ΟΧΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΒΑΖΟΓΛΟΥ

Τεκμηριωμένη απάντηση προς Χάρη Φεραίο, Φ.Φ.Λ. και Ποντίκι

Κατανοώ την προσπάθεια μερικών να αμαυρώσουν τη μνήμη του Ντερβίς Αλί Καβάζογλου παρουσιάζοντάς τον ως συνένοχο ή ακόμα και ως τον κύριο υπεύθυνο για τη σύλληψη του ήρωα Ιάκωβου Πατάτσου.

Όπως κατανοώ και το ότι πιάστηκαν από μια αντιφατική αναφορά για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς τους (το γιατί είναι αντιφατική θα εξηγηθεί στη συνέχεια), αλλά και γιατί το θυμήθηκαν ξαφνικά τώρα, σε αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο ενώ τόσα χρόνια δεν έλεγε κανένας τίποτε.

Η απάντηση μου στο σχόλιο του κ. Χ. Φεραίου (Σημερινή 25 Απριλίου 2010) δημοσιεύθηκε στην έκδοση της «Γνώμης» ημ. 30 Μαρτίου 2010 και έτυχε απάντησης στη «Σημερινή» από κάποιον Φ.Φ.Λ. στις 5 Μαΐου και στις 9 του ίδιου μήνα από τον ίδιο τον κ. Φεραίο.

Κοινό χαρακτηριστικό και των δύο απαντήσεων είναι η ειρωνεία έναντι του γράφοντος και η προσπάθεια να τον παρουσιάσουν ως αναξιόπιστο.

Λέω καταρχήν στον Φ.Φ.Λ. ότι ΔΕΝ είμαι ιστορικός ούτε διεκδίκησα ποτέ τέτοιον τίτλο, όπως προσπαθεί να υποβάλει.

Λέω και στον κ. Φεραίο ότι αντικείμενο του άρθρου μου δεν ήταν το κύριο άρθρο του αλλά η συγκεκριμένη αναφορά του. Γι αυτό ας μην διερωτάται γιατί δεν σχολίασα το υπόλοιπο άρθρο του. Και τον βεβαιώνω ότι δεν το σχολίασα όχι από φόβο όπως θέλει να υποβάλει. Αυτά τα θέματα που με τόση έπαρση αναφέρεται έχουν θιχτεί πολλές φορές και δεν υπήρξε ούτε μία τεκμηριωμένη απάντηση από την άλλη πλευρά. Όμως γι αυτό άλλη φορά…

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

Η προσπάθεια σπίλωσης του Καβάζογλου δεν είναι σημερινή. Την αρχή έκανε ο Γιάννης Σπανός στο ραδιόφωνο του Λόγου στις 4 Απριλίου 2001 με φιλοξενούμενο τον κ. Αιμίλιο Πατσαλίδη που ήταν μέλος της ομάδας του Πατάτσου και έλαβε μέρος στην επιχείρηση εκτέλεσης του αστυνόμου Ηρόδοτου Κόδρου στον αστυνομικό σταθμό της τ/κυπριακής συνοικίας τον Απρίλιο του 1956.

Ήταν η πρώτη φορά που ο κ. Σπανός επιχείρησε να εμπλέξει τον Καβάζογλου στην υπόθεση, υποβάλλοντας στον Α. Πατσαλίδη ότι ο Καβάζογλου ήταν αυτός που συνέλαβε τον Πατάτσο.

Η ΑΝΤΙΦΑΣΗ

Ο κ. Πατσαλίδης (που ήταν παρόντας στην επιχείρηση) δεν επιβεβαίωσε τον ισχυρισμό του κ. Σπανού. Και σημειώνω ότι μετά από επανειλημμένες συνομιλίες μου με τον κ. Σπανό την ίδια μέρα, υποσχέθηκε ότι θα επανόρθωνε στην επόμενη εκπομπή.

Εκείνο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι ο Γ. Σπανός ισχυρίζεται ότι ο υποτιθέμενος Καβάζογλου συνέλαβε τον ίδιο τον Ι. Πατάτσο. Και γι αυτό επικαλείται τη μαρτυρία του Γιώργου Παλαιολόγου, επίσης μέλους της ομάδας του Πατάτσου που έλαβε μέρος στην επιχείρηση.

