«Θα πονέσετε…»

Η κάθοδος της τρόικας στην Κύπρο έδωσε αφορμές για να ξεκινήσει νέος γύρος συζήτησης για το ποιος ευθύνεται για την κρίση.

Καταρχήν σημειώνω ότι η κρίση δεν είναι (μόνο) κυπριακή αλλά πανευρωπαϊκή. Και δεν χρειάζεται κανένας ειδικός για να το διαπιστώσει, όταν καθημερινά βλέπουμε τι γίνεται στις χώρες της Ε.Ε. και ειδικότερα της Ευρωζώνης. Όπως βλέπουμε και τις συνεχείς υποβαθμίσεις των οικονομικών ή των τραπεζικών συστημάτων των χωρών αυτών, ακόμα και την υποβάθμιση του ίδιου του μηχανισμού στήριξης.

Και ασφαλώς η κρίση είναι κρίση του συστήματος και όχι απλά και μόνο θέμα της όποια κακοδιαχείρισης έγινε.

Στην Κύπρο πολλοί (με τη βοήθεια των ΜΜΕ) σχημάτισαν την άποψη ότι για ό,τι γίνεται ευθύνεται η κυβέρνηση. Προσωπικά δεν ισχυρίζομαι ότι η κυβέρνηση είναι άμοιρη ευθυνών. Επέδειξε ολιγωρία όχι στη λήψη μέτρων (διότι μέτρα λήφθηκαν άσχετα με το τι λένε οι διάφοροι) αλλά στο να επιμένει, να καταγγείλει και να στιγματίσει όσους δεν δέχονταν να υιοθετηθούν μέτρα που θα έπλητταν άλλες ομάδες πλην των εργαζομένων.

Οι τράπεζες το πρόβλημα

Κάποιοι ειρωνεύθηκαν τη δήλωση του βουλευτή Πάμπου Παπαγεωργίου ότι το πρόβλημα με τις τράπεζες μοιάζει με ελέφαντα και τα υπόλοιπα προβλήματα με κουνούπι.

Κάποιοι δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι η ρίζα του κακού είναι οι τράπεζες. Κι όμως, όλοι αυτό δηλώνουν.

Αντιγράφω από τη «Σημερινή» της (27/7/2012):

«Ξεκάθαρη και «ωμή» φέρεται να ήταν η απάντηση των Τροϊκανών στον κ. Χριστόφια: «Ξέρετε, έχουμε κι εμείς τις δεσμεύσεις μας. Αναγνωρίζουμε το πρόβλημα των τραπεζών και ότι δημιουργεί προβλήματα στην οικονομία, όμως τα λεφτά που θα δώσουμε, τα θέλουμε πίσω. Και για να είμαστε σίγουροι γι’ αυτό πρέπει να ληφθούν μέτρα».

Αντιγράφω από τη «Σημερινή» 28/7/2012:

«Το κλιμάκιο εντοπίζει πρόβλημα στο εποπτικό πλαίσιο και όχι στην εποπτεία των τραπεζών. Δεν επεκτάθηκαν περισσότερο ωστόσο επί του θέματος, λέγοντας στους βουλευτές ότι θα πρέπει να επικεντρωθούν σε αυτά που τους αφορούν. Το κλιμάκιο σημείωσε, ωστόσο, ότι από τη στιγμή που υπήρξε αίτηση στον μηχανισμό, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα πρέπει να θεωρείται ότι ολοκληρώθηκε. Προειδοποίησαν παράλληλα ότι εάν δεν υπογραφεί το μνημόνιο, οι τράπεζες θα καταρρεύσουν».

Ο «Πολίτης» 28/7/2012 γράφει μεταξύ άλλων:

«Το ύψος της βοήθειας προς την Κύπρο, πάντως, δεν αποκλείεται να αγγίξει και τα 15 δις ευρώ, όπως ήδη γράφτηκε, αφού ΔΝΤ και Ε.Κ.Τ. επιμένουν πως οι ανάγκες των τραπεζών για ανακεφαλαιοποίηση  κυμαίνονται μεταξύ 9 και 11 δις ευρώ, ενώ άλλα 4,5 δις ευρώ χρειάζεται το κράτος για αναχρηματοδότηση του δημόσιου χρέους ως τα τέλη του 2014».

Αυτά δεν τα λέει οποιοσδήποτε, τα είπε η ίδια η τρόικα ενώπιον της επιτροπής Οικονομικών της Βουλής.

