ αντιλαμβάνεται τις ευθύνες του για την κατάσταση που είμαστε τώρα στο Κυπριακό και αν έχει κάνει την αυτοκριτική του για την συνεργασία με τον Τάσσο.
Αυτοί που θέλουν ελληνικό κράτος έστω και στη μισή Κύπρο, πρέπει να μας εξηγήσουν πως θα γίνει αυτό, διότι και στην πλευρά μας έχουν δημιουργηθεί νέα δεδομένα. 100000 και πλέον και όσο περνά ο χρόνος θα αυξάνονται ευρωπαίοι πολίτες, ανθρωποι από άλλες χώρες που΄έκαναν οικογένειες με κύπριους/ες, άνθρωποι από διάφορες χώρες που εργάζονται εδώ για χ΄ρόνια και πολλοί απόχτούν την κυπριακή υποικοότητα. Υπάρχουν οι κύπριοι αρμένιδες, μαρωνίτες, λατίνοι, και τουρκοκύπριοι. Είμαστε νια πολυεθνική κοινωνία πιά, πως εννοούν το ελληνικό κράτος, θα τους διώξουν όλους; Και από αυτή την άποψη νομίζω είναι λάθος η στόχοι τους και μόνο λόγια για κατανάλωση. Με τα λόγια τα δικά τους αναπαύκεται η καρκιά τους.
Μιχάλη το φόντο του νέου σου προφίλ είναι θολό. Βάλε μια φωτό μεγαλύτερης ανάλυσης.
Ελεύθερη εγκατάσταση, ελεύθερη διακίνηση, δικαίωμα περιουσίας, δικαίωμα στο να εκλέγεις και να εκλέγεσαι, ίσα δικαιώματα θα απολαμβάνουμε όλοι ανεξαιρέτως στο νέο δδο κράτος που διαπραγματεύεται η πλευρά μας? Νομίζω πως όχι. Ο όρος διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία , από μόνος του δηλοί και προάγει τον εθνικισμό και το ρατσισμό. Ένα φυλετικό και θρησκευτικό ρατσισμό που καθόλου δε βοηθά στο να έρθουμε πιο κοντά αναμεταξύ μας οι κάτοικοι του νησιού . με τους πιο πάνω διαχωρισμούς δε θα ξεπεράσουμε ποτέ τις φοβίες για τα πάθη και τα λάθη του παρελθόντος μας και θα συνεχίσουμε την καχυποψία που έχουμε ο ένας για τον άλλο.
Τον εθνικό πλούτο του νέου κράτους ποιος θα τον διαχειρίζεται? Την ασφάλεια του νέου κράτους ποιος θα την διαχειρίζεται? Πολύ φοβάμαι ότι στο τέλος θα γίνουμε ξένοι στον τόπο μας χωρίς δικαιώματα με το είδος και τις πρόνοιες της ομοσπονδίας που διαπραγματευόμαστε.
Με την Τουρκία που κατέχει παράνομα και δια της βίας των όπλων του 35% του εδάφους της κυπριακής δημοκρατίας τι γίνεται?
Μας χάρισαν μια χωλή δημοκρατία το 1960 και το 2010 βαδίζουμε από μόνοι μας προς μια παραπληγική δημοκρατία.
Νομίζω ότι ακολουθούμε κατά πόδας κάποιους έλληνες πολιτικούς προδότες που δεν έχουν πρόβλημα στο να απολέσει η Ελλάδα εδάφη της για να ορθοποδήσει δήθεν η Ελλάδα από την κρίση και φημολογείται έντονα ότι έχουν δωρίσει το μισό ελληνικό ορυκτό πλούτο στην Τουρκία.
Πρέπει δηλαδή να απεμπολήσουμε όλα τα δικαιώματα μας προς όφελος της Τουρκίας απλά και μόνο για χάριν της οποιασδήποτε λύσης?
Καλύτερα να χαθούμε από προσώπου γης παρά να ζήσουμε τέτοιες ταπεινώσεις.
Τελικά οι εχθροί μας είμαστε εμείς?
