Κυριακή 1 Απριλίου 2012

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 1ης ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955


Άλλη μια επέτειος της 1ης Απριλίου.
Άλλη μια ευκαιρία για αυτοψία και μεταφορά κάποιων δεδομένων στο σήμερα για εξαγωγή συμπερασμάτων.
Για άλλους είναι μια ευκαιρία να κορδώσουν για το ένδοξο παρελθόν, χωρίς να μπαίνουν στον κόπο ή να έχουν τη διάθεση μιας κριτικής προσέγγισης.

Ναι, είμαι από εκείνους που θεωρούν ότι ο αγώνας της ΕΟΚΑ ήταν λάθος.
Και μιλώ καθαρά από πολιτικής άποψης, δηλαδή ως πολιτική απόφαση.
Διότι η ΕΟΚΑ δεν ιδρύθηκε από μόνη της, ούτε από τους ανθρώπους που εντάχθηκαν σ’ αυτήν. Ιδρύθηκε μετά από τη λήψη συγκεκριμένης πολιτικής απόφασης.
Και ούτε έχουν ευθύνη οι αγωνιστές, ζώντες και νεκροί για το αποτέλεσμα εκείνου του Αγώνα.
Ούτε για την αποτυχία του. Διότι ναι, η άποψη μου είναι ότι απέτυχε ως προς τον στόχο της.

Στις μέρες μας, έστω και δειλά, γίνονται κάποιες παραδοχές για λάθη και παραλείψεις. Ας είναι. Παρά την απόλυτη πεποίθηση ότι ουδέν λάθος διαπράχθηκε, ότι όλα ήταν εντάξει αλλά φταίνε οι ξένοι, τελευταία παρατηρούμε αυτή την αλλαγή.

Το Σάββατο 31 Μαρτίου είχαμε μια συζήτηση στον ραδιοθάλαμο του ΑΣΤΡΑ αφιερωμένη στην επέτειο. Φιλοξενούμενοι ήταν ο ιστορικός ερευνητής Δημήτρης Ταλιαδώρος και ο ιστορικός Νίκος Κουζουπής. Τη συζήτηση μπορείτε να την ακούσετε εδώ.

 Ο Δ. Ταλιαδώρος είπε το εξής ενδιαφέρον:
«Οι Βρετανοί διατηρούν 2 στρατιωτικές βάσεις. Έφυγαν από την Κύπρο παραμένοντας με διάσπαρτα δικαιώματα σε όλη την Κύπρο. Δεν είχαν πρόθεση να εγκαταλείψουν και δεν εγκατέλειψαν το νησί. Απαλλάχθηκαν από τη διοίκηση του τόπου αλλά διατηρούν ακόμα τον στρατηγικό έλεγχο».

Θεωρώ ότι αυτή η αναφορά είναι μια κομψή παραδοχή της αποτυχίας ως προς τον στόχο, που επαναλαμβάνω ήταν η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και όχι η Ανεξαρτησία στην οποία καταλήξαμε.
Δεν αναφέρομαι στα λεχθέντα υπό του κ. Ταλιαδώρου με χαιρεκακία. Αντίθετα. Εκτίμησα αφάνταστα την έμμεση παραδοχή.

ΔΕΝ ΛΥΘΗΚΕ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΜΠΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΦΑΣΗ

Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται και μεγάλη ανάλυση για να διαπιστώσουμε την αποτυχία του ένοπλου αγώνα.
Αρκεί να σημειώσουμε μερικά δεδομένα:
1.      Όπως ανέφερα ήδη, από την Ένωση καταλήξαμε στην Ανεξαρτησία.
2.      Αυτή η Ανεξαρτησία ήταν ελεγχόμενη.
3.      Οι Άγγλοι απαλλάχτηκαν απλώς από τη διοίκηση του τόπου αλλά όχι από τον έλεγχο του.
4.      Οι Τούρκοι από μη ενδιαφερόμενο μέρος (με την υπογραφή της Συνθήκης της Λοζάνης 1923) βρέθηκαν όχι μόνο εμπλεκόμενοι αλλά και εγγυητές αυτής της Ανεξαρτησίας.
5.     Η πιο σημαντική, κατά την άποψη μου, απόδειξη της μη επιτυχίας του στόχου εκείνου του αγώνα ήταν και εξακολουθεί να είναι ότι πριν ακόμα κηρυχθεί η ανεξαρτησία, μερίδα αγωνιστών με επικεφαλής τον ίδιο τον αρχηγό τους, τον Γρίβα, άρχισαν ένα νέο γύρο για την επίτευξη της Ένωσης.

Αυτό το γεγονός πιστοποιεί του λόγου το αληθές. Ενισχυτικό του ισχυρισμού μου αποτελεί και το γεγονός ότι ο ίδιος ο Μακάριος μετά το «νενικήκαμεν» άρχισε τις ρητορείες για την επίτευξη του ανεκπλήρωτου πόθου της Ένωσης.
Με το πρόσχημα της Ένωσης δημιουργήθηκαν πέραν των 10 εθνικιστικών οργανώσεων.
Με το πρόσχημα της Ένωσης ιδρύθηκε και η ΕΟΚΑ Β’.
Με το πρόσχημα της Ένωσης έγινε το πραξικόπημα.
Και για αποτροπή της Ένωσης έγινε στη συνέχεια η τουρκική εισβολή.

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Δεν πρόκειται να αναλύσω γιατί απέτυχε εκείνος ο αγώνας. Η αναφορά τύπου επικεφαλίδων που ανέφερα πιο πάνω, έχω την άποψη ότι απαντούν στο ερώτημα.

- Τότε η πολιτική ηγεσία (της Αριστεράς μη εξαιρουμένης) είχαν θέσει ένα μαξιμαλιστικό και απόλυτο στόχο: «Ένωση και μόνο Ένωση».
Τίποτε ενδιάμεσο, τίποτε άλλο προς συζήτηση.
Υιοθετήθηκε η πιο ακραία μορφή διεκδίκησης, ο ένοπλος αγώνα που οδήγησε μακριά από τον στόχο της Ένωσης. (Δεν θα σταθώ στη δικαίωση της θέσης του ΑΚΕΛ, δεν είναι αυτό το θέμα μου, ούτε ο στόχος μου).

- Σήμερα απορρίπτουμε με διάφορες δικαιολογίες μια λύση ομοσπονδίας, προβάλλοντας όλο και περισσότερο ως αποδεκτή λύση την επιστροφή στην (επάρατη όπως την έλεγαν οι ίδιοι κύκλοι) Ζυρίχη.
Με άλλα λόγια ακόμα και οι πολέμιοι της Ζυρίχης, σήμερα πίνουν νερό στο όνομα της!
Άλλη μια απόδειξη ότι η υιοθέτηση ακραίων στόχων (της ένωσης μετά το 1960) όχι μόνο δεν οδήγησε στο επιθυμητό αποτέλεσμα αλλά έφερε την καταστροφή.
Και μετά την καταστροφή οι ίδιοι κύκλοι στράφηκαν σε εκείνο που πολεμούσαν και έφτασαν στο σημείο να το θεωρούν ως… «ευλογία».

- Απορρίπτουν την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία προτείνοντας επιστροφή στη Ζυρίχη. Ποια Ζυρίχη όμως; Του 1960; Όχι. Στο κράτος όπως διαμορφώθηκε από το 1964 και μετά, ύστερα από την αιματηρή αποχώρηση των Τ/κυπρίων από την διοίκηση του κράτους.
Με άλλα λόγια την επιστροφή σε ένα μοντέλο διακυβέρνησης όπου στην ουσία κυβερνούσαν μόνοι τους οι Ε/κύπριοι.
Ακόμα πιο ανέφικτος στόχος. Ακόμα πιο μαξιμαλιστικός.

- Τότε ξεκίνησε ένας ένοπλος αγώνας χωρίς την στοιχειώδη σύναψη συμμαχιών με καμία χώρα. Χωρίς καμία διπλωματική ή άλλη υποστήριξη από καμία χώρα ή κυβέρνηση.
Και αυτό την ώρα που στο διπλωματικό επίπεδο είχαμε να αντιμετωπίσουμε την πανίσχυρη βρετανική διπλωματία και στη συνέχεια την τουρκική διπλωματία.
Η Ελλάδα βρισκόταν χειροπόδαρα δεμένη στο βρετανικό και αμερικανικό άρμα (θυμίζω το αναπνέομεν με δύο πνεύμονας…), χωρίς ανεξαρτησία κινήσεων. 
Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθούν τα πράγματα εκεί που ήθελε ο βρετανικός και τουρκικός παράγοντας.
Και στο τέλος να αναγκαστούμε να αποδεχτούμε τη Ζυρίχη ως την καλύτερη επιλογή παρά την τριχοτόμηση που άρχισε να εφαρμόζεται με την εκπόνηση του σχεδίου Μακμίλαν.

Στις μέρες μας κάναμε βήματα μπροστά αλλά φάσκουμε και αντιφάσκουμε.
Εναποθέσαμε τις ελπίδες μας στα Ηνωμένα Έθνη που κάτω από την αιγίδα τους διεξάγονται οι συνομιλίες. Την ίδια ώρα βρίζουμε νυχθημερόν τους εκπροσώπους του, του Γ.Γ. μη εξαιρουμένου.
Δαιμονοποιήσαμε ακόμα και τους Γενικούς Γραμματείς Κόφι Ανάν και Μπαν Κι Μούν, ιδιαίτερα κατά την τελευταία επίσκεψη του στην Κύπρο.