Τόσον ο κ. Φεραίος όσο και ο Φ.Φ.Λ. αναπαράγουν τον ισχυρισμό του Γ. Σπανού και τον παρουσιάζουν ως γεγονός, παρόλο που ο συγκεκριμένος ισχυρισμός του κ. Σπανού είχε διαψευστεί την μεθεπομένη της εκπομπής του 6 Απριλίου 2001 με σχετικό δημοσίευμα της «Χαραυγής».

Ωστόσο ο ίδιος ο Γ. Παλαιολόγος διαψεύδει τον Γ. Σπανό και ξεκαθαρίζει ότι η κατ’ ισχυρισμό ενέργεια του Καβάζογλου δεν αφορούσε τον Πατάτσο αλλά τον ίδιον.

Εδώ έγκειται και η αντίφαση στους δύο ισχυρισμούς που αφορούν το ίδιο πρόσωπο.

Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ (ΜΑΡΤΥΡΙΑ) Γ. ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ

Ο γράφων συναντήθηκε την Τετάρτη 5 Μαΐου 2010 και είχε μια μακρά συνομιλία με τον κ. Παλαιολόγο η οποία καταγράφηκε σε βίντεο.

Ο κ. Παλαιολόγος τόνισε με έμφαση ότι τα όσα λέει δεν τα λέει για να ενοχοποιήσει ή να προσβάλει τη μνήμη του Καβάζογλου, ούτε έχει τέτοια πρόθεση.

Συνοπτικά μου ανάφερε ότι γνώριζε εξ όψεως τον Ντερβίς εφόσον, όπως είπε, ο ίδιος μεγάλωσε στην τούρκικη συνοικία. Δεν τον γνώριζε προσωπικά ούτε μίλησαν ποτέ.

Όσον αφορά την εξέλιξη του επεισοδίου, είπε ότι μετά την αποτυχημένη απόπειρα εκτέλεσης του Κόδρου, στην προσπάθεια τους να διαφύγουν, ένας νεαρός Τούρκος ο οποίος ήταν επικουρικός αστυνομικός (με πολιτικά), έπιασε τον Ι. Πατάτσο από το λαιμό και τον ακινητοποίησε. «Γιώργο βοήθα με» του είπε ο Ιάκωβος.

Ο κ. Παλαιολόγος διευκρινίζει ότι ο Ιάκωβος έπεσε από το ποδήλατο του (κι εκεί του έπεσε και το πιστόλι του) και άρχισε να τρέχει. Δίπλα του κρατώντας το ποδήλατο του έτρεχε και ο ίδιος. Όταν ο Τούρκος έπιασε τον Πατάτσο ο Παλαιολόγος τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. (σ.σ. ο Ι. Π. καταδικάστηκε για τη δολοφονία του Τούρκου την οποία έκανε ο Γ. Π.).

Οι δύο τους απομακρύνθηκαν από το σημείο της απόπειρας (Σεράι) και βρέθηκαν μερικές δεκάδες μέτρα μακριά από αυτό. Ο Παλαιολόγος του είπε να τρέξει και να μπει στη συνοικία του Αγίου Λουκά και να κρυφτεί σε ελληνικό σπίτι. Ο ίδιος ο Παλαιολόγος έτρεξε προς άλλη κατεύθυνση. Ο Πατάτσος δεν τα κατάφερε και τον συνέλαβαν.

Ενώ ο Γ. Παλαιολόγος προσπαθούσε να φύγει, μερικές δεκάδες μέτρα πάρα πέρα εμφανίστηκαν δύο ποδηλάτες οι οποίοι προσπάθησαν να τον σταματήσουν ρίχνοντας τα ποδήλατα τους πάνω στο δικό του. Τους απέφυγε και κατάφερε να διαφύγει.

Ένας από τους δύο, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν ο Καβάζογλου.

Ερ. Ο Καβάζογλου ήταν εκεί στη σκηνή της απόπειρας;

Απ. Όχι, το περιστατικό αυτό έγινε περίπου 20 λεπτά μετά την απόπειρα σε άλλο χώρο. Είχαμε απομακρυνθεί αρκετά από τον αστυνομικό σταθμό Σεραγίου. Και η σύλληψη του Ιάκωβου έγινε όχι πολύ μακριά από την εκκλησία του Αγίου Λουκά.

