ΚΥΠΡΟΣ – Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ;

Είχα σκοπό να ασχοληθώ με κάτι άλλο σήμερα, αλλά η επικαιρότητα με έσπρωξε αλλού.

Διερωτώμαι, λοιπόν, αν ζούμε στη χώρα του παράλογου.

Και αυτό διότι το τελευταίο διάστημα βλέπουμε και ακούμε πολλά που είτε καμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα, είτε διαστρεβλώνονται με τέτοιο τρόπο που στη συνέχεια έρχονται και κτίζουν πάνω στη διαστρέβλωση για να δημιουργήσουν τις εντυπώσεις που επιδιώκουν.

Τρία παρεμφερή θέματα σήμερα και συγχωράτε μου για την έκταση των κειμένων.

Πρώτον:

Στις 3 Νοεμβρίου, ο Γενικός Γραμματέας του Ευρωκό Στράτος Παναγίδης κάλεσε τους δημοσιογράφους για να καταγγείλει ότι στην εκδήλωση που έγινε στην Αγγλική Σχολή στη Λευκωσία για την επέτειο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας, έγιναν «πράγματα και θαύματα»!

Στόχος του Στράτου Παναγίδη ήταν ο ιστορικός Ρολάνδος Κατσιαούνης (στέλεχος του ΑΚΕΛ) τον οποίο κατηγόρησε ευθέως ότι στην ομιλία του είπε ότι το κυπριακό δεν είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής.

Μεταφέρω την είδηση όπως την κατέγραψε η Σημερινή την επομένη 4 Νοεμβρίου 2008 (http://www.sigmalive.com/simerini/politics/81369).

«Διμέτωπη επίθεση εναντίον του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ εξαπέλυσε το ΕΥΡΩΚΟ και επικαλέστηκε παλαιότερη δήλωση της Καίτης Κληρίδου, ότι ο αγώνας της ΕΟΚΑ οδήγησε τους Τουρκοκυπρίους στην πολιτική της διχοτόμησης.

Σε δήλωσή του ο Γ.Γ. του κόμματος, Στράτος Παναγίδης, υποστήριξε ότι υπάρχει μεθοδευμένη προσπάθεια αλλοίωσης των βιβλίων προς την κατεύθυνση που κάθε άλλο παρά απηχεί την πλειοψηφούσα άποψη στην κυπριακή κοινωνία.

Σαν παράδειγμα, ο κ. Παναγίδης παρέθεσε την επετειακή εκδήλωση στην Αγγλική Σχολή για την ανεξαρτησία της Κύπρου, όπου, όπως τόνισε, «συνέβησαν πράγματα και θαύματα». Ισχυρίστηκε ότι το στέλεχος του ΑΚΕΛ, Ρολάνδος Κατσιαούνης, μέλος της επιτροπής αλλαγής των βιβλίων της Ιστορίας, είχε δηλώσει ότι το Κυπριακό δεν είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Επίσης προβλήθηκε φιλμάκι, στο οποίο οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ χαρακτηρίζονται εξτρεμιστές.

«Θεωρούμε ότι όλα αυτά συνιστούν ουσιαστική παρέμβαση για αλλοίωση της Ιστορίας. Αυτό που επιχειρείται δεν είναι εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αλλά απορρύθμιση των σχολείων μας και οπισθοδρόμηση της παιδείας», είπε ο κ. Παναγίδης.
Ο Γ.Γ. του ΕΥΡΩΚΟ καταφέρθηκε και εναντίον του Δημοκρατικού Συναγερμού, λέγοντας ότι η στάση του έναντι του ζητήματος των βιβλίων της Ιστορίας «είναι παλινδρομική, υποκινείται από κομματικές σκοπιμότητες και θέλει να διασκεδάσει το αίσθημα των υποστηρικτών του για όλες τις προσπάθειες που καταβάλλονται από την ηγεσία του AKEΛ».

(Οι εμφάσεις είναι δικές μου).

Οι πλείστοι, ιδιαίτερα οι «καλόπιστοι» που βλέπουν παντού συνωμοσίες και άλλα παρόμοια πίστεψαν τα όσα είπε ο Στράτος Παναγίδης.

