Στις 8 Ιανουαρίου 2009 είχα αναρτήσει ένα κείμενο το οποίο αποδείκνυε ότι η συζήτηση και η αποδοχή της Διζωνικής Διζωνικής Ομοσπονδίας είχε αποφασιστεί και έγινε αποδεχτή από την ελληνική πλευρά από τον Νοέμβριο του 1974, πριν ακόμα επιστρέψει στην Κύπρο ο Μακάριος.
Το σημερινό κείμενο θα ενισχύσει την άποψη μου με νέα στοιχεία.
Και αυτά τα στοιχεία προέρχονται από την εφημερίδα «Σημερινή» στα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας της.
Ήταν τότε που η συγκεκριμένη εφημερίδα κατέγραφε τα διαδραματιζόμενα και αποτύπωνε τις πραγματικές εξελίξεις.
Σήμερα προσπαθεί να τις αρνηθεί λέγοντας ότι ο Μακάριος το 1977 δεν υπέγραψε λύση Δ.Δ.Ο.
Επανέρχομαι σε αυτό το θέμα διότι το θεωρώ πολύ σοβαρό. Αποτελεί τη βάση όλων όσων συνέβησαν στην Κύπρο από το 1974 μέχρι σήμερα.
Όπως είναι γνωστό η εφημερίδα αυτή καθημερινά στη δεύτερη σελίδα δημοσιεύει τα πρώτα θέματα από διάφορες εκδόσεις της πριν από μερικές δεκαετίες.
Την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου η αναδρομή έχει τίτλο «Μακάριος – Νενκτάς» και αναφέρεται σε συνάντηση των δύο ηγετών στις 27 Ιανουαρίου 1977. Το δημοσίευμα, δηλαδή αναφέρεται σε συνάντηση πριν από την υπογραφή της Συμφωνίας Κορυφής αφού όπως είναι γνωστό η συμφωνία υπογράφτηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1977.
Αναγράφεται λοιπόν ότι στη συνάντηση της 27ης Ιανουαρίου 1977 οι δύο ηγέτες είχαν μια 3ωρη συνάντηση και την επομένη η εφημερίδα κυκλοφόρησε με τίτλο:
«Η 3ΩΡΗ ΕΠΑΦΗ - Μακαρίου - Ντενκτάς κάλυψε τις βασικές πτυχές του Κυπριακού - 32,8% ΖΗΤΑ Ο ΝΤΕΝΚΤΑΣ ΑΛΛΑ ΛΕΓΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΙΜΟ - Δεν
επιδιώκει -είπε- εγκαθίδρυση συνομοσπονδίας».
Κατά συνέπεια, το να συζητά με τον Ντενκτάς την παραμονή του 32,8% του εδάφους υπό τ/κυπριακή διοίκηση, τι σημαίνει;
Σημαίνει ότι συζητούσαν για 2 ζώνες.
«Μετά την συνάντηση συνήλθε σε κοινή συνεδρία το Υπουργικό και το Εθνικό Συμβούλιο, που ενημερώθηκαν από τον Μακαριώτατο και ενέκριναν ομόφωνα -όπως είπε ο ίδιος ο Πρόεδρος- τον χειρισμό.
Σε δημοσιογραφική διάσκεψη, που δόθηκε στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο στις 6 μ.μ., ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι με τον κ. Ντενκτάς συνηντήθη υπό την ιδιότητά του σαν Τουρκοκυπρίου ηγέτη ύστερα από επιστολή του ιδίου του κ. Ντενκτάς.
Συνεζητήθη κατά την συνάντηση το εδαφικό. Αρχικά ο Ντενκτάς ζήτησε προτάσεις της Ελληνικής πλευράς επί χάρτου.
Ο Μακαριώτατος είπε η συζήτηση να γίνει επί ποσοστών και πρότεινε σαν βάση την πληθυσμιακή αναλογία. Ο κ. Ντενκτάς αντιπρότεινε ποσοστό 32,8% για τους Τούρκους, το οποίο, όμως, χαρακτήρισε «διαπραγματεύσιμο».
