Έκτακτη ανάρτηση.
Είναι η πρώτη φορά που κάνω έκτακτη ανάρτηση. Όπως γνωρίζουν οι τακτικοί θαμώνες, περίπου οι αναρτήσεις γίνονται περίπου κάθε εβδομάδα.
Ποιος ο λόγος λοιπόν της νέας – έκτακτης – ανάρτησης;
Σήμερα δόθηκε στη δημοσιότητα μια ανακοίνωση της Νεολαίας της ΕΔΕΚ για τα βιβλία της ιστορίας.
Ιδού η ανακοίνωση, όπως μεταδόθηκε από το ΚΥΠΕ:
Τα όσα αναφέρονται στα «αναθεωρημένα» βιβλία της ιστορίας της Κύπρου ας τα κρατήσουν κάποιοι για τις κατασκηνώσεις τους και τα σεμινάρια τους, αναφέρει σε σημερινή ανακοίνωση της σχετικά με το περιεχόμενο των βιβλίων της ιστορίας η Νεολαία της ΕΔΕΚ.
Η οργάνωση αναφέρει, παράλληλα, πως «οι αλλαγές που έχουν γίνει αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση της επίσημης απουσίας συγκεκριμένων από τους αγώνες του κυπριακού ελληνισμού και του συνδρόμου αποελληνοποίησης του εθνικού χαρακτήρα της Κύπρου».
Μέσω της ανακοίνωσης, η Νεολαία ΕΔΕΚ εκφράζει «έκπληξη και ανησυχία για τα δημοσιεύματα σχετικά με τις αλλαγές που επήλθαν στη διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης» και εκφράζει παράλληλα και τη λύπη της, όπως αναφέρεται, καθώς «οι αλλαγές που έγιναν οδηγούν στην αυτομαστίγωση μας ως Ελληνοκύπριοι», ενώ προσθέτει ότι «η παραποίηση της ιστορικής αλήθειας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πίσω από το γεγονός κρύβονται άλλα σκοτεινά επιδιωκόμενα αποτελέσματα».
Αναφέρεται, τέλος, πως σε περίπτωση που κάποιοι αναφερθούν σε «οπισθοδρομικούς εθνικιστές» για αυτή την τοποθέτηση της οργάνωσης η εκ των προτέρων απάντηση της Νεολαίας ΕΔΕΚ είναι πως «αν η αντίσταση και οι αγώνες του ιδεολογικού χώρου της ΕΔΕΚ είναι εθνικιστική στάση, τότε καλύτερα τέτοιοι παρά δωσίλογοι».
Η οργάνωση αναφέρει, παράλληλα, πως «οι αλλαγές που έχουν γίνει αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση της επίσημης απουσίας συγκεκριμένων από τους αγώνες του κυπριακού ελληνισμού και του συνδρόμου αποελληνοποίησης του εθνικού χαρακτήρα της Κύπρου».
Μέσω της ανακοίνωσης, η Νεολαία ΕΔΕΚ εκφράζει «έκπληξη και ανησυχία για τα δημοσιεύματα σχετικά με τις αλλαγές που επήλθαν στη διδασκαλία της ιστορίας στα σχολεία δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης» και εκφράζει παράλληλα και τη λύπη της, όπως αναφέρεται, καθώς «οι αλλαγές που έγιναν οδηγούν στην αυτομαστίγωση μας ως Ελληνοκύπριοι», ενώ προσθέτει ότι «η παραποίηση της ιστορικής αλήθειας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πίσω από το γεγονός κρύβονται άλλα σκοτεινά επιδιωκόμενα αποτελέσματα».
Αναφέρεται, τέλος, πως σε περίπτωση που κάποιοι αναφερθούν σε «οπισθοδρομικούς εθνικιστές» για αυτή την τοποθέτηση της οργάνωσης η εκ των προτέρων απάντηση της Νεολαίας ΕΔΕΚ είναι πως «αν η αντίσταση και οι αγώνες του ιδεολογικού χώρου της ΕΔΕΚ είναι εθνικιστική στάση, τότε καλύτερα τέτοιοι παρά δωσίλογοι».
Μάλιστα αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Αυτός είναι αριστερός προοδευτικός λόγος από μια νεολαία που θέλει να θεωρεί και να ονομάζει τον εαυτό της Αριστερό!
Προσωπικά μόλις διάβασα την ανακοίνωση νόμιζα ότι διάβαζα ανακοίνωση των Συνδέσμων Αγωνιστών ή του Ευρωκό!
Εκφράσεις όπως «απουσίας συγκεκριμένων από τους αγώνες του κυπριακού ελληνισμού», «πίσω από το γεγονός κρύβονται άλλα σκοτεινά επιδιωκόμενα αποτελέσματα», «καλύτερα τέτοιοι παρά δωσίλογοι» κατά τη δική μου άποψη είναι φρασεολογία που παραπέμπει όχι απλά σε εθνικιστικές καταστάσεις αλλά ακροδεξιές…
Και ειλικρινά διερωτώμαι:
Μήπως εκεί στην ΕΔΕΚ έχουν χάσει τον μπούσουλα ή προσπαθούν να πατεντάρουν τον εθνικοσοσιαλιστικό τους προσανατολισμό;
48 σχόλια:
φοβερο..μα τουτον ειναι απιστευτο τεκμηριο..δαμαι η λαφαζανια εξεπερασε τον εαυτο της τζαι καμνει θεωρια με το παραμυθι της..
διοτι το καραγκιοζιλικι ειναι ακομα πιο εντυπωσιακο απο την φρασεολογια που θυμιζει εοκα β..
τουτοι γραφουν για κατι που δεν εγινε με τοση σιουρκα που αξιζει να μεινει στην ιστορια τουτη η ανακοινωση ..
διοτι δεν εγινε καμια αλλαγη σε βιβλια ιστοριας!!!
ασυλληπτο εν ενι;..γραφουν ανακοινωση για ενα ψεμα και διεκδικουν και δαφνες για το οτι συμπεριφερονται σαν ηλιθιοι..διοτι τι αλλο μπορει να εισαι οταν γραφεις μια ολοκληρη ανακοινωση για ανυπαρκτο θεμα;
τζαι οι αγωνες της εδεκ α;
ρε αξιοθρηνητοι αμα δεν εισαστε αξιοι να ψαξετε μια ειδηση τζαι απλα αναπαραγετε οτι σας πουν, η ιστορια σας εμαρανε...
εσιει γουστο να νομιζετε οτι εισαστε και στην ιδια οργανωση με τον δωρο λοιζου..
αρεσεν μου που εμαθαν τζαι την λεξη δοσιλογοι..αν δεις την ορθογραφια τους τοτε θα καταλαβεις οτι την απατη/ξεφτιλα τους την εστησε ο κουνναφης [τζηνος γραφει τους δοσιλογους με ω - κοιταξτε την παρελαση των κομπλεξ του στον φιλελευθερο της κυριακης]..
αμα εχεις σαν δασκαλο τον δοσιλογο απο τις ομαδες του σαμψων εδω καταληγεις..
περαστικα κοπελλια..
την αλλη φορα να φκαλετε ανακοινωση για την εμφανιση του τερατος του λοχνες στην λιμνη της ιεριχους [δεν υπαρχει - αλλα πειραζει;]
υ.γ. κυριε μιχαηλ καμε μια εκπομπη αυριο τζαι ζητα τους σε παρακαλω να πουν σε ποιον βιβλιο τζαι σε ποιες σελιδες εγιναν οι αλλαγες..για να το εχουμε τζαι ηχητικα το ανεκδοτο...
κυπριος πολιτης
kai meta anarotiountai giati pianoun 5% kathe ekloges...
@ Κύπριο πολίτη
Είναι πραγματικά τραγικό αυτό που συμβαίνει.
Ολόκληρη η παρέα κόβει και ράβει, μοιράζει πιστοποιητικά πατριωτισμού και… δω(ο)σιλογισμού, βασιζόμενη σε κάτι εντελώς ανύπαρκτο.
Τελικά θα μείνει στην ιστορία όλη αυτή η υπόθεση για την… ιστορία!
Θέλω να συ πω ότι πολλά από αυτά που έγραψες θα τα έλεγα κι εγώ αλλά είπα να συγκρατηθώ.
Και πραγματικά το λέω, όλα αυτά με θλίβουν αφάνταστα. Διότι κάποιοι θέλουν να ονομάζονται και ευρωπαίοι.
Μόνο που ο ευρωπαίος δεν είναι μόνο ταμπέλα.
Μα γιατι εκπλησσεσαι φιλε Μιχαλη? Απλα αποκαλυπτουν τον αληθινο χαρακτηρα και ρολο της Εδεκ σαν κομμα και τους λογους για τους οποιους ιδρυθηκε, δηλ να διεμβολισει τον χωρο της Αριστερας στη Κυπρο. Συν τοις αλλοις πασχουν και απο μια κριση ταυτοτητας οσα μελη τους απομειναν, ταλαντευομενοι μεταξυ της Ελλαδας, της Κυπρου και καποιων προοδευτικων θεσεων (οσοι απ'αυτους εχουν προοδευτικες ιδεες).
Καλησπέρα Μιχάλη μου,
κατ' αρχάς έχω μια απορία. Έχουν εκδοθεί τα νέα βιβλία? Και αν ναι τι απουσιάζει απ' αυτά και φωνάζει η ΕΔΕΚ??? μήπως η πατριωτική δράση της ομάδας Σαμψών????
Κάτι μου λέει ότι η ανακοίνωση βγήκε προκαταβολικά, χωρίς να έχουν δει τις αλλαγές....
@ Drapetis
Εκπλήττομαι διότι δεν περίμενα από μια, υποτίθεται, αριστερή οργάνωση να χρησιμοποιεί τέτοια φρασεολογία.
Για το ρόλο της ΕΔΕΚ σε σχέση με την Αριστερά δεν είχα και δεν έχω καμία αμφιβολία.
Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που στελέχη της ΕΔΕΚ εξέφρασαν το παράπονο γιατί το ΠΑΣΟΚ να έχει τόσο ψηλά ποσοστά και το ΚΚΕ τόσο χαμηλά και στην Κύπρο να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Προοδευτικά στοιχεία υπάρχουν μέσα στην ΕΔΕΚ. Το πρόβλημα είναι ότι τα έχουν παραγκωνίσει.
@ Meropi
Όχι μόνο δεν έχουν εκδοθεί τα βιβλία, δεν έχει ακόμα καθοριστεί και ποιο περιεχόμενο θα έχουν.
Ακόμα, δεν έχουν συσταθεί οι επιτροπές οι οποίες θα ασχοληθούν με το θέμα.
Και ακριβώς εδώ είναι το γελοίον του πράγματος: κάποιοι διαμαρτύρονται… προκαταβολικά.
Πάντως η Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου, ορθά παρατήρησε χθες σε ανακοίνωση της ότι κάποιοι επιδιώκουν να ενσπείρουν πνευματική τρομοκρατία.
stelios
θα συμφωνήσω ότι η εν λόγω ανάρτηση εκ μέρους της εδεκ ουδεμία σχέση με την αριστερά έχει και βεβαίως αποτελεί αναχρονισμό. εν τους κανεί εννά θέλουν τζαι ψήφους το καλοτζαίρι γιατι "είναι απαραίτητο να έχουμε αντιπροσώπους στο ΕΣΚ". ναι σιγά, με έτσι απόψεις ούτε στους χριστιανοδημοκράτες εν θα τους εδέχουνταν.
συμφωνώ επίσης με όσα λέχθηκαν από τους προλαλήσαντες πλην του σχολίου που λέει ότι ο λόγος ίδρυσης της εδεκ ήταν
"να διεμβολισει τον χωρο της Αριστερας στη Κυπρο".
λυπούμαι αλλά τέτοιου είδους συνομωσιολογικά σχόλια δεν διαφέρουν από τα σχόλια που εδώ καταδικάζουμε περί δωσιλόγων, προδοτών κλπ.
νομίζω υπάρχουν αρκετά σοβαροί λόγοι για να κάμουμε κριτική στην εδεκ και να κακίσουμε πράξεις όπως την πιο πάνω χωρίς να χρειάζεται να μπαίνουμε σε τέτοιου είδους αστεία επιχειρήματα.
τι σημαίνει δηλαδή να "διαμβολίσει" ; ένα κόμμα δημιουργείται με σκοπό να πιάσει ψήφους που τους άλλους. τι πιο φυσιολογικό ; ποθέν εννά τους πιάσει - που το φεγγάρι ;
τζαι τάχα τι ;
ήταν μια ομάδα δεξιών που εσκεφτήκαν, ας μασκαρευτούμεν αριστεροί για να λιάνουμε τη δύναμη του ακελ χρησιμοποιώντας αριστερό λόγο ;
τζαι στο κάτω κάτω σιγά το ρόλο που έπαιζε το ακελ τη δεκαετία του 60 που εχριάζετουν να "διεμβολιστεί".
