ΟΙ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ

Είπα να ξεφύγω από τα θέματα που ασχολούμαι συχνά στο ιστολόγιο μου και μιας και διαπίστωσα ότι το θέμα της Χριστουγεννιάτικης ανάρτησης προκάλεσε το ενδιαφέρον, είπα να συνεχίσω.

Είναι λίγο μεγάλο το κείμενο αλλά πιστεύω ότι θα προκαλέσει το ενδιαφέρον.

Όσοι θέλετε να ανατρέξετε στις παραπομπές και στα κείμενα της Βίβλου μπορείτε να το πράξετε πατώντας εδώ.

Έτσι επέλεξα να εξετάσουμε ακροθιγώς το θέμα των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης που σύμφωνα με τους ευαγγελιστές και την χριστιανική Εκκλησία, συνδέονται και προλέγουν μάλιστα την έλευση του Ιησού.

Σημειώνω ότι δεν θα επαναλάβω εκείνες τις προφητείες με τις οποίες ασχολήθηκα στην προηγούμενη ανάρτηση.

Ας αρχίσουμε από το πρώτο ενδιαφέρον ερώτημα.

Ποιου απόγονος ήταν ο Ιησούς;

Στο ευαγγέλιο του Ματθαίου (1:1–16) και του Λουκά (3:23–38) υπάρχει η γενεαλογία του Ιησού. Δεν θα σταθώ στο ότι οι δύο γενεαλογίες παρουσιάζουν πολλές διαφορές και η μια παραθέτει περισσότερα ονόματα από την άλλη.

Θα σταθώ στο ότι και οι δύο ευαγγελιστές συνδέουν τον Ιησού με τον Δαβίδ, ότι δηλαδή ο Ιησούς είναι απόγονος του Δαβίδ, ανήκε δηλαδή στη φυλή του Ιούδα.

Όμως και στα δύο ευαγγέλια δίνεται η γενεαλογία του Ιωσήφ (που θεωρείται απόγονος του Δαβίδ) και όχι της Μαρίας.

Μάλιστα οι θεολόγοι προσπαθώντας να απαντήσουν κυρίως στους προτεστάντες που είναι προσκολλημένοι στη Βίβλο, βρίσκουν διάφορες δικαιολογίες περιλαμβανομένου και του ότι οι δύο τους ήταν συγγενείς.

Από την άλλη προσπαθούν να μας πείσουν οι ευαγγελιστές ότι ο Ιησούς δεν γεννήθηκε με ανθρώπινη ενέργεια αλλά η Μαρία έμεινε έγκυος από το άγιο πνεύμα.

Σε μένα αυτό φαντάζει αντιφατικό. Δηλαδή, από τη μια θέλουν τον Ιησού να προέρχεται από το σπέρμα του Δαβίδ και από την άλλη από κανένα σπέρμα, αλλά αποδίδεται σε ενέργεια του αγίου πνεύματος.

Κι ενώ έχουν γραφτεί ολόκληρα βιβλία και άρθρα (βλ. και στο διαδίκτυο πολλές αναφορές) για να αποδείξουν και τα δύο, έχουμε δύο διαψεύσεις και πάλι μέσα από την Καινή Διαθήκη.

Στο προηγούμενο άρθρο αναφέρθηκα στα λόγια του αποστόλου Παύλου (Προς Ρωμαίους 1:3-4) ο οποίος διαψεύδοντας τα περί αγίου πνεύματος επιμένει στο σπέρμα του Δαβίδ. Μιλά για:

«τον Υιό του [Θεού], που γεννήθηκε από το σπέρμα του Δαβίδ κατά τη σάρκα, και αποδείχθηκε Υιός τού Θεού».

Δηλαδή ο απ. Παύλος κάνει λόγο για ανθρώπινη παρέμβαση: κατά σάρκα ήταν σπέρμα του Δαβίδ!

Όλους αυτούς όμως τους διαψεύδει ο ίδιος ο Ιησούς.

Διαβάζουμε στα ευαγγέλια:

 «Και ενώ οι Φαρισαίοι ήσαν συγκεντρωμένοι, ο Ιησούς τούς ρώτησε, λέγοντας: Ποια γνώμη έχετε για τον Χριστό; Τίνος γιος είναι;

Του λένε: Του Δαβίδ.
Τους λέει: Πώς, λοιπόν, ο Δαβίδ, διαμέσου τού Πνεύματος, τον αποκαλεί Κύριο; (…) Αν, λοιπόν, τον αποκαλεί Κύριο, πώς είναι γιος του; “
Και κανένας δεν μπορούσε να του απαντήσει έναν λόγο· ούτε τόλμησε πλέον κάποιος να τον ρωτήσει από εκείνη την ημέρα».

