ΕΜΜΕΝΟΥΝ ΣΕ ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Είναι με μεγάλη έκπληξη αλλά και λύπη που είδα να δημοσιεύεται στη «Σημερινή» (23/10/2012) ένα άρθρο της Μικαέλλας Λοΐζου με τίτλο «Η Γεωγραφία επέδραμε στην Ιστορία».

Η συνάδελφος καταπιάνεται με το βιβλίο Γεωγραφίας της Β’ Γυμνασίου που θα διδάσκεται φέτος στο β’ τετράμηνο.

Δεν έχω δει το συγκεκριμένο βιβλίο, απλώς σχολιάζω το τι έχει γραφτεί από τη συνάδελφο. (Οι εμφάσεις στα κείμενα είναι δικές μου).

Ποιο είναι το αμάρτημα των συγγραφέων του βιβλίου για το οποίο η συνάδελφος διακρίνει… «Περίεργες παρεμβάσεις και μεταλλάξεις»;

Όπως γράφει, «Σύμφωνα με τα νέα βιβλία της β’ γυμνασίου, οι Κύπριοι εξελληνίστηκαν και… παρέμειναν Έλληνες κατά την ελληνιστική εποχή και οι Αρμένιοι αναζήτησαν καταφύγιο εδώ, επειδή τους δίωκαν οι Άραβες».

Αυτό, όπως γράφει ειρωνικά, «είναι άκρως… επιμορφωτικό, καθώς καταρρίπτει διάφορους «μύθους», όπως π.χ., ότι είμαστε Έλληνες από τα βάθη των αιώνων…».

Μήπως αγνοεί ότι στην Κύπρο δεν κατοικούσαν ανέκαθεν Έλληνες;

Πιο κάτω παρουσιάζει τις διαφορές μεταξύ του παλιού και νέου βιβλίου τις οποίες αντιγράφω από το άρθρο για σκοπούς σύγκρισης:

Στο προηγούμενο βιβλίο έγραφε ότι:

«Αχαιοί αποίκησαν το νησί αμέσως μετά τον Τρωικό πόλεμο και οι σημερινοί Κύπριοι θεωρούνται απόγονοί τους. Αρχαιολογικές έρευνες και ευρήματα καταμαρτυρούν την ενσωμάτωση της Κύπρου στον ελληνικό κόσμο, που συνεχίστηκε από τότε κατά τους κλασικούς χρόνους, κατά τη βυζαντινή περίοδο μέχρι σήμερα».

Στο νέο βιβλίο γράφει ότι:

«Πολλοί λαοί πέρασαν από την Κύπρο, λόγω της στρατηγικής της θέσης, της άφθονης παραγωγής χαλκού και ξυλείας. Τον 14ο αιώνα π.Χ. ήρθαν οι πρώτοι Μυκηναίοι έμποροι, ενώ αργότερα ήρθαν και οι πρώτοι Μυκηναίοι άποικοι.

Οι Κύπριοι, μέσα από μια μακριά διαδικασία, εξελληνίστηκαν πλήρως και στην ελληνιστική περίοδο αποτέλεσαν τμήμα του ελληνικού κόσμου. Η ταυτότητα αυτή εκφράζει σήμερα το μεγαλύτερο τμήμα του κυπριακού λαού».

Και η συνάδελφος καταλήγει στο εξής συμπέρασμα:

«Με λίγα λόγια, οι Έλληνες “πάλευαν” για πολλά χρόνια, μέχρι να καταφέρουν να μας… εξελληνίσουν και όταν τα κατάφεραν, μας κατέστησαν μέρος του ελληνικού κόσμου κατά την ελληνιστική περίοδο και όχι διαχρονικά».

Επισημαίνω ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει καμία διαφορά στις δύο αναφορές.

Και λυπούμαι να παρατηρήσω ότι το συμπέρασμα της συναδέλφου είναι εντελώς αυθαίρετο.