το ερωτημα παραμενει:
τριαντάφυλλο ή ανοικτή παλάμη;;
Eleni
Einai pragmatika thlivero to olo thema...Alla, ean sundeoun k parallhrizun tus eautous tous me to PASOK, tote auto k mono mporei na dosei kapoies exigiseis oson afora to ean k kata poso einai aristeroi!
Tha sumfoniso episis me ton Stelio sxetika me tous logous idrisis tis edek. Tha mporuse kaneis na upothesei oti genika sumferei thn dexia (vl ND) na anevenun ta pososta gia paradeigma tou KKE dioti empodizun psifus na kinithun pros to kentro k to apodunamonun (PASOK) -- Kati analogo k me edek - akel- ktl. Auto vevaia einai pithanon mia aploikh skepsh mou, den eimai alloste politikos analuths .
Apo tin allh omos, einai ligo paratravigmeno to senario oti ena komma mporei na exei idruthei me monadiko skopo to na 'να διεμβολισει τον χωρο της Αριστερας στη Κυπρο'. Xoris apodixeis (den tis gnorizo ean uparxun) , einai adiko na prosaptume tetoies kathgories k kataskeuasume istories peri sunomosion
@ Στέλιος
Έχω την άποψη ότι αυτό που γράφτηκε για τον διεμβολισμό της αριστεράς, δεν παραπέμπει στο ότι ήταν ο μοναδικός λόγος που ιδρύθηκε αυτό το κόμμα.
Μόνο και μόνο αν δούμε το αρχικό όνομα του κόμματος: «Ενιαία Δημοκρατική Ένωση Κέντρου» (1969) και τη μετάλλαξη του αργότερα σε «Ενιαία Δημοκρατική Ένωση Κύπρου» δείχνει ότι η ίδρυση της συνδέεται κυρίως με τη στήριξη της πολιτικής Μακαρίου.
Το κόμμα αυτό στέγασε κυρίως εκείνους που αποτελούσαν τις ένοπλες ομάδες Λυσσαρίδη κατά τα πρώτα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Από εκεί και πέρα ταλαιπωρήθηκε μέχρι να βρει ιδεολογική ταυτότητα και όταν την βρήκε, συνειδητοποίησε ότι αν θα εξελισσόταν θα έπρεπε να μπει στις παρυφές του ΑΚΕΛ.
Φαντάζομαι θα θυμάσαι δηλώσεις του Λυσσαρίδη και άλλων (παλιών στελεχών) ότι ο βασικός λόγος της μη ανάπτυξης της ΕΔΕΚ ήταν η ύπαρξη του ΑΚΕΛ.
Και δεν βλέπω που περιέχεται οποιοδήποτε συνωμοσιολογικό σενάριο σε αυτή την περίπτωση.
Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
@ rose
Ναι, το ερώτημα παραμένει και επιτείνει την αγωνία…
@ Eleni
Έδωσα μια απάντηση στο θέμα που αφορά τους λόγους ίδρυσης της ΕΔΕΚ.
Αυτό που αναφέρεις ως παράδειγμα: ΠΑΣΟΚ – ΚΚΕ βρίσκει το αντίστοιχο της στο ΑΚΕΛ – ΕΔΕΚ.
Άλλωστε θα πρέπει να παρατηρήσατε ότι κάθε φορά που έχουμε συνεργασία ΑΚΕΛ – ΕΔΕΚ η διαμάχη επικεντρώνεται στο τι θα δώσει το ΑΚΕΛ στην ΕΔΕΚ (π.χ. πόσους και ποιους Δήμους), και η ΕΔΕΚ είναι πάντα παραπονούμενη ότι το ΑΚΕΛ την πολεμά.
Πριν μερικά χρόνια συζητώντας με ένα στέλεχος της επαρχιακής Επιτροπής της ΕΔΕΚ Λευκωσίας, μου είπε ακριβώς αυτό, ότι το ΑΚΕΛ πολεμά την ΕΔΕΚ και ότι αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη της.
αναγκάζετε με να μακρυγορήσω :-)
ξεκινούμε από την αρχή.
καταρχή το πολιτικό σύστημα στη κύπρο (κυρίως λόγο κυπριακού) δεν έχει τη μορφή ενός (νορμαλ) δυτικού κράτους.
έτσι το δίπολο αριστερά - δεξιά στη κύπρο δεν πολυκολλά.
όπως ευστοχα έχει γράψει και ο περιστεριάνης και ο ηρακλείδης, στη κύπρο (σε αντίθεση με άλλες χώρες με εθνοτικά προβλήματα) έχουμε "αριστερούς αδιάλλακτους, δεξιούς αδιάλακτους και ταναπάλιν, υπάρχουν και κόμματα με τις δύο τάσεις ταυτόχρονα".
έτσι αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει σύκγρουση ιδεών στο χώρο της οικονομίας (που δεν υπάρχει) τότε το ακελ και η εδεκ θεωρούνται (μισιμου) αριστεροί και οι υπόλοιποι δεξιοί (για το δηκο αν εκαταλάβαν οι ίδιοι, εκατάλαβα τζαι εγώ)
Στο κυπριακό πιο προοδευτικοί είναι το ακελ μαζί με τη φιλελευθερη πτέρυγα του συναγερμού, ενώ οι εθνικιστές ξεκινούν που την εδεκ, τζαι το δηκο τζαι καταλήγουν στο δησυ και στο ευρωκο.
όμως στην ενάλιαν γη, εκαταφέραμε να έχουμε ως κύριο θέμα στη πολιτική σκηνή (που το 74 ως το 2003 τουλάχιστον) τη κόντρα μακαριου- γρίβα/ εοκα ββου , και εοκα - ακελ.
μια κόντρα εντελώς ηλίθια, η οποία εβόλεφκεν δησυ τζαι ακελ να τη συντηρούν για χρόνια (τζαι που τούτη τη σκοπιά είναι εγκληματίες, γιατί ενώ εσυμφωνούσαν στο κυπριακό, αφήναν το δηκο να κυβερνά τζαι να ορίζει το κυπριακό , τζαι τζίηνοι ετσακώνουνταν για το γρίβα).
στο συγκεκριμένο λοιπόν (άσχετο κατά τα άλλα) θέμα η εδεκ αφάνηκε πιο ξεκάθαρη από το ακελ. η θέση της υπήρξε πιο ξεκάθαρη και όσον αφορούσε τη χούντα και είχε μια πιο ριζοσπαστική στάση στο πραξικόπημα.
Αυτή είναι η σχέση της εδεκ με την αριστερά (αν τούτο μπορεί να θεωρηθεί αριστερά - γιατί στην ουσία η κόντρα μακάριου - γρίβα ήταν μια ενδοδεξία διαμάχη)
ταυτόχρονα είχε κάτι σχέσεις με κάτι καντάφιδες, κάτι αραφατάδες... λίγο ο δώρος.... υπάρχουν και οι γνωστές ιστορίες που εβάλαν οι εδεκιτες αφήσες του τσε τζαι έρκουνταν τα εδονοπουλα και εσσσίζαν τες....
ε, με τούτο το τρόπο (ας πούμε πιο ριζοσπαστικό) ετράβισε τζαι κόσμο που ήταν σριστερά προσκείμενος (που σίγα μεν εκαρτερούσαν που το ακελ την όποια ριζοσπαστική δράση).
ε, τούτοι, αφού εγελάσαν τους για κάμποσα χρόνια (το τζαιρό που εδεκ εχτύπαν 11ρκα) με τη στάση της εδεκ (την ακροδεξία στο κυπριακό) τα τελευταία δεκα χρόνια, την εκάμαν με ελαφρά πηδηματάκια.
πάμε τωρά στον περίφημο "εμβολισμό".
πρώτον,
ακόμα τζαι αν δεκτούμε τον εμβολισμό (που διαφωνώ), στη καλυτερη περίπτωση η εδεκ ιδρυθηκε να εμβολίσει το ακελ - όχι την αριστερά, γιατί στη κύπρο πολύ απλά δεν υπάρχει.
τζαι συνεχίζω.
το ακελ του έδωσε ρόλο ο λαός το 40, τον απεμπόλισε το 48, τζαι έκαμνε συντήρηση ως το 74 ώσπου η δεξιά εκατάστρεψε τη κύπρο. ύστερα αποφάσισε να φκάλει γλώσσα. άρα πιαν αριστερά ήταν να εμβολίσει το 69 ;
έτσι δεν αντιλαμβάνομαι το επιχείρημα:
"η ίδρυση της συνδέεται κυρίως με τη στήριξη της πολιτικής Μακαρίου."
γιατί το ακελ ήταν αντιμακαριακό ; !!! να εμβολίσει το ακελ γιατί ; δεν εστήριζε το ακελ τη δεξιά πολιτική του μακαρίου ; ως το 2003 δεν έκαμνε προεκλογική με το αυτοκόληττο της φάτσας του μακάριου στο πέτο ;
επίσης,
δεν αντιλαμβάνουμε το επιχείρημα με το όνομα.
το όνομα της εδεκ είναι δεξιότατο.
πως ήταν να εμβολίσει την αριστερά με ένα δεξιό όνομα ;
"βασικός λόγος της μη ανάπτυξης της ΕΔΕΚ ήταν η ύπαρξη του ΑΚΕΛ"
ούτε τούτο το καταλάβω, λυπούμαι.
χαρα στο πράμα που είπε.
και ο μόνος λόγος μη ανάπτυξης των ρεπουπλικάνων είναι η ύπαρξη των δημοκρατικών.
ε τάχα ;
ο λόγος μη ανάπτυξης του όποιουδήποτε κόμματος δεν είναι ένα άλλο κόμμα ;
είναι ένα σχόλιο του τύπου "ανακαλύψαμεν τη ταχινόπιττα" (από τους εδεκιτες) που οι ακελικοί πιάνουν το τζαι πάσιν (εννά μας πιάν τη ταχινόπιττα μας).
η μάχη των υπουργείων δεν συμβαίνει μόνο μεταξύ ακελ και εδεκ- είναι αποτέλεσμα του πολιτικού συστήματος και της πολιτικής κουλτούρας.
τι σχέση έχει τούτο ;
το ότι η εδεκ είναι ένα τυχοδιωκτικό κόμμα δεν αποδυκνύει τίποτε.
τζαι το ακελ τα ίδια κάμνει ( μεν με βάλεις να αρκέψω πάλε για την "αριστερή" στάση του ακελ τη περίοδο 2002-2007 - εβαρήθηκα να τα λαλώ).
στέλιΕ
να μακρηγορείς πιο συχνα!
Μερικές παρατηρήσεις (σχόλια) για το θέμα της ανάρτησης και τη συζήτηση:
1. Για τη «σχέση της εδεκ με την αριστερά»: Η ΕΔΕΚ διαμόρφωσε εν μέρει μια αριστερή πορεία (και είχε και μια εσωτερική αντιπαλότητα) εν όσο σ’ αυτή συμμετείχαν εκείνα τα στελέχη (βασικά της Νεολαίας) που κινούνταν γύρω από την εφημερίδα “Σοσιαλιστική Έκφραση” και τα οποία αποβλήθηκαν (διαγράφηκαν) το 1981 (αν δεν κάνω λάθος). Μεταξύ αυτών οι Θέμος Δημητρίου, Πατρίκιος Παύλου, Μίκης Τεμβριώτης και κάποιοι άλλοι που δημιούργησαν μετά την “Αριστερή Πτέρυγα”. Έκτοτε το Κόμμα ακολουθεί σταθερά μια πορεία προς τα δεξιά!
2. Ο Stelios μιλά για “… μια κόντρα εντελώς ηλίθια, η οποία εβόλεφκεν δησυ τζαι ακελ να τη συντηρούν για χρόνια (τζαι που τούτη τη σκοπιά είναι εγκληματίες, γιατί ενώ εσυμφωνούσαν στο κυπριακό, αφήναν το δηκο να κυβερνά τζαι να ορίζει το κυπριακό , τζαι τζίηνοι ετσακώνουνταν για το γρίβα) ...”. Πολύ απλοϊκά επεξηγείς τα πολιτικά δρώμενα και τις εξελίξεις, λες και οι τότε πολιτικοί (και τα κόμματα τους) έπαιζαν τους τσακωμένους – πολύ μεταφυσική η ανάλυση σου και αποστασιοποιημένη από τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της κάθε εποχής, σάμπως τζιαι η πολιτική είναι απλά ζήτημα συναισθημάτων. Δεν υπήρχαν ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές αποτέλεσμα των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων; Δεν υπήρχε προϊστορία αντιπαλοτήτων (όπως την εποχή του 1941 -49 και την εποχή της ΕΟΚΑ); Ήταν εύκολο, αμέσως μετά το πραξικόπημα και τον πόλεμο να υπάρξει οποιαδήποτε πολιτική σύγκλιση με το “Συναγερμό”, που ήταν το Κόμμα που στέγασε τους πραξικοπηματίες; Δεν προσπαθώ να βκάλω το ΑΚΕΛ κούππαν άπαννην (δηλ. ότι δεν είχε ευθύνες) αλλά τέτοιου είδους οι «μακρηγορήσεις» (που αρέσουν μεν στην Rose) αλλά που στηρίζονται πιο πολύ στο συναίσθημα κι όχι στα δεδομένα του χωροχρόνου, δεν μας φωτίζουν και πολύ!
