ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ

Την Πέμπτη 1^η Οκτωβρίου γιορτάζουμε άλλη μια επέτειο της Ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πιστεύω ότι η επέτειος αυτή δεν πρέπει να περάσει μέσα από συνθήματα και φωνασκίες αλλά να αποτελέσει (έστω) την αφορμή για να σκεφτούμε σοβαρά πού ήμασταν, που οδηγηθήκαμε και πού πάμε.

Πριν καταθέσω όμως τις σκέψεις μου θα ήθελα να προβάλω το φιλμάκι που ακολουθεί και στο τέλος του οποίου ακούγεται ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

* * *

Είναι παραδεχτό και αποδεχτό από όλους ότι η φάση που βρίσκεται σήμερα το κυπριακό είναι πραγματικά κρίσιμη. Βρισκόμαστε στο κρίσιμο σημείο που θα κριθεί η λύση ή η μη λύση.

Κάποιοι θα πουν (και δίκαια) ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Κύπρος βρέθηκε σε αυτό το σημείο. Ωστόσο θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι από τις αρχές της δεκαετίας του 40 που ξεκίνησαν οι διεργασίες μέχρι σήμερα, τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί παντελώς.

Δημιουργήθηκαν νέα και πολλαπλά δεδομένα που με τη σειρά τους δημιούργησαν τετελεσμένα και άλλα που παίρνουν την πορεία τους για να γίνουν τετελεσμένα.

Πιστεύω λοιπόν ότι θα πρέπει να κάνουμε μια ειλικρινή ανάλυση των δεδομένων προκειμένου να καθορίσουμε σωστά το που βρισκόμασταν, που βρισκόμαστε και πού (πρέπει να) πάμε.

Η άποψη μου είναι ότι πρέπει να χωρίσουμε το ζήτημα χρονικά σε πέντε (αλληλένδετες) περιόδους:

Α) Η περίοδος μέχρι το 1931,

Β) Η περίοδος μέχρι το 1950,

Γ) Η περίοδος μέχρι το 1960,

Δ) Η περίοδος μέχρι το 1974

Ε) Η περίοδος μέχρι σήμερα.

Μελετώντας τις περιόδους αυτές βγάζω το συμπέρασμα ότι όλες αυτές οι περίοδοι παρουσιάζουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: την έλλειψη τακτικής και στρατηγικής.

Όλα γίνονταν με αποφάσεις είτε της στιγμής είτε χωρίς σοβαρό προγραμματισμό.

- Τα (αυθόρμητα) γεγονότα του 1931 οδήγησαν στη 10χρονη Παλμερική δικτατορία και την καταπίεση καθετί ελληνικού στην Κύπρο.

- Το δημοψήφισμα του 1950 (που έγινε μέσα σε συνθήκες διάσπασης) αποτέλεσε το εφαλτήριο για να οδηγηθούμε σε ένα ένοπλο αγώνα με το δικαιολογητικό ότι οι πολιτικές ενέργειες (αλήθεια ποιες ήταν αυτές και πόσο καιρό διάρκεσαν;) δεν απέδωσαν.

- Ο ένοπλος αγώνας οδήγησε αντί στο στόχο της ένωσης σε μια εξαρτώμενη (από Αγγλία, Ελλάδα, Τουρκία) κολοβωμένη ανεξαρτησία. Πέραν τούτου εμπέδωσε και τη διάσπαση μεταξύ ε/κυπρίων και τ/κυπρίων, αριστερών και δεξιών.

- Το ανεξάρτητο κράτος δεν μπόρεσε να λειτουργήσει αφού τόσο οι ε/κύπριοι όσο και οι τ/κύπριοι θεώρησαν την ανεξαρτησία ως το εφαλτήριο τους για την επίτευξη των γνωστών στόχων τους.

- Η συμφορά του 1974 δημιούργησε νέα δεδομένα που πασκίζουμε μέχρι σήμερα να βγούμε απεγκλωβιστούμε.

Άποψή μου (το επαναλαμβάνω) είναι ότι ακόμα και σήμερα πολλοί από εμάς [και εννοώ τους κύπριους στο σύνολο τους] παραμένουμε σε λογικές του παρελθόντος και επιδιώκουμε «καθαρές» λύσεις.

Αυτές οι «καθαρές» λύσεις όμως, σε τελευταία ανάλυση οδηγούν σε δύο χωριστά κράτη που έχουμε την ψευδαίσθηση (ορισμένοι) ότι θα λύσουν το πρόβλημα.

Οι γενικές και αόριστες τοποθετήσεις (δεν λέω θέσεις) για επιστροφή στο ενιαίο κράτος, για Ευρωπαϊκή Λύση, οι φωνές για αποδοχή της διχοτόμησης που άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους έστω και δειλά, δείχνουν ξεκάθαρα ότι κάποιοι εξακολουθούν πίσω από το μυαλό τους να έχουν ως στόχο όχι την επανένωση αλλά τον οριστικό διαχωρισμό.

Θεωρώ λοιπόν ότι η μόνη λύση που μπορεί να βγάλει από αδιέξοδα – και με αυτό δεν ισχυρίζομαι καθόλου ότι θα είναι χωρίς προβλήματα – δεν είναι άλλη από τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.

Οι ενδείξεις που υπάρχουν μέχρι τώρα είναι ότι υπάρχουν δυνατότητες για να το πετύχουμε, πέρα από τις όποιες δηλώσεις γίνονται για λόγους τακτικής.

Το κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής και η Κύπρος μπορεί να απαλλαχθεί από μόνο μέσω της συγκεκριμένης λύσης και της ΕΙΛΙΚΡΙΝΟΥΣ συνεργασίας των δύο πλευρών.

Προσωπικά διαπιστώνω ότι ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ (δεν ξέρω τι μπορεί να αλλάξει μέχρι αύριο) η λύση δεν είναι μακριά.

Γι αυτό καλώ όλους να σκεφτούμε σοβαρά. Να καθορίσουμε πρώτα στα μυαλά μας ποιο μέλλον θέλουμε για τον τόπο μας. Να αφήσουμε πίσω τις όποιες (ανύπαρκτες ή υπερβολικές) φοβίες και να επικεντρωθούμε στις πραγματικότητες.

Με τα θετικά και τα αρνητικά τους και να αποφασίσουμε τι θέλουμε.

Πιστεύω ότι αυτό χρειάζεται σήμερα η Κύπρος.

ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΕΝΘΕΝ ΚΑΙ ΕΝΘΕΝ ΤΟΥ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΟΣ

Την Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου έγινε η νέα συνάντηση Χριστόφια Ταλάτ.

Μετά τη συνάντηση ο πρόεδρος δήλωσε ότι παρατηρήθηκε μετακίνηση των θέσεων της τουρκικής πλευράς ως προς το θέμα της διακυβέρνησης αφού η άλλη πλευρά προσήλθε στις συνομιλίες με νέες αναθεωρημένες προτάσεις.

Όπως δήλωσε ο Δ. Χριστόφιας παραμένει να ξεκαθαριστεί ο τρόπος εκλογής του προέδρου και αντιπροέδρου του ομόσπονδου κράτους.

