Σάββατο 22 Αυγούστου 2009

ΤΑ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ, Ο ΝΤΕΝΚΤΑΣ, Ο ΕΡΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Ο ΤΑΣΣΟΣ

Φαίνεται ότι το «Παντός Καιρού» ενοχλεί πολύ.
Ενοχλεί διότι με τις αναρτήσεις του δίνει τεκμηριωμένες απαντήσεις σε όσους προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Κύπρος οδεύει προς την τουρκοποίηση μέσω της λύσης που επιδιώκει η κυβέρνηση Χριστόφια.
Η κριτική είναι αποδεκτή από τον οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε θέμα.
Δεν είναι όμως κριτική το να βρίζεις. Δεν είναι κριτική το να χαρακτηρίζεις τον άλλον ως προδότη ή όργανο των Τούρκων ή ότι προωθεί τις τουρκικές θέσεις, απλώς και μόνο επειδή διαφωνεί κάποιος μαζί σου.
Και φαίνεται ότι κάποιοι έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.
Η κατάσταση τους χειροτερεύει μέρα με την ημέρα.
Με αφορμή δημοσιεύματα ότι κάποιος ε/κύπριος ονόματι Νικόλας ασπάστηκε τον ισλαμισμό και τις δηλώσεις του ότι είναι θαυμαστής του Ραούφ Ντενκτάς, οι υβριστές του christofias-watch έγραψαν ένα εμετικό άρθρο με το οποίο καθυβρίζουν τόσο τον υποφαινόμενο όσο και τον Άνευ Ορίων.
Οι εξαιρετικής ευφυΐας συντελεστές του μπλογκ και ειδικά ο συγγραφέας του εν λόγω άρθρου, ο ΟΝΗΣΙΛΟΣ γράφει για τον Άνευ:
«Για παράδειγμα, ο γνωστός πλέον ανά το παγκύπριο ηλικιακός ρατσιστής, ο Fasistas_Anef_Oriwn, θα μπορούσε επιτέλους, με μια θαρραλλέα δημόσια τοποθέτηση να απολυτρωθεί. Να γίνει Ahmet_Oriwn. Ή και Ahmet_Davutoglu_Oriwn.»
Για τον υποφαινόμενο γράφουν:
«Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει και ο έτερος φωστήρας, ο κομματικός υπάλληλος, και να μεταδοθεί από τις συχνότητες και να το ακούσουν οι πάντες, ως... τα Άστρα: "Ναι, εγώ, ο Μουράτ Μουράτ υποστηρίζω το Σχέδιο Ανάν. Άρα υποστηρίζω οι Κερυνειώτες να ΜΗΝ παν στα σπίτια τους! Ναι, εγώ ο Μουράτ Μουράτ υποστηρίζω πως οι ο συνφασίστας μου Ταλάτ θα είναι εκ περιτροπής πρόεδρος σας! Ναι, εγώ ο Μουράτ Μουράτ υποστηρίζω πως ο Ένδοξος Τουρκικός Στρατός θα έχει εγγυήσεις! Ναι, εγώ ο Μουράτ Μουράτ υποστηρίζω τα δύο (συνιστώντα) κράτη στην Κύπρο!"».
Μεταφέρω εδώ τα όσα γράφουν για να μπορέσει ο καθένας να θαυμάσει το ήθος, τον χαρακτήρα και τη «σοβαρότητα» αυτών των ανθρώπων.
Να θαυμάσει όμως και το πόσο ανίδεοι είναι και πόσο γελοίοι καταντούν όταν προσπαθούν να εξισώσουν ανθρώπους που τάσσονται υπέρ της λύσης της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας με ποιον παρακαλώ! Με τον Ραούφ Ντενκτάς!!!:
Γράφουν:
«Ας τον πάρουν παράδειγμα κάποιοι άλλοι -κοινώς- χέστηδες (και συγχωρέστε μας την φράση), οι οποίοι ενώ είναι ντενκτασικότεροι του Ντενκτάς (πχ απόψεις τους για Σχέδιο Ανάν), υποστηρίζουν κλαίγοντας τον εθνικιστή Ταλάτ (οι γνωστοί χειροκροτητές του Αγίου Μάμα και άλλοι), γράφουν λες και δουλεύουν σε αυτόματο πιλότο σε μπλογκς, ιστοσελίδες και φόρουμς μέρα-νύχτα υπέρ του τουρκικού στρατού εισβολής (πχ εξισώνοντας τα εγκλήματα του τουρκικού κράτους και του τουρκικού στρατού με τις πράξεις των αδέσποτων ομοϊδεατών τους της ΕΟΚΑ ΒΗΤΑ) ή κατασκευάζουν ψευδή "ιστορικά" στοιχεία για να υποβοηθήσουν τον Ντενκτάς και το φασιστικό βαθύ κράτος της Άγκυρας (πχ πρόσφατη περίπτωση με φωτογραφίες στο Τζιάος όπου "συγγραφέας-ερευνητής" περίπου κατασκεύασε -και μετά εμμέσως το παραδέχτηκε- δήθεν δολοφονία Τ/κ από άνδρες της Ε.Φ.)».

Αγνοεί ο αθεόφοβος αρθρογράφος (και δεν τον διορθώνουν οι μέντορες του) ότι ο Ραούφ Ντενκτάς ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΩΣ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΕΣΗ;
Αγνοούν ότι ο Ρ. Ντενκτάς ήταν και είναι κάθετα εναντίον του Σχεδίου Ανάν επειδή όπως λέει θα παραδώσει τους τ/κύπριους στους ε/κύπριους;
Αγνοούν ότι ο Ντενκτάς (όπως και οι ίδιοι) τάσσεται ενάντια στις συνομιλίες και κατηγορεί τον Ταλάτ ότι υποθηκεύει το μέλλον των τ/κυπρίων;
Αγνοούν ότι στα θέματα αυτά ο πρώην τ/κύπριος ηγέτης βρίσκεται σε πλήρη συστοιχία με τους ίδιους;
Αγνοούν ότι οι κεφαλές της ΕΟΚΑ Β’ όπως π.χ. ο Παπαφώτης και οι «Σύνδεσμοι Αγωνιστών» υποστήριξαν με πάθος την καταψήφιση του Σχεδίου Ανάν;
Πώς λοιπόν εμείς ταυτιζόμαστε με τους ΕΟΚΑΒητατζήδες;
Το αντίθετο συμβαίνει, αυτοί ταυτίζονται μαζί τους.
Αν το αγνοούν αυτοί, εμείς δεν το αγνοούμε.
Ιδού τι δήλωσε μεταξύ άλλων ο Ντενκτάς, σύμφωνα με είδηση του ΚΥΠΕ στις
31/7/2009:
«Αναφερόμενος στη δήλωση του συμβούλου του Τ/κ ηγέτη Οζντίλ Ναμί ότι «δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές», ο κ. Ντενκτάς είπε ότι είναι «παράξενη».
Πρόσθεσε ότι αυτό σημαίνει ότι «είναι έτοιμοι για όλα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

Ο κ. Ντενκτάς εξέφρασε τις ανησυχίες του για το Κυπριακό, προσθέτοντας ότι ο Τ/κ ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ θα πρέπει να προβεί σε ανακοινώσεις για τα θέματα στα οποία ο κ. Ναμί συμφώνησε με τους Ε/κ.

Ανέφερε ακόμα ότι κάποιοι λένε ότι ο ίδιος αποδέχθηκε «ένα κράτος, μια κυριαρχία, ένα λαό και τη διζωνική ομοσπονδία», προσθέτοντας ότι αυτή η φόρμουλα ίσχυε το 1977-1979.
Πρόσθεσε ότι «μετά το 1983, οι Τ/κ «υπερασπίστηκαν την ξεχωριστή τους κυριαρχία, επίλυσαν το περιουσιακό στη βάση της ανταλλαγής και της αποζημίωσης. Η διζωνικότητα σημαίνει δύο κυρίαρχες ζώνες όπου δύο κυρίαρχα σύνορα προστατεύονται».

Ο κ. Ντενκτάς είπε ότι «όλοι βρίσκονται στο ίδιο πλοίο».
Με ποιους ταυτίζονται αυτές οι θέσεις; Με τις δικές μου ή τις δικές τους;
Αλλά και ο Έρογλου συμφωνεί με τα παιδιά του christofias-watch!
«Αν ετοιμαστεί νέο σχέδιο λύσης για το Κυ­πριακό, αυτό δεν θα πρέπει να είναι στη βάση του σχεδίου Ανάν. Επίσης δεν θα πρέπει να παραγνωρίζονται τα γεγονό­τα πριν από το 1974».
Παράλληλα ο κ. Ερογλου συζήτησε το Κυπριακό με αντιπροσωπεία του «Συμβουλίου Εθνικής Ύπαρξης».
Σύμ­φωνα με τον τ/κ Τύπο, κ. Έρογλου είπε ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες του «Συμβουλίου» σε σχέση με το Κυπριακό. «Άρχισαν να φθάνουν στο νησί ξένοι ε­μπειρογνώμονες με το πρόσχημα ότι υ­πάρχουν διαφωνίες μεταξύ των δύο πλευρών. Υπάρχει η άποψη ότι η τ/κ πλευρά είναι καταδικασμένη στην εξεύρεση λύσης. Αυτή η άποψη δεν είναι προς όφελος της τ/κ πλευράς.
Γι’ αυτό θα πρέπει να προειδοποιήσουμε το λαό μας», είπε.
Το μέλος του «συμβουλίου» και πρώην λεγόμενος «υπεξ» Βετάτ Τσελίκ δήλωσε ότι το «συμβούλιο» ανησυ­χεί, προσθέτοντας ότι «οι ξένες δυνά­μεις δαπανούν λεφτά στο νησί για να χα­ράξουν τις δικές τους λύσεις».
Εξάλλου ο λεγόμενος υπουργός εξω­τερικών των κατεχομένων Χουσεϊν Οζγκιουργκιούν ισχυρίστηκε ότι η ε/κ πλευρά είναι «απρόθυμη» για λύση στο Κυπριακό. Ο κ. Οζγκιουργκιούν, με γρα­πτή δήλωση, η οποία δημοσιεύεται στον τ/κ Τύπο, ανέφερε ότι οι εγγυήσεις της Τουρκίας θα πρέπει να συνεχιστούν και ότι οι Τ/κ ποτέ δεν θα εγκρίνουν οποια­δήποτε λύση που θα προνοεί το αντίθε­το.
Αναφερόμενος στην ομιλία που έκα­νε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημή­τρης Χριστόφιας, στη Λεμεσό την περα­σμένη Παρασκευή στην οποία χαρακτή­ρισε την Τουρκία ως κατοχική δύναμη, ο «υπεξ» υποστήριξε ότι «υπάρχει κατοχή στο νησί, αλλά είναι οι Ε/κ που κατέλα­βαν δια της βίας την Κυπριακή Δημοκρατία εδώ και 46 χρόνια», κατά την έκ­φραση του!
Οι Τ/κ, συνέχισε, «δεν θα επιτρέψουν ούτε σε ένα Τούρκο στρατιώτη να εγκαταλείψει το νησί πριν σταματήσει η πο­λιτική μη λύσης που ακολουθεί η ε/κ πλευρά», όπως ισχυρίστηκε.
Καταλήγο­ντας, ο κ. Οζγκιουργκιούν κάλεσε την ε/κ πλευρά «να αναλάβει τις ευθύνες της», κατά την έκφραση του, ώστε να βρεθεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο κυπριακό».

Ιδού ακόμα μια απόδειξη:

«Σύνδεσμος νέων αγωνιστών» - Έκκληση προς Ταλάτ για να μείνει πιστός στο «σύνταγμα» (ΚΙΠΡΙΣ, 10.7.2009)
Ο σύνδεσμος νέων αγωνιστών κάλεσε τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ να παραμείνει πιστός στο «σύνταγμα» της «Τ.Δ.Β.Κ.» και στον όρκο που έδωσε ως «πρόεδρος» του «κράτους». Σε γραπτή ανακοίνωση που εξέδωσε χθες ο σύνδεσμος, ανάφερε ότι βλέπει με καχυποψία τις συνομιλίες που διεξάγουν Ταλάτ και Χριστόφιας και οι οποίες προωθούνται μέσα στα πλαίσια της συμφωνίας αρχών για ένα κράτος, μία υπηκοότητα και μία διεθνή προσωπικότητα.
Αναφέρεται επίσης ότι οι «ε/κές επίσημες αρχές» έχουν ως στόχο να ενσωματώσουν τον τ/κό «λαό» στην Κυπριακή Δημοκρατία ως μειονότητα. Στην ανακοίνωση τονίζονται τα εξής: «Σε περίπτωση που ο Ταλάτ δεν τηρήσει τον όρκο του και δεν παραμείνει πιστός στο σύνταγμα, υπενθυμίζουμε ακόμα μια φορά ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα και καμία αρμοδιότητα να παζαρεύει εξ’ ονόματος του τ/κού λαού την κυριαρχία και κράτος μας».
______________________________________
Αλήθεια, πόσο όμοιες είναι οι θέσεις των πολέμιων της λύσης με τις δηλώσεις αυτές; Αφαιρέστε όπου υπάρχει τη λέξη τ/κύπριοι και τοποθετείστε στη θέση της τη λέξη ε/κύπριοι και το ανάποδο.
Θα δείτε ότι οι θέσεις είναι οι ίδιες.
Να λοιπόν που με αποδείξεις φαίνεται ποιοι ακολουθούν την πολιτική Ντενκτάς και γενικότερα των στρατοκρατών της Άγκυρας.
Και τα παιδάκια αυτά καλό θα είναι αντί να προσπαθούν να δικαιολογήσουν στον εαυτό τους τη επιμονή τους στο να μείνουμε όπως είμαστε και να καλύπτονται πίσω από γελοίες καταστάσεις, να πούνε ξεκάθαρα ότι προτιμούν να χαρίσουν στην Τουρκία μια για πάντα τα κατεχόμενα.
Χωρίς περιστροφές και άλλα τερτίπια.
__________________________________________
Αλλά τα άθλια και αυτά παιδιά, που θεωρούν θεό τον Τάσσο Παπαδόπουλο αγνοούν τα 18 σημεία του Τάσσου για τη λύση του κυπριακού.
1. Να οδηγεί σε πραγματική επανένωση της πατρίδας μας. Να διασφαλίζει ότι η επανενωμένη Κύπρος θα έχει ενιαία κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια, με την ανεξαρτησία, την ασφάλεια και την εδαφική της ακεραιότητα κατοχυρωμένες. Ακόμη, η επανενωμένη Κύπρος να έχει ενιαία εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας και ασφάλειας και μια φωνή εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διεθνώς. Τέλος, να διασφαλίζει την πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και του διεθνούς δικαίου.

2. Να διασφαλίζει τη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα διζωνικό, δικοινοτικό, ομόσπονδο κράτος.

3. Με το Ομοσπονδιακό Σύνταγμα, να κατοχυρώνει την πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων, σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών που καθορίζουν το δικοινοτικό χαρακτήρα της ομοσπονδίας και τη συμμετοχή των δύο κοινοτήτων στα όργανα και τις δομές της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Το Σύνταγμα να διασφαλίζει ακόμη ότι οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε ομοσπονδιακό επίπεδο, δεν θα παρακωλύουν την ομαλή και αποτελεσματική λειτουργία του κράτους. Βασική αρχή: Καμιά κοινότητα να μην μπορεί να παραβιάζει τα δικαιώματα της άλλης, αλλά και καμία κοινότητα να μην μπορεί να παρακωλύει την ομαλή λειτουργία του κράτους.

4. Να διασφαλίζει τη λειτουργικότητα και τη βιωσιμότητα της λύσης. Απαραίτητες προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο είναι:
Η σαφής διάκριση των αρμοδιοτήτων μεταξύ Εκτελεστικής, Νομοθετικής και Δικαστικής εξουσίας καθώς και η υπεροχή των νόμων του Ομοσπονδιακού Κράτους έναντι των νόμων των ομόσπονδων πολιτειών.
Η θεσμοθέτηση αποτελεσματικών μηχανισμών λήψης αποφάσεων και επίλυσης αδιεξόδων.
Η απεμπλοκή από λύσεις που προσδίδουν πολιτικό, διοικητικό, νομοθετικό ή δικαστικό ρόλο σε ξένους.
Η αυστηρή εφαρμογή της αρχής του Κράτους Δικαίου.

5. Να επιτρέπει και να διευκολύνει την αποτελεσματική εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε όλη την Κύπρο χωρίς μόνιμες παρεκκλίσεις που θα καθιστούσαν τους Κύπριους πολίτες, ευρωπαίους πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

6. Να βρίσκεται σε αρμονία με τις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Κράτους Δικαίου. Οι Κύπριοι πολίτες να έχουν το δικαίωμα να δέχονται παιδεία στη γλώσσα τους και να εξασκούν το θρήσκευμά τους σε όλο το έδαφος της Κυπριακής Επικράτειας. Υπάρχουν διαζευκτικές προτάσεις, για να κατοχυρώσουμε εφαρμογή των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, χωρίς να επηρεάζεται η έννοια της διζωνικότητας.

7. Να θέτει οριστικό τέρμα στο πρόβλημα του εποικισμού και στις συνέπειές του. Ο εποικισμός που εφαρμόζεται από την Τουρκία συνιστά μείζονα απειλή για την Κύπρο. Η αποκατάσταση του δημοκρατικού και πολιτισμικού χαρακτήρα της Κύπρου είναι αναγκαία για τη βιωσιμότητα της λύσης.

8. Να αναγνωρίζει το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων σύμφωνα με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Το ίδιο ισχύει και για το ατομικό δικαίωμα της ελεύθερης απόλαυσης της περιουσίας. Οποιαδήποτε πρακτική διευθέτηση του προσφυγικού και του περιουσιακού θα πρέπει να είναι καθ’ όλα συμβατή με τις πρόνοιες της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο πολίτης πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για την περιουσία του.

9. Να διασφαλίζει, για να είναι βιώσιμη, την ενότητα της οικονομίας. Η εισαγωγή του Ευρώ, συνιστά ισχυρή βάση για την επίτευξη της ενοποίησης της οικονομίας, αλλά και για την προσπάθεια ώστε το ταχύτερο δυνατόν να σμικρυνθούν και τελικά να εξαλειφθούν οι οικονομικές ανισότητες μεταξύ των δύο κοινοτήτων.

10. Να προνοεί ότι η εφαρμογή της θα εποπτεύεται για όσο καιρό συμφωνηθεί, τόσο από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με απόφαση του σύμφωνα με το κεφάλαιο VII του Καταστατικού Χάρτη, όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης ότι η εφαρμογή της θα αποτελεί προϋπόθεση για οποιανδήποτε μελλοντική σχέση Τουρκίας – Ε.Ε.

11. Να κατανέμει τις διάφορες γεωγραφικές περιοχές υπό τον έλεγχο της μιας ή της άλλης πολιτείας με ορθολογικά κριτήρια κτημοσύνης, οικονομικής βιωσιμότητας και, κυρίως, με σημείο αναφοράς την περί δικαίου αντίληψη των πολιτών.
Οι περιοχές που θα επιστραφούν θα πρέπει να καθοριστούν με τρόπο ώστε η μεγάλη πλειοψηφία των προσφύγων να βρεθεί υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση. Οι περιοχές αυτές θα πρέπει να αποδοθούν αμέσως, με τη λύση, στον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών για παράδοση στους νόμιμους ιδιοκτήτες.
Το μήκος της ακτής που θα αντιστοιχεί στην κάθε πλευρά, πρέπει να είναι ανάλογο με τη συνολική έκταση της κάθε πολιτείας.
Η Αμμόχωστος πρέπει να δοθεί στα Η.Ε. ταυτόχρονα με την έναρξη των διαπραγματεύσεων, ώστε να αρχίσει η ανοικοδόμησή της.

12. Να προνοεί νέο σύστημα ασφαλείας που να εμπνέει εμπιστοσύνη και στις δύο κοινότητες και να διασφαλίζει την ανεξαρτησία, τη συνταγματική τάξη και την εδαφική ακεραιότητα του κράτους, ενώ παράλληλα να μην παραχωρεί επεμβατικά δικαιώματα σε τρίτη χώρα.

13. Να μη θέτει τη συμμετοχή της Κύπρου στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική Ασφάλειας της Ε.Ε. στην κρίση ξένων δυνάμεων. Το ίδιο να ισχύει και για τη σύναψη στρατιωτικών συμφωνιών, σημαντικών για την προαγωγή της στρατηγικής μας θέσης διεθνώς.

14. Να δίνει στο ομοσπονδιακό κράτος την άσκηση πλήρους ελέγχου, ως απόρροια της κυριαρχίας του, στον εναέριο χώρο, αποκλειστική οικονομική ζώνη, χωρικά ύδατα και περιοχή έρευνας και διάσωσης, χωρίς να παραχωρούνται τέτοιες εξουσίες και δικαιώματα σε ξένα κράτη.

15. Να οδηγεί σε διευθέτηση του μεγάλου ανθρωπιστικού προβλήματος των αγνοουμένων.

16. Μα προβλέπει μεταβατικές ρυθμίσεις μικρής διάρκειας, μόνο για όσο είναι απολύτως αναγκαίο μέχρις ότου ετοιμαστούν στην πράξη οι νέες δομές.

17. Να ορίζει ότι η μετάβαση από το παρόν συνταγματικό καθεστώς της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ομοσπονδιακό καθεστώς της λύσης, θα γίνει όταν είναι έτοιμες οι νέες δομές και διασφαλίζεται η αποτελεσματική λειτουργία τους.

18. Οι δύο κοινότητες να δεσμευτούν και να εφαρμόσουν με καλή πίστη στην ολότητά τους τη Συνολική Συμφωνία έστω και αν σε επί μέρους σημεία θεωρούν ότι δεν τους ικανοποιεί πλήρως. Θα πρέπει επίσης να συμφωνηθεί ότι ύστερα από κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο θα υπάρξει συνταγματική αξιολόγηση από Μεικτή Συνταγματική Δικοινοτική Συνέλευση, η οποία θα λάβει χώρα υπό το φως των εμπειριών που θα έχουν μέχρι τότε αποκομιστεί κατά τα πρώτα χρόνια εφαρμογής της λύσης.
10/08/2009
_______________________________________
Εύλογη η απορία που ακολουθεί:
Ο Χριστόφιας δεν είναι λύση πάνω σε αυτές τις παραμέτρους που επιδιώκει;
Γιατί αυτός να είναι μειοδότης και ο Τάσσος πατριώτης;
Ελπίζω ότι οι συζητήσεις που θα ακολουθήσουν θα είναι εντός του θέματος και οι κάθε ανώνυμοι δεν θα αλλάξουν θέμα και να πάνε αλλού…
Και ελπίζω (αν και δεν το πιστεύω) ότι τα σχόλια τους θα συνοδεύονται με τις κατάλληλες τεκμηριώσεις.
_________________________________________
Τονίζω και πάλι ότι θα απουσιάζω και αυτή την εβδομάδα.
Ελπίζω να σεβαστούν κάποιοι το χώρο και να μην μετατρέψουν και αυτή τη συζήτηση σε ένα αλαλούμ.

Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ (Προσθήκη βίντεο)





Από λάθος στην πρώτη ανάρτηση (14/8/2009) δεν μπήκαν τα βίντεο.
Το αναρτώ ξανά με την προσθήκη των βίντεο.

_______________________________________________________________

Στις 14 Αυγούστου 1974 ξεκινά η δεύτερη φάση της Τουρκικής προέλασης στην Κύπρο όπου καταλαμβάνεται το μεγαλύτερο μέρος του νησιού που βρίσκεται σήμερα υπό κατοχή.

Η τελική γραμμή Αττίλα χαράσσεται στο κορμί της Κύπρου περιλαμβάνοντας την Αμμόχωστο και τη Μόρφου καθώς και την πλειοψηφία των ακριτικών χωριών που βρίσκονται στο άκρο της γραμμής.

Τα πλείστα χωριά (όπως την Αμμόχωστο και τη Μόρφου) τα βρήκαν άδεια, χωρίς στρατό, χωρίς κατοίκους.


* * *

Ωστόσο αυτές τις μέρες την επικαιρότητα μονοπωλεί η αποκάλυψη των συνθηκών δολοφονίας των 5 αγνοούμενων ε/κυπρίων που χάθηκαν στο Τζιάος.

Στο βίντεο που ακολουθεί δίνεται το στίγμα των γεγονότων.






Από το βίντεο και την αφήγηση του Γιαννάκη Χριστοδούλου αναφύονται πολλά ερωτηματικά που δεν είναι της ώρας για να τεθούν.

Ο γράφων εύχεται μόνο να διαπιστωθεί η τύχη του κάθε αγνοούμενου.
Για να σταματήσει ο πόνος των συγγενών, να αναπαυθούν και οι ψυχές των αδικοσκοτωμένων, ε/κυπρίων και τ/κυπρίων, διότι όπως πολύ σωστά επισήμανε ο υπεύθυνος της Επιτροπής Διερεύνησης Αγνοουμένων (ΔΕΑ) Ξενοφών Καλλής, ο πόνος των συγγενών είτε είναι ε/κύπριοι είτε τ/κύπριοι είναι ο ίδιος…
Θέλω επίσης να πω ότι το θέμα δεν προσφέρεται για εκμετάλλευση από κανέναν.
Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο χειρισμό του θέματος για ευνόητους λόγους. Και όταν λέω ευνόητους δεν εννοώ αυτό που λένε διάφοροι εντελώς απερίσκεπτα για τον κίνδυνο διακοπής των συνομιλιών.
Εννοώ τη διακοπή των προσπαθειών της ΔΕΑ.

* * *

Πέρα από την απανθρωπιά και την αγριότητα του πολέμου υπάρχει και η άλλη πτυχή, οι σχέσεις των ανθρώπων που ενώ βρέθηκαν αντιμέτωποι στον πόλεμο, σε συνθήκες ειρήνης συναντώνται ξανά, πίνοντας αυτή τη φορά τον καφέ τους.
Παραθέτω πιο κάτω ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ από τον «Πολίτη» ημερομηνίας 13/08/2009 (http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=890136&-V=articles)


Τον πυροβόλησε το 1974, ήπιαν καφέ μαζί το 2009
«Θα σε σκότωνα εγώ»

Τριάντα πέντε χρόνια μετά την πρώτη συνάντησή τους, ο Φετχί συνάντησε τον Γιάννη τον οποίο θεωρούσε πως είχε σκοτώσει με μια σφαίρα στο κεφάλι τον Ιούλιο του 1974 στη Λεύκα.

Τη δεύτερη μέρα της τουρκικής εισβολής ο Τ/Κ Φετχί Ακιντζί και ο Ε/Κ Γιάννης Μαραθεύτης βρέθηκαν αντιμέτωποι, κρατώντας όπλα, ο ένας απέναντι στον άλλο στην κατεχόμενη σήμερα Λεύκα σε ένα από τα πολλά πεδία μάχης εκείνων των ημερών. Σε εκείνη την αναμέτρηση επικράτησε ο Φετχί, με τον Γιάννη όμως να νικά μέσα από ένα απίστευτο παιχνίδι της τύχης το στοίχημα της ζωής.


Στις 6 Αυγούστου, μετά από 35 ολόκληρα χρόνια, οι πρωταγωνιστές εκείνης της ιστορίας βρέθηκαν και πάλι. Κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες αυτή τη φορά, ο ένας δίπλα στον άλλο. Χωρίς να κρατούν όπλα, αλλά ένα δενδρύλλιο ελιάς, ξετύλιξαν ο καθένας από τη δική του πλευρά το κουβάρι της συγκυρίας του πολέμου που τους έφερε αντιμέτωπους το 1974.

Τον θεωρούσε νεκρό
Ήταν 21 του Ιούλη όταν Ε/Κ στρατιώτες επιτέθηκαν κατά μονάδας του τουρκικού στρατού που είχε φτάσει στην κατεχόμενη Λεύκα. Σε εκείνη την έφοδο ο Γιάννης Μαραθεύτης «μπήκε στο στόχαστρο» του Φετχί Ακιντζί. Η σφαίρα βρήκε στόχο και μάλιστα στο κεφάλι, με τον Γιάννη να σωριάζεται. Ο Φετχί όλα αυτά τα χρόνια θεωρούσε ότι ο ανώνυμος εκείνος Ε/Κ είχε βρει το θάνατο από δική του σφαίρα. Μετά από πολλά χρόνια, όμως, κι όταν μεταφράστηκε στα τουρκικά το βιβλίο του Πανίκου Νεοκλέους, «Αγνοηθέντες 1974», ο Φετχί ανακάλυψε μέσα από την εξιστόρηση εκείνης της επίθεσης ότι ο Γιάννης δεν είχε σκοτωθεί. Η σφαίρα του τον είχε βρει στο κράνος.

Ο Φετχί μαζί με φίλους του επικοινώνησαν με τον συγγραφέα του βιβλίου για να κανονίσει μια συνάντηση και όλα πήραν το δρόμο τους.
Όπως μας εξήγησε ο κ. Νεοκλέους, οι δυο «εχθροί» βρέθηκαν στις 6 Αυγούστου σε καφετέρια πλησίον της οδού Λήδρας. «Ο Γιάννης περιμένει τον Φετχί ο οποίος έρχεται να τον συναντήσει με ένα δεντράκι ελιάς. Προηγήθηκαν μερικά δευτερόλεπτα αμηχανίας και στη συνέχεια ένα σφιχταγκάλιασμα των δυο.

Ένα αγκάλιασμα που θα μου μείνει για πάντα βαθιά χαραγμένο στη μνήμη. Στη συνέχεια κάθισαν οι δυο τους ο ένας δίπλα στον άλλο και είπαν πολλά, σαν παλιοί καλοί φίλοι» λέει ο κ. Νεοκλέους, χαρακτηρίζοντας αυτό το αλλιώτικο συναπάντημα ως μιας συνάντηση αγάπης, ανθρωπιάς και ειρήνης. «Σε πυροβόλησα για να σε σκοτώσω» είπε ο Φετχί για να του απαντήσει (όπως μας περιγράφει ο Πανίκος Νεοκλέους) ο Γιάννης: «Ήταν πόλεμος. Αν δεν με πυροβολούσες εσύ, θα σε σκότωνα εγώ».