Το ΔΝΤ

Το ίδιο το ΔΝΤ αναγνώρισε και με δήλωση του ότι το πρόβλημα είναι οι τράπεζες. Σύμφωνα με ανταπόκριση του ΚΥΠΕ (28/6/2012) ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Τζέρι Ράις, στη διάρκεια της ενημέρωσης των δημοσιογράφων αναγνώρισε κι ο ίδιος πού έγκειται το πρόβλημα.

Η ανταπόκριση αναφερόταν και σε πληροφορίες για το ύψος του ποσού που θα χρειαστεί η Κύπρος και σημείωνε μεταξύ άλλων:

«Η άποψη της ομάδας που χειρίζεται την Κύπρο είναι πως έχουν ήδη ληφθεί από την κυπριακή Κυβέρνηση αρκετά μέτρα και χωρίς το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στις τράπεζες μετά το ελληνικό PSI ίσως δεν υπήρχε καθόλου ανάγκη για προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης».

Οίκος Fitch

Εξάλλου ο οίκος Fitch (ΚΥΠΕ 25/6/2012) θεωρεί ότι:

«Η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Κύπρου είναι το αποτέλεσμα της ουσιαστικής αύξησης κεφαλαίου που ο οίκος πιθανολογεί ότι θα απαιτηθεί από τις κυπριακές τράπεζες, σε σύγκριση με την προηγούμενη εκτίμησή που είχε εκδώσει τον Ιανουάριο του 2012. (…) Αυτό, συμπληρώνεται, οφείλεται κατά κύριο λόγο στην έκθεση των τριών μεγαλύτερων τραπεζών, Κύπρου, Λαϊκής και Ελληνικής Τράπεζας, σε επιχειρηματικά και ιδιωτικά δάνεια και κατά δεύτερο λόγο στην αναμενόμενη επιδείνωση της ποιότητας των εγχώριων στοιχείων ενεργητικού. (…) Εξάλλου αναφέρεται ότι ακόμη και με την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, η αβεβαιότητα για τις κυπριακές τράπεζες θα συνεχιστεί και θα χρειαστούν σημαντικές ενισχύσεις κεφαλαίου, ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη ως προς την δυνατότητα της οικονομική τους επιβίωσης.

Σημειώνω ότι αυτοί που σήμερα επικρίνουν την κυβέρνηση για το ότι κάλεσε την τρόικα είναι αυτοί που επιδίωκαν να έρθει η τρόικα, απορρίπτοντας οποιεσδήποτε λύσεις που δεν έπλητταν τους εργαζόμενους.

Αντιγράφω και πάλι από τον «Πολίτη» (28/7/2012) το ακόλουθο σχόλιο:

«Μην εναντιώνεστε

Χθες ο αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος απηύθυνε έκκληση «να σταματήσει αυτή η άγονη αντιπαράθεση για το ποιος εναντιώνεται περισσότερο στα μέτρα της τρόικας, ποιος θα είναι περισσότερο αντιμνημονιακός και για το ποιος θα υπερασπιστεί περισσότερο τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των συνδικαλιστικών οργανώσεων και του λαού μας»· Την Τετάρτη ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΚΟ Φ. Φωτίου είχε πει πως το κόμμα του «έχει ξεκαθαρίσει κατά τη συνάντηση του με την τρόικα τις κόκκινες μας γραμμές και δεν πρόκειται να δεχθεί ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας, το οποίο το μόνο που θα καταφέρει είναι να βαθύνει την ύφεση, να αυξήσει την ανεργία και ως εκ τούτου να καταστήσει δυσκολότερη τη δημοσιονομική εξυγίανση». Εν ολίγοις, ο αντιπρόεδρος ζητά να βγάλουν το σκασμό όσοι εναντιώνονται στην τρόικα (προφανώς γιατί ο άνθρωπος βλέπει την τρόικα να επιβάλλει πε-ρίπου όσα αυτός ζητούσε τόσο καιρό). Τα οποία, όμως, ο κ. Φωτίου κρίνει πως το μόνο που θα κατα-φέρουν είναι να βαθύνουν την ύφεση και να αυξήσουν την ανεργία».

Να θυμίσω επίσης ότι ο Αβέρωφ Νεοφύτου μετά τις συναντήσεις με την τρόικα (στον ΔΗΣΥ και στη βουλή) βγήκε έξω κι έδειχνε τρισευτυχισμένος…!

