ΣΧΕΔΙΟ Β’ – ΣΥΓΧΑΙΡΩ ΤΟΝ ΤΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (Προσθήκη)

Πολλές φορές από αυτό το ιστολόγιο κάλεσα όσους βρίσκουν διάφορες προφάσεις για να απορρίψουν την επιδιωκόμενη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, να βγουν ξεκάθαρα και να πούνε ποια είναι η πρόταση τους.

Δυστυχώς κανένας δεν έδωσε ξεκάθαρη απάντηση και όσοι επιχείρησαν κατά καιρούς να πούνε τι προτείνουν, δεν κατάφεραν να μας πουν με σαφήνεια ποια τακτική και ποια στρατηγική προτείνουν για να επιτευχθεί ο στόχος τους.

Προ ημερών (αν δεν με απατά η μνήμη μου την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου), ο Φιλελεύθερος διένειμε ένα βιβλιαράκι με τον τίτλο: «ΣΧΕΔΙΟ Β’ ΕΔΑΦΟΣ ΑΝΤΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ» του γιατρού Τάκη Γεωργίου.

Οι πιο παλιοί γνωρίζουν ότι ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού ήταν (δεν ξέρω αν είναι ακόμα) στέλεχος της ΕΔΕΚ, γνωστός για τις απόψεις του όσον αφορά το κυπριακό και την ταύτιση του με το λεγόμενο «απορριπτικό μέτωπο».

Συγχαίρω τον κ. Γεωργίου διότι είναι ο μόνος που τόλμησε να εκφράσει τις απόψεις του καθαρά και ξάστερα, χωρίς περιστροφές και μισόλογα.

Και προτείνει αυτό που λέει και ο τίτλος του βιβλίου του: την παραχώρηση κυριαρχίας στα κατεχόμενα (δηλαδή αναγνώριση) υπό τον όρο ότι θα επιστρέψουν ένα ποσοστό εδάφους και θα ξεκαθαρίσει το περιουσιακό.

Είτε διαφωνεί κάποιος είτε όχι με την άποψη του κ. Γεωργίου θα έλεγα ότι δεν παύει να είναι μια πρόταση.

Και ο Τ. Γεωργίου επιχειρηματολογεί υπέρ της άποψης του.

Τον άκουσα (μεγάλο μέρος) και στο ραδιόφωνο του Λόγου την Τετάρτη 7 Οκτωβρίου.

Οι απόψεις του έτυχαν αποδοχής από κάποιους ακροατές που στην ουσία (με βάση και παλαιότερες παρεμβάσεις τους) έβαζαν εναντίον της Δ.Δ.Ο.

Κάποια συμπάθεια προς τις απόψεις του διαπίστωσα και από τους δύο παρουσιαστές της εκπομπής που κι αυτοί καθημερινά (και δικαίωμά τους) βάζουν κατά της διαδικασίας των συνομιλιών και απορρίπτουν από τώρα τη λύση που θα έρθει, άσχετα αν ακόμα δεν ξέρουμε το περιεχόμενο της.

Το περιεχόμενο της πρότασης

Ο Τ. Γεωργίου αναφέρεται αρχικά στα προτεινόμενα – όπως τα ονομάζει – δόγματα λύσης του κυπριακού, που κατά τη γνώμη του δεν μπορούν να δώσουν μια σωστή λύση. Κατά σειρά παραθέτει:

- Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία: Θεωρεί ότι αυτή δεν είναι αποδεχτή, φέροντας ως απόδειξη την απόρριψη του σχεδίου Ανάν.

Μόνο που κάνει – κατά την άποψη μου – το ίδιο – μάλλον ηθελημένο – λάθος με κάποιους άλλους, αφού το σχέδιο Ανάν δεν ήταν η ομοσπονδία αλλά ένα μοντέλο ομοσπονδίας.

- Επαναπροσέγγιση με τους τ/κύπριους: Καταρχήν θα πρέπει να πούμε ότι η πολιτική της Επαναπροσέγγισης δεν αποτελεί ούτε δόγμα ούτε είναι στρατηγική ή τρόπος επίλυσης του κυπριακού. Είναι μια βοηθητική διαδικασία.

