Πώς ο Γρίβας ανακηρύχθηκε «άξιος της Πατρίδος»…

Μαζεύτηκαν και φέτος στη Λεμεσό κάποιοι για να τιμήσουν τον Γεώργιο Γρίβα, τον

άνθρωπο που ηγήθηκε στρατιωτικά της ΕΟΚΑ και στη συνέχεια της ΕΟΚΑ Β’ με ότι αυτό συνεπάγεται.

Δεν θα μπω σε ανάλυση ούτε για τη μια περίοδο ούτε για την άλλη.

Ο καθένας έχει τις δικές του απόψεις.

Θα σταθώ μόνο σε ένα θέμα που οι οπαδοί του προβάλλουν συνεχώς ως να είναι η αθωωτική περγαμηνή για τον Γρίβα: Το ότι ανακηρύχθηκε «άξιος της πατρίδος» από την Βουλή των Ελλήνων αμέσως μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, μετά τη λήξη της δράσης της ΕΟΚΑ.

Όμως εκείνο που έχει σημασία να εξετάσουμε είναι γιατί και πώς ο Γρίβας ανακηρύχθηκε άξιος της πατρίδος;

·         Αποφάσισε η Βουλή των Ελλήνων;

·         Αποφάσισε η κυβέρνηση Καραμανλή;

·         Το συνέστησε ο Μακάριος;

·         Το πρότεινε κάποιος άλλος;

·         Ή το ζήτησε ο ίδιος ο Γρίβας;

Η ενημέρωση για τις συμφωνίες

Το παιχνίδι παίχθηκε κατά την ενημέρωση του Γρίβα τόσο από τον Αβέρωφ  όσο και από τον Μακάριο, τον Αζίνα και από άλλους (με μακροσκελείς επιστολές).

Ο Γρίβας ήταν πλήρως ενήμερος για όσα τεκταίνονταν στο Λονδίνο.

Κι αυτό το πιστοποιούν άμεσα εμπλεκόμενοι όπως ο Ευάγγελος Αβέρωφ και ο Ανδρέας Αζίνας.

Απόδειξη αποτελούν και οι καταγραφές του ίδιου του Γρίβα στα «Απομνημονεύματα» του που παραθέτει και την αλληλογραφία με τους προαναφερόμενους.

Είναι αλήθεια ότι ο Γρίβας δεν αντέδρασε αρνητικά στις συμφωνίες αλλά εξέφρασε κάποιες επιφυλάξεις.

Οι αλληλογραφία Ευ. Αβέρωφ – Γρίβα

Όλα ξεκίνησαν με την επιστολή που έστειλε ο Ευ. Αβέρωφ στον Γρίβα στις 18 Φεβρουαρίου 1959.

Σημειώνουμε ότι ως επί τω πλείστον ο Γρίβας δημοσιεύει ολόκληρες τις επιστολές που έλαβε ή που έγραψε.

Την επιστολή Αβέρωφ ο Γρίβας την δημοσιεύει στα «Απομνημονεύματα» του (σελ. 389-390).

Απάντησε στον Έλληνα ΥΠΕΞ στις 22 Φεβρουαρίου 1959 με δική του επιστολή.

Ωστόσο ενώ ο λεπτομερείς – κατά τα άλλα – Γεώργιος Γρίβας παραθέτει ολόκληρη την επιστολή Αβέρωφ, στο βιβλίο του παραθέτει μόνο μία παράγραφο της δικής του επιστολής!

Η σχετική αναφορά φαίνεται στη φωτοτυπία που παραθέτω.

Γιατί άραγε ο Γρίβας παραθέτει μόνο μια μικρή παράγραφο;

Μήπως θέλει κάτι να κρύψει;

Η απάντηση είναι πως ναι.

Απαιτεί την ύψιστη Τιμή

Ο Γρίβας, λοιπόν, έστειλε μια επιστολή στον Αβέρωφ στης 22 Φεβρουαρίου με αρκετές αντιφάσεις.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο της επιστολής όπως την παραθέτει ο ίδιος ο Αβέρωφ στο βιβλίο του «Ιστορία Χαμένων Ευκαιριών», τόμος Β' σελ. 221-222:

Κύριε 'Υπουργέ,

Επικοινωνούμεν κατόπιν της προς εμέ επιστολής σας της 18/2/1959, δι’ ης μου καθιστάτε γνωστούς τούς λόγους οι όποιοι επέβαλον την υπογραφήν της ελληνοαγγλοτουρκικής συμφωνίας διά την Κύπρον, και εις την όποιαν επιστολήν σας απαντώ.

Είναι αληθές ότι έχω ωρισμένας σοβαράς αντιρρήσεις επί της επιτευχθείσης συμφωνίας, της οποίας ακόμη το πλήρες κείμενον αγνοώ. Διά να κρίνη όμως κανείς αυτήν πρέπει να την συσχετίσει με την διεθνή και κυπριακήν πραγματικότη­τα. Αν κατέχω άριστα την δευτέραν, είμαι όμως ανίδεος της πρώτης, και επομένως η επί της συμφωνίας κρίσις μου δέν  θα ήτο πλήρης και δίκαια. Δεν αποκρύπτω ακόμη ότι έχω σοβαρούς ενδοιασμούς από απόψεως πρακτικής εφαρμογής ενός τόσον πολυπλόκου συστήματος διοικήσεως.