3. Διερωτάται ο Stelios: “... γιατί το ακελ ήταν αντιμακαριακό ; !!! να εμβολίσει [η ΕΔΕΚ] το ακελ γιατί ; δεν εστήριζε το ακελ τη δεξιά πολιτική του μακαρίου ; ...” --- Το οξύμωρο ήταν ότι το ΑΚΕΛ στήριζε τον Μακάριο αλλά ο Μακάριος (με τις αντικομμουνιστικές καταβολές) εν τέλει δεν εμπιστευόταν και τόσο το ΑΚΕΛ!!! (Σε πολλές κοινότητες τα ιδρυτικά στελέχη της ΕΔΕΚ ήταν πρώην ΑΚΕΛικοί είτε κακοφανησμένοι είτε περιθωριοποιημένοι).
4. Ταυτόχρονα να θεωρήσω ότι (ο Stelios) απαξιώνει “... κάτι καντάφιδες, κάτι αραφατάδες...”;
5. Έχει όμως δίκιο (ο Stelios) όταν λεει ότι “… η θέση της [ΕΔΕΚ]υπήρξε πιο ξεκάθαρη και όσον αφορούσε τη χούντα ...”, αλλά “… είχε μια πιο ριζοσπαστική στάση στο πραξικόπημα…”, γιατί την είχε εξοπλίσει ο Μακάριος! (Κάποιοι αριστεροί/ΑΚΕΛικοί που είχαν τότε όπλα ήταν γιατί συμμετείχαν σε ομάδες της ΕΔΕΚ).
Anef_Oriwn
Τετάρτη 5/11/2008 – 10:20 μ.μ.
@ ανευ
1. ψιλοσυμφωνούμεν.
2. "ολύ απλοϊκά επεξηγείς τα πολιτικά δρώμενα και τις εξελίξεις, λες και οι τότε πολιτικοί (και τα κόμματα τους) έπαιζαν τους τσακωμένους – πολύ μεταφυσική η ανάλυση σου και αποστασιοποιημένη από τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της κάθε εποχής, σάμπως τζιαι η πολιτική είναι απλά ζήτημα συναισθημάτων."
λυπούμαι δεν είπα αυτό.
η πολιτική είναι ζήτημα συμφερόντων, τζαι γι αυτό το εκάμναν.
επήαν να κάμουν κάτι μέσα του 80, εππέσαν λίον τα ποσοστά τους τζαι εβάλαν πισινή. υστερα ο ένας με τους πυραυλους του, ο άλλος με το τάσσο του εφέραν μας ως τα σήμερα.
"Δεν υπήρχαν ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές αποτέλεσμα των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων;"
όχι.
από ότι ξέρω η τεράστια πλειοψηφία των νόμων αλλά και των προυπολιγισμών επέρναν τόσα χρόνια με ομοφωνία.
πέραν τούτου.
που τη στιγμή που συμφωνούν στο κυπριακό είχαν υποχρέωση να βάλουν τα άλλα στη πάντα.
δεύτερο, σιγά τες διαφωνίες που είχαν. αν μεν το εκατάλαβες το ακελ ούτε κκε ένι ούτε συνασπισμός. στη καλύτερη περίπτωση εν όπως το πασοκ. τζαι τη διαφορά έχει το πασοκ που τη ΝΔ ;
τζαι γιατί πραγματικά εκουράστικα να λαλώ τα ίδια - αφού το ακελ προτιμά το δηκο παρά τους πραξικοπηματίες, συνεχίστε. μπράβο.
βλέπετε τζίηνους που εστηρίξετε πως σας συμπεριφέρουνται σήμερα.... τζαι αν με ρωτάς εμένα.... ότι σας πουν εν χάκκι σας.
αμμά!!!
3.
" Το οξύμωρο ήταν ότι το ΑΚΕΛ στήριζε τον Μακάριο αλλά ο Μακάριος (με τις αντικομμουνιστικές καταβολές) εν τέλει δεν εμπιστευόταν και τόσο το ΑΚΕΛ!!!"
αρέσκουν μου τούτες οι φράσεις "εν τελεί"..... "δεν εμπιστευόταν" ...."και τόσο"....
να σου το πω με δικά μου λόγια.
ο μακάριος ήταν κάργα δεξιός
και κάργα εθνικιστής. τζαι εξέραν το οι ακελικοί.
τζαι που τη στιγμή που οι τκ εκλειστήκαν / εκλείσαμεν τους με στους θύλακες, η ελάχιστη ταξική ανάλυση έπρεπεν να μας ελάλεν ότι πάμε καρφωτοί για κρίση. ήσουν υποχρεωμένος βάση της ιδεολογίας σου να μεν το στηρίζεις.
(αλλά εσύ είχες "ιδεολογικές και πολιτικές συγκλίσεις με τη δεξιά, ως αποτέλεσμα των κοινονικοοικονομικών ανισοτήτων")
...άλλά αφού... βολέφκει μας ο μυθος του.... για να κατηγορούμεν τους άλλους.... γιατί τι θα ειμαστουν χωρίς βάρβαρους ; .... οι ευθύνες του μακάριου (και κατά συνέπεια και των υποστηρικτών του) είναι τεράστιες, και δεν σβήνουνται μόνο τζαι μόνο επείδη του εκάμαν πραξικόπημα.
4. Ταυτόχρονα να θεωρήσω ότι (ο Stelios) απαξιώνει “... κάτι καντάφιδες, κάτι αραφατάδες...”;
ε η αλήθεια είναι ότι όσον παραπάνω θκιεβάζω τόσο λιανίσκει η εκτίμηση που έχω για τους συγκεκριμένους. και λυπούμαι αλλά για μένα δεν φτάνει απλά και μόνο να είσαι αντιεμρικάνος.
5. μα δεν διαφωνώ ότι τους εξόπλισε ο μακάριος.
το θέμα είναι ότι το ακελ με τη πολιτική του σε όλη τη πορεία που το 48 ως το 74, τζαι όπλα να χεν, πάλε δεν θα έκαμνε τίποτε.
Stelio
να μακρηγορήσεις και για μετα το 74
please (που λεει και ο Κανταφης)
Lovely!
Είναι εμφανέστατη η κρίση ταυτότητας που περνάει το κόμμα από την νεολαία του μέχρι την γερουσία του. Διαχρονικά (πλέον) ασταθείς και αλλοπρόσαλλοι στις θέσεις και απόψεις τους (και εννοείται, στο avatar τους), δεν μπορούν παρά να μου προκαλέσουν γέλωτα. :)
Η ΕΔΕΚ παίρνει δικαίως τον τίτλο της μασκότ της Κυπριακής πολιτικής σκηνής. Κι εγώ που νόμιζα πως κανείς δεν θα μπορούσε να τον κλέψει από τον Κουτσού....
Steliε,
Σε χαιρετώ! (Και μ’ όλο το σεβασμό προς την φίλτατη Rose, θα μακρηγορήσω εγώ τώρα – πριν από σένα. Εξ άλλου χρωστάω και κάποιες απαντήσεις στα τελευταία σου σχόλια).
1. Αν (γενικώς και επί παντός) συμφωνούσαμε δεν θα συζητούσαμε ... Εξακολουθώ όμως να διατηρώ την άποψη μου ότι η ανάλυση σου είναι (sic) επιδερμική (καθώς δεν λαμβάνει υπόψη τα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα κάθε εποχής και τους εκάστοτε συσχετισμούς δυνάμεων τοπικά, περιφερειακά και παγκοσμίως – εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα, ήττα της ελληνικής Αριστεράς, έντονη πλέον παρουσία της Εθναρχίας και της Δεξιάς στα πολιτικά δρώμενα της Κύπρου, εσωκομματική κρίση στο ΑΚΕΛ για τη γραμμή της Ένωσης κ.ά.).
2. Οι κοινωνικοοικονομικές ανισότητες πάντα υπάρχουν – μπορεί ν’ αλλάζουν τα υποκείμενα αλλά εκεί είναι και στέκουν. Τούτες ήταν ιδιαίτερα έντονες προ του 1960 αλλά και την πρώτη δεκαετία της κυπριακής ανεξαρτησίας. Όμως μετά το 1945-50 πολύ έντονες ήταν και οι πολιτικές και κομματικές (ενδοκυπριακές) αντιπαλότητες που στόχευαν βασικά από πλευράς Δεξιάς (γι’ αυτό είχαν και την ανοχή των εγγλέζων τα πρώτα χρόνια) στο παραμερισμό της Αριστεράς και στο περιορισμό της πολιτικής της επιρροής.
3. Οι προϋπολογισμοί (αλλά και διάφορα νομοσχέδια) περνούσαν και περνάνε σχεδόν ομόφωνα, για πολλούς και διάφορους λόγους (κάθε εποχή είχε τους δικούς της). Επί προεδρίας Μακαρίου γιατί δεν υπήρχε ουσιαστικά κοινοβουλευτική αντιπολίτευση, αμέσως μετά τον πόλεμο για λόγους εθνικής ενότητας, ενώ από τη δεκαετία του ’80 και εντεύθεν κυρίως λόγω της άμβλυνσης των κοινωνικών ανισότητες ένεκα συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης του τόπου.
4. Λαλείς μας κάπου σε μια παράγραφο του σημείου 2 των σχολίων σου: “… τζαι γιατί πραγματικά εκουράστικα να λαλώ τα ίδια - αφού το ακελ προτιμά το δηκο παρά τους πραξικοπηματίες, συνεχίστε. μπράβο. βλέπετε τζίηνους που εστηρίξετε πως σας συμπεριφέρουνται σήμερα.... τζαι αν με ρωτάς εμένα.... ότι σας πουν εν χάκκι σας …”.
- Ευχαριστώ για τα μπράβο (αν απευθύνονται και σε μένα). Να πω πάντως ότι δεν λυπάμαι καθόλου που το ΑΚΕΛ δεν προτιμά τους πραξικοπηματίες! Παρεμπιπτόντως στις τελευταίες εκλογές είναι το ΔΗΚΟ που προτίμησε (με το αζημίωτο φυσικά) τον Χριστόφια του ΑΚΕΛ.
5. Σίγουρα η πολιτική είναι ζήτημα πρώτα και πάνω απ’ όλα συμφερόντων (κυρίως οικονομικών και κατ’ επέκταση και πολιτικών), αλλά και πάλι δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα όπως θέλεις να υπονοείς (μέσα από τη θυμική συναισθηματική σου φόρτιση γιατί δεν καταφέρνουν ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ να συνεργαστούν) ... Λαλείς, “… τζαι γι αυτό το εκάμναν…”, προφανώς υπαινισσόμενος ότι τα συμφέροντα αυτά ήταν/είναι οι προσωπικές φιλοδοξίες των πολιτικών. Όμως έτσι παραπέμπεις και πάλι στο συναισθηματικό, ψυχικό κόσμο των ανθρώπων (και των πολιτικών στην προκειμένη περίπτωση) και ότι η λήψη κάποιων αποφάσεων ήταν/είναι απλά και μόνο ζήτημα βούλησης (κι όχι συμφερόντων όπως λες, αλλά και παιδείας ή κουλτούρας). Πόσο εύκολο ήταν, λόγου χάριν να πούμεν, να γίνει μια συνεργασία ΑΚΕΛ –ΔΗΣΥ (έστω και άτυπη), αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν σήμερα σχεδόν 25 χρόνια μετά και παρά την “προοδευτικότητα” και το φιλελευθερισμό (σε κάποια ζητήματα) του ιδίου του ηγέτη του “Συναγερμού” (του Αναστασιάδη) υπάρχει τόση αντίδραση (και αναχρονισμός) από άλλου μέσα στο κόμμα αυτό – π.χ. για τα ζητήματα της Παιδείας και της Ιστορίας. Μέσα από αυτές τις διαφορετικές προσεγγίσεις και καθημερινές πρακτικές φαίνονται και οι ιδεολογικοπολιτικές διαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων.
6. Συμφωνώ μαζί σου ότι “… ο μακάριος [όντως] ήταν κάργα δεξιός ... και κάργα εθνικιστής. τζαι εξέραν το οι ακελικοί ...”. --- Γι’ αυτό και δεν τους εμπιστεύτηκε ούτε για την δημιουργία ομάδων πολιτοφυλακής (από ΑΚΕΛικούς) – για την υπεράσπιση του κράτους σε περίπτωση πραξικοπήματος. Όμως εκείνη την εποχή (δηλ. τα πρώτα χρόνια μετά την ανεξαρτησία) το ΑΚΕΛ επέλεξε με βάση τα δεδομένα που είχε μπροστά του και μέσα από τις αντιπαλότητες (για την εξουσία) της Δεξιάς (ΕΟΚΑίτικης) παράταξης “το μη χείρον [ως το] βέλτιστον”, δηλ. τη στήριξη του Μακαρίου. Προσωπικά δεν θεωρώ αυτή την απόφαση ως λανθασμένη. Ήταν και τρόπος για υπεράσπιση της ακεραιότητας και ύπαρξης της Κυπριακή Δημοκρατίας από τις επιβουλές των ξένων, οι οποίες και υπήρχαν (και για να σε προλάβω δεν είμαι απ’ αυτούς που πάσχουν από ξενοφοβία και συνομοσιολογία). Όμως ήταν σαφώς λάθος η συνέχιση (και μετά την Ανεξαρτησία) της στήριξης της γραμμής της Ένωσης.