Μάλιστα ο Λάζαρος Μαύρος που ασχολήθηκε (αλοίμονο) με το θέμα το επόμενο πρωί, έβγαλε τον Στράτο Παναγίδη στον αέρα, είπε όσα είπε, και μας ανακοίνωσε ότι την επομένη θα βγάλει και τον Ρολάνδο Κατσιαούνη για να τον… «ανακρίνει».

Δεν ξέρω αν τελικά το έκανε αλλά όση από την εκπομπή του άκουσα την επομένη, ασχολείτο με τα αποτελέσματα των εκλογών στις ΗΠΑ.

Τελικά, στις 7 Νοεμβρίου είδε το φως της δημοσιότητας άρθρο απάντηση του Ρολάνδου Κατσιαούνη στη Σημερινή και στον Πολίτη.

Δεν θα παραθέσω ολόκληρο το άρθρο αλλά κάποια σημαντικά σημεία του που απαντούν στα όσα είπε το στέλεχος του Ευρωκό. Άλλωστε όποιος επιθυμεί μπορεί να δει ολόκληρο το άρθρο εδώ http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=832087&-V=columns

Ο Ρολάνδος Κατσιούνης, λοιπόν, σημειώνει:

«Ο εκπρόσωπος του ΕΥΡΩΚΟ, κ. Στράτος Παναγίδης, παρέλαβε από δεύτερο χέρι μια φράση μου, με βάση ενημέρωση όπως του τη μετέφεραν, την απομόνωσε, την περιέκοψε και τη διαστρέβλωσε, και τέλος την αναγόρευσε σε αντικείμενο δημοσιογραφικής διάσκεψης, ότι δηλαδή είπα πως το Κυπριακό δεν είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Είμαι, επομένως, υποχρεωμένος να ασχοληθώ, να ανασκευάσω και να απαντήσω.
Αναφερόμενος στην Κυπριακή Ανεξαρτησία είπα, μεταξύ άλλων, ότι το Κυπριακό δεν αποτελεί μόνο πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Η ημερομηνία της 20ής Ιουλίου του 1974, δηλαδή της τουρκικής εισβολής, είναι η πιο οδυνηρή στην ιστορία του κυπριακού προβλήματος, το οποίο όμως προϋπήρχε εκείνης της ημερομηνίας. Εάν κάποιος ερχόταν στην Κύπρο στις 19 Ιουλίου του 1974, ή του 1973 ή του 1964 θα διαπίστωνε την ύπαρξη ενός σοβαρού πολιτικού προβλήματος, με τη μορφή των διακοινοτικών συγκρούσεων και των έξωθεν επεμβάσεων.
Πρόσθεσα ακόμα ότι η αποκλειστική προσήλωση στην 20ή Ιουλίου, που δακτυλοδείχνει επιλεκτικά μόνο την Άγκυρα, δεν συνιστά απλή παράλειψη στην ιστορική αφήγηση. Τουναντίον, πρόκειται για συγκάλυψη, συνειδητή και εσκεμμένη, η οποία επιδιώκει να δώσει άφεση αμαρτιών στους δύο άλλους συνενόχους για το γεγονός της εισβολής και της κατοχής:
α) Τους κύκλους εκείνους του ΝΑΤΟ οι οποίοι απεργάζονταν από το 1964 τη διχοτόμηση, με τα γνωστά σχέδια αμερικανικής και βρετανικής προέλευσης τύπου Σάντις Μπολ, Λέμνιτσερ και Άτσεσον.
β) Το συνάφι της ΕΟΚΑ Β΄ και τη χούντας που με την πολιτική τους, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, έδωσαν και με τα δύο τους χέρια τη δυνατότητα στην Άγκυρα να πραγματοποιήσει την εισβολή και να συνεχίζει έως τα σήμερα την κατοχή».