Με βάση τα όσα η ίδια παραθέτει, ούτε στο ένα ούτε στο άλλο βιβλίο αναφέρεται ότι διαχρονικά οι Κύπριοι ήταν Έλληνες.

Και στα δύο βιβλία αναφέρεται ότι οι Έλληνες ήρθαν στο νησί μετά τον τρωικό πόλεμο και ότι από τότε οι Κύπριοι θεωρούνται απόγονοι τους.

Και όσον αφορά το ότι «πάλευαν» για πολλά χρόνια να μας κάνουν Έλληνες, πιστοποιείται από την αρχαιολογία. Όπως γράφει ο πρόεδρος του Σ.Κ.Α. Ανδρέας Δημητρίου: «Η μορφή και η ένταση του αποικισμού της Κύπρου από τους Αχαιούς δεν είναι εντελώς ξεκάθαρη. Μάλλον θα πρόκειται για μακρόχρονη διαδικασία που σ ορισμένα χρονικά διαστήματα είχε τη μορφή πολυάριθμων αφίξεων σ' όλα τα μέρη του νησιού».

Με άλλα λόγια οι Έλληνες ήρθαν στο νησί κατά διαστήματα και κατά κύματα, άρα και η επαφή με τον ντόπιο πληθυσμό και ο εξελληνισμός του δεν έγινε σε μια στιγμή.

Διερωτώμαι πραγματικά πού είναι το αρνητικό σε όλη αυτή την ιστορία και από πού πηγάζει έστω και ένα ψήγμα ανθελληνισμού;   

Η «εθνική» ιστορία και η ιστορία ως επιστήμη

Η «εθνική» θεώρηση της ιστορίας θέλει τους Κύπριους να είναι Έλληνες στους αιώνες των αιώνων ή κατά την κυπριακή «από γεννησημιού τους», δηλαδή από της εμφάνισης του ανθρώπου στην Κύπρο.

Όμως άλλο «εθνική» ή καλύτερα εθνικιστική ιστορία και άλλο η ιστορία ως επιστήμη.

Η ιστορική επιστήμη που δεν βασίζεται στην επιλεκτική επίκληση δεδομένων λέει ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Κύπρου είναι αγνώστου προελεύσεως και μάλλον το νησί κατοικήθηκε αρχικά από ανθρώπους των γύρω περιοχών που έφτασαν εδώ με διάφορα πλωτά μέσα της εποχής.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Χοιροκοιτίας και των άλλων οικισμών περίπου της ίδιας περιόδου.

Πληροφοριακά αναφέρουμε ότι η ύπαρξη μη ελληνικού πληθυσμού στην Κύπρο πριν την άφιξη των Ελλήνων πιστοποιείται και επιστημονικά μέσω των πολλών αρχαίων κυπριακών επιγραφών που έχουν βρεθεί και είναι γραμμένες σε συλλαβική γραφή, αλλά σε μια γλώσσα που δεν είναι ελληνική.

Η αρμενική κοινότητα

Η Μικαέλλα Λοΐζου ανακαλύπτει διαστρέβλωση και στην κάθοδο των Αρμενίων στην Κύπρο.

Ανακαλύπτει(!) κι εδώ… απόκρυψη γεγονότων και χαρακτηρίζει ως «το λιγότερο ελλιπή» την αναφορά στους Αρμενίους!

Γιατί;

Διότι αναφέρει πως: «Κυπριακές μειονότητες με ιστορικές ρίζες είναι οι Λατίνοι από τον καιρό της Φραγκοκρατίας, οι Μαρωνίτες που κατέφθασαν στο νησί άλλοτε κυνηγημένοι (βυζαντινά χρόνια) κι άλλοτε καλοδεχούμενοι (Φραγκοκρατία), οι Αρμένιοι, πρώτα κυνηγημένοι από τις αραβικές επιδρομές και πολύ αργότερα ως τμήμα της Αρμενικής Διασποράς». Το βιβλίο παραλείπει, δηλαδή, να αναφέρει, τον βασικό λόγο που δημιουργήθηκε η σύγχρονη αρμενική Διασπορά, δηλαδή την μεγάλη Γενοκτονία που διέπραξαν σε βάρος του αρμενικού λαού οι Οθωμανοί, αλλά θεωρεί σημαντικό να επισημάνει τις αραβικές επιδρομές, που έγιναν πολλούς αιώνες πιο πριν».

Δυστυχώς για τη συνάδελφο, το βιβλίο και πάλι γράφει την αλήθεια.

Στην ιστοσελίδα «CYPRUS ARMENIANS-GIBRAHAYER» υπάρχει κατάλογος με τους αριθμούς και τις χρονολογίες αφίξεων των Αρμενίων στην Κύπρο.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα ο αριθμός των Αρμενίων που έφτασαν στην Κύπρο συνεπεία των σφαγών από τους Οθωμανούς ήταν πολύ μικρός σε σχέση με τις αφίξεις άλλων περιόδων.

Αναφέρουμε ως παράδειγμα:

·         Το 578 ο Αυτοκράτορας Ιουστίνος Β' σε εκστρατεία του εναντίον του Πέρση Χοσρόη Β' συνέλαβε 10.090 Αρμένιους, εκ των οποίων το 1/3 μεταφέρθηκε στην Κύπρο.

·         Μεταξύ 1136-1138 μεταφέρεται στην Κύπρο ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλης Τελ Χαμντούν.

·         Περίπου 30.000 Αρμένιοι έρχονται όταν το 1322 οι Σαρακηνοί καταλαμβάνουν τη μικρή Αρμενία.

·         Περισσότεροι Αρμένιοι έρχονται το 1335 και το 1346, για να γλυτώσουν τις επιθέσεις των Μαμελούκων.

·         Το 1403 μεταναστεύουν άλλοι 30.000 Αρμένιοι,

·         Το 1421 μεταναστεύουν εδώ οι κάτοικοι του Σεϊχούν.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναφορά ότι μετά την κατάληψη της Κύπρου από τους Οθωμανούς, μετά το 1570-1571, παρέμειναν στην Κύπρο οι περισσότεροι από τους 40.000 Αρμένιους τεχνίτες που βοήθησαν στην κατάληψη της Λευκωσίας από τους Οθωμανούς!

Προσθέτει επίσης ότι αρκετοί Αρμένιοι καταφθάνουν τα πρώτα χρόνια της Αγγλοκρατίας ως επιχειρηματίες και μεταφραστές.

Σε ότι αφορά τον αριθμό αυτών που έφτασαν στην Κύπρο μετά τη γενοκτονία του 1915, αναφέρεται ότι κατά τις περιόδους 1894-1896, 1909 & 1915-1923 οι Αρμένιοι που έφτασαν στην Κύπρο ήταν περίπου 8.000.

Από αυτούς, περίπου 1.300 έκαναν την Κύπρο πατρίδα τους, σύμφωνα με τον ερευνητή Αλέξ. – Μιχαήλ Χατζηλύρα.

Ενισχυτικό της αλήθειας που γράφει το βιβλίο αλλά και της διαστρέβλωσης που επιχειρεί η «εθνική» ιστορία και οι εκφραστές της είναι το γεγονός ότι την περίοδος της Φραγκοκρατίας υπήρχαν στην Κύπρο 30.000 - 60.000 Αρμένιοι, την περίοδο της Οθωμανοκρατίας 35.000.

Την περίοδο της γενοκτονίας ο αριθμός τους στην Κύπρο όχι μόνο δεν αυξήθηκε αλλά (σύμφωνα με τις πιο κοντινές χρονολογικά καταγραφές) μειώθηκε σημαντικά, αφού το 1931 ήταν 3.400.

Επομένως οι ίδιοι οι αριθμοί καταρρίπτουν και πάλι τους μύθους που προσπαθούν να στήσουν οι οπαδοί της προπαγανδιστικής «εθνικής» ιστορίας και δείχνει τη διάσταση της από την πραγματική ιστορία και την επιστήμη της ιστορίας.

