ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΙΜΑΤΗΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ (Update)

Έκανα ξανά την ανάρτηση επειδή υπήρχε ένα πρόβλημα.
Τα 2 σχόλια που έγιναν πριν την πρώτη διαγραφή τα πρόσθεσα ξανά.


Κλείνει ήδη ένας χρόνος από την ημέρα που ξεκίνησε τη λειτουργία του αυτός ο χώρος (4 Μαΐου 2008).

Εγκαινιάζω τις αναρτήσεις του δεύτερου χρόνου λειτουργίας με… κριτική βιβλίου.

_______________________________________________________



Την Παρασκευή 1η Μαΐου πήγα σε ένα βιβλιοπωλείο και ζήτησα το βιβλίο «Αιματηρή Αλήθεια».

Ο βιβλιοπώλης με κάλεσε να το διαβάσω και να το διαδώσω αφού είναι το μοναδικό βιβλίο, όπως μου είπε, που γράφτηκε από ειδικούς και λέει όλη την αλήθεια για το ρόλο των Τούρκων και των Βρετανών στο κυπριακό.


Ο Λάζαρος Μαύρος στη «Σημερινή» (04/04/2009) το χαρακτήρισε «ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ της αλήθειας ενάντια στην παραχάραξη και τη διαστρέβλωση. Απόκρουση των συστηματικών επιχειρήσεων πλύσης εγκεφάλου και ξεδόντιασμα της οργιάζουσας προπαγάνδας. Προέλαση σωσίβιας της μνήμης κατά της υπονομευτικής λήθης».


Σημειώνω ότι το βιβλίο δεν έχει συγγραφέα αλλά, όπως αναφέρεται, αποτελεί έργο διάφορων ερευνητών, όνομα και μη χωριό. Έτσι δεν έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε ποιοι είναι οι… ειδικοί που το έγραψαν.


Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι αποτελεί έκδοση των νεοφανών «σωτήρων» της Κύπρου που στεγάζονται στην «Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ».

Θα πρέπει αρχικά να τονίσω και να υπογραμμίσω ότι το βιβλίο περιλαμβάνει πληθώρα στοιχείων, εγγράφων και ντοκουμέντων, χρήσιμα στον κάθε μελετητή.


Από την άλλη, παρά την μεγάλη διαφήμιση που έτυχε για το… αποκαλυπτικό περιεχόμενο του, το βιβλίο δεν λέει κάτι το άγνωστο, ούτε αποκαλύπτει νέα στοιχεία.


Το ενδιαφέρον ξεκινά ήδη από τον πρόλογο και την εισαγωγή όπου οι συγγραφείς του ξεκαθαρίζουν το στόχο τους: να αποδείξουν ότι για όσα έγιναν στην Κύπρο φταίνε όλοι εκτός από τους Ε/κύπριους.


Ωστόσο, από τις αναφορές (και τις αντιφάσεις) δημιουργούνται αρκετά ερωτηματικά που δεν βρίσκουν την απάντηση τους μέσα από τις σελίδες του πονήματος.


Επίσης, καταγράφονται αρκετά συμπεράσματα χωρίς καμία τεκμηρίωση.


Γίνομαι πιο συγκεκριμένος.

Στον πρόλογο αναφέρεται (σ.14) ότι οδεύουμε σε καταστροφική λύση ακολουθώντας την πορεία που χάραξε η τουρκική προπαγάνδα, ότι τα δεινά της Κύπρου τα προκάλεσαν οι ε/κύπριοι ώστε να… δικαιολογηθεί εισβολή!


Αυτή είναι μια ξεκάθαρη μομφή εναντίον όσων έχουν μια διαφορετική άποψη από εκείνην που οι ειδήμονες συγγραφείς του βιβλίου καθόρισαν ως ιστορία.

