ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΑΚΕΛ ΣΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ; ΕΙΔΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΟΥΣ

Για άλλο πράγμα ήθελα να γράψω, άλλο προέκυψε.

Αν και δεν το συνηθίζω, θα ασχοληθώ με το κείμενο που ανάρτησαν στο christofias-watch με τον τίτλο «ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΑΚΕΛ ΣΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ; ΕΙΔΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΚΑΠΗΛΟΥΣ» που δημοσιεύθηκε το Σάββατο, 1 Αύγουστου 2009.
Το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://christofias-watch.blogspot.com/2009/08/blog-post.html

Ο λόγος που κάνω αυτή την ανάρτηση είναι για να καταδείξω για άλλη μια φορά ότι η ιστορία για να αποδειχθεί χρειάζεται ντοκουμέντα. Καλές οι μαρτυρίες αλλά όταν συγκρούονται με τα γεγονότα δημιουργείται πρόβλημα αξιοπιστίας.

Αναδημοσίευσαν, λοιπόν, αβασάνιστα ένα δημοσίευμα από το «Κυπριακό Ποντίκι» που θα πρέπει να πούμε ότι δεν δημοσιεύεται για πρώτη φορά. Πρόκειται για τη γνωστή μέθοδο της ανακύκλωσης κειμένων που μερικοί νομίζουν ότι όσες φορές δημοσιευτούν, τόσο περισσότερη αξιοπιστία αποκτούν.
Μια τέλεια εφαρμογή δηλαδή της γκεμπελικής μεθόδου.

* * *

Μπαίνω λοιπόν στην ουσία.
Δεν ξέρω τους λόγους που ο μ. Λάζαρος Σκαλιστής τα είχε τόσο πολύ με το ΑΚΕΛ.
Ο άνθρωπος αυτός (χωρίς να ξέρω αν είχε δίκαιο ή άδικο, δεν είναι αυτό που εξετάζω), συγκρούστηκε με τον Ε. Παπαϊωάννου, τον Α. Φάντη και τον Γιάννη Κατσουρίδη.
Θεώρησε ότι τον αδίκησαν και από τότε δεν ήθελε να ακούσει για τα τρία αυτά στελέχη του ΑΚΕΛ.
Και κατά καιρούς έδωσε κάποιες συνεντεύξεις με τις οποίες τους κατηγορούσε για διάφορα.
Αυτά που ισχυρίζεται ο Σκαλιστής, τα έχω και σε ηχογραφημένη μορφή.
Λάβετε υπόψη ότι ο Σκαλιστής ήταν ένα πονεμένος άνθρωπος, αφού ήταν ένας από τους εκατοντάδες γονείς αγνοουμένου.

Οι του christofias-watch, λοιπόν, θεωρούν ότι η εν λόγω συνέντευξη αποτελεί «μια ζωντανή μαρτυρία καταπέλτης ενάντια στη νομενκλατούρα της ηγεσίας του ΑΚΕΛ για τη στάση της απέναντι στο πραξικόπημα».

Δεν θα πάρω σημείο προς σημείο τη συνέντευξη αλλά θα σχολιάσω κάποια εξόφθαλμα εξωπραγματικά δεδομένα που λέει ο μ. Σκαλιστής.

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ ότι το πραξικόπημα δεν ήταν ένα στιγμιαίο γεγονός και ότι προετοιμάζετο από καιρό. Ούτε διαφωνώ και με τους στόχους που είχε καθώς και με το ποιοι βρίσκονταν πίσω του.

Λέει ο Σκαλιστής;
«Εκείνο το διάστημα πρέπει να αναφέρουμε ότι, παρόλο που καταδίκαζε το AKEΛ την παρανομία, εν τούτοις περιοριζόταν, βασικά, φραστικά αυτή η καταγγελία, για το θεαθήναι, ενώ στην πραγματικότητα με τους υπεύθυνους της Aθήνας, της φασιστικής δικτατορίας, που ενεργούσαν, υποστήριζαν, οργάνωναν το ενδεχόμενο πραξικόπημα, έδειχναν στάση ανοχής, που ήτο σε βάρος του αγώνα του λαού μας».

Αυτή η αναφορά μπορεί να γίνει πιστευτή μόνο από όσους είτε δεν έζησαν τα γεγονότα είτε δεν έχουν μελετήσει εκείνη την περίοδο.
Το ΑΚΕΛ, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, βρισκόταν σε διαμάχη με τη χούντα. Σίγουρα δεν ήρθε σε ένοπλη ρήξη μαζί της, όπως δεν ήρθε σε ένοπλη ρήξη ούτε με την ΕΟΚΑ Β’. Και ο λόγος ήταν απλούστατος. Δεν υπήρχε η δυνατότητα συγκρότησης παράνομων ομάδων από το ΑΚΕΛ, όπως έγινε με άλλους.
Ο ίδιος ο Μακάριος δεν δεχόταν να εφοδιαστεί το ΑΚΕΛ με όπλα, όπως έκανε με άλλους.

Θα αναφέρω κάτι άγνωστο στους περισσότερους. Στην προπραξικοπηματική περίοδο δημιουργήθηκαν ομάδες περιφρούρησης οι οποίες φρουρούσαν νευραλγικά σημεία της Λευκωσίας και των άλλων πόλεων.
Σε αυτές τις ομάδες συμμετείχαν και μέλη του ΑΚΕΛ. Κάθε απόγευμα, από τα γραφεία της Ε.Ε. του ΑΚΕΛ αναχωρούσαν αυτές οι ομάδες για τα πόστα τους.

Το ΑΚΕΛ, ως η μεγάλη πολιτική δύναμη του τόπου, βρισκόταν σε ευθυγράμμιση με την πολιτική Μακαρίου στην αντιμετώπιση της χούντας η οποία ήταν πολιτική κατευνασμού των εντάσεων και όχι άμεσης σύγκρουσης.

Αυτό, δεν παραπέμπει καθόλου σε όσα αναφέρει πιο πάνω ο Λ. Σκαλιστής.

Γράφει ο Σκαλιστής:
«Θυμούμαι πολύ καλά ότι το AKEΛ εμπόδιζε το δημοσιογραφικό του όργανο, τη "Xαραυγή", να μιλά και να γράφει για τους "μαύρους" συνταγματάρχες της Αθήνας, για να μην τους προκαλούν, όπως έλεγε ο μακαρίτης Γ.Γ. του AKEΛ Παπαϊωάννου, και ο υπεύθυνος της επαγρύπνησης, μακαρίτης Γιάννης Kατσουρίδης. Eκεί που θα έγραφε η "Χαραυγή" για τους πραξικοπηματίες της Ελλάδας, έπρεπε να ήταν αρκετά προσεχτική, και παρόλες τις οδηγίες του καθοδηγητικού πυρήνα του AKEΛ, εξαιτίας της ύπαρξης γνήσιων δημοκρατικών πατριωτών συντακτών της, παρέβαιναν τις εντολές του και δημοσίευαν κριτικές, αυστηρές για τη χούντα των Aθηνών και το ρόλο της στην Κύπρο».

Ούτε αυτό είναι αλήθεια.
Υπάρχουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες δημοσιεύματα της Χαραυγής που ανατρέπουν αυτό τον ψευδή ισχυρισμό.
Οι φωτοτυπίες που ακολουθούν (δειγματοληπτικά από το αρχείο μου) αποδεικνύουν του λόγου το αληθές αλλά και του Σκαλιστή το ψευδές.

Πέραν τούτου, υπάρχουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες ομιλίες ανώτατων και κατώτατων στελεχών του ΑΚΕΛ ενάντια στη χούντα.

Ανάφερα προηγουμένως ότι το ΑΚΕΛ βρισκόταν σε διαμάχη με τη χούντα και την ΕΟΚΑ Β’, όχι όμως σε ένοπλη σύγκρουση. Αυτό είναι γεγονός.

Δεν πρέπει όμως να παραβλέπουμε ότι το ΑΚΕΛ ήταν ο κύριος στόχος της χούντας και της ΕΟΚΑ Β’.