Κατά συνέπεια οι δύο ποδηλάτες δεν βρίσκονταν στην σκηνή της απόπειρας, ούτε μπορούσαν να ξέρουν τι ακριβώς έγινε. Ούτε βεβαίως γνωρίζουμε κατά πόσον είχαν επίγνωση ότι οι πυροβολήσαντες ήταν μέλη της ΕΟΚΑ ή κάτι άλλο.

Έθεσα υπόψη του κ. Παλαιολόγου ότι σύμφωνα με τις μαρτυρίες που υπάρχουν, ο Καβάζογλου την συγκεκριμένη περίοδο δεν διακινείτο στη συγκεκριμένη περιοχή ούτε είχε ποδήλατο.

Παρά ταύτα ο ερωτώμενος επέμεινε ότι γνώριζε φατσικά τον Καβάζογλου, ότι διακινείτο με ποδήλατο αλλά δεν ήξερε τι δουλειά έκανε.

Σημείωσε μάλιστα ότι είναι απόλυτα σίγουρος για όσα λέει και ότι αναγνώρισε τον Καβάζογλου 9 χρόνια αργότερα όταν είδε τη φωτογραφία του που δημοσιεύθηκε την επομένη της δολοφονίας του στις 12 Απριλίου 1965.

Τόνισε παράλληλα ότι δεν εμπλέκει το θέμα στην πολιτική αντιπαράθεση και ότι τιμά τόσο τον Καβάζογλου όσο και τον Μισιαούλη επειδή όπως είπε έδωσαν τη ζωή τους για κάτι που πίστευαν.

ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΟΚΑ

Σημειώνεται ότι στην ιστοσελίδα του Σ.Ι.ΜΑ.Ε. που αναφέρεται στον Ι. Πατάτσο δεν αναφέρεται τίποτε απολύτως για τον Καβάζογλου:

«Η επίθεση έγινε έξω από τον κεντρικό αστυνομικό σταθμό Σεραγίου Λευκωσίας. Η προσπάθεια απέτυχε και ο Ιάκωβος, που έπεσε από το ποδήλατό του βρέθηκε στο στόχαστρο Τούρκου ειδικού χωροφύλακα. Δεύτερος Τούρκος αστυνομικός, ο Νιχάτ Βασίφ, άρπαξε τον Ιάκωβο, οπότε ο Παλαιολόγος πυροβόλησε θανάσιμα τον Νιχάτ και τον ελευθέρωσε. Στη συνέχεια όμως το πλήθος των Τουρκοκυπρίων που προσέτρεξε τον ακινητοποίησε και συνελήφθη. Ο Παλαιολόγος κατέφυγε στο αντάρτικο και ο Πατάτσος κατηγορήθηκε για την εκτέλεση του Νιχάτ και οδηγήθηκε στην αγχόνη». (http://ermis.lib.ucy.ac.cy/gsdl/cgi-bin/library.exe?e=d-00000-00---0eokabook--00-0--...-10-0---0---0prompt-10---4-------0-0l--11-en-50---20-preferences---00-0-1-00-11-1-0utfZz-8-00&a=d&c=eokabook&cl=CL1.98&d=HASHc25bc232382811ef0cf228.2.75)

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΚΑΒΑΖΟΓΛΟΥ

Τόσον ο Φ.Φ.Λ. όσο και ο Χ. Φεραίος στέκονται στο ότι «Υπάρχουν από 45 χρόνια δημοσιευμένες, επώνυμες και ενυπόγραφες μαρτυρίες ΑΚΕΛΙΚΩΝ, τότε φίλων του Καβάζογλου, που τον [με] διαψεύδουν και τοποθετούν χρονικά τη φυγή του Καβάζογλου από την τουρκική συνοικία στον ελληνικό τομέα, ΟΧΙ την… 13.12.1955 αλλά ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ αργότερα, «μετά τα γεγονότα του 1958».

Επιπλέον ο Φ.Φ.Λ. με κατηγορεί ότι απέκρυψα ότι υπάρχουν αυτές οι ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΕΣ μαρτυρίες.

Σημειώνω αυτή την κατηγορία διότι ακριβώς μετατρέπεται σε μπούμερανγκ και για όσους τις επικαλούνται διότι στην ουσία επιβεβαιώνουν εμένα και όχι τους ίδιους!

Ας πάρουμε μία προς μία τις εν λόγω αναφορές και ας δούμε ποιος αποκρύβει πληροφορίες.