Μήπως είμαι προβληματικός που προβληματίζουμε? (δανεικό)
ανόνιμε 5/29/2011 2:03 πμ ο Μιχάλης τα ερωτήματα που θέτεις τα απάντησε πολλές φορές και εξήγησε τις θέσεις της δικής μας πλευράς οι οποίες δεν οδηγούν σε αυτά που γράφεις. Αν σκέφτεσαι την δ.δ.ο. με τις θέσεις της τουρκικής πλευράς δικαιολογημένα προβληματίζεσαι μ' αυτόν τον τρόπο. Η οποιδήποτε λύση αν έρθει θα είναι προΪον συμβιβασμού και σε ένα συμβιβασμό δεν μπορεί να πετύχουμε το μάξιμουμ των επιθυμιών μας. ήδη στο σύνταγμα με το οποίο λειτουργεί η κυπριακή δημοκρατία οι τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα ως κοινότητα. Πρέπει επίσης να λαμβάνουμε υπ' όψη τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί και με ποιον τρόπο θα τα καταργησουμε; Νομίζω πως αυτό που πρέπει κύρια να μας ενδιαφέρει είναι αν η λύση είναι λειτουργηκή και βιώσιμη. Και την καλύτερη λύση να έχουμε αν δε θέλουμε να δουλέψει δεν θα δουλέψει.
Σολιάτη προβληματίζομαι και για τις δικές μας θέσεις. Λανθασμένα η εσκεμμένα και παραπλανητικά ορισμένοι, ανάμεσα τους και ο Μιχάλης, αναφέρουν ότι με τις προτάσεις μας περί Δ.Δ.Ο. διασφαλίζονται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα του συνόλου των κατοίκων του νησιού. Απόδειξη τούτου είναι οι δηλώσεις περί οδυνηρών παραχωρήσεων.
Σε όλες τις φάσεις του κυπριακού εδώ και 60 χρόνια γίνεται κυρίως αναφορά στις διαφορές η διεκδικήσεις των 2 μεγαλυτέρων πληθυσμιακά ομάδων του νησιού. Χρησιμοποιούνται εκατέρωθεν οι άκρως ρατσιστικοί και εθνικιστικοί όροι « ελληνοκύπριος» και «τουρκοκύπριος», διαγράφοντας έτσι τις υπόλοιπες πληθυσμιακές ομάδες η και υποομάδες και τα δικαιώματα τους.
Ξεχνάμε παντελώς ότι η Κύπρος είναι μια πολυπολιτισμική χώρα(όχι κράτος) μέλος της ΕΕ.
Τι γίνεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα των άγγλων, των γερμανών, αράβων και των ρώσων που διαμένουν στην Κύπρο, έχοντας πάρει μάλιστα και την κυπριακή υπηκοότητα?
Η λύση της Δ.Δ.Ο. με τα 2 εθνικιστικά συνηστώντα κράτη, πόσο διαφέρει από τη διχοτόμηση?
Πιστεύω ακράδαντα ότι με το είδος της Δ.Δ.Ο. που ζητάμε ως λύση, δε θα βρεθεί ποτέ λύση που να διαρκέσει και στο τέλος θα καταλήξουμε με 2 ανεξάρτητα εθνικο-θρησκευτικά κράτη με πολλές διαφορές.
Ανόνιμε 5/29/2011 2:03 πμ
όπως θα ξέρεις οι υπόλοιπες θρησκευτικές ομάδες της Κύπρου, Μαρωνίτε, αρμένιδες, λατινοι, με δικές τους αποφάσεις εντάχθηκαν στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Για ποιά δικαιώματα μιλάς που δεν διασφαλίζονται για να μη λέμε αόριστα; Δε νομίζω να διαφωνεί κανένας πως το εννοιαίο κράτος χωρίς οποιουδηποτε διαχωρισμούς είναι το καλύτερο μπορεί όμως να εφαρμοστεί;
Ο Γιώργιος Κολοκασίδη, εν βαφτιστικός του Δούντα.
Ο εμποτισμός που την πολιτική ιδιαιτερότητα του πνευματικού το πατέρα, νομίζω εξηγεί την πολιτική του στάση, η οποία σαφώς δεν περιορίζετε στην εκπροσώπηση της πλουτοκρατίας & εθναρχίας (μεγαλοεισαγωγείς, πατέρας πρόεδρος των εμποροβιομηχάνων και υπουργός επί Μακαρίου).