* * *
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΡΙΤΗ ΖΩΝΗ
Σύμφωνα δε με την ίδια εφημερίδα, «η ομάδα ερεύνης» της, αποκάλυπτε στις 9 Φεβρουαρίου 1977 ότι γίνονταν σκέψεις για τρεις ζώνες!
Ιδού τι γράφει κάτω από τον τίτλο «Ανιχνεύουν τα παρασκήνια...»
«Η ομάδα ερεύνης της ‘’Σημερινής’’ αποκαλύπτει ύστερα από σειρά επαφών της – ΔΙΑΖΕΥΚΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ - Γίνεται σκέψη και για δημιουργία τρίτης ζώνης υπό τον άμεσο έλεγχο της Κεντρικής Κυβερνήσεως - ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΛΚΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΥΣ», είναι ο τίτλος του κυρίου θέματος της «Σημερινής», ημερομηνίας 9 Φεβρουαρίου 1977, κάτω από τον οποίο γράφει:
Για πρώτη φορά από το 1974 τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες υπάρχει σαφής η διάθεση για την εξεύρεση μιας διευθετήσεως του Κυπριακού αποδεκτής και από τις δύο πλευρές και η οποία να στηρίζεται βασικά στις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Αυτά δήλωσε, μεταξύ άλλων, ξένος διπλωμάτης στην ομάδα ερεύνης της «Σημερινής», η οποία, όπως γράψαμε χθες, είχε νέο κύκλο επαφών με διάφορες προσωπικότητες για την ανίχνευση των παρασκηνίων εν όψει της νέας συναντήσεως Μακαρίου - Ντενκτάς, που πραγματοποιείται το ερχόμενο Σαββατοκυρίακο».
Από το κείμενο εξάγεται το συμπέρασμα ότι Μακάριος και Ντενκτάς συζητούσαν πρώτα για την εφαρμογή ενός συστήματος Ομοσπονδίας το οποίο θα αποτελείτο από 2 ζώνες, ίσως και τρεις.
Αναφέρεται σαφέστατα ο όρος «Κεντρική Κυβέρνηση», γεγονός που παραπέμπει και σε τοπικές κυβερνήσεις.
* * *
Και βάση και αυτά τα δεδομένα καθώς και όσα καταγράφηκαν σε συνέχειες από την πρώτη έκδοση της “Γνώμης”, πιστοποιείται και αποδεικνύεται ότι η Δ.Δ.Ο. δεν εμφανίστηκε μετά τη συμφωνία Κυπριανού Ντενκτάς (όπως υποστηρίζουν κάποιοι) αλλά ήταν η γραμμή την οποία χάραξε ο ίδιος ο Μακάριος και στη συνέχεια προώθησε και συζήτησε με τον Ρ. Ντενκτάς.
Επαναλαμβάνω ότι υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά μεταξύ της Δ.Δ.Ο. που επιδίωκε η τουρκική πλευρά και της Δ.Δ.Ο. που επιδίωκε η ελληνική πλευρά.
Η τουρκική πλευρά μιλούσε για Δ.Δ.Ο. ερμηνεύοντας την ως ύπαρξη δύο ξεχωριστών κρατών τα οποία θα συνεργάζονταν, δηλαδή μια μορφή συνομοσπονδίας, κάτι που απορριπτόταν από την ε/κυπριακή πλευρά, η οποία έδωσε άλλο περιεχόμενο στους όρους.
Κατά συνέπεια, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι αντίθετα με όσα λένε σήμερα κάποιοι, η ε/κυπριακή πλευρά συζητούσε τη λύση της Δ.Δ.Ο. με βάση τη δική της ερμηνεία.
Και είναι λυπηρό να παρατηρείται σήμερα το φαινόμενο, η συγκεκριμένη εφημερίδα υποστηρίζει ότι ο Μακάριος δεν αποδέχθηκε τη Δ.Δ.Ο., αναιρώντας με αυτό τον τρόπο τον ίδιο της τον εαυτό όταν εκείνες τις εποχές πληροφορούσε τους αναγνώστες της για τα τεκταινόμενα. Που σίγουρα ήταν διαφορετικά απ’ όσα λέει το ίδιο έντυπο (αλλά και άλλοι) σήμερα.