Στη δήλωση αυτή αντέδρασε ο αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος ο οποίος [σύμφωνα με το ΚΥΠΕ 18/9/2009] είπε ότι προκαλεί ''ερωτηματικά ο ισχυρισμός πως ο Τ/κ ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ προσήλθε πιο διαλλακτικός στο τραπέζι των συνομιλιών επειδή 'αποδέχθηκε' την εκ περιτροπής προεδρία''.

Δηλαδή αντί να αντιμετωπιστεί με κάπως αισιόδοξο τρόπο αυτή η δήλωση, έχουμε άρνηση. Και γιατί έχουμε άρνηση;

«Συνεπώς, προσθέτει ο Αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ, ''για ακόμη μία φορά φαίνεται να επιτρέπουμε με τους χειρισμούς μας στην τ/κ πλευρά να παρουσιάζεται ως διαλλακτική, ενώ στην ουσία 'αποδέχεται' τις δικές της θέσεις''.»

Ποιες δικές της θέσεις αποδεχόμαστε;

Ας δούμε τι μεταφέρει ο τ/κυπριακός τύπος σε σχέση με το αποτέλεσμα της συνάντησης [σύμφωνα και πάλι με το ΚΥΠΕ της ίδιας ημέρας]:

«Ο λεγόμενος βουλευτής Ζορλού Τορέ είπε ότι το κοινό ψηφοδέλτιο που εισηγείται ο κ. Ταλάτ θα οδηγήσει τους Τ/κ σε καθεστώς μειονότητας και κάλεσε τον Ταλάτ να προβαίνει σε εισηγήσεις που αφορούν την «εθνική υπόθεση», αφού προηγουμένως λάβει υπόψη του τις θέσεις της ψευδοκυβέρνησης και ψευδοβουλής.

Ο αρχηγός του τ/κ Δημοκρατικού Κόμματος Σερντάρ Ντενκτάς, σε δηλώσεις του είπε ότι ο κ. Ταλάτ προσπαθεί να ικανοποιήσει τον Πρόεδρο Χριστόφια και τον κόσμο και ότι η πολιτική του αυτή δεν εγκρίνεται από τους Τ/κ.

Ο κ. Ντενκτάς κάλεσε τον κ. Ταλάτ να σεβαστεί τις ευαισθησίες των Τ/κ.

Σε άλλο δημοσίευμα αναφέρεται ότι το λεγόμενο τ/κ Συμβούλιο Εθνικής Ύπαρξης θεωρεί ότι οι προτάσεις Ταλάτ ήταν ντροπή για την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εκ μέρους της ''εκτελεστικής επιτροπής'' του λεγόμενου συμβουλίου, ο Καμίλ Οζκάλογλου ισχυρίστηκε ότι ο Ταλάτ διαπραγματεύεται τις πιο ιερές αξίες των Τ/κ ''σαν αυτές να είναι κέρματα''.»

Όμως αντιδράσεις για το ίδιο θέμα υπήρξαν και στις 15 Σεπτεμβρίου:

Και πάλι όπως έγραψε ο τ/κυπριακός τύπος:

«Επικρίσεις κατά του Ταλάτ διατύπωσαν οι Ντερβίς Έρογλου και Σερντάρ Ντενκτάς υποστηρίζοντας ότι με το κοινό ψηφοδέλτιο η τ/κ μειοψηφία θα αφομοιωθεί από ε/κ πλειοψηφία.

Εξάλλου ο τέως ηγέτης των Τ/κ, Ραούφ Ντενκτάς επέκρινε τον κ. Ταλάτ για την πρόταση περί ενιαίου ψηφοδελτίου εκλογής Προέδρου και Αντιπροέδρου και είπε ότι ήταν λάθος η έναρξη των συνομιλιών με αποδοχή της μιας κυριαρχίας, ενός κράτους και ενός λαού.

Ο κ. Ντενκτάς ισχυρίστηκε ότι με τις αποδοχές αυτές ο κ. Ταλάτ προσπαθεί να ικανοποιήσει τον Χριστόφια και τον κύκλο του και θεωρεί σωστή την αντίδραση των κομμάτων Εθνικής Ενότητας και Δημοκρατικού.

Ο Γ.Γ. του Κόμματος Εθνικής Ενότητας Ιρσέν Κιουτσιούκ […] θεωρεί ότι ήταν λάθος του κ. Ταλάτ να προχωρήσει και να υποβάλει τις εισηγήσεις του στους Ε/κύπριους από τη στιγμή που γνωρίζει – όπως είπε - ότι το Κόμμα Εθνικής Ενότητας δεν συμφωνεί με την εισήγηση που υπέβαλε για την εκτελεστική εξουσία και την κατανομή εξουσιών.

Στις 16 Σεπτεμβρίου η εφημερίδα ΒΑΤΑΝ γράφει στον κύριο τίτλο της:

«Συνεχίζονται οι αντιδράσεις εναντίον του Ταλάτ».

Γράφει ότι διάφορες οργανώσεις με χθεσινές τους ανακοινώσεις, εξέφρασαν την αντίθεσή τους για τη νέα πρόταση που υπέβαλε ο Ταλάτ στην τελευταία συνάντηση του με τον Πρόεδρο Χριστόφια στο πλαίσιο της διαδικασίας των απευθείας διαπραγματεύσεων, αναφορικά με το θέμα της εκτελεστικής εξουσίας.»

Ο Σύνδεσμος ΤΜΤ: Ο σύνδεσμος στην ανακοίνωσή του κατηγορεί τον Ταλάτ ότι με τις ενέργειες του προσπαθεί να καταργήσει την «Τ.Δ.Β.Κ.» τονίζοντας τα εξής: «Το σημαντικότερο πράγμα είναι η βούληση του λαού. Η βούληση του λαού τονίσθηκε στις εκλογές της 19^ης Απριλίου. Είμαστε ενάντια στη νέα και απαράδεκτη στάση του Ταλάτ».

Σύνδεσμος απόστρατων αξιωματικών της ΔΔΑ: Ο σύνδεσμος στην ανακοίνωσή του σημειώνει τα εξής: «Η πρόταση του Ταλάτ αναφορικά με την εκτελεστική εξουσία, την εκλογή δηλαδή του Προέδρου και του Αντιπροέδρου μέσω ενός κοινού ψηφοδελτίου, είναι απαράδεχτη».

Τ/κή πλατφόρμα: Η πλατφόρμα στην ανακοίνωση της επικρίνει τον Ταλάτ για την νέα πρόταση που υπέβαλε στο θέμα της εκτελεστικής εξουσίας τονίζοντας τα εξής: «Ο Ταλάτ, ο οποίος πρότεινε την εκλογή του Προέδρου και του Αντιπροέδρου από την Γερουσία μέσω ενός κοινού ψηφοδελτίου διέπραξε ένα σοβαρό ατόπημα».

Στην Τουρκία ο Ντενίζ Μπαϊκάλ (πρόεδρος τους Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος δηλώνει σύμφωνα με την ΒΑΤΑΝ 16/9/2009, ότι:

«Ο Χριστόφιας με βεβαιότητα δεν θα αποδεχθεί μια λύση με βάση το σχέδιο Ανάν. Αν η Τουρκία υποχωρήσει, τότε προκαλούνται σοβαρά προβλήματα».