7. Πέραν των πιο πάνω (στο σημείο 6), το ΑΚΕΛ διαβλέποντας τους εξωτερικούς κινδύνους που παραμόνευαν για την Κύπρο και που θα οδηγούσαν στη διχοτόμηση (κυρίως από την Τουρκία, αλλά κι από άλλες δυνάμεις τις οποίες προσωπικά δεν έχω κώλυμα να τις πω «ιμπεριαλιστικές»), αλλά και κινδύνους περιθωριοποίησης του Κόμματος και υποβάθμισης (παραγνώρισης) του πολιτικού του ρόλου (κάτι που θα απέβαινε σε βάρος της Κύπρου, όπως πίστευαν στο Κόμμα) οδήγησαν το ΑΚΕΛ στη στήριξη του Μακαρίου σε μια προσπάθεια απόκρουσης και των διχοτομικών σχεδίων που μια την άλλη μας προσφέρονταν (σχέδια Άτσεσον, Μπωλ, Λέμνιστερ κι ένα σωρό άλλα.
8. Σημαντικά στοιχεία και δεδομένα που δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και να ξεχνάμε (για εκείνη την εποχή) είναι:
i. Μέσα από τον αγώνα της ΕΟΚΑ αναδείχτηκε η Εθναρχία και η Δεξιά παράταξη
ii. Στελέχη, μέλη και οπαδοί του ΑΚΕΛ υπήρξαν θύματα τρομοκρατικών ενεργειών, τραμπουκισμών και δολοφονιών ακόμα από την γριβική Δεξιά (ακόμα και μετά την ανεξαρτησία).
iii. Τη ίδια στιγμή οι Αριστεροί τουρκοκύπριοι (οι εν δυνάμει συνοδοιπόροι του ΑΚΕΛ – που αρκετοί ήταν και μέλη του κόμματος) βρίσκονταν κάτω από την τρομοκρατία της ΤΜΤ (κι εδώ έγιναν δολοφονίες).
iv. Το ΑΚΕΛ βγήκε ηττημένο από τις πρώτες προεδρικές εκλογές και με περιορισμένη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση (είχε μόνο 5 από τους 35 βουλευτές) σε σχέση με την πραγματική του δύναμη.
v. Στην Ελλάδα το επίσημο κράτος (και οι κυβερνήσεις) εξακολουθούσαν να έχουν αντι-αριστερούς προσανατολισμούς.
vi. Θες κι άλλα;
9. Ο αντιαμερικανισμός (η αντίδραση και εναντίωση στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και πρακτική), έχει τα αίτια και τα αιτιατά του και είναι αυτή που γεννά “... κάτι καντάφιδες, [και] κάτι αραφατάδες...”. Γι’ αυτό πριν βιαστούμε να τους αποδομήσουμε και να τους απαξιώσουμε, ας κοιτάξουμε και πάλι (εβαρέθηκα να το λαλώ!), μέσα σε ποιες ιστορικές συνθήκες έκαναν την εμφάνιση τους και τι ρόλο έπαιξαν στην ιστορία των λαών τους.
10. Το ΑΚΕΛ ουδέποτε ήθελε (επίσημα) να έχει όπλα (το ανεπίσημα πίνει νερό – για τούτο θα πρέπει να κάνω από τα προσωπικά μου βιώματα, αλλά δεν είναι της ώρας). Τα όπλα ουδέποτε ήταν (και ούτε είναι) ο καταλληλότερος τρόπος για επίλυση των προβλημάτων μας εδώ στην Κύπρο (μόνο αίμα, θάνατο και πόνο φέρνουν), όμως η θέση σου “... το θέμα είναι ότι το ακελ με τη πολιτική του σε όλη τη πορεία που το 48 ως το 74, τζαι όπλα να χεν, πάλε δεν θα έκαμνε τίποτε …”, είναι ισοπεδωτική και μηδενιστική. Αν και δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα να σε πείσω για το αντίθετο αυτού που λες (ότι γενικώς το ΑΚΕΛ “… δεν θα έκαμνε τίποτε …”, σε παραπέμπω σε ένα post στο blog για κάτι το σχετικό. Link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/07/17.html
Αυτά τα λίγα για τώρα!
Anef_Oriwn
Πέμπτη 6/11/2008 – 6:59 μ.μ.
Σχολιάζω λίγο βιαστικά:
Σε αρκετά σημεία με κάλυψε ο Anef αλλά αν επαναλάβω κάτι, συγχωράτε με.
Αγαπητέ Στέλιο, θα συμφωνήσω με τον Anef ότι η ανάλυση σου (σε αντίθεση με άλλες) είναι ολίγον τι μονοκόμματη.
Πιστεύω ότι σε μια ανάλυση θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας κυρίως τις συνθήκες των εποχών που εξετάζουμε αλλά και πέραν της μίας παραμέτρους.
Σωστά λέει ο Anef ότι στη δεκαετία του ’80 οι συνθήκες δεν ήταν ώριμες για συνεργασία ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ στο κυπριακό. (Διότι όταν μιλούμε για συνεργασίες στην Κύπρο, ο κύριος άξονας είναι το κυπριακό).
Δυστυχώς μεταξύ των κομμάτων αυτών υπάρχουν αρκετές διαφορές και αυτές φαίνονται καθημερινά. Και είναι άλλο ζήτημα αν στο κυπριακό σε πολλά συμπίπτουν οι θέσεις τους.
Εκείνες τις εποχές όμως, θα πρέπει να ξέρεις ότι η αντιπαράθεση δεξιάς και αριστεράς ήταν κάθετη. Υπήρχε και ιδεολογική και πολιτική και ιστορική διαφορά.
Έχω επίσης την αίσθηση ότι την αναφορά στους πραξικοπηματίες πρέπει να την εξετάσουμε μέσα στις δοσμένες συνθήκες της συγκεκριμένης εποχής.
Σήμερα, αυτό το ζήτημα ξεπεράστηκε αφού και ο ΔΗΣΥ έκανε βήματα προς την κατεύθυνση αυτή.
Ενώ τότε, είχε πραξικοπηματίες βουλευτές, τώρα δεν έχει.
Όλοι αυτοί μετακινήθηκαν προς το Ευρωκό και αυτό πρέπει να το προσμετρήσουμε.
Αλλά όταν μιλούμε για πραξικοπηματίες, σίγουρα δεν μιλούμε για τον ΔΗΣΥ αλλά για συγκεκριμένους ανθρώπους που τότε είχαν θέσεις κλειδιά.
Άλλωστε εγώ θυμούμαι ακόμα και τον Παπαϊωάννου που έλεγε ότι δεν εννοούσε πως ολόκληρος ο ΔΗΣΥ είναι πραξικοπηματίες.
Επίσης, η υποστήριξη προς τον Μακάριο δεν έγινε με ιδεολογικά αλλά με πολιτικά κριτήρια.
Όμως επειδή βλέπω ότι σιγά σιγά πάει αλλού η συζήτηση, θα επανέλθω στην ΕΔΕΚ.
Πως ιδρύθηκε η ΕΔΕΚ; Ο Λυσσαρίδης τότε ανήκε στο Πατριωτικό Μέτωπο. Όμως:
«Όταν ο Γιωρκάτζης εκδιώχθηκε από την κυβέρνηση, αποφάσισε να κάνει κόμμα με τον Κληρίδη. Και αποφάσισε να μετατρέψουν το Πατριωτικό Μέτωπο σε κόμμα. Κόμμα σημαίνει πειθαρχεία και συγκεκριμένο πρόγραμμα. Όταν το έμαθα ρώτησα τον Κληρίδη, ο οποίος μου είπε πως αυτός θα ερχόταν μαζί μου και ότι θα δεν γινόταν κάτι τέτοιο. Αλλά λίγο αργότερα μας ανακοίνωσε πως το Πατριωτικό Μέτωπο θα μετατρεπόταν σε κόμμα, με συναρχηγούς τον Κληρίδη και τον Γιωρκάτζη, και εγώ υποχρεώθηκα να αποχωρήσω, διότι ένα παρόμοιο κίνημα δεν με αντιπροσώπευε. Πήγα τότε στον Μακάριο που ήταν ο αφανής ηγέτης του Πατριωτικού Μετώπου και του ανακοίνωσα την δημιουργία ξεχωριστού σοσιαλιστικού κόμματος».
Αυτό λέει ο ίδιος ο Λυσσαρίδης.
Και έχει σημασία το ότι το Κ σήμαινε Κύπρου και μετά έγινε Κέντρου.
Ωστόσο ύστερα πήρε την ονομασία «Σοσιαλιστικό» και μετά πήρε όλες τις άλλες γνωστές ονομασίες.
Αυτά δεν είναι χωρίς σημασία.
δεν θα μακρηγορήσω... :-)
μια φραση ξεπετάγεται απο τα προηγουμενα σχόλια σαν καρφί τεραστίων διαστάσεων - καρφί στην συνειδηση μου εννοώ...
το κριτηριο για συενργασίες ήταν πάντα το Κυπριακό;;;;;;;;;;;
πότε η κουτάλα λέγεται Κυπριακό
και όπως γινεται στην Πολιτική που όλα κρίνονται εκ του αποτελεσματος πολύ φοβαμαι οτι τετοιες απόψεις
οδηγουν στον συνειρμο ότι το ΑΚΕΛ πάντοτε ΔΕΝ ήθελε λύση....
οσον αφορα το ΔΗΚΟ που επέλεξε το ΑΚΕΛ μου θυμιζει την πιο καταπλπηκτική φραση όλων των εποχών:
αντράπου τον έναν, λυπούθου τον άλλον κοπελλούιν δεν κάναμεν με τον άντρα μας
χαλαρά συντροφοι και εμεις αριστεροι είμαστε αλλα "διαλεξε¨" το ΔΗΚΟ το ΑΚΕΛ;; γιατι το ΑΚΕΛ δεν ήθελε;;;
μωρη παρθενα το ΑΚΕΛ;;
πάλι;;;
Για να γίνει κάτι αυτοί που πρέπει να είναι ώριμοι δεν είναι "οι συνθήκες" αλλά οι άνθρωποι. Και τη δεκαετία του 80, είναι το ΑΚΕΛ που δεν ήταν ώριμο για συνεργασία ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ. Ο Κληρίδης πάντα ήταν ανοιχτός. Δεν ξέρω αν θα κατάφερνε να πείσει και τους οπαδούς του, αλλά θα προσπαθούσε. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ όμως προτιμούσε να πουλά μίσος και κομμουνισμό.
@ rose
Ξεχνάς κάτι βασικό.
Ο ΔΗΣΥ του 80 δεν είναι ο ΔΗΣΥ του 2000.
Ψάξε λίγο τις δηλώσεις και τις διακηρύξεις της εποχής και θα δεις ότι τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά από το σήμερα.
Ρίξε μια ματιά στα εκφραστικά όργανα του Συναγερμού της εποχής (Σημερινή και Αλήθεια) και θα το διαπιστώσεις.
"Την πατρίδα ουκ Ελλάττω παραδώσω", πλειοδοσία πατριωτισμού, αντιΑΚΕΛισμός πρώτου βαθμού, κατηγορίες ενάντια στο ΑΚΕΛ για προδοσία, πελαγοδρόμηση συνθημάτων, από την ένωση μέχρι την ομοσπονδία.
Αυτά δεν τα χρεώνω στον Κληρίδη. Μιλώ για την ηγεσία και τα όργανα της παράταξης.
Ωστόσο εγώ δεν θα κάνω το λάθος να ρίξω όλη την ευθύνη στον ΔΗΣΥ γι αυτό.
Έχει και το ΑΚΕΛ τις δικές του ευθύνες τις οποίες, θέλω να πιστεύω, ότι σήμερα αρχίζει να τις αντιλαμβάνεται.
@ Ίλαντρος
Τις συνθήκες είναι οι άνθρωποι που τις διαμφώνουν.
Και όπως είπα και λίγο πιο πάνω, ΔΗΣΥ δεν ήταν μόνο ο Κληρίδης.
Μιχαλη δεν αμφιβαλω για το ΔΗΣΥ του ΄80 αλλά υπήρξε και ολοκληρη η δεκαετια του '90!
το ερωτημα ειναι το ΑΚΕΛ πόσο άλλαξε/ζει σήμερα;
για τα "εκφραστικα οργανα" να χαρείς Μιχαλη μη με πληγώνεις :-)
Εδώ και καιρό στερούμαι την απόλαυση του διαβασματος εφημερίδων...
τι υπάρχει εκει έξω δηλαδη; (τουλαχιστον η ΑΛΗΘΕΙΑ οταν έκανε στροφή την έκανε για τα καλά, και οχι φτερο στον άνεμο ή στα χερια συντακτών όπως καταντησαν κάποιες άλλες φυλλαδες)
* και το "πληγώνεις"
είναι με λλλί
πελλλλοπηννννισιακό απο την Ηλλλλεία
:-)
Ευτυχώς το ΔΗΣΥ εκσυγχρονίστηκε. Το ίδιο ελπίζουμε και για το ΑΚΕΛ, ειδικά τώρα που ανέλαβε ευθύνες προεδρίας και διαπραγματεύσεων. Ένα κόμμα που είναι επίσης σύγχρονο είναι το ΕΔΗ.
Για τους υπόλοιπους τι να πει κανείς; Τα λένε όλα από μόνοι τους. Μπράβο ανακοίνωση η νεολαία της ΕΔΕΚ! Πρώτοι-πρώτοι διάβασαν τα ΑΝΕΚΔΟΤΑ βιβλία!
Τί άλλο θα δούμε ακόμη;
Το δε ΔΗΚΟ συμπολιτεύεται, αλλά το μόνο που πρότεινε μέχρι στιγμής (ο Κάρογιαν) είναι ν'αποχωρήσει ο Χριστόφιας από τις διαπραγματεύσεις! Αυτό θα πει πολιτικός ελιγμός...(ή απόπειρα δημόσιας αυτοκτονίας, καλύτερα).
Μου θύμισε το άνοιγμα της Λήδρας, έξι ώρες τον άφησαν υπεύθυνο τον Κάρογιαν και την ΕΚΛΕΙΣΕ!
Εξ αιτίας του γύρισε εσπευσμένα ο Χριστόφιας από το Λονδίνο για να σώσει την κατάσταση. Όλα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία ξέρετε τι μετέδιδαν εκείνη τη νύχτα; "Οι Ελληνοκύπριοι έκλεισαν τη Λήδρας". (!!!)
Ελπίζω να μην ξαναδούν προεδρία για τα επόμενα 20 χρόνια. Μέχρι να ωριμάσουν και να προσγειωθούν στην πολιτική πραγματικότητα του 21ου αιώνα.
@ ‘Ύλαντρον,
Θες να πεις ότι ο Νικολάκης ο Τορναρίτης, λόγου χάριν να πούμεν (που λαλεί τζι’ ο θκειός μου ο Ικκίπιρος), που σήμερα, σχεδόν 30 χρόνια μετά το 1980, προτιμά, “… να πουλά μίσος και [αντι] κομμουνισμό...”, είναι “… ώριμος για συνεργασία ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ …”;
Anef_Oriwn
Πέμπτη 6/11/2008 – 11:57 μ.μ.
Αγαπητή Λεμέσια,
Μέχρι να αναρτήσω το προηγούμενο σχόλιο μου ήρθε και το δικό που μόλις τώρα διάβασα. Μπορείς να μου πεις σε παρακαλώ “… πως το ΔΗΣΥ εκσυγχρονίστηκε…”, όταν ακούς τον Νικολάκη τον Τορναρίτη ή τον Λεφτεράκη (άμα καταπιεί ράδιο);
Anef_Oriwn
Παρασκευή 7/11/2008 – 00:03 π.μ.
Αγαπητή Rose,
Να πω μόνο ένα γεια (για την ώρα)!
Δεν θα μπω στη συζήτηση γιατί είναι και προχωρημένη η ώρα και διαισθάνομαι διάθεση για ψιλοκόντρες (από μέρους σου)! Απλώς να πω ότι τα εκφραστικά όργανα δεν μπορούν να είναι τόσο ανοικτά (και φιλελευθερα0 όπως τα μη εκφραστικά όργανα. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί αλλάξει. Ένα όργανο πρέπει να στηρίξει τη γραμμή! Η “Αλήθεια” και η “Σημερινή” είναι ανεπίσημα όργανα του “Συναγερμού” και εκφράζουν τες δύο τάσεις που υπήρχαν ανέκαθεν στο κόμμα αυτό.
Anef_Oriwn
Παρασκευή 7/11/2008 – 00:12 π.μ.
Αγαπητέ Άνευ,
ποιός μίλησε για μεμονομένα άτομα; Είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις τι εννοώ. Κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει τα άλματα που έκανε ο Συναγερμός, όχι μόνο τη δεκαετία του '90, αλλά και μετά. Υπάρχουν ακόμη πολύ αξιόλογοι πολιτικοί κι οραματιστές στο ΔΗΣΥ. Δεν ήταν μόνο ο Κληρίδης. Εξάλλου ο Χριστόφιας, ως πρόεδρος, οφείλει να προωθεί κάθε συνεργασία με δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολιτικούς όλων των χώρων. Αυτό έλειπε να διχάζεται ο κόσμος εν καιρώ διαπραγματεύσεων...
Έφτασε ο καιρός της συνεργασίας των δύο μεγάλων παρατάξεων της Κύπρου. Οι σοβαροί και προσιτοί εκατέρωθεν δεν πρέπει ν' αφήσουν ΚΑΙ αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Γι αυτό τους ψήφισε ο κόσμος άλλωστε. ΜΑΣ ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΝΕ! Ας αφήσουν επιτέλους για λίγο τις ιδεολογίες, τα μίση και το παρελθόν στην άκρη, να προχωρήσουμε.
Αγαπητή Λεμέσια,
Συμφωνώ ότι έχουν γίνει άλματα μέσα στο Συναγερμό όμως υπάρχει ακόμα διαπάλη μέσα στο κόμμα μεταξύ των δύο τάσεων που ανάφερα και πιο πάνω σε σχόλιο μου προς την Rose.
Anef_Oriwn
Παρασκευή 7/11/2008 – 00:17 π.μ.
Άνευ,
θέλεις να πεις ότι το ΑΚΕΛ δε διαθέτει ΚΑΝΕΝΑ οπισθοδρομικό ή σκληροπυρηνικό κι αδιάλλακτο πολιτικό;
Μιλάμε για κόμματα, δε μιλάμε για τάγματα αγγέλων...Φυσικά και υπάρχουν διάφορες τάσεις, όπως ΠΑΝΤΟΥ σε όλες τις πολιτικές ομάδες. Κατά ένα μεγάλο βαθμό το ΔΗΣΥ κατάφερε όμως ν' απεγκλωβιστεί από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Χαίρομαι που το αναγνωρίζεις κι ο ίδιος...
Ανευ
οχι να έχει και η ΣΗΜΕΡΙΝΗ γραμμη του ΔΗΣΥ!
το 2008 δεν εινια 1980
κανενα σχόλιο οτι η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πιο προοδευτικη απο την ΧΑΡΑΥΓΗ;;;
ποτε εγραψε η Χαραυγη για την μεταναστευτικη πολιτικη με κριτική διαθεση τελευταιως,
για τους Τ/Κ ;
για το Ταμειο Κοινωνικων Ασφαλίσεων;
για υπόθεση ΗΛΙΟΣ;
για εκθεση Διεθνους Διαφανειας;;;
για εκθεσεις Διεθνων Επιτροπων Ανθρωπινων Δικαιωματων;;
για ...
για...
για...
πότε;
@ανευ
όσο σύντομα γίνεται
1. λίγο γενικόλογο για να το σχολιάσω
2. επίσης
3. ας συμφωνήσουμε επί μακαρίου.
μετά αναφέρεις λόγους "εθνικής ενότητας" (αντί ταξικής....τέλοςπάντων) ... μα εν τούτο που λέω τζαι γω. για λόγους εθνικής ενότητας έπρεπε να συνεργαστούν. έτσι ενώ σε επίπεδο ρητορικής εδιαφωνούσαν στη πράξη (γιατί ο πορυπολογισμός δεν είναι ένα επιμέρους θέμα) εσυφωνούσαν
μετά λαλείς κάτι που δεν καταλάβω
"λόγω της άμβλυνσης των κοινωνικών ανισότητες ένεκα συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης του τόπου. "
ένεκα των οικονομικών ανισοτήτων ήταν λόγος να συμφωνούν στο προυπολογισμό ; !!!
4.
"Να πω πάντως ότι δεν λυπάμαι καθόλου που το ΑΚΕΛ δεν προτιμά τους πραξικοπηματίες"
δε ποιός σου κάμνει τη πιο σκληρή αντιπολίτευση στο κυπριακό. ο αναστασιάδης όξα ο γιος τζίηνου που εβούρας σα κόμμα να φκάλεις πρόεδρο.
το πιο σημαντικό όμως δεν το βλέπεις. κανένας προέδρος μέχρι σήμερα δεν είχε τέτοια στήριξη που την αντιπολίτευση. αν μπει τζαι κλώσει ο αναστασιάδης, μπορεί να τινάξει τη διαδικασία εντελώς στον αέρα.
5. το κάθε κόμμα έχει ως στόχο την εξουσία. για να το πετύχει πρέπει να διατηρήσει τα ποσοστά του.
δεν βλέπω που είναι το συναισθηματικό στη συγκεκριμένη ανάλυση ; !!!
αν συνεργαστούν οι δύο θα χάσουν ψήφους με "τίμημα" ίσως τη λύση του κυπριακού.
τζαι για να μαστε ειλικρινής το κόμμα που έχει παραπάνω να χάσει είναι ο δησυ, ακριβώς γιατί δεν είναι όσο συμπαγές όσο το ακελ. ακριβώς γιατί έχει και εθνικιστές και φιλελυθερους στις τάξεις του. που αν με ρωτάς εμένα ;
στα αρχίδια μου τι θα γίνει ο συναγερμός. ο σκοπός είναι να λυθεί.
όσον αφορά την ιστορία:
άμαν ακούω το τορναρίτη θέλω να κάνω εμετό.
αλλά για να πούμε τζαι την αλήθεια δεν διαφένεται να έρκεται τζαι καμιά αλλαγή στα βιβλία. οι αντιδράσεις είναι προκαταρτικές - είδη ο υπουργός απέσυρε λογοτεχνικά βιβλία, τζαι για να κρίνουμε θα πρέπει πρώτα να δούμε το αποτέλεσμα.
αν κρίνουμε που την ιστορία ως τωρά, δεν θα με εξέπλειτε αν που το φόβο άμπα τζαι χαρακτηρίσουν το ακελ "προδότες" να βάλετε πισινή πάλε. η μόνη ελπίδα είναι ο υπουργός ο οποίος είναι πρώτα ακαδημαικός τζαι μετά κομματικό στέλεχος.
6. στο σημαντικό δεν μου απάντησες.
πέρα που τες επιβουλές των ξένων υπήρχε και το τοπικό.
υπήρχαν οι θύλακες, κάτι που θα σου το επαναλάβω , η ελάχιστη ταξική ανάλυση έπρεπε να τους είχε οδηγήσει σε άλλα συμπεράσματα και τακτικές.
το πρόβλημα είναι ότι οι θύλακες στην επίσημη ιστορία μας δεν υπάρχουν.
και ιστορία του ακελ δεν διαφέρει επί του συγκεκριμένου από την υπόλοιπη ελληνοκυπριακή ανάλυση της ιστορίας.
7. ναι και το έκαμε τούτο χωρίς τους τκς!!! ή καλύτερα με τους τκς μέσα στους θύλακες!!!
οι μόνοι που εδιαβλέψαν το κίνδυνο ήταν δύο φιλελευθεροι : ο νίκος ο λανίτης και ο χριστοφή οικονομίδης, οι οποίοι εστείλαν τζαι επιστολές στο μακάριο τζαι ελέαν του τα.
με τη διαφορά ότι τούτοι ήταν μονάδες (δεν είχαν κομματικό μηχανισμό που πίσω τους), τζαι ενώ ήταν δεξιοί εκάμναν πιο ταξική ανάλυση απότι έκαμε ποττέ το ακελ (που μινήσκει μόνο στην ιμπεριαλιστική)
8.
σωστά!
και το 2004 η δικαιολογία ήταν η ίδια:
"ο εθνικιστικός παροξυσμός"
τζαι πιον επεριμένετε να αντισταθεί στον εθνικιστικό παροξυσμό ; τον αναστασιάδη ;
τζαι όταν το ακελ έκαμνε τες μεγάλες απεργείες στα μεταλλία οι "συνθήκες" το επιτρέπαν ; όμως το έκαμε. εν που τότε που τζοιμάται.
ρε δαμέ εφκήκαν οι τκ στους δρόμους ενάντια στο ντεκτας τζαι στη διχοτόμιση - τζαι το ακελ έκαμνε προεκλογικό αγώνα υπερ του τάσσου, τζαι μιλάς μου για "αναλύσεις" τζαι για "συνθήκες".