Μια μέρα ήρθαν οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας στον Ιησού και τον ρώτησαν `Θα πληρώσουμε τον φόρο στο Χριστόφια ή στον αρχιεπίσκοπο;`
Και ο Ιησούς αντιλήφθηκε πως έχει κόλπα στην ερώτηση και απάντησε
`Δώστε μου ένα ευρώ`
Του έδωσαν ένα ευρώ. Και ο Ιησούς ρώτησε το πλήθος δείχνοντας το κέρμα:
`Ποιος είναι τούτος`;
Το πλήθος απάντησε:
`Αμαντέους Μότσαρτ`.
Και ο Ιησούς είπε:
`Τότε πληρώστε στον Μότσαρτ και μην με ενοχλείτε για αυτές τις μαλακίες`.
13 Στη συνέχεια του έστειλαν μερικούς από τους Φαρισαίους και από τους οπαδούς της παράταξης του Ηρώδη, για να τον πιάσουν από τα λόγια του. 14 Φτάνοντας αυτοί του είπαν: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι είσαι φιλαλήθης και δεν σε νοιάζει για κανέναν, επειδή δεν κοιτάζεις την εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων, αλλά διδάσκεις την οδό του Θεού σύμφωνα με την αλήθεια: Είναι νόμιμο να πληρώνει κανείς κεφαλικό φόρο στον Καίσαρα ή όχι; 15 Να πληρώνουμε ή να μην πληρώνουμε;» Επειδή αντιλήφθηκε την υποκρισία τους, εκείνος τους είπε: «Γιατί με υποβάλλετε σε δοκιμή; Φέρτε μου να δω ένα δηνάριο». 16 Αυτοί το έφεραν. Και εκείνος τους είπε: «Τίνος εικόνα και επιγραφή είναι αυτή;» Αυτοί του είπαν: «Του Καίσαρα». 17 Τότε ο Ιησούς είπε: «Αποδώστε αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». Και άρχισαν να τον θαυμάζουν.
http://www.watchtower.org/g/bible/mr/chapter_012.htm
@ Ζαχος Ζ.
Φίλε μου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Μου δίνουν κουράγιο να συνεχίσω.
Το ότι μπορεί να είμαστε διαφορετικών ιδεολογιών δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε και σε αντιπαράθεση ή να απορρίπτουμε τα σωστά.
@ strovoliotis
1. Ευχαριστώ.
2. Οι πολιτικοί κύκλοι και η Κίνηση του Π. Ιωαννίδη όχι μόνο αντιλαμβάνονται ότι το κράτος του 64 και μετά είναι οικειοποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά επιδιώκουν τη διαιώνιση του έστω και στη μισή Κύπρο.
3. Εγώ υποστηρίζω ότι στη στρατηγική Χριστόφια δεν υπάρχει «μια πολιτική δραστήριας αγωνιστικής αναμονής (η οποία) είναι ίσως η λιγότερο επιζήμια επιλογή στη χάραξη μιας κυπριακής πολιτικής».
Επειδή ξέρω ότι στο δικό σου μυαλό όπως και άλλων κυκλοφορεί αυτή η υποψία, θα ρωτήσω για πολλοστή φορά (και ελπίζω να πάρω απάντηση), τι ουσιαστικό θα μπορούσε να κάνει ο Χριστόφιας και δεν το έκανε.
@ zakos
Νομίζω ότι η πολιτική του ΑΚΕΛ δείχνει ότι έχει αντιληφθεί τι έγινε και προσπαθεί να το διορθώσει.
Όσον αφορά τις αυτοκριτικές, τελευταία παρατηρώ ότι κάποιοι απέκτησαν ιδιαίτερες ευαισθησίες.
Το ΑΚΕΛ είναι το ΜΟΝΑΔΙΚΟ κόμμα στην Κύπρο που κάνει αυτοκριτική εκεί που κρίνει ότι χρειάζεται. Και το κάνει δημόσια.
Αλλά για να γίνει μια αυτοκριτική υπάρχει ολόκληρη διαδικασία.
Όμως ξέρετε κανένα άλλο κόμμα ή πολιτικό πρόσωπο στην Κύπρο που να έκανε ποτέ του αυτοκριτική;
Ή όλοι – πλην του ΑΚΕΛ – ήταν και είναι αλάνθαστοι;
@ ΑΙΣΩΠΟΣ
Ο στόχος τους είναι να θεμελιωθεί κάτι όπως αυτό που έχουμε σήμερα. Να αυτοδικοικούνται οι ελληνοκύπριοι οι οποίοι θα διοικούν και κάθε κάτοικο αυτού του νησιού.
Δεν είναι ανάγκη να διώξουν κανένα.
Και όταν λένε ότι θέλουν συνύπαρξη με τους Τ/κύπριους εννοούν ότι θα συνυπάρχουμε αλλά θα είναι κάτω από τη δική μας διοίκηση.
Ανώνυμος 5/29/2011 2:03 πμ
Για να απαντήσω στις θέσεις σου χρειάζομαι ολόκληρο άρθρο.
Θα επιχειρήσω όμως να δώσω συνοπτικά τις θέσεις της Ε/κυπριακής πλευράς.
Ορθά επισημαίνει ο ΑΙΣΩΠΟΣ ότι τόσον εσύ όσο και όσοι εναντιώνονται στη Δ.Δ.Ο. χρησιμοποιούν ως άλλοθι όχι τις δικές μας θέσεις αλλά της τουρκικής πλευράς.
Είναι λανθασμένη η άποψη ότι η Δ.Δ.Ο. είναι ρατσιστική λύση. Ρατσιστική, με τα δεδομένα που έχουμε, είναι η Ζυρίχη αφού βασίζεται εξολοκλήρου στο διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων, χωριστές πλειοψηφίες, χωριστούς δήμους, δικαιώματα βέτο κλπ.
Η ε/κ πρόταση για Δ.Δ.Ο. λέει ξεκάθαρα ότι δεν αποδέχεται τον διαχωρισμό όπως τον περιγράφεις διότι η πλευρά μας δεν ευνοεί τη διζωνικότητα ως πλειοψηφία πληθυσμού και γης αλλά ως δύο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ και όχι κράτη και ότι η κάθε κοινότητα θα διοικεί μία περιφέρεια.
Έχει καταθέσει μάλιστα και προτάσεις που διασφαλίζουν τα πιο πάνω.
Τον εθνικό πλούτο και τα θέματα ασφάλειας θα τα διαχειρίζεται το ΚΡΑΤΟΣ και όχι οι Πολιτείες, με άλλα λόγια η Κεντρική Κυβέρνηση.
Όπως αναφέρω και στην ανάρτηση, με τη λύση η κατοχή θα τερματιστεί και το κράτος θα είναι ενιαίο.
Η ε/κ πλευρά δεν ερμηνεύει τη Δ.Δ.Ο. σαν δύο συνιστώντα κράτη αλλά πολιτείες, μέρη και άλλους παρόμοιους όρους.
Η θέση για δύο κράτη είναι τουρκική θέση. Γι’ αυτό όταν το χρησιμοποιείς αυτό, να το σκέφτεσαι δύο και τρεις φορές.
Αυτή η θεώρηση δεν οδηγεί σε Δ.Δ.Ο. αλλά σε ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ που πράγματι είναι πιο κοντά στη διχοτόμηση.
Οι δηλώσεις περί οδυνηρής λύσης ή παραχωρήσεων δεν είναι σε σχέση με τη μη διασφάλιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά σε σχέση με το τι κράτος είχαμε προ του 74 και τι επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε τώρα.
Με τον όρο ε/κύπριοι – τ/κύπριοι δεν διαγράφονται οι άλλες πληθυσμιακές ομάδες για ένα απλούστατο λόγο. Οι Αρμένιοι, οι Μαρωνίτες και οι Λατίνοι υπάγονται στην ε/κυπριακή κοινότητα με δική τους απόφαση το 1960, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο Αίσωπος.
Γι’ αυτό και βλέπεις ότι ένας αρμένιος εκλέχθηκε και πρόεδρος της Βουλής με ε/κυπριακό κόμμα.
Γράφεις ότι «Ξεχνάμε παντελώς ότι η Κύπρος είναι μια πολυπολιτισμική χώρα(όχι κράτος) μέλος της ΕΕ.»
Έχεις λάθος, η Κύπρος δεν είναι ΧΩΡΑ μέλος της Ε.Ε. αλλά ΚΡΑΤΟΣ μέλος της Ε.Ε. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο τα δικαιώματα των ευρωπαίων υπηκόων αλλά και των μη ευρωπαίων διασφαλίζονται όπως ορίζουν οι κανόνες της Ε.Ε.
