Υποσχέθηκα να αναρτήσω το φιλμάκι που ετοίμασαν οι μαθητές του γυμνασίου Παλουριώτισσας.
Η αξιέπαινη προσπάθεια των μαθητών εντάσσεται μέσα στα πλαίσια στόχου του Υπουργείου Παιδείας για την καλλιέργεια κουλτούρα συμφιλίωσης.
Ο Ιούλιος του 1974 αποτέλεσε το αποκορύφωμα της προδοσίας σε βάρος της Κύπρου. Μια προδοσία που ξεκίνησε πολύ προηγουμένως με τη μια συνωμοσία να διαδέχεται την άλλη με σκοπό και στόχο την επιβολή της διχοτόμησης.
Η αξιέπαινη προσπάθεια των μαθητών εντάσσεται μέσα στα πλαίσια στόχου του Υπουργείου Παιδείας για την καλλιέργεια κουλτούρα συμφιλίωσης.
Ο Ιούλιος του 1974 αποτέλεσε το αποκορύφωμα της προδοσίας σε βάρος της Κύπρου. Μια προδοσία που ξεκίνησε πολύ προηγουμένως με τη μια συνωμοσία να διαδέχεται την άλλη με σκοπό και στόχο την επιβολή της διχοτόμησης.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος από την αρχή. ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι, πρόσωπα, κόμματα, οργανωμένοι φορείς έχουν τι δικό τους μερίδιο ευθύνης για όσα έγιναν, μηδενός εξαιρουμένου. Στον καθένα ότι αναλογεί. Είτε οι κινήσεις τους έγιναν θεληματικά, άθελα ή για λόγους ανάγκης.
Φάνηκε εκ των πραγμάτων ότι η συνωμοσία κορυφώθηκε την περίοδο 1971-74 με καθοριστική προσωπικότητα τον Γεώργιο Γρίβα, γνωστό ως Διγενή.
Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι αποτέλεσμα οποιασδήποτε εμπάθειας ή υστεροβουλίας. Αυτά τα έχω ξεπεράσει προ πολλού.
Άλλωστε δεν εξαιρώ από τις ευθύνες τον άλλο «μεγάλο» της εποχής τον Μακάριο ο οποίος έσπερνε τη σύγχυση (το λιγότερο) πότε πατώντας στην στήριξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου και πότε σήκωνε το λάβαρο της ένωσης.
Ίσως θα ξενίσει πολλούς η θέση μου αλλά δεν θεωρώ κανένα τους ως προδότη. Διότι πιστεύω πως ότι έκανε ο καθένας, το έκανε θεωρώντας πως έκανε το καλύτερο για τον τόπο του.
Στο τέλος όμως μετρά το αποτέλεσμα…
Θεωρώ λοιπόν, ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη για όσα έγιναν τη φέρει ο Γρίβας.
Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο του Σπ. Παπαγεωργίου «Μακάριος πορεία διά πυρός και σιδήρου» μαθαίνει πολλά για τις προθέσεις και τους στόχους του Γρίβα. Και αναφερόμαστε σε όχι κάποιον τυχαίο αλλά στον Παπαγεωργίου που υπήρξε ο θεωρητικός της Ένωσης (αλλά και πρακτικός όπως λέει ο ίδιος) την περίοδο 1971-74. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Γρίβα την ίδια περίοδο και διετέλεσε «διευθυντής» του Γραφείου Τύπου και πληροφοριών κατά τις ημέρες του πραξικοπήματος.
Προκαλεί πραγματικά εντύπωση η αποκάλυψη ότι ο Γρίβας στόχευε σε ανατροπή του Μακαρίου ακόμα από το 1959 όπου την τελευταία στιγμή ματαιώθηκε η ενέργεια. Όπως εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ακόμα και μετά την εισβολή, άνθρωποι της ΕΟΚΑ Β’ σχεδίαζαν ταυτόχρονη δολοφονία του Μακαρίου και του Καραμανλή!
Ο Παπαγεωργίου δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις πραγματικές προθέσεις του Γρίβα. Ξεκαθαρίζει ότι δεν υπήρξε καθόλου αντιχουντικός και προσθέτει ότι:
«Σκοπός του ήταν να αναλάβει αγώνα για την Ένωση, ενώ ποτέ δεν είπε τι θα γίνει με τους Τ/κύπριους σε περίπτωση δικής τους επιβολής πάνω στους Ε/κύπριους. Όταν έστελνε για δημοσίευση στις φιλικές του εφημερίδες τα δύο σχέδια του Άτσεσον για το κυπριακό, ο Γρίβας έγραφε στους συνεργάτες τους: “Να δώσουμε προβολή. Σε αυτά θα στηρίξουμε την πολιτική μας”.
Ή ακόμα είναι σημαντικό όταν σημειώνει ότι σε μια από τις διαταγές του Γρίβα αναφερόταν:
«Είμεθα έτοιμοι δια τον αγώνα. Όρθιοι θα πολεμήσωμεν τον Μακάριο (…) Μια μόνο φορά θα τα πούμε με τον Μούσκον, αλλά θα είναι η τελευταία γι αυτόν».
Είναι επίσης σημαντικό το ότι αναφέρεται σαφέστατα στις σχέσεις του με τη χούντα, ιδιαίτερα του Ιωαννίδη, σχέσεις που κορυφώθηκαν λίγο πριν το θάνατο του τον Ιανουάριο του 1974.
Γρίβας και πραξικόπημα
Υπάρχει η άποψη που λέει ότι ο Γρίβας είναι αθώος του κρίματος για το πραξικόπημα αφού είχε πεθάνει 6 μήνες πριν από αυτό.
Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα λέει άλλα.
Πρώτα πρώτα δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το εμφυλιοπολεμικό κλίμα δεν ξεκίνησε στις 15 Ιουλίου αλλά πολύ προηγούμενα για να κορυφωθεί στην περίοδο ‘71-’74 με την ίδρυση της ΕΟΚΑ Β’.
Σύμφωνα με τα όσα έγιναν μέχρι σήμερα γνωστά ο ίδιος ο Γρίβας ετοίμασε σχέδια πραξικοπήματος με πιο γνωστά τα ΣΦΕΝΔΟΝΗ και ΑΠΟΛΛΩΝ.
Το ΣΦΕΝΔΟΝΗ ορίστηκε να εκτελεστεί στις 14 Φεβρουαρίου 1972 αλλά ματαιώθηκε όταν διέρρευσε στον Μακάριο ο οποίος μέσω του Γλαύκου Κληρίδη ζήτησε παρέμβαση των ΗΠΑ.
Το ΑΠΟΛΛΩΝ επίσης αναβλήθηκε (ήταν προγραμματισμένο για το καλοκαίρι του ’73). Εφαρμόστηκε όμως στις 15 Ιουλίου του 1974 με το όνομα ΑΦΡΟΔΙΤΗ.
Το ΑΠΟΛΛΩΝ προνοούσε κοινή δράση με την Ε.Φ. και τη χρήση αρμάτων μάχης. Θυμίζω ότι τότε η Ε.Φ. υπαγόταν απευθείας στη χούντα και δεν ελεγχόταν από την κυπριακή κυβέρνηση.
Το εκπληκτικό με τα σχέδια αυτά είναι ότι δεν προνοείτο καμία ενέργεια για αντιμετώπιση οποιασδήποτε τουρκικής ενέργειας.
Πέραν από τα δύο αυτά σχέδια ο Γρίβας είχε καταρτίσει τα σχέδια ΑΛΩΠΗΞ, ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΙΣ, ΓΡΟΝΘΟΣ (βασανισμοί αντιπάλων της ΕΟΚΑ Β’), ΒΡΟΝΤΗ, ΚΕΡΑΥΝΟΣ, ΣΕΙΣΜΟΣ, ΝΕΜΕΣΙΣ (δολοφονίες οπαδών του Μακαρίου), ΛΑΜΨΙΣ (δολοφονία Μακαρίου), ΦΛΟΓΑ (ηλεκτρονική ανατίναξη αυτοκινήτου του Μακαρίου), ΣΧΕΔΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Αρ. 7/ΣΕ/2791 που προνοούσε δολοφονία του Μακαρίου.
Κάποια από αυτά τα σχέδια εφαρμόστηκαν άλλα ματαιώθηκαν.
* * *
Η χούντα μέσω της Ε.Φ. και με τη συνεργασία μελών της ΕΟΚΑ Β’ και άλλων «εθνικοφρόνων» αφιέρωνε αρκετό χρόνο για την παρακολούθηση των πολιτικών της αντιπάλων και ιδιαίτερα της Αριστεράς.
Ενδεικτική είναι μία (από τις πολλές) φωτοτυπία εγγράφου του 2ου Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΕΦ ημερομ. 3-2-1972.
* * *
Ολοκληρώνω την σημερινή αναφορά με ένα άγνωστο στους πολλούς ντοκουμέντο.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΖΙΡΚΩΤΗ ΠΡΟΣ ΦΛΕΤΣΕΡ ΓΙΑ ΓΡΙΒΑ
Ανακαλύφθηκαν σε κρησφύγετο της ΕΟΚΑ Β’ στην Επταγώνια το 1973 και δημοσιεύθηκαν στον «Φιλελεύθερο» στις 28.11.1973.
Η πρώτη, που προέρχεται από τη Λάρνακα κι απευθύνεται προς το Γρίβα, πριν έρθει στην Κύπρο για να ηγηθεί της ανατρεπτικής δραστηριότητάς του, έχει ως εξής:
«ΓΕΩΡΓΙΟΣ AΛ. TZΙPKΩTHΣ*
Τ.Κ. 15 - ΛΑΡΝΑΚΑ
Εν Λάρνακι
τη 29 Ιουλίου 1971
Στρατηγόν Γεώργιον Γρίβαν – Διγενήν,
Αθήναι.
Αρχηγέ,
Χθες με επισκέφθη ο κ. Φλέτσερ. Ούτος εργάζεται εις την Βρετανικήν Πρεσβείαν και είναι αξιωματικός της Ιντέλλιτζενς Σέρβις.
Τον εγνώρισα προ ενός περίπου έτους. Με επισκέπτετο κάθε δύο ή τρεις μήνας και ομιλούσαμεν διά τον κομμουνιστικόν κίνδυνον και την εξάπλωσίν του εις Κύπρον. Χθες, αφού αρχίσαμεν πάλι να ομιλούμεν περί κομμουνισμού, μου εξέφρασε την ανησυχίαν του διά την ανοδικήν πορείαν την οποίαν παίρνει το κόμμα του Λυσσαρίδη και το ΑΚΕΛ μετά την τελευταίον κρίσιν εις τας σχέσεις Μακαρίου-ΙΙαπαδοπούλου.