 

Γ. ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ: ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΡΟΔΟΤΗΣ Ο Ν.ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ - ΒΙΝΤΕΟ

Επανέρχομαι σ’ ένα θέμα το οποίο έχω ασχοληθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια, μάζεψα στοιχεία, μαρτυρίες και ότι άλλο βρήκα.

Πρόκειται για τις δολοφονίες των Αριστερών κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ.

Στις 9 Οκτωβρίου 2012 ασχολήθηκα στην εκπομπή του ΑΣΤΡΑ «Ιστορικές διαδρομές» με τη δολοφονία του Νεόφυτου Κλέανθους.

Στην εκπομπή είπαν τις απόψεις τους τα αδέλφια του Κλεάνθους και ο πρόεδρος του Συνδέσμου των συγγενών των δολοφονηθέντων Ανδρέας Δημητρίου.

Έδωσα την ευκαιρία και στον ομαδάρχη της ΕΟΚΑ στη Χλώρακα Μιχαλάκη Παπαντωνίου να πει τη δική του εκδοχή.

Επανέλαβε όσα είχε πει πρόσφατα σε εκπομπή του Mega, υποστηρίζοντας ότι ο Νεόφυτος είχε συνεργασία με τους βρετανούς και έδινε πληροφορίες.

Σημειώνω ωστόσο ότι και πάλι ήταν αόριστες οι αναφορές του κ. Παπαντωνίου.

Καταπελτική ήταν η παρέμβαση του τότε τομεάρχη της ΕΟΚΑ Γιαννάκη Δρουσιώτη, ο οποίος τόνισε ότι η δολοφονία ήταν ένα λάθος.

Μετά από έρευνα που έκανε, είπε, δεν προέκυψε τίποτε εναντίον του Κλεάνθους.

Εισήγαγε όμως και ένα νέο στοιχείο το οποίοι είναι πολύ ενδιαφέρον. Το ρόλο των βρετανών σ’ αυτές τις υποθέσεις.

Στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν διχόνοια ανάμεσα στους Κύπριους, έσπερναν την υποψία εναντίον κάποιων ανθρώπων.

Η ενδιαφέρουσα μαρτυρία του κ. Δρουσιώτη, στο βίντεο που ακολουθεί:

Ολόκληρη την εκπομπή μπορείτε να την δείτε εδώ

http://istorikesdidromes.blogspot.com/2012/10/6.html

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ

Πρόσφατα έγραφα σε άρθρο μου, με αφορμή τις διαμαρτυρίες φανατικών μουσουλμάνων για την ταινία για τον Μωάμεθ, ότι και χριστιανοί φανατικοί κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα.

Και υπενθύμιζα μεταξύ άλλων τα επεισόδια που έγιναν στην Ελλάδα για την ταινία «Ο Τελευταίος Πειρασμός».

Ωστόσο, έμελλε να δούμε παρόμοιες σκηνές (όπως αυτές των μουσουλμάνων και του Τελευταίου Πειρασμού) την Τετάρτη το βράδυ στην πρεμιέρα του θεατρικού έργου Corpus Christi στο θέατρο «Χυτήριο».

Η «ιερή» αγανάκτηση και διαμαρτυρία ενός οργισμένου πλήθους περίπου 200 πολιτών, ανάμεσά τους και βουλευτές της «Χρυσής Αυγής», ήταν αρκετή για την πρόκληση επεισοδίων, για να ακουστούν χυδαίες -ρατσιστικού και ομοφοβικού περιεχομένου- εκφράσεις και για να απαθανιστούν από το φακό ενέργειες, οι οποίες γεννούν πολλά ερωτήματα.

Θεωρούν το περιεχόμενο του έργου βλάσφημο και απειλούν με νέα συγκέντρωση, ενώ στον ίδιο χώρο προγραμματίζεται και δράση συμπαράστασης.