Και θεωρεί ότι είναι αχρείαστη αφού πλέον δεν υπάρχει έχθρα μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Μόνο που λησμονεί ότι στόχος της Επαναπροσέγγισης είναι και η γνωριμία με το άλλο στοιχείο και η εξοικείωση μαζί του.

- Η επιβολή μιας δίκαιης λύσης δια της ισχύος: Εδώ συμφωνώ μαζί του, αφού δεν υπάρχει η δυνατότητα στρατιωτικής ή άλλης δυναμικής ενέργειας για την εκδίωξη του κατοχικού στρατού.

- Να μείνουμε όπως είμαστε: Κι εδώ θα έλεγα ότι συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό μαζί του, όταν δηλώνει ότι αυτή η «λύση» θα οδηγήσει σε ταϊβανοποίηση ή σε ένα βελούδινο διαζύγιο χωρίς την επιστροφή εδαφών.

- Ενιαίο κράτος: Διερωτάται πως είναι δυνατόν να επιδιώκουμε επιστροφή σε κάτι που απέτυχε.

- Η Ε.Ε.: αναφέρεται (και έχει δίκαιο) στη μυθική διάσταση που δώσαμε στην ένταξη μας και εκφράζει την ευχή ότι η καταναγκαστική προσγείωση δεν θα είναι ολότελα καταστροφική.

- Το απορριπτικό δόγμα: Υποστηρίζει ότι έχει ευρεία απήχηση μέσα στο λαό αλλά δεν ευτύχησε να αποκτήσει κομματική στέγη.

- Το τείχος: Λέει ότι είναι η ακατέργαστη μορφή της θέσης για την εγκαθίδρυση ενός καθαρά ε/κυπριακού κράτους (εννοεί τα δύο κράτη).

- Δυο κράτη: Ισχυρίζεται ότι κι αυτή η άποψη έχει ευρεία απήχηση στο λαό, υπό την προϋπόθεση ότι θα επιστραφούν όσο το δυνατό περισσότερα εδάφη και θα καταργηθούν τα επεμβατικά δικαιώματα κλπ.

Σημειώνει ότι αυτή η άποψη δεν έχει υποστηριχθεί δημόσια.

Στη συνέχεια προσπαθεί να καταγράψει τους πραγματικούς στόχους της Τουρκίας στην Κύπρο και ισχυρίζεται ότι στόχος είναι η πλήρης τουρκοποίηση της, γι αυτό και έχει καταστρώσει σχέδιο με διάφορες πτυχές:

- Κτυπήματα στις πολιτιστικές μας ρίζες: Αναφέρεται στη γνωστή (αμφιβόλου εγκυρότητας) προτροπή του Κίσινγκερ και υποστηρίζει ότι αυτή έχει τεθεί σε εφαρμογή. Παραθέτει κάποια παραδείγματα που κατά τη γνώμη μου είτε είναι ανύπαρκτα, είτε δεν είναι έτσι όπως τα παρουσιάζει.

- Κύπρος Αλεξανδρέττα δύο παράλληλες ιστορίες: Βλέπει ομοιότητες μεταξύ των δύο περιπτώσεων και περιγράφει πως έγινε η προσάρτηση της Αλεξανδρέττας, μόνο που λησμονεί και πάλι ότι οι συνθήκες στις αρχές του 20^ου αιώνα είναι πολύ διαφορετικές από τις συνθήκες των αρχών του 21^ου αιώνα.

- Κατακλυσμιαίος δημογραφικός εκτουρκισμός: Επισημαίνει – ορθά – τον κίνδυνο του εποικισμού.

Μόνο που παραλείπει να αναφέρει τι θα γίνει σε περίπτωση που το άλλο κομμάτι (σε περίπτωση οριστικού διαχωρισμού και αναγνώρισης) ενταχθεί στην Ε.Ε. και οι τούρκοι πολίτες έχουν το δικαίωμα ελεύθερης εγκατάστασης στο έδαφος της επικράτειας της Ε.Ε.

