ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΟΚΑ ΑΠΕΙΛΟΥΝ

Με απειλές που θυμίζουν άλλες, σκοτεινές εποχές με σαφή υπονοούμενα για τη ζωή όσων επιδιώκουν την αποκατάσταση όσων δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της δράσης της ΕΟΚΑ, εκτοξεύουν οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών της ΕΟΚΑ.

Σε μια προσπάθεια να σταματήσουν τον αέρα της διαφάνειας που φυσά τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο για τις σκοτεινές πτυχές της τετραετίας και ιδιαίτερα τις περιπτώσεις όπου άνθρωποι τόσο από τη Δεξιά όσο και από την Αριστερά δολοφονήθηκαν άδικα και με την κατηγορία της προδοσίας, οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών φαίνεται ότι έχασαν την ψυχραιμία τους.

Είναι γνωστό ότι οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να αγγίξουν σκοτεινές πτυχές της περιόδου, θεωρώντας ότι στην ιστορία πρέπει να μείνουν μόνο οι θετικές ενέργειες.

ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΛΥΣΗΣ

Η «ΓΝΩΜΗ» εξασφάλισε και δημοσιεύει έγγραφο που απευθύνεται στον δήμαρχο Λύσης Ανδρέα Ττοφιά με το οποίο όχι μόνο του απαγορεύουν να αγγίξει το θέμα της δολοφονίας του στελέχους του ΑΚΕΛ Μιχάλη Πέτρου (δολοφονήθηκε από τον Ηλία Παπακυριακού την 21^η Ιανουαρίου 1958) αλλά τον απειλούν ότι αν προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια θα θέσει εαυτόν εκτός Συνδέσμων Αγωνιστών και θα είναι ένοχος αδικήματος πρώτου βαθμού εναντίον της Επανάστασης!

Ιδού τι γράφει η συγκεκριμένη επιστολή που φέρει ημερομηνία 15 Σεπτεμβρίου 2011:

«Ανδρέα Ττοφιά

Οι σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955-59 για μιαν ακόμα φορά τονίζουν και καθιστούν σαφές ότι: ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ[1] να αποκαταστήσει τη μνήμη οποιουδήποτε που εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού μας αγώνα.

Ο μόνος που είχε αυτό το δικαίωμα ήταν ο Αρχηγός της Οργάνωσης στρ. Γρίβας-Διγενής ενόσω ζούσε.

Οποιοσδήποτε αποτολμήσει να αγγίξει αυτά τα θέματα θέτει τον εαυτό του έξω από το σύνολο των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ και διαπράττει αδίκημα πρώτου βαθμού εις βάρος της επανάστασης[2].

Οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών ΕΟΚΑ δεν θα αναγνωρίσουν καμιά προσπάθεια και καταδικάζουν όλους όσοι προσπαθούν να δημιουργήσουν απαράδεκτες καταστάσεις που παραβιάζουν τους διεθνείς γραφτούς και άγραφους νόμους της επανάστασης και νοθεύουν το γράμμα και το πνεύμα του Αγώνα».

ΔΥΟ ΝΕΟΦΑΝΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ

Στην επιστολή τους προς τον κ. Ττοφιά, οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών εισάγουν δύο νέα στοιχεία που διαφοροποιούν τη στάση τους ως προς τα θέματα των αποκαταστάσεων.

Το πρώτο στοιχείο είναι το υπονοούμενο για σοβαρές επιπτώσεις σε όποιον επιχειρήσει να αγγίξει το θέμα της αποκατάστασης έστω και ενός δολοφονηθέντα.

Στις μέχρι τώρα δημόσιες ανακοινώσεις τους οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών αναφέρονται μόνο στο πρώτο μέρος των επιπτώσεων, ότι δηλαδή όποιος επιχειρήσει κάτι τέτοιο θέτει εαυτόν έξω από το σύνολο των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ: «Όποιος προσπαθήσει να κάμει τέτοια ενέργεια θέτει τον εαυτό του εκτός των Συνδέσμων και η πράξη του είναι καταδικαστέα και απαράδεκτη».[3]

Στη συγκεκριμένη επιστολή αφήνουν σαφή υπονοούμενα ακόμα και για την ζωή εκείνου που θα διαπράξει το αδίκημα αφού κάνουν λόγο για αδίκημα πρώτου βαθμού σε βάρος της επανάστασης αφού είναι γνωστό ότι το αδίκημα πρώτου βαθμού σε μια επανάσταση είναι η προδοσία.  Και η ποινή για την προδοσία είναι μόνο μία.

Παράλληλα είναι άξιον απορίας αν οι Σύνδεσμοι θεωρούν ότι η δράση της ΕΟΚΑ βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, αφού κάνουν αναφορά σε αδίκημα έναντι της επανάστασης, τη στιγμή που η δράση της οργάνωσης τερματίστηκε τον Φεβρουάριο του 1959.

Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΡΙΒΑΣ Ή ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ;

Το δεύτερο είναι η τοποθέτηση τους για το ποιος είναι αρμόδιος να αποκαταστήσει κάποιον από τους δολοφονηθέντες.

Στις δημόσιες ανακοινώσεις τους τονίζουν πάντοτε ότι «Καθιστούμε σαφές ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κάνει τέτοια πράξη, μετά το θάνατο των Αρχηγών του Αγώνα Διγενή και Μακαρίου».[4]

Η αναφορά στον Μακάριο δεν είναι καθόλου τυχαία αφού προσπαθούν να τον εμπλέξουν στις αποφάσεις των εκτελέσεων και των εγκλημάτων που διέτασσε ο Γρίβας προσωπικά.

Και αυτό την ώρα που γνωρίζουν ότι ο μεν Γρίβας υπεραμυνόταν των δολοφονιών κυρίως των Αριστερών, ενώ ο Μακάριος με δημόσιες δηλώσεις του είχε καταδικάσει τις δολοφονίες.[5]

Επιπρόσθετα, η εμπλοκή του Μακαρίου από πλευράς των Συνδέσμων είναι παραπλανητική αφού η ΕΟΚΑ δεν του αναγνώριζε καμία αρμοδιότητα γι’ αυτά τα θέματα.

Στο βιβλίο «Μαύρη Βίβλο» που εξέδωσε η Οργάνωση για να καταγράψει τον «προδοτικό» ρόλο του ΑΚΕΛ αναφέρεται στο θέμα και διερωτάται: «Ποίαν σχέσιν είχεν ο Μακάριος με τα γεγονότα της Λύσης και Κώμας Γιαλού;»

ΚΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΓΡΙΒΑΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών νομίζουν ότι βρήκαν τον τρόπο να αποφύγουν την ευθύνη της αποκατάστασης, μεταθέτοντας το θέμα στους νεκρούς Μακάριο και τον Γρίβα.

Δυστυχώς όμως για τους Συνδέσμους τους αδειάζει ο ίδιος ο Γρίβας όταν παραπέμπει το θέμα της διερεύνησης των δολοφονιών που διαπράχθηκαν κατά την περίοδο της δράσης της ΕΟΚΑ στην Κοινοτική βουλή.

Με αφορμή τις πιέσεις που δεχόταν ο Γρίβας για την υπόθεση της δολοφονίας του Γιαννάκη Στεφανίδη αλλά και ενοχλημένος από τις συχνές επισκέψεις που δεχόταν από συγγενείς δολοφονηθέντων μελών της Οργάνωσης αλλά και συγγενών αριστερών δολοφονηθέντων, ο Γρίβας απέστειλε επιστολή στους δικηγόρους της οικογένειας Στεφανίδη όπου αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής σημαντικά και ενδιαφέροντα:

«Τόσον δι’ αυτήν όσο και δια τας αφορώσας άπαντας τους καθ’ οιονδήποτε τρόπον φονευθέντας κατά την διάρκειαν του αγώνος της ΕΟΚΑ, είχον την γνώμην και εισηγήθην όπως η Κοινοτική Βουλή συγκροτήση επιτροπήν εκ προσώπων παρεχόντων πλήρη εχέγγυα εντιμότητος, ικανότητος και ευθυκρισίας, η οποία μετά ενδελεχή έρευναν να απεφαίνετο επί μιας εκάστης εξ αυτών, επαρκώς αιτιολογούσα μάλιστα το οιονδήποτε πόρισμα της ερεύνης αυτής. Ατυχώς η εισήγησις αύτη δεν έτυχε της δεούσης προσοχής των αρμοδίων, προς λήψιν σχετικής απόφασης, αγνοώ δε επί ποίων κριτηρίων στηρίζονται αι εκάστοτε αποφάσεις, δια την παροχήν συντάξεως εις οικογενείας φονευθέντων ή δια την αποκατάστασιν της μνήμης εξαφανισθέντων κλπ.» [6]

Τι έχουν να απαντήσουν επί τούτου οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών που παραπλανητικά παραπέμπουν κάθε φορά στον Γρίβα ή στον Μακάριο ή και στους δύο, όταν ο μεν Μακάριος διαχώριζε τη θέση του ενώ ο Γρίβας παρέπεμπε στη Βουλή;

Ενδιαφέρουσα πάντως είναι και η θεώρηση των Συνδέσμων ότι η αναγνώριση λαθών «παραβιάζει τους διεθνείς γραφτούς και άγραφους νόμους της επανάστασης και νοθεύουν το γράμμα και το πνεύμα του Αγώνα».