18 σχόλια:
Μιχάλη δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να αντιλέγει και να αμφισβητεί πως κάποτε συζητήθηκε η Διζωνικότητα με την έννοια της κυριαρχίας 2 χωριστών περιοχών απο δύο χωριστές αρχές που θα υπάγονται σε μία κεντρική κυβέρνηση..
Ομως αυτά ήταν πριν την ύπαρξη της ευρωπαικής ένωσης - πρίν την υπόθεση ΟΡΑΜΣ και εν έτη 2010 πλέον δεν βλέπω τον λόγο να συζητάμε την ατομική κυριότητα των ΕΚ σε ακόμη εκείνη την περιφέρεια που θα ελέγχουν υποτίθεται οι ΤΚ, Ναι δεν αμφισβητά κανείς τις δύο ζώνες τις δύο πολιτείες που θα υπάρξουν,
Θεωρείς όμως πως διζωνικότητα θα πρέπει να συνεπάγεται και ανταλλαγή περιουσιών;
Εγώ διαφωνώ.
Απο την στιγμή που κυριότητα και υφαρπαγή των περιουσιών μας στο βορρά απο τους Τούρκους δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί ποτέ χωρίς την συγκατάθεση μας θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο τι θα παιχθεί στο περιουσιακό, εκεί θα διαφανούν όλα, ναι φυσικά δεχόμαστε δύο πολιτείες - δύο κράτη δικαίου φυσικά και δεχόμαστε πως οι ΤΚ και οι κάτοικοι του βορρά θα μπορούν να εκλέγουν τον δικό τους εκπρόσωπο που θα ελέγχει την πολιτεία τους; αλλά απο που και ως που να μην μπορούν -αν θέλουν να εκλέξουν- εγγλέζοκύπριο η ΕΚ ή ξερω γω τι; Γιατί να τους το απαγορεύσει το σύνταγμα;
Πρέπει επίσης ως ΕΚ να ξεκαθαρίσουμε πως δεν συζητάμε ούτε την υφαρπαγή περιουσιών αναλόγως εθνικότητας όταν συζητάμε την Διζωνικότητα.
Αλλο πράγμα το ένα άλλο το άλλο.
Επομένως για μένα ανταλλαγές εδαφών με πρόνοιες τύπου Ανναν των 2-3 της εκάστοτε περιουσίας των προσφύγων δηλαδή, θα πρέπει να είναι έκτος συζήτησης σήμερα.
Εκτός και αν μιλάμε για ανταλλαγή ίσης αξίας γης στο Βορρά με ΤΚ περιουσίας στον Νότο και κατόπιν προσωπικής έγκρισης και αποδοχής του ιδιοκτήτη και όχι μαζικής αποδοχής ανταλλαγής μέσω δημοψηφίσματος.
Επιπλέον η λύση όπως και αν λέγεται θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο πως δεν ακυρώνει το διεθνές δίκαιο ούτε και τα προσωπικά δικαιώματα του εκάστοτε πολίτη σε αυτό.
Kyriako σε χαιρετώ
Νομίζω υπάρχει μια παρεξήγηση.
Εκείνο που ισχυρίζομαι είναι ότι στα αρχικά στάδια (αλλά και αργότερα και κατά διαστήματα) οι δύο πλευρές συζητούσαν για δικοινοτικότητα και η κάθε πλευρά έθετε τους δικούς της όρους.
Εκείνο που είπα είναι ότι όταν η δική μας πλευρά μιλούσε για διζωνικότητα, αρχικά της έδινε την ερμηνεία που έδιναν και οι Τούρκοι, δύο κράτη.
Αργότερα και ειδικά μετά τη συμφωνία Μακαρίου Ντενκτάς τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πιο συγκεκριμένα και να περνά η ε/κυπριακή θεώρηση, δύο συνιστώσες πολιτείες και μία κεντρική κυβέρνηση.