Μου εξέφρασε επίσης την απαισιοδοξίαν του και μου ετόνισεν την κρισιμότητα της καταστάσεως μετά από τη μη αποδοχή υφ’ ολοκλήρου του Κυπριακού λαού των προτάσεων Παπαδοπούλου. Πρόσθεσε δε τα εξής:
«Όπως αντιλαμβάνομαι, οιαδήποτε πρότασις εις τον ελληνοκυπριακόν λαόν, ο Μακάριος δεν θα την αποδεχθεί. Γι' αυτόν τον λόγον, θα ήθελα να σε παρακαλέσω το εξής: Αντιλαμβάνομαι ότι εις το παρελθόν ο Στρατηγός Γρίβας είχεν αποδεχθεί μίαν από τας παραλλαγάς το σχεδίου Άτσεσον.
Εάν εις το μέλλον γίνει μία επαναφορά αυτού του σχεδίου ή ενός άλλου παρομοίου, ο Στρατηγός Γρίβας θα είναι διατεθειμένος να το δεχθεί; Θα σε παρακαλέσω πολύ, αν μπορείς, να μου δώσεις το συντομότερού μία συγκεκριμένην απάντησιν, διότι συντάσσω μίαν αναφορά εις την κυβέρνησιν μου. Βεβαίως, θα υπάρξουν και πάλι δυσκολίες, διότι υποτεθήστω ότι ο Στρατηγός Γρίβας, η Ελληνική κυβέρνησις και η Τουρκική κυβέρνησις αποδέχονται ένα τοιούτον σχέδιον, ο Μακάριος και πάλιν θα το απορρίψει».
Του απάντησα ως εξής: «Δεν μπορώ να σας δώσω καμίαν υπόσχεσιν. Θα φροντίσω να δω πώς θα μπορέσω και εάν μπορέσω να επικοινωνήσω με τον Στρατηγόν, διά να του μεταβιβάσω τα όσα μου είπατε και εναπόκειται βεβαίως εις εκείνον εάν θέλει να δώσει απάντησιν. Θα ήθελα όμως να προσθέσω τα εξής:
Εάν ο Στρατηγός Γρίβας αποδεχθεί ένα τοιούτον σχέδιον και εάν η Ελληνική Κυβέρνησις και η Τουρκική Κυβέρνησις ομού μετά του Στρατηγού Γρίβα καταλήξουν εις μίαν συμφωνίαν, τότε δεν πρέπει να σας φοβίζει τυχόν άρνησις του Μακαρίου, διότι εκείνο που θα έχετε να κάμετε είναι να στείλετε τον Στρατηγόν Γρίβαν εις την Κύπρον και τότε δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα".
Αρχηγέ,
Δεν γνωρίζω εάν θα θελήσετε να δώσετε απάντησιν ή όχι, θα σας παρακαλέσω όμως να μου πείτε τι πρέπει να κάμω.
Μετά σεβασμού,
(Μονογραφή Τζιρκώτη)»
* Ο Γ. Τζηρκώτης υπήρξε στέλεχος της ΕΟΚΑΒ’ και βουλευτής.
* * *
Η δεύτερη, που είναι χειρόγραφη κι υπογράφεται από το Λευτέρη Παπαδόπουλο, απευθύνεται επίσης προς το Γρίβα και τον ενημερώνει για τις επαφές που συνέχισε να έχει ο Τζιρκώτης με τον Φλέτσερ της Ιντέλιτζες Σέρβις.
Αναφέρει η επιστολή:
«Εν Λεμεσώ τη 6.8.71 Αρχηγέ μου,
Ο Τζιρκώτης είδε σήμερον τον Φλέτσερ διά τον οποίον ήδη σας έχει γράψει.
Του είπε ότι: "Αι απόψεις σας, εν γενικαίς γραμμαίς, διαλαμβάνονται εις την προς τους Κυπρίους φοιτητάς ομιλίαν σας της 4ης Απριλίον ε.έ.
Ο Στρατηγός - είπε - ελπίζει ότι έχετε κατανοήσει το σφάλμα σας, διά του οποίου οδηγήσατε την Κύπρον εις τας συμφωνίας Ζυρίχης-Λονδίνου. Ελπίζει ότι δεν θα επιμείνετε εις την διάπραξιν των ιδίων λαθών εάν δεν επιθυμείτε να ίδητε μίαν πρωίαν τον Ρωσσικόν στόλον αγκυροβολημένον εις την Δεκέλειαν ή το Ακρωτήρι.
Βεβαίως, ο Στρατηγός δεν θα ηρνείτο να συζητήσει προς εξεύρεσιν λύσεως, οδηγούσης προς την 'Ενωσιν νυν υπέρ ποτέ καθισταμένης αναγκαίας λόγω των ερεισμάτων που απέκτησε η Ρωσσία διά της πολιτικής Μακαρίου, αλλά τούτο δεν είναι δυνατόν καθ' ον χρόνον ευρίσκεται εις Ελλάδα.
Και προσέθεσε: Εάν επιθυμείτε συνομιλίας μετ' αυτού, να βρείτε ένα τρόπο να τον φέρετε. Και κατέληξε. Πρέπει να έχετε υπ’ όψιν κ. Φλέτσερ, ότι ο Στρατηγός δεν είναι antiBritish ανεξαρτήτως εάν εβρέθημεν αντιμέτωποι. Ο Στρατηγός είναι anticommunist όπως κι εγώ».
Ο Άγγλος συνομιλητής του απήντησε: "Χαίρομαι που ο Στρατηγός είναι διαλλακτικός. Ωρισμένως ο κομμουνισμός εις την Κύπρον, αφ' ότου έφυγεν, ηυξήθη κατά 300 φορές περισσότερον. Να είσθε βέβαιος ότι θα υποβάλω την έκθεσιν μου με τα πλέον ευμενή σχόλια. Δεν γνωρίζω, όπως δεν δύναμαι να υποχρεώσω την κυβέρνησίν μου να την αποδεχθεί αλλ’ εν πάση περιπτώσει θα την υποβάλω με την πεποίθησιν ότι πρέπει να εξευρεθεί μία δικαία λύσις».
Με παρεκάλεσεν ο Τζιρκώτης να σας γράψω σχετικώς διότι δεν επρολάμβανεν να σας γράψει εκείνος.
Μετά του προσήκοντως σεβασμού.
* * *
Επίθεση "Ενωτικών" εναντίον του ιατρείου του επικεφαλής της "Επιτροπής για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα" Τάκη Χατζηδημητρίου.
Σ.Σ. Οι φωτογραφίες είναι από το δίτομο βιβλίο «Φάκελος Κύπρου άκρως απόρρητον» του Ά. Παυλίδη.
Η τελευταία φωτογραφία είναι από το ΧΡΟΝΙΚΟ του Πολίτη της Κυριακής 12 Ιουλίου 2009.
* * *
ΠΡΟΣΘΗΚΗ Νο 2
Μια σημαντική απόφαση εξέδωσε το Εφετείο Λευκωσίας χθες, ανήμερα της επετείου του πραξικοπήματος.
Απέρριψε την έφεση του στενού συνεργάτη του Γεώργιου Γρίβα, Σωκράτη Ηλιάδη.
Διαβάζουμε από τον σημερινό «Πολίτη» (16-7-2009).
Απόφαση... 15ης Ιουλίου
Το Εφετείο επικύρωσε απόφαση σύμφωνα με την οποία δεν κρίθηκε δυσφημιστική η αναφορά σε βιβλίο δημοσιογράφων ότι ο ενάγων, Σωκράτης Ηλιάδης, είχε ρόλο σε σχέδια ανατροπής του Προέδρου της Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου Μακαρίου
Τη χθεσινή ημέρα, επέτειο του προδοτικού πραξικοπήματος, επέλεξε το Ανώτατο Δικαστήριο για να εκδώσει την απόφασή του στην έφεση που άσκησε ο Σωκράτης Ζ. Ηλιάδης ο οποίος, πρωτόδικα, αξίωνε αποζημιώσεις για δυσφημιστικό δημοσίευμα στο οποίο αναφερόταν πως «...όταν ο Γρίβας μέσω του αρχισυμβούλου του Σωκράτη Ηλιάδη άρχισε να συνωμοτεί με τον Τζορτζ Μπολ για την πραξικοπηματική ανατροπή του Μακαρίου, το σχέδιο 'Ατσεσον άρχισε να φαντάζει ενωτικό».
Η αγωγή στρεφόταν εναντίον των δημοσιογράφων Μιχάλη Ιγνατίου και Κώστα Βενιζέλου, οι οποίοι συνέγραψαν το βιβλίο με τίτλο: «Τα μυστικά αρχεία του Κίσιντζερ. Η απόφαση για διχοτόμηση». Στο εν λόγω βιβλίο υπήρχε η αναφορά για την οποία ο Σωκράτης Ηλιάδης αξίωνε αποζημιώσεις από τους εναγόμενους.
Ιστορικά ντοκουμέντα
Ιστορικά ντοκουμέντα
Πρωτόδικα, το Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή υποδεικνύοντας, μεταξύ άλλων, ότι «...υπήρξε άπλετο ιστορικό υλικό για την εξαγωγή συμπεράσματος ή για τη διατύπωση προσεγμένης ιστορικής κρίσης, ότι ο ενάγων, Σωκράτης Ηλιάδης, διαδραμάτιζε σημαντικό ρόλο ως άμεσα προσκείμενος και συνεργαζόμενος με τον Γρίβα σε προσπάθειες που γίνονταν για περιθωριοποίηση του Μακαρίου και ανάληψη της εξουσίας από τον Γρίβα, για όλους τους που δεν είναι άσχετοι, μεταξύ άλλων, με την επιβολή του σχεδίου 'Ατσεσον στην Κύπρο.
Οι εναγόμενοι είχαν ηθικό και κοινωνικό καθήκον ως δημοσιογράφοι, συγγραφείς, ιστορικοί ερευνητές και εκδότες, να προβούν στη δημοσίευση, με το κοινό να έχει ανάλογο συμφέρον για σχετική πληροφόρηση». Το συγκεκριμένο απόσπασμα, από την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστή, κ. Νικόλαου Σάντη, υιοθέτησε και επικρότησε το Εφετείο απορρίπτοντας και την έφεση αφού κρίθηκε ότι «...το επίδικο δημοσίευμα δημοσιεύτηκε με καλή πίστη και πεποίθηση περί του αληθούς του».
Αναπόφευκτες ανακρίβειες
Αναπόφευκτες ανακρίβειες
Στην απόφαση του Εφετείου γίνεται γενική αναφορά και στις περιπτώσεις δημοσιευμάτων στα οποία ενδεχομένως να υπάρχουν και ανακρίβειες. Όπως τονίζει το Εφετείο, «...ανακριβείς δηλώσεις είναι αναπόφευκτες στον ελεύθερο διάλογο και πρέπει να προστατεύονται, αν η ελευθερία της έκφρασης θα έχει τις αναγκαίες προϋποθέσεις που χρειάζεται για να επιβιώσει. Το κύριο επιχείρημα για την προστασία του δικαιώματος της ελευθερίας του Τύπου είναι η ενθάρρυνση για ένα ελεύθερο διάλογο σε θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος».