- Μιλούν για Ευρωπαϊκή λύση, αλλά αντιμετωπίζουν τους Ευρωπαίους με φοβία. Βλέπουν την Ευρώπη να συνωμοτεί εναντίον μας για να μας επιβάλει απαράδεκτη λύση.

Οι ίδιοι κύκλοι που ρητορεύουν στο όνομα του λαού, τον προσβάλλουν λέγοντας του ότι… «χάλασε» και ότι δεν έχει σήμερα νέους Αυξεντίου, Μάτσηδες, Κολοκοτρώνηδες κ.ο.κ.
Δηλαδή προτρέπουν σε τι;
Φαίνεται ότι δεν έχουν διδαχθεί τίποτε. Αδυνατούν ή δεν θέλουν;

51 σχόλια:

Κώστας είπε...

Αγαπητέ σε ευχαριστούμε που μας βάζεις να προβληματιζόμαστε.

Πολύ ενδιαφέρουσες οι απόψεις σου αν και έχει κάποια σημεία που διαφωνώ.
Όμως είναι ενδιαφέρουσα η προσέγγιση σου.

Ανώνυμος είπε...

βαρεθηκα να δω καθε μερα μαυροασπρες φωτογραφιες καποιων δολοφονηθεντων παντου. η ζωη ειναι ωραια γιατι δεν τους ξεχνατε; περασαν χιλια χρονια... σας αρεσει να εχετε βεντεττα χιλια χρονια;

Ανώνυμος είπε...

σημερα ειναι κυριακη. διαρωτωμαι ποιοι πεθαμενοι μαλακες εχουν μνημοσυνο. αυτο μας δειχνει πως απλος κυπριος γεμιζει τον εγκεφαλο του επι χρονια με μισος και πολλες αλλες μαλακιες. η κυβερνηση πρεπει να συμφωνησει με discovery channel η history channel για να αυξησει επιπεδο γενικης κουλτουρας του κοσμου. μονο πουτανες τραγουδιστριες βγαινουν απο την κυπρο.

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Μιχαήλ εισηγείστε να παραδοθούμε στους Τούρκους;

Ανώνυμος είπε...

Λόγια χιλλιοειπωμένα και χιλλιοαπαντημένα κύριε Μιχαήλ.

Ορισμένοι δεν θέλουν με τίποτε να καταλάβουν. Και προσπαθούν να επουλώσουν τις τύψεις συνειδήσεως που έχουν μέσα τους, με την απαξίωση του αγώνα.

Σε όλο τον κόσμο η αριστερά πολεμούσε για την ελευθερία της (Στην κούβα για παράδειγμα που σύμφωνα με την ακελική λογική δεν θα έπρεπε να γίνει επανάσταση διότι επακολούθησε η απομόνωση από την διεθνή κοινότητα), στην Κύπρο υπήρξε το εξής παράδοξο, την επανάσταση να πραγματοποιήσει η δεξιά με πολλά αριστερά στελέχη, όμως με την ίδια την αριστερά απούσα,να καταράτε τον αγώνα αυτόν για ελευθερία και να τον καταδικάζει και να τον υποσκάπτει με κάθε ευκαιρία.
Αυτή είναι η ανατρεπτική επαναστατική αριστερά της Κύπρου. Να την χαιρόμαστε. (και μην αρχίσεις πάλι τους ισχυρισμούς περί μη δικαίωσης της θέσης του ακελ περι παθητικής αντίστασης και μόνο, και παθητική αντίσταση έγινε και ψηφίσματα πήραμε και διαδηλώσεις κάμαμε και απεργίες, αλλά χωρίς τον ένοπλο αγώνα τίποτε δεν γίνετο.)

Ανώνυμος είπε...

Την επιτυχία του αγώνα έσπευσε να την διαχειριστεί η πολιτική ηγεσία της κύπρου και της ελλάδος πράγμα πυο έπραξε βέβαια αποτυχημένα. Η θέση των αγωνιστών ήταν δεδηλωμένη. ΌΧΙ στην ανεξαρτησία της ζυρίχης. Η αποτυχία οφείλεται στους πολιτικούς και όχι στους αγωνιστές.

Ανώνυμος είπε...

το δικο μου επιχειρημα ειναι αν και δεν υπηρχε αγωνας της εοκα οι εγγλεζοι θα αφηναν τους κυπριους μετα απο καπου 20 χρονια... αχρηστο νησι. αρκει να εχεις ενα μικρο μερος και οι ιδιοι οι κατοικοι της νησου να ασχοληθουν με καθημερινα τους προβληματα οπως καθορισμο χρωματος πεζοδρομιου, ποιος θα εινα μουχταρης κλ.

Μιχάλης είπε...

@ Κώστας

Φίλε μου, πιστεύω ότι οι επέτειοι πρέπει να λειτουργούν και διδακτικά. Και μέσα από τη συζήτηση να καταλήγουμε σε κάποια συμπεράσματα.

Σε ευχαριστώ για το σχόλιο.

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/01/2012 9:47 πμ

Από τη στιγμή που το στίγμα κατατρέχει οικογένειες μέχρι σήμερα δεν μπορεί να ξεχαστεί το θέμα.
Μόνο με την κάθαρση επέρχεται ηρεμία.
Εσένα μπορεί να μην σε απασχολεί το θέμα. Όμως όπως λέει και η κυπριακή ρήση: «Το λαμπρόν τζει που ππέφτει κρούζει»…

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/01/2012 9:56 πμ

Ο σεβασμός στους νεκρούς πρέπει και είναι δεδομένος. Δεν αποδέχομαι τους χαρακτηρισμούς σου, ανεξάρτητα σε ποιους αναφέρεσαι.

Σ’ εκείνο που έχεις δίκαιο είναι ότι η Κύπρος χρειάζεται να αποκτήσει κουλτούρα αναζήτησης και κυρίως κουλτούρα συζήτησης και σεβασμού στην αντίθετη άποψη.
Και σεβασμός δεν σημαίνει αποδοχή της άλλης άποψης.

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/01/2012 10:08 πμ

Απαξιώ να ασχοληθώ καν με τη βλακεία που έγραψες.

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/01/2012 10:31 πμ

Διερωτώμαι ποιες τύψεις συνειδήσεως έχουν να επουλώσουν ο Γλ. Κληρίδης, ο Β. Λυσσαρίδης και άλλοι που παραδέχονται όσα γράφω σε σχέση με την προετοιμασία του αγώνα. Μήπως απαξιώνουν κι αυτοί τον αγώνα;

Σωστά λες, ορισμένοι δεν θέλουν να καταλάβουν με τίποτε.

Εστιάζεις στο χιλιοειπωμένο ότι η ΑΚΕΛική αριστερά είναι η μόνη που δεν προέκρινε ένοπλο αγώνα.
Είναι ορθό αυτό που γράφεις.
Όπως ορθή, έστω και αν δεν θέλεις να το παραδεχτείς, είναι και η εκτίμηση του ΑΚΕΛ ότι ο αγώνας δεν θα οδηγούσε στο ποθούμενο.
Και για να σε προλάβω, αυτό δεν το είπε μετά τον αγώνα αλλά πριν.

Άλλωστε και η αναφορά του Δ. Ταλιαδώρου πού παραπέμπει;

Μπορείς να μου αναφέρεις ονόματα ΑΚΕΛικών στελεχών που έλαβαν μέρος στην επανάσταση;

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/01/2012 10:33 πμ

Χιλιοειπωμένη πράγματι αυτή η επωδός: πέτυχε στρατιωτικά, απέτυχε στην πολιτική διαχείριση!
Δηλαδή είχαμε διαρχία εκείνη την περίοδο;
Άλλη ΕΟΚΑ ήταν ο Μακάριος και άλλη ΕΟΚΑ ήταν ο Γρίβας;

Γράφεις ότι «Η θέση των αγωνιστών ήταν δεδηλωμένη. ΌΧΙ στην ανεξαρτησία της ζυρίχης».

Αξιοπρόσεκτη αυτή η επισήμανση, πλην όμως μη αληθείς.
Ο Τ. Παπαδόπουλος, ο Π. Γιωρκάτζης, ο Ν. Κόσιης, ο Σπ. Κυπριανού και τόσοι και τόσοι άλλοι που πήραν θέσεις στην κυβέρνηση της Ζυρίχης, δεν ήταν της ΕΟΚΑ;

Μήπως αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η προσπάθεια δικαιολόγησης κάποιων δεδομένων με ένα υπεραπλουστευμένο τρόπο αποδεικνύεται και πάλι λανθασμένη;

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/01/2012 10:36 πμ

Στην ιστορία αγαπητέ μου δεν υπάρχει το «αν». Υπάρχουν γεγονότα.

Μόνο εκτιμήσεις μπορεί να γίνουν.

Kakos είπε...