Για το θέμα των περιουσιών η ε/κυπριακή πλευρά επιμένει στο ότι εκείνος που θα πρέπει να αποφασίσει για τα τι θα γίνουν οι περιουσίες στα κατεχόμενα θα πρέπει να είναι ο ιδιοκτήτης και όχι ο σημερινός χρήστης. Ο ιδιοκτήτης θα έχεις την επιλογή να την κρατήσει, να την πουλήσει να την ανταλλάξει ή να την αποζημιωθεί.
Η ε/κυπριακή πλευρά έχει την άποψη ότι η δικοινοτικότητα μπορεί να εκφραστεί μέσα από τον έλεγχο της κάθε περιοχής από την αντίστοιχη κοινότητα και αποδεσμεύει αυτό το θέμα από την πληθυσμιακή αναλογία.
Αυτά, κατά την άποψη μου μας απομακρύνουν από τις πρόνοιες του Ανάν.
και πάλι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά φίλε Μιχάλη,
Ναι στη Δημιουργία δύο κρατιδίων, OK αλλά απο που και ως που αυτός που θα κατοικεί /διοικεί κτλ θα πρέπει να είναι ες αεί ΤΚ ή ΕΚ και όχι απλά κύπριος? Δηλαδή να μην μπορεί να βάλει υποψηφιότητα κάποιος να μην μπορεί να ψηφίσει να μην μπορεί να αγοράσει να μην μπορεί να πουλήσει να κατοικήσει απλά και μόνο επειδή έτυχε να ανήκει στην άλλη κοινότητα?
δεν ασπάζομαι την Λουκαιδίστηκη σχολή σκέψης εδώ αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε πως εκτός απο το εδαφικό και εδώ υπάρχει ένα θέμα.. έτσι;
Εγώ στην τελική θα έλεγα παρά συνταγματική κατοχύρωση της ανωμαλίας καλύτερα να υπάρχει αναγνώριση του εδαφικού status quo αλλά όμως με αντάλλαγμα για την δική μας πλευρά την άμεση εξομάλυνσή και εφαρμογή του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου στο επανενωμένο πλέον νησί, δηλαδή:
ΟΚ, κύριοι μένουμε όπως είμαστε, καμία νέα μετακίνησή προσφύγων, (απλά επιστροφή όσων περιουσιών δεν έχουν αξιοποιηθεί για σκοπούς στέγασης) αλλά απο εδώ και πέρα- απο την επόμενη μέρα- είμαστε ένα ενιαίο ομοσπονδιακό κράτος με ελεύθερη διακίνηση ελεύθερη αγορά και πλήρη ενσωμάτωση και εφαρμογή ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου σε όλη την επικράτεια. θα υπάρχει μια μορφή ομοσπονδιακής κυβέρνησης που θα καθορίζεται απο κοινού και θα υπάρχουν δύο πολιτείες που θα εκλέγουν τον κυβερνήτη τους.
Κατεμέ εκατό φορές καλύτερη μια τέτοια λύση απο μια νέα συνταγματική κατοχύρωση διαχωρισμού...
Κόκκινε Ιαβέρη πες αλεύρι,ο...Κουλίας σε γυρεύει!
@ kyriakos
Ποτέ δεν είπα ότι τα πράγματα είναι απλά.
Όμως, κατά την άποψη μου το πρόβλημα είναι ότι θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα χωρίς να είναι δεδομένα.
Πάνω κάτω αυτά που λες είναι οι προτάσεις που κατέθεσε η ε/κυπριακή πλευρά στις συνομιλίες.
Το κράτος θα είναι δικοινοτικό. Αυτό σημαίνει ότι οι δύο κοινότητες θα έχουν αποτελεσματική συμμετοχή στην εξουσία.
Η θέση της ε/κυπριακής πλευράς είναι ότι στις δύο πολιτείες οι διαμένοντες θα έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι σε όλες τις βαθμίδες πλην της βουλής.
Στη βουλή η κάθε κοινότητα θα εκλέγει τους δικούς της.
Ο πρόεδρος και αντιπρόεδρος θα εκλέγονται επίσης απ’ όλο το λαό.