Και οι δύο αρθρογράφοι, επικαλούμενοι τις σχετικές μαρτυρίες, ισχυρίζονται ότι ο Καβάζογλου έφυγε από την τούρκικη συνοικία μετά τα γεγονότα του 1958.

Οι μαρτυρίες είναι παρμένες από το βιβλίο του Χρ. Βανέζου «Ντερβίς Αλί Καβάζογλου», Λευκωσία 2008:

Π. Παιονίδης: «(…) μικρό παιδί ακόμα κατέβηκε από το χωριό του, την Περιστερωνοπηγή, στην Ομορφίτα σε πελεκάνο σαν “τσιρακούδι”. Από το 1958 όμως, που τον κυνήγησε η ΤΜΤ να τον σκοτώσει, κι έφυγε από την Ομορφίτα, αμφίβολο είναι αν την είδε παραπάνω από μια φορά».

Ιάκ. Ρωσσίδης: «Απ’ το 1958 είχε ξεκόψει αναγκαστικά από την κοινότητα του, την απορφανισμένη οικογένεια του. Και έζησε έκτοτε επτά συναπτά, βασανιστικά, επικίνδυνα χρόνια».

Κιαμίλ Τουντζέλ: «Μετά τα γεγονότα του 1958, έμεινε στον ελληνοκυπριακό τομέα, για να μπορεί να συνεχίσει τον αγώνα του, και χάσαμε κάθε επαφή…».

Και οι τρεις αναφορές κάνουν λόγο για την Ομορφίτα και όχι την τούρκικη συνοικία. Οι κατήγοροι μου λένε ότι οι συγγραφείς μιλούν για την τούρκικη συνοικία. Ιδού λοιπόν η πρώτη παραπλανητική αναφορά τους.

Δεύτερον, το επεισόδιο με τον Πατάτσο δεν έγινε στην Ομορφίτα αλλά στην τούρκικη συνοικία.

Αποκρύβουν όμως και άλλα στοιχεία από το κείμενο του Κιαμίλ.

Ο Κιαμίλ Τουντζέλ που ήταν γείτονας της αδελφής του Καβάζογλου στην Ομορφίτα, στο σπίτι της οποίας διέμενε ο Ντερβίς, λέει ότι ο Καβάζογλου άνοιξε δικό του επιπλοποιείο στο Ασμάλτι (τούρκικη συνοικία και όχι Ομορφίτα) το οποίο του το πυρπόλησαν οι τ/κύπριοι σοβινιστές μαζί με άλλα καταστήματα στην περιοχή.

Το 1954 άνοιξε νέο μαγαζί στην οδό Μπελίκ Πασιά (και πάλι στην τούρκικη συνοικία και όχι στην Ομορφίτα). Ανέλαβε μάλιστα να κατασκευάσει τα έπιπλα για το γάμο του φίλου του Κιαμίλ που θα γινόταν τον Σεπτέμβριο του 1955. Όμως τη δουλειά αυτή δεν την τέλειωσε ποτέ αφού στο μεταξύ έγινε έμμισθος του ΑΚΕΛ και πούλησε το μαγαζί του. Τα έπιπλα τα κατασκεύασε τελικά ο «κάλφας» του Καβάζογλου στον οποίο πούλησε το μαγαζί μετά που προσλήφθηκε στο ΑΚΕΛ το καλοκαίρι του 1955.

Αυτή την πολύτιμη πληροφορία (που γράφτηκε σε ανύποπτο χρόνο, τον Απρίλιο του 2004) δεν την ανάφεραν ούτε την επικαλούνται οι δύο αρθρογράφοι για ευνόητους λόγους.

Σε επικοινωνία που είχα με τον Κιαμίλ Τουντζέλ στις 4 Μαΐου 2010 επιβεβαίωσε πλήρως τα όσα αναφέρει στο γραπτό του κείμενο και απέρριψε με βδελυγμία τους σχετικούς ισχυρισμούς αφού όπως είπε, είχε καθημερινή επαφή μαζί με τον Καβάζογλου ο οποίος λόγω των κινδύνων που διέτρεχε από τους τ/κύπριους εθνικιστές, δεν εμφανιζόταν στην τούρκικη συνοικία αλλά κινείτο μεταξύ Ομορφίτας και ελληνικής περιοχής.