Ο Μπαϊκάλ υποστήριξε ότι η έννοια της πολιτικής ισότητας ξέφυγε από την ημερήσια διάταξη και παράλληλα άρχισαν να παρουσιάζονται αρνητικές ενδείξεις από τις συνομιλίες που διεξάγονται. Τόνισε τέλος ότι έννοιες όπως μία κυριαρχία και μία υπηκοότητα, δημιουργούν την εντύπωση ότι υπάρχει απομάκρυνση από τη λύση δύο ξεχωριστών «λαών».

Ας πάμε και λίγο πιο παλιά.

Ο σύνδεσμος νέων αγωνιστών κάλεσε τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ να παραμείνει πιστός στο «σύνταγμα» της «Τ.Δ.Β.Κ.» και στον όρκο που έδωσε ως «πρόεδρος» του «κράτους». Σε γραπτή ανακοίνωση που εξέδωσε χθες ο σύνδεσμος, ανάφερε ότι βλέπει με καχυποψία τις συνομιλίες που διεξάγουν Ταλάτ και Χριστόφιας και οι οποίες προωθούνται μέσα στα πλαίσια της συμφωνίας αρχών για ένα κράτος, μία υπηκοότητα και μία διεθνή προσωπικότητα.

Αναφέρεται επίσης ότι οι «ε/κυπριακές επίσημες αρχές» έχουν ως στόχο να ενσωματώσουν τον τ/κό «λαό» στην Κυπριακή Δημοκρατία ως μειονότητα.

(ΚΙΠΡΙΣ, 10.7.2009)

«Σύνδεσμος ΤΜΤ» - Λύση δύο «κρατών» (ΣΤΑΡ ΚΙΠΡΙΣ, 16.7.2009)

Η εφημερίδα γράφει ότι ο πρόεδρος του Συνδέσμου ΤΜΤ, Γιλμάζ Μπόρα, ήταν προσκεκλημένος σε τηλεοπτική εκπομπή στο ιδιωτικό κανάλι ADA TV που δραστηριοποιείται στο ψευδοκράτος, όπου προέβηκε σε δηλώσεις σχετικά με τη διαδικασία των απευθείας διαπραγματεύσεων και στη μορφή λύσης του κυπριακού προβλήματος.

Ο Μπόρα, αφού επέκρινε τη διεξαγωγή των συνομιλιών που γίνονται μεταξύ του Προέδρου Χριστόφια και του Ταλάτ, τόνισε ότι είναι αδύνατη η συνύπαρξη των δύο «λαών» κάτω από την ίδια στέγη, οι οποίοι για 35 ολόκληρα χρόνια ζουν χωριστά ό ένας από τον άλλο.

[…] Ο Μπόρα ανέφερε ότι η καλύτερη λύση, για να αποφευχθούν τα δυσάρεστα γεγονότα, είναι αυτή των δύο χωριστών κρατών. Ο σύνδεσμος, είπε, θα αντιδράσει με όλες του τις δυνάμεις ενάντια σε οποιανδήποτε άλλη μορφή λύσης του Κυπριακού.

Θέλω να κάνω δύο σχόλια μόνο για όσα διαβάσατε πιο πάνω:

1. Όλα αυτά απαντούν στον Ν. Παπαδόπουλο περί υιοθέτησης της τουρκικής πρότασης για την εκ περιτροπής προεδρίας. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του διαβάζοντας τις δηλώσεις.

2. Επισημαίνω τη δήλωση Μπαϊκάλ. Οι συνομιλίες άρχισαν να παρουσιάζουν αρνητικές ενδείξεις και να απομακρύνονται από τη λύση των δύο κρατών.

Και μια ερώτηση:

Γιατί πρέπει πάντα να συμπίπτουν οι απόψεις μερικών ένθεν και ένθεν του οδοφράγματος;

Επίσης, αν από τη φρασεολογία που χρησιμοποιούν οι πιο πάνω πολιτικοί αφαιρέσετε τη λέξη τ/κύπριοι και την αντικαταστήσετε με τη λέξη ε/κύπριοι και αν αντί του ονόματος Ταλάτ βάλετε το όνομα Χριστόφιας, μπορείτε να διαπιστώσετε διαφορές στη φρασεολογία με ανάλογες που γίνονται στις ελεύθερες περιοχές;

Και κλείνω με ένα δημοσίευμα από τον «Φιλελεύθερο» της 16^ης Σεπτεμβρίου 2009:

«Στο στόχαστρο του ψευδοκράτους ο Γ.Γ. της ΚΤΟS

Στο στόχαστρο εξτρεμιστικών στοιχείων στα κατεχόμενα βρίσκεται ο Τουρκοκύπριος εκπαιδευτικός Σενέρ Ερζίλ με αφορμή τα όσα είπε στη συνάντηση που είχε την περασμένη εβδομάδα με τον ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ Τάκη Χατζηγεωργίου.
Όπως ο ίδιος ο ευρωβουλευτής καταγγέλλει, μετά τη δημοσιοποίηση της συνάντησής του η οποία περιστράφηκε γύρω από την ανάγκη προώθησης «διαπολιτισμικής εκπαίδευσης», ο γενικός γραμματέας της συντεχνίας των εκπαιδευτικών στα κατεχόμενα (ΚΤΟS) βρέθηκε στο στόχαστρο της τ/κ εφημερίδας «Βολκάν» η οποία τον χαρακτήρισε ως «εχθρό των τουρκικών αξιών, ο οποίος δίνει μυστικά έγγραφα στους Ελληνοκύπριους». Μάλιστα το σχετικό δημοσίευμα συνοδεύτηκε με μια προσβλητική φωτογραφία του κ. Ερζίλ έξω από το σπίτι του. Ο κ. Χατζηγεωργίου καταγγέλλει ότι πρόθεση της εφημερίδας είναι να βάλει στο στόχαστρο τον κ. Ερζίλ και σημειώνει πως όλοι θα πρέπει να εργαστούν για να μην κινδυνεύσει ο Τουρκοκύπριος εκπαιδευτικός.»

ΕΚΤΑΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ

Το τελευταίο συμβάν, με τον άδικο θάνατο του έφεδρου αξιωματικού Ιάκωβου Χατζησπύρου, πιστεύω ότι είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Η Εθνική Φρουρά πάσχει σε όλους τους τομείς.
Ζει με τρόπους και νοοτροπίες που δεν μπορούν με κανένα τρόπο να πείσουν ότι αποτελεί έναν σύγχρονο στρατό, όπως θέλουν να διατείνονται οι εκάστοτε αρμόδιοι.

Το πρόβλημα είναι διαχρονικό.
Το πρόβλημα έχει τη ρίζα του στο ότι οι αρμόδιοι δεν άκουγαν και δεν ακούνε κανένα, ούτε εισηγήσεις ούτε προτάσεις για βελτίωση σε όλους τους τομείς.

Σήμερα (16 Σεπτεμβρίου 2009) ο υπουργός άμυνας φανερά εκνευρισμένος δήλωσε ότι η Εθνική Φρουρά έχει πρόβλημα με τα μεταφορικά μέσα.

Αποκάλυψε ότι το θέμα ανανέωσης των οχημάτων τέθηκε τα τελευταία 3-4 χρόνια δύο φορές και ότι απορρίφθηκε χωρίς δεύτερη συζήτηση.

Ο ίδιος, είπε, προσπαθεί από την ημέρα που ανέλαβε το υπουργείο να διεκπεραιώσει αυτό το θέμα αλλά προσκρούει σε αντιδράσεις.

Λάθος του που δεν κατονόμασε ποιοι αντιδρούν.

Αλήθεια, οι αρμόδιοι νομίζουν ότι η Ε.Φ. είναι ξεκομμένη από την υπόλοιπη κοινωνία;

Σήμερα μάθαμε ότι ενώ έχουμε τόσα χρόνια που εφαρμόστηκαν οι ζώνες ασφάλειας στα αυτοκίνητα, μόλις πρόσφατα με διαταγή από τον νυν υπουργό για να τοποθετηθούν ζώνες στα στρατιωτικά αυτοκίνητα!

Και δεν είναι μόνο αυτά τα προβλήματα.

Καθημερινά ταλαιπωρούν άδικα των αδίκων εκατοντάδες ανθρώπους που αφήνουν τις δουλειές τους για να υπηρετήσουν ως έφεδροι για κάποιες ώρες ή 24ωρα.

Δεν ισχυρίζομαι καθόλου ότι η ταλαιπωρία είναι επειδή πάμε στην εφεδρεία.

Εννοώ ότι χάνουμε άσκοπα ώρες χωρίς να κάνουμε απολύτως τίποτε!!!

Αλήθεια, τι προσφέρει το σύστημα με το οποίο λειτουργεί σήμερα η εφεδρεία εκτός από του να βρεθούμε με φίλους και γνωστούς και να μιλούμε περί ανέμων και υδάτων;

Υπολόγισαν πόσα έξοδα (άσκοπα και άδικα) χρειάζονται για να κινηθεί ένα εφεδρικό τάγμα;

Υπάρχουν ορισμένα απλά πράγματα που θα μπορούσαν να κάνουν για να εξοικονομήσουν χρήματα και να τα διαθέσουν αλλού, όπως π.χ. να μην ταΐζουν όλο το Τάγμα αφού οι περισσότεροι δεν τρώνε το φαγητό της υπηρεσίας.

Θα μπορούσαν να αφήσουν τους έφεδρους να πηγαίνουν με τα δικά τους αυτοκίνητα στους χώρους εκπαίδευσης, κυρίως στις ολογόωρες παρουσιάσεις αντί να χρησιμοποιούν το στόλο του στρατοπέδου (και κάποτε δανεικά από άλλα τάγματα) για να μεταφέρουν τους στρατιώτες στο χώρο.

Επίσης, θα πρέπει να επανεξεταστεί το πρόγραμμα εκπαίδευσης.

Πολλές φορές κουβεντιάζοντας με τους αξιωματικούς τους εισηγηθήκαμε τρόπους για να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η εκπαίδευση. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω!

Υπάρχουν και κάποια άλλα πράγματα που για ευνόητους λόγους δεν θα τα αναφέρω.

Σε ότι αφορά τους κληρωτούς από τη μια τα πράγματα έχουν χαλαρώσει τόσο που η Ε.Φ. θυμίζει κολλέγιο αλλά από την άλλη κάποιοι αξιωματικοί δείχνουν τόση αυστηρότητα που αγγίζει τα όρια της βλακείας.

Και θεωρούν ότι με το να «κολλήσουν» σε κάποιους στρατιώτες «αποδεικνύουν» ότι είναι αντάξιοι του αξιώματος τους.

Τι γίνεται με τις ομάδες συντήρησης των οχημάτων;

Πως είναι δυνατόν να εμπιστεύονται σε κληρωτούς που πολλές φορές δεν ξέρουν τι είναι το φίλτρο της μηχανή, να αποτελούν την ομάδα ελέγχει, διορθώνει και συντηρεί τα οχήματα;

Θα θυμίσω ότι δεν είναι η πρώτη φορά που είχαμε ατυχήματα με οχήματα της Ε.Φ.

Ήμουνα κι εγώ παρόν σε άσκηση που ο κληρωτός στρατιώτης είπε στον διοικητή του ότι το όχημα του ήθελε φρένα αλλά αυτός επέμενε ότι έπρεπε να το πάρει στην άσκηση.

Το πήρε με αποτέλεσμα σε ένα κατήφορο (που στα δεξιά υπήρχε κατακόρυφος γκρεμός) να μην μπορεί να φρενάρει το όχημα και να κτυπήσει στο πίσω μέρος του προπορευόμενου και να πάθουν και τα δύο ζημιές.

Το τραγικό είναι ότι αμέσως ο διοικητής επέρριψε ευθύνες στον στρατιώτη λέγοντας του ότι δεν συντήρησε το όχημα του και του είπε ότι θα τον στείλει στρατοδικείο.

Ευτυχώς συνάντησε την αντίδραση των εφέδρων που τον απείλησαν ότι θα μαρτυρήσουν το τι πραγματικά έγινε και έτσι άλλαξε ιδέα.

Δεν θέλω να επεκταθώ άλλο. Απλώς θα σημειώσω ότι είναι ορισμένα πράγματα τα οποία μπορούν να γίνουν και να απλοποιήσουν τα πράγματα.

Αρκεί εκείνοι που το παίζουν ειδήμονες να ακούνε και άλλες γνώμες εκτός από τις δικές τους.

Δεν κάνεις αξιόμαχο στρατό με το να αναγκάζεις τους εφέδρους να παρουσιάζονται ξυρισμένοι και με βουρτσισμένα άρβυλα.

Δεν κάνεις στρατό με το να τους στήνεις στη γραμμή και να εκτελούν προσοχές και αναπαύσεις στην εντέλεια, ούτε κάνοντας αναγκαστική προσευχή σαν να είσαι νεοσύλλεκτος.

Αυτά τα ζητήματα μας αφορούν όλους.

Όλοι πηγαίνουμε στρατό, όλοι μας στέλλουμε τα παιδιά μας να υπηρετήσουν στην Ε.Φ.

Επομένως το θέμα μας αφορά όλους.

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ

Με τον τίτλο «Αν έλθει σχέδιο, θα είναι χειρότερο από το Ανάν», ο “Φιλελεύθερος” φιλοξένησε την Κυριακή μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Β’.

Διαβάζοντας κάποιος τη συνέντευξη και έχοντας υπόψη και τον τίτλο, ο προκαθήμενος της Εκκλησίας πέφτει σε νέες αντιφάσεις αλλά καταθέτει και κάποιες θέσεις που διαφοροποιούνται από τις θέσεις που εξέφραζε στο παρελθόν.
Επίσης θα πρέπει να ομολογήσω ότι κάποιες θέσεις του με έχουν εκπλήξει ευχάριστα.

* * *

Δηλώνει απαισιόδοξος για την έκβαση των συνομιλιών επειδή:

«Αλλά μπορεί να υπάρξει λύση χωρίς να μετακινηθούν οι Τούρκοι από αυτά τα τρία ζωτικής σημασίας ζητήματα; Εάν δεν φύγουν τα κατοχικά στρατεύματα και αν δεν απεμπολήσουν αυτό το δικαίωμα της παρέμβασης, που είναι για μας ζωτικής σημασίας, μπορεί να γίνει συμφωνία; Εάν δεν φύγουν οι έποικοι κινδυνεύουμε να τουρκοποιηθούμε. Εάν δεν δώσουν έδαφος να πάει πίσω κάποιος πληθυσμός και την περιουσία του ο καθένας να τη διαχειριστεί όπως θέλει, δεν νομίζω να υπάρξει λύση».