Ωστόσο, επί του επίδικου δημοσιεύματος κρίθηκε ότι «...μέσα από τις ιστορικές πηγές, στις οποίες το επίδικο δημοσίευμα έχει βασισθεί, αδιαμφισβήτητα διαφαίνονται συνωμοσίες και ενέργειες σε μία προσπάθεια παράνομου παραμερισμού του Προέδρου Μακαρίου και της νόμιμης κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, μίας προσπάθειας που γινόταν σε συνεργασία με το στρατηγό Γεώργιο Γρίβα, του οποίου προφανώς (κάτι που δεν αρνείτο και ο ίδιος) στενός συνεργάτης και σύμβουλος ήταν ο εφεσείων Σωκράτης Ηλιάδης».
Ωστόσο, επί του επίδικου δημοσιεύματος κρίθηκε ότι «...μέσα από τις ιστορικές πηγές, στις οποίες το επίδικο δημοσίευμα έχει βασισθεί, αδιαμφισβήτητα διαφαίνονται συνωμοσίες και ενέργειες σε μία προσπάθεια παράνομου παραμερισμού του Προέδρου Μακαρίου και της νόμιμης κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, μίας προσπάθειας που γινόταν σε συνεργασία με το στρατηγό Γεώργιο Γρίβα, του οποίου προφανώς (κάτι που δεν αρνείτο και ο ίδιος) στενός συνεργάτης και σύμβουλος ήταν ο εφεσείων Σωκράτης Ηλιάδης».
Τέλος, υπεδείχθη ότι «η πραγματική βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκαν οι εναγόμενοι είναι και δυνατή και σαφής και πολύ απέχει σε εκτόπισμα από τα χαμηλότερα όρια ανοχής που καθόρισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επί του ζητήματος, που αφορά την ύπαρξη πραγματικής βάσης πάνω στην οποία να στηρίζονται τα σχόλια και οι απόψεις του δημοσιογράφου, έστω και αν αυτή είναι αδύναμη».
Αποτέλεσμα ήταν η απόρριψη και της έφεσης την οποία εκ μέρους των εναγόμενων δημοσιογράφων χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Μιχάλης Πικής.
Αποτέλεσμα ήταν η απόρριψη και της έφεσης την οποία εκ μέρους των εναγόμενων δημοσιογράφων χειρίστηκε ο δικηγόρος κ. Μιχάλης Πικής.
Περισσότερα:
και
Αυτή η απόφαση δικαιώνει όλους όσους υποστηρίζουν ότι ο Γρίβας σχεδίαζε να ανατρέψει το Μακάριο όχι μόνο την περίοδο της ΕΟΚΑ Β’ αλλά και σε άλλες περιόδους αρχής γενομένης από το 1959.
Προσέξετε όμως μια λεπτομέρεια. Η απόφαση δικαιώνει και τον Σπ. Παπαγεωργίου που λέει ότι ο Γρίβας συμφωνούσε με το διχοτομικό σχέδιο Άτσεσον και ότι ήρθε στην Κύπρο για να το προωθήσει.
49 σχόλια:
Αναμφισβήτητα , ο Γρίβας έχει μεγάλη ευθύνη για όσα έγιναν.Δέν νομίζω όμως ότι βρισκόμαστε σε θέση να πούμε ποιός έχει την μεγαλύτερη ευθύνη.Πέραν του ΄Γρίβα και του Μακαρίου τεράστιο ρόλο έπαιξαν και οι μεγάλες δυναμεις ,οι φίλτατοι Άγγλοι και Αμερικανοι.Η χούντα , οι ελλαδίτες πολιτικοί ,ο αφελής λαός...Αλλα πλέον δεν έχει καμία σημασία ποιος έφταιξε.ΤΟ να ανακηρύττουμε ενόχους πιστεύω ότι δεν μας βοηθά να προχωρήσουμε προς μιαν επανενωμένη Κύπρο..Η διχόνοια ανάμεσα σε "δεξιούς" και "αριστερούς" γινεται ακόμα μεγαλύτερη ακριβώς γι'αυτό το λόγο...
Ετσι όπως πάμε σε λίγο θα φτάσουμε στο σημείο να γιορτάζουμε το πραξικόπημα ως την επέτειο της επανάστασης!
Όταν Μιχάλη καταπιάνεσαι με την Ιστορία, κεντάς.
Και είναι έντονη και διάχυτη η προσπάθειά σου να αποδίδεις τα του καίσαρος τω καίσαρι και να μην ευλογείς ή λοιδορείς μονόπαντα .
Δεν είμαι άλλωστε σε θέση να κρίνω με λεπτομέρεια τις αναρτήσεις σου ιδίως τις ιστορικές για κάποιες φορές νιώθω ελλειμματικός σε γνώσεις οπότε τι να λέω…
«Τα’ άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει» έγραφε πριν από πολλά χρόνια ο Σαββόπουλος σε εκείνο το γνωστό , δεικτικό και αιχμηρό τραγούδι του.
Ακόμα λίγο πιο πίσω, όταν ακόμα το αίμα έτρεχε στο χώμα και τα προσφυγικά αντίσκηνα φύτρωνα στην Κυπριακή γη λες και ήταν γηγενείς συκομουριές, ο εκλεκτός Νίκος Δήμου έγραφε το περίφημο «Δεν ξεχνώ» και σχεδίαζε σε ένα κομμάτι χαρτί το κλασσικό πια σχέδιο με την διχοτομημένη και αιμορραγούσα Κύπρο.
Γρήγορα, έγινε σημαία και διαχρονική αντικατοχική καμπάνια.
Ο ίδιος ο Νίκος Δήμου, ένας από τους ελάχιστους σύγχρονους Έλληνες με νηφάλιο μυαλό έλεγε αργότερα το αυτονόητο:
Το «δεν ξεχνώ» αφορά τόσο στην Εισβολή και στην Κατοχή όσο εξίσου ή και περισσότερο στα αίτια που οδήγησαν την τραγωδία την κορύφωση του 1974.
Και, κατά τη γνώμη μου, πράγματι, αυτό είναι που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε.
Η τραγωδία του 74, ήταν «απλά» η μοιραία κατάληξη μιας διαδρομής που είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια νωρίτερα μια τραγωδία που είχε εξυφανθεί από τον Ελληνικό Εθνικιστικό Μαξιμαλισμό και τους Στρατοκράτες των Αθηνών.
Οι οποίοι Στρατοκράτες, καθώς και οι Πολιτικοί Κύκλοι που τους στήριζαν ήταν ανίκανοι (;) να δουν πέντε μέτρα μπροστά τους ήταν αδύνατο να δουν τις επιπτώσεις και τα παρελκόμενα των ενεργειών τους και των «οραμάτων» τους.
Ιδεολογική τύφλωση; Ύποπτοι για μισθωμένες προδοτικές ενέργειες; Και τα δύο μαζί συνδυασμένα σε ένα απίθανο και καταστροφικό χαρμάνι; Τρέχα γύρευε.
Συνέχεια:
Και μόνο το γεγονός πως υπήρχε σχέδιο ταυτόχρονης δολοφονίας του Μακάριου του Γ’ και του Κωνσταντίνου Καραμανλή οδηγεί στα πιο εφιαλτικά συμπεράσματα.
Ο Μακάριος, με όλα του τα ελαττώματα (αντιφάσεις, αυταρέσκεια κλπ) ήταν χωρίς την παραμικρή αμφισβήτηση λαοπρόβλητος Ηγέτης στην Κύπρο. Μα και στην Ελλάδα, ήταν ο Έλληνας που σήκωνε κεφάλι στον ξένο παράγοντα. Αρκεί κανείς να δει τα αρχεία από την Εν Κύπρω κήδευση του Μακαρίου και τον σπαραγμό των Κυπρίων για να καταλάβει πόσο βαθειά ριζωμένη ήταν η μορφή στην συντριπτική πλειοψηφία της Κυπριακής Κοινωνίας. Αρκεί κανείς να δει πως το υποδέχτηκε ο Ελληνικός Λαός στο Σύνταγμα το 1974 για να καταλάβει πόσο πολύ το άστρο του ζέσταινε και την καρδιά της Μητροπολιτικής Ελλάδας. Αυτόν, οι υπερπατριώτες επιχείρησαν να δολοφονήσουν.
Ο Καραμανλής από την άλλη, είναι με απόσταση ο σημαντικότερος ηγέτης που είχε ποτέ η Ελλάδα. Εξαιρετικά οξυδερκής σε όλη του τη διαδρομή κυριολεκτικά διέσωσε την Ελλάδα όχι μόνο με την ένταξή της στην τότε Ε.Ο.Κ. αλλά και με πλήθος άλλων έργων και θεσμών που στο σύνολό τους παραμένουν άγνωστά στο ευρύ κοινό. Και ήταν αυτός βέβαια που είχε διαβλέψει την λεγόμενη Τουρκοκυπριακή Ανταρσία και προσπάθησε εις μάτην να αποτρέψει τον Μακάριο από τις μοιραίες αποφάσεις του. Ήξερε που θα οδηγούσαν.
Αυτόν οι υπερπατριώτες ήθελαν να δολοφονήσουν.
Είναι πράγματι, κωμικοτραγική η προσπάθεια που καταβάλλουν ορισμένοι προκειμένου να απενοχοποιήσουν τον Γρίβα από το Αντιμακαριακό πραξικόπημα με το επιχείρημα πως «είχε πεθάνει 6 μήνες νωρίτερα».
Η σχέση και οι διασυνδέσεις που είχε ο Γρίβας τόσο με τον «αόρατο δικτάτορα» τον Δημήτριο Ιωαννίδη όσο και με τον άλλο υπερπατριώτη τον αμετανόητο και κυριολεκτικό Φασίστα Ντερτιλή είναι γνωστά γεγονότα.
Οι δε ομάδες που έδρασαν προδοτικά το 74 ήταν όλες «παιδιά τους».
Όμως, δεν υπάρχει πίσω από όλα αυτά απλά και μόνο ένας υπερφίαλος και τυφλός πατριωτισμός που καταντάει μοιραίος γιατί δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα.
Αυτό, μπορεί να αφορά σε ορισμένους στρατιωτικούς που εκινούντο στη σφαίρα της απόλυτης αφέλειας.
Παράδειγμα ένας συνταγματάρχης του οποίου αυτή τη στιγμή το όνομα μου διαφεύγει που στο ερώτημα πως θα αντιδράσει η Ελλάς στην εισβολή , είπε «θα στείλουμε τον στρατό και το ναυτικό» και όταν του τονίστηκε η αριθμιτική υπεροπλία της Τουρκίας, αυτός απάντησε με ειλικρινές πιστεύω πάθος «εμείς έχουμε τη Μεγαλόχαρη μαζί μας!».