(Μτθ.22:41-46, Μκ.12:35-37, Λκ.20:41-44).

Υπάρχουν ακόμα κάτι που μπορούμε να αναφέρουμε εδώ, που περιπλέκουν περισσότερο τα πράγματα.

α) Στο ευαγγέλιο του Λουκά (1:28) διαβάζουμε ότι:

«Και ο άγγελος, όταν μπήκε μέσα προς αυτήν, είπε: Χαίρε, χαριτωμένη· ο Κύριος μαζί σου· ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες».

Το αφήνω μέχρι εδώ κι ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.

Η ΔΗΘΕΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ

Όπως ανάφερα και στην ανάρτηση των Χριστουγέννων, οι ευαγγελιστές, και κυρίως ο Ματθαίος, προσπαθούν να διασυνδέσουν τον Ιησού με τις προφητείες της Π. Διαθήκης περί της έλευσης του μεσσία.

Ας δούμε μερικά σημεία.

Η προσκύνηση των μάγων

Κατά τον Ματθαίο, όταν γεννήθηκε ο Ιησούς, οι τρεις μάγοι που πήγαν να επισκεφθούν τον Ιησού έμαθαν ότι το θείο βρέφος γεννήθηκε στη Βηθλεέμ για να εκπληρωθεί μια συγκεκριμένη προφητεία:

« και αφού συγκέντρωσε [ο Ηρώδης] όλους τούς αρχιερείς και τους γραμματείς τού λαού, ρωτούσε να μάθει απ' αυτούς, πού γεννιέται ο Χριστός.
Και εκείνοι τού είπαν: Στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας· επειδή, έτσι είναι γραμμένο διαμέσου τού προφήτη: “Και εσύ Βηθλεέμ, γη τού Ιούδα, δεν είσαι καθόλου ελάχιστη ανάμεσα στους ηγεμόνες τού Ιούδα· επειδή, από σένα θα βγει ένας ηγέτης, που θα ποιμάνει τον λαό μου τον Ισραήλ”.»

(Μτθ. 2:4-6)

Ο Ματθαίος αναφέρεται σε ένα κείμενο του Μιχαία, το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ για να μην πάρουμε χώρο να το παραθέσουμε. 

Όμως ο Μιχαίας δεν αναφέρεται στον Χριστό για δύο απλούστατους λόγους που βγαίνουν μέσα από το ίδιο το κείμενο. Αναφέρεται:

I.   Σε έναν άνδρα που θα ηγηθεί του λαού του Ισραήλ.  Ο Χριστός ούτε για μια στιγμή δεν ηγήθηκε του Ισραήλ.  Αντίθετα πολεμήθηκε και στο τέλος εκτελέστηκε από τους ίδιους τους Ισραηλίτες!

II.   Ο ήρωας του Μιχαία θα ελευθερώσει τον Ισραήλ από τους Ασσυρίους.  Όμως, την εποχή του Χριστού η χώρα των Εβραίων δεν ήταν κατακτημένη από τους Ασσύριους αλλά από τους Ρωμαίους.

Σημειώνω ότι τα μόνα που «εκπληρώθηκαν» μετά από αιώνες με την επικράτηση του χριστιανισμού ήταν τα εδάφια 9 μέχρι 15 που κάνουν λόγο για εξολοθρεύσεις, καταστροφές και αφανισμό όσων δεν θα πιστεύουν στο θεό του Ισραήλ, δηλαδή τον Ιεχωβά.

Η φυγή στην Αίγυπτο και η επιστροφή

Κατά τον Ματθαίο (2:13-15), μετά το περιστατικό με τους μάγους και τον Ηρώδη, ένας άγγελος (ξανά;) πήγε στον ύπνο του Ιωσήφ (πάλι στον ύπνο του!) και του είπε να πάρουν το παιδί και να φύγουν για την Αίγυπτο γιατί ο Ηρώδης ψάχνει να βρει το βρέφος για να το σκοτώσει. 

Σύμφωνα με τον Ματθαίο, πήγαν στην Αίγυπτο:

«(15) και ήταν εκεί μέχρι τον θάνατο του Ηρώδη· για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, λέγοντας: «Από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου».

Ο ευαγγελιστής αναφέρεται στην προφητεία του Ωσηέ (11:1–3) που κι αυτή δεν μιλά για τον Ιησού αλλά, για τον Εφραίμ.

«Όταν ο Ισραήλ ήταν νήπιο, τότε εγώ τον αγάπησα, και από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου.

Όσο τους καλούσαν, τόσο αυτοί αναχωρούσαν από μπροστά τους· θυσίαζαν στους Βααλείμ, και θυμίαζαν στα γλυπτά.

(…) Δεν θα επιστρέψει στη γη τής Αιγύπτου, αλλά ο Ασσύριος θα είναι βασιλιάς του, επειδή δεν θέλησαν να επιστραφούν.».

Η αναφορά δεν έχει καμία σχέση με την εποχή του Ιησού, διότι απλούστατα την εποχή του Ιησού οι Εβραίοι δεν θυσίαζαν στους Βααλείμ, και δεν θυμίαζαν στα γλυπτά, αλλά πίστευαν στον Ιεχωβά της Παλαιάς Διαθήκης.

Ούτε υπήρχε θέμα επιστροφής τους στην Αίγυπτο, ούτε και ο Ασσύριος ήταν ο βασιλιάς τους.

Υπάρχει η άποψη ότι ο Ματθαίος πλάθει όλη αυτή την ιστορία με τους Μάγους και τον Ηρώδη, για να «στείλει αναγκαστικά» το ζεύγος και το νεογέννητο στην Αίγυπτο για να το ταιριάξει και πάλι με έναν άλλο προφήτη (τον Ιερεμία), που επίσης δεν μιλά για τον Ιησού.

Και μέσα σ’ αυτά έρχεται και η σφαγή των νηπίων για την οποία υπάρχουν πολλοί προβληματισμοί από αρκετούς μελετητές, ιστορικούς και ερευνητές κατά πόσον είναι ένα υπαρκτό γεγονός. Κι ένας από τους λόγους που εκφράζεται αμφιβολία είναι ότι δεν βρέθηκαν τεκμήρια που να επιβεβαιώνουν την σφαγή, αλλά και η προφητεία που επικαλείται και πάλι ο Ματθαίος.

Αναφερόμενος στη φυγή στην Αίγυπτο και την σφαγή των νηπίων, ο Ματθαίος προσθέτει:

«Τότε, εκπληρώθηκε αυτό που ειπώθηκε από τον προφήτη Ιερεμία, ο οποίος είπε:
«Φωνή ακούστηκε στη Ραμά, θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς· η Ραχήλ έκλαιγε για τα παιδιά της, και δεν ήθελε να παρηγορηθεί, επειδή δεν υπάρχουν». (Μτθ: 2: 17-18).

Αναφέρεται λοιπόν σε ένα εδάφιο του Ιερεμία (31:15). 

Εδώ ο Ιερεμίας, αν διαβάσουμε ολόκληρο το κεφάλαιο (και σας καλώ να το πράξετε κι εσείς) διαπιστώνουμε ότι αναφέρεται στον θεό του Ισραήλ που υπόσχεται στο λαό του (Ισραηλίτες) ότι θα τους συγκεντρώσει όλους στης γη τους.

Σε κανένα σημείο δεν μπορεί να συσχετιστεί η όλη αναφορά με τον Ιησού.

Ναζωραίος ή Ναζηραίος;

Κι ερχόμαστε τώρα σε ένα άλλο σημαντικό θέμα, πριν ολοκληρώσουμε αυτή την ανάρτηση.

Πρόκειται για το επίθετο Ναζωραίος που δόθηκε στον Ιησού.

Ο Ματθαίος (2:23) μας λέει ότι μετά το θάνατο του Ηρώδη, άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε και πάλι στον Ιωσήφ και του είπε να επιστρέψουν πίσω στη γη του Ισραήλ διότι δεν κινδυνεύει πλέον το παιδί.

«Και καθώς ήρθε, κατοίκησε σε μια πόλη, που την έλεγαν Ναζαρέτ· για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε διαμέσου των προφητών, ότι, Ναζωραίος θα ονομαστεί».