- Εθνοκάθαρση: Υποστηρίζει ότι οι τούρκοι δεν επιδιώκουν εθνοκάθαρση στην Κύπρο μόνο σε σχέση με τους ε/κύπριους αλλά και εθνοκάθαρση [εξαφάνιση] των τ/κυπρίων. (Ακολουθούν άλλα δύο υποκεφάλαια με παρόμοιο περιεχόμενο).

- Αστάθμητες καταστάσεις: Σημειώνει ότι σε περίπτωση λύσης μπορεί να γίνουν κάποιες προβοκατόρικες ενέργειες που να προκαλέσουν επέμβαση της Τουρκίας, όπως μεγάλα ή μικρά πραξικοπήματα, στάση στρατιωτικών μονάδων, συνδικαλιστικές διαφορές, δολοφονία προέδρου, προβοκάτσιες τύπου ΕΟΚΑ Β’.

Άποψη μου ότι το στοιχείο της υπερβολής είναι έκδηλο.

- Οικονομική καταστροφή και μαζική μετανάστευση των ε/κυπρίων: Ισχυρίζεται ότι με την Δ.Δ.Ο. η Τουρκία θα εξαναγκάσει τους ε/κύπριους να μεταναστεύσουν.

Ισχυρίζεται ότι σε ένα ομόσπονδο συνεταιρικό κράτος, οι Τούρκοι θα έχουν «βέτο» το οποίο θα προτάσσουν ανά πάσα στιγμή. Όσον αφορά το δικό μας «βέτο» υποστηρίζει ότι θα είναι ανίσχυρο επειδή – όπως λέει – η Τουρκία είναι πιο ισχυρή και θα φοβόμαστε να προβάλουμε «βέτο».

Ωστόσο και πάλι δεν λαμβάνει υπόψη ότι δεν έχει αποφασιστεί κατά πόσο θα υπάρχει ή όχι βέτο. Η αποδοχή και από τις δύο πλευρές της εκ περιτροπής προεδρίας αλλά και η ε/κυπριακή πρόταση περί εκλογής από κοινό ψηφοδέλτιο μας απαλλάσσουν από τα βέτο.

Στα επόμενα υποκεφάλαια ισχυρίζεται ότι οι τούρκοι θα προκαλέσουν συνθήκες οικονομικής κρίσης οι οποίες θα οδηγήσουν σε εμφύλιο πόλεμο αρχικά με ταξικό χαρακτήρα που στη συνέχεια θα εξελιχθεί σε εθνικιστικό!

Υπάρχουν και άλλα κεφάλαια, παρόμοια με τα προηγούμενα που θεωρώ περιττό να σας κουράσω περισσότερο αναφέροντας τα.

Πάντως, το γενικό συμπέρασμα που εγώ καταλήγω είναι ότι ο κ. Τ. Γεωργίου θεωρεί πολλά υποθετικά σενάρια ως πραγματικά και δεν παραλείπει – προκειμένου να στηρίξει τη δική του πρόταση – να κινδυνολογεί και να υπερβάλλει.

ΣΧΕΔΙΟ Β’

Και μετά απ’ όλη αυτή την ανάλυση, καταλήγει στην πρόταση του την οποία ονομάζει «Σχέδιο Β’».

Ο Τάκης Γεωργίου τονίζει ότι «ο κεντρικός στόχος της νέας στρατηγικής είναι η εγκαθίδρυση ενός καθαρά Ελληνοκυπριακού κράτους» υπό κάποιες προϋποθέσεις:

1) Κατάργηση όλων των εγγυητικών δικαιωμάτων από τρίτους.

2) Επιστροφή όσο το δυνατόν περισσότερων εδαφών στο ε/κυπριακό κράτος και όχι στα Ηνωμένα Έθνη.

3) Κατοχύρωση της ασφάλειας του ε/κυπριακού κράτους με:

α) Κατάργηση επεμβατικών δικαιωμάτων από τρίτους.

β) Πλήρης κυριαρχία του ε/κυπριακού κράτους.

γ) Μη αποστρατικοποίηση του ε/κυπριακου κράτους.

δ) Το ε/κυπριακό κράτος να διατηρεί το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.