Πέρα από αυτούς όμως τους αφελείς στην κορυφή της πυραμίδας, εκεί που ίσταντο ο Ιωαννίδης και ολίγον νωρίτερα ο Γρίβας τα πράγματα είναι αλλιώς.
Μοιάζει παράξενο αλλά τείνουμε να λησμονούμε μια σειρά από πράγματα.
Συνέχεια:
Το πραξικόπημα σχεδιάστηκε με πάσα λεπτομέρεια από τον ίδιο τον Ιωαννίδη και την αμέριστη αρωγή του Γκας Λάσκαρη Αβράκωτου έλληνα στην καταγωγή και σκληρού πράκτορα της C.I.A. «με περίλαμπρο καριέρα» σε σειρά πραξικοπημάτων σε τρίτες χώρες προκειμένου να υπηρετηθούν καλύτερα τα ντόπια Αμερικανικά συμφέροντα.
Τρεις ημέρες μετά την εισβολή των ορδών του Αττίλα και αφού εκδιώχθηκε ο Σαμψών, τον οποίο αντικατέστησε ο τότε πρόεδρος της κυπριακής Βουλής, ο Ντέιβις έγραψε προσωπικό απόρρητο σημείωμα στον Κίσινγκερ.
Το σημείωμα, αποτελούσε το σχέδιο επιβολής του Κληρίδη στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον ταυτόχρονο έλεγχο του νησιού από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πηγές:
Οκτώ συνεντεύξεις του Τζόζεφ Σίσκο στον Μιχάλη Ιγνατίου Βιβλίο «Τα Μυστικά Αρχεία του Κίσινγκερ» (Εκδόσεις Λιβάνη)
Επιστολή του Ευάγγελου Αβέρωφ στον Μιχάλη Ιγνατίου
Αποχαρακτηρισμένο απόρρητο τηλεγράφημα του πρέσβη (στην Αθήνα) Χένρι Τάσκα στον υπουργό Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ και στον πρέσβη Ρότζερ Ντέιβις, 16 Ιουλίου 1974
Αποχαρακτηρισμένο απόρρητο τηλεγράφημα του Ρότζερ Ντέιβις στον Χένρι Κίσινγκερ, 23 Ιουλίου 1974
Αποχαρακτηρισμένο απόρρητο τηλεγράφημα του Ρότζερ Ντέιβις στον Χένρι Κίσινγκερ, 24 Ιουλίου 1974
Αποχαρακτηρισμένο απόρρητο τηλεγράφημα του Χένρι Κίσινγκερ στον Χένρι Τάσκα, 20 Ιουλίου 1974.
ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΝΤΕΪΒΙΣ ΣΤΟΝ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ ΓΙΑ ΚΛΗΡΙΔΗ
Ιδανικός λόγω της πολιτικής του μετριοπάθειας
SΕCRΕΤ
Λευκωσία 01663 240306Ζ 73/51
Δράση SS-30
O Ρ 231430Ζ Ιούλιος 1974
Από: Αμερικανική Πρεσβεία Λευκωσίας
Προς: Υπουργό Εξωτερικών, Ουάσιγκτον NIACT Επείγον 9006
Αμερικανική Πρεσβεία Αγκυρας Προτεραιότητα
Αμερικανική Πρεσβεία Αθήνας Προτεραιότητα
Αμερικανική Πρεσβεία Λονδίνου Προτεραιότητα
Αμερικανική Αποστολή ΟΗΕ Νέα Υόρκη Προτεραιότητα
Αμερικανική Αποστολή του ΝΑΤΟ, Βρυξέλλες Προτεραιότητα
DΙΑ Ουάσιγκτον
Απόρρητο Λευκωσία, 1663
Συνέχεια:
Θέμα: Διαδοχή από τον Κληρίδη
1. Προτείνω όπως το υπουργείο (σ.σ: εννοεί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ) εξετάσει γρήγορα την αναγνώριση της κυβέρνησης του Κληρίδη.
2. Πιστεύω ότι ευκαιρίας δοθείσης θα πρέπει η αμερικανική κυβέρνηση να δείξει ότι περιμένουμε να λάβουν χώρα οι απαραίτητες συνταγματικές διαδικασίες, ώστε να πραγματοποιηθούν οι εκλογές [Το (Κυπριακό) Σύνταγμα καθορίζει τη διεξαγωγή των εκλογών σε 45 ημέρες, Παράγραφος 4, Αρθρο 44].
Θα εξετάσουμε επίσης το ενδεχόμενο οι εκλογές να πραγματοποιηθούν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, υπό το φως της πρόσφατης ταραχώδους ιστορίας του νησιού.
3. Οι λόγοι για τους οποίους προτείνω να κινηθούμε γρήγορα είναι οι εξής:
(Α). Είναι ο ιδανικός πρόεδρος όπως τον βλέπουμε, λόγω της πολιτικής του μετριοπάθειας, της δυνατότητάς του να προσελκύσει ένα πιο ευρύ φάσμα ψηφοφόρων και λόγω του ότι είναι ο μοναδικός Ελληνοκύπριος που φαίνεται να μπορεί να διαπραγματευτεί με επιτυχία διευθετήσεις με τους Τούρκους.
Οι απόψεις του όσον αφορά την Ενωση (με την Ελλάδα) είναι πολύ μετριοπαθείς και γι αυτόν τον λόγο το σοβιετικό μπλοκ θα έχει λιγότερες αντιρρήσεις εν συγκρίσει με οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο που θα είχε την παραμικρή ελπίδα να γίνει αποδεκτός από την Εθνική Φρουρά.
(Β). Αν η αμερικανική κυβέρνηση κινηθεί γρήγορα, μπορεί να δημιουργήσει το διεθνές μομέντουμ για την αναγνώριση (της κυβέρνησης Κληρίδη), τουλάχιστον μεταξύ των χωρών της Δύσης, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο την αποτελμάτωση με την ανάπτυξη επιχειρημάτων του στυλ Μακάριος ή Κληρίδης.
(Γ). (Ο Κληρίδης) είναι ο συνταγματικός διάδοχος (του Μακαρίου) και το Σύνταγμα είναι αρκετά ευρύ ώστε να τεθεί η λογική επιχειρηματολογία ότι ο Μακάριος αδυνατεί να υπηρετήσει τα καθήκοντά του και πρέπει να υποβληθεί το ερώτημα της διαδοχής.
Συνέχεια:
4. Πιστεύω ότι είναι επιθυμητή μια χειρονομία για τη διεξαγωγή εκλογών, προκειμένου να βοηθήσουμε να ξεκινήσει μία διεθνής αντιπαράθεση μεταξύ των δυτικών χωρών που θα αναγνωρίσουν τον Κληρίδη και του σοβιετικού μπλοκ, το οποίο μαζί με το Κίνημα των Αδεσμεύτων θα υποστηρίξουν τον Μακάριο. Η αντιπαράθεση αυτή θα αντικατοπτριστεί στα κυπριακά σχίσματα, με επακόλουθο την αποσταθεροποίηση.
Με την προοπτική των εκλογών, οι Αδέσμευτοι και οι αριστεροί ενδέχεται να είναι λιγότερο ενωμένοι κατά του Κληρίδη απ ό,τι αν είχαν να παλέψουν καθαρά για το ποιος θα είναι ο πρόεδρος. Ο Κληρίδης μπορεί να μην αποτελεί και τόσο απαγορευτική επιλογή για τους Σοβιετικούς, διότι τουλάχιστον έχει βεβαιώσει ότι είναι εναντίον της Ενωσης (με την Ελλάδα).
5. Το πιο σημαντικό για την Ελλάδα είναι να ξεκαθαρίσει ότι η «Μητέρα Πατρίδα» υποστηρίζει τον Κληρίδη.
Η Αγκυρα θα πρέπει να αποφύγει τη μη έγκριση – που θα ήταν το φιλί του θανάτου, αλλά να στείλει το μήνυμα ότι ο Κληρίδης αποτελεί την ιδανικότερη επιλογή για την αποφυγή πολέμου.
6. Ειλικρινά, δεν είμαστε σίγουροι για το εάν ο Κληρίδης θα κερδίσει τις εκλογές κατά του Αρχιεπισκόπου, αλλά οι πιθανότητες νίκης είναι περισσότερες τώρα παρά οποιαδήποτε άλλη στιγμή για διάφορους λόγους.
Η αντιπαράθεση του Αρχιεπισκόπου με την Αθήνα τού κόστισε πάρα πολύ μεταξύ των Ελληνοκυπρίων, που κρίνουν ως υψίστης σημασίας την ενότητα με τη μητέρα πατρίδα.
Ο φόβος πολέμου σε περίπτωση που ο Μακάριος επιστρέψει, και η επάνοδος στον εμφύλιο πόλεμο, πιθανότατα θα προσφέρει στον Κληρίδη τις ψήφους αυτών, οι οποίοι πάνω απ όλα επιθυμούν τη γαλήνη και την ηρεμία. Αυτό θα μπορούσε να έκοβε ψήφους από το ΑΚΕΛ.
7. Μπορεί να υπάρχει κίνδυνος να είμαστε και λάθος. Σε τελική ανάλυση, η προεδρία του Κληρίδη μέσα στις επόμενες κρίσιμες εβδομάδες είναι η καλύτερη ελπίδα για μία πραγματική λύση, ώστε να παρεμποδιστεί ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος. Και αυτό από μόνο του επιτυγχάνει τον κύριο σκοπό μας. Σε τελική ανάλυση, και αν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, θα μπορούσαμε να δεχτούμε ακόμα και την επιστροφή του Μακάριου.
8. Βέβαια, ο βασικός λόγος της επιτάχυνσης της αναγνώρισης είναι ότι οι σχέσεις με τον Αρχιεπίσκοπο θα ήταν βεβαίως πολύ χειρότερες αν κατάφερνε με κάποιον τρόπο να επιστρέψει. Πιστεύουμε ότι θα χρειαζόταν (τη βοήθειά μας), ωστόσο θα απέφευγε πραγματική σύγκρουση (μαζί μας). Εχουμε επίσης ισχυρή επιχειρηματολογία, ότι αναγνωρίζοντας το Κληρίδη και υποστηρίζοντας τη πραγματοποίηση εκλογών κατ ουσία υποστηρίζουμε τη συνταγματικότητα και δίνουμε στον Μακάριο μία ίση ευκαιρία.
(Υπογραφή) DΑVΙΕS
Συνέχεια:
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ:
Δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την επιστροφή Μακαρίου
Στις 24 Ιουλίου 1974, ο Ρότζερ Ντέιβις στέλνει νέο τηλεγράφημα στον Κίσινγκερ, βασισμένο σε δημόσιες δηλώσεις του νέου προέδρου.