Ο/Η Ανώνυμος των 4/01/2012 9:56 πμ κάτι ξέρει παραπάνω από εμάς. Φαίνεται από το ήθος του. αλλά δεν περίμενα τίποτε περισσότερο από το γιο της τραγουδίστριας που δε σέβεται τους νεκρούς. Ωραία παιδεία και κουλτούρα έχει.
Ο πιο πάνω ανώνυμος αντί να παρακολουθεί ένα σωρό μαλακίες στο χαζοκούτι, μπορεί να αρχίσει να διαβάζει και να μελετά τους αρχαίους έλληνες, αρχίζοντας από τα ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ.
Μιχάλη Η προσέγγιση σου για τον Αγώνα της ΕΟΚΑ σχεδόν σωστή, όμως η προσέγγιση σου γίνεται εκ του ασφαλούς χρόνια μετά τον αγώνα και αφού έχεις στη διάθεση σου όλες τις παραμέτρους και πληροφορίες των τεκταινομένων της τότε εποχής .
Τώρα Για το «νενικήκαμεν» του Μακάριου και τις ρητορείες του για την επίτευξη του ανεκπλήρωτου πόθου της Ένωσης υπάρχουν οι εξηγήσεις από το στενό κύκλο του Μακάριου αλλά και από το κλίμα που επικρατούσε κατά την περίοδο που έγιναν οι συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου. Ο Μακάριος μη έχοντας και πολλές επιλογές, έπρεπε πάση θυσία να κοντρολάρει το Γρίβα και τους αγωνιστές μετά το φιάσκο των συμφωνιών.
Αρχικά όλοι ήσαν ενάντια στις συμφωνίες. Μετά από ελληνικές παρεμβάσεις όλοι τις υποστήριξαν, πλην του ΑΚΕΛ, του Β. Λυσσαρίδη, του Τ. Παπαδόπουλου και κάποιου άλλου που δε θυμάμαι το όνομα του.
Και αυτοί ήσαν ενάντια των συμφωνιών, όχι γιατί δεν θα είχαμε την πολυπόθητη ένωση, αλλά γιατί η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ που μας επέβαλλαν ήταν ΑΝΑΠΗΡΗ.
Αναφέρεσαι στη δημιουργία 10 εθνικιστικών οργανώσεων με πρόσχημα την ένωση. Κάποιες από αυτές ΝΑΙ, ήταν ευθύς εξ αρχής εθνικιστικές,κάποιες από αυτές όμως όχι. Κάποιες δημιουργήθηκαν για την διατήρηση της εξουσίας και κάποιες για την άμυνα του τόπου. Μέσα σε αυτές υπήρχαν και άτομα από το χώρο του ΑΚΕΛ.
Οι τουρκοκύπριοι άρχισαν να εξοπλίζονται από την Τουρκία αμέσως μετά την κατάπαυση του πυρός και την ταυτόχρονη έναρξη των συνομιλιών. Αυτός ο εξοπλισμός συνέχιζε και μετά την εγκαθίδρυση της ΚΔ.
Ο ΙΔΕΑ που ακόμη ήταν ζωντανός, τα Σχέδια ΑΚΡΙΤΑΣ και η Τουρκοκυπριακή ανταρσία έπαιξαν το ρόλο τους σε αυτές τις εθνικιστικές ομάδες.
Πιστεύω ότι η περίοδος 59-67 είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και ήταν η πιο σκοτεινή και συνάμα η πιο τραγική για την ιστορία της Κύπρου. Παίχτηκαν τα πιο βρώμικα παιχνίδια τόσο από εμάς, όσον και από τους ξένους. Οι ξένοι για τα δικά τους συμφέροντα και μείς επίσης!

osr55 είπε...

δυστυχώς την ιστορία της Κύπρου καθόρισαν οι λεγόμενοι "εθνικόφρονες" που εκμεταλλεύτηκαν με τον χειρότερο τρόπο την ανάγκη των νέων ανθρώπων να αγωνιστούν για την ελευθερία τους και των συνανθρώπων τους

οι παπάδες και οι στρατιωτικοί εκμεταλλεύτηκαν τον κενό που άφησε η ανύπαρκτη αριστερά του ακελ η οποία απέτυχε παταγωδώς να παίξει τον ρόλο που ισχυρίζεται ακόμη ότι έχει
δηλαδή την κατανόηση ότι οι άνθρωποι στην καθημερινότητα τους δεν χωρίζονται σε έθνη και μαλακίες αλλά σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους
σε πλούσιους και φτωχούς
σε εργαζόμενους και εργοδότες που εκμεταλλεύονται την εργατική τους δύναμη για προσωπικό τους κέρδος

γλύφτες των οθωμανών των εγγλέζων των τραπεζών των βιομηχάνων τότε και σήμερα που βρίσκονται στην εξουσία για να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους

τι κοινό έχει ένας εργαζόμενος των 800 ευρώ σήμερα με τον σιακόλα τον παρασκευαίδη τον νικολάκιο παπαδόπουλο τον αβερωφούλη και τους άλλους εκατομυρίουχους;
τάχα ανήκουν στο ίδιο έθνος;

ο μάτσης μέσα σε όλη αυτή την προπαγανδιστική λαίλαπα περί εθνικοφροσύνης κατάφερε και είδε αυτό που ήταν ανίκανο και είναι ακόμη ανίκανο να δει το ακελ και όλες οι πολιτικάντηδες δυνάμεις

«Να γιατί δεν νοιάζομαι αν τη γη αυτή τη ζουν Τούρκοι για Έλληνες, Εβραίοι για ... Εκείνο που έχει αξία είναι να τη ζουν αυτοί που την ποτίζουν με τον ιδρώτα τους και να περπατούν πάνω της ελεύθεροι, διαφεντευτές της, κυρίαρχοί της. Ν’ αναπνέουν περήφανοι τον αέρα της που να ’ναι αέρας δροσιάς, ομορφιάς, λεβεντοσύνης. Όχι πνίχτης»

δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί θυσιάστηκαν για λάθος σκοπό
το ιδανικό τους δεν είχε κανένα περιεχόμενο
ήταν ένα πουκάμισο αδειανό κενό περιεχομένου
το οποίο όμως εξιδανίκευσαν μέσα τους
η "ελλάδα" είχα αναχθεί σε θεότητα που όμως πολιτικά δεν έχει κανένα περιεχόμενο
ο μόνος αγώνας με περιεχόμενο είναι αυτός που διεκδικεί αξιοπρεπή διαβίωση για όλους τους ανθρώπους
στέγη φατηγό ελευθερία επιλογή

τιμή σε όσους θυσιάστηκαν και έδωσαν την ζωή τους για τα πιστεύω τους όπως ο αυξεντίου και όλοι οι ανιδιοτελείς άνθρωποι αλλά με τα μάτια μας ανοικτά στην πραγματικότητα

zakos είπε...

Να τιμούμε τους αγνούς ήρωες αλλά πιο σημαντικό είναι να απομυθοποιήσουμε τους δυο αρχηγούς (Μακάριο ,Γρίβα ) που μας διχάζουν μέχρι σήμερα και να δούμε μπροστά.

Ανώνυμος είπε...

ποιοι θελανε ανεξαρτητη κυπριακη δημοκρατια; οι ελληνες ή οι τουρκοι της κυπρου; κανενας. μην μας περιπαιζετε... τα νησια σε αυτην την περιοχη, αν εχει αναγκη αφηνονται στον ελεγχο μεγαλων δυναμεων προσωρινα. ειμαστε σε προσωρινη περοδο που ισως θα διαρκεσει 70 κατι χρονια. εμεις δεν ειμαστε βενετοι η κατι τετοιο σημερα γιναμε εθνος. πολλοι δεν ξερουν ουτε ελληνικα ακομα. που ειναι εθνος;

Μιχάλης είπε...

@ Kakos

Σε ότι αφορά το εκ του ασφαλές συμπέρασμα έχω να πω ότι τα ιστορικά συμπεράσματα εξάγονται πάντοτε με το πέρασμα του χρόνου και τη γνωστοποίηση στοιχείων που τις στιγμές που εκτυλισσόταν ένα γεγονός μπορεί να ήταν άγνωστα.
Όμως αυτά που αναφέρω δεν παύουν να είναι γεγονότα. Το ότι δεν ελήφθησαν υπόψη τα γεωπολιτικά δεδομένα είναι γεγονός που το παραδέχονται σήμερα πολλοί.

Δυστυχώς ο Μακάριος πέθανε ενωτικός. Δεν διέγραψε ποτέ τον όρκο του. Και το είχε καημό που δεν τα κατάφερε να φέρει την ένωση.

Αναφέρθηκα σε 10 οργανώσεις. Όλες είναι 15. Το ότι σε κάποιες από τις εθνικιστικές οργανώσεις υπήρχαν και άτομα προερχόμενα από το χώρο του ΑΚΕΛ δεν λέει τίποτε. Και σήμερα υπάρχουν άτομα που προέρχονται από το χώρο του ΑΚΕΛ και δοξάζουν τον Γιωρκάτζη ή τον Σαμψών.
Και ασφαλώς δεν αμφισβητώ τον εξοπλισμό των Τ/κυπρίων εθνικιστών, ούτε ότι κάποιες από αυτές τις οργανώσεις είχαν συσταθεί ως αντίβαρο. Εκείνο που σημειώνω είναι πέραν του στόχου αυτού, είχαν ως στόχο και την ένωση.

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την τελευταία παράγραφο, χωρίς να παραγνωρίζω και την μετέπειτα περίοδο, 1967-74.

Μιχάλης είπε...

@ osr55

Θεωρώ ότι τα ιστορικά γεγονότα πρέπει να εξετάζονται μέσα στα πλαίσια της εποχής που εξετάζουμε.
Μιλάς για κενό που άφησε η ανύπαρκτη αριστερά την εποχή εκείνη και ότι απέτυχε να παίξει το ρόλο που ισχυρίζεται ότι έπαιξε.
Την ιδέα του έθνους τελικά ο καθένας φαίνεται ότι την καθορίζει όπως θέλει.
Το ότι ανήκεις σε ένα έθνος δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να συνεργαστείς με άλλους που δεν ανήκουν στο ίδιο έθνος με σένα.
Και νομίζω ότι η δεκαετία του 40 και του 50 είναι γεμάτη με τέτοια παραδείγματα συνεργασίας ε/κ και τ/κ. Όπως είναι γνωστή και η επιρροή που είχε το ΑΚΕΛ τότε μέσα στον κόσμο.

Από την άλλη ήταν η ασφυκτική πίεση των Άγγλων, της Δεξιάς και της Εθναρχίας που οδήγησαν το ΑΚΕΛ να ασπαστεί την ένωση, κάτι με το οποίο εγώ θεωρώ ότι ήταν μέγα λάθος.

Σημειώνοντας ότι είναι ορθή η επισήμανση σου για τον Μάτση, διαφωνώ ότι το ΑΚΕΛ αδυνατεί να δει αυτά που του προσάπτεις.

Τέλος θα συμφωνήσω για το πουκάμισο το αδειανό.

Μιχάλης είπε...

@ zakos

Είναι δεδομένη η τιμή προς όσους αγωνίστηκαν για τον τόπο.
Και ναι, επιτέλους πρέπει να γίνει απομυθοποίηση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ιστορίας μας.

Ανώνυμος είπε...

Μιχάλη άρχισες πάλι το ίδιο βιολί. Νομίζω οτι ο Γιάννος ο Χαραλαμπίδης εχει εξηγήσει με αρκετή σαφήνεια κατα ποσο ο αγώνας ήτανε σωστός η οχι.

Ανώνυμος είπε...

για αλλη μια φορα το κομμα των εγγλεζων μας θυμιζει πως πολεμησε τον απελευθερωτικο αγωνα της κυπρου!πως το ακελ δεν ηθελε κυπρο χωρις εγγλεζους.πες κοκκινε ιαβερη οτι ο εζεκιας σας ηταν παντρεμενος με εγγλεζα!!!!πες οτι το ακελ ιδρυθηκε απο το κκ αγγλιας!!πες οτι ποτε δεν κανατε πορεια εναντια στις βασεις!πες οτι περσι καταδικασατε καθε προσπαθεια της βουλης εναντια στις αγγλικες βασεις!πες οτι ο γκορντον αρθρογραφησε στην χαραυγη!!!!!!πες οτι η αγγλια χρηματοδοτησε το ακελ το 2004 και το 07 εδωσε 100000 ευρω για την προεκλογικη τουχ ριστοφια!πες για τις κραυγες χαρας της αγγλιας οταν η εφημεριδα σας το 55 δημοσιευσε αρθρα του κκε για το ποιος ηταν ο αρχηγος της εοκα!γραψε για το οτι το ακελ καλουσε τον λαο να μην βοηθα την εοκα γιατι πολεμουσε τους αγγλους!γραψε για τις προσπαθειες μποικοταρισματος της εοκα στην αχνα οταν οι φασιστες σας εκει καταδιωκαν τους αγωνιστες οταν πηγαιναν να χτυπησουν τους αγγλους!οτι χτυπουσαν και απειλουσαν γυναικοπεδα οταν δεν εβρισαν τους αγωνιστες συζυγους τους !πες για τις δεκαδες χιλιαδες ακελικους που ζουν σημερα στην κατα εσας ιμπεριαλιστικη αγγλια!!!!!εκει εχετε την μεγαλυτερη παροικια!

Ανώνυμος είπε...

Η μόνη πρόταση που είχε το ακελ για την κύπρο ήταν η παθητική μοιρολατρία. Ενώ είχαν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια ειρηνικής διευθέτησης, και σε όλο τον κόσμο ξεσπούσαν επαναστάσεις εναντιον των αποικιοκρατων, ήταν επόμενο να ξεσπάσει και στην Κύπρο η από καιρού αγανάκτηση του λαού. Ο ένοπλος αγώνας προετοιμάστηκε και εκτελέστηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ανάγκασε τους βρετανούς που μέχρι τότε αρνούνταν να διαπραγματευτούν να το πράξουν, πράγμα που δεν θα έκαναν σε αντίθετη περίπτωση. Και το ακελ όχι μόνο απείχε, αλά δυστηχώς στράφηκε εναντίον του αγώνα για περίεργους τουλάχιστον λόγους που δεν πρέπει να θεωρούνται άσχετοι με την έκβαση του εμφυλίου στην Ελλάδα, και την εκεί ήττα των κομμουνιστών. Δεν μπορούσε να ανεχτεί ότι η μισητή δεξιά τους πήρε τα σκήπτρα της επαναστατικότητας. Το ακελ δυστηχώς ταλαντευόνταν, από την μια άκρη στην άλλη. Την μια έβριζε τους αγωνστές, την άλλη διακύρητε ότι έκαμε λάθος που εναντιώθηκε στον αγώνα μετά τον αγώνα, υποστήριξε ξανά την ένωση στην βουλή, μετά ξανα αναίρεσε και ούτω καθεξής.

Την εποχή εκείνη το ακελ δεν είχε ξεκάθαρη θέση για το κυπριακό και αυτό είναι ξεκάθαρο και απο την απολογία του μετά τον αγώνα, αλλά και από την υπστήριξη του στο πρόσωπο του "ζυριχικού" Μακαρίου σε μεταγενέστερο στάδιο.

Η Θέση των αγωνιστών ήταν ξεκάθαρη. Είτε το θέλετε είτε όχι, οι αγωνιστές εναντιώθηκαν στις συμφωνίες αλλά αναγκάστηκαν να υπακούσουν αν και διαφωνούσαν. Το γιατί, δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό να το καταλάβει κάποιος. Ποιός ήταν ο κύριος χρηματοδότης της ΕΟΚΑ; Η Εκκλησία.
Δυστηχώς πέσαμε θύματα των ελλαδιτών πολιτικών και της αμερικάνικης εξάρτησης τους.

Το ότι οι βρεττανοί ακόμα και σήμερα επιμένουν να κρατούν τις βάσεις τους στην κύπρο μιλά από μόνο του. Δεν είχαν σκοπό να παραδώσουν την Κύπρο. Η αναφορά του κυρίου ταλιαδώρου είναι σωστή και δείχνει ότι η πολιτική του ακελ ήταν κατάφωρα λανθασμένη και εκτός πραγματικότητας. Ο ένοπλος αγώνας στον οποίο συμμετείχαν πολλά ΑΡΙΣΤΕΡΑ στελέχη, ορισμένα από τα οποία σκοτώθηκαν (Κκελης, λένας) ήταν μονόδρομος.

Μιχάλης είπε...

Το σημερινό άρθρο του Χαραλαμπίδη επιβεβαιώνει όσα έγραψα από άλλη σκοπιά.
Ωραία, οι Άγγλοι δεν θα παραχωρούσαν την Ένωση με κανένα τρόπο. Και που κάναμε τον ένοπλο αγώνα τι πετύχαμε;
Πετύχαμε αυτό που είπε ο Δ. Ταλιαδώρος. Η απάντηση βρίσκεται επίσης στο κείμενο του Χαραλαμπίδη. Εξασφάλισαν αυτά που ήθελαν απαλλασσόμενοι των εξόδων συντήρησης της Κύπρου και εμπλέκοντας και την Τουρκία στο παιχνίδι, όπως επίσης παραδέχεται ο Χαραλαμπίδης.

Από την άλλη αναφέρεται στις θέσεις του Υπουργείου Αποικιών και στις θέσεις των στρατιωτικών που δεν ήταν οι ίδιες. Άρα το θέμα ήταν ρευστό.

Και επειδή είναι άξιον απορίας, θα ήθελα να δω μια σοβαρή ανάλυση κάποιου επώνυμου που να υποστηρίζει ότι οι Άγγλοι θα έφευγαν ούτως ή άλλως, όπως ισχυρίζεται όχι μόνο ο Χαραλαμπίδης αλλά και άλλοι.

Και δεν μου διέφυγε ούτε στο φόβο των Βρετανών για τους κομμουνιστές…

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/01/2012 6:05 μμ

Δεν θα ασχοληθώ με ανοητολογήματα. Και επειδή ρωτάς αν ο Παπαϊωάννου ήταν παντρεμένος με αγγλίδα, διερωτώμαι αν σημαίνει κάτι αυτό.
Και αν σημαίνει, τι μπορεί να σημαίνει που ο Λυσσαρίδης είναι ακόμα παντρεμένος με αμερικανίδα;
Είδες πόσο ανόητα είναι ορισμένα πράγματα;

Άποψη γι’ αυτά που έγραψα δεν έχεις;

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/01/2012 6:50 μμ

Το σχόλιο σου αγαπητέ ανώνυμε «σηκώνει» από μόνο του ολόκληρη ανάλυση.
Περιληπτικά όμως θα σχολιάσω τα εξής:

Το ΑΚΕΛ δεν μιλούσε μόνο για παθητική αντίσταση αλλά και για μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις. Άλλωστε οι εργατικοί αγώνες που έγιναν τη δεκαετία του 40 που είχαν και πολιτικό υπόβαθρο δίνουν την απάντηση στο ερώτημα. Τα μέλη της ΠΣΕ που συνελήφθησαν και στάλθηκαν στις φυλακές κατηγορήθηκαν για πράξεις ανατροπής του καθεστώτος.

