Υπάρχει ελπίδα;

Από τις πρώτες μέρες της προεδρίας Χριστόφια φάνηκε η απουσία πολιτικής του προηγούμενου προέδρου.

Μέσα σε 15 μέρες έγινε το πρώτο βήμα που σκόνταφτε σε δικαιολογίες άνευ περιεχομένου, όπως φάνηκε εκ των υστέρων.

Η άμεση πρόσκληση του προέδρου για συνάντηση με τον Ταλάτ, αποκάλυψε την πραγματικότητα ότι η Άγκυρα προσπαθούσε να ροκανίσει τον χρόνο καλυπτόμενη πίσω από την πολιτική απραξία της προηγούμενης κυβέρνησης.

Μέσα σε ένα και κάτι μήνες στήθηκαν και άρχισαν τη λειτουργία τους οι τεχνικές επιτροπές και οι ομάδες εργασίας.

Κάποιοι χαιρεκακούσαν μόλις εμφανίστηκαν οι πρώτες δυσκολίες τόσο στη Λήδρας όσο και στις επιτροπές.

Τώρα προσπαθούν να βρουν ψεγάδια, προσπαθούν να βρουν τρόπους να τις υπονομεύσουν.

Και είναι εδώ που τίθεται το ερώτημα αν αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά θέλουν λύση.

Όπως και νάχει όμως, εκείνο που διαπιστώνει ο καθένας είναι ότι μέσα στον κόσμο επικρατεί αισιοδοξία. Και στους ε/κύπριους και στους τ/κύπριους.

Η δημοσκόπηση που δημοσίευσε ο Πολίτης την Κυριακή και την Δευτέρα είναι ενδεικτική του κλίματος.

Ο Χριστόφιας και η πολιτική του καθίστανται σχεδόν καθολικά αποδεχτοί από το λαό, ε/κύπριους και τ/κύπριους.

Ακόμα και οι οπαδοί των λεγόμενων απορριπτικών κομμάτων στηρίζουν την πολιτική του (68% από το ΔΗΚΟ).

Το πιο σημαντικό όμως της έρευνας της Κυριακής είναι η αύξηση στο ποσοστό αισιοδοξίας σε σχέση με πέρσι την ίδια περίοδο.

Πολύ /Μάλλον αισιόδοξο δήλωνε το 38% ενώ τώρα το 59%.

Πολύ/Μάλλον απαισιόδοξο δήλωνε το 57% ενώ τώρα το 37%.

Για να μην τα πολυλογώ όλα τα στοιχεία της έρευνας της Κυριακής εδώ:

http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=790975&-V=archive&-w=%C4%C7%CC%CF%D3%CA%CF%D0%C7%D3%C7@&-P

Περισσότερο όμως ενδιαφέρον παρουσιάζει η δημοσίευση της Δευτέρας που αφορά του τ/κύπριους.

Αντιγράφω από την έκδοση της Δευτέρας:

«Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια ο βαθμός αποδοχής των Τουρκοκυπρίων σε περίπτωση μια λύσης στο Κυπριακό, όπου θα υπάρχει απόλυτη ασφάλεια, δείχνει σημαντική άνοδο και ανατρέπει τις σοβαρές επιφυλάξεις που είχαν μετρηθεί τον ίδιο καιρό πέρυσι. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την κοινωνική συνύπαρξη με τους Τ/Κ, καταγράφεται ένα πολύ υψηλό επίπεδο αποδοχής στην προοπτική εργασίας στους ίδιους χώρους (στο 85%), σε κοινούς χώρους διασκέδασης (στο 82%), αλλά και στην προοπτική μικτής παρουσίας παιδιών σε σχολικούς χώρους (στο 88%). Επιπλέον, το ποσοστό που είναι διατεθειμένο να ζει σε μικτή πόλη ή χωριό εκτοξεύεται από το 63% στο 83%. Αντίθετα, μειοψηφία παραμένει το ποσοστό το οποίο θα δεχόταν να εργοδοτηθεί από Τ/Κ (στο 47%) ή που θα αποδεχόταν να παντρευτεί κάποιο μέλος της οικογένειας τους Τ/Κ.