@ ματιλτα
Καλώς όρισε μετά από αρκετό καιρό.
Εν τζιαι μπορεί κάποιος να μου πει τη διαφορά του «κράτους» που τη «χώρα»; [Αναφέρθηκαν σ’ αυτά ο Μιχάλης κι ένας Ανώνυμος] …
**********************************
Μιχάλη,
Με γεια το νέο look!!! Πολύ γαλάζιο έπεσε! Πας για διακοπές σε κανένα αιγαιοπελαγίτικο νησί;
Πολύ θα το ήθελα αλλά χλωμό το βλέπω :-)
Anef_Oriwn
Η χώρα αναφέρεται σε περιοχή, ενώ το κράτος σε ανεξάρτητη πολιτειακή οντότητα.
Μιχάλης ,
Ευχαριστώ για τη διόρθωση σου για το ότι είμαστε κράτος μέλος της εε και όχι χώρα μέλος όπως έγραψα.
Οι διάφοροι προβληματισμοί μου προέρχονται από όσα ακούω η διαβάζω από όλες τις πλευρές. Φυσικά δεν είμαι μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας για να ξέρω τι ακριβώς προτάσσει η κάθε πλευρά και μέσα σε ποιες παραμέτρους συνομιλούν.
Στις διάφορες ονομασίες και παραλλαγές της ομοσπονδίας δε δίνω και τόση σημασία γιατί στο τέλος αυτό που θα μετρήσει είναι το περιεχόμενο άμα συμφωνηθεί η όποια λύση.
Εύχομαι και ελπίζω τα πράματα να είναι περίπου όπως τα λες για την επιδιωκόμενη λύση. Δηλαδή χωρίς παρθενογενέσεις 2 ξεχωριστών κρατών που να συγκροτούν την ομοσπονδία και χωρίς περιορισμούς η εκπτώσεις σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η προ του 74 εποχή δε νομίζω να ήταν και ότι καλύτερο, όσον αφορά το θέμα μας, αφού όλα τα προβλήματα δημιουργήθηκαν λόγω των συμφωνιών εγκαθίδρυσης της κυπριακής δημοκρατίας και μέσω του συντάγματος που μας επέβαλαν. Άρα το να επιθυμεί κάποιος να επανέλθουμε στην προ του 1974 εποχή στάτους το θεωρώ παράλογο. Συντάγματα τύπου συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου είναι άκρως επικίνδυνα. Βλέπε λίβανος και Κύπρος, δύο πανομοιότυπες περιπτώσεις που μέσα από τα συντάγματα τους επήλθε η διχόνοια και η καταστροφή.
Όσο για τους αρμένιους, μαρωνίτες και λατίνους, μήπως τους χειριζόμαστε με τον ίδιο τρόπο που χειρίστηκε η Ελλάδα τους βλάχους?(πολλές μειονότητες = πολλά προβλήματα, ας τους αφομιώσουμε).
@ Ανώνυμος 5/30/2011 12:39 μμ
Χαίρομαι που όσα έγραψα σε προβλημάτισαν.
Η αναφορά σου ότι «Οι διάφοροι προβληματισμοί μου προέρχονται από όσα ακούω η διαβάζω από όλες τις πλευρές» φέρνουν στην επιφάνεια ένα μεγάλο θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει όλους.
Το ρόλο τόσο κάποιων πολιτικών δυνάμεων όσο και της πλειοψηφίας των Μέσων Ενημέρωσης.
Οι περισσότερες πηγές από τις οποίες ενημερωνόμαστε είναι προβληματικές. Προσαρμόζουν τα πάντα στις δικές τους επιδιώξεις και στόχους με σκοπό να διαμορφώνουν απόψεις. Και δεν τους νοιάζει καθόλου αν διαστρεβλώνουν θέσεις και απόψεις.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας για να ξέρει ποιες είναι οι θέσεις της πλευράς μας. Υπάρχουν οι δηλώσεις του προέδρου, του Τ. Τσελεπή και άλλων αξιωματούχων του κράτους. Υπάρχουν συνεντεύξεις, υπάρχουν αναλύσεις.