Όσον αφορά τις αγοραπωλησίες δεν έχω υπόψη μου τι μπορεί να προνοεί η συμφωνία.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι η και πάλι η ε/κυπριακή θέση είναι ότι θα μπορούν όσοι θέλουν να επιστρέψουν στις περιουσίες τους (μετά που θα γίνει αυτό που έγραψα στο προηγούμενο σχόλιο μου) αλλά σε θέματα βουλής θα ψηφίζουν για την ε/κυπριακή και τ/κυπριακή αντίστοιχα.
Όλα αυτά είναι πάνω στο τραπέζι και συζητούνται και καταλαβαίνεις ότι δεν μπορούμε από τώρα να γνωρίζουμε ποια θα είναι η κατάληξη για να την κρίνουμε.
Και δεν είναι τυχαίο το ότι κάθε φορά λέω ότι δεν πρέπει εκ προοιμίου να εγκρίνουμε και να απορρίπτουμε την όποια συμφωνία αν δεν υπάρξει κατάληξη.
Διότι μπορεί κάτι το οποίο θεωρείται τώρα ως δεδομένο αύριο να μην είναι.
Ελπίζω να σε κάλυψα.
@ Ανώνυμος
Το τηλέφωνο μου το έχει…
Κόκκινε Ιαβέρη πες αλεύρι, ένα.....γκομενάκι γνωστό σε γυρεύει!!!
Ωχ, τι διαβάζω; Είσαι και μεγάλος γυναικοκατακτητής;
Ρε ανώνυμε είναι τελείως κρετίνος.
Θέλω μια διπλή πίτα με γύρο από όλα παρακαλώ!
Μιχάλη, προσωπικά αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό του Κυριάκου και θεωρώ πως είναι μια σοβαρή προσέγγιση.
Πίσω από αυτές τις σκέψεις νομίζω πως υπάρχει μια δικαιολογημένη επιφύλαξη.
Με άλλα λόγια (που λέγαμε κάποτε στον Άστρα)
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν αύριο η Κύπρος θα είναι Δ.Δ.Ο ή οτιδήποτε άλλο.
Δεν με ενδιαφέρει δηλαδή η ταμπέλα.
Με ενδιαφέρει όμως η ουσία.
Και η ουσία είναι πως θα πρέπει να γίνει κατά κάποιο τρόπο απόλυτα βέβαιο πως η οποια λύσις δεν θα καθιστά α) το Τ/Κ κρατίδιο προέκταση της Άγκυρας και β) το αντίστοιχο Ε/Κ ελεγχόμενο από τις βουλές του του Τ/Κ.
Για αυτό και πολλοί, νιώθουν πως στις προτάσεις που συζητούνται αυτή την εποχή υπάρχει μία έντονη καταστρατήγηση της βασικής αρχής της Δημοκρατίας, στην οποία διοικεί η πλειοψηφία και ελέγχει η μειοψηφία.
Το εξαιρετικά λεπτό σημείο εδώ είναι πως αρκετοί ΄τοαν εκφράζουν αυτές τις επιφυλάξεις τις εκφράζουν με έναν τρόπο που μοιάζει σαν μην αποδέχονται ισότιμα τους Τ/Κ. Το πρόβλημα όμως ΔΕΝ είναι...ρατσιστικό αλλά καθαρά Πολιτικό.
Προχθές συνάντησα στο περίπτερο δυο παιδιά. Ένα ζευγάρι. Τουρκοκύπριος με Ελληνοκύπρια. Δυο παιδιά, αυτό που λέμε "χάρμα". Μιλήσαμε λίγη ώρα και φύγαμε. Μετά, σκεπτόμουν όλο το βράδυ: ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ.
Και αυτή, θα ήταν πιστεύω αν είχε αφεθεί στα χέρια των ανθρώπων της.
Να μην πολυλογώ, το πως φτάσαμε ως εδώ είναι λίγο πολύ γνωστό.
Και δυστυχώς, οι βουλές της Τουρκικής Πολιτικής πουθενά δεν συμπίπτουν με το χαμόγελο και το ωραίο μυαλό του Τ/Κ που συνάντησα και πολλών άλλων συμπατριωτών του.
Τις θέσεις μου τις ξέρεις.
Γνωρίζεις πως θεωρώ επείγουσα ανάγκη την επίλυση του Κυπριακού.