Και αφήνουν ξεκάθαρα να εννοηθεί ότι όσοι υποστηρίζουν την «άλλη» ιστορία, εξυπηρετούν τα συμφέροντα των Τούρκων και δικαιολογούν την εισβολή του 1974!!!


Μάλιστα στη σελίδα 17 (στην Εισαγωγή) μας πληροφορούν ότι οι Τούρκοι με το άρθρο 301 απαγορεύουν αναφορά στα τουρκικά εγκλήματα και ότι προσπαθούν να επιβάλουν αυτή την απαγόρευση και στους Ελληνοκυπρίους!!!

Ούτε κι εδώ μας διαφωτίζουν για το πώς γίνεται αυτό.


* * *

Στο βιβλίο περιγράφονται μια σειρά από διαχωριστικές ενέργειες των Τ/κ που ξεκινούν από το 1949, όταν δηλαδή το ενωτικό κίνημα των Ε/κ κορυφωνόταν, καθώς και στις βρετανικές προσπάθειες να χρησιμοποιήσουν τη μειονότητα για να χαλάσουν τα σχέδια των Ε/κ.


Από αυτή την ορθή ανάλυση απουσιάζει εντελώς ο παράγοντας Ε/κύπριοι. Πουθενά δεν λέει για το πώς αντέδρασαν οι Ε/κ σε αυτές τις μεθοδεύσεις. Γιατί δεν μας λένε;

Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπήρξε αντίδραση.


Το πιο σημαντικό είναι πως στο βιβλίο τονίζεται ότι οι προσπάθειες των βρετανών απέδωσαν πριν την έναρξη της ΕΟΚΑ (σ.25), ότι η «Έξαψη των Τούρκων» προηγήθηκε της ΕΟΚΑ, αφού ήδη τον Αύγουστο του 1954 δημιουργήθηκε η οργάνωση «Η Κύπρος είναι Τουρκική».


Οι συγγραφείς αποφεύγουν να αναφερθούν κατά πόσον η Ε/κ ηγεσία τα συνυπολόγισε όλα αυτά όταν έπαιρνε την απόφαση της για ένοπλο αγώνα. Και το αποφεύγουν σκόπιμα, αφού είναι γνωστό ότι τίποτε δεν λήφθηκε υπόψη.


Οι συγγραφείς πουθενά δεν το αναφέρουν αυτό, που είχε ως συνέπεια, όταν ξεκινούσε η ΕΟΚΑ να δοθεί η ευκαιρία στους βρετανούς να αξιοποιήσουν τους Τ/κ (η διαπίστωση ότι τους χρησιμοποίησαν είναι ορθή).


Έτσι, αντί να γίνει μια αυτοκριτική και για το πώς αντιμετώπισαν οι Ε/κ αυτό το γεγονός, οι συγγραφείς στέκονται μόνο στη μονομερή ανάλυση με αποτέλεσμα να οδηγούν τον (μη γνωρίζοντα) αναγνώστη σε λανθασμένα συμπεράσματα. Αυτά τα συμπεράσματα βεβαίως είναι ορθά για τους ίδιους αφού – όπως ήδη αναφέρθηκε – στόχος τους είναι να ρίξουν αλλού όλες τις ευθύνες.


Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι παραθέτουν μια σειρά από αντιδράσεις που προκάλεσε η δράση της ΒΟΛΚΑΝ και της ΤΜΤ ανάμεσα στους Τ/κύπριους. Παρατίθενται καταγγελίες Τ/κ οι οποίοι προέρχονταν όλοι από τις τάξεις της Αριστεράς: Ιμπραχίμ Αζίζ, Νουρεττίν Σεφέρογλου, Ντερβίς Αλί Καβάζογλου.


Παραθέτουν μάλιστα και ανακοινώσεις του ΑΚΕΛ που στιγματίζουν τη δράση αυτών των οργανώσεων και των βρετανών υποκινητών τους, αλλά απουσιάζουν παντελώς οι αναφορές των δεξιών οργανώσεων και παραγόντων.