Μπορεί ο αγώνας σε στρατιωτικό επίπεδο να οργανώθηκε στον καλύτερο δυνατό βαθμό. Στον πολιτικό όμως όχι. Και όπως είπα αυτό το πιστοποιούν και ο Κληρίδης και ο Λυσσαρίδης αλλά και άλλοι. Πες μου ποιους συμμάχους είχαμε στη διεθνή πολιτική σκηνή.

Όσον αφορά την πολιτική του ΑΚΕΛ, ναι ήταν εναντίον της ένοπλης μορφής πάλης. Βοήθησε όμως τον αγώνα με διάφορους τρόπους, άσχετα αν δεν θέλουν πολλοί να το παραδεχτούν. Π.χ. όταν γίνονταν παναπεργίες, σ’ αυτές συμμετείχε και η ΠΕΟ. Στην εκστρατεία για αποτροπή του απαγχονισμού αγωνιστών συμμετείχε και η αριστερά. Το ίδιο και στις διαδηλώσεις. Οι εφημερίδες της εποχής είναι γεμάτες από συλλήψεις αριστερών για ρίψεις φυλλαδίων κλπ.

Ο ισχυρισμός σου ότι η στάση του ΑΚΕΛ δεν ήταν άσχετη με την έκβαση του εμφυλίου στην Ελλάδα δεν ευσταθεί. Οι βρετανικές αναφορές για το δημοψήφισμα του 1950 (είχε τελειώσει ήδη ο εμφύλιος και η ήττα των κομμουνιστών ήταν δεδομένη) αναφέρουν ότι οι κομμουνιστές ήταν πιο έντονοι από τους δεξιούς στο θέμα της ένωσης. Αυτό νομίζω λέει πολλά.

Αντίθετα, όταν συνεκλήθη η Διασκεπτική το 1947 η δεξιά και η εθναρχία αρνήθηκαν συμμετοχή από το φόβο ότι αν λυνόταν το κυπριακό και γίνονταν εκλογές θα έπαιρνε την εξουσία το ΑΚΕΛ. Αυτό λέει ο Κρανιδιώτης, που ήταν γραμματέας της εθναρχίας.

Είναι λάθος η αντίληψη ότι η μη αποδοχή της ένοπλης μορφής αγώνα σήμαινε απόρριψη της ένωσης. Αν τα βλέπεις έτσι, τότε είναι γι’ αυτό που μιλάς για μη ξεκάθαρη θέση. Ουδέποτε αναίρεσε τη θέση του για ένωση το ΑΚΕΛ. Μάλιστα την υποστήριζε (λανθασμένα) μέχρι το 1966-67.

Την υποστήριξη στον Μακάριο την έδωσε όταν άρχισαν οι συνωμοσίες για επιβολή της διχοτόμησης. Και τότε υπήρχε το δίλημμα ή στηρίζεις την Κυπριακή Δημοκρατία ή προάγεις τη διχοτόμηση. Και το ΑΚΕΛ επέλεξε το πρώτο.

Δεν είπα ότι οι αγωνιστές δεν εναντιώθηκαν στην ένωση. Είπα ότι χωρίστηκαν σε εκείνους που επέμεναν στην ένωση και σε εκείνους που συμβιβάστηκαν με τη Ζυρίχη και πήραν μάλιστα και αξιώματα.
Αναφέρθηκα επίσης σε μερίδα αγωνιστών που μπήκαν αργότερα στην ΕΟΚΑ Β’.

Αλλά μιας κι αναφέρθηκες σ’ αυτό το θέμα, πώς εξηγείς το φαινόμενο ότι από το ίδιο μπαλκόνι μιλούσαν οι ήρωες της ΕΟΚΑ και οι προδότες του ΑΚΕΛ; Πώς το ερμηνεύεις αυτό; Ξαφνικά αγαπήθηκαν οι προδότες και οι πατριώτες;

Δηλαδή θέλεις να πεις ότι όσοι αγωνιστές (που δεν είναι ανώνυμοι, έχουν όνομα και επίθετο) πήγαν με τον Μακάριο χρηματίστηκαν ή είχαν προσωπικά συμφέροντα;

Μπορείς επίσης να μου εξηγήσεις πώς είναι δυνατόν να παλεύουμε με τους εγγλέζους και οι ελλαδίτες πολιτικοί να πέφτουν θύματα των αμερικανικών εξαρτήσεων;

Λυπούμαι να παρατηρήσω ότι η διαπίστωση Ταλιαδώρου πιστοποιεί ότι ούτως ή άλλως οι Άγγλοι δεν έφυγαν.

Όσον αφορά τους αριστερούς που συμμετείχαν στην ΕΟΚΑ πρέπει να είσαστε προσεκτικοί.
Κανένα στέλεχος του ΑΚΕΛ δεν έγινε δεκτό στην ΕΟΚΑ. Κι αυτό το πιστοποίησε χθες ακόμη από το ΛΟΓΟ ο Θάσος Σοφοκλέους.
Και δεν είναι ορθό στην προσπάθεια σας να πείσετε γι’ αυτό που λέτε, να χρίζετε όποιον νομίζετε αριστερό. Σε θυμίζω ότι αρχικά λέχθηκε ότι ο Αυξεντίου ήταν αριστερός. Μετά λέχθηκε για τον Μάτση, χθες στον ΛΟΓΟ ο Θ. Σοφοκλέους αναγκάστηκε να διαψεύσει ισχυρισμό ακροατή ότι ο Παλληκαρίδης ήταν αριστερός. Τώρα εσύ μου λες για τον Λένα.
Να δούμε για πόσους άλλους θα ακούσουμε ακόμα.

Ο Κκέλης ήταν αριστερός αλλά όχι στέλεχος. Και έπεσε με παρόμοιο τρόπο με τον Αυξεντίου. Όμως σχεδόν κανένας δεν τον ξέρει. Γιατί;
Επίσης, δεν ξέρω αν γνωρίζεις μετά από ποιο γεγονός προδόθηκε ο Κκέλης.

Ανώνυμος είπε...

Μιχάλη αυτά που γράφεις μου φαίνονται στοιχειοθετημένα και λογικά. Είναι πράγματι η άλλη και μάλλον αληθινή όψη των πραγμάτων, διαφορετική από αυτήν που για πάνω από μισό αιώνα επιβάλλουν στο κόσμο με τη δύναμη των ΜΜΕ η κυρίαρχη τάξη και ιδεολογία. Παρά τον ηρωϊσμό των παιδιών και των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, φαίνεται πως η ιστορία δεν έχει γραφτεί ολοκληρωμένα, αλλά έχει επιβληθεί η εκδοχή και η άποψη κάποιων μελών της ΕΟΚΑ πιστών στον στρατιωτικό αρχηγό της που ήταν και αρχηγός της ΕΟΚΑ Β΄που οδήγησε στη καταστροφή της Κύπρου και την κατοχή. Δυστυχώς επιβεβαιώνεται ότι η ιστορία γραφεται από τους κρατούντες. Θεωρώ την άποψη / μελέτη σου από τις σοβαρότερες που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα.
Χ.Σ.

Μιχάλης είπε...

@ Χ.Σ.

Άσχετα με το τι προσπαθούν να με κατηγορήσουν κάποιοι, προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα όσο πιο κοντά γίνεται στην πραγματικότητα.
Ποτέ δεν βλέπω τα πράγματα σε χρώμα μαύρο ή άσπρο. Υπάρχουν και άλλα χρώματα και αποχρώσεις.

Ούτε επειδή επικρίνω την πολιτική απόφαση για ένοπλο αγώνα σημαίνει ότι κατηγορώ αυτούς που αγωνίστηκαν. Άλλο το ένα άλλο το άλλο.
Ούτε μπορώ να διαγράψω τις στιγμές απαράμιλλου ηρωισμού και αυτοθυσίας που υπήρξαν.
Ούτε όμως και να κλείσω τα μάτια στα εγκλήματα που έγιναν από κάποιους.
Ξέρω ότι αυτό ενοχλεί μερικούς και προσπαθούν να κατηγορήσουν όσους μιλάνε γι’ αυτά τα πράγματα ότι σπιλώνουν όλους τους αγωνιστές.
Δεν είναι έτσι. Αφορούν εκείνους που τα έκαναν.

Ναι, η ιστορία γράφεται από τους νικητές, όπως τους βολεύει.
Και όταν επιχειρηθεί να αποκατασταθεί η αλήθεια, τον κατηγορούν για παραχάραξη!

Ανώνυμος είπε...

το ακελ τελειωσε. δεν θα μιλησουμε για το ακελ για επομενα 4 χρονια. αρχιζει μεγαλη απομονωση. θα σας κανουμε οπως τ/κ. δεν θα μπορεσετε να βγειτε ουτε απο κτιριο του κομματος.

ματα χαρις είπε...

το ακελ θα υποχρεωθει να πεταξει προτομες του λενιν εντος 4 χρονων.

Ανώνυμος είπε...

Ορισμένοι είναι προσκολλημένοι σε στρεβλές ιδεολογίες. 60 χρόνια μετά να παραδεχτούν τα τεράστια λάθη που έγιναν την περίοδο 55 - 59.

1) Κάποιοι ακόμα λένε το υποθετικό: Αν δεν γινόταν ο αγώνας, η Κύπρος δεν θα ελευθερωνόταν.

Μήπως ξεχνούν τη συνθήκη της Γιάλτας με την οποία η Αγγλία δεσμεύτηκε να δώσει αυτοδιάθεση στις αποικίες της;

2) Κάποιοι λένε ότι ο αγώνας ήταν αντιαποικιακός.