Ενδεικτική του κλίματος που επικρατούσε έξω από το θέατρο είναι η αφήγηση γυναίκας η οποία πήγε να δει την παράσταση. 

Η γυναίκα δέχθηκε μια «ιερή» επίθεση από τους «πιστούς» του Χριστού, που κατά τα άλλα στιγματίζουν τον ισλαμικό φανατισμό!!!

Ιδού μερικά αποσπάσματα από το άρθρο της, που δημοσίευσε στο προσωπικό της ιστολόγιο και αναφέρονται στον «ευσεβή διάλογο» που είχε με τους «πιστούς»:

- Τι θέλει αυτή; Να δει τη παράσταση;
- Λεσβία είναι και θέλει να δει τις αδερφάρες;

Το ενδιαφέρον τους στράφηκε πάνω μου και ξεκίνησαν πολλές κουβέντες, οι περισσότερες γεμάτες ένταση. Λογικά άλματα, ύβρεις και απειλές χαρακτήριζαν το μεγαλύτερο μέρος των διαλόγων.

- Άντε από δω χάμω, κουμούνι του κερατά!
- Τι ήρθες τις δεις τις αδερφάρες; Λεσβία είσαι;
- Δεν σε αφορά.
- Λεσβία είναι μωρέ, δεν την βλέπεις; Δεν έχεις άντρα μαζί σου, δεν έχεις παιδιά ούτε εγγόνια, λεσβία είσαι!
- Κοίτα τη μπλούζα, είναι άθεη! Ουστ από δω μωρή!
- Θέλω να δω το έργο.
- Τις αδερφάρες θες να δεις; Είναι αδερφάρες! Ανώμαλοι!
- Βρίζουν το χριστό μας, την παναγία μας!
- Πού το ξέρετε; Το είδατε το έργο;
- Όχι, αλλά μου το είπαν. Μου είπαν ότι βρίζει το χριστό μας. Πρέπει να απαγορευτεί!
- Αν δεν θέλετε, μην δείτε το έργο. Εγώ γιατί να μην το δω;
- Βλασφημούν το θεό μας! Εμείς έχουμε τον έναν αληθινό θεό!
- Θα ρίξει ο θεός κεραυνό να σε κάψει! Θα δεις τι θα σας κάνει ο θεός!
- Αφού λοιπόν θα το κάνει ο θεός, εσείς γιατί ασχολείστε; Πάτε σπίτια σας να ξεκουραστείτε και εμπιστευτείτε τον θεό.
- Θα πας στην κόλαση!
- Δεν υπάρχει θεός, ούτε κόλαση.
- Δεν υπάρχει; Ε δεν μιλάω μαζί σου, δεν αξίζεις τον κόπο.
- Εγώ θέλω να μιλήσουμε. Πιστεύω ότι αξίζεις τον κόπο.
- Άντε καλέ, μην ασχολείσαι μαζί της, δεν αξίζει, ένα σκουπίδι είναι!
- Φύγε από δω, Αλβανή!
- Ελληνίδα είμαι.
- Ελληνίδα; Αμ' δεν κάνουν τέτοια οι ελληνίδες! Αλβανή είσαι!
- Είσαι σκουπίδι! Ο θεός να σε ελεήσει.
- Αυτή τώρα είναι η θρησκεία της αγάπης;
- Ο χριστός έδιωξε τους αργυραμοιβούς από το ναό του με το φραγγέλιο! Έτσι κι εμείς θα διώξουμε εσάς!
- Δεν είναι ναός εδώ, θέατρο είναι, εσείς είστε που εμποδίζετε εμάς, όχι το αντίθετο.
- Ο χριστός είπε "δεν ήρθα να φέρω αγάπη, αλλά διχόνοια", είπε "φέρτε τους εχθρούς μου και σφάξτε τους εμπρός μου"!
- Δηλαδή θα ήθελες να με σφάξεις;
- Άκου να δεις μωρή, εμείς είμαστε έλληνες χριστιανοί φασίστες! Το 90% στην Ελλάδα είναι χριστιανοί φασίστες, κατάλαβες; Φασιστικά έχω το δικαίωμα να σου πω να φύγεις!

