ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΙ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ

Πολιτικοί Τυμβωρύχοι

Συνυπεύθυνοι στην προσπάθεια αποσταθεροποίησης;

Το κείμενο αυτό γράφεται υπό το φως κάποιων αντιδράσεων που προκλήθηκαν από τη στυγερή δολοφονία του Άντη Χατζηκωστή.

Δεν υπάρχει χειρότερο έγκλημα από μια δολοφονία. Ωστόσο εξίσου εγκληματική είναι και η προσπάθεια κάποιων που εκμεταλλευόμενοι μια δολοφονία προσπαθούν να κατευθύνουν τα πράγματα προς την κατεύθυνση που εκείνοι επιθυμούν προκειμένου να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως εκφραστές μιας συγκεκριμένης πολιτικής και να παρουσιαστούν πιο πατριώτες από άλλους.

Κάποιοι βιάστηκαν να δικάσουν, να καταδικάσουν και να αποφανθούν ότι η δολοφονία ήταν πολιτική!
Κάποιοι άλλοι την συνέδεσαν με το κυπριακό και την… απαράδεκτη λύση που θα έρθει! Κάποιοι άλλοι προσέτρεξαν και πάλι να την αποδώσουν σε ξένο δάκτυλο!

Με ποια τεκμήρια και με ποια δεδομένα κύριοι αποφανθήκατε;
Από πότε κύριοι αποφαίνεστε πριν ακόμα η αστυνομία σηκώσει από το χώρο του εγκλήματος το νεκρό σώμα του δολοφονημένου; Πριν ακόμα στεγνώσει το αίμα από τις ανοικτές πληγές του;

Και αφού αποφανθήκατε (γενικά, αόριστα και χωρίς κανένα στοιχείο) γιατί δεν μας κατονομάζετε και τους δολοφόνους; Τα αίτια τα βρήκατε! Τους δολοφόνους;

Ανάλογες αντιδράσεις είχαμε και με την κλοπή της σορού του τέως προέδρου Τ. Παπαδόπουλου. Κάποιοι προσπάθησαν να προσδώσουν από την πρώτη στιγμή πολιτικά κίνητρα και κάποιοι άλλοι ήταν σίγουροι ότι επρόκειτο περί ξένου δάκτυλου. Μέχρι σήμερα ούτε το ένα έχει διαφανεί ούτε το άλλο.

Εμείς δεν μιλούμε γενικά και αόριστα.
Αναφερόμαστε σε πολιτικούς, αναφερόμαστε σε μερίδα του τύπου που δεν σεβάστηκαν καν τον νεκρό τον οποίο έλεγαν ότι τιμούσαν.

Αναφερόμαστε σε δηλώσεις που έγιναν το πρωί της επομένης της δολοφονίας από το ραδιόφωνο του Συγκροτήματος “Δίας” στην εκπομπή του Λάζαρου Μαύρου.

Είναι αδιανόητο κ. Ανδρέα Αγγελίδη να λέτε ότι αυτό που έγινε δεν είναι ασύνδετο με τα όσα γίνονται στο κυπριακό και να καλείτε τον καθένα να παραμείνει στις θέσεις του στο εθνικό πρόβλημα. Με ποια στοιχεία πολιτικοποιείτε το θέμα;

Με ποια στοιχεία κ. Γιώργο Λιλλήκα διασυνδέεται η δολοφονία με τις θέσεις του συγκροτήματος στο κυπριακό και να δίνεται πολιτική διάσταση στο θέμα λέγοντας ότι δεν υπάρχει καμία άλλη λογική εξήγηση;

Πως τα κατάφερες Κυριάκο Κενεβέζο τέτοιες ώρες (που ήσουν παγωμένος όπως είπες από το θλιβερό συμβάν) να εκφράζεις την ελπίδα ότι δεν θα βρεθούν κάποιοι καλοθελητές που θα δίνουν λογής λογής ερμηνείες κι εσύ να αποφαίνεσαι ότι τα κίνητρα είναι πολιτικά; Με ποια δεδομένα το λες αυτό; Δεν γίνεται να χαρακτηρίζεις παπαγαλάκια όσους πιθανόν να έχουν διαφορετική άποψη από τη δική σου.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις της πρώην υπουργού Παιδείας, της γυναίκας που εμπιστευθήκαμε το μέλλον των παιδιών μας. Μιλώντας στην τηλεόραση του “Σίγμα” με ύφος μελοδραματικό η Κλαίρη Αγγελίδου δήλωνε: «Τρομάζω στη σκέψη ότι πιθανόν αυτή η δολοφονία να έγινε για να καταπνιγεί η φωνή του λαού.»

