Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Ιάκωβος Πατάτσος (ΠΡΟΣΘΗΚΗ)

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ντερβίς Αλί Καβάζογλου και Ιάκωβος Πατάτσος

Απάντηση στον Χάρη Φεραίο


Δυστυχώς στην Κύπρο πάσχουμε σε ζητήματα ιστορίας.
Φήμες θεωρούνται από ορισμένους ως γεγονότα ενώ γεγονότα αποκρύβονται και παραγράφονται με τη μεγαλύτερη ευκολία και χωρίς καμία τύψη συνείδησης από αυτούς που προβαίνουν σε αυτές τις ενέργειες.

Αναφέρομαι σε αναφορά του κ. Χάρη Φεραίου στη «Σημερινή» της Κυριακής (25/4/2010) με τον τίτλο «Προς ΕΔΟΝόπουλο επιστολή» και στον ισχυρισμό του ότι ο Ντερβίς Αλί Καβάζογλου είχε ανάμιξη στη σύλληψη του αγωνιστή Ιάκωβου Πατάτσου.

Γράφει στο υστερόγραφο του:
«Με την ευκαιρία να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι: Μήπως έχεις υπόψη σου αν εκείνος ο Ντερβίς Καβάζογλου, που κυνήγησε και συμμετείχε στη σύλληψη του Ιάκωβου Πατάτσου, είναι ο ίδιος μ’ αυτόν που κάθε χρόνο τιμάτε στο Δάλι με τυμπανοκρουσίες, ενίοτε και δάκρυα;» http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/politics/260545

Ο ισχυρισμός του κ. Φεραίου προέρχεται από αναφορά σε ένα από τα βιβλία του Γ. Σπανού και που κατά καιρούς ανακυκλώνεται.
Ο κ. Σπανός παρουσίασε ως γεγονός τον ισχυρισμό ότι ο Καβάζογλου ήταν αυτός που συνέλαβε τον Πατάτσο μετά την εκτέλεση του Κόδρου που έγινε στην τούρκικη συνοικία της Λευκωσίας.
Στην εκπομπή του ραδιοφώνου του «ΛΟΓΟΥ» «Μνήμη και χρέος» (4 Απριλίου 2001) και με φιλοξενούμενο τον Αιμίλιο Πατσαλίδη, ο κ. Σπανός προσπάθησε (χωρίς επιτυχία) να εκμαιεύσει από τον φιλοξενούμενο του τη δήλωση εμπλοκής του Καβάζογλου, παρά το γεγονός ότι ο φιλοξενούμενος δήλωνε άγνοια.
Μάλιστα ο κ. Πατσαλίδης έλεγε ότι τον Πατάτσο τον συνέλαβε ένας Τούρκος αστυνομικός.

Μετά την επιμονή του κ. Σπανού στην εμπλοκή Καβάζογλου, επικοινώνησα μαζί του και όπως μου ανέφερε την πληροφορία αυτή του την έδωσε ο Γιώργος Παλαιολόγος που συμμετείχε στην ομάδα εκτέλεσης μαζί με τον Πατάτσο.

Αμέσως μετά επικοινώνησα και με τον κ. Παλαιολόγο και τον πληροφόρησα για το τι λέχθηκε στη συγκεκριμένη εκπομπή το απόγευμα.

Εξεπλάγη και μου δήλωσε κατηγορηματικά ότι κάτι τέτοιο δεν είπε στον κ. Σπανό. Αντίθετα, μου είπε ότι ο Καβάζογλου είναι τον ίδιο που προσπάθησε να παρεμποδίσει και να συλλάβει. Τον Πατάτσο δεν γνωρίζει ποιός τον συνέλαβε. Απλά μου ανάφερε ότι μπορεί μετά από το δικό του επεισόδιο, δεν αποκλείεται ο Καβάζογλου να κατευθύνθηκε προς τον Πατάτσο και να τον συνέλαβε.

Του ζήτησα να μου περιγράψει τη σκηνή με τον Καβάζογλου. Μου είπε ότι ενώ προσπαθούσε να διαφύγει με το ποδήλατό του, ένας τούρκος που ερχόταν από απέναντι, προσπάθησε να τον ανατρέψει, ρίχνοντας το ποδήλατο του πάνω στο δικό του. Ο Παλαιολόγος με μια στραβοτιμονιά τον απόφυγε και έτσι γλύτωσε.