Εγώ έδρασα κυρίως ως στρατιώτης, και ως τοιούτος παρέσχον εις την πολιτικήν ευκαιρίας εκμεταλλεύσεως στρα­τιωτικών αποτελεσμάτων, υπέρ μιας πολιτικής λύσεως. Δεν πρόκειται να ορθωθώ νυν  προ της αποφάσεως της πολιτικής ηγεσίας, διότι το τοιούτον θά εδίχαζε τον Κυπριακόν Λαόν, ίσως δε και ολόκληρον το Έθνος, με αποτελέσματα κατα­στρεπτικά.

θα ήθελα όμως να σάς τονίσω εν σημείον επί του όποιου, εάν δεν δοθή ικανοποιητική λύσις, θα με ηνάγκαζε να δώ­σω την μάχην απλώς  δ ι ά  τ η ν  τ ι μ ή ν  τ ω ν  ό π λ ω ν. Και τούτο είναι τόσον ή γενική αμνηστία, όσον και η μη κακομεταχείρισις και κατεξευτελισμός υπό των Αγγλικών αρχών των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Αναμένω συνεπώς την σχε­τικήν δήλωσιν του Κυβερνήτου διά να καθορίσω την στάσιν μου.

Τέλος, εν ζήτημα καθαρώς προσωπικόν: Όταν ανέλαβα τον αγώνα, δεν απέβλεψα εις ηθικάς αμοιβάς αλλά απλώς εις την εκπλήρωσιν ενός επιτακτικού καθήκοντος. Εις τον τύπον αναγιγνώσκω διαφόρους διαφόρους ηθικάς αμοιβάς, αί οποίαι θα ήτο δυνατόν να μου απονεμηθούν. Δηλώ ειλικρινά ότι το τοιούτον με λυπεί, διότι με καταρρίπτει εις το επίπεδον ατόμου το όποιον ηγωνίσθη διά να διακριθή και να γίνεται θόρυβος πέριξ του ονόματος του.

Η επιθυμία μου, να παραμείνω οίος ε ί μ α ι  σήμερον και οίος ήμην πριν αναλάβω τον  αγώνα, ένας αφανής αγωνιστής της ελευθερίας και τίποτε άλλο.

Η μόνη ηθική αμοιβή για μένα είναι μία: Η αναγνώρισις υφ’ όλων, η ενσυνείδητος, και όχι στα χαρτιά, ότι  ε φ ά ν η ν  ά ξ ι ­ο ς  τ η ς  Π α τ ρ ί δ ο ς.

Με μίαν τοιαύτην αναγνώρισιν θα αποσυρθώ, ικανοποιημένος, εις τον ιδιωτικόν μου βίον, χωρίς να αναμειχθώ ούτε εις την πολιτικήν ούτε εις την δημοσί­αν ζωήν, είτε εν Κύπρο είτε εν Ελλάδι.

Δεχθείτε, Κύριε Υπουργέ, μαζί με τας ευχαριστίας μου διά την ενημέρωσίν μου και την έκφρασιν της απείρου προς υμάς εκτιμήσεως.

L

22.2.1959

Όπως διαπιστώνουμε, ο Γρίβας δηλώνει επί προσωπικού ότι έκαμε το καθήκον του ως απλώς στρατιώτης και δεν ζητά ηθικές αμοιβές διότι αυτό τον ρίχνει στο επίπεδο ατόμου που αγωνίστηκε για να διακριθεί και να γίνει θόρυβος γύρω από το όνομα του!

Προκαλεί γέλιο η αναφορά του ότι επιθυμεί να παραμείνει όπως ήταν πριν αναλάβει τον αγώνα, δηλαδή ένας αφανής αγωνιστής!

Γιατί προκαλεί γέλιο;

Διότι αμέσως μετά ζητά την ύψιστη τιμή, να ανακηρυχθεί άξιος της πατρίδας:

«Η αναγνώρισις υφ’ όλων, η ενσυνείδητος, και όχι στα χαρτιά, ότι  ε φ ά ν η ν  ά ξ ι ­ο ς  τ η ς  Π α τ ρ ί δ ο ς».

Προσέξετε, δεν αποζητά μόνο μια τιμητική διάκριση. Απαιτεί συγκεκριμένη τιμή η οποία θα αναγνωριστεί από όλους και συνειδητά!

Όχι στα χαρτιά!!!

Λέει όμως και ψέματα.

Ενώ είχε ήδη αποφασίσει (Βλ. Α. Αζίνα “50 χρόνια σιωπής”) ότι θα πολιτευθεί, διαβεβαίωνε ότι με την τιμή που θα του κάνουν θα μείνει ικανοποιημένος και δεν θα αναμιχθεί στην πολιτική.

Αλλά δυστυχώς για την Κύπρο δεν τήρησε την δέσμευση του.

Έτσι, λοιπόν, εξεβίασε την ανακήρυξη του σε «άξιον τέκνον της πατρίδος» ο Γρίβας.

Συναισθανόμενος τα αποτελέσματα της δράσης του ως αρχηγός της Χ αλλά και αργότερα της ΕΟΚΑ, τα εγκλήματα στα οποία προέβη, ήθελε μια ηθική κατοχύρωση.

Και οι εν Ελλάδι, προκειμένου να αγοράσουν τον μπελά, του έκαναν την χάρη.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά…