Πέθανε ο Σπ. Παπαγεωργίου. Πώς σβήνουν την ιστορική αλήθεια και πραγματικότητα

Πέθανε σήμερα σε ηλικία 74 χρόνων ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Σπύρος

Παπαγεωργίου.

Την είδηση την δημοσίευσε το Sigmalive. Η γραπτή είδηση συνοδεύεται από ηχητική αφήγηση για τον Παπαγεωργίου από τον δημοσιογράφο Χαράλαμπο Χαραλαμπίδη.

Στο κείμενο που μπορείτε να διαβάσετε εδώ δεν θα βρείτε καμιά αναφορά στον ρόλο του Σπ. Παπαγεωργίου στην ΕΟΚΑ Β’.

Γίνεται αναφορά μόνο στη δράση του στην ΕΟΚΑ και στα γεγονότα του 1963-64.

Θα το βρείτε όμως στην αφήγηση του Χ. Χαραλαμπίδη η οποία ωστόσο παρουσιάζεται πολύ… «εκλεπτυσμένα».

Ας δούμε τι λέει ο Χ. Χαραλαμπίδης και θα ακολουθήσουν κάποιες δικές μου επισημάνσεις:

1. Λέει ότι μετά την εισβολή ο Σπ. Παπαγεωργίου εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Δεν μας λέει όμως το γιατί.

Ο λόγος ήταν ο ρόλος του στην ΕΟΚΑ Β’, ήταν ο θεωρητικός (και πρακτικός όπως είπε σε συνέντευξη του στον Λ. Μαύρο πριν από μερικά χρόνια) της οργάνωσης.

Επίσης ήταν και η ανάληψη του πόστου του κυβερνητικού εκπροσώπου στο πραξικόπημα.

Αυτούς τους λόγους δεν μας τους λέει ο κ. Χαραλαμπίδης.

Επίσης, μετά την επάνοδο στη νομιμότητα, γι’ αυτούς τους λόγους ο Παπαγεωργίου αποβλήθηκε από την Ένωση Συντακτών Κύπρου.

2. Προχωρεί πιο κάτω για να μας παρουσιάσει τον Σπ. Παπαγεωργίου ως έναν αδίκως κατατρεγμένο:

Λέει:

«Λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά την εισβολή, είχε πολεμηθεί από το επίσημο κράτος και από πάρα πολλούς άλλους πολιτικούς παράγοντες».

Ο Χ. Χαραλαμπίδης αποφεύγει να αναφερθεί στη λέξη πραξικόπημα και ΕΟΚΑ Β’. Λέει «μετά την εισβολή».

3. Προσέξτε πόσο «λεπτά» θέτει το θέμα:

«Επειδή ήταν στενός συνεργάτης του στρατηγού Γρίβα και ότι ανέλαβε μετά κυβερνητικός εκπρόσωπος στην κυβέρνηση Σαμψών  ήταν ένα από τα μεγαλύτερα πλήγματα που δέχθηκε και που ποτέ, μα ποτέ, δεν μετάνιωσε όμως, διότι πίστευε ότι η στιγμή που αναλάμβανε εκείνα τα καθήκοντα εξυπηρετούσε το καλώς νοούμενο συμφέρον».

Τόσο απλά!

Ήταν απλά και απλώς συνεργάτης του Γρίβα. Και στα καλά καθούμενα ανέλαβε κυβερνητικός εκπρόσωπος!

Δεν λέει πότε ήταν στενός συνεργάτης του Γρίβα. Αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι να αναφερθεί στο ότι ήταν τέτοιος στην περίοδο της ΕΟΚΑ Β’ και ο ρόλος του ήταν καθοριστικός.

Όσον αφορά την ανάληψη του πόστου του κυβερνητικού εκπροσώπου, υπάρχουν τρεις επισημάνσεις:

Πρώτον: αποφεύγει την λέξη πραξικόπημα.

Δεύτερον: χαρακτηρίζει το σχήμα του Σαμψών ως κυβέρνηση, δηλαδή ο Χ. Χαραλαμπίδης αναγνωρίζει το πραξικόπημα. Και το σχήμα των ανδρεικέλων που διόρισαν οι χουντικοί σαν κυβέρνηση!

Τρίτον: Λέει, ψευδώς, ότι ο Σπ. Παπαγεωργίου «ποτέ, μα ποτέ, δεν μετάνιωσε όμως, διότι πίστευε ότι η στιγμή που αναλάμβανε εκείνα τα καθήκοντα εξυπηρετούσε το καλώς νοούμενο συμφέρον».

Γιατί λέω ψευδώς;

- Τα πλείστα βιβλία του καταγράφουν την εγκληματική συμπεριφορά του Γρίβα. Ιδιαίτερα το «Μακάριος πορεία δια πυρός και σιδήρου».

- Ο Χ. Χ. αποφεύγει να πει ότι μετά την έκδοση αυτού του βιβλίου ο Σπ. Παπαγεωργίου κατηγορήθηκε άγρια από τους Συνδέσμους Αγωνιστών. Και ως εξιλέωση εξέδωσε άλλο βιβλίο το «ΑΚΕΛ το άλλο ΚΚΕ» όπου δεν θύμιζε τίποτε από Σπ. Παπαγεωργίου. Το βιβλίο αυτό είναι δείγμα αυθαίρετης και κακόγουστης προπαγάνδας που δεν έχει καμία σχέση με την επιχειρηματολογία και την τεκμηρίωση του Σπ. Παπαγεωργίου.

- Σε συνέντευξη του στον Λάζαρο Μαύρο ρωτήθηκε τι νιώθει για όσα έγιναν και δήλωσε μετανιωμένος, σε αντίθεση με το τι θέλει να παρουσιάσει ο Χαραλαμπίδης.

Στην ερώτηση αν όταν έρχεται στην Κύπρο, επισκέπτεται τα Φυλακισμένα Μνήματα, ο Παπαγεωργίου απάντησε: «Όχι, φοβούμαι τη φωνή που θα ακούσω μέσα από τους τάφους των νεκρών συναγωνιστών μου»!

Η παρουσίαση του Σπ. Παπαγεωργίου από τον Χ. Χαραλαμπίδη είναι ένα τέλειο δείγμα του πώς η ακροδεξιά κρύβει πράγματα και καταστάσεις.

Αποδεικνύει ακόμα ότι υπάρχουν αμετανόητοι μέχρι σήμερα.

Όσον αφορά τον Σπ. Παπαγεωργίου θα πω ότι ως συγγραφέας τόλμησε να πει πράγματα που κανένας άλλος δεν είχε τολμήσει μέχρι τότε.

Κι αυτό γιατί ένιωθε και θωρακισμένος αφού όσα έλεγε τα στήριζε τα έγγραφα της ΕΟΚΑ και της ΕΟΚΑ Β’ αλλά και στο Ημερολόγιο του Διγενή της ΕΟΚΑ και του Γρίβα της ΕΟΚΑ Β’ , τα οποία κατείχε.

Το ίδιο αφορά και πτυχές που αφορούν και τον Μακάριο.

Από αυτή την άποψη ο Σπ. Παπαγεωργίου θεωρώ ότι πρόσφερε πολλά στην καταγραφή της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου.