ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΩΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΣΕ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ

Άκρως ανησυχητικά είναι τα ευρήματα έρευνα τους Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου για το θέμα του ρατσισμού στην Κύπρο.

Σε αυτή την επιστημονική έρευνα που έγινε την περίοδο 2008-2009, έλαβαν μέρος 30 χώρες και στην Κύπρο κάλυψε 1600 νοικοκυριά και δείχνει ότι η Κύπρος είναι κοινωνία χαμηλής εμπιστοσύνης προς το συνάνθρωπο, με αυξημένο αίσθημα ρατσισμού.

Στα αρνητικά στοιχεία της έρευνας καταγράφεται η Κύπρος, ως κοινωνία χαμηλής εμπιστοσύνης προς το συνάνθρωπο και γίνεται λόγος για βαθύ κοινωνικό πρόβλημα, έλλειψη κοινωνικής εμπιστοσύνης, έλλειψη κοινωνικού κεφαλαίου που λειτουργεί συχνά ως παράγοντας κοινωνικής αδράνειας/απάθειας. Επισημαίνεται ακόμη ότι, παρατηρείται μία κάπως καθυστερημένη ένταξή μας στην κοινωνία της πληροφορίας, ότι ζούμε σε ατομοκεντρική κοινωνία / κτητικού ατομικισμού, όπου επικρατεί υποβαθμισμένη αλληλεγγύη και ρατσισμός, με αρνητική διάθεση απέναντι στους αλλοδαπούς άλλου «χρώματος», φυλής και εθνικότητας.

Κάποιοι προσπάθησαν να δώσουν ερμηνεία του φαινομένου ρίχνοντας ευθύνες στην κυβέρνηση της οποίας οι ενέργειες και αποφάσεις της (όπως ισχυρίζονται) επηρεάζουν την καθημερινότητα, σπρώχνουν τον ντόπιο πληθυσμό στην υιοθέτηση ρατσιστικών αντιλήψεων.

Το θέμα αυτό είναι πολύ σοβαρό για να τυγχάνει εκμετάλλευσης προς άγραν ψήφων ή για τη δημιουργία εντυπώσεων εναντίον της κυβέρνησης.

Η έρευνα όπως δημοσιεύθηκε στον τύπο δεν αναφέρεται σε αριθμητικά στοιχεία. Γι’ αυτό και δεν μπορώ να αναφερθώ σε αριθμούς.

Περιλαμβάνει όμως ένα στοιχείο που είναι αξιοποιήσιμο και δείχνει την πραγματική διάσταση του πράγματος:

«Τα στοιχεία καταδεικνύουν την ύπαρξη ρατσιστικών τάσεων, οι οποίες επιβεβαιώνονται και από καθημερινές πρακτικές αντιμετώπισης των ξένων μεταναστών, ανθρώπων διαφορετικού χρώματος, φυλής και θρησκείας σε πολλά επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Συγκεκριμένα οι Κύπριοι, ενώ δεν θα είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα να επιτρέπεται η είσοδος σε μετανάστες που ανήκουν στην ίδια φυλή με αυτούς, ωστόσο, περισσότερο από όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, θα επιθυμούσαν να μην επιτρέπεται η είσοδος σε μετανάστες διαφορετικού πολιτισμικού υπόβαθρου».

Αυτή η διαπίστωση δεν χρειάζεται ιδιαίτερα σχόλια.

Αποδεικνύει ότι η μερίδα εκείνων των Κυπρίων που έχουν πρόβλημα με τους αλλοδαπούς το βασίζουν σε καθαρά σε φυλετικά κριτήρια.

Επομένως δεν μπορεί να ευσταθεί ο ισχυρισμός ότι η κυβέρνηση με τα επιδόματα που δίνει σε αλλοδαπούς (αιτητές πολιτικού ασύλου και μόνο) δημιουργεί προβλήματα ανισότητας.

Γι’ αυτό και δεν δικαιολογείται ο ισχυρισμός ότι η αντίδραση εναντίον των αλλοδαπών προκαλείται π.χ. από το ότι ένας συνταξιούχος παίρνει σύνταξη €300 και ένας αλλοδαπός περισσότερα.

Κι εδώ φαίνεται ακριβώς ποιοι δημιουργούν το πρόβλημα. Αυτοί που σκόπιμα συγχύζουν τη σύνταξη με το επίδομα. Εκείνοι που δημιουργούν αυτή την εικόνα στο λαό.

Εκείνοι που αποκρύπτουν ότι επίδομα δεν παίρνουν όλοι οι αλλοδαποί αλλά ένας μικρός αριθμός.

Εκείνοι που αποκρύπτουν ότι το δημόσιο βοήθημα που παίρνει ένας αλλοδαπός είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που παίρνει και ένας Κύπριος λήπτης εφόσον πληρούν τα ίδια κριτήρια.

Ενισχυτικό της θέσης ότι δεν είναι τα επιδόματα που προκαλούν το ρατσισμό, ούτε η πολιτική της κυβέρνησης, είναι το γεγονός ότι μια άλλη έρευνα που έγινε σε σχολείο της Επαρχίας Λευκωσίας το 2006 κατέδειξε ότι το 56.4% των μαθητών του συγκεκριμένου σχολείου είχε ρατσιστική τάση ενώ το 43,6% όχι.

Η έρευνα εκείνη συμφωνεί με τη τελευταία έρευνα του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου ως προς τα αίτια.

Δεν ήταν τα επιδόματα, δεν ήταν η «ειδική» μεταχείριση αλλά η διαφορετικότητα στο χρώμα και στη θρησκεία.

 Και υπογραμμίζουμε ότι το 2006 (επί Τ. Παπαδόπουλου) δεν υπήρχε η προπαγάνδα που υπάρχει σήμερα και η ασύστολη εκμετάλλευση του θέματος.