ε) Να έχει δικαίωμα για τη σύναψη πάσης φύσεως συμφωνιών με άλλα κράτη.

Μόνο που και πάλι παραλείπει να εξηγήσει πως θα προωθηθεί αυτή η λύση. Πέρα από τις διαπιστώσεις και τις εισηγήσεις, δεν μας εξηγεί με ποια στρατηγική και ποια στρατηγική θα εφαρμοστεί η πρόταση του και ποια θα είναι η αντίδραση της Ε.Ε., των Η.Ε. αλλά και γενικότερα της Διεθνούς Κοινότητας.

Τα παράδοξα:

- Ο κ. Γεωργίου απορρίπτει κατηγορηματικά την διχοτόμηση η οποία – όπως λέει θα έρθει με τη Δ.Δ.Ο.

Όμως, εισηγείται ξεκάθαρα τη δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών!

- Θεωρεί ότι η κατάργηση των επεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας εξασφαλίζει την ασφάλεια και την επιβίωση του ε/κυπριακού κράτους.

- Εισηγείται τη διαγραφή από τα μητρώα του ε/κυπριακού κράτους όλων των τ/κυπρίων που έχουν επανακτήσει την ταυτότητα του πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά την διάνοιξη των οδοφραγμάτων.

Κατά συνέπεια, ο κ. Γεωργίου υποστηρίζει με σθένος την πλήρη ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ της Κύπρου και το χάρισμα των κατεχομένων στην Τουρκία.

Προσθέτει μάλιστα ότι μια προοπτική του καθαρού ε/κυπριακού κράτους θα είναι και η ένωση του με την Ελλάδα!

Ο συγγραφέας καταλήγει με το εξής συμπέρασμα:

«Χίλιες φορές καλύτερα μια μικρή ελεύθερη πατρίδα, υπό τη μορφή ενός ανεξάρτητου ελληνοκυπριακού κράτους, που θα είναι ολότελα δικό μας και θα έχει τις καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης, παρά μια θνησιγενής, τάχα “επανενωμένη” Διζωνική Δικοινοτική Ομόσπονδη Κύπρος».

Ερωτώ λοιπόν:

Σε τι διαφέρει αυτή η πρόταση από τους στόχους του σχεδίου Άτσεσον, της χούντας και της ΕΟΚΑ Β’, που σύμφωνα με τον κ. Γεωργίου (η τελευταία έδρασε προβοκατόρικα;).

Σημειώνω ότι δειλά δειλά (θυμίζω και τη δήλωση του αρχιεπισκόπου ότι δεν πρέπει να μας φοβίζει η λέξη διχοτόμηση) κάποιοι άρχισαν να αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους προθέσεις αλλά και το πού βασίζονται οι αντιρρήσεις τους ως προς την λύση της ομοσπονδίας.

Δικαιώνουν σε μεγάλο βαθμό αυτούς που λένε ότι όσοι αντιδρούν στη Δ.Δ.Ο. έχουν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους τη μη λύση, τη μη επανένωση και τη διχοτόμηση.

Τη δημιουργία, δηλαδή, καθαρών λύσεων.

Να μου το θυμηθείτε ότι παρά τις χλιαρές αντιδράσεις κάποιων από αυτούς στην πρόταση Γεωργίου, στο τέλος θα βρεθούν και πάλι στην ίδια γραμμή.

Είναι καιρός λοιπόν, ο καθένας να καθορίσει το πού στέκει.
Να διατυπώσει ξεκάθαρα τις απόψεις του και παράλληλα να προτείνει συγκεκριμένους τρόπους υλοποίησης αυτών των απόψεων.
Οι αοριστίες, οι γενικεύσεις και τα μασημένα λόγια δεν βοηθούν.

_____________________________________________

Θέλω να εκφράσω την ικανοποίηση μου από τις δηλώσεις Παπανδρέου στην Κωνσταντινούπολη.

Αν δεν κάνω λάθος είναι η πρώτη φορά που λέχθηκαν τα πράγματα με το όνομα τους από Έλληνα πρωθυπουργό μέσα στην ίδια την Τουρκία.