Αν δεν τις διαβάζουμε και αναμένουμε να διαβάσουμε ή να ακούσουμε την ανάλυση του κάθε αναλυτή ή δημοσιογράφου που θα τις προσαρμόσει στις δικές του θέσεις, τότε ζήτω που καήκαμε.
Για το ποια λύση επιδιώκει η Ε/κυπριακή πλευρά φαίνεται ξεκάθαρα από το κοινό ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου 2008 όπου λέει ξεκάθαρα ότι: «Επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους για ΜΙΑ διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα όπως ορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αυτός ο συνεταιρισμός θα έχει ΜΙΑ Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση με ΜΙΑ και μόνη διεθνή προσωπικότητα, καθώς και ΜΙΑ Τουρκοκυπριακή Συνιστώσα Πολιτεία και ΜΙΑ Ελληνοκυπριακή Συνιστώσα Πολιτεία, οι οποίες θα έχουν ισότιμο καθεστώς».
Αυτό έχει οποιαδήποτε σχέση με «παρθενογενέσεις 2 ξεχωριστών κρατών που να συγκροτούν την ομοσπονδία και χωρίς περιορισμούς η εκπτώσεις σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων»;
Κανένας δεν λέει ότι η Ζυρίχη είναι πανάκεια. Όμως το θέμα εδώ είναι ότι ακόμα κι εκείνοι που θέλουν τη Ζυρίχη στοχεύουν στο ζυριχικό κράτος όπως ήταν μετά το 1964 και όχι του 60 που όλοι σήμερα λένε ότι είναι πριτιμητέα από την κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά το 74.
Όμως στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.
Ελπίζω να μην πούμε κάτι ανάλογο μετά από μερικά χρόνια για τη Δ.Δ.Ο.
Όσο για τις μειονότητες δεν τις χειριζόμαστε όπως στην Ελλάδα. Είναι μέρος της ε/κυπριακής κοινότητας, απολαμβάνουν των ίδιων δικαιωμάτων με μας και επιπλέον έχουν ή είχαν κάποια προνόμια.
Η αφομοίωση δεν είναι λύση ούτε επιδίωξη. Η συνύπαρξη χωρίς προβλήματα και με απόλυτο σεβασμό είναι το ζητούμενο.
Και πιστεύω ότι στην Κύπρο το πετύχαμε.
Ο Θεός τους είναι το χρήμα σου.
Αγαπητέ Μιχάλη
Δεν πρέπει να προσαρμόζουμε τις απόψεις μας με βάση τις πολιτικές μας ιδεολογίες αλλά το αντίθετο.
Και επαναλαμβάνω ότι με βοηθάς προς αυτή την κατεύθυνση.
Ηδη άρχισα να μελετώ διάφορα σε σχέση με την Κύπρο και ομολογώ ότι προβαίνω σε κάποιες αναθεωρήσεις.
Αν χρειαστώ κάτι περισσότερο θα σου στείλω προσωπικό μήνυμα.
Ευχαριστώ και επαναλαμβάνω χάρηκα που σε γνώρισα έστω και διαδικτυακά :-)
O Κάρο-γεια-ν βιάστηκε να αποβάλει τον Κολοκοσίδη από το ΔΗΚΟ με απευθείας κόκκινη κάρτα. Δεν είδα χειρότερο διαιτητή!
Τι θα πει τώρα ο κα(η)μένος Ο Cool-ίας που εδώ και 3 χρόνια είναι εκτός ΔΗΚΟ και δε δέχτηκε ούτε μια παρατήρηση ούτε καν μια κίτρινη κάρτα?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μιχάλη είσαι των media και γι αυτό σε πιστεύω όταν λες ότι τα μέσα πολλές φορές παραπλανούν. Όμως και οι πολιτικοί κάποιες φορές λένε ψέματα, η μισές αλήθειες για αλλότριους σκοπούς.
Και το 1989 και το Σεπτέμβρη του 2009 οι πολιτικοί μας είχαν συμφωνήσει για το πλαίσιο λύσης του κυπριακού. Αυτές οι συμφωνίες δε μου λένε τίποτε, αλλά ούτε και βασίζομαι στα συμφωνηθέντα των πολιτικών της δικής μας πλευράς. Η ουσία βρίσκεται σε άλλο τραπέζι διαπραγματεύσεων και σε ουδέτερο γήπεδο.