Συνεπώς, υπογράμμισε, τον Απρίλιο του 1956 δεν βρισκόταν στη συγκεκριμένη περιοχή που έγινε το επεισόδιο με τον Πατάτσο.

Έκπληκτος από τους ισχυρισμούς δήλωσε ο άλλος στενός φίλος του Καβάζογλου, ο γνωστός τ/κύπριος Ιμπραήμ Αζίζ σε συνομιλία που είχαμε στις 7 Μαΐου 2010.

«Τι εγύρευε ο μακαρίτης και με ποδήλατο μάλιστα στην τούρκικη συνοικία το 1956;» διερωτήθηκε.

Ο κ. Αζίζ διερωτήθηκε ακόμα πως είναι δυνατόν να θυμήθηκε ο κ. Παλαιολόγος 9 χρόνια μετά το πρόσωπο του δράστη βλέποντας μια φωτογραφία και πόσο σίγουρος είναι γι αυτό.

Χωρίς να γνωρίζει τι μου ανέφερε ο Κ. Τουντζέλ, ο κ. Αζίζ ανέφερε ακριβώς τα ίδια και πρόσθεσε ότι «τον Δεκέμβρη του 1955 όταν οι Βρετανοί κήρυξαν παράνομο το ΑΚΕΛ και έκλεισαν το «Δημοκράτη», έκλεισαν και την τ/κυπριακή εφημερίδα «Ινκιλαμπσί» της οποίας βασικό στέλεχος ήταν και ο Καβάζογλου». Πρόσθεσε μάλιστα ότι εξ όσων θυμάται «ο Καβάζογλου συνελήφθη εκείνη την ημέρα μαζί με άλλους 26 τ/κύπριους».

Ο Ιμπραήμ Αζίζ επιβεβαίωσε ακόμα και όσα ανάφερε ο Κ. Τουντζέλ αναφορικά με το επιπλοποιείο, την πρόσληψη του στο ΑΚΕΛ και το ότι από το καλοκαίρι του 1955 δεν πήγε στην τούρκικη συνοικία.

«Είναι αδιανόητο, ενώ γνώριζε ότι τον κυνηγούσαν οι τ/κύπριοι εθνικιστές να εμφανιστεί στην τούρκικη συνοικία μέρα μεσημέρι, να κυκλοφορεί με ποδήλατο και μάλιστα να εμπλακεί και σε επεισόδιο».

Χαρακτήρισε μάλιστα γελοία την προσπάθεια από συγκεκριμένη ραδιοφωνική εκπομπή να παρουσιαστεί ο ηρωομάρτυρας ως άνθρωπος των εγγλέζων που κατέδιδε αγωνιστές της ΕΟΚΑ!

Το τότε στέλεχος του ΑΚΕΛ Χριστόφορος Τζιονής ο οποίος φιλοξενούσε τον Καβάζογλου στο σπίτι του, διέψευσε τα όσα λέγονται για το θέμα, ενισχύοντας τα όσα είπαν οι δύο τ/κύπριοι φίλοι του Καβάζογλου.

Επιβεβαίωσε στον γράφοντα όσα είπε τον Απρίλιο του 2001 υπογραμμίζοντας ότι ο Καβάζογλου έφυγε οριστικά από την Ομορφίτα και πέρασε στον ε/κυπριακό τομέα το 1958 όταν άρχισαν οι δολοφονίες των τ/κυπρίων αριστερών από τους εξτρεμιστές τ/κύπριους.

«Ήταν τότε που άρχισαν οι δολοφονίες και σκοτώθηκε ο Σελλάς και πυροβολήθηκε ο Σατί. Στο πρόγραμμα εκτέλεσης εκείνο το βράδυ ήταν και ο Καβάζογλου γι αυτό και έφυγε από την πίσω πλευρά της Ομορφίτας, πήγε στο Καϊμακλί και ήρθε στην ΠΕΟ».

Σημείωσε μάλιστα ότι μέσα στο 1963 πήγε μία φορά κρυφά στην Ομορφίτα για να δει την αδελφή του και χωρίς να έχει γνώση το ΑΚΕΛ.

Σε αυτό το σημείο σημειώνω ότι ο μ. Μιχάλης Ολύμπιος (ο οποίος επίσης είχε άμεση επαφή με τον Καβάζογλου) είχε δηλώσει στον γράφοντα το 2001 ότι επιχείρησε να εισέλθει κρυφά στην τούρκικη συνοικία τέλη του ’56 και αρχές του ’57, επισημάνθηκε, κυνηγήθηκε και επέστρεψε στον ε/κυπριακό τομέα. Από τότε δεν ξαναπήγε εκεί.

