ΤΟ «ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΗΘΟΣ ΤΟΥ

Αν η εφημερίδα «Το Κυπριακό Ποντίκι» είναι η έκφραση των υποστηρικτών της μη λύσης του κυπριακού στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (Δ.Δ.Ο.) δεν πρέπει να διερωτόμαστε γιατί κάποιοι πολιτικοί εκφραστές αυτής της παράταξης έχουν χάσει το μέτρο και ανοίγουν το στόμα τους και λένε ότι θέλουν.

Οι εκδότες της εφημερίδας έχουν χάσει το μέτρο και θεωρούν ότι με το πρόσχημα της σάτιρας μπορούν να βρίζουν και να χυδαιολογούν.

Διαβάζοντας τακτικά την εν λόγω εφημερίδα διαπιστώνουμε ότι εβδομάδα με την εβδομάδα πέφτουν ακόμα πιο χαμηλά και συναγωνίζονται το ιστολόγιο Christofias Watch το οποίο και διαφημίζουν σε κάθε έκδοση.

Ρίχνοντας μια ματιά στην τελευταία έκδοση επιβεβαιώσαμε ότι οι άνθρωποι τελούν υπό σύγχυση ή θέλουν να παρουσιάζονται έτσι για να μπορούν να λένε αυτά που λένε χωρίς να σέβονται το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνονται.

Ενώ θίγονται για την όποια κριτική ενάντια στην ιδεολογική τους πλατφόρμα, ενώ επικρίνουν όποιον τους επικρίνει κατηγορώντας τον ότι τους απαγορεύει την ελευθερία έκφρασης, οι ίδιοι δεν σέβονται τίποτε και κανένα εφόσον διαφωνούν μαζί του στη λύση του κυπριακού.

ΤΑ ΑΚΕΛΙΚΑ ΠΡΟΒΑΤΑ

Ενδεικτικό είναι ένα σχόλιο στη σελίδα 6 που αναφέρεται στο επικείμενο συνέδριο του ΑΚΕΛ. Ιδού τι γράφουν και ας κρίνει ο καθένας:

«Τόσα πολλά πρόβατα μαζεμένα σε ένα συνέδριο, το 21^ο, χωρίς άποψη, χωρίς αντίθετη γνώμη. Άβουλα να περιμένουν να τους επιβληθούν αποφάσεις».  

Αυτός είναι ο σεβασμός των συντελεστών της εφημερίδας σε ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα της Κύπρου.

Αλλά το χειρότερο είναι ότι γράφουν χωρίς να ξέρουν τι πραγματικά γίνεται στα συνέδρια του ΑΚΕΛ. Και κάθε άλλο παρά επιβάλλονται αποφάσεις σε άβουλα όντα, κάθε άλλο παρά δεν εκφράζεται αντίθετη άποψη. Και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει οποιοσδήποτε και σε αυτό το συνέδριο.

ΚΡΥΠΤΟΧΟΥΝΤΙΚΟΙ;

Τι να πει κάποιος για την υπεράσπιση που πρόσφεραν και προσφέρουν στον παππού που δίδασκε το εγγόνι του εκείνα όλα τα εμετικά για τη χούντα, τους κομμουνιστές και τους Τούρκους;

Ιδού τι έγραψαν:

«Κύριο θέμα έκανε το ΡΙΚ το βίντεο για τη Χούντα. Τους συμφέρει, τους συμφέρει! Έτσι και αλλιώς από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια…»

Ποιαν αλήθεια μαθαίνεις από τρελό και από μικρό, δεν μας διευκρινίζει ο σχολιογράφος. Μάλλον είναι αυτονόητο το τι θέλουν να πούνε.

Και ασφαλώς αποκρύβουν από τους ακροατές τους ότι με το θέμα αυτό δεν ασχολήθηκε μόνο το ΡΙΚ αλλά όλα ανεξαίρετα τα κανάλια.

ΣΚΟΠΙΜΗ ΣΥΓΧΥΣΗ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΆΓΝΟΙΑ;

Σε άλλο σχόλιο (πάντα στην 6^η σελίδα) διαβάζουμε:

«Ψωμί, παιδεία, ελευθερία ζητούσαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου το 1973. Και ήταν δημοκράτες. Όποιος ζητά σήμερα ελευθερία είναι ρατσιστής… Η λέξη αντικαταστάθηκε με την επαναπροσέγγιση…».

Στη σελίδα 9 υπό τον τίτλο «Φέρτε μας κι άλλους κύριοι διεθνιστές» ο αρθρογράφος σκόπιμα ταυτίζει τους όρους παγκοσμιοποίηση και διεθνισμός, ελευθερία και επαναπροσέγγιση για να οδηγήσει τον αναγνώστη του και πάλι στο συμπέρασμα που ο ίδιος θέλει.

Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι έχουν έλλειμμα πολιτικής γνώσης.

Δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το άσπρο από το μαύρο και δείχνουν να αγνοούν το νόημα συγκεκριμένων ορολογιών.

***

Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρες σελίδες για κάθε έκδοση της εν λόγω εφημερίδας.

Σταματώ όμως μέχρι εδώ διότι θεωρώ ότι δόθηκε το στίγμα και το μήνυμα που θέλω να μεταδώσω.

Κάποιοι που κατηγορούν άλλους ότι είναι στρατευμένοι, έχουν στρατευτεί σε ένα αγώνα που δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά στην άρνηση και στην καταστροφή.

Κρίνουν και επικρίνουν (και είναι δικαίωμα τους) αλλά δεν προβάλλουν καμία εναλλακτική θέση.

Ποτέ δεν λένε ποια λύση θέλουν. Λένε μόνο τι δεν θέλουν. Γιατί άραγε;

Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν τι να προτείνουν. Γνωρίζουν ότι τα περί ενιαίου κράτους κλ.π. δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ανεφάρμοστο σύνθημα.

Γι’ αυτό το λόγο προσπαθούν να κρύψουν την έλλειψη επιχειρημάτων και θέσεων μέσα από σαρκασμούς, ειρωνείες και ύβρεις.

Πού οδηγεί όμως αυτό; Σε ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΕ!