ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Ίσως η Κύπρος να αποτελεί την εξαίρεση μέσα στην παγκόσμια ιστορία. Μια ιστορία – ιδιαίτερα η νεότερη – με πολλές παραδοξότητες. Η Κ.Δ. προέκυψε ως λύση ανάγκης αφού απέτυχε ο μοναδικός στόχος για τον οποίο έγινε ένας ολόκληρος ένοπλος αγώνας. «Εμείς γι’ αλλού κινήσαμε, γι’ αλλού, κι αλλού η ζωή μας πήγε» που λέει και το τραγούδι. Πανηγυρίσαμε την ίδρυση του κράτους μας κι αμέσως αρχίσαμε την υπόσκαψη του. «Ένωση» για να εκπληρωθεί ο προαιώνιος πόθος, «Διχοτόμηση» για να εκπληρωθεί ο άλλος εθνικός στόχος! (ανάλογα με την περίπτωση). Σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, πάνω στο κορμί της Κ.Δ., για να πετύχουμε τους στόχους μας. Κάποτε ένας πρόεδρος κόμματος, του μεγαλύτερου κόμματος της Δεξιάς ο Γλ. Κληρίδης δήλωνε ότι η Κυπριακή σημαία είναι η μόνη σημαία στον κόσμο για την οποία κανένας δεν είναι διατεθειμένος να πεθάνει γι’ αυτήν. Η μια πλευρά ανέμιζε τις ελληνικές και η άλλη τις τουρκικές σημαίες. Όσοι προσπαθούσαν να ανεμίσουν την Κυπριακή σημαία ήταν ανθέλληνες και αντιτούρκοι (ανάλογα με την περίπτωση). Δολοφονήθηκαν υποστηρικτές της διατήρησης της Κ.Δ. και στις δύο πλευρές. Έγιναν εγκλήματα στο όνομα του έθνους (ανάλογα με την περίπτωση) στην οποία (κατά τους ίδους) ανήκει η Κύπρος. Οργανώθηκαν ένοπλες ομάδες και οργανώσεις για να καταλύσουν την Κ.Δ. (ανάλογα με την περίπτωση). Τελικά τα κατάφεραν στις 15 και στις 20 του Ιούλη 1974 να επιφέρουν ένα μεγάλο πλήγμα στο όνομα και πάλι του έθνους (ανάλογα με την περίπτωση). Σήμερα ο παραλογισμός συνεχίζεται. Στην Ε/κυπριακή πλευρά αρκετοί θεωρούν ότι η Κ.Δ. είναι κράτος ελληνικό, προφανώς ικανοποιώντας τις ιδεοληψίες τους, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι αυτό σημαίνει κατάλυση της Κ.Δ. αλλά την ίδια ώρα μάχονται κατά των προσπαθειών της Τουρκίας για κατάλυση της Κ.Δ. Σχήμα οξύμωρο, δεν νομίζετε; Κάποιοι που δεν αναγνώριζαν καν τη σημαία της Κ.Δ. και την θωρούσαν ένα κουρελόπανο, σήμερα ξαφνικά την αγάπησαν! Όπως αγάπησαν και την Κ.Δ.! Μόνο που την ερμηνεύουν ως ένα δεύτερο ελληνικό κράτος. Ομνύουν πίστη στην Κ.Δ. αλλά καταστρατηγούν το Σύνταγμα της που ορίζει ότι η Κ.Δ. δεν είναι ούτε ελληνική ούτε τουρκική, ούτε γερμανική, ούτε κινέζικη. Είναι απλά Κυπριακή Δημοκρατία. Μέσα σ’ αυτή τους την ιδεοληψία τους υποβαθμίζουν την Κ.Δ. στο πλαίσιο της Ε/κυπριακής Κοινότητας. Έχουν ταυτίσει μέσα στο μυαλό τους αυτά τα δύο και φοβούνται ότι στο ενδεχόμενο μιας λύσης η Κ.Δ. θα υποβαθμιστεί σε συνιστώσα Πολιτεία! Αυτός είναι ο φόβος τους, ένας φόβος που δεν ευσταθεί αφού σε συνιστώσα Πολιτεία θα αναβαθμιστεί όχι η Κ.Δ. αλλά η Ε/κυπριακή Κοινότητα όπως αυτή ορίζεται στο Σύνταγμα, το οποίο θεωρητικά (και για λόγους σκοπιμότητας) λένε ότι σέβονται. Το ανάλογο, δηλαδή αναβάθμιση από Κοινότητα σε συνιστώσα Πολιτεία, θα συμβεί και με την Τ/κυπριακή Κοινότητα. Το οξύμωρο και το αντιφατικό λοιπόν, είναι ότι ουσιαστικά αυτοί που χθες έβριζαν και δεν αναγνώριζαν την Κ.Δ. αλλά σήμερα ομνύουν πίστη σε αυτήν, με τις θέσεις που προβάλλουν (περί ελληνικού κράτους κ.λ.π.) ουσιαστικά καταργούν από μόνοι τους την Κ.Δ. Και το χειρότερο απ’ όλα, σε όλα αυτά συμβάλλει και το κράτος όταν την 1η Οκτωβρίου πραγματοποιεί παρέλαση υπό την σκέπη των σημαιών ενός άλλου κράτους, της Ελλάδας. Συγχύζεται η κρατική οντότητα με την εθνική καταγωγή… Αν όλα αυτά δεν είναι αντιφατικά και οξύμωρα σχήματα, τότε τι μπορεί να είναι;