Και γιατί όσο συνεχίζεται η παρούσα κατάσταση η αλλοτρίωση θα ανεβαίνει κατακόρυφα στα κατεχόμενα, και γιατί θα συνεχίσουμε να έχουμε για ρκετό καιρό ακόμα δίπλα μας ένα παράνομο "κράτος" που θα καλλιεργεί το έγκλημα και το ξέπλυμα και, και, και, και...
Όμως κάτι, πρέπει να με πείσει πως η Κύπρος δεν θα μετατραπεί σε υποχείριο της Τουρκικής στρατηγικής για πλήρη έλεγχο της ευρύτερης περιοχής. Κάτι που ήταν πάντα στις επιδιώξεις της και τώρα, έχει γίνει φανερή προτεραιότητα και λίαν εφικτή, εφ όσον δυστυχώς μοιάζει να είναι ο μόνος δυνατός παίκτης στην περιοχή.
Η Ε/Κ πλευρά, είναι πλήρως απογαλακτισμένη από την Ελλάδα. Εύλογο. Η Τ/Κ είναι πλήρως εξαρτημένη από την Άγκυρα.
Επίσης εύλογο υπό τις παρούσες συνθήκες.
Ποιο μοντέλο είναι αυτό Μιχάλη μου που θα εξασφαλίσει πλήρως σε μια ενδεχόμενη λύση
1. Τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου από τους Κυπρίους και μόνον και,
2. Την πραγματική ισότητα των πολιτών της νήσου- δηλαδή τις αρχές της Δημοκρατίας;
Μόνο εγώ ξέρω πόσο θέλω να "πεισθώ". Αλλά ακόμα, δεν.
.....εφτασε!
Μιχαλάκη σέξι-μπόι!!!!!!!!!!!!!!!
Σίγουρα όποιος εκπροοιμίου κρίνει αρνητικά ή θετικά την λύση βλέπει επιφανειακά τα πράγματα, η ταμπέλα δεν παίζει κανένα ουσιαστικό ρόλο,
Για παράδειγμα θα μπορούσε αύριο η Τουρκία να πει αποδέχομαι κοινό κράτος- ένα πολίτης μια ψήφος, αν αποδεχθείτε εσείς πως οι Τούρκοι Ευρωπαίοι πολίτες θα έχουν τα ίδια δικαιώματά με ένα Γερμανό ευρωπαίο πολίτη στην Κύπρο (Δηλ να μην έχουν κανένα περιορισμό στην πρόσβαση-μετάβαση - εργασία - εγκατάσταση τους στο Νησί, ε;)
Ολοι διαβάσαμε τι λεέι η συνθήκη του Μάστριχ για τα δικαιώματά ψήφου των Ευρωπαίων πολιτών ετσι; Ακόμα και αν η βάση συνομιλίας και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ ήταν οτιδήποτε πιστεύω η Τουρκία θα έβρισκε τρόπο εαν και εφόσον το επιθυμούσε. είτε να μπλοκάρει τις συνομιλίες είτε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της. Επομένως προσεγγίσεις της ταμπέλας ή δαιμονοποιήσεις της Λύσης απο πριν κρύβουν κατεμέ είτε πονηράδα είτε αφέλεια. Η κάθε λύση θα πρέπει να εξεταστεί συνολικά στα θετικά και τα αρνητικά της και να δούμε προς τα που γέρνει η πλάστιγγα.
Ομως Μιχάλη να σε ρωτήσω κάτι..
Σίγουρα η αλλαγή απλά μιας ταμπέλας όπως επιθυμούν κάποιοι με επιχείρημα πως η ΔΔΟ είναι τάχατες ρατσιστική κτλ. δεν βοηθά, μήπως όμως στη τελική η υπάρχουσα βάση Λύσης έχει τόσο εύρος ως έννοια και ορολογία που είναι πραγματικά αδύνατον να βρεθεί συναινετική λύση;
Αν ασπούμε αποτύχουν και αυτές οι συνομιλίες με ξεκάθαρη ευθύνη φυσικά της άλλης πλευράς (ελπίζω) Δεν θα ήταν μια καλή ευκαιρία να απευθυνθούμε προς τον ΟΗΕ και να ζητήσουμε ένα καλύτερο ξεκαθάρισμα της βάσης ούτως ώστε να γίνει πιο συγκεκριμένη η επιδιωκόμενη λύση;
Φυσικά καταλαβαίνω πως αυτό κρύβει τεράστιες παγίδες αφού και το 2004 ξεκαθάρισμα έκαμε ο ΟΗΕ εξάλλου.