Προσέξτε τη φράση στην οποία δίνω έμφαση. Έχει μετακινηθεί από τη θέση του για επιστροφή ΟΛΩΝ των προσφύγων; Διότι εδώ ξεκάθαρα μιλά για επιστροφή κάποιου αριθμού προσφύγων («κάποιος πληθυσμός»).

Πιο κάτω, σωστά επισημαίνει ότι αν δεν ανταποκριθεί η Άγκυρα, λύση δεν μπορεί να υπάρξει.

Ερωτηθείς για τη στάση του Καρλ Μπιλντ, δηλώνει ότι δεν τον λαμβάνει υπόψη λέγοντας και το γιατί:

«Μήπως αυτή τη στιγμή δεν υφίσταται ένα είδος διχοτόμησης, το οποίο βεβαίως εμείς δεν δεχόμεθα; Θέλω να πιστεύω ότι ούτε η Τουρκία ούτε η Αγγλία που έχει το πάνω χέρι εδώ, θέλουν τη διχοτόμηση. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε.

Η Τουρκία θέλει να ελέγξει γεωπολιτικά την Κύπρο, θέλει όλη την Κύπρο και όχι μόνο το βόρειο τμήμα της πατρίδας μας. Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και δεν πρέπει να μας φοβίζει η λέξη διχοτόμηση».

Αυτή η δήλωση αν και διαφοροποιεί και πάλι τον αρχιεπίσκοπο από παλαιότερες θέσεις του (αλλά και άλλων), ότι δηλαδή η Τουρκία δεν επιδιώκει διχοτόμηση.

Είμαι σίγουρος ότι αν αυτό το έλεγα εγώ ή κάποιος άλλος που επιδιώκει λύση, θα μας έλεγαν κάποιοι ότι με αυτή τη διαπίστωση εξυπηρετούμε τα σχέδια της Τουρκίας.

Ωστόσο, αν και η διαπίστωση του είναι σωστή – κατά την άποψη μου – εμπεριέχει ένα κίνδυνο που πρέπει να επισημάνω. Πίσω από τις γραμμές (και έχοντας υπόψη διάφορες άλλες τοποθετήσεις του) μπορεί να διαπιστώσει κάποιος ότι περνά ένα μήνυμα ότι παρά να βρεθεί μια λύση που – κατά την άποψη του – θα βοηθά την Τουρκία να ελέγχει ολόκληρη την Κύπρο, η διχοτόμηση είναι προτιμότερη!

Καλύτερα διχοτομημένη παρά ελεγχόμενη.

Μόνο που δεν λαμβάνει υπόψη του (ή τουλάχιστον δεν μπαίνει στον κόπο να μας εξηγήσει) τι συνέπειες θα έχει η διχοτόμηση.

Και ξεκαθαρίζω εδώ (για να προλάβω και κάποιους «καλοπροαίρετους») ότι σε καμιά περίπτωση δεν λέω ότι η λύση θα πρέπει να δίνει τη δυνατότητα στην Τουρκία να ασκεί έλεγχο στην Κύπρο.

Στη συνέχεια – και πάλι πίσω από τις γραμμές – αποκαλύπτει τις πραγματικές του θέσεις λέγοντας ότι η Εκκλησία ουδέποτε αποδέχθηκε τη λύση της Ομοσπονδίας αλλά ο ίδιος – όπως λέει – την αποδέχθηκε επειδή αυτό τον στόχο επιδιώκει όλη η πολιτική ηγεσία.

Μόνο, που εξ’ όσων φαίνεται, δεν είναι ολόκληρη η πολιτική ηγεσία που επιδιώκει τη συγκεκριμένη μορφή λύσης. Και αυτό το αποκρύβει ο αρχιεπίσκοπος.

Προσθέτει όμως και το εξής: «Δεν αποδέχθηκα μια ομοσπονδία με μόνιμες παρεκκλίσεις και δη μόνιμες παρεκκλίσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο».

Συμπληρώνει ακόμα ότι η Τουρκία δεν επιδιώκει ομοσπονδία αλλά συνομοσπονδία, τονίζοντας παράλληλα την πεποίθηση του ότι η ομοσπονδία δεν θα λειτουργήσει.

Επομένως, αναιρεί τον ίδιο τον εαυτό του!

Ωστόσο διαπράττει ακόμα ένα λάθος. Επειδή η Τουρκία επιδιώκει το Α ή το Β, θεωρεί ότι στο τέλος αυτό θα γίνει. Και βεβαίως δεν είναι ο μόνος που τα λέει.

Αναιρώντας όσα λέει πιο πάνω πέφτει σε άλλη αντίφαση λέγοντας:

«Είμαι αισιόδοξος και εύχομαι ο Πρόεδρος να πετύχει. Γιατί εάν πετύχει θα είναι υπέρ της Κύπρου και του λαού μας που θα το καταφέρει. Διότι εάν δεν πετύχουμε μια συμφωνία τότε έχουμε πρόβλημα. Ενώ μια καλή και λειτουργική λύση θα μας βγάλει από τα φοβερά αδιέξοδα στα οποία βρισκόμαστε. Συνεπώς εμείς ως Εκκλησία και προσευχόμεθα και ευχόμεθα να βρεθεί μια λύση σωστή για να τερματιστεί η τραγωδία.

Ο αρχιεπίσκοπος νομίζει ότι η μνήμη μας είναι βραχύβια ή ότι το αξίωμα του, του δίνει το δικαίωμα να λέει ότι θέλει.

«Σίγουρα ο Πρόεδρος κάνει ό,τι μπορεί όπως και οι άλλοι Πρόεδροι έκαναν ό,τι μπορούσαν. Δεν εξαρτάται όμως από εμάς. Δεν κάκισα τον Πρόεδρο ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Αλλά δεν βλέπω λύση και αυτό εξαρτάται από την άλλη και όχι από τη δική μας πλευρά.

Μα σε ποιους τα λέει αυτά; Να θυμίσουμε την κόντρα στο περσινό συνέδριο των αποδήμων όπου ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι ο πρόεδρος είναι προδότης και προωθεί τις θέσεις των Τούρκων;

Να θυμίσουμε τα όσα είπε εναντίον του προέδρου στη Νίκαια στις 25 του Μάη όταν διερωτάτο αν υπάρχει χώρος στην Αττική για τη δημιουργία της Νέας Κύπρου;

Να θυμίσουμε τον πόλεμο για τα βιβλία ιστορίας (που συνδέονται με το ζήτημα της λύσης), να θυμίσουμε την αντίδραση του στην προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας για την καλλιέργεια κουλτούρας συμφιλίωσης;

Ενώ, λοιπόν δηλώνει αισιόδοξος και εύχεται να πετύχει ο πρόεδρος, μας λέει στη συνέχει ότι:

«Πιστεύω όμως ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, εκτός αν αλλάξει η Άγκυρα και τότε θα είμαστε όλοι ευτυχείς. Αν δεν αλλάξει στάση τότε δεν υπάρχουν προϋποθέσεις και εάν έρθει σχέδιο θα είναι χειρότερο από το Ανάν. Και καλύτερα να μην έρθει γιατί τότε και πάλι ο κυπριακός Ελληνισμός θα το απορρίψει. Όμως δεν θα ευχόμουν ο λαός μας να μπει σ’ αυτή τη δίνη ξανά και να απορρίψει άλλο σχέδιο».