Στην αρχή υπήρχαν κάποιες αμφιβολίες για το κατά πόσο τα νήματα των ιστοριών του Φετχί και του Γιάννη όντως συμπίπτουν. Αφού αντάλλαξαν όμως τις πρώτες αναγνωριστικές λεπτομέρειες ήταν πλέον ξεκάθαρο. Αυτοί οι δυο που καθόντουσαν τώρα ο ένας δίπλα στον άλλο, το 1974 προσπάθησαν να αφαιρέσει ο ένας τη ζωή του άλλου.

Ενισχυτικά στοιχεία και το τρυπημένο κράνος και ο ασύρματος του Γιάννη Μαραθεύτη που είχε βρει τότε ο Φετχί στη Λεύκα.

Στον τόπο του εγκλήματος
Ο Γιάννης Μαραθεύτης και ο Φετχί Ακιντζί δεν θα αρκεστούν σε αυτή την πρώτη -ειρηνική- συνάντησή τους. Συμφώνησαν να βρεθούν για άλλη μία φορά και μάλιστα στο σημείο εκείνο όπου το 1974 πολέμησαν ο ένας εναντίον του άλλου. Εκεί στη Λεύκα, όπου και οι δυο βίωσαν τη σκοτεινή πλευρά του πολέμου και έχασαν φίλους.
«Σας προσκαλώ όλους σας. Σας παρακαλώ πολύ, όταν θα έρθετε, να μη φάτε τίποτα τις δυο προηγούμενες μέρες» είπε ο Φετχί, ο οποίος νιώθει ήσυχος γιατί ο άνθρωπος τον οποίο νόμιζε ότι είχε σκοτώσει παραμένει όλα αυτά τα χρόνια στη ζωή. Από την πλευρά του ο Γιάννης παρέλαβε το δενδρύλλιο ελιάς και θα το φυτέψει στο σπίτι του στον Καλοπαναγιώτη.
Παρόντες στη συνάντηση της 6ης Αυγούστου εκτός από τους Γιάννη και Φετχί ήταν ακόμη ο Πανίκος Νεοκλέους, ο Μάριος Ηρακλείδης, ο Αντνάν, ο Τσακίρ Νιαζί και ο Μπερτάν Σογιέρ.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

_____________________________________

Το κείμενο αυτό είναι το τελευταίο της περιόδου λόγω διακοπών.
Ο γράφων θα προσπαθήσει να συνδέεται κατά διαστήματα με το ιστολόγιο για τυχόν σχόλια.
Εύχομαι σε όλους καλές διακοπές.



Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

ΟΙ ΑΝΕΥΘΥΝΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ (Προσθήκη βίντεο)


Ώρες ώρες διερωτώμαι για το επίπεδο των πολιτικών μας αλλά και των συνάδελφων δημοσιογράφων.
Πριν τα πάρω με τη σειρά θα πω κάποια πράγματα που αφορούν τους φορείς των ειδήσεων.
Διότι η άποψη μου είναι πως η τέταρτη (λεγόμενη) εξουσία, δεν είναι υπεράνω ελέγχου και κριτικής.
Θα έλεγα μάλιστα ότι οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε να ήταν οι πρώτοι που θα έπρεπε να είχαν στόχο να υπηρετήσουν την αλήθεια και θα έπρεπε να ήταν και οι πρώτοι που θα επέκριναν όσους δεν υπηρετούν την αλήθεια.
Δεν αναφέρομαι σε θέματα έκφρασης απόψεων. Αναφέρομαι σε θέματα καταγραφής και μεταφοράς της αλήθειας προς τον πολίτη.
Διότι ο πολίτης δεν έχει άλλο τρόπο ενημέρωσης παρά τα ΜΜΕ.
Και εξυπακούεται ότι όταν πάρει λανθασμένη ή μη αληθή πληροφόρηση θα σχηματίσει και λανθασμένη ή μη αληθή άποψη. Και το ανάποδο.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Περίπτωση 1η
Στις 6 Ιουλίου στην εκπομπή «Το συζητάμε» έγινε μία συζήτηση για το πραξικόπημα. Φιλοξενούμενοι ήταν ο Πάτροκλος Σταύρου, ο Άνθος Λυκαύγης, ο Κώστας Παπακώστας και ο Χρήστος Πουργουρίδης.
Προσωπικά δεν είδα την εκπομπή τη νύχτα της προβολής της επειδή εκείνο το βράδυ βρισκόμουνα στη Λεμεσό.
Επιστρέφοντας το πρωί στη Λευκωσία, άκουσα σε ένα ραδιόφωνο δύο συνάδελφους να συζητούν τα της εκπομπής και να επικρίνουν το ερώτημα που έθεσε η εκπομπή και το οποίο σύμφωνα με τους ίδιους ήταν: «Πρέπει να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι του πραξικοπήματος;»
Και οι δύο άρχισαν να επικρίνουν την παραγωγό ότι προσπαθεί να φέρει τη διάσπαση και να αναβιώσει τα μίση και τα πάθη του παρελθόντος και άλλα παρόμοια.
Είπα στη γυναίκα μου, αν είναι έτσι, έχουν δίκαιο.
Πηγαίνοντας σπίτι μπαίνω στην ιστοσελίδα του ΡΙΚ για να διαπιστώσω αν τα πράγματα είναι όντως έτσι.
Και έκπληκτος βλέπω ότι στο κάτω μέρος της εικόνας παρουσιαζόταν το ερώτημα που βλέπετε πιο κάτω στη φωτογραφία:


«Έπρεπε να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι του πραξικοπήματος;».
Όσοι γνωρίζουν και ελάχιστα ελληνικά, αντιλαμβάνονται ότι αυτό που άκουσα με αυτό που είδα έχουν τεράστια διαφορά.
Ρωτώ λοιπόν αγαπητοί μου, αυτό είναι σωστή ενημέρωση του πολίτη;
Και ρωτώ, αυτό είναι αντικειμενική ενημέρωση;

Περίπτωση 2η
Από τους ίδιους συνάδελφους επικρίθηκε η ίδια εκπομπή της 27ης Ιουλίου που είχε θέμα τον Γρίβα και την ΕΟΚΑ Β’. Και επικρίθηκε επειδή ήταν – όπως είπαν – μονόπλευρη, αφού οι φιλοξενούμενοι ανήκαν όλοι στην αντίθετη της ΕΟΚΑ Β’ παράταξη.
Οι δύο συνάδελφοι (όπως και κάποια έντυπα που επέκριναν την εκπομπή γι αυτό το λόγο) δεν ανάφεραν ποτέ αυτό που είπε στην αρχή της εκπομπής η παρουσιάστρια:


Αυτό έγινε γαργάρα απ’ όλους τους επικριτές.
Ανοίγω εδώ μια παρένθεση για να πω ότι η μέθοδος της μη παρουσίας κάποιων για να μην γίνει μια εκπομπή δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Έγινε και στο παρελθόν και πάλι με το ΡΙΚ με μια συζήτηση για τους δολοφονημένους αριστερούς όπου ήμουν καλεσμένος κι εγώ. Ο εκπρόσωπος των συνδέσμων αγωνιστών ειδοποίησε την τελευταία στιγμή ότι δεν θα έρθει με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει να μην γίνει η εκπομπή. Στο τέλος έγινε με τους δύο από τους τέσσερεις καλεσμένους και χωρίς εμένα αφού δεν ήρθε ο κ. Σοφοκλέους.

Και σε αυτή την περίπτωση λοιπόν, της 27ης Ιουλίου, αποκρύβοντας τη λεπτομέρεια ότι καλέστηκαν και άνθρωποι της πλευράς της ΕΟΚΑ Β', εκείνος που δεν είδε την εκπομπή έβγαλε αμέσως λανθασμένα συμπεράσματα.