Αλλά χάριν συζήτησης ρε παιδί μου ως βάση λύσης, μπορούμε να πετύχουμε κάτι καλύτερο τώρα ως μέλη της ΕΕ; ή όλα αυτά είναι κουβέντες του αέρα και καλύτερα ψηφίσματα απο τα υπάρχουσα δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχουμε ποτέ;
Εσύ τι πιστεύεις;
Υπάρχει λόγος αλλαγής βάσης αν είναι να περιορίσουμε τις Τουρκικές και τις ΕΚ μανούβρες, ούτως ώστε να πετύχουμε τελικά μια λύση και να μην διαπραγματευόμαστε ες αεί;
@ politispittas
Δεν αμφιβάλλω ότι το σκεπτικό του Κυριάκου είναι μια σοβαρή προσέγγιση.
Και θα συμφωνήσω και μαζί σου ότι το ζητούμενο δεν είναι η ταμπέλα αλλά το περιεχόμενο από το οποίο θα κρίνουμε μια τυχόν συμφωνία τόσο για τα θετικά και τα αρνητικά της όσο και για το αν πρόκειται για ομοσπονδία ή συνομοσπονδία.
Πιστεύω επίσης ότι όλοι μας έχουμε έγνοιες, ανησυχίες, προβληματισμούς και επιφυλάξεις. Κατά την άποψη μου όποιος λέει ότι δεν τον απασχολούν αυτά δεν λέει την αλήθεια.
Θα συμφωνήσω ακόμα μαζί σου ότι το πρόβλημα είναι καθαρά πολιτικό. Αν κάποιοι αποδέχονται ή όχι την (πολιτική) ισοτιμία (και όχι ισαριθμία) των τ/κυπρίων είναι άλλο θέμα.
Εφόσον λοιπόν το θέμα είναι πολιτικό, η πολιτική συμφωνία που έγινε ήδη από το 1977 και την οποία ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ Ή ΠΡΟΕΔΡΟΣ (πλην του Ευρωκό και αυτό είναι προς τιμήν του) δεν ζήτησε την καταστρατήγηση της και γι αυτό όλοι οι πρόεδροι μας συνομιλούσαν στη βάση της συγκεκριμένης συμφωνίας.
Και η συμφωνία αυτή μιλά για Διζωνικότητα η οποία σημαίνει (όπως προανάφερα) αποτελεσματική συμμετοχή των τ/κυπρίων στην άσκηση εξουσίας.
Αργότερα προστέθηκε και η πολιτική ισότητα που σημαίνει ότι οι δύο κοινότητες είναι ισότιμες. Δεν μιλούμε δηλαδή πλέον για πλειοψηφία και μειοψηφία αλλά για δύο ισότιμες κοινότητες.
Θυμίζω μάλιστα ότι αυτό στην ουσία ίσχυες από το 1959 με τις συμφωνίες Ζυρίχης που η μειονότητα αναβαθμίστηκε σε κοινότητα.
Όλα αυτά δεν πρέπει να τα αφήνουμε έξω από τις αναλύσεις μας και τα συμπεράσματα μας.
Ως προς το καίριο ζήτημα των παρεμβάσεων της Τουρκίας είναι μια βάσιμη ανησυχία. Έχω όμως την άποψη ότι από τη στιγμή που μια συμφωνία θα έχει και τη συγκατάθεση της Άγκυρας και δεν θα υπάρξει καμία ενέργεια που να ωθεί προς αθέτηση συμφωνιών, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος για την Τουρκία για να παρεμβαίνει.