* * *

Αυτά, εν ολίγοις, μας είπε και πάλι ο αρχιεπίσκοπος.

Ειλικρινά πιστεύω ότι ο προκαθήμενος και οι ιερωμένοι πρέπει να περιοριστούν στα της Εκκλησίας τους.

Ας ασχοληθούν με τις επιχειρήσεις τους, με το ποίμνιο τους. Ας βοηθήσουν κόσμο που έχει ανάγκη (όπως διατείνονται ότι είναι ο ρόλος τους) και ας αφήσουν την πολιτική.

Ο λαλίστατος σημερινός αρχιεπίσκοπος συνεχώς φάσκει και αντιφάσκει. Και όσο μιλά, τόσο πιο αναξιόπιστος γίνεται και περισσότερο πλήττει το κύρος της Εκκλησίας.

Αν λοιπόν ενδιαφέρεται για το καλό της Εκκλησίας του, καλύτερα είναι να περιορίσει όσο μπορεί τις δηλώσεις του για το εθνικό θέμα.

Διότι το μόνο που καταφέρνει είναι να δημιουργεί προβλήματα στην Εκκλησία.

Θεωρώ ότι θα ήταν πολύ πιο σωστό τόσο ο αρχιεπίσκοπος όσο και μερικοί άλλοι να βρουν το θάρρος και να πούνε ποια είναι η πραγματική τους προτίμηση.

Να μην καλύπτουν τις επιδιώξεις τους πίσω από ωραία λόγια.

Να μη μας λένε συγκαλυμμένα ότι προτιμούν τη διχοτόμηση παρά τη λύση.

Πιστεύω ότι αυτή θα είναι η καλύτερη υπηρεσία που έχουν να προσφέρουν στον τόπο όλοι αυτοί που με διάφορες προφάσεις πολεμούν την επιδιωκόμενη λύση, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι την υποστηρίζουν.

ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗΣ ΤΗΣ 8ης ΙΟΥΛΙΟΥ

Τελευταία γίνεται και πάλι λόγος για εγκατάλειψη της 8^ης Ιουλίου από τον Χριστόφια.

Σχετική αναφορά γίνεται σε διάφορα άρθρα και σχόλια στις εφημερίδες αλλά και σε αυτό το χώρο κάποιοι ανώνυμοι σχολιογράφοι αναφέρθηκαν στην προηγούμενη ανάρτηση στην καταστρατήγηση της 8^η Ιουλίου από τη σημερινή κυβέρνηση.

Συνοπτικά, όσοι κάνουν αυτές τις αναφορές, θεωρούν ότι η εν λόγω συμφωνία του Τ. Παπαδόπουλου με τον Μ. Α. Ταλάτ στις 8 Ιουλίου στο Παρίσι μας απάλλασσε από το σχέδιο Ανάν και δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μια πραγματικά δίκαιη και βιώσιμη λύση.

Άποψη του γράφοντος είναι ότι πρέπει να μιλούμε με συγκεκριμένες πλέον παραπομπές και όχι με συνθήματα.

Γι αυτό στη σημερινή ανάρτηση θα γίνει παρουσίαση και ανάλυση της 8^ης Ιουλίου αλλά και των γραμμών πάνω στις οποίες κινείται ο σημερινός πρόεδρος.

Αλλά πρώτα μια αναγκαία διευκρίνιση:

Η 8^η Ιουλίου είναι ΣΥΜΦΩΝΙΑ ενώ τα όσα συμφώνησαν Χριστόφιας και Ταλάτ είναι κοινή δήλωση. Η διαφορά μεταξύ των 2 είναι τεράστια.

Πάμε λοιπόν να δούμε συγκεκριμένα την 8^η Ιουλίου:

Συμφωνία 8ης Ιουλίου 2006 μεταξύ του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Τάσσου Παπαδόπουλου και του Τουρκοκύπριου ηγέτη κ. Μεχμέτ Αλί Ταλάτ

Δέσμη Αρχών

1. Δέσμευση για την επανένωση της Κύπρου με βάση μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

2. Αναγνώριση του γεγονότος ότι το στάτους κβο είναι απαράδεκτο και η παράτασή του θα είχε αρνητικές επιπτώσεις για τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους.

3. Δέσμευση στη θέση ότι μια συνολική διευθέτηση είναι επιθυμητή, καθώς και εφικτή, και δεν θα πρέπει να καθυστερήσει περαιτέρω.

4. Συμφωνία για άμεση έναρξη διαδικασίας, η οποία θα διαλαμβάνει δικοινοτική συζήτηση θεμάτων που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή του λαού και, ταυτόχρονα, εκείνων που αφορούν ουσιαστικά θέματα, και τα δύο εκ των οποίων θα συμβάλουν σε μια συνολική διευθέτηση.

5. Δέσμευση να διασφαλιστεί ότι θα επικρατήσει 'κατάλληλη ατμόσφαιρα' για να είναι η διαδικασία αυτή επιτυχής. Συναφώς, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης είναι ουσιαστικά, τόσο για βελτίωση της ατμόσφαιρας όσο και για βελτίωση της ζωής όλων των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων. Επίσης, σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να τεθεί τέρμα στο ούτω καλούμενο 'παιχνίδι επίρριψης ευθυνών'.

Απόφαση των δύο ηγετών

Οι Τεχνικές Επιτροπές για θέματα που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή του λαού θα αρχίσουν το έργο τους μέχρι το τέλος Ιουλίου, νοουμένου ότι, κατά τον ίδιο χρόνο, οι δύο ηγέτες θα έχουν, επίσης, ανταλλάξει κατάλογο θεμάτων ουσίας και νοουμένου ότι το περιεχόμενό του θα εξεταστεί από δικοινοτικές ομάδες εργασίας αποτελούμενες από εμπειρογνώμονες και θα οριστικοποιηθούν από τους ηγέτες.

Οι δύο ηγέτες θα συναντώνται περαιτέρω, από καιρού εις καιρό, όποτε κρίνεται χρήσιμο, για να δίνουν καθοδήγηση στις δικοινοτικές ομάδες εργασίας αποτελούμενες από εμπειρογνώμονες για να αξιολογούν την εργασία των Τεχνικών Επιτροπών.

http://www.moi.gov.cy/moi/pio/pio.nsf/All/8F74F04E076BCC7EC22571A50062E2A7?OpenDocument

Όπως είναι γνωστό αυτή η συμφωνία – για διάφορους λόγους – δεν τηρήθηκε ούτε εφαρμόστηκε ποτέ.

Στην πορεία ο Τάσσος Παπαδόπουλος απώλεσε την εξουσία και ο διάδοχος του Δημήτρης Χριστόφιας ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του ως πρόεδρος της Δημοκρατίας τις προσπάθειες του για επανέναρξη των συνομιλιών.

Συναντήθηκε με τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και στις 21 Μαρτίου 2008 ανακοίνωσαν μια κοινή δήλωση που α αποτελούσε την πυξίδα για τη συνέχεια των συνομιλιών.