ΠΟΔΗΛΑΤΟ Ή ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ;

Τόσο ο Γ. Παλαιολόγος όσο και ο Γ. Σπανός έκαναν αναφορά στο ότι ο Καβάζογλου όταν ενεπλάκη στο συγκεκριμένο επεισόδιο επέβαινε σε ποδήλατο.

Όπως ήδη αναφέρθηκε ήταν πολύ επικίνδυνο για τον Καβάζογλου να εμφανιζόταν στην τούρκικη συνοικία και μάλιστα μέρα μεσημέρι, αφού ήταν επικηρυγμένος από την τ/κυπριακή ακροδεξιά.

Όλοι οι προαναφερόμενοι απορρίπτουν κατηγορηματικά το ότι ο Καβάζογλου χρησιμοποιούσε ποδήλατο.

Ο Ιμπραήμ Αζί λέει ότι ο Καβάζογλου δεν κυκλοφορούσε με ποδήλατο αλλά με ένα παλιό αυτοκίνητο. Ανάλογη είναι και η μαρτυρία του Κ. Τουντζέλ.

Μάλιστα ο Χριστόφοφος Τζιονής δίνει τη λεπτομέρεια ότι το αυτοκίνητο του ήταν μάρκας Φορντ με αριθμούς εγγραφής R135.

Έχω την άποψη ότι τα στοιχεία που κατατίθενται από ανθρώπους που έζησαν από πολύ κοντά τον Ντερβίς Αλί Καβάζογλου είναι συντριπτικά. Σημειώνω ότι όσα έχουν λεχθεί προσυπογράφει και ο επίσης στενός φίλος του, συγγραφέας Χρήστος Βανέζος στο βιβλίο του οποίου καταγράφονται σημαντικές πληροφορίες για τον ηρωομάρτυρα, όπως και ο άλλος στενός του φίλος Λεωνίδας Παφίτης.

Μένω ως εδώ και αφήνω τον καθένα να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα με βάση τις μαρτυρίες που παρατίθενται.

Υ.Γ. Όλες οι συνομιλίες είναι ηχογραφημένες (του κ. Παλαιολόγου είναι και βιντεογραφημένη) και είναι στη διάθεση οποιουδήποτε αμφισβητεί τα όσα αποδίδω στα αναφερθέντα πρόσωπα.

_____________________________

ΜΙΑ ΑΝΕΛΠΙΣΤΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ

Kαβάζογλου και Ε.Ο.Κ.Α.

13/05/2010 Με τον Λάζαρο Μαύρο

Υπάρχει η μαρτυρία του αγωνιστή της ΕΟΚΑ Γιώργου Παλαιολόγου ότι, τον Απρίλιο του 1956, κατά την επιχείρηση της ΕΟΚΑ για την εκτέλεση Ε/κ αστυνομικού συνεργάτη του «Special Branch», στην τουρκική συνοικία, την οποία διενήργησε ο ίδιος μαζί με τον, μετέπειτα απαγχονισθέντα γι' αυτό, ήρωα Ιάκωβο Πατάτσο, θυμάται ότι ο Καβάζογλου και κάποιες Τουρκάλες της γειτονιάς, προσπάθησαν να παρεμποδίσουν τη διαφυγή τους. Πράγμα που πέτυχαν για τον Πατάτσο κι απέτυχαν για τον ίδιο. Από τις περιγραφές, πάντως, δεν είναι σίγουρο ότι οι τυχαία ευρεθέντες εκείνη τη στιγμή στο σοκάκι, άνδρες και γυναίκες, ήξεραν ότι επρόκειτο για δράση της ΕΟΚΑ και ότι η σπουδή τους κατά των δραστών, σχετιζόταν τότε με την ΕΟΚΑ.