όχι πως κουβαλώ τα οράματα του θέμου ότι οι λαοί θα εσύρναν το συρματόμπλεγμα.... αλλά ποιά ήταν η υποχρέωση του ακελ έναντι της αριστερής ιδεολογίας, όταν οι σύντροφοι σου (με "συνθήκες" κατοχικού στρατού) ήταν στους δρόμους ; ως τζαι η χαραυγή έβλεπε με καχυποψία τες διαδηλώσεις.
τούτο τζι αν ήταν έγκλημα (χειρότερο ακόμα τζαι που τη στάση του 2004). τι παραπάνω "συνθήκες" έπρεπε να περιμένουμε ;
9. για τον αραφατ λέμε τα άλλη φορά γιατί θα ξεφύγουμε εντελώς.
10. σου απάντησα πιο πάνω σε διάφορα σημεία
@ rose
Θα επαναλάβω αυτό που είπα και πριν.
Ούτε το ένα κόμμα ούτε το άλλο επιθυμούσαν τότε τη συνεργασία, το καθένα για τους δικούς του λόγους, που δεν εξετάζω (τώρα) αν ήταν σωστοί ή λανθασμένοι.
Η περίοδος όπου τα δύο κόμματα άρχισαν να σπάζουν τον πάγο ήταν από την περίοδο του δημοψηφίσματος και μετά.
Και λέγοντας αυτό δεν διστάζω να πω ότι τα βήματα ξεκίνησαν από πλευράς ΔΗΣΥ και ειδικότερα του Αναστασιάδη, συγκεκριμένα.
Και το ΑΚΕΛ αλλάζει.
Ήδη ο κόσμος του ΑΚΕΛ βλέπει θετικά τη στάση του ΔΗΣΥ όπως εκφράζεται μέσω της γραμμής Αναστασιάδη.
Διότι φαντάζομαι θα το κατάλαβες ότι οι κινήσεις του Αναστασιάδη δεν είναι αποδεκτές από ολόκληρη την ηγεσία του ΔΗΣΥ.
Δεν έχει σημασία αν διαβάζεις ή όχι εκφραστικά όργανα. Αυτό δεν τα κάνει παύουν να είναι αυτό που είναι, είτε δηλώνουν ότι είναι τέτοια είτε το αρνούνται.
@ Λεμέσια
Θα το πω και σε σένα,
ΔΗΣΥ δεν είναι μόνο ο Αναστασιάδης και η ομάδα του.
Οι τελευταίες δηλώσεις του Τορναρίτη, του Θεμιστοκλέους, του Σαμψών και άλλων στελεχών του κόμματος δεν νομίζω να δείχνουν εκσυγχρονισμό. Κάθε άλλο.
Πιστεύω, επειδή παρακολουθώ από πολύ κοντά την κατάσταση, ότι η εκτίμηση μου είναι σωστή.
Υπάρχει και κάτι άλλο που αποδεικνύει αυτό που λέω αλλά δεν μπορώ να το πω δημόσια. Α εκθέσω συγκεκριμένο άτομο. Αν θέλεις στείλε μου μήνυμα να σου πω περί τίνος πρόκειται.
Λες για το ΑΚΕΛ. Έχω την εντύπωση ότι το κόμμα αυτό δεν βρίσκεται στο ίδιο σημείο που ήταν πριν από 10 χρόνια. Έκανε κι αυτό τα βήματα του και συνεχίζει να τα κάνει.
Συμφωνώ ότι ήρθε ο καιρός για συνεργασία των δύο κομμάτων. Τουλάχιστον για το κυπριακό διότι στα άλλα χλωμό το βλέπω το πράγμα.
Δυστυχώς οι ΕΔΗ είναι ανύπαρκτοι πλέον. Υπάρχουν μόνο ως όνομα, εξ ου και δεν θα κατέλθουν ξανά σε εκλογές. Όπως είπε η Πραξούλα Αντωνιάδου, θα λάβουν μέρος μόνο στις πρώτες εκλογές μετά τη λύση.
Στα υπόλοιπα δεν θα διαφωνήσω. Μόνο να πω ότι κατά τη γνώμη μου ο Καρογιάν προσπαθεί να ισορροπήσει πρώτα ως ηγέτης του κόμματος και μετά με τις διάφορες ομάδες μέσα στο κόμμα.
Για την ΕΔΕΚ έχουν λεχθεί πολλά και θα αποτελεί πλεονασμό αν προσθέσω κάτι.
ΑΠΌ ελλάδα γράφω...
τι γυρίσαμε στην εποχή της ΤΡΙΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ του Στάλιν??????????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ωρέ τους τύπους τους συνταυτίζετε με τους Ναζί?????????????????????????
έλεοςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς
εδώ σας κυβερνούν οι δήθεν "κομμουνιστές"" και αυτοί σας μάραναν???????????????????????????????????????????????????????
φρίκαρααααααααααα
@ Μιχαλη
οταν δεν απαντω σημαινει οτι συμφωνω ή ότι εκτιμω την απαντηση :-)
και ουδεποτε μου απάντησες μονοπλευρα και το εκτιμω
μαθαμε πολλα μετα το δημοψηφισμα ολοι μας...
ελπιζω για καλο
δεν διαβαζω γιατι δεν αντεχω πια
μεγαλωνω και εγω σιγα σιγα :-Ρ
@Μιχάλη,
σε γενικές γραμμές συμφωνούμε, για τα υπόλοιπα, θα δείξει το μέλλον. Εννοείται ότι συνεργασία ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ δε σημαίνει και πλήρης ταύτιση. Σε μία Δημοκρατία, η πληθώρα απόψεων είναι απόλυτα θεμιτή, οι συγκλίσεις για τη λειτουργικότητα του συστήματος και του μέλλοντος της χώρας ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ.
Παρενθεσιακά, θα ήθελα να εστιάσω σ' αυτό σου το σημείο.
"Πιστεύω, επειδή παρακολουθώ από πολύ κοντά την κατάσταση, ότι η εκτίμηση μου είναι σωστή."
Έχεις δίκιο, εσύ παρακολουθείς 'από κοντά' (ως φυσική παρουσία) την κατάσταση. Μην είσαι, όμως, πάντα σίγουρος, ίσως έχεις να μάθεις και κάτι νέο (ή κάτι παραπάνω) από άτομα που παρακολουθούν 'εκ του μακρόθεν' εδώ και χρόνια την κατάσταση και κάνουν τις εκτιμήσεις τους πιο 'αποστασιοποιημένα'.
:)
Περαιτέρω, στην εποχή της (πληροφοριακής) επανάστασης των ΜΜΕ και του διαδικτύου, είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς τι σημαίνει 'από κοντά'.
Καταλήγοντας, θα ήθελα να διευκρινίσω, ότι χαίρομαι ιδιαίτερα για την όποια ανταλλαγή πληροφοριών, ιδεών, εκτιμήσεων και απόψεων. Αυτός είναι εξάλλου ο κύριος σκοπός ενός διαλόγου.
@ akrat
Καλώς ήρθες στο μπλογκ.
Ελπίζω να σε βλέπουμε πιο συχνά.
@ rose
Συμφωνώ ότι το δημοψήφισμα ήταν ένα μάθημα για τους περισσότερους.
Ίσως είναι το μόνο θετικό που έμεινε.
Από το διάβασμα ποτές δεν χάνει κανένας. Πάντα κάτι κερδίζει
@ Λεμέσια
Μερικές επεξηγήσεις:
Έχω πει ότι παρακολουθώ από κοντά την κατάσταση όχι για να περηφανευτώ ή για να υπαινιχθώ ότι όσοι δεν παρακολουθούν από μακριά έχουν λανθασμένη άποψη.
Σίγουρα ο ένας μαθαίνει από τον άλλον. Αν νομίζαμε πως τα ξέρουμε όλα δεν θα κάναμε διάλογο.
Λέγοντας ότι παρακολουθώ από κοντά, εννοώ ότι λόγω ΚΑΙ επαγγέλματος έχω τη δυνατότητα να βλέπω, να ακούω και να μαθαίνω πράγματα που δεν βγαίνουν προς τα έξω.
Επίσης, έσω τη δυνατότητα απευθείας και συχνής επικοινωνίας με τα πλείστα των πολιτικών προσώπων απ’ όλες τις πλευρές.
Και στις κατ’ ιδίαν κουβέντες, ακούνε πολλά τα’ αυτάκια μας (όλων γενικά).
Αυτό εννοώ με λίγα λόγια.
κερδιζει και απο το μη-διαβασμα
(νοητικη αποτοξίνωση)
οι καθημερινες εφημεριδες εχουν χασει πολύ, μα πάρα πολύ απο την αξιοπιστία τους ...
και τι να πω;;
ξεκινησε και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με προπαγανσδα-αγιογραφια για το Βατοπεδι
Ημαρτον πιον! Ετσι ξεκινας κυριε εφημεριδα ;;
Ακους Παράσχο;;
@Μιχάλη,
καταλαβαίνω τι εννοείς.
Η Κύπρος είναι μικρή.
Πολλοί γνωριζόμαστε και με πολιτικούς (κι ας μην είναι του άμεσου επαγγέλματος) κι όποιος έχει τ' αυτάκια και τα ματάκια του ανοιχτά, ακούει και μαθαίνει πράματα και θάματα...
Έχασα κάποια επεισόδια, όμως επιτρέψτε μου στα βιαστικά μερικά σχόλια:
Λεμέσια,
Όπως πας τελικά θα μας βγεις και ... κρυπτοσυναγερμική!
Εν πάσει περιπτώσει ... Εγώ είπα ότι στον “Συναγερμό” “…έχουν γίνει άλματα …”, αλλά δεν νομίζω να έχει “…απεγκλωβιστεί από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος …”. Εξ ου και τα κρούσματα αναχρονιστικού λόγου, τα οποία δεν είναι καθόλου μεμονωμένα. Συν τοις άλλοις αυτές οι εξαρσεις αποτελούν και τρόπο (προσπάθεια) συσπείρωσης των ψηφοφόρων του κόμματος εν όψει των ευρωεκλογών που δεν είναι και τόσο μακριά.
Τις θέσεις μας για τη μετάλλαξη του “Συναγερμού” τις καταθέσαμε πιο ολοκληρωμένα σε συζήτηση που κάναμε πρόσφατα στο blog μου (Link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/10/38.html),γι’ αυτό δεν θα τα επαναλάβω εδώ (μην μου πεις και πάλι ότι κατηγορώ τον “Συναγερμό” για έλλειψη πατριωτισμού).
*******
Rose,
Μερικά σχόλια παρακαλώ:
Γράφεις τζιαι λαλείς μου: “... οχι να έχει και η ΣΗΜΕΡΙΝΗ γραμμη του ΔΗΣΥ!”. Ουδέποτε είπα κάτι τέτοιο. Εκείνο που εγώ έχω επί λέξει πει είναι: “… Η “Αλήθεια” και η “Σημερινή” είναι ανεπίσημα όργανα του “Συναγερμού” και εκφράζουν τες δύο τάσεις που υπήρχαν ανέκαθεν στο κόμμα αυτό…”. (Φυσικά ξέχασα να αναφέρω την “Μάχη”, η οποία εκφράζει ακόμα μια πιο ακραία τάση).
Επίσης είχα πει ότι “… τα εκφραστικά όργανα δεν μπορούν να είναι τόσο ανοικτά (και φιλελεύθερα) όπως τα μη εκφραστικά όργανα ...”, κι αυτό σίγουρα αντανακλά και στην εφημερίδα “Χαραυγή”, η οποία έχει συγκεκριμένο ρόλο να παίξει – να στηρίξει την κομματική γραμμή. (Είτε μας αρέσει είτε όχι έτσι θα λειτουργεί ως κομματικό όργανο – αν και τελευταία βλέπω κάποιες διαφοροποιήσεις όπως και άρθρα τρίτων). Για τα συγκεκριμένα θέματα που αναφέρεις, σίγουρα για κάποια έχεις δίκιο ενώ για κάποια αλλά κάπου τους αδικείς.
Προσωπικά δεν πιστεύω “… οτι η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πιο προοδευτικη απο την ΧΑΡΑΥΓΗ …”. Ίσως δημοσιογραφικά να παρουσιάζει και να καλύπτει κάποια θέματα πιο προοδευτικά και πιο ριζοσπαστικά αλλά λείπει απ’ αυτά το αριστερό πολιτικό χρώμα ή/και εξ αριστερών ανάλυση τους. Όμως όντως η εφημερίδα εκφράζει σήμερα τη φιλελεύθερη τάση του “Συναγερμού” (που έχει αφήσει παρά πόδα το όπλου του αντικομουνισμού και του αντιΑΚΕΛισμού, λόγω βασικά των συγκλίσεων για λύση του κυπριακού).
Εκείνο που προφανώς λείπει από το χώρο της Αριστεράς είναι μια εφημερίδα (ή ένα έντυπο) που να εκφράζει τους ευρύτερους (όχι μόνο τους ΑΚΕΛικούς) προβληματισμούς του χώρου καθώς και μια συνεχή σύγκρουση με τα κάθε λογής κατεστημένα ... Ίσως αυτό θα έπρεπε να προβληματίσει και το ίδιο το ΑΚΕΛ.