Το κείμενο της δήλωσης Χριστόφια Ταλάτ της 21^ης Μαρτίου 2008

(Το διάβασε ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των ΗΕ στην Κύπρο Μάικλ Μόλερ, μετά τη συνάντηση):

«Οι ηγέτες συναντήθηκαν σήμερα μέσα σε μια πολύ θετική και εγκάρδια ατμόσφαιρα και αντάλλαξαν απόψεις πάνω σε αριθμό θεμάτων, επιτυγχάνοντας σύγκλιση απόψεων σε μεγάλο βαθμό.

Έχουν αποφασίσει να ζητήσουν από τους συμβούλους τους να συναντηθούν την ερχόμενη εβδομάδα προκειμένου να συσταθεί αριθμός ομάδων εργασίας και τεχνικών επιτροπών, να καθορίσουν την ημερήσια διάταξη τους και να το πράξουν με τον ταχύτερο δυνατό τρόπο.

Αναλαμβάνοντας πλήρη ευθύνη για τη διεξαγωγή των μελλοντικών διαπραγματεύσεων, οι ηγέτες συμφώνησαν επίσης να συναντηθούν σε τρεις μήνες από σήμερα για ανασκόπηση του έργου των ομάδων εργασίας και των τεχνικών επιτροπών, και κάνοντας χρήση των αποτελεσμάτων τους, να αρχίσουν ολοκληρωμένες διαπραγματεύσεις, υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

Οι ηγέτες συμφώνησαν επίσης να συναντηθούν όταν και όποτε χρειάζεται πριν από την έναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεων τους.

Οι ηγέτες συμφώνησαν επίσης ότι η Οδός Λήδρας θα ανοίξει, μόλις αυτό καταστεί τεχνικά δυνατό, και θα λειτουργεί σύμφωνα με τις καθορισμένες πρακτικές που ισχύουν σε άλλα σημεία διέλευσης.

Το ζήτημα της διάνοιξης του σημείου διέλευσης στο Λιμνίτη και των άλλων σημείων βρίσκεται επίσης στην ημερήσια διάταξη των μελλοντικών συναντήσεων των συμβούλων τους».

http://www.moi.gov.cy/moi/pio/pio.nsf/All/F34A50880D66A72BC225746300279A90?OpenDocument

Δύο μήνες αργότερα ακολούθησε άλλη κοινή δήλωση:

Κοινή δήλωση της 23^ης Μαΐου 2008

Σε κοινή δήλωση, που ανέγνωσε ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΟΗΕ στην Κύπρο Ταγιέ-Μπρουκ Ζεριχούν, μετά τη συνάντηση τους στην οικία του κ. Ζεριχούν, αναφέρεται ότι ''οι ηγέτες είχαν σήμερα γνήσιες και παραγωγικές συζητήσεις, και προέβησαν σε ανασκόπηση των αποτελεσμάτων που επιτεύχθηκαν στη βάση της συμφωνίας της 21ης Μαρτίου''.

''Επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται σε σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Αυτός ο συνεταιρισμός θα έχει μία Ομόσπονδη Κυβέρνηση με μία διεθνή προσωπικότητα, καθώς και μια Τουρκοκυπριακή Συνιστώσα Πολιτεία και μία Ελληνοκυπριακή Συνιστώσα Πολιτεία, ίσου καθεστώτος'', σημειώνεται στη δήλωση.

Προστίθεται ότι οι ηγέτες ''έδωσαν εντολές στους Εκπροσώπους τους να εξετάσουν, εντός 15 ημερών, τα αποτελέσματα των τεχνικών επιτροπών''.

''Οι Εκπρόσωποι θα μελετήσουν πολιτικά και στρατιωτικά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Θα προωθήσουν το άνοιγμα του οδοφράγματος του Λιμνίτη (Γεσιλιρμάκ) και άλλων σημείων διέλευσης''.

Τέλος, σημειώνεται ότι ''οι ηγέτες αποφάσισαν να ξανασυναντηθούν στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου για να προβούν σε νέα αξιολόγηση''.

* * *

Αυτά είναι, λοιπόν, τα τρία κείμενα που χρησιμοποιούν κάποιοι λέγοντας ότι με τα δύο τελευταία αναιρέθηκε το πρώτο.

Ας τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά.

1. Η 8^η Ιουλίου αναφέρει στο πρώτο άρθρο της ότι:

«Δέσμευση για την επανένωση της Κύπρου με βάση μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.»

Η 23^η Μαΐου λέει ακριβώς το ίδιο:

«Επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους σε μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται σε σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.»

Στο δεύτερο άρθρο γίνεται μια αναφορά που λέχθηκε πλειστάκις από τον Δ. Χριστόφια με αποτέλεσμα να κατηγορείται (από τους ίδιους) ότι κινδυνολογεί, γίνεται δηλαδή η:

«Αναγνώριση του γεγονότος ότι το στάτους κβο είναι απαράδεκτο και η παράτασή του θα είχε αρνητικές επιπτώσεις για τους Τουρκοκύπριους και τους Ελληνοκύπριους.»

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το τρίτο άρθρο που μιλά για:

«Δέσμευση στη θέση ότι μια συνολική διευθέτηση είναι επιθυμητή, καθώς και εφικτή, και δεν θα πρέπει να καθυστερήσει περαιτέρω.»

Γιατί δεν θα καθυστερήσει περαιτέρω εξηγείται από το άρθρο δύο. Σημειώνω ακόμα ότι καταγράφεται πως μια συνολική διευθέτηση του κυπριακού είναι και επιθυμητή και εφικτή.

Τα ίδια λέει και ο Δ. Χριστόφιας αλλά οι ίδιοι κύκλοι τον κατηγορούν ότι αιθεροβατεί διότι πιστεύει ότι οι Τούρκοι θέλουν λύση και ότι η επίτευξή της είναι εφικτή!

Το τέταρτο άρθρο κάνει λόγο άμεση έναρξη της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων πάνω σε ουσιαστικά θέματα αλλά και θεμάτων που άπτονται της καθημερινότητας.

Για λόγους που δεν είναι του παρόντος, αυτό δεν κατέστη εφικτό κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης τους Τ. Παπαδόπουλου.

Ο Δ. Χριστόφιας από την πρώτη στιγμή επιδίωξε και κατάφερε να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις.

Ο σημερινός πρόεδρος έθεσε επίσης σε εφαρμογή και το 5^ο άρθρο:

«Δέσμευση να διασφαλιστεί ότι θα επικρατήσει 'κατάλληλη ατμόσφαιρα' για να είναι η διαδικασία αυτή επιτυχής. Συναφώς, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης είναι ουσιαστικά, τόσο για βελτίωση της ατμόσφαιρας όσο και για βελτίωση της ζωής όλων των Τουρκοκυπρίων και των Ελληνοκυπρίων. Επίσης, σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να τεθεί τέρμα στο ούτω καλούμενο “παιχνίδι επίρριψης ευθυνών”».

Στη συμφωνία της 8^ης Ιουλίου, στην «Απόφαση των δύο ηγετών» αναφέρεται ότι θα πρέπει να αρχίσουν έργο οι τεχνικές επιτροπές και συναντήσεις των δύο ηγετών.