Όπως είπα, οι δύο συνάδελφοι επέκριναν τη συγκεκριμένη εκπομπή για αντι-δεοντολογική συμπεριφορά επειδή ήταν μονόπλευρη.
Ωστόσο, και οι δύο συνάδελφοι απέκρυψαν ότι την 1η Απριλίου 2009, ο ένας εκ των δύο παρουσίασε εκπομπή από συγκεκριμένο τηλεοπτικό κανάλι, αναλώνοντας μεγάλο μέρος της εκπομπής στη στάση του ΑΚΕΛ και γενικότερα της αριστεράς στον αγώνα της ΕΟΚΑ.
Φιλοξενούμενοι ήταν ο Βάσος Λυσσαρίδης, ο Γιάννης Σπανός (αγωνιστής και συγγραφέας βιβλίων για την ΕΟΚΑ) και ο εκπαιδευτικός Σάββας Παύλου.
Και οι τρεις των ίδιων απόψεων.
Κανένας δεν είχε καλεστεί από το ΑΚΕΛ, ούτε αναφέρθηκε αν καλέστηκε και δεν παρέστη!


Ρωτώ λοιπόν, έχει το ηθικό δικαίωμα ο εν λόγω συνάδελφος να επικρίνει άλλο συνάδελφο του για μονόπλευρη εκπομπή;
Ξεκαθαρίζω ότι δεν είναι πρόθεση μου να υποστηρίξω την Ε. Χαραλαμπίδου, δεν είναι αυτός ο στόχος. Ο στόχος είναι να καταδειχθεί ότι το άσπρο μετατρέπεται σε μαύρο.

Περίπτωση 3η
Αυτή αφορά τη δημοσίευση μη διασταυρωμένης είδησης και τις δηλώσεις πολιτικών επ’ αυτής.
Και αναφέρομαι ασφαλώς στην περιβόητη είδηση ότι ο κατοχικός στρατός διεξάγει εργασίες εκβάθυνσης του λιμανιού στο θύλακα των Κοκκίνων.
Κάποιες εφημερίδες επικαλέστηκαν ανώνυμες στρατιωτικές πηγές που επιβεβαίωσαν πως όντως γίνονται έργα εμβάθυνσης.
Η είδηση αυτή τέθηκε ενώπιον των πολιτικών για να την σχολιάσουν την Κυριακή 2 Αυγούστου.
Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου σχολίασαν κάτι για το οποίο δεν ήξεραν τι πραγματικά είναι. Χωρίς να ζητήσουν περαιτέρω πληροφόρηση, χωρίς να απευθυνθούν στις αρμόδιες υπηρεσίες ή στην Εθνική Φρουρά για να τους επιβεβαιώσει ή να τους διαψεύσει την είδηση πριν την σχολιάσουν ως υπαρκτό γεγονός.
Πολύ δε περισσότερο δεν επικοινώνησαν με κανένα από τους επικεφαλής των κοινοτήτων της Τυλληρίας.

Έτσι, ο Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού σχολιάζοντας τις πληροφορίες, ότι δηλαδή οι Τούρκοι προχωρούν σε εκβάθυνση του λιμανιού στα Κόκκινα είπε ότι:
«…Είναι ακόμα μια απαράδεκτη ενέργεια από την τουρκική πλευρά ''που κάθε άλλο παρά συμβάλλει στη δημιουργία του απαραίτητου κλίματος για να ευοδωθούν οι συνομιλίες».

Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ βιάστηκε (φαίνεται το περσινό πάθημα του με την άσκηση Νικηφόρος δεν του έγινε μάθημα) να καταδικάσει με πατριωτικές κορώνες μάλιστα το… «γεγονός» καταγγέλλοντας:
«… ότι η ενέργεια αυτή των τουρκικών δυνάμεων κατοχής αποδεικνύει «τη δολιότητα και την κακοπιστία τους», προειδοποιώντας ότι θα ήταν αδιανόητο η ε/κ πλευρά να προχωρήσει σε παραχώρηση ηλεκτρικού ρεύματος και σε άδεια μετάβασης Τ/κ η Τούρκων στην περιοχή των Κοκκίνων εάν πρώτα δεν ανοίξει το οδόφραγμα του Λιμνίτη και δεν επιτραπεί στους Ε/κ κάτοικους Τηλλυρίας να μεταβαίνουν απρόσκοπτα στη Λευκωσία μέσω του οδοφράγματος.
«Φτάνει πια η ανοχή προς τη δολιότητα και την επιχείρηση απάτης της τουρκικής αλλά και της τ/κ ηγεσίας.

Ο Γιαννάκης Ομήρου είπε μάλιστα ότι οι Τούρκοι μετατρέπουν το λιμανάκι σε ναύσταθμο!!!

Πιο ήπια ήταν η τοποθέτηση του Νίκου Αναστασιάδη την επομένη:
«Δεν θα συσχετίσω τη συμφωνία διάνοιξης του οδοφράγματος με τις απαράδεκτες παράνομες και προκλητικές ενέργειες του κατοχικού στρατού στα κατεχόμενα.
Ένα εύχομαι, να υλοποιηθεί κατά γράμμα η συμφωνία όπως έχει ανακοινωθεί και την ίδια ώρα κάποιοι που παρακολουθούν και εμπλέκονται στο Κυπριακό να συνειδητοποιήσουν ότι ένα είναι οι φραστικές θέσεις της Τουρκίας περί επιθυμίας λύσης το συντομότερο και άλλες είναι οι πράξεις που υποδηλούν, αντίθετα, ότι άλλα έχουν ενδεχόμενα ως πολιτική όσον αφορά την αντιμετώπιση του κυπριακού προβλήματος»
.

Το ΕΥΡΩΚΟ παίρνει ως δεδομένο γεγονός την είδηση και εκδίδει ανακοίνωση:
«Η νέα ενέργεια των κατοχικών δυνάμεων να αρχίσουν εμβάθυνση του λιμανιού στα Κόκκινα, σε συνδυασμό με τη διαφαινόμενη κωλυσιεργία, με προοπτική ματαίωσης της συμφωνίας για τον Λιμνίτη, αποδεικνύει τους λανθασμένους χειρισμούς του Προέδρου Χριστόφια», αναφέρει ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κόμματος.
Οι τουρκικές κατοχικές δυνάμεις, αναφέρει το ΕΥΡΩΚΟ, «επέβαλαν τις απόψεις τους στην περιοχή της Λήδρας, εξασφάλισαν παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στο στρατόπεδο των τουρκικών κατοχικών δυνάμεων χωρίς καμιά συγκεκριμένη δέσμευση για το οδόφραγμα, τώρα προχωρούν προκλητικά για την εμβάθυνση του λιμανιού».

Συνεχίζοντας, το Ευρωπαϊκό Κόμμα απευθύνει έκκληση προς τον Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια και τον Υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Κυπριανού, «να καταγγείλουν πάραυτα τις τουρκικές ενέργειες στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών όσο και στα αρμόδια οργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Διότι, αναφέρεται τέλος, «παραβιάζουν τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός του 1974, δημιουργούν συγκριτικά πλεονεκτήματα για την κατοχική Τουρκία και προκαλούν αναταράξεις στο κλίμα διεξαγωγής συνομιλιών τις οποίες και υποσκάπτουν και εκμηδενίζουν, αφού ούτε καν τις λαμβάνουν υπόψη στις προκλητικές τους ενέργειες».

Τη Δευτέρα μίλησε στο Γ’ του ΡΙΚ ο πρόεδρος της Επιτροπής Διάνοιξης του οδοφράγματος Λιμνίτη Ανδρέας Καρός και την Τρίτη στον ΑΣΤΡΑ.