Ούτε μία αναφορά σε αντίδραση ή δράση της Δεξιάς προς αυτή την κατεύθυνση.

* * *

Οι συγγραφείς του βιβλίου παρουσιάζονται συγχυσμένοι, με αποτέλεσμα να συγχύζουν και τον αναγνώστη τους.


Από τη μια λένε ότι η τουρκική κυβέρνηση ήταν απρόθυμη να αναμιχθεί στο κυπριακό (σελ.20) και από την άλλη ότι επιδίωκε την ανάμιξη με διάφορους τρόπους (σε. 34-35).


Παραθέτει επίσης στοιχεία για τους τουρκικούς στόχους αλλά και πάλι δεν αναφέρει οτιδήποτε για το πώς εκτιμούσαν οι ε/κύπριοι αυτές τις κινήσεις.


Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η περιγραφή των συνθηκών ίδρυσης της ΒΟΛΚΑΝ (από τον Κιουτσούκ) και της ΤΜΤ (από τον Ντενκτάς).


Στη σελ. 41 γράφουν ότι ο πιο έμπιστος των Βρετανών Ραούφ Ντενκτάς ίδρυσε το 1957 μαζί με άλλους την ΤΜΤ. Παραθέτουν μάλιστα και δήλωση του Ντενκτάς που παραδέχεται ότι αυτός ίδρυσε την ΤΜΤ.

Έτσι, ενώ αναφέρεται ότι ο Ντενκτάς ήταν ο ιδρυτής της ΤΜΤ (οι συγγραφείς τονίζουν ότι αυτή έγινε με την προτροπή των Εγγλέζων), παραθέτουν δήλωση του Ντενκτάς που λέει ότι η αμερικανική και βρετανική κατασκοπία πίστευαν λανθασμένα ότι αυτός ήταν ο αρχηγός!


Δηλαδή, αυτοί που (σύμφωνα με τους συγγραφείς) υποκίνησαν τον Ντενκτάς να ιδρύσει την ΤΜΤ, δεν ήξεραν ποιος είναι ο… αρχηγός της!!!


Στη συνέχεια, ενώ έχουμε την αναφορά ότι η ΤΜΤ ιδρύεται από τον Ντενκτάς στις 15 Νοεμβρίου 1957, διαβάζουμε ότι η οργάνωση ιδρύθηκε με απόφαση της Άγκυρας το 1958!!!


Ακολουθεί μια εκτενής και χρήσιμη αναφορά στη δράση της ΤΜΤ εναντίον των Τ/κυπρίων.

Φτάνοντας στο 1960 συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο περί βρετανικού σχεδίου για ανατροπή της νέας κατάστασης που δημιουργήθηκε στην Κύπρο με όργανο την ΤΜΤ.


Μάλιστα στη σελίδα 100 λένε ότι οι βρετανοί επέβαλαν την Ζυρίχη και δημιούργησαν τις συνθήκες υλοποίησης των υποσχέσεων προς τους Τούρκους (του Δεκ. 1956) για δημιουργία δύο χωριστών πολιτικά ίσων οντοτήτων. [Αυτό, υποστηρίζουν χωρίς καμιά τεκμηρίωση, υλοποιήθηκε με το Ανάν!]


Και ενώ διαβάζουμε αυτά στις σελ. 80 παραθέτουν έγγραφο της ΤΜΤ που προειδοποιεί τους τ/κ να μην συνεργαστούν για το βρετανικό σχέδιο λύσης!!!

Στην επόμενη σελίδα (81) αναφέρεται σε καταστροφές που προκάλεσαν Τ/κύπριοι εθνικιστές σε βρετανικές επιγραφές στη Λευκωσία, διαμαρτυρόμενοι για την αγγλική πολιτική στο κυπριακό!