Μήπως, διερωτάται στη συνέχεια ο Ρ.Κ. η αναφορές αυτές ενοχλούν ιδιαίτερα το Ευρωκό;

Δεύτερον:

Ακολουθεί ένα δικό μου κείμενο που διαβάστηκε στην εκπομπή «Άλλα Λόγια» του ΑΣΤΡΑ το Σάββατο και την Κυριακή 8 & 9 Νοεμβρίου 2008 στις 11 και κάτι το πρωί.

ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Περί πνευματικής τρομοκρατίας σήμερα ο λόγος.

Το ακούσαμε κι αυτό!

Ο Βάσος Λυσσαρίδης, σύμφωνα με τη Σημερινή της Πέμπτης 6 Νοεμβρίου, έστειλε επιστολή στον πρόεδρο της Δημοκρατίας με την οποία τονίζει ότι η προσπάθεια πνευματικής τρομοκρατίας δεν θα περάσει.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο επίτιμος πρόεδρος της ΕΔΕΚ παραπονείται για το ότι – όπως ισχυρίζεται – όποιος ασκεί κριτική στους κυβερνητικούς χειρισμούς στο κυπριακό, χαρακτηρίζεται εχθρός της λύσης.

Πραγματικά, νιώθω ότι στην Κύπρο πολλές φορές οι λέξεις χάνουν το νόημα τους.
Το μαύρο γίνεται άσπρο και οι απόλυτες θεωρήσεις βρίσκονται σε πρώτη χρήση.

Με αφορμή αυτό το δημοσίευμα, έκανα κάποιες σκέψεις τις οποίες θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Μιλούν για πνευματική τρομοκρατία αυτοί που την ανήγαγαν σε επιστήμη εδώ και τέσσερα συνεχόμενα χρόνια! Και δεν εννοώ μόνο τον κύριο Λυσσαρίδη. Με αφορμή – όπως είπα – το δημοσίευμα, καταθέτω κάποιες σκέψεις.

Και αν είναι πνευματική τρομοκρατία αυτό που καταγγέλλει ο Βάσος Λυσσαρίδης, αυτό που ακολουθεί τι είναι; Και παρακαλώ προσέξετε τις λέξεις που χρησιμοποιούνται:

«Τους τελευταίους μήνες η Κύπρος ζει την ολική επαναφορά του σχεδίου Ανάν, υπό άλλη μορφή και προσωπείο. Αυτή τη φορά, η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η απόπειρα για την παράδοση της Μεγαλονήσου στα χέρια των Αγγλοαμερικάνων και των Τούρκων συντελείται μέσα από τις περίφημες διμερείς διαπραγματεύσεις Χριστόφια–Ταλάτ.»

Επαναλαμβάνω, προσέξετε τις λέξεις και πού παραπέμπουν!

Προσπαθούν να ενσπείρουν και πάλι το φόβο ότι η επικείμενη λύση (αν τελικά έρθει), θα διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία και θα κάνει τι; Θα παραδώσει την Κύπρο στους Αγγλοαμερικάνους και τους Τούρκους!

Επιχειρούν δηλαδή να τρομοκρατήσουν το λαό ότι θα χάσει τη χώρα του, την πατρίδα του και θα υποδουλωθεί σε τρεις ξένες χώρες!

Και το χειρότερο;

Αυτά όλα συντελούνται με τις περίφημες διαπραγματεύσεις Χριστόφια Ταλάτ!

Ποιος πρωταγωνιστεί σε αυτή την προσπάθεια παράδοσης της Κύπρου στους Άγγλους, τους Αμερικανούς και στους Τούρκους; Ποιος πρωταγωνιστεί σε αυτές τις προσπάθειες;

«πρωταγωνιστεί κυρίως ο Χριστόφιας, του οποίου η επίδειξη φιλίας προκαλεί τα αισθήματα του κυπριακού λαού».

Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει στόχο να φέρει στην Κύπρο αυτά που μόλις ακούσατε!

Αυτά, λοιπόν, που μόλις τώρα ανάφερα κυρίες και κύριοι, δεν τα λέει η Μαρικκού που τα Λεύκαρα, ούτε ο Κωστής Γιαννή ή ο Αντρίκκος πάει πάνω, που λέμε στην καθομιλουμένη!

Τα λέει η Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο και η Συμπαράταξη Αγώνα Κύπρου.