Άλλωστε δεν μας λένε κάποιοι ότι η λύση που προωθείται είναι ευθυγραμμισμένη με τα συμφέροντα της Άγκυρας; Προς τι λοιπόν (αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο) να πάει η ίδια η Τουρκία κόντρα στα συμφέροντα της; (Μου θυμίζει αυτό το παράλογο που ακούγαμε το 2004 ότι το σχέδιο εξέφραζε 100% τα συμφέροντα της Τουρκίας και από την άλλη μας έλεγαν ότι η Τουρκία δεν θα εφαρμόσει τη συμφωνία!)
Εν πάση περιπτώσει, εκείνο που θα μας πείσει αν θα μετατραπεί η Κύπρος σε υποχείριο της Άγκυρας ή όχι θα είναι και πάλι το αποτέλεσμα των συνομιλιών.
@ kyriakos
Συμφωνώ με την πρώτη παράγραφο της τελευταίας παρέμβασης σου.
Το ερώτημα που θέτεις είναι καίριο.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για λύση.
Και εξήγησα πολλές φορές ότι όταν μιλώ για λύση εννοώ τη λύση της Δ.Δ.Ο.
Διότι υπάρχουν και άλλες μορφές λύσης, η συνομοσπονδία, η διχοτόμηση, η προσάρτηση κ.ά.
Σε περίπτωση αποτυχίας και αυτής της προσπάθειας ναι, θα πρέπει να αναζητήσουμε άλλη μορφή. Μόνο που αυτή η προσπάθεια θα είναι ακόμα πιο οδυνηρή και πιο τραγική για την ε/κυπριακή κοινότητα.
Διότι μέχρι να υπάρξει συμφωνία θα περάσει άλλη μια δεκαετία με παγίωση νέων τετελεσμένων που θα αλλάξει παντελώς τα δεδομένα τα οποία θα οδηγήσουν στην οριστική τουρκοποίηση των κατεχομένων.
Με ανησυχεί επίσης το ενδεχόμενο όχι απλά αναβάθμισης αλλά αναγνώρισης των κατεχομένων. Σε μια τέτοια περίπτωση θα πάνε όλα του βρόντου.
Είναι γι αυτό που θεωρώ (και μακάρι να βγω ψεύτης) ότι τυχόν αλλαγή πλεύσης (με ή χωρίς την κατάρρευση των συνομιλιών) δεν θα είναι υπέρ μας.
Όσον αφορά την Ε.Ε. δεν πιστεύω ότι καίγεται για τη μορφή λύσης. Μπορεί να μας παραμύθιαζαν κάποτε ότι η ένταξη θα φέρει μια σωστή λύση, αλλά η τραγική πραγματικότητα άλλα λέει.
Διότι πολλοί από εμάς δεν κατάλαβαν ότι η πολιτική δεν βασίζεται πάνω στην αγάπη αλλά πάνω στα συμφέροντα.
Αν λοιπόν το συμφέρον της Ε.Ε. είναι να κλείσει η τρύπα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, πιστεύω ότι δεν θα έχουν πρόβλημα να αποδεχτούν οποιαδήποτε λύση.
Γι αυτό δεν πείθει και η στάση που κράτησε η Ε.Ε. το 2004;
Πιστευω κι εγω ότι εχει δικαιο ο Μιχάλης.
Ούλλοι μας έχουμε ανησυχίες αλλά δεν μπορούν να απαντηθούν αν δεν έχουμεν κάτι συγκεκριμένο.
Σε αυτό θα συμφωνήσω. Όπως και κατανοώ πλήρως το σκεπτικό του Μιχάλη.
Αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι αν και όταν έρθει πρόταση λύσης να υπάρξει ενδελεχής ενημέρωση, πολύπλευρη και ξεκάθαρη με απαντήσεις πλήρεις σε όλα τα ερωτήματα και τις ανησυχίες όλων των πλευρών. Μιλάμε για το αν θα υπάρξει Αύριο στον τόπο και όχι για κάτι που αν μας "κάτσει" θα φύγει όπως ήρθε. Αλλο να πηδάς στη θάλασσα για να κολυμπήσεις σε έστω καινούργια νερά και άλλο στο κενό χωρίς αλεξίπτωτο.
Δημοσίευση σχολίου