Εθνικό Κίνημα το πραξικόπημα κατά το ΕΛΑΜ!

Όχι, δεν λέω ότι μου κατέβει ούτε συκοφαντώ το ΕΛΑΜ.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύουν τους δεσμούς τους με το φασισμό και την ΕΟΚΑ Β’, τον Γρίβα και τη χούντα.

Ενοχλήθηκαν από την δήλωση που έκανε ο πρόεδρος Χριστόφιας την επέτειο του πραξικοπήματος (από ‘σιει μούγια μουγιάζεται, λέει κι η παροιμία) και αναδημοσιεύουν ανακοίνωση της αδελφής Χρυσής Αυγής.

Χωρίς κανένα σχόλιο δημοσιεύουμε την υποστηρικτική προς το πραξικόπημα ανακοίνωση όπως την πήραμε από την ιστοσελίδα του ΕΛΑΜ.

«Δηλώσεις με αποδέκτες σε Ελλάδα (την Χρυσή Αυγή) και Κύπρο (το ΕΛΑΜ) έκανε ο αγγλο-αμερικανο-κομμουνιστής (και νυν πρόεδρος της ΕΕ!) Χριστόφιας, επ’ ευκαιρία της επετείου του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΑΜΨΩΝ κατά του ανθενωτικού μακαριακού καθεστώτος. Ιδού τι δήλωσε ο προκλητικός μαρξιστής made in UK-USA, που διαισθάνεται ότι έρχεται το πολιτικό του τέλος και ο θρίαμβος των εθνικιστών:

«Η σημερινή μέρα είναι μέρα απότισης τιμής στους ανθρώπους, οι οποίοι όρθωσαν το στήθος τους στα τανκς της Χούντας και στα καλάσνικοφ της ΕΟΚΑ 'Β. Είναι μέρα άντλησης διδαγμάτων, είναι μέρα που υποβάλλει και επιβάλλει συνεχή επαγρύπνηση και συνεχή αγώνα για υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών. Αναβιώνουν και σήμερα φαινόμενα φασιστικής νοοτροπίας. Είναι ανάγκη να αποκρουστούν και να απομονωθούν».

Την απάντηση που πρέπει σ’ αυτόν -και τους ομοίους του-, την πήρε από τους Ελλαδίτες προ μηνός. Προσεχώς θα την πάρει κι από τους Κυπρίους αδελφούς μας!»

Αυτά λένε τα καλά και μορφωμένα παιδιά του αρχιεπισκόπου.

Να σας ζήσουν και να τα χαίρεστε μακαριότατε.

15 ΚΑΙ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974. ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Είναι γνωστή η μανία που διακατέχει κύκλους της δεξιάς και ιδιαίτερα της ακροδεξιάς να καθορίζουν αυτοί τι είναι ιστορία και ποια είναι η ιστορική αλήθεια.

Είναι γνωστό ότι ενοχλούνται όταν γίνεται αναφορά στις λεγόμενες μαύρες σελίδες της Κυπριακής ιστορίας ή όταν σιγά σιγά η ιστορική έρευνα αποκαλύπτει ότι δεν ήταν όλα τόσο ρόδινα όσο θα ήθελαν ή όπως τα παρουσίαζαν τόσα χρόνια. Και εκμεταλλεύονταν αυτά τα ιστορικά φτιασίδια για πολιτικούς λόγους.

Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι βγαίνουν εκτός εαυτού και εκνευρίζονται αφάνταστα όταν θίγονται αυτές οι καταστάσεις και λέγονται πράγματα διαφορετικά απ’ όσα οι ίδιοι καθιέρωσαν.

Ασφαλώς την πρωτιά την έχει η περίοδος της ΕΟΚΑ.

Όμως και η περίοδος της ΕΟΚΑ Β’ δεν πάει πίσω.

Απέναντι στην προδοσία της ΕΟΚΑ Β’ και της χούντας προτάσσουν διάφορα προκειμένου να δικαιολογήσουν τόσο την παρανομία του 71-74 όσο και το ίδιο το πραξικόπημα.

Δεν είναι καθόλου τυχαίες οι επίμονες αναφορές στην έλλειψη δημοκρατίας επί Μακαρίου. Αυτό δικαιολογεί – κατά τους ίδιους – το ότι κάποιοι πήραν τα όπλα ενάντια στο νόμιμο κράτος.

Δεν είναι καθόλου τυχαία η παραφιλολογία ότι το πραξικόπημα το έκανε ο Μακάριος σε συνεννόηση με τους Καραμανλή, Ευ. Αβέρωφ και τον Βασιλιά.

Δεν είναι καθόλου τυχαία η προσπάθεια να πείσουν ότι η εισβολή έγινε συνεπεία – δήθεν – της ομιλίας του Μακαρίου στα Ηνωμένα Έθνη στις 19 Ιουλίου 1974!

Αυτή είναι η μια πτυχή του ζητήματος, οι προσπάθειες των ενόχων ή των συμπορευόμενων μ’ αυτούς να δικαιολογήσουν κάποια πράγματα προκειμένου να ελαφρύνουν τις ευθύνες εκείνων που ενέχονται.

Και επειδή στην Κύπρο πλέον πρέπει να διευκρινίζουμε και τα αυτονόητα, ο γράφων δεν είναι από αυτούς που υποστηρίζουν ότι η διακυβέρνηση του Μακαρίου ήταν άψογη. Ταυτόχρονα όμως υποστηρίζω ότι τα όποια ελλείμματα δημοκρατίας δεν δικαιολογούσαν με κανένα τρόπο το πραξικόπημα. Το οποίο, άλλωστε, υποτίθεται ότι δεν έγινε γι’ αυτούς τους λόγους αλλά για να επιτευχθεί η Ένωση.

***

Τελευταία όμως υπάρχει και μια άλλη ομάδα που άθελα της (είμαι σίγουρος) εισηγείται διαγραφή της ιστορίας αυτής ή τουλάχιστον τη μη αναφορά της επειδή αντιμετωπίζουμε άλλα προβλήματα.

Η άποψη αυτή λέει ότι επειδή υπάρχει αυτή τη στιγμή οικονομική κρίση, ανεργία, μειώσεις μισθών και ωφελημάτων, αύξηση της φτώχειας κλπ τα οποία βιώνουμε καθημερινά πλέον, δεν πρέπει να γίνεται αναφορά σε άλλα ζητήματα.

Κανένας δεν παραγνωρίζει αυτά τα γεγονότα. Άλλωστε τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται με όσα προανάφερα μαζί με την ένταξη στον Μηχανισμό Στήριξης, την επίθεση ενάντια στα κεκτημένα των εργαζομένων, το τι έγινε με τις Τράπεζες, η συνειδητή προσπάθεια από την αντιπολίτευση για διάλυσης των Κυπριακών Αερογραμμών προς όφελος άλλων ανταγωνιστών της (όπως κατάγγειλαν ευθαρσώς οι συντεχνίες), η επιμονή στο ξεπούλημα των ημικρατικών οργανισμών στο όνομα της ανάπτυξης και άλλα πολλά δεν μπορούν να αφήσουν κανένα αδιάφορο.

Όμως αυτά δεν μπορούν και δεν αποτελούν λόγο για να μη γίνεται αναφορά στη μεγαλύτερη προδοσία του τόπου. Ούτε το ένα παρεμποδίζει το άλλο.

Και είναι άξιο απορίας γιατί κάποιοι που κόπτονται για τις αναφορές στο πραξικόπημα (διότι μας απασχολούν σοβαρότερα πράγματα) δεν διαμαρτυρήθηκαν καθόλου για τις υπερβολικές εκδηλώσεις που έγιναν π.χ. για το Μαρί.

Αν λοιπόν κάποιοι ενοχλούνται από τις αναφορές στο πραξικόπημα, τότε γιατί δεν φείδονται αναφορών στην τουρκική εισβολή;

Γιατί δεν φείδονται αναφορών στο Μαρί;

Γιατί ενοχλούνται από τις αναφορές στο πραξικόπημα και θεωρούν ότι υπάρχει εκμετάλλευση του θέματος;

Μήπως δεν υπάρχει εκμετάλλευση του Μαρί;

Όμως όσοι εσχάτως διαμαρτύρονται και θεωρούν ότι το κεφάλαιο πραξικόπημα – εισβολή αποτελεί εξάρτημα της προπαγάνδας της Αριστεράς και ειδικότερα του ΑΚΕΛ, θα είχαν δίκαιο αν αυτό δεν γινόταν διαχρονικά από το 1974 και μετέπειτα.

Όχι ως προπαγάνδα αλλά ως υπενθύμιση της ιστορικής πραγματικότητας.