Ο άνθρωπος όντας κάτοικος Τυλληρίας είπε ότι αυτό που γίνεται στα Κόκκινα δεν είναι τίποτε άλλο παρά καθάρισμα του λιμανιού από τα φύκια, κάτι που γίνεται κάθε χρόνο και κάτι που έγινε πρόσφατα στο λιμανάκι του Κάτω Πύργου.

Η πληροφορία αυτή τέθηκε ενώπιον του Γ. Ομήρου ο οποίος είπε ότι ανεξάρτητα του τι λέει ο Καρός, ο ίδιος έχει υπόψη του τις πληροφορίες που παραθέτουν τα ΜΜΕ(!!!) και κάποιες (ακαθόριστες) στρατιωτικές πηγές.

Ο Ανδρέας Καρός κλήθηκε την Παρασκευή 7 Αυγούστου από τον ΑΣΤΡΑ να σχολιάσει την απάντηση που του έδωσε ο Γ. Ομήρου και ιδού το τι λέχθηκε.



Για να δούμε, θα πάει επί τόπου ο Ομήρου ή όχι;

Πάντως είτε πάει είτε όχι, υπάρχει πρόβλημα.

Υπάρχει πρόβλημα με κάποιους δημοσιογράφους που παραποιούν τα γεγονότα (διότι δεν είναι μόνο αυτές οι περιπτώσεις) και κάποιοι πολιτικοί (ή σχεδόν όλοι) που σχολιάζουν ότι τους θέσουν οι δημοσιογράφοι, θεωρώντας το ως γεγονός.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτά τα πράγματα πλήττουν την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητα και των δημοσιογράφων και των πολιτικών.
Ας προβληματιστούμε όλοι διότι τέτοια φαινόμενα δεν είναι προς το συμφέρον κανενός.

_____________________________

ΚΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΟΜΗΡΟΥ ΕΠΙΜΕΝΕΙ

Εκτός από τον Α. Καρό, το ότι γίνονται εργασίες καθαρισμού του λιμανιού των Κοκκίνων επιβεβαίωσαν και ο Γ. Ιακώβου και ο Κώστας Παπακώστας.

Ο Γ. Ομήρου αντί να παραδεχθεί ότι έχει λάθος, επιτέθηκε εναντίον των δύο κυβερνητικών παραγόντων.



Επιμένει στις καταγγελίες του και αμφισβητεί τους δύο παράγοντες της κυβέρνησης.
Αντί να πει ο ίδιος που βασίζει τα όσα λέει και ποιοι του έδωσαν τις πληροφορίες, καλεί την κυβέρνηση να του δώσει τις πληροφορίες που κατέχει φτάνοντας μέχρι του σημείου να λέει ότι αισθάνεται ντροπή για την… δήθεν απαλλάσσουν κάθε ευθύνης τις κατοχικές δυνάμεις!
Έλεος δηλαδή, τόσος εγωισμός και τόση καπηλεία;
Αντί να δηλώσει ότι ντρέπεται διότι διαδίδει ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες μιλά για ντροπή που πρέπει να νιώθουν οι υπεύθυνοι!!
Τι να πει κάποιος πλέον;


Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΑΚΕΛ ΣΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ; ΕΙΔΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΟΠΙΣΤΟΥΣ

Για άλλο πράγμα ήθελα να γράψω, άλλο προέκυψε.

Αν και δεν το συνηθίζω, θα ασχοληθώ με το κείμενο που ανάρτησαν στο christofias-watch με τον τίτλο «ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΑΚΕΛ ΣΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ; ΕΙΔΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΚΑΠΗΛΟΥΣ» που δημοσιεύθηκε το Σάββατο, 1 Αύγουστου 2009.
Το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://christofias-watch.blogspot.com/2009/08/blog-post.html

Ο λόγος που κάνω αυτή την ανάρτηση είναι για να καταδείξω για άλλη μια φορά ότι η ιστορία για να αποδειχθεί χρειάζεται ντοκουμέντα. Καλές οι μαρτυρίες αλλά όταν συγκρούονται με τα γεγονότα δημιουργείται πρόβλημα αξιοπιστίας.

Αναδημοσίευσαν, λοιπόν, αβασάνιστα ένα δημοσίευμα από το «Κυπριακό Ποντίκι» που θα πρέπει να πούμε ότι δεν δημοσιεύεται για πρώτη φορά. Πρόκειται για τη γνωστή μέθοδο της ανακύκλωσης κειμένων που μερικοί νομίζουν ότι όσες φορές δημοσιευτούν, τόσο περισσότερη αξιοπιστία αποκτούν.
Μια τέλεια εφαρμογή δηλαδή της γκεμπελικής μεθόδου.


* * *

Μπαίνω λοιπόν στην ουσία.
Δεν ξέρω τους λόγους που ο μ. Λάζαρος Σκαλιστής τα είχε τόσο πολύ με το ΑΚΕΛ.
Ο άνθρωπος αυτός (χωρίς να ξέρω αν είχε δίκαιο ή άδικο, δεν είναι αυτό που εξετάζω), συγκρούστηκε με τον Ε. Παπαϊωάννου, τον Α. Φάντη και τον Γιάννη Κατσουρίδη.
Θεώρησε ότι τον αδίκησαν και από τότε δεν ήθελε να ακούσει για τα τρία αυτά στελέχη του ΑΚΕΛ.
Και κατά καιρούς έδωσε κάποιες συνεντεύξεις με τις οποίες τους κατηγορούσε για διάφορα.
Αυτά που ισχυρίζεται ο Σκαλιστής, τα έχω και σε ηχογραφημένη μορφή.
Λάβετε υπόψη ότι ο Σκαλιστής ήταν ένα πονεμένος άνθρωπος, αφού ήταν ένας από τους εκατοντάδες γονείς αγνοουμένου.

Οι του christofias-watch, λοιπόν, θεωρούν ότι η εν λόγω συνέντευξη αποτελεί «μια ζωντανή μαρτυρία καταπέλτης ενάντια στη νομενκλατούρα της ηγεσίας του ΑΚΕΛ για τη στάση της απέναντι στο πραξικόπημα».

Δεν θα πάρω σημείο προς σημείο τη συνέντευξη αλλά θα σχολιάσω κάποια εξόφθαλμα εξωπραγματικά δεδομένα που λέει ο μ. Σκαλιστής.

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ ότι το πραξικόπημα δεν ήταν ένα στιγμιαίο γεγονός και ότι προετοιμάζετο από καιρό. Ούτε διαφωνώ και με τους στόχους που είχε καθώς και με το ποιοι βρίσκονταν πίσω του.

Λέει ο Σκαλιστής;
«Εκείνο το διάστημα πρέπει να αναφέρουμε ότι, παρόλο που καταδίκαζε το AKEΛ την παρανομία, εν τούτοις περιοριζόταν, βασικά, φραστικά αυτή η καταγγελία, για το θεαθήναι, ενώ στην πραγματικότητα με τους υπεύθυνους της Aθήνας, της φασιστικής δικτατορίας, που ενεργούσαν, υποστήριζαν, οργάνωναν το ενδεχόμενο πραξικόπημα, έδειχναν στάση ανοχής, που ήτο σε βάρος του αγώνα του λαού μας».

Αυτή η αναφορά μπορεί να γίνει πιστευτή μόνο από όσους είτε δεν έζησαν τα γεγονότα είτε δεν έχουν μελετήσει εκείνη την περίοδο.
Το ΑΚΕΛ, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, βρισκόταν σε διαμάχη με τη χούντα. Σίγουρα δεν ήρθε σε ένοπλη ρήξη μαζί της, όπως δεν ήρθε σε ένοπλη ρήξη ούτε με την ΕΟΚΑ Β’. Και ο λόγος ήταν απλούστατος. Δεν υπήρχε η δυνατότητα συγκρότησης παράνομων ομάδων από το ΑΚΕΛ, όπως έγινε με άλλους.
Ο ίδιος ο Μακάριος δεν δεχόταν να εφοδιαστεί το ΑΚΕΛ με όπλα, όπως έκανε με άλλους.