Κάπου αλλού λες: “… πότε η κουτάλα λέγεται Κυπριακό …”
--- Η «κουτάλα» μπορεί να είναι οτιδήποτε (όχι μόνο “το κυπριακό”, αλλά ας πούμε και “η εθνική ομοψυχία”, “η ενότητα των μακαριακών δυνάμεων” κι άλλα). Όμως τέτοιου είδους γενικεύσεις πιστεύω ότι αδικούν την Αριστερά (γενικότερα) και την ιστορία της , όταν μάλιστα λες κι “… εμεις αριστεροι είμαστε …”. Ίσως κάποτε ο ιδεαλισμός μας, να πρυτανεύει του πολιτικού ρεαλισμού (της ανάγκης για συμβιβασμούς και υποχωρήσεις).
Αναφορικά με το άλλο που λες: “… οσον αφορα το ΔΗΚΟ που επέλεξε το ΑΚΕΛ μου θυμιζει την πιο καταπλπηκτική φραση όλων των εποχών: αντράπου τον έναν, λυπούθου τον άλλον κοπελλούιν δεν κάναμεν με τον άντρα μας …”. --- Η τοποθέτηση μου είχε να κάνει με το αλισβερίσι των εκλογών με το ΑΚΕΛ να κάνει τις προσφορές τούτη τη φορά και το ΔΗΚΟ να άπαντα (είχαμε φυσικά και τις ερωτικές ματιές του ΔΗΚΟ προς Κασουλίδη μεριά).
Πέραν τούτου «ολοκληρη [τη] δεκαετια του '90», ο Κληρίδης και ο ΔΗΣΥ κυβερνούσαν – τι κινήσεις επαναπροσέγγισης, λόγου χάριν, έκαναν ή εκσυγχρονισμού το κόμματος (όπως αρέσκεται να λαλεί και η Λεμέσια;). Αντίθετα είχαμε την ηφαιστιολογία, τη φιλολογία και παραφιλολογία με τους S300, το θάψιμο των Ιδεών Γκάλι (και ανάδειξη άλλων χειρότερων ιδεών και σχεδίων).
Υ.Γ.: Και γενικώς και ειδικώς μωρές παρθένες δεν υπάρχουν σήμερα. Μωρές μπορεί, αλλά παρθένες ... εν ξέρω!
*******
@ Steliε,
Πολλά τα ζητήματα που τίθενται με τη νέα παρέμβαση σου και δεν προλαβαίνω να απαντήσω τώρα. Εξ άλλου, δεν ξέρω τη συμβαίνει σήμερα, αλλά διαπιστώνω συνεχώς προβλήματα σήμερα με τη σύνδεση μου με το internet.
Anef_Oriwn
Παρασκευή 7/11/2008 – 8:39 μ.μ.
@Αγαπητέ Άνευ,
λίγες επεξηγήσεις από μένα στα σύντομα. Καταλαβαίνω το σκεπτικισμό σου απέναντι στο Συναγερμό, προσπάθησε όμως να πεις έναν καλό λόγο χωρίς 'αλλά'.
Δεν ήταν εύκολη υπόθεση ο εκσυγχρονισμός αυτού του χώρου, ομολογώ ότι μ'εντυπωσίασε η στροφή που κατάφερε να πάρει.
Ενώ το ΑΚΕΛ, μόλις το 2007 σταμάτησε να στηρίζει (δημόσια) την αδιέξοδη πολιτική του ΔΗΚΟ και του Παπαδόπουλου. Έχει πολυυυυύ δρόμο ακόμη μπροστά του, μακάρι να τα καταφέρει, φυσικά, για το καλό της χώρας.
Όπως ανέφερες κι ο ίδιος, τα έχουμε ξανασυζητήσει...
Υ. Γ. Όταν καταδίκαζα έντονα τις εξυβρίσεις εναντίον του προσώπου του προέδρου Χριστόφια, δε μ' αποκάλεσες 'κρυφοαριστερή'.
Ούτε το 'κρυφοσυναγερμική' ισχύει, δε θα είχα κανένα φόβο ή λόγο να το κρύψω αν ανήκα πράγματι σ' αυτό το χώρο.
(Συνήθως, μ' ενδιαφέρουν οι απόψεις κι όχι που βάζει τη ψήφο του κάποιος.)
Ανώνυμε Steliε,
Σε χαιρετώ!
Παρ’ όλο ο Μιχάλης έχει ήδη προχωρήσει σε νέα ανάρτηση (με όντως πολύ ενδιαφέρον θέμα), εγώ θα παραμείνω για ακόμα λίγο εδώ για μερικά περαιτέρω σχόλια, παρατηρήσεις και διευκρινήσεις που προκύπτουν από τα γραφόμενα της τελευταίας εδώ παρέμβασης σου. (Κάποια απ’ αυτά ίσως να έχουν σχέση και με το νέο κείμενο του blogοδεσπότη).
(Η αρίθμηση των σχολίων μου δεν έχει καμία σχέση με προηγούμενες αριθμήσεις, θα κάνω όμως αναφορές σ’ αυτές).
1. Τα γενικόλογα (όπως τα χαρακτηρίζεις) σημεία 1 και 2 (της προηγούμενης δικιάς μου απάντησης σε σένα) εξέφραζαν τη θέση μου ότι στις πολιτικές αναλύσεις των ιστορικών γεγονότων που κάνουμε πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψη το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι της κάθε εποχής. Η πολιτική δεν είναι στατικό φαινόμενο. Η πολιτική (για κάποιο θέμα) δεν μπορεί να παραμένει μέσα στην πορεία του χρόνου και με διαφοροποιημένες τις πολιτικοκοινωνικές συνθήκες δογματικά αναλλοίωτη. Π.χ. αν θεωρήσουμε (για χάριν συζήτησης) ότι η γραμμή της «Ένωσης» ήταν κάποτε δικαιολογημένη και σωστή, σήμερα κάτι τέτοιο είναι εκτός τόπου και χρόνου, εκτός κι αν αυτοί που την υποστηρίζουν (σήμερα) εννοούν τη «διπλή ένωση» (τουτέστιν τη διχοτόμηση).
2. Στο σημείο 3 των δικών μου σχολίων τα έκανα ολίγο τι μπίλιες στη σύνταξη! (Αυτό παθαίνω συνήθως όταν δεν ξαναδιαβάσω το κείμενο που έχω γράψει). Πάντοτε η λεγόμενη «εθνική ενότητα» προϋποθέτει (κατ’ αποκλειστικότητα από πλευράς των μη προνομιούχων – για να χρησιμοποιήσω κι ένα ΠΑΣΟΚικό όρο) τον περιορισμό των ταξικών αντιπαλοτήτων και αντιπαραθέσεων. Εκείνο (το ακαταλαβίστικο) που ήθελα να πω είναι ότι από τη δεκαετία το ’80 και εντεύθεν, λόγω της μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης του τόπου και της ανόδου το βιοτικού επιπέδου των κύπριων γενικότερα, είχαμε απάμβλυνση (και όχι «άμβλυνση», όπως κατά λάθος έγραψα) των κοινωνικών ανισοτήτων και (αντιπαραθέσεων). Τούτο είχε ως αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται μια ευρύτερη «ομοψυχία» και συναίνεση ακόμα και για οικονομικά ζητήματα (συμπεριλαμβανομένων και των προϋπολογισμών). Κι ας μη ξεχνάμε ότι στην πράξη το ΑΚΕΛ λειτουργούσε και λειτουργεί σοσιαλδημοκρατικά (στη θεωρία το παίζουμε κάπως διαφορετικά).
3. Σημείο 4 – Εδώ υπάρχει μια παρεξήγηση (για τους πραξικοπηματίες) και μετά συγχωρήσεως από δικιά σου υπαιτιότητα. Ουδέποτε η Αριστερά θεωρείσαι ή/και αποκάλεσε ΟΛΟΥΣ στον “Συναγερμό” ως πραξικοπηματίες. Όταν μάλιστα εγώ λέω ότι “… δεν λυπάμαι καθόλου που το ΑΚΕΛ δεν προτιμά τους πραξικοπηματίες …”, είναι στους πραγματικούς πραξικοπηματίες που αναφέρομαι και στους απολογητές του πραξικοπήματος. Και είναι συμπεριφορές και νοοτροπίες όπως του Τορναρίτη (της Θεοχάρους, του Θεμιστοκλέους, του Αβέρωφ και πολλών άλλων – αλλά και πολωτικές καταστάσεις στις τοπικές κοινωνίες), που αποθαρρύνουν τους ΑΚΕΛικούς να δουν με θετικό μάτι την όποια (επίσημη) συνεργασία ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ. (Προσωπικά δεν τη βλέπω να γίνεται για πολλούς και διάφορους λόγους και παρά τες συγκλίσεις στο κυπριακό – κι αυτές οι συγκλίσεις έχουν τους πολιτικοοικονομικούς τους λόγους).
Παρεμπιπτόντως η συμπεριφορά του γιου του πρώην Προέδρου χαρακτηρίζεται από έντονο κίshtιμαν!
4. Δυσοίωνα βλέπω τα πράματα αναφορικά με τις αλλαγές στην Παιδεία (και ειδικά στο ζήτημα της αναθεώρησης των σχολικών βιβλίων της Ιστορίας). Τα προληπτικά κτυπήματα των απανταχού και πάσης φύσεως αντιδρούντων ήδη έφεραν αποτελέσματα. Παρατηρείται μια αναδίπλωση του Υπουργείου, εξ ου και η απόσυρση του συγκεκριμένου λογοτεχνικού βιβλίου (του διηγήματος του Νεάρχου Γεωργιάδη “Τελευταία επιθυμία του Μεμέτη”).
(Η ΠΟΝΤΙΚΟφυλλάδα σε κάθε της έκδοση αφήνει και αιχμές κατά του Υπουργού, για φιλοχουντικό παρελθόν).
Εκείνο που βασικά το ΑΚΕΛ στοχεύει μετά από την αναθεώρηση της επίσημης Ιστορίας (είτε της σχολικής είτε γενικότερα) είναι η ανάδειξη του θετικού ρόλου το Κόμματος στην κυπριακή ιστορία και των κοινωνικών αγώνων, καθώς και η κριτική αντιμετώπιση κάποιων πολιτικών και πρακτικών της Δεξιάς (δολοφονίες Αριστερών, σφαγές τουρκοκυπρίων αμάχων, ΕΟΚΑ Β΄ και πραξικόπημα). Όλ’ αυτά ήταν φυσικό να προκαλέσουν αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις από τα δεξιά κατεστημένα (συνδέσμους αγωνιστών, εκπαιδευτικές οργανώσεις, κομματίδια και τα λοιπά – Πολύ σχετική είναι και στην νέα του ανάρτηση του Μιχάλη). Κι εδώ είναι που θα δούμε “αν εν μήλο εν να ανθίσει” – δηλ. πόσο έτοιμο είναι το ΑΚΕΛ να συγκρουστεί μ’ αυτά τα κατεστημένα. Εδώ δεν μπορεί να υπάρξουν ενδιάμεσες ή μεσοβέζικες λύσεις.
5. Σίγουρα κομμάτι της κυπριακής (ανεπίσημης) ιστορίας είναι και οι τουρκοκυπριακοί θύλακες. Για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα τι ακριβώς θέλεις να πεις όταν λες “… η ελάχιστη ταξική ανάλυση έπρεπεν να μας ελάλεν ότι πάμε καρφωτοί για κρίση. ήσουν υποχρεωμένος βάση της ιδεολογίας σου να μεν το στηρίζεις … [τον Μακάριο;]”.
Προσωπικά πάντα με προβλημάτιζε η αδυναμία (ή η αποτυχία αν θες) της Κυπριακής Αριστεράς να δημιουργήσει (είτε τότε τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας, είτε μετά τον πόλεμο) ένα κοινό μέτωπο ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων με αριστερές, αντιιμπεριαλιστικές, αντιεθνικιστικές κατευθύνσεις και με κοινωνικούς, ταξικούς προσανατολισμούς. Και δεν ήταν απλά ζήτημα βούλησης (αυτή πάντοτε υπήρχε) και λήψης των σχετικών αποφάσεων. Πέραν από τις υποκειμενικές αδυναμίες και λάθη (όπως η έμμονη και με την ανεξαρτησία στην γραμμή της Ένωσης), υπήρχαν και πάμπολλες αντικειμενικές δυσκολίες που δυσχέραιναν ή/και καθιστούσαν αδύνατο το όλο εγχείρημα. Εσύ, αγαπητέ Steliε, τι νομίζεις ότι θα ‘πρεπε να ‘χεν γίνει (τι δηλ. να ‘κανε η Αριστερά για να αποφευχθεί λόγου χάριν η γκετοποίηση των τουρκοκυπρίων); Από κοινού προλεταριακή επανάσταση ή έστω εξέγερση ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων ή να καταγγείλει τον Μακάριο (για γενοκτονία σε βάρος των τουρκοκυπρίων και καταπάτηση των δικαιωμάτων των Αριστερών); Τελικά ήταν εγκληματική (μίλησες και για «εγκλήματα») η στήριξη προς το Μακάριο (από το ΑΚΕΛ) σε μια εποχή που η ανεξαρτησία της Κύπρου ήταν υπό κίνδυνο και την επιβουλεύονταν και η Τουρκία και οι ιμπεριαλιστές; (Όπως έχω ξαναπεί δεν έχω κώλυμα να χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη ...).