- Είσαι αγάμητη, είσαι κακογαμημένη, είσαι γυναίκα και το θέλεις το ξύλο σου, πού 'σαι ρε Παπαδόπουλε...

Πιο φανατισμένες φαίνονταν οι γυναίκες, το πιο πολύ μεσόκοπες, αλλά και μερικές ηλικιωμένες και νέες.

Θα ήθελα να μπορούσα να τους πω: δεν είμαι λεσβία, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε; Έχω άντρα και παιδί, αλλά κι αν δεν είχα, τι θα πείραζε; Δεν είμαι Αλβανή, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε; Δεν είμαι κομμουνίστρια, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε; Δεν πιστεύω στο θεό, αλλά τι πειράζει; Κάποιοι άνθρωποι έχουν για το θεό και το χριστό και την παναγία άλλη άποψη από εσάς, τι πειράζει; Ζητάτε σεβασμό στο δικαίωμά σας να πιστεύετε στο θεό όπως εσείς θέλετε, γιατί δεν σέβεστε το δικαίωμα των άλλων να πιστεύουν με άλλο τρόπο ή να μην πιστεύουν καθόλου;

Έκανα να του μιλήσω, αλλά ένας ψηλός, παχύς, σωματώδης άντρας - ήταν ο Ηλίας Παναγιώταρος, βουλευτής της Χρυσής Αυγής, όπως πληροφορήθηκα μετά ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε να φύγω.
- Δεν θέλω να φύγω, θέλω να δω την παράσταση.
- Βρε άντε φύγε από δω, παλιολεσβία, βρωμοκομμούνι, άντε μην φας καμία!

Ήταν αδύνατον να τον παρακάμψω, με απωθούσε με το σώμα του, προχωρώντας κατά πάνω μου, αναγκάζοντάς με να υποχωρήσω.

Έπιασα κουβέντα με έναν κύριο που είχε έρθει να διαμαρτυρηθεί κατά της παράστασης.
- Το έργο αυτό προσβάλει τον χριστό.
- Τι να σας πω, δεν το ξέρω, δεν το έχω δει.
- Εγώ το έχω δει. Δεν κρίνω κάτι αν δεν το δω.
- Μα τότε γιατί μας στερείτε το δικαίωμα να δούμε κι εμείς και να κρίνουμε μόνοι μας;
- Εγώ σας το στερώ;
- Βέβαια, αφού δεν μας αφήνετε να το δούμε!
- Πώς δεν σας αφήνω; Πάτε να το δείτε.
- Μα δεν ζητάτε να απαγορευτεί;
- Ναι, ζητάω να απαγορευτεί.
- Γιατί το ζητάτε;
- Γιατί προσβάλει το χριστό και την παναγία!
- Δεν μου το περιγράφετε, να ξέρω κι εγώ τι ακριβώς δείχνει;
- Δείχνει τον χριστό πάνω στον σταυρό και τους δώδεκα αποστόλους να χορεύουν, δείχνει τον Ιούδα με τον χριστό, ότι είχε σχέση ο Ιούδας με τον χριστό, μιλάει για σχέσεις ανάμεσα σε άντρες, δείχνει την παναγία ότι είναι έγκυος και πάει να γεννήσει, ένας άντρας παίζει την παναγία, της λένε πού είναι ο άντρας σου και λέει πήγε να παρκάρει...

Κατά τα άλλα, μόνο οι μουσουλμάνοι είναι φανατικοί. Χριστιανούς δεν έχει. Οι χριστιανοί δεν ζητούν απαγορεύσεις έργων…

Πέστε μου σας παρακαλώ, σε τι διαφέρουν από τους φανατισμένους μουσουλμάνους;