Αφού ήταν αντιαποικιακός τότε γιατί είχε εθνικιστικό χαρακτήρα; Δεν θα έπρεπε ταυτόχρονα να έχει κοινωνικό και ταξικό χαρακτήρα, όπως όλοι οι αντιαποιακοί αγώνες της εποχής;

Οι αριστεροί αποκλείστηκαν από το Γρίβα ή αυτοαποκλείστηκαν από τον αγώνα;

Οι τουρκόφωνοι δεν θα έπρεπε να πάρουν μέρος στον αγώνα αφού ήταν αντιαποικιακός; Αποκλείστηκαν από το Γρίβα ή αυτοαποκλείστηκαν;

4) Γιατί ξεχνούμε την τρομοκρατία της ΤΜΤ για να φιμώσει τις προοδευτικές φωνές μέσα στην τουρκόφωνη κοινότητα;

4) Ένα γεγονός που φαίνεται σήμερα από την ιστορία του ψυχρού πολέμου είναι ότι αγγλοαμερικάνοι επένδυαν σε εθνικιστικά καθεστώτα μέσω της άρχουσας συντηρητικής τάξης, για να διατηρούν επιρροή.

Μέσω της συντηρητικής και εκκλησιαστικής εξουσίας ο εθνικισμός της Κύπρου ενισχύθηκε.

Ο αγώνας της ΕΟΚΑ έγινε για διατήρηση των κεκτημένων της άρχουσας τάξης μετά την αποχώρηση των Εγγλέζων.

Το ίδιο έγινε και από τη Τουρκόφωνη άρχουσα τάξη με τον τουρκικό εθνικισμό.

Το αποτέλεσμα ήταν φυσιολογικό: Ντε φάκτο διχοτόμηση βασισμένη πάνω σε εκατέρωθεν εθνικιστικού χαρακτήρα εγκλήματα.


5) Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να αναλύσουμε την παρούσα κατάσταση.

Οι άρχουσες τάξεις στις δύο κοινότητες είναι πλήρως βολεμένες με την παρούσα διχοτομική κατάσταση. Διατηρούν πλειοψηφικά συσπειρωμένες τις δύο κοινότητες, μέσω εθνικιστικής θεώρησης της ιστορίας.

Διατηρούν έτσι την εξουσία και την οικονομική τους δύναμη.

Λύση και αποσυσπείρωση του λαού της Κύπρου είναι σεισμός στα θεμέλια αυτού του δυαδικού κατεστημένου.

6) Μελλοντική κατάσταση:

Σήμερα βλέπω την πορεία των συμφέροντων της άρχουσας τάξης μέσα στα νεοφιλελεύθερη τάξη της Ευρωπαικής Ένωσης.

Τρέμω στην ιδέα να αναλάβει η συντηρητική παράταξη την εξουσία.

Η λύση του κυπριακού θα είναι η λύση ενός οικονομικού εκουιλίμπριου μεταξύ των οικονομικών συμφερόντων των δύο κοινοτήτων.

Θα εγκαταλειφθεί η ιδέα της λύσης του κυπριακού μέσα στις αρχές του διεθνούς δικαίου και θα υιοθετητεθεί δίκαιο της νεοφιλελεύθερης αγοράς, όπου ακόμα και τα εγκλήματα ξεχνιούνται στην κατάλληλη τιμή.

Αυτό μας παρουσιάζεται σήμερα σαν ευρωπαική λύση.

Η οικονομική σωτηρία της ΕΈ περνά από τη Τουρκία. Οι σχέσεις που θα προκύψουν από την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας είναι οι πλέον ωφέλιμες.

Η οικονομία της Κύπρου περνά τις πιο δύσκολες στιγμές της από την ίδρυση της.

Το το προαναφερθέν εκουιλίμπριο γέρνει στην πλευρά της Τουρκίας.

Πολύ φοβάμαι ότι η λύση που οραματίζεται η δεξιά θα περιέχει δυνατά διχοτομικά στοιχεία που θα επιτρέπουν στα οικονομικά κατεστημένα να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται το λαό.

Με λίγα λόγια ό,τι πουλήθηκε παράνομα το 74, θα επικυρωθεί με νόμιμη ευρωπαική νεοφιλελεύθερη βούλα σήμερα...

7) Η κριτική μου προς την οργανωμένη αριστερά (καλώ τον κύριο Μιχαήλ να τοποθετηθεί) είναι το γεγονός ότι δεν γίνεται ταξικός αγώνας σήμερα.

Οργανωμένος αγώνας δεν μπορούσε να γίνει την εποχή του ψυχρού πολέμου.

Σήμερα όμως γιατί δεν μπορεί να γίνει;

Αν δεν γίνει οργανωμένος ταξικός κοινωνικός αγώνας μαζί με τους τους τουρκόφωνους πώς θα γίνει η λύση;

Βλέπουμε ότι τους προσανατολισμούς του συντηρητικού κατεστημένου και το βλέπουμε να κερδίζει έδαφος επικύνδινα.

Στην Ευρώπη ο λαός αντιδρά στα κετεστημένα και στην οικονομική εξαθλίωση.

Γιατί δεν προετοιμάζετε ο κυπριακός λαός και στις δύο κοινότητες για παρόμοιες αντιδράσεις που θα χτυπήσουν το κυπριακό πρόβλημα στη ρίζα του;

Ανώνυμος είπε...

πολλοι αγωνιστες της εοκα ηταν παιδακια για αυτο δεν χρειαζεται τοσο πολυ σεβασμος. καθε χρονο στη τροχαια πεθαινουν περισσοτεροι νεοι.... δεν δινω σημασια για τους νεους που πεθαναν για δηθεν ιδεολογιες η μεγαλες υποθεσεις. στο τελος ειναι παιδακια.

Ανώνυμος είπε...

βαρεθηκα εγω να τιμησω εφηβους ψευδοηρωες... αν σημερα εκεινοι ηταν εδω δεν θα διεφεραν απο καβγαδες μεταξυ ομονοιατων και αποελιστων.

vladimir jirinovsky είπε...

η δηθεν ε/κ αστικη ταξη ειναι παρα πολυ συνδεδεμενη με την ελλαδα. σε τοσο βαθμον που οποτε χρεοκοπει ελλαδα, χρεοκοπει η κυπρος. για αυτο οι αποφασεις τους θα ειναι παντοτε σε ιδια κατευθυνση. στα κατεχομενα υπαρχουν διαφοροι παραγοντες. οτι λεει η τουρκια. παρατηρειται οτι η τ/κ αστικη ταξη χαλασε μετα το 74 και αναγκαστηκαν να πτωχευσουν παλιοι πλουσιοι (ενας τ/κ ποσος πλουσιος μπορει να ειναι αν δεν εχει χερι στην αγγλια) και δημιουργηθηκε μια πιο τουρκοποιημενη αστικη ταξη με νεα προσωπα, βεβαιως αν θα μιλησουμε για μια αστικη ταξη...

Ανώνυμος είπε...

Η Μαζική παθητική αντίσταση αγαπητέ μου όπως αναφέρεις και εσύ στο άρθρο σου, έγινε, και με τη συμμετοχή της πεο, ακόμα και κατα τη διάρκεια του αγώνα, αλλά και προηγουμένως. Εξαντλήθηκαν τα περιθώρια.

Ο αγώνας πέτυχε το σκοπό του που ήταν να εξαναγκάσει τους άγγλους σε διαπραγματεύσεις και να κινήσει το ενδιαφέρον στους ξένους για το θέμα. Μην ξεχνάμε τις επανηλημμένες αρνητικές θέσεις των άγγλων για ένωση στον ΟΗΕ. Στις πολιτικές διαπραγματεύσεις δυστηχώς χάσαμε και αυτό εξαιτίας της αδυναμίας της ελλάδος να υποστηρίξει την ένωση και λόγω της βρεττανικής δολιότητας. Αλλά αυτοί ήταν πολιτικοί χειρισμοί τους οποίους διαχωρίζω από τον ένοπλο αγώνα. Οι διαπραγματεύσεις προυπέθεταν ένοπλο αγώνα. Δεν θα γίνονταν αλλιώς. Πως θα εξαναγκάζαμε τους άγγλους να συζητήσουν αλλιώς;

Διεθνή στήριξη είχαμε, όση έχουμε και τώρα. Ελάχιστη. Τίποτε δεν άλλαξε από τότε μέχρι σήμερα εκτός από το ότι είμαστε αναγνωρισμένο κράτος. Μήπως οι άλλες επαναστάσεις στον κόσμο, ακόμα και οι "λαϊκες" είχα διεθνή υποστήριξη; Αν είχαμε υποστήριξη, φυσιολογικά δεν θα χρειαζόταν ο αγώνας!!
Η στάση του ακελ πράγματι είναι συζητήσημη. Πάντως το ακελ απολογήθηκε μετά τον αγώνα, έτσι δεν είναι;

Η υποστήριξη του ακελ στον μακάριο ήταν πατριωτικό καθήκον ενώ η υποστήριξη των αγωνιστών που συμμετείχαν στην κυβέρνηση, στις κρίσιμες μετα αποικιακές μέρες ήταν... περίεργη.

Εξάλλου αν κάποιοι έπρεπε να πάρουν αξιώματα, δικαιωματικά ήταν αυτοί που πολέμησαν και κανένας άλλος.

Εγώ μίλησα για στελέχη της αριστεράς όχι αναγκαία μέλη του ακελ. (π.χ. συνδικαλιζομενους)

Ανώνυμος είπε...

