ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΔΙΑΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Δεν μπορεί κάποιος να θέλει να θεωρείται σοβαρός αλλά να λέει ότι του κατέβει, να ισοπεδώνει, να διαστρεβλώνει και να παραποιεί.

Το λέμε αυτό διότι για άλλη μια φορά η ΑΝΤΙΛΟΓΙΑ του ΛΟΓΟΥ ξεπέρασε εαυτόν στη διαστρέβλωση της ιστορίας.

Απαντώντας σε παρέμβαση ακροατή, ο οποίος είπε την ιστορική αλήθεια, ότι δηλαδή το ΑΚΕΛ αποκλείστηκε από τον αγώνα της ΕΟΚΑ και ότι για τούτο υπάρχει σχετικό έγγραφο, ο Π. Μυλωνάς προσπάθησε να αμφισβητήσει αυτό το γεγονός.

Σ’ αυτή την προσπάθεια διερωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να αποκλείστηκε το ΑΚΕΛ αλλά να υπάρχουν νεκροί αγωνιστές της ΕΟΚΑ που ήταν μέλη του ΑΚΕΛ!

Ο φίλτατος Παύλος Μυλωνάς οφείλει να γνωρίζει μερικά πράγματα τα οποία θα του τα υπενθυμίσω ή αν δεν τα γνωρίζει καλό είναι να τα μάθει:

1. Υπάρχει το λεγόμενο έγγραφο του ΕΜΑΚ το οποίο βρέθηκε στην τσάντα του Σ. Λοϊζίδη όταν συνελήφθη από τους Βρετανούς, μαζί με το πλοιάριο «Άγιος Γεώργιος» στη Χλώρακα στις 25 Ιανουαρίου. Στο έγγραφο αυτό καλούντο οι «κομμουνισταί» να μην λάβουν μέρος στον αγώνα, όπως και όλος ο λαός!

Καλούσε επίσης και τους Τ/κύπριους να μείνουν εκτός αγώνα.

2. Αναφορές για επιλογή αγωνιστών μόνο από τους εθνικόφρονες υπάρχουν τόσο στο «Ημερολόγιο» όσο και στο «Χρονικό του Αγώνα ΕΟΚΑ 1955-59» και τα δύο γραμμένα από τον ίδιο τον Γρίβα.

3. Ο Γρίβας σε καμιά περίπτωση ήθελε ανάμιξη στον αγώνα του οργανωμένου ΑΚΕΛ.

4. Κανένα οργανωμένο μέλος του ΑΚΕΛ έγινε μέλος της ΕΟΚΑ. Και αυτό για τον λόγο που αναφέρω πιο πάνω. Υποστηρικτές του ΑΚΕΛ ναι, έλαβαν μέρος ή βοήθησαν με πολλούς και διάφορους τρόπους την ΕΟΚΑ, γεγονός που καταρρίπτει τους ισχυρισμούς περί προδοτικής αριστεράς.

Προσθέτω ακόμα ότι μέχρι και ανώτατα στελέχη βοήθησαν με πολλούς τρόπους.

Ως εκ τούτου είναι παραπλανητικός ο ισχυρισμός του Π. Μυλωνά ότι υπάρχουν νεκροί αγωνιστές, μέλη του ΑΚΕΛ. Επαναλαμβάνω, υποστηρικτές ναι, μέλη όχι. Και αυτό γιατί όπως γράφει ο ίδιος ο Γρίβας, δεν έπρεπε να υπάρχει οργανωμένη παρουσία του κόμματος στις τάξεις της ΕΟΚΑ και για προσωπικούς αλλά και για πολιτικούς λόγους. Αν ζητηθούν στοιχεία (που δεν το νομίζω) θα παρατεθούν.

5. Υπάρχουν νεκροί, μέλη του ΑΚΕΛ αλλά όχι ως μέλη της ΕΟΚΑ. Μέλη του ΑΚΕΛ σκοτώθηκαν από τους Βρετανούς αποικιοκράτες κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της δράσης της ΕΟΚΑ.

Το ΑΚΕΛ, η ΕΟΚΑ και ο Β. Λυσσαρίδης

Στην προσπάθεια του να πείσει ότι υπήρχαν οργανωμένοι Αριστεροί στην ΕΟΚΑ, ο Π. Μυλωνάς έφερε ως παράδειγμα τον Β. Λυσσαρίδη λέγοντας κατά λέξη ότι «ήταν μέλος του ΑΚΕΛ και διαφώνησε με την πολιτική του ΑΚΕΛ έναντι του αγώνα της ΕΟΚΑ. Ήταν ένας από τους λόγους σύγκρουσης του με το ΑΚΕΛ. Γι’ αυτό και έκανε τη δική του αριστερή οργάνωση».

Αυτή η αναφορά δείχνει την πλήρη άγνοια του αγαπητού συνάδελφου για ιστορικά γεγονότα.

Για την ιστορία αναφέρω ότι ο ίδιος ο  Β. Λυσσαρίδης δεν δέχεται ότι υπήρξε μέλος του ΑΚΕΛ. Ο ίδιος λέει ότι ιδεολογικά ήταν μέσα, αλλά οργανωτικά ήταν έξω από το ΑΚΕΛ.

Και συνεπεία τούτου υποστηρίζει ότι δεν εκδιώχθηκε από το κόμμα.

Το ΑΚΕΛ τα λέει κάπως αλλιώς.

Ότι ο Β. Λυσσαρίδης  συνεργάστηκε (τουλάχιστον) με το ΑΚΕΛ εκείνες τις εποχές και έδρασε μέσω της Παγκύπριας Επιτροπής Ειρήνης.

Αποβλήθηκε από τις τάξεις του κόμματος στις 12 Αυγούστου 1952 μαζί με μια ομάδα στελεχών ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Πλ. Σέρβας, ο Γώγος Κακογιάννης και άλλοι.

Σύμφωνα με στοιχεία που υπάρχουν υπήρξε μέλος της επιτροπής για την κριτική και αυτοκριτική που συνέστησε το 1949 η Κ.Ε. του ΑΚΕΛ.

Στην απόφαση του κόμματος για την αποβολή αναφέρεται ότι η ομάδα Πλουτή, Λυσσαρίδη, Νούση, Κακογιάννη και άλλων τάσσονταν ενάντια στη λαϊκή γραμμή της αδιάλλακτης, μαχητικής απελευθερωτικής πάλης για την ένωση και υποστήριζαν τη γραμμή του συμβιβασμού και των συνταγματικών λύσεων. (Εφ. «Νέος Δημοκράτης, 29/8/1952).

Επομένως αυτά τα ιστορικά στοιχεία καταρρίπτουν την ανιστόρητη αναφορά του Π. Μυλωνά ότι η θέση του ΑΚΕΛ έναντι του αγώνα της ΕΟΚΑ ήταν ένας από τους λόγους της σύγκρουσης του Λυσσαρίδη με το ΑΚΕΛ.

Η σύγκρουση ξεκίνησε χρόνια πριν και έληξε το 1952, τρία χρόνια πριν αρχίσει η ΕΟΚΑ και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.

Συνεπώς το 1955 ο Λυσσαρίδης δεν ήταν μέλος του κόμματος ούτε είχε οποιαδήποτε σχέση με το ΑΚΕΛ.

Αυτά σε συντομία για να αποκατασταθούν οι ιστορικές πραγματικότητες.

Και θα λέγαμε στους συναδέλφους ότι δεν μπορεί να διαστρεβλώνεται τόσο εύκολα η ιστορία και να γίνεται αντικείμενο προώθησης ιδεολογημάτων.