Δύο οργανώσεις που δρουν στην Ελλάδα και που διοργανώνουν την ερχόμενη Τετάρτη στο Πολεμικό Μουσείο στην Αθήνα εκδήλωση-συζήτηση με θέμα:
«ΚΥΠΡΟΣ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ. ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ;»

Αντιλαμβάνεστε ότι εκείνοι που έχουν αποδεχθεί την πρόσκληση για να μιλήσουν, θα πρέπει μέσες άκρες, να ασπάζονται και τις θέσεις αυτών των οργανώσεων, διαφορετικά είτε δεν αποδέχονται την πρόταση, είτε διαχωρίζουν τη θέση τους, τουλάχιστον σε κάποια σημεία.

Αποδέχονται δηλαδή ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας επιχειρεί να επαναφέρει το σχέδιο Ανάν με άλλο όνομα και να παραδώσει την Κύπρο στην Τουρκία!

Αυτό δεν είναι αυθαίρετο συμπέρασμα, εξάγεται από ραδιοφωνική παρέμβαση του συντονιστή της εκδήλωσης Γιώργου Καραμπελιά, την περασμένη Πέμπτη, ο οποίος είπε ψευδόμενος ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν θα πάρει την όποια λύση σε δημοψήφισμα.

Και αυτό παρά το ότι πλειστάκις δήλωσε το αντίθετο αλλά και σε ένα από τα κοινά ανακοινωθέντα με τον κ. Ταλάτ αναφέρεται ρητά ότι η συμφωνία θα περάσει από δημοψήφισμα, ο κ. Καραμπελιάς συκοφαντεί με αυτό τον άτσαλο τρόπο τον πρόεδρο Χριστόφια και την πολιτική του.

Θα γίνει, λοιπόν, εκδήλωση αυτών που – όπως είπε ο Καραμπελιάς – διαφωνούν με τις συνομιλίες που γίνονται τώρα.

Ξέρετε λοιπόν ποιου το όνομα φιγουράρει πρώτο στην πρόσκληση;

Του Βάσου Λυσσαρίδη! Ακολουθούν οι Γεράσιμος Αρσένης, Ανδρέας Αγγελίδης, Άριστος Μιχαηλίδης, και Γιώργος Καραμπελιάς.

Ρωτώ λοιπόν, ο Βάσος Λυσσαρίδης (και όχι μόνο) διαχώρισε τη θέση από αυτές τις θέσεις;

Μήπως, λέμε μήπως, αποδέχεται και την αναφορά ότι:

«Ταυτόχρονα με την παραγωγή αυτών των τερατουργημάτων, συντελείται μια συντονισμένη εκστρατεία, την ένταση και την έκταση της οποίας θα ζήλευε κάθε αυταρχικό καθεστώς»;

Με άλλα λόγια ζούμε σε ένα καθεστώς δικτατορίας και τρομοκρατίας! Αυτό μας λέει η ανακοίνωση, αυτό προσπαθεί να πει και ο Λυσσαρίδης!

Μα αν ήταν έτσι, τότε όλοι αυτοί πού θα έπρεπε να βρίσκονται τώρα;

Γι αυτό αγαπητοί μου είπα στην αρχή ότι οι λέξεις χάνουν το νόημα τους, κάποιοι προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο!

Τελικά τι θέλουν αυτοί οι κύριοι;

Θέλουν να βρίζουν, θέλουν να συκοφαντούν, θέλουν να παρουσιάζονται ως οι μόνοι πατριώτες αλλά πάνω απ΄ όλα να μην τους απαντά κανένας!

Διαφορετικά, όταν πάρουν απάντηση, ασκείται πνευματική τρομοκρατία!

Θέλουν να βρίζουν ελεύθερα, ακόμα και να αποκαλούν εμμέσως πλην σαφώς προδότη και τον ίδιο τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά να μην του απαντά κανένας.

