«ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΧΟΡΕΥΟΥΝ» (Για το Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ)

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για ένα άνθρωπο να καταλαμβάνεται από μανίες και να εκδηλώνει απύθμενο μίσος για πράγματα και καταστάσεις.

Είναι κάτι σαν ψύχωση.

Αναφέρομαι στον κ. Σάββα Παύλου, μέχρι πρόσφατα ανώτερο λειτουργό στο Υπουργείο Παιδείας.

Τον κ. Σάββα Παύλου που ο λόγος του είναι πάντοτε ξύλινος και επαναλαμβανόμενος με μια μονότονη μονομέρεια και εμπάθεια που φτάνει τα όρια της εμμονής και του μίσους εναντίον της Αριστεράς.

Ο άνθρωπος ο οποίος ακόμα και την περασμένη βδομάδα όταν ρωτήθηκε για το θέμα της ΕΡΤ, «κατάφερε» να αναμίξει το ΑΚΕΛ στην όλη υπόθεση!

Είναι ο άνθρωπος που τον κάλεσαν σε τηλεοπτικό δελτίο το βράδυ της αποκατάστασης από το Υπουργικό Συμβούλιο των δολοφονημένων Αριστερών από την ΕΟΚΑ και αντί να μιλήσει για το θέμα θυμήθηκε τα γκούλαγνκ, τον Στάλιν και δεν ξέρω άλλο τι.

Ο κ. Παύλου έχει μια μοναδική ικανότητα να συνδέει τα πάντα με το ΑΚΕΛ και να χύνει τη χολή και το όξος του.

Και να σκεφτεί κάποιος ότι ο κύριος αυτό ήταν λειτουργός στο Υπουργείο Παιδείας και κατεύθυνε πράγματα και καταστάσεις.

Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η πολεμική που δέχθηκε η κυβέρνηση Χριστόφια στο Υπουργείο Παιδείας για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΔΟΝΙΤΩΝ

Σε ένα λιβελλογράφημα που δημοσίευσε στον ιστοτόπο του στις 5 Ιουνίου 2013 αναφέρεται στο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ με τον προκλητικό τίτλο:

«ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΤΗΣ Ε.Δ.Ο.Ν. Ή ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΧΟΡΕΥΟΥΝ» χαρακτηρίζει τους ΕΔΟΝίτες πτώματα.

Ιδού η σχετική περικοπή:

«Πτώμα: από το πίπτω (παρακείμενος: πέπτωκα) και πτώσις. Πτώμα σημαίνει το πεσμένο, η φράση “όρθια πτώματα” αποτελεί σχήμα οξύμωρο, όταν δύο έννοιες είναι φαινομενικά αντίθετες ωστόσο στο βάθος δημιουργούν μια νέα λογική αλληλουχία.

Στην κυπριακή κοινωνία κυκλοφορούν πολλά όρθια πτώματα, στο φεστιβάλ της ΕΔΟΝ θα αποτελούν το κυρίαρχο θέαμα.

Όλοι, λοιπόν, στο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ, που θα γίνει το τριήμερο 3 έως 5 Ιουλίου. Όλοι εκεί, για να δείτε την πιο γερασμένη νεολαία του κόσμου, σαρξ εκ της σαρκός από ένα κόμμα που όταν ο λαός μας, Έλληνας ωραίος και γενναίος, τα έβαζε με τον Άγγλο κατακτητή δίνοντας αφειδώλευτα θυσίες και αίμα (Οκτωβριανά 1931 και αγώνας 1955-59) αυτοί απουσίαζαν και σαν μικρομπακάληδες μετρούσαν μικροκέρδη και μικροζημιές. Πάντα χωρίς ανάταση και έξαρση, εκφράζοντας ό,τι πιο επαρχιώτικο έβγαλε αυτός ο τόπος,  γιατί το κόμμα τους συμπυκνώνει τη νεοκυπριακή κυπριώτικη κυπριακή κυπριακότητα. Πάντα θαυμαστές και υπηρέτες της αγγλικής αποικιοκρατίας, πάντοτε αγγλόφιλοι.

Που λουφάξανε την εποχή της χουντικής λαίλαπας, κρεμούσαν τη φωτογραφία του Ασλανίδη, πήγαιναν στην δεξίωση του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου, κερνούσαν γλυκό καρυδάκι στο πραξικόπημα.

Που μετά την εισβολή χαϊδεύουν τον Τούρκο κατακτητή.