εν τω μεταξυ απο την ημερα της ενταξης στην ευρωζωνη αφου καταθεσαμε ολα οσα εχει η τοπικη ηυπριακη κεντρικη τραπεζα στην φρανκφουρτη, ο ιδιοκτητης μας ειναι -μπορουμε να πουμε- goldman sachs και fitch.

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/02/2012 3:58 μμ

Θα έλεγα ότι συμφωνώ με τις επισημάνσεις σου και ότι συμβάλλουν στην όλη συζήτηση.

Θα κάνω ωστόσο κάποιες παρατηρήσεις προς ευρύτερο προβληματισμό.

Προσωπικά πιστεύω ότι ο αγώνας ήταν και αντιαποικιακός. Κατά τη γνώμη μου το εθνικιστικό ή μη δεν είναι αυτό που καθορίζει τον αντιαποικιακό χαρακτήρα ενός κινήματος.
Ίσως η ΕΟΚΑ να μην ήταν επαναστατικό κίνημα με την έννοια της συμπερίληψης στους στόχους της και κοινωνικών ή ταξικών ζητημάτων.
Η ΕΟΚΑ ήταν εθνικιστική οργάνωση, έστω και αν το αρνούνται. Είναι διατυπωμένο και σε αναφορές της εποχής.

Και ακριβώς το ότι ήταν εθνικιστικό κίνημα φαίνεται από την διαπίστωση ότι άφησαν έξω τους Τ/κύπριους. Ήταν καθαρά μια Ε/κυπριακή υπόθεση. Και ας μην μας προβάλουν διάφορες δικαιολογίες περί της στάσης των Τ/κυπρίων κλπ. Δεν ήταν όλοι οι Τ/κύπριοι μέλη της ΤΜΤ.

Θέλω να είμαι ειλικρινής στο θέμα του ΑΚΕΛ. Ισχύουν και τα δύο. Από τη μια το ΑΚΕΛ δεν συμφωνούσε με την ένοπλη μορφή πάλης και από την άλλη ο Γρίβας και ο Μακάριος (να μην τον ξεχνούμε κι αυτόν) δεν ήθελαν την οργανωμένη Αριστερά στο κίνημα.

Για το σημείο 4 θα έλεγα ότι τόσον η ΕΟΚΑ όσο και η ΤΜΤ έδρασαν με τον ίδιο τρόπο, σπέρνοντας την τρομοκρατία σε όσους δεν συμφωνούσαν μαζί τους, φτάνοντας ακόμα και σε δολοφονίες.
Πάντως είναι ενδιαφέρουσα η ερμηνεία που δίνεις στο θέμα.

Σε ότι αφορά το σημείο 7 θα συμφωνήσω μαζί σου. Αν και θα έλεγα ότι μια μορφή ταξικού αγώνα διεξάγεται εντός της βουλής, είναι αλήθεια ότι η Αριστερά αδρανεί ή αδυνατεί, όχι μόνο σήμερα, να κινητοποιήσει τις μάζες.

Ορθή η επισήμανση σου για ταξικό αγώνα μαζί με τους Τ/κύπριους. Όμως αντιλαμβάνεσαι ότι όταν δεν υπάρχει κινητοποίηση στη μια πλευρά, πόσο εύκολο είναι να υπάρξει στην άλλη και πόσο μάλλον κοινή.

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/02/2012 6:21 μμ

Διαφωνώ ριζικά με την προσέγγιση σου.
Τα παραδείγματα που αναφέρεις είναι άσχετα μεταξύ τους.
Δεν μπορείς να εξισώνεις κάποιον που παίρνει το όπλο και είναι πρόθυμος να πεθάνει, με κάποιον που τρέχει στο δρόμο και σκοτώνεται.

Μιχάλης είπε...

@ Ανώνυμος 4/02/2012 6:38 μμ

Για 37 χρόνια διεξάγουμε ειρηνικό αγώνα εναντίον της κατοχής. Εξαντλήθηκαν τα περιθώρια; Ίσως είναι καιρός να αλλάξουμε τακτική και να πάμε σε πόλεμο; Σχολιάζω την πρώτη παράγραφο της τοποθέτησης σου για να δείξω ότι αυτό που λες δεν ισχύει. Και πρώτα πρώτα δεν υπήρχε ένας συντονισμένος και κοινός αγώνας, κοινή προσπάθεια. Και αυτό έχει τεράστια σημασία.

Διαφωνώ και με τη δεύτερη παράγραφο. Έχω την εντύπωση ότι εκείνοι που αρνούνταν να διαπραγματευτούν ήταν οι δικοί μας με το απόλυτο σύνθημα «ένωση και μόνο ένωση».
Να θυμίσω τη Διασκεπτική; Ποιοι έλαβαν μέρος και ποιοι όχι και γιατί;

Είναι λανθασμένη η εντύπωση ότι προκλήθηκε το ενδιαφέρον των ξένων. Με ποιο τρόπο εκφράστηκε αυτό το ενδιαφέρον, αν υπήρξε;
Η θέση σου ότι χάσαμε στις διαπραγματεύσεις λόγω της αδυναμίας της Ελλάδας να υποστηρίξει την ένωση, αποδεικνύει αυτό που λέω. Ξεκίνησαν ένα αγώνα οι ηγέτες μας χωρίς να εκτιμήσουν καν τις δυνατότητες της Ελλάδας.
Και δεν ήταν λόγω της βρετανικής δολιότητας που αδυνατούσε η Ελλάδα. Θυμίζω τη ρήση για τους δύο πνεύμονες…
Μπορεί να σε βολεύει, όπως και άλλους, να διαχωρίζετε τον ένοπλο αγώνα από τις διαπραγματεύσεις. Και τονίζω την αντίφαση ότι από τη μια λέτε ότι αρχηγοί της ΕΟΚΑ ήταν ο Μακάριος και ο Γρίβας και από την άλλη τους διαχωρίζετε.
Και αν οι διαπραγματεύσεις προϋπέθεταν ένοπλο αγώνα, τότε πώς γίνεται ο ηττημένος (βρετανοί) να επιβάλλουν τους όρους τους;
Μπορείτε να το εξηγήσετε αυτό;
Και αφού στον στρατιωτικό τομέα η ΕΟΚΑ ήταν νικηφόρα, γιατί δεν συνέχισε;

Βεβαίως και άλλες επαναστάσεις είχαν υποστήριξη από άλλες χώρες ή συμμάχους. Εγώ δεν μίλησα για διεθνή υποστήριξη.

Το ΑΚΕΛ απολογήθηκε για τους χαρακτηρισμούς που απέδωσε στους αγωνιστές και γενικά την ΕΟΚΑ και όχι για την ουσία της θέσης του έναντι του ένοπλου αγώνα, ότι δηλαδή θα οδηγούσε σε κακοτοπιές. Και είχε δίκαιο.

Η αναφορά μου σε αγωνιστές που ήταν στυλοβάτες της ζυριχικής κυβέρνησης δεν έχει να κάνει με πατριωτισμούς ή περίεργες καταστάσεις. Έχει να κάνει με τη θέση που εκφράστηκε ότι όλοι οι αγωνιστές ήταν εναντίον της Ζυρίχης.

Ζήτησα ονόματα στελεχών της Αριστεράς και δεν πήρα συγκεκριμένη απάντηση. Έθιξα θέμα Λένα και άλλων και δεν το σχολιάζεις.
Γιατί;

Ανώνυμος είπε...

Το περασμένο καλοκαίρι επήρα 5-6 γερμανους τουρίστες. στο μουσειο αγώνος (πρεπει να πατε να δειτε αίματα και κακό).
Στο ΄τέλος οι 2 έφυγαν, μια ελυποθύμησε και η άλη έστρεψε. Ο τελευταίος έμεινε ως το τέλος και μου είπε΅: Μην ξαναφέρεις άλλο ανθρωπο δαμέσα να βλέπει τέτια πράγματα. Είναι βάρβαρο....

Ανώνυμος είπε...

αρεσκουν μας πολιτικη κοκκαλου ναμπου θελεις απο μας;

Κράμπος είπε...

1. Για την παραμονή ή όχι των Άγγλων δε χρειάζεται άλλη νοητική φθορά, ηρεμήστε. Την απάντηση την έδωσε η ιστορία: σε ποιά αποικία έχουν παραμείνει ως διοικητές οι Άγγλοι;

2. Ο αγώνας όταν δίδεται ως απελευθερωτικός οι απώλειες σε έμψυχο υλικό δεν οριοθετούνται ηλικιακά. Εδώ τα θύματα ήταν στην ολότητα νεαροί, ακόμη και ανήλικοι. Δηλαδή άνθρωποι χωρίς ολοκληρωμένη αντίληψη, αλλά φανατικοί, με την καλή έννοια, ως προς το δηλωμένο - και όχι τον πραγματικό, ή έστω τον εφικτό- σκοπό. Αυτή ήταν και η αντίληψη του Γρίβα- ο αποκλεισμός των βετεράνων του δευτέρου παγκοσμίου μιλά από μόνος του- που έκανε πιο εύκολη τη σχέση ηγεσίας και εκτελεστικών οργάνων.

3. Οι πολιτικές παρατάξεις χρησιμοποιούν τα θύματα των καταστάσεων για δική τους προβολή και επικράτηση, κρατώντας στη σκιά τις άλλες παραμέτρους και επιδιώξεις: Τι πραγματικά ήθελε ο Γρίβας; Απελευθέρωση της Κύπρου, προσωπική εκδίκηση προς τους Άγγλους που τον χρησιμοποίησαν και τον πέταξαν στην Ελλάδα, εμφύλιο με τους κομμουνιστές της Κύπρου όπως έκανε στην Ελλάδα; Ερωτήματα που απαντώνται μόνο από την ιστορία και όχι από άτομα που έχουν εμπλοκή, εξάρτηση ή και συμφέροντα.