Ερώτημα:

Καταλαβαίνουμε πού θέλουν να μας οδηγήσουν μερικοί;

Τρίτον:

Μια είδηση που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου στον τουρκοκυπριακό τύπο και που έχει το δικό της ενδιαφέρον:

«Η λεγόμενη υπουργός παιδείας των κατεχομένων Τζανάν Οζτοπράκ επισκέφθηκε χθες τα γραφεία της τουρκοκυπριακής εφημερίδας «Γενί Ντουζέν» και όπως αναφέρει σημερινό δημοσίευμα της εν λόγω εφημερίδας η «υπουργός» αναφέρθηκε στην διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ως προαιρετικό μάθημα στα τουρκικά σχολεία.

Η λεγόμενη υπουργός είπε σε δηλώσεις της ότι από φέτος η ελληνική διδάσκεται στα τρία γυμνάσια στα κατεχόμενα.»

Αυτά, χωρίς άλλο σχόλιο από μένα.

* * *

Έκτακτη έκδοση:

Σαν συμπλήρωμα των πιο πάνω, παραθέτω και αποσπάσματα από την ομιλία του Βάσου Λυσσαρίδη στο Καταστατικό Συνέδριο της ΕΔΕΚ (Λευκωσία 9/11/2008)

Μετά τις φιλοφρονήσεις προς τους συναγωνιστές του σημειώνει:

«Όμως δεν θα κουράζομαι να το επαναλαμβάνω. Η επανάπαυση είναι δολοφόνος της προσφοράς.

Οι καταστάσεις είναι κρίσιμες, γιατί νέο-ανανικά σχέδια εκκολάπτονται, γιατί παρεκκλήσεις οδηγούν ή σε απαράδεκτες λύσεις ή σε αδιέξοδα που εγκυμονούν κινδύνους.

Και όταν οι πολιτικοηθικές αξίες ανατρέπονται, όταν αμέτοχοι βαπτίζονται σε αγωνιστές, όταν η ιστορία πλαστογραφείται, όταν ακόμα η φραστική επίθεση φυλακίζεται για να μην ενοχληθεί ο κατακτητής, όταν η επαναπροσέγγιση που είναι εφικτή μόνο με τον τερματισμό των κηδεμονιών και της κατοχής αντικαθίστατια με παραχάραξη της ιστορίας, τότε η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή».

«(…) Και ξέρετε, η γέρικη γροθιά είναι συχνά πιο επικίνδυνη και πιο αποτελεσματική ακόμα και από τη νεανική».

Συνεχίζουμε και… όποιος αντέξει:

«Δεν θα ανεχθούμε να είμαστε η τελευταία γενιά ε/κυπρίων στην Κύπρο που φιλοξενεί Ομηρικές, κλασικές, Βυζαντινές και νέο-Ελληνικές παραδόσεις.

Ούτε θα ανεχθούμε την πνευματική τρομοκρατία που χαρακτηρίζει τον πατριωτισμό σοβινισμό και μισαλλοδοξία.

Αν δεν αγαπάς το δικό σου λαό δεν μπορείς να αγαπάς κανένα λαό.

Η αγάπη μας όμως δεν εξικνείται στον παραλογισμό της ανοχής της κατοχής και της στέρησης βασικών δικαιωμάτων.»

«Δεν θα ανεχθούμε τον εθνικό αφανισμό.

Ο εθνικός θάνατος είναι για τους βουτυροσπόνδυλους και τους γονατισμένους.

Το επόμενο επιχείρημα του Γιατρού νομίζω ότι αναιρεί όλα όσα είπε πριν για την ιστορία:

«Και η ιστορία δεν προσαρμόζεται σε εθελοδουλικές πολιτικές σκοπιμότητες. Η νέα Γερμανία δεν βρίσκεται στο πολιτικό προσκήνιο γιατί παρασιωπήθηκαν τα ναζιστικά εγκλήματα, αλλά γιατί η ίδια τα αναγνώρισε και τα καταδίκασε».

Εμείς, εκτός από τα εγκλήματα των άλλων, πότε θα αναγνωρίσουμε τα δικά μας;

Ουπς, με συγχωρείτε, εμείς εν τζιαι….

Το πλήρες κείμενο, στη διάθεση οποιουδήποτε το ζητήσει.