Γράφει:
«(Ο Κληρίδης) είπε ότι δεν είχε καμία επαφή με τον Μακάριο, αλλά συμβούλευσε ότι δεν θα ήταν σοφό για τον Μακάριο να επιστρέψει τώρα στην Κύπρο. Είπε ότι ο λαός θα αποφασίσει με εκλογές εάν πρέπει να επιστρέψει ο Μακάριος στην εξουσία. Αφησε τα Ηνωμένα Εθνη να αποφασίσουν ποιος αντιπροσωπεύει την Κύπρο (στον ΟΗΕ).
Ο Κληρίδης υποστηρίζει με ισχυρό τρόπο τη διεξαγωγή εκλογών άμεσα. Το Σύνταγμα προβλέπει τη διεξαγωγή εκλογών 45 ημέρες μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον εκτελώντας χρέη προέδρου»…
Η επιχείρηση παράδοσης της προεδρίας στον κ. Κληρίδη και η αποτροπή της επιστροφής του Μακαρίου τελικά δεν εστέφθησαν από επιτυχία.
Ο Αρχιεπίσκοπος, παρά τη σφοδρή αντίδραση του Κίσινγκερ και τη σύμφωνη γνώμη του Καραμανλή μπόρεσε να επανέλθει στο νησί, στις 7 Δεκεμβρίου 1974, όπου του επιφυλάχθηκε θερμότατη υποδοχή από 200 χιλιάδες υποστηρικτές του…
***Πηγή Εθνος/ Αρχείο.
Τέλος, (επιτέλους)
Αν κάποιος μελετήσει με προσοχή εκείνη την εποχή καθώς και τον ρόλο συγκεκριμένων προσώπων, πολλά συμπεράσματα μπορεί να βγάλει για τις μετέπειτα εξελίξεις εξελίξεις που φτάνουν μέχρι και το μαγείρεμα του Σχεδίου Ανάν.
Ένα από τα πιο αδιανόητα εγκλήματα που έχουν γίνει σε αυτόν τον τόπο, είναι πως οι ντόπιοι πραξικοματίες, οι ντόπιοι υπηρέτες του καθεστώτος των εφιαλτών 67-74 δεν σαπίζουν στα πιο σκοτεινά μπουντρούμια παρέα με τους εν Κορυδαλλώ αμετανόητους έγκλειστους Ιωαννίδη και Ντερτιλή.
Όλοι αυτοί που σήκωσαν στην Κύπρο τα τουφέκια εκείνον τον Ιούλιο ανέτρεψαν τον Μακάριο και προκάλεσαν την Πρώτη εισβολή ως "νόμιμη παρεμβατική ενέργεια εγγυήτριας δύναμης" θα έπρεπε να έχουν συλληφθεί, δικαστεί και καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών.
Αντίθετα, αρκετούς από δαύτους η Κυπριακή Δημοκρατία τους αντάμοιψε με δημόσιες θέσεις.
Έβαλα πιο πάνω την νόμιμη παρεμβατική ενέργεια σε εισαγωγικά.
Το έκανα αυτό γιατί αρκετοί αφελώς υποστηρίζουν πως η Τουρκία είχε δικαίωμα να επέμβει ως εγγύητρια δύναμη λόγω του πραξικοπήματος και των δικαιολογημένων φόβων που θα μπορούσαν να υπάρξουν για την τύχη των Τουρκοκυπρίων.
Όμως κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν ισχύει αλλά είναι εξαιρετικά παραπλανητικό όταν λέγεται.
Η οποιαδήποτε "παρέμβαση" σύμφωνα με τις συμφωνίες του 60 είναι νόμιμη μόνο όταν:
1. Η Εγγυήτρια χώρα χρειάζεται να αμυνθεί σε περίπτωση εισβολής από μια Τρίτη χώρα και ως τρίτη χώρα λογίζεται άλλη χώρα πέραν των έτερων εγγυητριών.
2.Τα Ηνωμενα Έθνη ζητήσουν ένοπλη παρέμβαση από μια εγγυήτρια χώρα
3.Η Κυπριακή Δημοκρατία ζητήσει ένοπλη παρέμβαση και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εγκρίνει το αίτημα.
Πότε δεν εγκρίθηκε τέτοιο αίτημα από το Συμβούλιο Ασφαλείας, ποτέ η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ζήτησε από την Τουρκία να παρέμβει στρατιωτικά και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που συνεδρίασε στη Νέα Υόρκη στις 16 Ιουλίου, δεν είχε πάρει απόφαση.
Η Τουρκία, σύμφωνα με τις Ελληνικές θέσεις, ενέργησε με βάση τα προ πολλού έτοιμα σχέδια της.
Στις 25 Ιουλίου 1974 άρχισαν στην Γενεύη οι ειρηνευτικές συνομιλίες για την Κύπρο, μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών των τριών εγγυητριών χωρών της Κυπριακής Ανεξαρτησίας (Μαύρος, Γκιουνές, Κάλαχαν).
Στο τέλος των συνομιλιών, στις 30 Ιουλίου, υπέγραψαν διακήρυξη, τα κύρια σημεία της οποίας ήταν:
1.Η μη επέκταση των περιοχών που είχαν κάτω από τον ελεγχό τους οι αντίπαλες δυνάμεις.
2.Η εγκαθίδρυση ζωνών ασφαλείας μεταξύ των αντιμαχομένων
Η εκκένωση των Τουρκικών θυλάκων από την Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ
Το δικαίωμα να διαθέτουν οι δύο πλευρές δική τους αστυνομία και δυνάμεις ασφαλείας
3.Η διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με συμμετοχή Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για οριστική διευθέτηση του Κυπριακού.
Και εδώ, είναι που χάθηκε οριστικά και αμετάκλητα το παιχνίδι.
Κοιμήθηκαν όλοι πάνω στα τρια παραπάνω σημεία και υποδέχτηκαν έτσι λίγες μέρες αργότερα τον Αττίλα Β' ο οποίος ήρθε και σφράγισε τις πραγματικότητες που κατά τη γνώμη μου πολύ δύσκολα θα αλλάξουν δραστικά.
Ίσως πρέπει να πούμε λίγα λόγια για τον περίφημο Γκας Λάσκαρη Αβράκωτο, μιας που πολλοί θέλουν να αποδίδουν "γνήσιους πατρωτισμούς" ακόμα και στα καθάρματα της Χουντικής συμμορίας:
Ο Γκας Λάσκαρης ήταν γιος μετανάστη από τη Λήμνο. Φανατικός αντικομουνιστής, εγκατέλειψε μια αξιόλογη καριέρα στην ΙΒΜ, προκειμένου να ενταχθεί το 1962 στη CIA, καθώς και στην ομάδα ελλήνων πρακτόρων.
Η πλούσια δράση του στην Ελλάδα περικλείεται μεταξύ του 1964 και του 1978, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες υπήρξε ένας από τους βασικότερους συνεργάτες και υποστηρικτές της χούντας των Συνταγματαρχών και ιδιαίτερα του δικτάτορα Ιωαννίδη.
Μιλώντας με τον επικεφαλής της CIA, ο Αβράκοτος λέει μεταξύ άλλων ότι βοήθησε την ελληνική χούντα, μάλιστα το περιοδικό «Nation» μετά τον θάνατό του, είχε γράψει χαρακτηριστικά: «Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 ο ελληνικός στρατός έτρωγε από το χέρι του».
Παράλληλα, ήταν το «δεξί χέρι» του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος όποτε έφτανε κάποια «ανησυχητική» πληροφορία από την Ελλάδα ή την Κύπρο απευθυνόταν πάντα στον Γκας.
Στις περιόδους εντάσεων, ειδικά για τα ελληνικά συμφέροντα, ο Γκας Αβράκοτος λέγεται ότι ήταν ο «ρουφιάνος» και ο θεληματίας του Χένρι Κίσινγκερ, ενώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο στην ανατροπή του Παπαδόπουλου μετά το Πολυτεχνείο από τον Ιωαννίδη, όσο και στα πραξικοπήματα κατά του Μακαρίου στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974.
Βεβαίως, πολλά άλλαξαν όταν εκτελέστηκε από την πρωτοεμφανιζόμενη τότε «17 Νοέμβρη» ο σταθμάρχης της CIA και αδελφικός φίλος του Αβράκωτου, Ρίτσαρντς Γουέλς.
Έπειτα από αυτή την εξέλιξη ο Γκας έχασε την ψυχραιμία του και ζήτησε την άδεια από τον Κίσινγκερ «να καθαρίσει 35-40 από αυτούς της 17 Νοέμβρη» για αντίποινα, όπως του είπε χαρακτηριστικά.
Η επιθυμία του όμως δεν κατάφερε ποτέ να γίνει πράξη καθώς στο μεταξύ ο ρόλος του είχε ήδη αποκαλυφθεί από έναν άλλο πράκτορα αμερικανικής καταγωγής, τον Φίλιπ Έιτζι, ο οποίος μετά την απόσυρση του από την CIA είχε αρχίσει να περιγράφει δημοσίως τις εμπειρίες του.
Μετά τις αποκαλύψεις του Έιτζι, ο Αβράκωτος μετατέθηκε στη Βοστόνη, όπου συνεργάστηκε τον Αμερικανοαρμένιο πράκτορα, Τζον Τερτζελιάν.
Ο Τερτζελιάν που είχε υπηρετήσει επί τρία χρόνια στο Αφγανιστάν, μίλησε στον Γκας για τους Ταλιμπάν.
Ο Αβράκωτος ως φανατικός αντικομουνιστής και πολέμιος των Ρώσων μετά τα λόγια του Αμερικανοαρμένιου ενθουσιάστηκε και αποφάσισε το 1982 να υποστηρίξει και να ενταχθεί ένθερμα στην ομάδα που δρούσε στο Αφγανιστάν. Στη συνέχεια ανέλαβε δράση και κατάφερε με απίστευτους τρόπους να περάσει στην Ασιατική χώρα, αυτόματα όπλα, αντιαρματικά πυροβόλα και δορυφορικούς χάρτες από το Ισραήλ, τροφοδοτώντας τους Ταλιμπάν ενάντια στους Σοβιετικούς. Επιπλέον, οι εξαιρετικές διασυνδέσεις του με την μαύρη αγορά, τον διευκόλυναν να προμηθεύσει στους Ταλιμπάν σοβιετικούς αντιαρματικούς πυραύλους SA-7 καθώς και 54 πυραύλους εδάφους- εδάφους των 122mm, με τους οποίους άνετα δημιουργούσαν την αντισοβιετική τους προπαγάνδα.
Ο Γκας Αβράκωτος που έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους πιο βρώμικους πράκτορες (εξ’ ου και το προσωνύμιο Dr. Dirty) άφησε τη τελευταία του πνοή την 1η Δεκεμβρίου του 2005 από εγκεφαλικό επεισόδιο, αφήνοντας πίσω του εκτός από ένα αδίστακτο παρελθόν, την μεγαλύτερη ίσως απειλή αυτή τη στιγμή για τις ΗΠΑ, το φονταμενταλιστικο Ισλάμ.
Αυτό όμως που γνωρίζουν πολύ λίγοι άνθρωποι και είναι συνταρακτικό, είναι ότι ο πλέον αδίστακτος ελληνικής καταγωγής πράκτορας της CIA ήταν ο εκπαιδευτής του Οσάμα Μπιν Λάντεν, κατα την διάρκεια των συγκρούσεων των Ταλιμπάν με τους Σοβιετικούς.
Mixαλη καλο υα ηταν να το αναρτουσες και στο cytruth. Ειναι φοβερο κειμενο.
Ελπιζω να εχω την αδεια σου να το καμνω copy paste αναφερωντας βεβαιως τον συγγραφεα του.
Αγαπητή μου marianna ch σε χαιρετώ και σε καλωσορίζω στο χώρο μου.
Η ιστορία μας παρέχει τη δυνατότητα, όταν την δούμε όσο το δυνατόν ανεπηρέαστα να μας βγάλουμε συμπεράσματα.
Άλλωστε αυτός είναι ο ρόλος της.
Οι ευθύνες των ξένων είναι δεδομένες και καθόλου δεν αναιρούνται ούτε διαγράφονται από το ότι δεν αναφέρομαι σε αυτές.
Άλλωστε αν δεν υπήρχαν κύπριοι και Έλληνες, αλλά και Τούρκοι να τους ακολουθήσουν και να παίξουν το παιχνίδι τους, σίγουρα δεν θα είχαμε τα αποτελέσματα που είχαμε.
Διαφωνώ, λοιπόν, ότι δεν έχει σημασία ποιος ή ποιοι έφταιξαν.
Δεν ανακήρυξα κανένα ένοχο.
Αρχή αρχή έγραψα ότι δεν αποδίδω προδοτικές διαθέσεις σε κανένα.
Και ακριβώς αυτή η προσέγγιση δεν δημιουργεί ούτε μίση ούτε πάθη και συμβάλλει στην επανένωση διότι δεν έχει στόχο να δημιουργήσει αθώους και ένοχους, προδότες και προδομένους.
Ούτε βέβαια διχόνοια μεταξύ αριστερών και δεξιών.
Πιστεύω ότι θα πρέπει επιτέλους να διαχωρίσουμε την ιστορία από την προπαγάνδα.
Όπως είπα πολλές φορές, να δούμε την ιστορία κατάματα για να μπορέσουμε να την αξιοποιήσουμε και να βγάλουμε διδάγματα.
Ελπίζω να ξεκαθάρισα τη θέση μου.
@ Aslan
Κανένα πρόβλημα....
Tέλος πάντων πολύ λίγο διάβασα από το κείμενό σου λόγω ασχολιών και φυσικά δεν διάβασα τα σχόλια που ακολούθησαν
Θέλω να πω ότι η έντονη κριτική για τον Γρίβα (μεγάλωσα σε περιβάλλον που μόνο ύβρεις άκουγα για τον Γρίβα λόγω της Χίτικης ιστορίας του) μου μοιάζει σαν να κρίνει κάνεις πχ στα χρόνια του Όθωνα τον Κολοκοτρώνη, ο οποίος πήρε μέρος σε όλους τους εμφυλίους πολέμους της επανάστασης του 1821, αναλογικά για την Κύπρο είναι τρεις μορφές που δέσποσαν Γρίβας, Μακάριος, Παπαιωάννου……… Θα διαβάσω το άρθρο σου και θα τοποθετηθώ αν μπορώ.
Θέλω να καταθέσω μια προσωπική εμπειρία
Το όνομα Μούσκος το έμαθα στα χρόνια της χούντας θυμάμαι στην Αθήνα της Απριλιανής περιόδου ένα σύνθημα που διάβαζα στους τοίχους της περιοχής Κλαύθμωνος «ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΚΟ» λίγο πριν εκδηλωθεί το κίνημα στην Κύπρο, τότε υπέθετα ότι είναι σύνθημα που είχε να κάνει με την αντίθεση κάποιων στο καθεστώς Ιωαννίδη, μετά έμαθα ποιος είναι ο Μούσκος.
Μιχάλη,
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση σου (επί της ουσίας και τεκμηριωμένη, ως συνήθως, με σημαντικά ντοκουμέντα – θα αναφερθώ σ’ αυτά πιο κάτω)!
Η επέτειος του πραξικοπήματος πάντοτε αγγίζει ευαίσθητες χορδές του Είναι ΜΟΥ – πολύ πιθανόν γιατί ΜΟΥ ξυπνά θύμισες (έντονα βιωματικές και δυσάρεστες) από εκείνες τις μέρες! Μάλλον αύριο θα κάνω κι ΕΓΩ σχετική ανάρτηση ... Δεν θα κάνω ανάλυση για τα αίτια και τα αιτιατά του πραξικοπήματος ή τις συνέπειες του, αλλά θα κινηθώ σ’ ένα άλλο επίπεδο - θα παρουσιάσω συγκεκριμένα γεγονότα και περιστατικά από το πραξικόπημα.
Για την ώρα εδώ, θα σημειώσω δυο πράγματα:
1. Από το μακροσκελέστατο κείμενο του PolitisPittas (που ομολογώ ότι δεν το διάβασα όλο - ακόμα) θα ήθελα να σημειώσω τα εξής, [για να συμπληρώσω κάτι που πάντα θα λεω αναφερόμενος στο προδοτικό, χουντοφασιστικό και τουρκοφόρο πραξικόπημα (κι ας το λεει ο πολύς Αίολος “κίνημα” – άτε Ρεεεε!]: “Ένα από τα πιο αδιανόητα εγκλήματα που έχουν γίνει σε αυτόν τον τόπο, είναι πως οι ντόπιοι πραξικοματίες, οι ντόπιοι υπηρέτες του καθεστώτος των εφιαλτών 67-74 δεν σαπίζουν στα πιο σκοτεινά μπουντρούμια παρέα με τους εν Κορυδαλλώ αμετανόητους έγκλειστους Ιωαννίδη και Ντερτιλή. Όλοι αυτοί που σήκωσαν στην Κύπρο τα τουφέκια εκείνον τον Ιούλιο ανέτρεψαν τον Μακάριο και προκάλεσαν την Πρώτη εισβολή ως "νόμιμη παρεμβατική ενέργεια εγγυήτριας δύναμης" θα έπρεπε να έχουν συλληφθεί, δικαστεί και καταδικαστεί στην εσχάτη των ποινών.” --- Το πραξικόπημα, αγαπητέ Γιώργο, παραμένει η μεγαλύτερη ΑΤΙΜΩΡΗΤΗ προδοσία στην ιστορία του ελληνισμού (κι ας “... δεν θεωρεί κανένα τους [από τους εμπλεκόμενους] ως προδότη ...”, ο Μιχάλης.
2. Σε σχέση με τη τοποθέτηση του Μιχάλη [ότι “... δεν θεωρεί κανένα τους [από τους εμπλεκόμενους] ως προδότη ...”], νομίζω ότι αυτό έρχεται σε αντίφαση με την εισαγωγή του κειμένου του όπου μίλησε για προδοσία. Πιο συγκεκριμένα είπε: “Ο Ιούλιος του 1974 αποτέλεσε το αποκορύφωμα της προδοσίας σε βάρος της Κύπρου. Μια προδοσία που ξεκίνησε πολύ προηγουμένως με τη μια συνωμοσία να διαδέχεται την άλλη με σκοπό και στόχο την επιβολή της διχοτόμησης”. --- Μια προδοσία έχει σίγουρα και τους πρακτικούς της – τους ΠΡΟΔΟΤΕΣ, κάποιοι από τους οποίους λειτουργούσαν ενσυνείδητα (εκτός αν ήταν Βλάκες με Βήτα κεφαλαίο)!!!
3. Από τα δύο έγγραφα που παραθέτει ο Μιχάλης (εκείνο του Τζιυρκώτη κι εκείνο του Λεύτερη Παπαδόπουλου), τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε για τους εν λόγω δύο τύπους, που είχαν επαφές ΚΑΙ με την Intelligence Service; Βλάκες πάντως ΔΕΝ ήταν!!!
4. Στο πατρικό μου σπίτι κάπου έχω φυλαγμένη μια έκδοση της εφημερίδας “Χαραυγή” των αρχών του Ιούλη του 1974 (προ-πραξικοπηματικά) όπου σε άρθρο της αναλύει τα γεγονότα και “προφητεύει” την εισβολή της Τουρκίας σε περίπτωση πραξικοπήματος – θα την ψάξω! Αφού οι “ανίδεοι” οι Αριστεροί τα σκέφτονταν αυτά (τα πιθανά ενδεχόμενα), οι μη βλάκες μπαρουτοκαπνισμένοι και σαΐνια της πολιτικής εθνικόφρονες γιατί δεν τα σκέφτονταν; Μήπως τελικά κάτι βρωμάει;
Anef_Oriwn
Δευτέρα 13/7/2009 – 7:45 μ.μ.
Όσο διαβάζω ιστορία, τόσο βεβαιώνομαι πως είμαστε είδος προς εξαφάνισην, και δικαιολογημένα έτσι.
Πόση βρωμιά παραμένει ακόμα κρυμμένη;
Είχαμε άραγε κανένα νούσιμον με δυνατότητα έκφρασης εκείνα τα χρόνια, ή όλοι έπαιζαν πελλόν; Αναφέρομαι κυρίως στους εν ενεργεία πολιτικούς, γιατί γνωρίζω πως άτομα, με την προσωπική ή δημοσιογραφική τους ιδιότητα κάτι ψέλλιζαν…
Μπράβο. Μαζευτήκατε όλοι, μας είπατε πόσο κακός ήταν ο Γρίβας, που όταν πολεμούσε τους μπίληδες εσείς της αριστεράς πίνατε ντρινκς με τους αποικιοκράτες και προσπαθείτε να περάσετε στον κόσμο την κόκκινη προπαγάνδα. Στην Κύπρο αγωνίστηκαν οι πατριώτες και όσοι έψαχναν να βρουν τα σκαλοπάτια που πάνε στη λευτεριά. Εσείς όλοι, οι φιλότουρκοι και κομμουνιστές, είστε εκτεθειμένοι. Μιλάτε για συμφιλίωση, αλλά προκαλείτε όλο τον κόσμο συνεχώς.
Μιχάλη έχω ακούσει απο κάποιους ότι ο Γρίβας δηλητηριάστηκε επειδή δεν ήθελε να κάνει το πραξικόπημα και οι αγωνιστές νόμιζαν ότι τους κορόιδευε (κάτι σαν Καρογιαν?) :)
Ανήγγειλε δηλαδή σχέδια για ανατροπή αλλά δεν τα υλοποιούσε..