4. Ήταν σωστή επιλογή ο ένοπλος αγώνας; Αν δούμε τα σημερινά αποτελέσματα, δε χρειάζεται να φουντώνουμε τα συναισθήματα αλλά να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη του εγκεφάλου που μας έδωσε ο παντοδύναμος, ώστε να τον δικαιώσουμε για την επιλογή του.

Κράμπος είπε...

Η δημοσίευση στο "χρονικό" της εφημερίδας "Πολίτης" εγγράφων στα οποία φαίνεται ότι οι Άγγλοι γνώριζαν τις κινήσεις και τα σημεία παραμονής του Γρίβα, γεννά το εύλογο ερώτημα αν οι ίδιοι οι Άγγλοι τελικά βολεύονταν με αυτό που συνέβαινε και υλοποιούσαν τα σχέδια τους μέσω της εξέλιξης του. Ο αποκλεισμός των Τουρκοκυπρίων ήταν ασφαλώς το πιο δυνατό χαρτί τους ( το οποίο τους έκαμε δώρο η τότε πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της ΕΟΚΑ ), με το οποίο εφάρμωσαν την προσφιλή τακτική του διαίρει και βασίλευε.
Το επίσης δεδομένο ήταν ότι αν οι Κύπριοι αριστεροί αντιδρούσαν στις δολοφονίες που διεπράχθησαν εναντίον τους από διεταταγμένους από τον ίδιο τον Γρίβα μασκοφόρους, τότε τα πράγματα θα εξελίσσονταν ακόμη πιο ευνοικά για τους Άγγλους, αφού η συνταγή λειτούργησε επιτυχώς και στην Έλλαδα.
Το αποτέλεσμα που όντως προέκυψε μετά τον αγώνα ήταν η εμφάνιση μιας μεγάλης ομάδας, μιάς τάξης ανθρώπων που διεκδικούσαν δάφνες και εξουσία από τη θυσία παιδιών. Και αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα, χωρίς συνδιασμένη αναφορά στις μετέπειτα συνέπειες της συνεχιζόμενης δράσης για το ανέφικτο (π.χ. ΕΟΚΑ Β).

Ανώνυμος είπε...

@ Κράμπο
Συμφωνώ απόλυτα! Είπες τα ούλα! Αν τζιαι δεν χρειάζεται να κάμεις τίποτε παραπάνω από το να καταγράψεις ότι λαλεί ο ρίβας στα απομνημονεύματά του και οι διάφοροι στο Χρονικό το Αγώνα. Τζιαμαί είναι ούλα γραμμένα που πρώτο σιέρι.
"Τον τελευταίο καιρό με απασχολεί το θέμα πως θα εξοντώσω τους κομμουνιστές για να μην είναι σε έση να διαδραματίσουν ρόλο μετά την ολοκλήρωση του αγώνα"
Γ. Γρίβας 1958

Ανώνυμος είπε...

oloi eokatzides agwnistikan gia pseudoelefteria kai meta esteilan ta paidia tous sthn agglia gia na spoudazoyn. gamw ton agwna toys.

Ανώνυμος είπε...

Έβαλαν ενα ψυχοπαθή να κάνει αγώνα για να διώξει δήθεν τους άγγλους που τον εργοδοτούσαν 10 χρόνια προηγουμένως....

Ανώνυμος είπε...

Αυτά κατέστρεψαν τον τόπο και ακόμα βγαίνουν από πάνω...

Ανώνυμος είπε...

Εγω πιστευκω ο Κυπραιος ηταν ειναι και θα ειναι μια ζωη χωρκατος, αμπαλατος τζιαι συμφεροντολογος...

Η Ιστορια μας και η αντιμετωπιση της ειναι η μεγαλυτερη κωμμωδια τουτου του καημενου του νησιου.

Εκαμε την μαλακια ο τραουλλοπαπας ο Μακαριος τζιεινος που εσυμφωνησε μια μαλακια τον τζιαιρο που ημουν αγεννητος τζιαι ερκουνται τωρα οι πολιτικοι τζιαι λαλουν μου μα τουτο εσυμφωνησε το ο Μακαριος...Λες τζιαι ειμαστε την δεκαετια του 70 τζιαι εμειναν ουλλα στασιμα.

Εφερε λοιπον ο Μακαριος τον ψυχοπαθη τον Γριβα (ηταν ψυχοπαθης οπως ψυχοπαθης εν τζιαι τζιεινος της Χρυσης Αυγης..) τζιαι που τζιαμε αρχισε η κωμμωδια...

Ετελιωσε ενας αγωνας που ο Θεος να τον καμει αγωνα, επεθαναν ανθρωποι που επιστεψαν στες μαλακιες του Γριβα τζιαι οτι υπηρχε περιπτωση με ετσι αγωνα οι Κυπραιοι να θκιωξουν τους Αγγλους που το νησι.

Οσοι ειχαν την τυχη να πασιν που τον πενταδακτυλο εις το Τροοδος με ενα μπερε που εγραφε πανω ΕΟΚΑ εγιναν σουπερηρωες εγιναν ραμπο εγιναν οι σουπερ πολεμιστες παρολο που περκι Αγγλο να μεν εσκοτωσαν ποτε τους.

Τζιαι που τζιαμε τζιαι τζιει ξεκινα το βολεμα..Ενα βολεμμα που συνεχιζεται μεχρι σημερα τζιαι διατηρειται τζιαι σκοπιμα που τα ΜΜΕ...

Τζιεινοι που επολεμησαν τζιαι επεθαναν το 74 εννοειται οτι εν αγνωστοι ουλλοι...Τζιεινοι που εφακκουσαν γυρω τα χωρκα τζιαι εσκοτωσαν παραπανω Κυπραιους παρα Αγγλους ξερουμεν τους ουλλους ποξω τζιαι νεκατωτα...

Ισως να ειναι ο μοναδικος αγωνας που μελη του εδεχτηκαν φριχτα βασανιστηρια τζιαι δεν τους εμεινε το παραμικρο κουσουρι..Ψαξετε να εβρετε Ελληνες αντιστασιακους που εβασανιστηκαν στ αληθεια απο την χουντα να δειτε οτι ακομα και σημερα εν σακατεμενοι..Οσοι εκαταφεραν να ζησουν...Εμας ουλλοι οσοι εδεχτηκαν βασανιστηρια εν καλυτερα που εμενα που ουτε πατσο εν εφαα στην ζωη μου.

Βασανιστηρια φριχτα εκαμαν οι Αγγλοι στους Κυπριους αγωνιστες.. Σε τζιεινους που επεθαναν τζιαι σε εναν πρωην γειτονα που μετα τα βασανιστηρια ειχε κινητικα προβληματα. Αλλα οχι σε τουτους που χαριεντιζουνται μεστην τηλεοραση...Και φριχτο βασανιστηριο δεν ειναι να σε καμω αχρηστο που το ξυλο με κλωτσιες και ππουνιες...

Ο αγωνας μια χαρα τους εκατσε τους Κυπριους που εμπορουσαν να πουν οτι εσυμμετειχαν τζιαι οτι ηταν αγωνιστες. Εβολευτηκαν μια χαρα τζιαι τζιεινο που τρεμουν τωρα ειναι να μεν πληγει ο αγωνας της ΕΟΚΑ για να χασουν την δοξα τζιαι το βολεμα.

Σ οτι αφορα τους αριστερους; Ανεχτηκαν πολλα ειδικα μετα το 74 σε βαθμο που ειναι συνενοχοι...

Εβολεψε τους πολλα η κουφετα του 74 αλλα πλεον εν ντεμοντε...

Ηδη επερασαν σχεδον 40 χρονια που το 74 τζιαι το οτι εμειναν ατιμωρητοι οσοι εδιαπραξαν το εγκλημα αρκεψεν να βαραινει και την αριστερα...

Γενικα μεστην Κυπρο η Ιστορια ειναι τζιαμε για να βολευκει τους Κυπραιους...Το 74 βολευκει την αριστερα για ψηφους...Το 55-59 βολευκει τους δεξιους για να σαζουνται μεστες κυβερνησεις τζιαι να εχουν ουλλα τα βολεματα...

Τζιαι αφηστους νεκρους τζιαμε να τριζουν τα κοκκαλα τους...

Ανώνυμος είπε...

Συμπληρωνω τα πιο πανω...

Δαμε εσκοτωθηκαν οι Ισαακ και Σολωμου τζιαι εγιναν αντικειμενο εκμεταλλευσης που τον καθε φασιστα ναζιστη εθνικιστη...

Εσκοτωθηκαν οι 13 στο Μαρι τζιαι που την πρωτη μερα καποιοι εβουρησαν να εκμεταλλευτουν το γεγονος για πολιτικους σκοπους...

Ουτε να σκοτωθεις εν μπορεις μεστουτην την Κυπρο...

Ανώνυμος είπε...

Today, I went to the beach front with my children. I found a sea
shell and gave it to my 4 year old daughter and said "You can hear the ocean if you put this to your ear." She placed the shell to her ear and screamed.
There was a hermit crab inside and it pinched her ear.
She never wants to go back! LoL I know this is entirely off topic but I had
to tell someone!
Also see my website > transfer news at arsenal football club