Όλοι στο Φεστιβάλ Νεολαίας της ΕΔΟΝ για να δείτε όρθια πτώματα, σκελετούς από το χρονοντούλαπο να χορεύουν και να τραγουδούν, ξεφτίδια ιδεολογικών συνθημάτων από τον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας».

Αυτός είναι ο λόγος του δήθεν διανοούμενου Σάββα Παύλου, που θεωρείται ένας από τους πνευματικούς πατέρες του ψευτοπατριωτισμού, που στο όνομα του προωθούν τη διχοτόμηση της Κύπρου.

Όπως διαπιστώνει ο αναγνώστης ο λεγόμενος διανοούμενος της διχοτόμησης επαναλαμβάνει μια σειρά από συκοφαντικούς ισχυρισμούς που διατυπώνονται για χρόνια, χωρίς όμως ποτέ να αξιωθεί να παραθέσει έστω και ένα αποδεικτικό στοιχείων των συκοφαντιών που τόσο αναίσχυντα εξακοντίζει.

Και συνεχίζει το υβρεολόγιο του:

«Νέους χωρίς πολιτιστική, γλωσσική και εθνική συνείδηση, που νομίζουν ότι η Ιστορία της Κύπρου ξεκινά το 1960, άντε είκοσι χρόνια προηγουμένως με την ίδρυση του ΑΚΕΛ, άντε άλλα δεκαπέντε προηγουμένως με την ίδρυση του Κ.Κ.Κ.. Νέους που καμώνονται πως δεν υπάρχει κατοχή, πως ο τουρκικός επεκτατισμός έβαλε το σπαθί στο θηκάρι. Γερασμένους νέους, άβουλους, μια αποπνικτική μετριότητα».

Αλήθεια, πόση εμπάθεια και πόσο μίσος χρειάζεται από ένα άνθρωπο για να γράψει όλες αυτές τις αηδίες;

Που δίνει την εντύπωση ότι δεν ζει σε αυτό τον κόσμο αλλά σ’ ένα δικό του, φανταστικό κόσμο, που τον έφτιαξε μέσα στο μυαλό του και ζει κλειδωμένος μέσα σ’ αυτόν;

Θέλει να ξεχνά ότι απόψεις σαν τις δικές του κουβάλησαν τον Αττίλα στην Κύπρο;

Ή νιώθοντας ενοχές προσπαθεί να ρίξει αλλού τις ευθύνες;

“Ξεχνά” ο κ. Παύλου ότι η ΕΔΟΝ είναι η μόνη οργάνωση νεολαίας που σε κάθε συγκέντρωση της κάνει αναφορές στην κατοχή και στην αναγκαιότητα της λύσης του Κυπριακού;

“Ξεχνά” ο κ. Παύλου ότι η μόνη οργάνωση που από το 1974 ανελλιπώς διοργανώνει αντικατοχικές εκδηλώσεις, σε βαθμό που κάποιοι (του κ. Παύλου συμπεριλαμβανομένου) να την ειρωνεύονται;

Μέσα στις ασυναρτησίες του ο Σάββας Παύλου εμπλέκει στον κυκεώνα του κειμένου του και τη… «Σοβιετία», διερωτώμενος γιατί κανένας ΑΚΕΛικός δεν άσκησε κριτική στην πρώην Σοβιετική Ένωση!!!

Όλα φίρδιν μίγδιν, για να δείξει ότι γνωρίζει, ότι ασκεί κριτική, ότι τέλος πάντων είναι κάποιος και θα πρέπει να του δώσουν και σημασία.

Αυτό είναι κατάντημα για κάποιον που θέλει να ονομάζεται άνθρωπος του πνεύματος.

Που ξεκίνησε από «αριστερά» και πήγε όσο πιο δεξιότερα μπορεί να πάει άνθρωπος.

Προβληματίστηκα αν θα σχολίαζα το άρθρο του.

Το έπραξα όμως για να γνωρίζει ο κάθε Κύπριος τι ανθρώπους έχουμε ανάμεσα μας.

Αμετανόητα ναρκισσιστές, υπερόπτες και προσβλητικούς με ότι διαφωνούν.

Κλείνω το άρθρο παραθέτοντας την κατάληξη του άρθρου του:

«Όλοι στο φεστιβάλ νεολαίας της ΕΔΟΝ. Θα δείτε πράγματα θαυμάσια, σκελετούς να χορεύουν, όρθια πτώματα».

Να τους ζήσουν, λοιπόν, και να τους χαίρονται τέτοιους «διανοούμενους».

(Από τη ΓΝΩΜΗ)