Σύμφωνα με το ανακοινωθέν της 21^ης Μαρτίου, αυτό ήταν το αντικείμενο της συνάντησης των ηγετών των 2 κοινοτήτων.

* * *

Εξετάζοντας, λοιπόν, με αντικειμενικότητα τα τρία έγγραφα, το συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι η 8^η Ιουλίου τηρήθηκε από το σημερινό πρόεδρο κατά γράμμα.

Άλλωστε δεν θα πρέπει να ξεχνούμε με πόσο σθένος τόσο ο ίδιος ο Δημήτρης Χριστόφιας όσο και το ΑΚΕΛ είχαν υποστηρίξει και στηρίξει την 8^η Ιουλίου.

Κλείνω με ένα ερώτημα προς όσους κατηγορούν τον πρόεδρο ότι με την επιδίωξη του για λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (Δ.Δ.Ο.), οδηγεί την Κύπρο στην τουρκοποίηση ή τουλάχιστον κατατείνει στην εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων ή που φωνασκούν για την πολιτική ισότητα και κάνουν λόγο για εξίσωση του 80% με το 18%:

Η 8^η Ιουλίου που κάνει λόγο για λύση στη βάση της Δ.Δ.Ο. με πολιτική ισότητα και έχει υπογραφτεί από τον προηγούμενο πρόεδρο, προωθούσε την εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων και οδηγούσε στην τουρκοποίηση;

* * *

Αυτά σε συντομία και ελπίζω ότι όσοι θα θελήσουν να σχολιάσουν θα σταθούν με σοβαρότητα στο ζήτημα και δεν θα ασκήσουν και πάλι την γνωστή τακτική της μη απάντησης.

ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ ΜΕ ΤΟ ΛΙΜΝΙΤΗ – ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ

Πολλές φορές έχω κατηγορηθεί (αδίκως) ότι υπερασπίζομαι την κυβέρνηση Χριστόφια και δεν βλέπω κανένα λάθος στους χειρισμούς που κάνει κυρίως σε θέματα που αφορούν το κυπριακό.

Μετά τις αρνητικές εξελίξεις στο Λιμνίτη, λέω ξεκάθαρα ότι τα όσα έγιναν με τη ματαίωση της διέλευσης των κατοίκων Τηλλυρίας από το Λιμνίτη, έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης και η κυβέρνηση, εφόσον ευσταθούν τα όσα κατάγγειλε ο κοινοτάρχης Κάτω Πύργου.

Ωστόσο φαίνεται ότι έχουν βάση οι καταγγελίες του.

Οι ευθύνες των κατοχικών δυνάμεων είναι δεδομένες επειδή δεν τήρησαν τα όσα συμφωνήθηκαν.

Όπως δήλωσε ο προεδρικός επίτροπος Γιώργος Ιακώβου, συμφωνήθηκε ότι θα παράσχουν κάθε διευκόλυνση στη διέλευση των ε/κυπρίων.

Ανάλογα είπε και ο πρόεδρος της Επιτροπής για τη διάνοιξη οδοφραγμάτων Ανδρέας Καρός που βρισκόταν μέσα στο πρώτο λεωφορείο που πέρασε το οδόφραγμα του Κάτω Πύργου.

Ο κ. Καρός δήλωσε ότι όταν έφτασαν τα πρώτα δύο λεωφορεία στο τουρκικό φυλάκιο οι λεγόμενοι αστυνομικοί ζήτησαν ταυτότητες απ’ όλους τους επιβάτες, ακόμα και από τους οδηγούς.

Διαπίστωσαν όπως είπε ότι υπήρχαν κάποιες μικροδιαφορές στα ονόματα όπως αναγράφονταν στον κατάλογο που δόθηκαν στα Ηνωμένα Έθνη, σε σχέση με το τι αναγραφόταν στις ταυτότητες.

Συνεπεία τούτου από τα δύο λεωφορεία κατέβασαν 11 άτομα.

Η διαδικασία που ακολούθησαν οι κατοχικές δυνάμεις υπήρξε χρονοβόρα (ίσως και σκόπιμα) με αποτέλεσμα όταν επέστρεψαν πίσω τα δύο λεωφορεία και πήραν σειρά τα άλλα πέντε, τους είπαν ότι ο χρόνος που είχε συμφωνηθεί έχει εκπνεύσει.

Σημειώνεται ότι η συμφωνία προνοούσε ότι οι κάτοικοι του Πύργου θα περνούσαν από το οδόφραγμα γύρω στις 7 το πρωί και θα επέστρεφαν γύρω στις 10.30.

Ωστόσο μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία με τα πρώτα δύο λεωφορεία η ώρα ήταν ήδη 10.15.

Ο κοινοτάρχης Κάτω Πύργου δήλωσε στα ΜΜΕ ότι τελικά υπήρχαν ΔΥΟ κατάλογοι με τα ονόματα όσων θα μετέβαιναν στον Άγιο Μάμα.

Ο ένας ήταν αυτός που ετοιμάστηκε και εγκρίθηκε από το Κοινοτικό Συμβούλιο και δόθηκε στα Ηνωμένα Έθνη και εγκρίθηκε από την άλλη πλευρά.

Ο άλλος κατάλογος – όπως κατάγγειλε – καταρτίστηκε από το γραφείο του Γ. Ιακώβου και ΔΕΝ υποβλήθηκε στα Ηνωμένα Έθνη και δεν δόθηκε στις κατοχικές αρχές.

Φαίνεται ότι αυτή η καταγγελία έχει κάποια βάση, αν βασιστούμε και στις δηλώσεις που έκανε ο Γιώργος Ιακώβου παραδεχόμενος ότι υπήρξαν επιπρόσθετα άτομα που δεν βρίσκονταν στον αρχικό κατάλογο.

Δίκαια λοιπόν προκύπτουν ερωτήματα:

1. Πόσο καθαρή ήταν η συμφωνία που έγινε και ποια εχέγγυα δόθηκαν από την άλλη πλευρά ότι θα τηρούσε τα συμφωνηθέντα;

2. Το ότι τηρήθηκε ανάλογη συμφωνία από την άλλη πλευρά δικαιολογούσε το ότι επιδείχθηκε εμπιστοσύνη ότι το ίδιο θα γινόταν και τώρα;

3. Ευσταθεί η καταγγελία του κοινοτάρχη ότι ο δεύτερος κατάλογος ετοιμάστηκε από το Γραφείο του κ. Ιακώβου;

4. Αν αληθεύει, γιατί το γραφείο το προεδρικού Επιτρόπου προχώρησε στον καταρτισμό του δεύτερου καταλόγου;

Πιστεύω ότι αυτά είναι ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν πειστικά από τους αρμόδιους και όχι με μισόλογα.

Διότι η κατάσταση δεν είναι παίξε γέλασε.

Ελπίζω λοιπόν ότι θα δοθούν πειστικές απαντήσεις από τους αρμόδιους, διαφορετικά θα μείνουν εκτεθειμένοι.

Από την άλλη θεωρώ σωστή την αναβολή της αυριανής συνάντησης Χριστόφια Ταλάτ με πρωτοβουλία του πρώτου.

Και είναι σωστή διότι δεν θα μπορούσε να είχε κανένα αποτέλεσμα αφού θα διεξαγόταν υπό το φως των αρνητικών εξελίξεων.