Και αυτό τη στιγμή που είναι γνωστό ότι σε αντίθεση με τους Συνδέσμους της ΕΟΚΑ, σε όλο τον κόσμο έχουν γίνει αποκαταστάσεις αδικοσκοτωμένων, έχουν αναγνωριστεί λάθη και παραλείψεις από τις επαναστατικές οργανώσεις.

Μόνη εξαίρεση είναι οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών της ΕΟΚΑ.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ Μ. ΠΕΤΡΟΥ

Το θέμα της αποκατάστασης του Μιχάλη Πέτρου από τα δημοτικό συμβούλιο Λύσης ξεκίνησε από την προσπάθεια του σημερινού δημάρχου να αποκαταστήσει τον δολοφονηθέντα προκειμένου ο κ. Ττοφιάς να εξασφαλίσει την υποστήριξη της Αριστεράς στις επικείμενες δημοτικές εκλογές στις οποίες θα διεκδικήσει επανεκλογή.

Το θέμα της αποκατάστασης Μιχάλη Πέτρου τέθηκε ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου Λύσης από το 1995, συζητήθηκε επανειλημμένα αλλά σκόνταφτε στην άρνηση της Δημοτικής Ομάδας του ΔΗΣΥ αλλά και στη στάση των Συνδέσμων Αγωνιστών.

Είναι γεγονός ότι ο δήμαρχος Α. Ττοφιάς προσπάθησε να συμβάλει θετικά στην όλη υπόθεση αφού και ο ίδιος πιστεύει ότι ο Μ. Πέτρου δεν υπήρξε προδότης αλλά θύμα της όλης κατάστασης.

Ωστόσο ο κ. Ττοφιάς όντας μέλος των Συνδέσμων δεν βρήκε τη δύναμη να αντισταθεί και να προχωρήσει, ως επικεφαλής του δημοτικού συμβουλίου στην αποκατάσταση του δολοφονηθέντα. Υπέκυψε στις απειλές και τους εκβιασμούς των Συνδέσμων Αγωνιστών οι οποίοι σε καμιά περίπτωση επιθυμούν να υπάρξει αποκατάσταση έστω και ενός εκ των δολοφονηθέντων, κυρίως των Αριστερών.

Οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών θεωρούν ότι αν συγκατανεύσουν στην αποκατάσταση έστω και ενός Αριστερού, τότε θα δικαιώσουν τη στάση του ΑΚΕΛ έναντι της δράσης της ΕΟΚΑ, γι’ αυτό και αποφεύγουν να αγγίξουν το θέμα.

Θεωρούν ότι όσοι εκτελέστηκαν καλώς εκτελέστηκαν, έστω και κατά λάθος, και εντέχνως προσπαθούν για 50 χρόνια να πείσουν πως όσοι εκτελέστηκαν ήταν προδότες. Ιδού τι έλεγαν στις 29 Ιουνίου του 2009:

“Έχουμε και άλλοτε τονίσει ότι προδότης ήταν εκείνος που με τις πράξεις και τις ενέργειές του παρεμπόδιζε το έργο της ΕΟΚΑ, έδινε πληροφορίες στον εχθρό, αποκάλυπτε μυστικά της οργάνωσης, κατέδιδε τους αγωνιστές, αποκάλυπτε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την ταυτότητά τους και πολλά άλλα. Προδότης είναι αυτός που αποκάλυψε την ταυτότητα του Καραολή, αυτός που έδειξε το κρησφύγετο του Μάτση, το κρησφύγετο του Αυξεντίου, αυτός που προσπαθούσε να βγάλει την προσωπίδα των αγωνιστών και άλλα”.

Ας απαντήσουν ευθέως ποια ήταν η προδοσία που διέπραξε ο Μ. Πέτρου, ο Η. Ττοφαρής, ο Σ. Μένοικος, ο Α. Σακκάς, ο Π. Στυλιανού και τόσοι άλλοι άνθρωποι της Αριστεράς αλλά και της Δεξιάς που εκτελέστηκαν σαν προδότες.

Αναμένουμε μια απάντηση από τους Συνδέσμους Αγωνιστών μέχρι την επόμενη έκδοση που θα παραθέσουμε τις αντιφάσεις τους αναφορικά με την υπόθεση που αφορά τον Μιχάλη Πέτρου.

---

[1] Τα κεφαλαία γράμματα είναι στο κείμενο.

[2] Οι εμφάσεις είναι δικές μας.

[3] Ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στον τύπο στις 20 Αυγούστου 2009.

[4] Βλ. στο ίδιο.

[5] Απομνημονεύματα σελ. 223 – 225.

[6] Σπ. Παπαγεωργίου «Από την ΕΟΚΑ στην ΕΟΚΑ Β’, σελ. 121.