Στη σελ. 56 διαβάζουμε για τη σύλληψη του πλοιαρίου «Ντενίζ» που μετέφερε παράνομα όπλα στην Κύπρο.

Το πλοιάριο συλλαμβάνουν οι ίδιοι οι βρετανοί και ανακοινώνουν το φορτίο του. Στη σελ. 59 διαβάζουμε και για τη σύλληψη από τους Άγγλους και δεύτερου πλοιαρίου, του «ΜΑΡΜΑΡΑ».

Την ίδια ώρα παραθέτουν εμπιστευτικά έγγραφα που αναφέρουν ότι ο βρετανός κυβερνήτης Σερ Χιου Φουτ καταγγέλλει τις τουρκικές ενέργειες και ζητά την κήρυξη της ΤΜΤ σε παράνομη οργάνωση! (σελ.78).


Ερώτημα: Εφόσον όλα ήταν έργο των Άγγλων (σελ. 100) γιατί συνέλαβαν τα πλοιάρια και αποκάλυψαν το φορτίο τους; Γιατί το δημοσιοποίησαν; (Εδώ να σημειώσω ότι σε μια πρόσφατη εκπομπή του Λόγου, ο Ν. Κουτσού είπε ότι ήταν ύποπτο το ότι το αποκάλυψαν οι Άγγλοι. Όμως, πρόσθεσε, και αν μην το αποκάλυπταν, πάλι θα ήταν ύποπτο!!!)


Στη σελ. 60 παραθέτουν έγγραφο του Διευθυντή Πληροφοριών της Βρετανικής Κυβέρνησης στην Κύπρο που λέει ότι ο Ντενκτάς δεν άλλαξε την πολιτική του.


Ποια ήταν η πολιτική του;

Ενώ όλο το βιβλίο υποβάλλει ότι ο Ντενκτάς προωθούσε τη διχοτόμηση και έφερνε όπλα, το έγγραφο παραδέχεται ότι ο Ντενκτάς έφερνε μεν όπλα, αλλά την ίδια ώρα αναφέρεται ότι μιλούσε για ειρηνική συνύπαρξη και πρόσταζε αποδοχή της Ζυρίχης!!!


Στη σελ. 65 παρουσιάζει δήλωση του διοικητή της ΤΜΤ Βουρουσκάν ότι η εκεχειρία που κήρυξε η ΕΟΚΑ τον Αύγουστο του 1958, βοήθησε στην πιο άνετη στρατιωτική οργάνωση της ΤΜΤ.


Προηγουμένως, οι συγγραφείς μας λένε ότι δεν υπήρξε σύγκρουση της ΤΜΤ με την ΕΟΚΑ.

Και βεβαίως δεν μας λένε, πως γίνεται, αφού οι δύο οργανώσεις δεν συγκρούστηκαν – άρα η ΕΟΚΑ δεν παρενοχλούσε την ΤΜΤ – πως δόθηκε η ευκαιρία για πιο άνετη οργάνωση;

Ούτε μας λένε, αν η ΕΟΚΑ λάμβανε υπόψη την ύπαρξη της ΤΜΤ και πως αντιδρούσε, αν αντιδρούσε.


Λίγες σελίδες πιο κάτω (σελ.72) αναφέρουν ότι κύριος παράλληλος στόχος της ΤΜΤ και Βρετανών ήταν να παρουσιάσουν το κυπριακό πρόβλημα από ζήτημα απελευθερωτικό – αντιαποικιακό σε ελληνοτουρκικό.


Μα, αν ήθελαν να δείξουν κάτι τέτοιο, υπήρχε καλύτερος τρόπος από μια σύγκρουση ΕΟΚΑ – ΤΜΤ;


Στις σελ. 69-72 παρατίθενται τα εγκλήματα της ΤΜΤ εναντίον Τ/κυπρίων αριστερών, καθώς και στη σφαγή των Ε/κ στον Κοντεμένο στις 12 Ιουνίου 1958.


Καμία αντίδραση δεν υπήρξε (σύμφωνα με τους συγγραφείς), από ε/κυπριακής πλευράς για τις διώξεις των Τ/κ, πλην του ΑΚΕΛ που στις 28 Ιουνίου 1958 εκδίδει ανακοίνωση που καταγγέλλει τα εγκλήματα αλλά και τους βρετανούς και την Άγκυρα ως υποκινητές.


Καμιά αναφορά για τις παράλληλες δολοφονίες Ε/κύπριων αριστερών την ίδια περίοδο από την ΕΟΚΑ. Για τους συγγραφείς, που θέλουν να δώσουν ατόφια την ιστορία, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.


* * *


Άλλο ενδιαφέρον στοιχείο, είναι οι αναφορές μέσα από έγγραφα, για την αντίθεση του Σερ Χιου Φουτ στη μετανάστευση των Τ/κ και τη συγκέντρωση τους σε θύλακες. (σελ. 93-96). Στη σελ. 98 ο Φουτ χαρακτηρίζει εξαιρετικά ξεροκέφαλη και ανηλεή τακτική την πολιτική μετανάστευσης των τ/κ.


Τους κατηγορεί ότι ξεκίνησαν αυτή την τακτική όταν η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεση της να ετοιμάσει σχέδιο λύσης, προσθέτοντας ότι οι Τούρκοι θέλουν να δημιουργήσουν συνθήκες διχοτόμησης.


Μα, το ίδιο δεν ήθελαν και οι Άγγλοι, σύμφωνα με τους συγγραφείς;


Επίσης στη σελ. 78 διαβάζουμε ότι ο Φουτ με επιστολή του στο Λονδίνο αναφέρεται στην τρομοκρατική δράση της ΤΜΤ και διερωτάται αν θα πρέπει να κηρυχθεί παράνομη!

___________________________________________________


Μετά από όλα αυτά, εύλογα προκύπτει η απορία:

Ποιος μπορεί να λάβει στα σοβαρά υπόψη όλες αυτές τις άκρως αντιφατικές και μονόπλευρες αναλύσεις; Ποιος μπορεί να λάβει σοβαρά υπόψη ένα βιβλίο που προσπαθεί να στηρίξει τις θέσεις του πάνω στην παράθεση εγγράφων που λένε ακριβώς τα αντίθετα από ότι οι ίδιοι οι συγγραφείς προβάλλουν;

_____________________________________________________


Στο σημείο αυτό μπορούμε να βάλουμε μια άνω τελεία, εφόσον από εκεί και πέρα γίνεται αναφορά στο τι προηγήθηκε των ταραχών του 1963-64.

Γίνεται επίσης αναφορά στο «Σχέδιο ΑΚΡΙΤΑΣ» η οποία παρουσιάζει το δικό της ενδιαφέρον.

Γι αυτά όμως, στην επόμενη ανάρτηση…

____________________________

Υ.Γ.: Τις τελευταίες μέρες παρατηρείται το φαινόμενο μαζικής καθόδου σε μπλογκς ανθρώπων που καμία σχέση έχουν με το διάλογο και τη δημοκρατία.
Στόχος τους, μέσα από την ανωνυμία και τα κέθε λογής ψευδώνυμα αλλά και με προβοκατόρικες μεθόδους να εκτρέψουν αλλού τη συζήτηση ή να αποτρέψουν τη συζήτηση.

Καλλιεργούν ένα κλίμα ανωμαλίας και εκτροπής.
Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι έχουν πανικοβληθεί και προσπαθούν με κάθε τρόπο να φιμώσουν την άλλη άποψη.

Καλώ όλους να μην λαμβάνουν υπόψη τις επιθέσεις αυτές και δείχνοντας ανωτερότητα να αφήνονται τα σχόλια τους απείραχτα.


Έτσι για να φαίνεται το τραγικό τους επίπεδο...