Θα αναφέρω κάτι άγνωστο στους περισσότερους. Στην προπραξικοπηματική περίοδο δημιουργήθηκαν ομάδες περιφρούρησης οι οποίες φρουρούσαν νευραλγικά σημεία της Λευκωσίας και των άλλων πόλεων.
Σε αυτές τις ομάδες συμμετείχαν και μέλη του ΑΚΕΛ. Κάθε απόγευμα, από τα γραφεία της Ε.Ε. του ΑΚΕΛ αναχωρούσαν αυτές οι ομάδες για τα πόστα τους.

Το ΑΚΕΛ, ως η μεγάλη πολιτική δύναμη του τόπου, βρισκόταν σε ευθυγράμμιση με την πολιτική Μακαρίου στην αντιμετώπιση της χούντας η οποία ήταν πολιτική κατευνασμού των εντάσεων και όχι άμεσης σύγκρουσης.

Αυτό, δεν παραπέμπει καθόλου σε όσα αναφέρει πιο πάνω ο Λ. Σκαλιστής.

Γράφει ο Σκαλιστής:
«Θυμούμαι πολύ καλά ότι το AKEΛ εμπόδιζε το δημοσιογραφικό του όργανο, τη "Xαραυγή", να μιλά και να γράφει για τους "μαύρους" συνταγματάρχες της Αθήνας, για να μην τους προκαλούν, όπως έλεγε ο μακαρίτης Γ.Γ. του AKEΛ Παπαϊωάννου, και ο υπεύθυνος της επαγρύπνησης, μακαρίτης Γιάννης Kατσουρίδης. Eκεί που θα έγραφε η "Χαραυγή" για τους πραξικοπηματίες της Ελλάδας, έπρεπε να ήταν αρκετά προσεχτική, και παρόλες τις οδηγίες του καθοδηγητικού πυρήνα του AKEΛ, εξαιτίας της ύπαρξης γνήσιων δημοκρατικών πατριωτών συντακτών της, παρέβαιναν τις εντολές του και δημοσίευαν κριτικές, αυστηρές για τη χούντα των Aθηνών και το ρόλο της στην Κύπρο».

Ούτε αυτό είναι αλήθεια.
Υπάρχουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες δημοσιεύματα της Χαραυγής που ανατρέπουν αυτό τον ψευδή ισχυρισμό.
Οι φωτοτυπίες που ακολουθούν (δειγματοληπτικά από το αρχείο μου) αποδεικνύουν του λόγου το αληθές αλλά και του Σκαλιστή το ψευδές.






Πέραν τούτου, υπάρχουν δεκάδες αν όχι εκατοντάδες ομιλίες ανώτατων και κατώτατων στελεχών του ΑΚΕΛ ενάντια στη χούντα.
Ανάφερα προηγουμένως ότι το ΑΚΕΛ βρισκόταν σε διαμάχη με τη χούντα και την ΕΟΚΑ Β’, όχι όμως σε ένοπλη σύγκρουση. Αυτό είναι γεγονός.
Δεν πρέπει όμως να παραβλέπουμε ότι το ΑΚΕΛ ήταν ο κύριος στόχος της χούντας και της ΕΟΚΑ Β’.
Ο φιλοχουντικός τύπος συχνά ζητούσε να τεθεί το ΑΚΕΛ εκτός νόμου (βλ. Πατρίς 29/12/1966).
Για όλα τα κακά του τόπου (η κακοδαιμονία του) υπεύθυνο ήταν το ΑΚΕΛ (κάτι μου θυμίζει αυτό σήμερα).
Παντού έβλεπαν κομμουνιστικές συνωμοσίες και κατασκοπείες από τους ΑΚΕΛικούς.
Το περιοδικό «Ο Κόσμος Σήμερα» (19/11/1971) αναφέρεται στην κατασκοπεία των σοβιετικών στην Κύπρο και σε άρθρο του «Ποιοι είναι οι Σοβιετικοί κατάσκοποι στην Κύπρο» γράφει ότι;
«Στην κατασκοπευτική δραστηριόιτητα τους οι Σοβιετικοί βοηθούνται από ε/κύπριους στελέχη και μέλη του ΑΚΕΛ».
Σε κάθε σχεδόν έκδοση του το περιοδικό «αποκαλύπτει» εισαγωγές άφθονου οπλισμού από το ΑΚΕΛ που στόχο έχει να καταλάβει πραξικοπηματικά την εξουσία!
Και διερωτώμαι, γιατί όλα αυτά τη στιγμή που το ΑΚΕΛ δεν ενοχλούσε τη χούντα, κατά τον Λ. Σκαλιστή;
Οι άνθρωποι της χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ έβαλαν λοιπόν στο στόχαστρο τους το ΑΚΕΛ και τα οικήματα του κόμματος όσο και τα σπίτια στελεχών του σε επαρχιακό και τοπικό επίπεδο ήταν στόχοι βομβιστικών και άλλων επιθέσεων.

Έκρηξη βόμβας στα γραφεία της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ Λεμεσού

Πολυβολισμοί στο σπίτι του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Εζεκία Παπαϊωάννου



Πολυβολισμοί στο οίκημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Πολυβολισμοί στο υπνοδωμάτιο του τότε προέδρου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Μιχάλη Παπαπέτρου


Πολυβολισμοί στο σπίτι του στελέχους της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ Χρ. Ιωαννίδη


Το σπίτι του μέλους του ΑΚΕΛ Παπατά στον Άγιο Τύχωνα, στόχος των ΕΟΚΑΒήτικων στοιχείων


Το 3ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΕΦ είχε μόνιμα στο στόχαστρο του το ΑΚΕΛ και παρακολουθούσε κάθε ΑΚΕΛική κίνηση.
Δεν λέω λόγια του αέρα, ιδού και οι αποδείξεις:



Τέλος, όσον αφορά την αντίσταση του ΑΚΕΛ στο πραξικόπημα έχω να πω το εξής:
Είναι γεγονός ότι την πρωτοκαθεδρία έχει η ΕΔΕΚ για τον απλούστατο λόγο ότι ήταν η μόνη που διέθετε όπλα. Αυτό – θέλω να πιστεύω – δεν το αμφισβητεί κανένας.

Ωστόσο, είναι δεκάδες οι μαρτυρίες ότι ΑΚΕΛικοί προσέτρεξαν για να προσφέρουν στην αντίσταση.

Είναι γεγονός ότι όσοι κατάφεραν να εξασφαλίσουν όπλα αντιστάθηκαν.

Είναι επίσης γεγονός ότι εκατοντάδες μέλη του ΑΚΕΛ συνελήφθησαν στο πραξικόπημα.

Όποιος ενδιαφέρεται για περισσότερες λεπτομέρειες μπορεί να αναζητήσει το βιβλίο που εξέδωσε το ΑΚΕΛ με τον τίτλο «Το Χρονικό της Σύγχρονης Κυπριακής Τραγωδίας» και εκεί θα δει αρκετές μαρτυρίες.

Δεν θα επεκταθώ άλλο.
Θα μείνω μέχρι εδώ. Θεωρώ ότι αυτά είναι τα πιο βασικά και τα πιο ουσιαστικά από τις κατηγορίες εναντίον του ΑΚΕΛ και τα όσα παράθεσα δείχνουν το άστοχο των ισχυρισμών Σκαλιστή.
Από εκεί και πέρα ο καθένας μπορεί να κρίνει για υπόλοιπα.