Σε ερώτηση μου αν γνώριζε τον Καβάζογλου προσωπικά, μου απάντησε ότι τον γνώριζε εξ όψεως, διότι και ο ίδιος μεγάλωσε στην τούρκικη συνοικία. «Τον έβλεπα συχνά, όπως και άλλους τούρκους, αλλά δεν ήξερα το όνομα του».
Πώς ήξερε τότε ότι ήταν ο Καβάζογλου;
«Τον αναγνώρισα όταν το 1965, μετά τη δολοφονία του, είδα τη φωτογραφία στην εφημερίδα».

- Καλά κ. Παλαιολόγο, μετά από 9 χρόνια θυμηθήκατε το πρόσωπο του;
- Σου είπα ότι τον έβλεπα συχνά όταν έμενα στην τούρκικη συνοικία, αλλά δεν ήξερα το όνομά του. Όμως θυμόμουν τη φυσιογνωμία του.
- Είστε 100% σίγουρος ότι ήταν εκείνος;
- Έτσι πιστεύω!»

Τότε τον πληροφόρησα ότι σύμφωνα με τις ασφαλείς και διασταυρωμένες πληροφορίες που έχω συλλέξει, ο Καβάζογλου δεν έμενε στην τούρκικη συνοικία αλλά στην Ομορφίτα.
- Δεν ξέρω, τι να σου πω;

Του είχα πει ότι ο Καβάζογλου διέθετε μαγαζί στη συνοικία, αλλά από τις 13 του Δεκέμβρη 1955 που οι Άγγλοι έκλεισαν την εφημερίδα «Ινκιλαμπσιή» που εξέδιδε, έφυγε – γιατί ήταν στο στόχαστρο των τούρκων εθνικιστών – και κρυβόταν είτε στο οίκημα της ΠΕΟ στην ελληνική περιοχή, είτε σε σπίτια στελεχών του ΑΚΕΛ που μαρτυρούν επί τούτου. Τον πληροφόρησα ακόμα ότι από τότε δεν ξαναπήγε στη συνοικία εκτός από δύο φορές, τέλος του ’56 και αρχές του ’57, αλλά και τις δύο φορές επιχείρησαν να τον δολοφονήσουν.

- Δεν ξέρω, πρώτη φορά το ακούω αυτό.
- Άρα πώς είναι δυνατόν ένας κυνηγημένος να κυκλοφορεί έτσι ελεύθερα και μάλιστα να συλλαμβάνει και αγωνιστές; Συνεπώς, γι’ αυτό σας ρωτώ αν είστε σίγουρος.
- Δεν ξέρω, εγώ όταν είδα τη φωτογραφία υπέθεσα ότι ήταν αυτός.

Μετά από αυτά επικοινώνησα ξανά με τον Γ. Σπανό και του τα ανάφερα. Αυτός επέμενε ότι η μαρτυρία του Παλαιολόγου είναι ηχογραφημένη.
Μετά μου είπε ότι ο Παλαιολόγος του είπε ότι τον παρεμπόδισε και τον ίδιο ο Καβάζογλου, τον έριξε κάτω από το ποδήλατο, τον άρπαξε και τον κρατούσε σφικτά, μέχρι που κατάφερε και του ξέφυγε.
Απάντησα ότι κάτι τέτοιο δεν μου είπε και του ανάφερα το περιστατικό με το ποδήλατο.

Μετά από όλα αυτά ο κ. Γιάννης Σπανός, στην επόμενη εκπομπή (11 Απριλίου) προέβη σε επανόρθωση.

Μετά από αυτές τις διευκρινήσεις θεωρώ ότι δεν μπορεί να συνεχίζεται η ανακύκλωση ανακριβειών και πληροφοριών που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

______________________________

Στη Σημερινή (4/5/2010) επιχειρήθηκε να απαντήθεί το υπό ανάρτηση άρθρο μου και το οποίο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Γνώμη" που κυκλοφορεί.
Το άρθρο είναι το ακόλουθο:

Πότε έφυγε ο Καβάζογλου, ανιστόρητε;

Πράγματι «στην Κύπρο πάσχουμε σε ζητήματα ιστορίας», όπως ακριβώς το γράφει σε «ανοικτή του επιστολή προς Χάρη Φεραίο» ο Ακελικός δημοσιογράφος, στη νέα εβδομαδιαία «Γνώμη» της 30.4.10, κ. Μιχάλης Μιχαήλ, υπό τον τίτλο «Ντερβίς Καβάζογλου και Ιάκωβος Πατάτσος».