Εγώ υποθέτω ότι οι αγωνιστές μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Γριβα αισθάνθηκαν ''ηθική υποχρέωση'' να κάνουν μόνοι τους το πραξικόπημα. Οπως σήμερα οι λοιποί αυτοαποκαλούμενοι ''αγωνιστές'' με τον αιφνίδιο θάνατο του Τασσου έχουν ξεφύγει τελείως από την πραγματικότητα. Εμμειναν προσκολλημένοι στο αιώνιο ΟΧΙ σαν ιερό καθήκον και έβαλαν σκοπό να ανατρέψουν την ΔΔΟ πάση θυσία, Οι πρώτοι είχαν σκοπό να ανατρέψουν την προδοτική δημοκρατία του 60 για την ένωση και δεν πίστευαν τις περί εισβολής και διχοτόμησης προειδοποιήσεις του ΜΑΚΑΡΙΟΥ.
Οι σημερινοί αγωνιστές συναισθηματικά φορτισμένοι απο το θάνατο του ηγέτη τους έβαλαν σκοπό να πολεμήσουν τη προδοτική ΔΔΟ πάση θυσία , (τους κόπους 30 χρόνων), και δεν πιστεύουν τις απειλές περι επερχόμενης ταιβανοποίησης και διχοτόμησης.
Οπως και να έχει Πρέπει να αναγνωρίσουμε όλοι μας (αριστεροί και δεξιοί) 2 ιστορικές αλήθειες.
Ο Γρίβας σχεδίασε αλλά ΔΕΝ έκανε τελικά αυτός το Πραξικόπημα.
..Οτι και αν σημαίνει αυτό.
Δεν ξέρω τι θα πιστεύω όταν θα ανοίξει τελικά ο Φάκελος της Κύπρου όμως
μου είναι πραγματικά αδιανόητο να πιστέψω ότι κάποιοι έκαναν το πραξικόπημα για να προκαλέσουν τη διχοτόμηση και τις διπλές ενώσεις..
Αλλά όσο πιο πολύ διαβάζω και μελετώ τα γεγονότα εκτός απο την λεγόμενη ''καθαρή βλακεία'' δεν μπορώ να βρώ άλλη -λογική- εξήγηση.
Υπάρχουν άπειρα ντοκουμέντα , γραπτά κείμενα , βίντεο του Μακαρίου να προειδοποιεί για την τουρκική εισβολή σε περίπτωση πραξικοπήματος.
(Τι ειρωνεία.. όπως κάποιοι σήμερα προειδοποιούν για διχοτόμηση.. ε;)
Αραγε τα παιδιά μας στο μέλλον θα διερωτώνται το ίδιο;
ήταν απέραντα βλάκες ή προδότες;
θα τα γράψει αυτά ποτέ η γαμημένη η ιστορία;
Δεν ξεχνώ και μαλακίες Γίωργο.
Μάθαμε και τίποτε για να ξεχάσουμε;
η ιστορία επαναλαμβάνεται..
ΣΚΑΤΑ έπρεπε να γράψει ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣ
ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ.
Τελευταίε Ανώνυμε,
Μπορείς να μας αναφέρεις ΕΣΤΩ και ένα παράδειγμα όπου εμείς “… της αριστεράς πίναμε ντρινκς με τους αποικιοκράτες …”;
Anef_Oriwn
Δευτέρα 13/7/2009 – 11:10 μ.μ.
@ politispittas
Τι να πρωτοσχολιάσει κάποιος από τα… κατεβατά που ανάρτησες;
Σίγουρα χρήσιμα κείμενα που το λιγότερο οδηγούν σε κάποιες σκέψεις.
Χαίρομαι που μου θύμισες το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» και το δημιουργό του το Νίκο Δήμου. Όπως και το ότι:
«Το «δεν ξεχνώ» αφορά τόσο στην Εισβολή και στην Κατοχή όσο εξίσου ή και περισσότερο στα αίτια που οδήγησαν την τραγωδία την κορύφωση του 1974».
Και όμως, μερικοί δεν σταματούν να βρίζουν νυχθημερόν αυτό τον άνθρωπο σαν όργανο της Νέας Τάξης κλπ.
Υπάρχει ακόμα κάτι που θέλω να σχολιάσω.
Γράφεις:
«Οι οποίοι Στρατοκράτες, καθώς και οι Πολιτικοί Κύκλοι που τους στήριζαν ήταν ανίκανοι (;) να δουν πέντε μέτρα μπροστά τους ήταν αδύνατο να δουν τις επιπτώσεις και τα παρελκόμενα των ενεργειών τους και των «οραμάτων» τους».
Αυτή η αναφορά εμένα μου θυμίζει το σήμερα. Που κάποιοι αδυνατούν να δουν πέντε μέτρα μπροστά τους και προβάλλουν συνθήματα και οράματα που όχι μόνο εφαρμογή δεν έχουν αλλά οδηγούν και στην καταστροφή!
Όσον αφορά τον Κληρίδη τα πράγματα κι εδώ δεν είναι ξεκάθαρα.
Από την μια ανέλαβε ως διάδοχος του Σαμψών, από την άλλη ως νόμιμος αντικαταστάτης του Μακαρίου (ως πρόεδρος της Βουλής), αποκαθιστώντας έτσι τη συνταγματική τάξη.
Από την άλλη μιλούσε για διεξαγωγή εκλογών και για το αν ήθελε ο Μακάριος θα μπορούσε να βάλει υποψηφιότητα, γεγονός που παράπεμπε όχι στην αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης αλλά στη συνέχεια του πραξικοπήματος.
Εξ ου και η αναφορά (σημ. 6) ότι δεν ήταν σίγουρο αν θα κέρδιζε τον Μακάριο στις εκλογές.
Πιο κάτω αναφέρεις ότι:
«Η οποιαδήποτε "παρέμβαση" σύμφωνα με τις συμφωνίες του 60 είναι νόμιμη μόνο όταν:
1. Η Εγγυήτρια χώρα χρειάζεται να αμυνθεί σε περίπτωση εισβολής από μια Τρίτη χώρα και ως τρίτη χώρα λογίζεται άλλη χώρα πέραν των έτερων εγγυητριών.
2.Τα Ηνωμενα Έθνη ζητήσουν ένοπλη παρέμβαση από μια εγγυήτρια χώρα
3.Η Κυπριακή Δημοκρατία ζητήσει ένοπλη παρέμβαση και το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εγκρίνει το αίτημα.
Πότε δεν εγκρίθηκε τέτοιο αίτημα από το Συμβούλιο Ασφαλείας, ποτέ η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ζήτησε από την Τουρκία να παρέμβει στρατιωτικά και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που συνεδρίασε στη Νέα Υόρκη στις 16 Ιουλίου, δεν είχε πάρει απόφαση».
Δεν είμαι νομικός αλλά με βάση τις συνθήκες εγγύησης κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Ιδού τι προνοούν οι Συνθήκες Εγγύησης:
«Άρθρον IV
Εν περιπτώσει παραβιάσεως των διατάξεων της παρούσης συνθήκης, η Ελλάς, η Τουρκία και το Ηνωμένον Βασίλειον αναλαμβάνουσι την υποχρέωσιν όπως διαβουλεύωνται μετ' αλλήλων όσον αφορά τας παραστάσεις ή τα μέτρα τα αναγκαία δια την διασφάλισιν της τηρήσεως των εν λόγω διατάξεων.
Εφ' όσον κοινή ή συντετονισμένη ενέργεια δεν ήθελεν αποδειχθή δυνατή, εκάστη των τριών εγγυητριών δυνάμεων επιφυλάσσει εαυτή το δικαίωμα όπως ενεργήση με μόνον σκοπόν την επαναφοράν της δια της παρούσης συνθήκης δημιουργηθείσης καταστάσεως».
Κατά συνέπεια ποιο είναι το παραπλανητικό; Αυτό που παράθεσες ή οι ίδιες οι συνθήκες;
Αυτά εν ολίγοις…
Ανώνυμε
Κατηγορείς ανθρώπους που ήταν αγέννητοι τότε ότι πίνανε ποτά με τους μπίλλιδες ..πριν 60 χρόνια.. Είσαι σοβαρός;
Αν κατηγορείς το ΑΚΕΛ ότι δεν πολέμησε τους εγγλέζους μάθε ότι ούτε το Δησύ πολέμησε ούτε το Δήκο ούτε οι οικολόγοι. Το Ακελ ήταν και είναι ΚΟΜΜΑ, όχι ένοπλη οργάνωση. Αν ένα αριστερό Κομμα πιάσει τα όπλα τότε αυτό σημαίνει Κομμουνιστική επανάσταση. Οταν ανατραπεί δηλαδή η εξουσία (Εγγλέζοι) μετά έπρεπε να είχαμε κομουνισμό. Αυτό το ήξερε ο Γρίβας και ακόμη και σε αριστερούς που ήθελαν να γίνουν μέλη της ΕΟΚΑ δεν τους επετράπη για να μην ταυτιστεί ο Αγώνας με την αριστερά και να μπει στη μέση η Σοβιετική Ένωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο Γρίβας έκανε εξαιρέσεις όταν επρόκειτο για αριστερούς που είχαν γνώσεις πάνω σε εκρηκτικά (Οπως ο αδελφός του Παππού μου) αλλά και πάλι μόνο αφού αποτάσσονταν δημόσια το ΑΚΕΛ μπορούσαν να ενταχθούν στην ΕΟΚΑ. Αν δεν το έκαναν εδολοφονούντο.
Και επίσης και άλλα πολλά...
Αν έχεις όρεξη να γίνεις ελεύθερο άτομο με όνομα και προσωπική άποψη διαμορφωμένη και όχι δοτή. Βάλε καταρχάς τουλάχιστο ένα ψευδώνυμο να μπορούμε να μιλούμε και κόπιασε στο διάλογο.
Αν θες να παραμείνεις ένα ανώνυμο στρατιωτάκι με ΑΦΜ πήγαινε τουλάχιστο να πολεμήσεις τον εχθρό, τους Τούρκους και όχι τους δικούς σου.
@ Anef_Oriwn
Ομολογώ ότι αναμένω την ανάρτηση σου με ενδιαφέρον.
Όσον αφορά τις παρατηρήσεις σου:
1. Το πραξικόπημα – όντως – ήταν η μεγαλύτερη προδοσία που διαπράχθηκε εναντίον της Κύπρου ανά τους αιώνες.
Εκείνο που εννοώ είναι ότι δεν ασπάζομαι την άποψη που θέλει οποιονδήποτε έλαβε μέρος σε αυτό ή στην παρανομία της ΕΟΚΑ Β’ ως προδότη.
Αναγνωρίζω ότι κάποιοι πήγαν με αγνά ελατήρια, ελπίζοντας, όσο αστείο και αν φαίνεται σήμερα, ότι εξυπηρετούσαν εθνικό σκοπό, και βεβαίως κάποιοι τους εκμεταλλεύθηκαν.
2. Όταν ο Γρίβας (για να πάρουμε την κεφαλή) ερχόταν παράνομα στην Κύπρο δεν ερχόταν για να την προδώσει. Πίστευε ότι παραχωρώντας ένα μέρος στους Τούρκους (ως βάση ή κάτι άλλο) εκπλήρωνε τον πόθο της ένωσης.