Σε πολιτικό επίπεδο, η αποδοχή στο ενδεχόμενο να ζήσουν κάτω από τ/κ διοίκηση, περιορίζεται στο 21%. Αν και σαφώς αυξημένο σε σχέση με το 5% μόλις που είχε καταγραφεί το 2007, το ποσοστό αυτό αναδεικνύει το χάσμα εμπιστοσύνης που υφίσταται ανάμεσα στη θετική προδιάθεση προς τους Τ/Κ από τη μία και την μειωμένη αποδοχή προς την ηγεσία της άλλης κοινότητας από την άλλη. Παρά ταύτα, σημειώνεται μια σχετική αύξηση στο ποσοστό των προσφύγων που θα ήταν διατεθειμένοι να ζήσουν στα βόρεια υπό τ/κ διοίκηση σε περίπτωση λύσης, προσεγγίζοντας το 29% (σε σχέση με ποσοστά κάτω από το 20% σε προηγούμενες μετρήσεις). Το ποσοστό αυτό μεταφράζεται σε ένα ποσοστό 8% έως 10% του συνολικού πληθυσμού των Ελληνοκυπρίων.

Εν πάση περιπτώσει, η διάθεση συμβιβασμού επί της πτυχής του περιουσιακού καταγράφεται και αυτή σε κάποιο βαθμό, με το 46% να αποδέχεται το ενδεχόμενο να αποζημιωθούν κάποιοι από τους πρόσφυγες αντί να επιστρέψουν όλοι στις εστίες και περιουσίες τους. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ανάμεσα στους ιδίους τους πρόσφυγες το ποσοστό αυτό είναι ακόμα μεγαλύτερο, ξεπερνώντας το 50%.

Επιφυλακτικοί στην πράξη
Παρά την θετική προδιάθεση για συμβίωση σε περίπτωση λύσης, το στάτους κβο της διαίρεσης περιορίζει τους Ε/Κ στο βαθμό που μετουσιώνουν σε πράξη την επαναπροσέγγιση με την άλλη κοινότητα, τουλάχιστο σε ό,τι αφορά το βαθμό στον οποίο μεταβαίνουν στα κατεχόμενα. Το ποσοστό που έχει μεταβεί στα κατεχόμενα τουλάχιστο μια φορά μετά το πρώτο άνοιγμα των οδοφραγμάτων έχει φθάσει τώρα το 60%, η συντριπτική όμως πλειοψηφία αυτών έχει μεταβεί μόνο μια ή δύο φορές (το 73%), με την τελευταία τους μετάβαση να χρονολογείται πριν 2 - 5 χρόνια. Αντίθετα, είναι εμφανές ότι ένα ποσοστό της τάξεως του 7% έως 8% μεταβαίνει με συχνότητα ρουτίνας στα κατεχόμενα, έχοντας επισκεφθεί τόσες πολλές φορές που 'δεν θυμούνται', και με την τελευταία τους μετάβαση να έχει γίνει εντός του προηγούμενου μήνα.

Ανησυχία για εποίκους - επεμβάσεις
Η εκ νέου μετριοπαθής προσέγγιση και αισιοδοξία των Ε/Κ δεν παύει να αφαιρεί τον βαθμό ανησυχίας των Ε/Κ σε περίπτωση λύσης του Κυπριακού επί συγκεκριμένων καυτών πτυχών. Έτσι, παρά το γεγονός ότι με βάση την παρούσα κατάσταση η κοινή γνώμη δεν αναμένει ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει να επελάσει στρατιωτικά προς τις ελεύθερες περιοχές, σχεδόν οι μισοί Ε/Κ (το 47%) ανησυχούν ιδιαίτερα για την κατάσταση που θα δημιουργηθεί μετά από τυχόν επίλυση του Κυπριακού, εκφράζοντας σε αυθόρμητο επίπεδο ιδιαίτερους φόβους για την παρουσία εποίκων, των επεμβατικών/εγγυητικών δικαωμάτων της Τουρκίας ή για την πιθανή παρουσία τουρκικών στρατευμάτων, με το 22% του συνόλου ή το 47% όσων εκφράζουν ιδιαίτερες ανησυχίες, να αναφέρονται στα θέματα αυτά».

http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=790987&-V=articles

Θα ήθελα να διαβάσω τα σχόλια σας για την πιο πάνω έρευνα.

Προσωπικά πιστεύω ότι δείχνει νέα στοιχεία που δεν μπορεί παρά να είναι ενθαρρυντικά όσον αφορά την αποδοχή της επερχόμενης λύσης.