Τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Υπουργών

Διαβάζω δεξιά και αριστερά, σε εφημερίδες και ιστολόγια αναλύσεις και συμπεράσματα αναφορικά με το αποτέλεσμα της Συνόδου του Συμβουλίου Υπουργών σχετικά με την Κύπρο. Ασφαλώς είναι και οι δηλώσεις των πολιτικών μας.

Κάποιοι μιλούν για ήττα.
Άλλοι ότι χάσαμε την αξιοπιστία μας.
Μερικοί λένε ότι δεν πετύχαμε τίποτε αφού ακόμα και τα 6 κεφάλαια που ανακοίνωσε ότι θα παγώσει η Κύπρος, τα τέσσερα είναι ήδη μπλοκαρισμένα από άλλες χώρες μέλη.

Ειλικρινά, τόση ηττοπάθεια δεν έχω ξαναδεί. Και ειδικά αυτούς που το θέλουν να πρωτοστατούν (δήθεν) και να υπερτερούν σε πατριωτισμό.
Προσωπικά ούτε θα πανηγυρίσω ούτε θα πω ότι όλα είναι μαύρα.

Είχαμε μπροστά μας κάποιες πραγματικότητες (και κυρίως το αρνητικό κλίμα σε ότι αφορά τις κυρώσεις) και όπως έγραψα και στην προηγούμενη ανάρτηση

«εναντίον των κυρώσεων τάσσονται ακόμα και η Γαλλία και η Αυστρία στις οποίες μέχρι πρότινος κάποιοι εδώ στην Κύπρο επένδυαν στις αντιρρήσεις τους στην ένταξη της Τουρκίας.»

Είχα επίσης επισημάνει ότι η Κύπρος είχε δύο επιλογές εκ των οποίων η μία ήταν η αποδοχή τροποποιημένου κειμένου που θα υπάρχουν πιο αυστηρές διατυπώσεις για την Τουρκία. Τελικά αυτό έγινε.

Θεωρώ ότι είναι αρνητικό το ότι δεν έχουν επιβληθεί κυρώσεις.

Από την άλλη όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι στο κείμενο Συμπερασμάτων που εκδόθηκαν γίνεται σαφής αναφορά στη διασύνδεση του κυπριακού με την συνέχιση της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας.

Κάτι που δεν υπήρχε στα προηγούμενα συμπεράσματα του 2006.

Δεν θα πρέπει επίσης να μας διαφεύγει και το γεγονός ότι στα φετινά συμπεράσματα υπάρχει αναβάθμιση και εξίσωση της αντιδήλωσης του Σεπτεμβρίου του 2005 με το Πρόσθετο Πρωτόκολλο.

Καλείται μάλιστα η Επιτροπή να ετοιμάσει έκθεση τον Οκτώβριο του 2010 για την υλοποίηση ή μη των τουρκικών υποχρεώσεων όπως καταγράφονται στην αντιδήλωση. Σε αυτά περιλαμβάνεται η υποχρέωση της Τουρκίας να αναγνωρίσει τη Κυπριακή Δημοκρατία καθώς και η άρση των βέτο της για την ένταξη της Κύπρου σε μία σειρά διεθνείς οργανισμούς.

Πέραν τούτου, με τη μονομερή δήλωση της Κύπρου, παγώνουν 6 συνολικά κεφάλαια για την Τουρκία. Στην ουσία η πορεία της είναι εν πολλοίς εξαρτώμενη από την Κύπρο.

Κάποιοι «αναλυτές» βιάστηκαν να αναφέρουν ότι στην ουσία έχουμε εξαγγείλει το πάγωμα μόνο δύο κεφαλαίων αφού τα τέσσερα είναι παγωμένα από άλλες χώρες.

Αυτό δεν ευσταθεί. Διότι:

Τα συγκεκριμένα κεφάλαια είναι μεν μπλοκαρισμένα αλλά για συγκεκριμένο λόγο που είναι η εναρμόνιση της Τουρκίας με τα σχετικά κεφάλαια.

Το πάγωμα από πλευράς Κύπρου δεν αφορά την εναρμόνιση. Ο όρος για να ξεπαγώσουν τα κεφάλαια δεν είναι η εναρμόνιση της Τουρκίας αλλά η λύση του κυπριακού. Συνεπώς και αν ακόμα η Τουρκία ικανοποιήσει τους όρους που θέτει η Γαλλία ή η οποιαδήποτε χώρα, τα κεφάλαια θα μείνουν παγωμένα λόγω των όρων της Κύπρου.

Θεωρώ λοιπόν ότι η προσπάθεια κάποιων να μιλήσουν για ήττα δεν ευσταθεί.

Ούτε βεβαίως μπορούμε να μιλήσουμε για νίκη (προσωπικά δεν είδα κάποιον να λέει κάτι τέτοιο).

Συμπερασματικά θα έλεγα πως η Κυπριακή Δημοκρατία κινήθηκε μυαλωμένα και πήρε από τους εταίρους της το μάξιμουμ δυνατόν υπό τις περιστάσεις.

Την ίδια στιγμή έκανε και ένα αποφασιστικό αλλά προσεκτικό βήμα προς τη κατεύθυνση των μονομερών μέτρων. Η αξία του θα φανεί μέσα στους επόμενους μήνες καθώς τα διαπραγματευτικά κεφάλαια που έμειναν να ανοίξουν θα τείνουν να εξαντληθούν.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Τα κεφάλαια προς διαπραγμάτευση είναι 34 + 1 εκείνο με τίτλο «άλλα θέματα» όπου δεν θα γίνει διαπραγμάτευση με βάση όρους και προυποθέσεις.

Από τα 34 άνοιξαν ήδη τα 11 και θα ανοίξει και το 12^ο (Περιβάλλον) στις 21 Δεκεμβρίου. Θα υπολείπονται 22. Από αυτά, τα οκτώ (8) πάγωσαν και θα παραμείνουν παγωμένα με βάση την απόφαση του 2006 που επαναβεβαιώθηκε με τα Συμπεράσματα του 2009.

Επιπρόσθετα δεν ανοίγουν 4+1 (το ένα περιλμαβάνεται και στα 8 κυπριακά) εξ αιτίας γαλλικών ενστάσεων.

Ένα κεφάλαιο δεν ανοίγει με ένσταση των Γερμανών και των Αυστριακών. Σε αυτά έρχονται τώρα να προστεθούν και τα 5+1 (κοινό με γερμανοαυστριακούς) των μονομερών κυπριακών κυρώσεων.

Δηλαδή τελικά τα διαθέσιμα κεφάλαι θα είναι μόλις 4.

Ο συνήθης ρυθμός με τον οποίο ανοίγουν ήταν 2 ανά Προεδρία (δηλαδή ανά 6 μήνες) που μειώθηκε τελευταία στο 1.

Με λίγα λόγια μέσα σε 12 – 24 μήνες από σήμερα δεν θα υπάρχουν άλλα κεφάλαια για άνοιγμα και κανένα επίσης δεν θα μπορεί να κλείσει όπως προνοείται από την απόφαση του 2006. Ας το καταλάβει η κυβέρνηση Ερντογάν και ας πράξει τα δέοντα ...