Γεγονός είναι ότι ουδεμία από τις μετέπειτα αναφορές για τη δράση, τα άρθρα και τις ενέργειες του Καβάζογλου, από το 1958 μέχρι το 1965, δείχνει οποιαδήποτε εναντίωσή του στον αγώνα της ΕΟΚΑ. Ή οποιαδήποτε συνεργασία του με τους Εγγλέζους. Αντίθετα: Οι σύντροφοι του Καβάζογλου, Ιμπραχίμ Αζίζ και Νουρεττίν Σεφέρογλου, σε ειδικό λεύκωμα που εξέδωσαν το 1965, αμέσως μετά τη δολοφονία Καβάζογλου - Μισιαούλη από την ΤΜΤ, έγραφαν με σεβασμό και εύνοια για τον εθνικοαπελευθερωτικό - αντιαποικιακό αγώνα του 1955-59: «Όταν κατά τη διάρκεια των μεταπολεμικών [μετά τον Β΄Π.Π.] χρόνων ο αντιαποικιακός αγώνας του κυπριακού λαού άρχισε να οργανώνεται συστηματικά, να εντείνεται, να εκδηλώνεται ολοένα και πιο μαχητικά, και να επηρεάζει την προοδευτική μερίδα των Τούρκων εργαζομένων, οι Βρετανοί αποικιστές προσεταιρίστηκαν την τ/κ σωβινιστική ηγεσία, με σκοπό να ενισχύσουν τη θέση της μέσα στον τ/κ πληθυσμό, να την προβάλουν σαν το αντίπαλο δέος της ε/κ πλευράς και να την αντιπαρατάξουν στον αγώνα της για την αυτοδιάθεση […] Στη διάρκεια της δεκαετίας 1950-1960 η σωβινιστική τ/κ ηγεσία, σε συνεργασία με την αντιδραστική κυβέρνηση Μεντερές [της Τουρκίας], πιστός υπηρέτης των Βρετανών αποικιστών, προσπαθεί να καθυποτάξει την [τ/κ] κοινότητά μας και να διασπάσει την ενότητα του κυπριακού λαού.

Το 1958 με τις τρομοκρατικές της ομάδες οργανώνει, με την έμπνευση και τη βοήθεια των αποικιστών, βανδαλισμούς και επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων και ανοίγει ο δρόμος για τη σημερινή [1965] τραγωδία του κυπριακού λαού». (Επετειακή ανατύπωση από τη «Χαραυγή» το 2005: «40 χρόνια από τη θυσία των Καβάζογλου - Μισιαούλη. Θύματα φασιστικής τρομοκρατίας [της ΤΜΤ]» του ειδικού λευκώματος των Αζίζ και Σεφέρογλου του 1965).

Ο Καβάζογλου υπήρξε βασικός συντάκτης της τουρκικής αριστερής εφημερίδας «Ινκιλαπψί» («Επαναστάτης»), του Φαζίλ Οντούρ, την οποία οι Εγγλέζοι αποικιοκράτες έκλεισαν και απαγόρευσαν τον Δεκέμβριο του 1955, τον δε Οντούρ δολοφόνησε η ΤΜΤ 24.5.58. Ήταν, ο Καβάζογλου, θαυμαστής κι ακολουθούσε την πολιτική και ιδεολογική γραμμή του μεγάλου Τούρκου κομμουνιστή ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, ο οποίος, από τη Μόσχα όπου ζούσε, αμέσως μετά την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ, είχε εκδώσει ανακοίνωση υποστήριξης του αγώνα. Και καλούσε την τουρκική μειονότητα της Κύπρου να αγωνιστεί μαζί με τους Έλληνες Κυπρίους εναντίον των Εγγλέζων ιμπεριαλιστών για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Η δήλωση Ναζίμ Χικμέτ, υπέρ της Ένωσης με την Ελλάδα, δημοσιεύτηκε και στην αριστερή εφημερίδα «Αυγή» των Αθηνών, στις 14 Απριλίου 1955.

Ούτε η «Χαραυγή» του ΑΚΕΛ, ούτε ο Χριστάκης Βανέζος προσωπικός φίλος και συνεργάτης του Καβάζογλου στο βιβλίο του για τον Καβάζογλου, ούτε οιοσδήποτε άλλος, μέχρι σήμερα, απ’ όσα έχουμε μελετήσει, παρουσίασαν ποτέ οποιοδήποτε κείμενο, ομιλία, δήλωση ή ενέργεια του Καβάζογλου, είτε κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959, είτε μετέπειτα 1960-1965, που να αφήνει έστω και ίχνος υπόνοιας ότι ο Καβάζογλου εναντιώθηκε ποτέ καθ’ οιονδήποτε τρόπον στον αγώνα της ΕΟΚΑ.

http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/265897