Όσο για την ενημέρωση που τυγχάνουμε από τους συνομιλητές μας, είναι από ελλιπής μέχρι ανύπαρκτη από τον καιρό του 1000 (ο εκάστοτε πρόεδρος πάντα κατηγορείται από τα κόμματα είτε για ελλιπή ενημέρωση είτε για ενημέρωση κατόπιν εορτής! ). Φυσικά το καταλαβαίνω ότι πολλές φορές είναι αναγκαία η μη πληροφόρηση για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ίσως αν είχαμε μερικές δεκάδες χιλιάδες «αγανακτισμένους πρόσφυγες» να γίνονταν οι διαπραγματεύσεις για τη λύση του κυπριακού μέσω Facebook !:-)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μιχάλη έχω αφτιά για να ακούω και μάτια για να βλέπω. Η επεξεργασία των δεδομένων που αποκτώ, είναι καθαρά δουλειά του εγκεφάλου μου(όσο διαθέτω φυσικά). Θα ήταν ασέβεια προς τον εαυτό μου αν έγραφα για να διαβάζουν οι άλλοι κι εγώ να μην μπαίνω στον κόπο να ακούω τι μου λένε οι άλλοι. Εξάλλου δε θα είχε νόημα η σκοπό.
τείνω ευήκοα ώτα
τείνω ευήκοον ους
Αγαπητέ Ανώνυμε
Αν και είναι εκτός θέματος το πρώτο θέμα απλώς θέλω να εκφράσω την άποψη ότι ο Καρογιάν άργησε να λάβει μέτρα.
----------------------------------------
Όσον αφορά το media ξέρεις πόσες φορές πήγα σε δηλώσεις πολιτικών, έκανα ρεπορτάζ και όταν έβλεπα το βράδυ στην τηλεόραση τα δικά τους ρεπορτάζ ή τα διάβαζα την επομένη στις εφημερίδες διερωτόμουν αν ήμουν εκεί την ώρα που γίνονταν οι δηλώσεις;
Η συμφωνία των κομμάτων του 1989 είναι στην ουσία ένα ολοκληρωμένο σχέδιο λύσης του κυπριακού. Εκεί καταγράφονται οι θέσεις που συμφώνησαν όλα τα κόμματα για ποια λύση επιδιώκουμε.
Αν κάνουμε μια σύγκριση με το τι έλεγαν μερικοί από την ώρα που βγήκαν από τη συνεδρία, θα διαπιστώσουμε ότι δεν έχει καμία σχέση με το τι συμφώνησαν.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το την κοινή απόφαση του 2009.
Μπορεί όλοι οι πρόεδροι να κατηγορήθηκαν για ελλιπή ενημέρωση αλλά στο τέλος κάπου τους δικαιολογώ. Δεν γίνεται πριν τελειώσει μια συνεδρία να βλέπουν το φως της δημοσιότητας όσα διαμείβονται εκεί.
Σε καμία χώρα του κόσμου δεν γίνεται δημόσια διαπραγμάτευση μεταξύ των πολιτικών.
Στην Κύπρο δυστυχώς πολλές φορές κάνουμε διάλογο με τον εαυτό μας.
Όσον αφορά τα δεδομένα που έχουμε, επαναλαμβάνω ότι είναι αυτά που μας σερβίρουν κυρίως τα ΜΜΕ. Και όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται, σβήνεται η άλλη άποψη και έχουμε στον εγκέφαλο μας εκείνα που ακούμε συνέχεια.
Ακούω π.χ. αυτή τη στιγμή τον Λ. Μαύρο ο οποίος επαναλαμβάνει το ψέμα ότι ο πρόεδρος αποδέχθηκε λύση δύο κρατών και πλήρη εξίσωση του 80 με το 20%.
Αυτά τα λέει κάθε μέρα.
Και αντιλαμβάνεσαι ότι οι μόνιμοι ακροατές του αυτή την εντύπωση έχουν σχηματίσει, αυτά τα δεδομένα έχουν μέσα στον εγκέφαλο τους.
Δεν αναφέρομαι ειδικά σε σένα, αλλά σε όλους μας. Αυτής της «πληροφόρησης» πέφτουμε όλοι θύματα.
Δημοσίευση σχολίου