6. Οι επιβουλές των ξένων (κατά της Κύπρου) είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός και δεν είναι καθόλου συνομοσιολογία (όπως κάποιοι θέλουν να υποβάλουν), αλλά σίγουρα υπήρχαν και «τα τοπικά» (που εξυπηρετούσαν και πάλι τα σχέδια των ξένων). Π.χ. οι ένθεν και εκείθε εθνικιστικές εξάρσεις, η ύπαρξη της ΤΜΤ με την τρομοκρατία που εξασκούσε στους τουρκοκυπρίους, η δημιουργία ενόπλων ομάδων στην ελληνοκυπριακή κοινότητα (το Σχέδιο “Ακρίτας” εξυφάνθη από το 1961), η ύπαρξη συντηρητικών και εξαρτώμενων (από τους αμερικάνους) κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Τουρκία. Η Αριστερά έκανε πολλές κινήσεις εκείνα τα χρόνια (1960 -74) για να διατηρήσει τα ερείσματα που είχε μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Οι Λανίτης και Οικονομίδης μπορεί να ‘γραψαν επιστολές στον Μακάριο για το θέμα των θυλάκων αλλά πως πρακτικά λειτούργησαν οι ίδιοι και οι οποιοιδήποτε άλλοι για τον απεγκλωβισμό των τουρκοκυπρίων από τους θύλακες. Γι’ αυτό το θέμα σίγουρα πολλά έχουν να πουν τα στελέχη του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ που είχαν προσβάσεις στην τουρκοκυπριακή κοινότητα, όπως οι Μιχάλης Πουμπουρής και Θεορής Ζαμπάς στο Βαρώσι. Οι δολοφονίες, οι τραμπουκισμοί και οι προπηλακισμοί σε βάρος των τουρκοκυπρίων από την ΤΜΤ δεν βοηθούσαν καθόλου στην ανάπτυξη ενός κοινού μετώπου των δύο κοινοτήτων.
7. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση για να αναφερθώ σε κάποια βιώματα μου από τα μαθητικά μου χρόνια (σε καιρούς δύσκολους – αρχές της δεκαετίας του ’70), που δείχνουν πόσο περίπλοκη ήταν τότε η κατάσταση. Όντας μαθητής σε ιδιωτικό αγγλόφωνο σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης είχα και συμμαθητές τουρκοκύπριους - καθώς κατοικούσα σε αμιγές ελληνοκυπριακό χωριό και δεν είχα από προηγουμένως βιώματα με τουρκοκύπριους). Στην τρίτη τάξη κάναμε παρέα μ’ ένα τουρκοκύπριο συμμαθητή μας – η μητέρα του ήταν και μέλος της ΠΕΟ τότε. Θυμάμαι ότι κάποιοι προσπαθούσαν να μας πείσουν να ξεκόψουμε από τον εν λόγω τουρκοκύπριο γιατί (όπως λέγανε) τα απογεύματα πήγαινε για εκπαίδευση σε ένοπλες ομάδες. Το ’74 ήταν ανάμεσα στους τουρκοκύπριους αιχμαλώτους. Συναντηθήκαμε ξανά πριν μερικούς μήνες σε μια εκδήλωση του παλιού μας σχολείου. Σήμερα είναι στέλεχος του κρατικού μηχανισμού του καθεστώτος των κατεχόμενων και μέλος του κόμματος του Ταλάτ. (Άλλος συμμαθητής άκουσα πως είναι βουλευτής σήμερα).
8. Για το σημείο 8 των σχολίων σου να πω ότι το 2004 με το Σχέδιο Ανάν αποτελούν ένα τεράστιο θέμα. Ο Αναστασιάδης και πέριξ αυτόν (στον “Συναγερμό”) στήριξαν το Σχέδιο Ανάν εκφράζοντας ουσιαστικά την επιθυμία ενός μέρους της ελληνοκυπριακής αστικής (επιχειρηματικής) τάξης (που πρόσκειται στον “Συναγερμό”) και που έβλεπε μέσα από την προτεινόμενη λύση να εξυπηρετούνται ΚΑΙ τα δικά της επιχειρηματικά συμφέροντα. (Και για να προλάβω τυχόν καλοθελητές να πω ότι μ’ αυτό που λέω δεν υποβάλλω ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι πατριώτες). Όμως παραμένει γεγονός ότι μεγάλο μέρος της ελληνοκυπριακής κοινότητας (ανάμεσα σ’ αυτούς και πολλοί αριστεροί) δεν ήταν έτοιμοι για λύση. Τότε μάλιστα αντιλήφτηκαν τι εστί Ομοσπονδία. Δεν είναι της ώρας να μπούμε στη διαδικασία συζήτησης του Σχεδίου Ανάν, αλλά έχω την άποψη όταν του 76% της ελληνοκυπριακής κοινότητας το έχει απορρίψει (ανεξαρτήτως του τι έκανε ο καθένας μας), πρέπει να το σεβόμαστε αυτό και να μην αναμασούμε τα ίδια και τα ίδια. Πέραν τούτου η όλη προσέγγιση σου (με τα σχόλια σου) στο σημείο 8 αφήνουν να νοηθεί ότι για να γίνουν κάποια πράγματα είναι απλά ζήτημα βούλησης και λήψης των σχετικών αποφάσεων. Π.χ. αν αποφάσιζε το ΑΚΕΛ να ψηφίσει υπέρ του Σχεδίου Ανάν το Σχέδιο θα περνούσε... Κι εγώ μπορεί να πιστεύω (όπως ο Θέμος Δημητρίου) ότι όταν 30 ή 40 χιλιάδες τουρκοκύπριοι διαδήλωναν στη μια πλευρά των συρματοπλεγμάτων, αν διαδήλωναν από την άλλη 80 χιλιάδες ελληνοκύπριοι τα συρματοπλέγματα θα έφτανε! Όμως οι τουρκοκύπριοι διαδήλωναν γιατί η συσσωρευμένη οργή που είχαν μέσα τους από τις χρόνιες ανάγκες τους, τους είχε ριζοσπαστικοποιήσει με αποτέλεσμα να εξεγερθούν, κάτι που δεν συνέβαινε με τους ελληνοκύπριους, είτε αυτοί ήταν αριστεροί ή αριστερίζοντες. Δεν είναι η συνεργασία με τον Παπαδόπουλο που αδρανοποίησε τους Αριστερούς (αυτή η συνεργασία αντανακλούσε το όλο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της εποχής), αλλά το βόλεμα μας με τα κατοχικά δεδομένα και η έλλειψη κίνητρων για επιδίωξη λύσης. Ωραία είναι τα οράματα, αλλά όταν οι συνθήκες δεν τα υποβοηθούν παραμένουν σε λήθαργο και χειμερία νάρκη. Και δεν μπορούν να ξυπνήσουν απλώς με τη λήψη κάποια απόφασης! Οι επαναστάσεις δεν είναι απλά ζήτημα αποφάσεων ... (Έχουμε και μια τέτοια σχετική συζήτηση στο Post του blog μου για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/11/40.html)
Ήδη έχω μακρηγορήσει ... όμως κάνει δεν θα βρεθεί να χαρεί που έχω μακρηγορήσει τόσο ...
Εύχομαι Καληνύχτα σε όλους και καλή Κυριακή!
Anef_Oriwn
Κυριακή 9/11/2008 – 1:00 π.μ.
@Αγαπητέ Άνευ,
πολύ ενδιαφέροντα τα σχόλια σου. Επέτρεψε μου να εστιάσω μόνο σ' ένα σημείο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
"Δεν είναι η συνεργασία με τον Παπαδόπουλο που αδρανοποίησε τους Αριστερούς (αυτή η συνεργασία αντανακλούσε το όλο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της εποχής), αλλά το βόλεμα μας με τα κατοχικά δεδομένα και η έλλειψη κίνητρων για επιδίωξη λύσης. Ωραία είναι τα οράματα, αλλά όταν οι συνθήκες δεν τα υποβοηθούν παραμένουν σε λήθαργο και χειμερία νάρκη. Και δεν μπορούν να ξυπνήσουν απλώς με τη λήψη κάποια απόφασης!"
Κατ' αρχάς, χαίρομαι που επισημαίνεις κι ο ίδιος την αδράνεια της Αριστεράς και δεν επιρρίπτεις όλη την ευθύνη στη συνεργασία με τον Παπαδόπουλο.
Στη συνέχεια όμως θα διαφωνήσω μαζί σου, γιατί απλά ΔΕΝ "αντανακλούσε το όλο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της εποχής)," κι ΟΥΤΕ ΟΛΟΙ είχαν 'βολευτεί' "με τα κατοχικά δεδομένα", επειδή υπήρχε "έλλειψη κίνητρων για επιδίωξη λύσης."
Κάποιοι μεγάλοι οραματιστές σαν (τον Κληρίδη, τον Αναστασιάδη, το Βασιλείου, τον Παπαπέτρου) το πάλευαν με όλες τους τις δυνάμεις, αλλά το ΑΚΕΛ δεν τους έτεινε καμία χείρα βοήθειας. Αυτό δεν πρόκειται να το συγχωρέσω ποτέ στην αριστερά της Κύπρου.
Και καταλήγεις στο ότι:
"Ωραία είναι τα οράματα, αλλά όταν οι συνθήκες δεν τα υποβοηθούν παραμένουν σε λήθαργο και χειμερία νάρκη. Και δεν μπορούν να ξυπνήσουν απλώς με τη λήψη κάποια απόφασης!"
Το ΑΚΕΛ δήλωσε τότε ΠΑΛΙ ΑΠΟΧΗ και δε συμμετείχε στις εξελίξεις. Αγαπητέ Άνευ, σε λήθαργο και χειμερία νάρκη ήταν ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΑΚΕΛ μαζί με όλη την προηγούμενη διακυβέρνηση.
(Στο παραπέντε ξύπνησαν το 2007 οι αριστεροί και διεκδίκησαν την εξουσία...)
Η λήψη της απόφασης υπέρ του σχεδίου Ανάν (δεν έχω πρόβλημα να επικαλούμε αυτό το σχέδιο κι ας με αφορίσουν μερικοί) ήθελε κουράγιο και δύναμη, αλλά ο Χριστόφιας προτίμησε να κρυφτεί πίσω από ανεκδοτικές πλέον εκφράσεις του ' του τύπου, 'θα πούμε το ΟΧΙ για να τσιμεντώσουμε το ΝΑΊ'.
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση ο τελείως ΑΜΕΤΟΧΟΣ τρόπος που τα περιγράφεις, λες και δεν έγιναν πρόσφατα και δεν τα ζήσαμε όλοι από κοντά, "κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της εποχής" (!!!)
Ποιάς εποχής; Το 2004 πότε πρόλαβε να γίνει εποχή κιόλας;
Αντί το ΑΚΕΛ ν' απαντήσει στις αθυροστομίες του Κάρογιαν και του Λυσσαρίδη, εξακολουθεί να ψάχνει ευκαιρία για να κατηγορήσει το ΔΗΣΥ (το οποίο το στηρίζει εδώ και τόσο καιρό) για οπισθοδρομικές ιδέες!
Γιατί δεν διαπραγματεύονται βάσει του σχεδίου Ανάν;
Γιατί αφήνουν περιθώρια στον Ταλάτ να συνεχίζει τις υπέρμετρες διεκδικήσεις;
Γιατί δε διώχνει από την κυβέρνηση τους υποτιθέμενους 'συμπολιτευόμενους' και να συνεργαστεί με το Συναγερμό στο Κυπριακό;
Αν ΠΑΛΙ ΔΕΝ δείξει πυγμή το ΑΚΕΛ στα σημεία που αναφέρω, μην έρθεις, σε παρακαλώ σε πέντε χρόνια να μου λες ότι έφταιγε "το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της εποχής"! Μην ξεχνάς ότι το ζούμε όλοι κι είμαστε όλοι μάρτυρες της ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ, η οποία δεν πέρασε ακόμη.
Υ. Γ. Την 1η Νοεμβρίου έκανα μία ανάρτηση με μία συνέντευξη του Αναστασιάδη, την οποία συνοδεύει μια αρκετά ενδιαφέρουσα συζήτηση, θα πρότεινα να τη διαβάσεις, αν έχεις χρόνο.
http://lemesia.wordpress.com
Δημοσίευση σχολίου