Ο φιλοχουντικός τύπος συχνά ζητούσε να τεθεί το ΑΚΕΛ εκτός νόμου (βλ. Πατρίς 29/12/1966).

Για όλα τα κακά του τόπου (η κακοδαιμονία του) υπεύθυνο ήταν το ΑΚΕΛ (κάτι μου θυμίζει αυτό σήμερα).

Παντού έβλεπαν κομμουνιστικές συνωμοσίες και κατασκοπείες από τους ΑΚΕΛικούς.

Το περιοδικό «Ο Κόσμος Σήμερα» (19/11/1971) αναφέρεται στην κατασκοπεία των σοβιετικών στην Κύπρο και σε άρθρο του «Ποιοι είναι οι Σοβιετικοί κατάσκοποι στην Κύπρο» γράφει ότι;

«Στην κατασκοπευτική δραστηριόιτητα τους οι Σοβιετικοί βοηθούνται από ε/κύπριους στελέχη και μέλη του ΑΚΕΛ».

Σε κάθε σχεδόν έκδοση του το περιοδικό «αποκαλύπτει» εισαγωγές άφθονου οπλισμού από το ΑΚΕΛ που στόχο έχει να καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία!

Και διερωτώμαι, γιατί όλα αυτά τη στιγμή που το ΑΚΕΛ δεν ενοχλούσε τη χούντα, κατά τον Λ. Σκαλιστή;

Οι άνθρωποι της χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ έβαλαν λοιπόν στο στόχαστρο τους το ΑΚΕΛ και τα οικήματα του κόμματος όσο και τα σπίτια στελεχών του σε επαρχιακό και τοπικό επίπεδο ήταν στόχοι βομβιστικών και άλλων επιθέσεων.

Έκρηξη βόμβας στα γραφεία της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ Λεμεσού

Πολυβολισμοί στο σπίτι του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Εζεκία Παπαϊωάννου

Πολυβολισμοί στο οίκημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Πολυβολισμοί στο υπνοδωμάτιο του τότε προέδρου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Μιχάλη Παπαπέτρου

Πολυβολισμοί στο σπίτι του στελέχους της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ Χρ. Ιωαννίδη

Το σπίτι του μέλους του ΑΚΕΛ Παπατά στον Άγιο Τύχωνα, στόχος των ΕΟΚΑΒήτικων στοιχείων

Το 3ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΕΦ είχε μόνιμα στο στόχαστρο του το ΑΚΕΛ και παρακολουθούσε κάθε ΑΚΕΛική κίνηση.

Δεν λέω λόγια του αέρα, ιδού και οι αποδείξεις:

Τέλος, όσον αφορά την αντίσταση του ΑΚΕΛ στο πραξικόπημα έχω να πω το εξής:

Είναι γεγονός ότι την πρωτοκαθεδρία έχει η ΕΔΕΚ για τον απλούστατο λόγο ότι ήταν η μόνη που διέθετε όπλα. Αυτό – θέλω να πιστεύω – δεν το αμφισβητεί κανένας.

Ωστόσο, είναι δεκάδες οι μαρτυρίες ότι ΑΚΕΛικοί προσέτρεξαν για να προσφέρουν στην αντίσταση.

Είναι γεγονός ότι όσοι κατάφεραν να εξασφαλίσουν όπλα αντιστάθηκαν.

Είναι επίσης γεγονός ότι εκατοντάδες μέλη του ΑΚΕΛ συνελήφθησαν στο πραξικόπημα.

Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερες λεπτομέρειες μπορεί να αναζητήσει το βιβλίο που εξέδωσε το ΑΚΕΛ με τον τίτλο «Το Χρονικό της Σύγχρονης Κυπριακής Τραγωδίας» και εκεί θα δει αρκετές μαρτυρίες.

Δεν θα επεκταθώ άλλο.

Θα μείνω μέχρι εδώ. Θεωρώ ότι αυτά είναι τα πιο βασικά και τα πιο ουσιαστικά από τις κατηγορίες εναντίον του ΑΚΕΛ και τα όσα παράθεσα δείχνουν το άστοχο των ισχυρισμών Σκαλιστή.

Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να κρίνει για υπόλοιπα.