Με αφορμή την εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας πουπροτρέπει σε
συμμετοχή των μαθητών σε ομάδες οι οποίες θα λαμβάνουν μέρος
σεεκκλησιαστικές δραστηριότητες, ξεκίνησε μια συζήτηση
που στην ουσία
επαναφέρειθέματα που θίχθηκαν αρκετές φορές.
Κάπου διάβασα αυτό το σχόλιο:
«ατε να καταργήσουμε και την θρησκεία και τα ήθη και τα έθιμανα δούμε τι άλλο θα ενοχλεί!»
Αυτό το σχόλιο καταδεικνύει το μεγάλο πρόβλημα τωνΚυπρίων, την υπερβολή.
Αποδεικνύεται ακόμα μια φορά ότι οι Κύπριοι είναιάνθρωποι των άκρων, του ύψους και του βάθους, του μαύρου και του άσπρου.
Όλοι μας μιλάμε για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το ίδιο δε απαιτούμε όταν αφορά εμάς και κυρίως τη λύσητου Κυπριακού.
Την ίδια ώρα εμείς αποδεικνύουμε ότι δεν σεβόμαστε τίποτε,εκτός από αυτό που μας βολεύει.
Διερωτώμαι λοιπόν:
Με το να ζητά ένας άθεος ή ένας άνθρωπος που ασπάζεταιάλλη θρησκεία να μην διδάσκεται το παιδί του θρησκευτικά, είναι ή όχι ανθρώπινοδικαίωμα;
Μήπως αυτό σημαίνει ότι ζητά την κατάργηση τωνθρησκευτικών;
Όχι βέβαια! Ζητά εξαίρεση για το παιδί του. Και είναιδικαίωμα του.
Κάποιον που δεν πιστεύει στην επικρατούσα ή άλληθρησκεία, πρέπει να τον εξαναγκάσουμε να κάνει εκκλησιαστικό γάμο;
Γενικότερα, μήπως με το αίτημα του σεβασμού στηδιαφορετικότητα δικαιολογούμαστε να λέμε ότι επιχειρείται η κατάργηση των ηθών,των εθίμων ή της θρησκείας;
Η δική μου απάντηση είναι κατηγορηματικά αρνητική.
Όπως ο πιστός απαιτεί να έχει το δικαίωμα να εκτελεί ταθρησκευτικά του καθήκοντα, έτσι και ο μη πιστός ζητά να μη μετέχει σεθρησκευτικές τελετές.
Πού είναι το κακό τέλος πάντων;
Ακόμα, με το να απαιτήσει κάποιος να εισαχθεί και το θέματης θρησκειολογίας, σημαίνει αυτόματα την κατάργηση των θρησκευτικών;
Γιατί αυτές οι ακραίες προσεγγίσεις; Δεν μπορούν νασυνυπάρχουν και τα δύο ως επιλογή;
Άποψη μου είναι ότι ώσπου ο Κύπριος μένει περιχαρακωμένοςγύρω από στεγανά και άτεγκτες θέσεις, δεν θα δει άσπρη μέρα.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν και ας παραδειγματιστούμε.
Κάπου διάβασα αυτό το σχόλιο:
«ατε να καταργήσουμε και την θρησκεία και τα ήθη και τα έθιμανα δούμε τι άλλο θα ενοχλεί!»
Αυτό το σχόλιο καταδεικνύει το μεγάλο πρόβλημα τωνΚυπρίων, την υπερβολή.
Αποδεικνύεται ακόμα μια φορά ότι οι Κύπριοι είναιάνθρωποι των άκρων, του ύψους και του βάθους, του μαύρου και του άσπρου.
Όλοι μας μιλάμε για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το ίδιο δε απαιτούμε όταν αφορά εμάς και κυρίως τη λύσητου Κυπριακού.
Την ίδια ώρα εμείς αποδεικνύουμε ότι δεν σεβόμαστε τίποτε,εκτός από αυτό που μας βολεύει.
Διερωτώμαι λοιπόν:
Με το να ζητά ένας άθεος ή ένας άνθρωπος που ασπάζεταιάλλη θρησκεία να μην διδάσκεται το παιδί του θρησκευτικά, είναι ή όχι ανθρώπινοδικαίωμα;
Μήπως αυτό σημαίνει ότι ζητά την κατάργηση τωνθρησκευτικών;
Όχι βέβαια! Ζητά εξαίρεση για το παιδί του. Και είναιδικαίωμα του.
Κάποιον που δεν πιστεύει στην επικρατούσα ή άλληθρησκεία, πρέπει να τον εξαναγκάσουμε να κάνει εκκλησιαστικό γάμο;
Γενικότερα, μήπως με το αίτημα του σεβασμού στηδιαφορετικότητα δικαιολογούμαστε να λέμε ότι επιχειρείται η κατάργηση των ηθών,των εθίμων ή της θρησκείας;
Η δική μου απάντηση είναι κατηγορηματικά αρνητική.
Όπως ο πιστός απαιτεί να έχει το δικαίωμα να εκτελεί ταθρησκευτικά του καθήκοντα, έτσι και ο μη πιστός ζητά να μη μετέχει σεθρησκευτικές τελετές.
Πού είναι το κακό τέλος πάντων;
Ακόμα, με το να απαιτήσει κάποιος να εισαχθεί και το θέματης θρησκειολογίας, σημαίνει αυτόματα την κατάργηση των θρησκευτικών;
Γιατί αυτές οι ακραίες προσεγγίσεις; Δεν μπορούν νασυνυπάρχουν και τα δύο ως επιλογή;
Άποψη μου είναι ότι ώσπου ο Κύπριος μένει περιχαρακωμένοςγύρω από στεγανά και άτεγκτες θέσεις, δεν θα δει άσπρη μέρα.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο παρελθόν και ας παραδειγματιστούμε.