Θα είχαν δίκαιο αν αυτό το θέμα ερχόταν ξαφνικά στην επιφάνεια χωρίς να υπάρχει λόγος, αν ερχόταν ως απάντηση σε κάτι άλλο.

Όμως δεν είναι έτσι.

Η θέση του ΑΚΕΛ ενάντια στο πραξικόπημα και την εισβολή είναι η ίδια και απαράλλαχτη από το 1974.

Το ΑΚΕΛ πάντοτε αναφέρεται στο πραξικόπημα και στην εισβολή τονίζοντας ότι αποτελούν την αιτία και την πηγή των όσων ζούμε στις μέρες μας με εξαίρεση φυσικά την οικονομική κρίση που δεν έχει σχέση και δεν είναι συνέπεια του δίδυμου εγκλήματος.

Άρα λοιπόν αλλού οι ψευτο-ευαισθησίες κάποιων.

Και πρέπει επιτέλους σ’ αυτό τον τόπο να μάθουμε ότι το κάθε πράγμα έχει τη σημασία του.

Και δεν εξαφανίζεται λόγω της ύπαρξης άλλων προβλημάτων.

Το 1974 έδωσαν τη ζωή τους δεκάδες άνθρωποι. Σκοτώθηκαν στο πραξικόπημα και στην εισβολή. Χιλιάδες εκτοπίστηκαν, αρκετές εκατοντάδες είναι ακόμα αγνοούμενοι.

Οι συνέπειες της κατοχής είναι ακόμα μπροστά μας. Τις ζούμε καθημερινά.

Να ξεχάσουμε λοιπόν το πραξικόπημα, την εισβολή, τους νεκρούς και τις συνέπειες;

38 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Κυκλοφορεί σήμερα μαζί με τη ΓΝΩΜΗ το βιβλίο του Μιχάλη Μιχαήλ

«ΤΟ ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ 1974»

Φως σε άγνωστες πτυχές για το προδοτικό πραξικόπημα της 15^ης Ιουλίου 1974 από τη Ελληνική Χούντα και την ΕΟΚΑ Β΄

Ελληνική Χούντα – Γρίβας – ΕΟΚΑ Β΄ πάτησαν τη σκανδάλη και διχοτόμησαν την Κύπρο

  

Πώς και γιατί ήρθε στην Κύπρο ο Γ.  Γρίβας.

•         Ποιοι οι σκοποί και οι στόχοι του.

•         Ήρθε στην Κύπρο για να κάνει αντιχουντικό αγώνα;

•         Η ψυχολογική προετοιμασία του πραξικοπήματος.

•         Οι σχέσεις του Γρίβα και τις ΕΟΚΑ Β’ με τη χούντα των Αθηνών.

•         Ήθελε ο Γρίβας να εξοντώσει τον Μακάριο;

•         Τα σχέδια πραξικοπήματος του Γρίβα και της ΕΟΚΑ Β’.

Αυτά και άλλα ερωτήματα απαντώνται στο νέο βιβλίο– έρευνα του Μιχάλη Ν. Μιχαήλ «Το εκ προμελέτης έγκλημα του ’74».

Ένα βιβλίο που δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις στην προπαγάνδα της ακροδεξιάς που προσπαθεί να δικαιολογήσει τους εγκληματίες και να τους παρουσιάσει ως θύματα.

Το βιβλίο που τιμάται 5 ευρώ, προσφέρεται

ΜΑΖΙ με την ΓΝΩΜΗ σε όλη τη διάρκεια του Ιουλίου 2012,

με επιπλέον χρέωση ΜΟΝΟ 2 ευρώ

ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ  ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ «ΓΝΩΜΗ» ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ

ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΦΩΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ Μ. ΜΙΧΑΗΛ

Είναι με πραγματική λύπη που διαπιστώνω ότι ο πρώην τομεάρχης της ΕΟΚΑ Φώτης Παπαφώτης δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει το ψέμα και τη διαστρέβλωση προκειμένου να περάσει τα δικά του μηνύματα.

Στις 28 Ιουνίου 2012 δημοσίευσε ένα άρθρο το οποίο ασχολείται με τις δολοφονίες των Αριστερών την περίοδο της ΕΟΚΑ στο οποίο κάνει αναφορά και σε μένα.

Το πρώτο μέρος της απάντησης μου στο άρθρο του θα το βρείτε στη «ΓΝΩΜΗ» που κυκλοφορεί από την Παρασκευή 6 Ιουνίου 2012. Το δεύτερο μέρος θα δημοσιευθεί στην επόμενη έκδοση.

Σ’ αυτό το σημείωμα θέλω να ασχοληθώ με το σημείο που με αφορά, για να καταδείξω ότι ο Παπαφώτης δεν διστάζει να χρησιμοποιεί το ψέμα για να με πλήξει προσωπικά.

Φαίνεται ότι όσα έχω αναφέρει σε διάφορες περιπτώσεις αλλά και στο βιβλιαράκι για τις δολοφονίες των Αριστερών το 55-59 δεν μπορεί να τα αναιρέσει, γι’ αυτό επέλεξε την οδό του πλήγματος του φορέα των θέσεων και όχι των ίδιων των θέσεων μου.

Έτσι, σμίγει κάποιες αλήθειες με ψέματα για να φαίνεται ότι λέει αλήθεια.

Γράφει λοιπόν αναφερόμενος σε μένα:

«Το «μέλος» αυτό δεν είναι μέλος του Συνδέσμου Συγγενών – ούτε και συγγενής οποιουδήποτε των εκτελεσθέντων!.. Παρουσιάστηκε, όμως, ως μέλος του Συνδέσμου Συγγενών στην εκπομπή του ΣΙΓΜΑ «ΑGENTA», του Ανδρέα Χ’’ Κυριάκου, στις 6/4/2005. Συνόδευε δε τον κ. Κατσουρίδη. Στην εκπομπή ήταν και ο βουλευτής Αντώνης Καράς, και εγώ. Το «μέλος» τούτο καθόταν δίπλα μου. Ξαφνιάστηκα όταν άκουσα την ιδιότητά του. Και με σιγανή φωνή τον ρώτησα:- Στην εκπομπή του ΑΣΤΡΑ για το ίδιο θέμα που ήσουνα οικοδεσπότης και μιλήσαμε και πριν και μετά την εκπομπή, δεν μου είπες ότι είσαι συγγενής εκτελεσθέντος. Ποιος είναι ο συγγενής σου; Και ο Μιχάλης Μιχαήλ μου είπε ότι δεν έχει κανένα συγγενή εκτελεσθέντα, αλλά είναι μέλος του Συνδέσμου των Συγγενών με απόφαση του ΑΚΕΛ!... Και με παρακάλεσε πολύ να μην αποκαλύψω τίποτε… Και εσιώπησα. Όταν βγήκαμε από το στούντιο του είπα ότι η σιωπή μου ήταν μόνο για το βράδυ εκείνο…

Ο Μιχάλης Ν. Μιχαήλ είναι μέλος της Συντακτικής Ομάδας της εβδομαδιαίας εφημερίδας του ΑΚΕΛ «ΓΝΩΜΗ», η οποία (εφημερίδα) εξέδωσε τον Απρίλιο 2012 το βιβλιαράκι του Μιχαήλ «Εν ψυχρώ εκτελέσεις στελεχών της αριστεράς».

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

i.            Δεν είμαι μέλος του Συνδέσμου Συγγενών Δολοφονηθέντων.

Λέει ψέματα αφού είμαι μέλος της Επιτροπής του Συνδέσμου από τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Μου έγινε πρόταση από τον πρόεδρο Α. Δημητρίου και μετείχα σε όλες τις συνεδριάσεις της Επιτροπής από τότε μέχρι σήμερα.

ii.            Είναι αλήθεια ότι δεν έχω συγγενή δολοφονηθέντα. Το δυστύχημα για τον Παπαφώτη είναι ότι ουδέποτε ισχυρίστηκα ότι έχω συγγενή. Ακόμα και πρόσφατα όταν ρωτήθηκα στην εκπομπή της Ελίτας είπα ότι δεν έχω συγγενή και ότι μετέχω στην επιτροπή ως ερευνητής.

iii.            Λέει αλήθεια όταν γράφει ότι εμφανίστηκα στην εκπομπή του Σίγμα τον Απρίλιο του 2005 ως μέλος της Επιτροπής. Λέει όμως ψέματα όταν ισχυρίζεται α) δεν ήμουν μέλος του Συνδέσμου και β) ότι συνόδευα τον Ν. Κατσουρίδη. Στη συγκεκριμένη εκπομπή μετείχαμε οι τέσσερεις που αναφέρει και ο καθένας εκπροσωπούσε το κόμμα ή τον σύνδεσμο του. Ο Κατσουρίδης εκπροσωπούσε το ΑΚΕΛ κι εγώ τον Σύνδεσμο Συγγενών. Ο Καρράς τον ΔΗΣΥ και ο Παπαφώτης τον Σύνδεσμο Αγωνιστών Αμμοχώστου. Με την λογική του Παπαφώτη, ο ίδιος πρέπει να συνόδευε τον Καρρά!

iv.            Λέει ψέματα ότι τον φιλοξένησα (ήμουνα οικοδεσπότης) στην εκπομπή του ΑΣΤΡΑ και ότι μιλήσαμε πριν και μετά την εκπομπή. Τότε εγώ δεν εργαζόμουν στον ΑΣΤΡΑ αλλά ήμουν συνεργάτης και κάθε Τετάρτη παρουσίαζα εκπομπή με ιστορικά θέματα. Καμία άλλη ανάμιξη είχα στα του ΑΣΤΡΑ. Πριν και μετά την εκπομπή μιλήσαμε ελάχιστα και σε καμιά περίπτωση η συζήτηση δεν περιστράφηκε στην ιδιότητα μου.

v.            Η συγκεκριμένη εκπομπή στην οποία αναφέρεται έγινε την 20^η Ιουνίου 1998. Οικοδεσπότης ήταν ο Τάκης Χατζηγεωργίου και όχι εγώ. Εκεί παρευρισκόμουν με την ιδιότητα που προαναφέρθηκε.

Στην εκπομπή φιλοξενούμενοι ήταν ο Φ. Παπαφώτης, ο Μακάριος Δρουσιώτης, ο Ανδρ. Δημητρίου (πρόεδρος του Συνδ. Συγγενών), ο Πέτρος Πέτρου γιος δολοφονημένου και ο Γιαννάκης Κολοκασίδης.

vi.            Ξέχασε να αναφέρει ότι εγώ τον φιλοξένησα τηλεφωνικά σε κάποια άλλη εκπομπή όταν συζητούσαμε τη δολοφονία του Ηλία Ττοφαρή.

vii.            Λέει αλήθεια ότι στην εκπομπή του Σίγμα με ρώτησε αν έχω συγγενή δολοφονηθέντα και ότι του απάντησα αρνητικά. Λέει όμως ψέματα όταν ισχυρίζεται ότι του είπα πως τοποθετήθηκα στην επιτροπή κατόπιν απόφασης του ΑΚΕΛ και ότι δήθεν τον παρακάλεσα να μην αποκαλύψει τίποτε. Όπως είναι ψέμα ο ισχυρισμός του ότι μου είπε ότι η σιωπή του θα ήταν μόνο για το βράδυ εκείνο. Όταν βγήκαμε από το στούντιο δεν ανταλλάξαμε καμιά κουβέντα. Θα έπρεπε να ήμουν πολύ βλάκας να του έλεγα κάτι τέτοιο, ακόμα και αν ίσχυε αυτό. Κουβέντιαζε συνέχεια με τον Αντ. Καρά ο οποίος του έκανε παρατηρήσεις για όσα είπε στην εκπομπή και στην έξοδο του κτιρίου στην κουβέντα μπήκε και ο Χαμπουρής Χαραλαμπίδης (ο επιλεγόμενος και στρατηγός) και κουβέντιαζαν για το θέμα της εκπομπής. Το μόνο που είπαμε ήταν ένα «γεια», τίποτε άλλο.

Ο Παπαφώτης ξέχασε να αναφέρει κάτι άλλο. Ένα τηλεφώνημα που μου έκανε στις 11 τη νύκτα εκείνη την περίοδο. Ελπίζω να θυμάται και τι μου είπε, για κάτι… ατυχήματα κλπ…

Αυτά που έγραψε ο Παπαφώτης με έπεισαν ακόμα περισσότερο για τον τρόπο με τον οποίο επικαλούνται μαρτυρίες για διάφορα θέματα.

Και με έπεισε ακόμα περισσότερο για την τακτική τους ότι όταν αδυνατούν να αντιμετωπίσουν θέσεις, επιχειρούν να πλήξουν με ψέματα εκείνους που τις εκφράζουν.

Αυτό είναι το ήθος αυτών που θέλουν να το παίζουν και αγωνιστές.

Και να σκεφτεί κάποιος ότι ο Παπαφώτης είναι και… θεολόγος!

Φανταστείτε να μην ήταν…