Πού βρήκε αυτή την αναφορά ο ευαγγελιστής;

Την βρήκε στο βιβλίο των “Κριτών” (13: 5) το οποίο λέει:

«Επειδή, να, θα συλλάβεις και θα γεννήσεις γιο· και ξυράφι δεν θα ανέβει επάνω στο κεφάλι του, επειδή το παιδί θα είναι Ναζηραίος στον Θεό από την κοιλιά της μητέρας του· κι αυτός θα αρχίσει να ελευθερώνει τον Ισραήλ από το χέρι των Φιλισταίων».

Δύο πράγματα διαπιστώνουμε εδώ.

1.      Η αναφορά μοιάζει πολύ με εκείνην που αναφέρει ο Ματθαίος ότι ειπώθηκε για την Μαρία, ότι θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο κλπ.

2.      Σο βιβλίο των “Κριτών”το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι Ναζηραίος και όχι Ναζωραίος. Υπάρχει διαφορά μεταξύ των δύο λέξεων; Ναι υπάρχει και θα τη δούμε στη συνέχεια.

Το κεφ. 13 των “Κριτών” αναφέρεται σε ένα ζευγάρι που η γυναίκα ήταν στείρα και δεν γεννούσε. Συνιστούμε να διαβάσετε ολόκληρο το κεφάλαιο για να διαπιστώσετε και πάλι αν έχουν βάση ή όχι αυτά που καταγράφω.

 Τι έχουμε εδώ:

·         Το όνομα του άνδρα δεν είναι Ιωσήφ αλλά Μανωέ, ούτε η γυναίκα ονομάζεται Μαρία, ούτε είναι παρθένα, αλλά στείρα.

·         Ο Μανωέ καταγόταν από τη Σαραά, ενώ ο Ιωσήφ, σύμφωνα με τον Ματθαίο καταγόταν από τη Ναζαρέτ.

·         Ο άγγελος τους είπε ότι θα γεννήσουν ένα μωρό, και γέννησαν τελικά.

·         Το παιδί θα αρχίσει να ελευθερώνει τους Εβραίους από τους Φιλισταίους και όχι από τους Ρωμαίους που ήταν οι κατακτητές την εποχή του Χριστού.

Άρα η λεγόμενη προφητεία εκπληρώνεται μέσα στο ίδιο κεφάλαιο και είναι ξεκάθαρο ότι ιστορικά αναφέρεται σε άλλη εποχή, που προηγήθηκε.

Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η ιστορία είναι παραβολική και αναφέρεται στον ερχομό του Ιησού; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά αρνητική.

Γιατί; Διότι:

(Εδ.24): «Και η γυναίκα γέννησε έναν γιο και αποκάλεσε το όνομά του Σαμψών, και το παιδί αυξήθηκε, και το ευλόγησε ο Κύριος».

Πρόκειται λοιπόν για τον Σαμψών και όχι για τον Ιησού.

Πάμε τώρα στο Ναζωραίος.

Ο Ματθαίος μας λέει ότι ο Ιησούς ονομάστηκε Ναζωραίος επειδή ο Ιωσήφ καταγόταν από τη Ναζαρέτ, σύμφωνα και με τον ευαγγελιστή Λουκά.

Όμως βλέπουμε στο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης ότι ο Σαμψών θα ήταν Ναζηραίος και όχι Ναζωραίος.

Ο Ναζηραίος ήταν, όπως ήδη αναφέρθηκε, ο αφιερωμένος στο θεό.

Υπήρχαν δύο τάξεις Ναζηραίων: εκείνοι που προσφέρονταν εθελοντικά και εκείνοι που γίνονταν Ναζηραίοι με θεϊκό διορισμό. Οι διατάξεις που αφορούσαν τους εθελοντές Ναζηραίους βρίσκονται στο 6ο κεφάλαιο του βιβλίου των “Αριθμών”.

Τόσο άντρες όσο και γυναίκες μπορούσαν να κάνουν ειδική ευχή στον Ιεχωβά να ζήσουν ως Ναζηραίοι για κάποια περίοδο χρόνου.

Μένω μέχρι εδώ (σ’ αυτό το στάδιο).

Έχω την άποψη ότι όσα έγραψα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα με βάση την Βίβλο και δεν πρόσθεσα ούτε αφαίρεσα οτιδήποτε που να αλλάζει το νόημα.

Τα συμπεράσματα είναι δικά σας και κάθε αντίθετη εκδοχή είναι ευπρόσδεκτη.