Και βεβαίως δεν μπορούσε να απουσιάσει από το χορό του πατριωτισμού και ο επίτιμος πρόεδρος της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης. Ειλικρινά γιατρέ, δεν περιμέναμε μια τόσο ανεύθυνη δήλωση από μέρους σας:
«Ήταν ένα πλήγμα και προς αυτό τον αγώνα. Δεν ξεχνάμε το ρόλο που διαδραμάτισε το συγκρότημα με το σχέδιο Ανάν. Εγώ το αισθάνομαι έτσι, ακόμα και αν δεν είναι! Και αν ακόμα τα ελατήρια δεν είναι αυτά που λέω, δεν ξέρω ακόμα τα ελατήρια, όμως το πλήγμα ήταν προς αυτές τις αξίες. Ανεξαρτήτως ελατηρίων, ευρισκόμαστε υπό πίεση και προσπαθούν να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα τρομοκράτησης ελευθέρων πολιτών. Δεν θα περάσει.»

Πως γίνεται Γιατρέ να μην γνωρίζετε τα ελατήρια αλλά να αποφαίνεστε γι αυτά; Ποια λογική, πέρα από την προσπάθεια εκμετάλλευσης της δολοφονίας ενός ανθρώπου, εξυπηρετεί μια τέτοια δήλωση;

Από το χορό δεν έλειψε και η «Σημερινή» που την επομένη της δολοφονίας στο κύριο θέμα κάτω από τη φωτογραφία του δολοφονημένου νέου σύνδεσε το έγκλημα με το κυπριακό. Χωρίς να εξηγεί γιατί. Έστω και αν έγραφε στο τέλος, «μακάρι να μην είναι σωστές οι εκτιμήσεις μας».

Αλλά ας μην είμαστε και υποκριτές από πάνω. «Η δολοφονία του Άντη Χατζηκωστή σημαίνει την αρχή της αποσταθεροιποίησης στον τόπο. Ουδέποτε η Κύπρος βίωσε τέτοιους είδους αναρχία. Νεκροί ξεθάβονται και ζωντανοί δολοφονούνται με τόση ευκολία» αποφαινόταν με κάθε σοβαρότητα η «Μάχη» την ίδια μέρα.
Ντροπή! Σεβαστείτε τουλάχιστον τους νεκρούς της περιόδου 1971-74 και μην προκαλείτε!
Ευτυχώς κύριοι της «ΜΑΧΗΣ» η ΕΟΚΑ Β’ δεν δολοφόνησε κανένα! Ευτυχώς που μέλη της δεν δολοφόνησαν κανένα τις ημέρες του πραξικοπήματος, δεν έθαψαν κανένα ζωντανό, δεν έκαναν κανένα έγκλημα και τις μέρες εκείνες η Κύπρος διήγε τις πιο σταθερές και μη άναρχες μέρες στην ιστορία της!
Λίγη ντροπή κύριοι…

Συμφωνούμε με ένα σχόλιο του «Φιλελεύθερου» της Τετάρτης: «Το χείριστο, είναι ότι αυτές οι ελεεινές αναφορές αναπαράγονται από κυπριακά έντυπα, μάλλον προς τέρψη, παρά προς ενημέρωση των αναγνωστών τους. Αλλά είναι κατάντια ο θρήνος και ο πόνος να γίνονται αντικείμενο βάναυσης εκμετάλλευσης, το έγκλημα να γίνεται κουτσομπολιό και η μνήμη να διασύρεται από ανόητες συνειδήσεις.»

Ας σοβαρευτούν κάποιοι επιτέλους.
Πού θέλουν κάποιοι να οδηγήσουν τον τόπο; Σε εμφύλιο πόλεμο; Σε διαχωρισμό (και πάλι) σε προδότες και πατριώτες;

Αλλά και αν κάποιοι πραγματικά πιστεύουν ότι όλα τα τελευταία συμβάντα αποτελούν ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης της Κύπρου, κάθε άλλο βοηθούν προς την αποτροπή της.
Αντίθετα, συμβάλλουν (θεληματικά ή άθελα) σε αυτή την αποσταθεροποίηση.

Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι στιγμές κρίσιμες.
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν. Όλοι. Και ας αφήσουμε κατά μέρος τις σκοπιμότητες και τις τυμβωρυχίες.
Ο πατριωτισμός δεν κρίνεται από τα λόγια αλλά από τα έργα του καθενός.

(Από την εφημερίδα "Γνώμη" 15/1/2010)