Εκείνο το «πάσχουμε», μάλλον δεν είχε δόσεις δικής του αυτοκριτικής. Όμως το δημοσίευμά του προτείνεται ως τεκμήριο ότι όντως ο ίδιος πάσχει σε ζητήματα ιστορίας. Κατ’ ακρίβειαν μοιάζει πρόδηλα ανεπαρκής και… ανειδίκευτη η ενασχόλησή του...

Ύψιστη προσπάθεια κατέβαλε για ν’ αποδείξει ότι ο ηρωικός νεκρός του 1965 Καβάζογλου, «από τις 13.12.1955 που οι Εγγλέζοι έκλεισαν την εφημερίδα του "Ινκιλαμπσιή", έφυγε από την τουρκική συνοικία όπου διέμενε και κρυβόταν είτε στο οίκημα της ΠΕΟ είτε σε σπίτια στελεχών του ΑΚΕΛ που μαρτυρούν επί τούτου». Δεν ανέφερε ΚΑΝΕΝΑ όνομα εξ εκείνων που «μαρτυρούν»! Ούτε κάποιαν άλλη πηγή προς διασταύρωση των ισχυρισμών του! Ενώ όμως ο ίδιος ο κ. Μ.Μ. σιώπησε, ΥΠΑΡΧΟΥΝ από 45 χρόνια δημοσιευμένες, επώνυμες και ενυπόγραφες μαρτυρίες ΑΚΕΛΙΚΩΝ, τότε φίλων του Καβάζογλου, που τον διαψεύδουν και τοποθετούν χρονικά τη φυγή του Καβάζογλου από την τουρκική συνοικία στον ελληνικό τομέα, ΟΧΙ την… 13.12.1955 αλλά ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ αργότερα, «μετά τα γεγονότα του 1958»:

- 1. Πανίκος Παιονίδης στο άρθρο του «Το γελαστό παιδί», στην εφημερίδα «Χαραυγή» 14ης Απριλίου 1965.
- 2. Ιάκωβος Ρωσσίδης στο χρονογράφημά του «Ελεγειακό (ΙΙ)» για τον Καβάζογλου, στη «Χαραυγή» 15ης Απριλίου 1965.
- 3. Κιαμίλ Τουντζέλ, Τ/κ βετεράνος συνδικαλιστής, στο βιογραφικό του Καβάζογλου στο ένθετο «Αναδρομές» της εφημερίδας «Εργατικό Βήμα» της ΠΕΟ, έκδοση Απριλίου 2004.
- 4. Χριστάκης Βανέζος (τότε του ΑΚΕΛ), φίλος και ενίοτε συγκάτοικος του Καβάζογλου, στο 135 σελίδων βιβλίο του με τίτλο «DERVIS ALI KAVAZOGLOU», που κυκλοφόρησε ελληνιστί το 2008.

Όψιμος «καβαζογλου-λόγος» «ιστορικός» ο κ. Μ.Μ., θα έπρεπε ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ να διαβάσει την ήδη υπάρχουσα βιβλιογραφία. Να ΜΗΝ την αποκρύβει. Και να ΜΗΝ τη «θάβει» με τις αναπόδεικτες, δήθεν «ασφαλείς και διασταυρωμένες πληροφορίες» που ισχυρίζεται ότι «έχει συλλέξει», αλλά… παραλείπει να παραθέσει ΕΣΤΩ και μία. Έτσι ώστε να μην «πάσχουμε» εξαιτίας του σε… ζητήματα ιστορίας!

* * *

Κάποιοι νόμισαν ότι έπιασαν λαυράκι.

Επισημαίνω ότι το συγκεκριμένο άρθρο - απάντηση - δεν ασχολείται με την ουσία αλλά επικενρώνεται σε ειρωνικά σχόλια κατά του γράφοντος.

Επειδή τα στοιχεία υπάρχουν θα παρουσιαστούν σε επόμενη ανάρτηση.
Γι αυτό όσοι πιθανόν χάρηκαν νομίζοντας ότι με έχουν εκθέσει, ας κάνουν ολίγην υπομονή...