Θα μου πεις αφέλεια;
Μα αφού το είπαμε, δεν διακρινόταν για την πολιτική του διορατικότητα.
Αν θέλεις μπορείς να θεωρήσεις όλους αυτούς και ως βλάκες, καμία ένσταση.
3. Ισχύει ότι και στο Νο 3. Να μη ξεχνούμε ότι κάποτε δήλωσε ότι ακόμα και με τον διάβολο μπορεί να συμμαχήσει προκειμένου να πετύχει το σκοπό του.
Αλλά γιατί εκπλησσόμαστε; Μήπως στον εμφύλιο δεν συμμάχησε με τους Άγγλους;
@ strovoliotis
Γιατί εμένα κάποια πράγματα που γίνονται σήμερα μου θυμίζουν εκείνες τις εποχές;
Χωρίς να υπάρχει η φυσική ή η ένοπλη βία.
Τότε όποιος διαφωνούσε με τους «πατριώτες» ήταν προδότης.
Σήμερα όποιος διαφωνεί με κάποιους άλλους «πατριώτες» στη λύση του κυπριακού είναι το λιγότερο όργανο της Νέας Τάξης και προωθητής των τουρκικών θέσεων.
@ Ανώνυμος
Είναι τουλάχιστον γελοίο να μιλάς για συνεργάτες των Άγγλων όταν πιο πάνω διάβασες (εκτός και αν δεν το διάβασες) το έγγραφο για τη συνεργασία του Γρίβα με τους Άγγλους.
Θα διάβασες ότι ο «ο Στρατηγός δεν είναι antiBritish ανεξαρτήτως εάν εβρέθημεν αντιμέτωποι. Ο Στρατηγός είναι anticommunist όπως κι εγώ».
Επομένως οι εξυπνάδες αλλούς.
Αν θεωρείς ότι το κείμενο μου είναι προκλητικό μπορείς με επιχειρήματα να το αναιρέσεις.
Περιμένω έστω και ένα επιχείρημα, δεν θα ζητήσω ντοκουμέντο που να ανατρέπει τα όσα λέω.
Πολύ δε περισσότερο όταν όσα έγραψα τα είπε ΣΤΕΝΟΤΑΤΟΣ συνεργάτης του Γρίβα και όχι εχθρός του.
@ kyriakos
Το ζήτημα του θανάτου του Γρίβα δεν έχει ξεκαθαριστεί, όπως δεν έχει ξεκαθαριστεί και αυτό του Μακαρίου.
Και για τους δύο είπαν ότι δολοφονήθηκαν και τους δύο τους αφαίρεσαν την καρδία.
Το ότι δεν υλοποίησε τα σχέδια του οφείλονται σε πολλούς παράγοντες.
Επισημαίνω μόνο ότι εκείνο του 1972 ματαιώθηκε αφού το σχέδιο έπεσε στα χέρια του Μακαρίου.
Εκείνο του 1973 ματαιώθηκε λόγω της σύγκρουσης του με τον Παπαδόπουλο.
Όμως οι απόπειρες εναντίον του Μακαρίου έγιναν. Δεν ματαιώθηκαν.
Είναι γεγονός ότι κάποιος μεγαλόσχημος της ΕΟΚΑ Β’ είπε ότι ο θάνατος του τον απάλλαξε από ένα μεγάλο δίλημμα. Ίσως το δίλημμα αυτό να ήταν η απόφαση κατά πόσον θα εφάρμοζε το Αφροδίτη ή όχι.
Έχεις δίκαιο και όως έγραψα και στο προηγούμενο σχόλιο, η εποχή εκείνη παρουσιάζει παρόμοια στοιχεία με το σήμερα. Κι αυτό πρέπει να προβληματίσει.
Telika akoma ke o patriotis grivas ixen tis diasindesis toy me tous agglous.Tzie ego enomiza oti itan proteriman mono ton akelikon,mallon ftei i ipervoloki ek8esi stous apoktastates.Parepiptontos, iden kanenas tin fanulla argiru pupote na mila gia ton ANTIbritish griva?
Τα παρόμοια στοιχεία του χθες με το σήμερα είναι μια κοινή παρατήρηση κάποιων δεδομένων που οδήγησε δύο διαφορετικά σκεπτόμενους ανθρώπους στο ίδιο συμπέρασμα.
Βάση τούτου πάει να πει ότι το συμπέρασμα μας είναι τουλάχιστο, ορθολογιστικό.
Είναι όμως τραγικό συμπέρασμα.. ή μισή ΕΟΚΑ τα σκάτωσε το 74 και η άλλη μισή (αντιστασιακοί) τα σκατώνει σήμερα;
Τελικά .. ή που θα πεθάνεις ήρωας ή που θα ζήσεις αρκετά για να γίνεις ο προδότης.
..σοφή κουβέντα..
Πρόκειται για ενα ιστορικό Ντοκουμέντο η δημοσίευση σας , εμπλουτισμένη με έναν λόγο καθαρό με ήθος και ευπρέπεια ως αρμόζει στις πνευματικές αξίες της φυλής μας. Απλά θα ήθελα να προσθέσω ότι η έννοια Πολίτης της Δημοκρατίας της Κύπρου δεν αντιφάσκει στην έννοια Ελληνισμός.Ετσι λοιπόν ο ιδεολογικός μανδύας της ΕΝΩΣΗΣ δεν υφίσταται καθώς η Ελληνικότητα της Κύπρου ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ δεν αμφισβητείται ΑΛΛΑ καθώς η Ελλάδα και η Κύπρος ανέκαθεν ήταν ΕΝΙΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ, η μια έννοια συμπληρώνει και εξελίσσει την άλλη.Και πάλι σας συγχαίρω για τον λόγο σας.
Αγαπητέ sub92
Καλωσορίζω και σένα στο χώρο μου, μιας και είναι η πρώτη φορά που έρχεσαι εδώ.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Και σε ευχαριστώ διότι πιστεύω πως αυτά που γράφεις ανταποκρίνονται στις προθέσεις μου.
Μέλημά μου είναι να γράφω όσο είναι δυνατόν ήπια και χωρίς εμπάθειες, όσο σκληρά μπορεί να εκληφθούν τα όσα γράφω.
Και με την ιστορία δεν θέλω να παίζω. Δεν την θεωρώ μέσο προπαγάνδας.
Κάτι τέτοιο για μένα είναι ασέβεια.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος του σημειώματος σου έχω να πω το εξής:
Προσωπικά δηλώνω Έλληνας της Κύπρου και ο οποίος σε καμιά περίπτωση δεν θα αρνηθεί την εθνική του καταγωγή.
Και από τη στιγμή που υπάρχει και το δεύτερο συνθετικό – κύπριος – σημαίνει παράλληλα ότι ανήκω σε ένα γεωγραφικό χώρο που ονομάζεται Κύπρος.
Σε αυτό το χώρο ζουν και άλλοι άνθρωποι διαφορετικών εθνικών καταβολών που ουδόλως με ενοχλεί η παρουσία τους.
Και εννοώ βεβαίως τους νόμιμους.
Επομένως, ναι, η έννοια του Πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατία, ουδόλως αντιφάσκει ως προς την εθνικότητα και επέτρεψε μου να το επεκτείνω και να πω όλων των κατοίκων της.
Αρκεί να κατανοήσουμε ότι όλοι έχουμε το δικαίωμα να ζούμε σε αυτό τον τόπο.
Δυστυχώς η έννοια της ένωσης ταλαιπωρήθηκε και ταλαιπώρησε μέσα από ένα κλίμα φανατισμού και μισαλλοδοξίας που τελικά έφερε την καταστροφή.
Κάτι το οποίο μου θυμίζει έντονα (αν και δεν έχω τόση σχέση με την ποίηση), το πουκάμισο το αδειανό, του Σεφέρη…
Και όπως έγραψα και σε κάποιον άλλο συνομιλητή, το όλο σκηνικό του σήμερα μου θυμίζει τις περιόδους εκείνες.
Αν και μπορεί να θεωρηθεί ότι ξεφεύγω από το θέμα, αλλά δεν θα αποφύγω τον πειρασμό να ρωτήσω ποτέ και πως “… η Ελλάδα και η Κύπρος ανέκαθεν ήταν ΕΝΙΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ …”; Από τον καιρό του Κίμωνα που “μας πουλούσανε στους Πέρσες” που λαλεί και ο ποιητής;
Anef_Oriwn
Τρίτη 14/7/2009 – 10:59 μ.μ.
Η Ελλάδα και η Κύπρος δεν αποτελούν ακριβώς ενιαίο χώρο. Πιο συνδεδεμένη είναι η Κύπρος με την Μικρά Ασία από ιστορική και γεωγραφική άποψη.
Μας μπερδεύεις Μιχάλη. Τελικά, ο Γρίβας με τους Άγγλους συμμάχησε ή με τους Γερμανούς; Πως σας βολεύει εσάς της αριστεράς, για να τελειώνουμε; Ήταν φιλοναζιστική η Οργάνωση Χ, ή πολέμησε κατά των Ναζί με τους Άγγλους;
Για τον τύπο από πάνω που ρωτάει "ποτέ και πως “… η Ελλάδα και η Κύπρος ανέκαθεν ήταν ΕΝΙΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ …”;", του απαντούμε να πάει προς Λονδίνο ή Άγκυρα ή Ουάσινγκτον μεριά. Εκεί θα βρει κατανόηση και μια απάντηση που σίγουρα θα τον ικανοποιεί στο ανοίκειο και ανθελληνικό ερώτημά του. Και να σταματήσει να γράφει στα ελληνικά, αφού είναι εκτός ελληνικού χώρου.
Για όσους τα βάζουν με την ανωνυμία, μια απορία πρακτικής φύσεως: ποια η διαφορά της ανωνυμίας και του ψευδώνυμου;
Μιχάλη, το να δηλώσει κάποιος πως είναι "Ελληνας της Κύπρου" ειναι κατά την άποψη μου άνευ περιεχομένου. Νομίζω αν ρωτήσεις όποιοδήποτε άλλο Ευρωπαίο αναφορικά με το τί είναι, θα σου απαντήσει πως είναι αυτό που γράφει το διαβατηριό του. Συνεπώς, εγω τουλάχιστον, μένω στο "Κύπριος". Τώρα, αν η κουλτούρα, παιδεία, πολιτισμός και συνήθειες μου ταυτίζονται ή είναι ελληνικές, είναι άλλο ζήτημα, είναι αντικειμένικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τα οποία ούτε, αρνούμαι, ούτε αμφισβητώ, ούτε έχω λόγο να το κάνω. Απαιτώ σεβασμό, τον ίδιο με αυτό που δείχνω στα χαρακτηριστικά των λοιπών συμπατριωτών μου και άλλων συνευρωπαίων.
@ Ανώνυμος
Δεν νομίζω να συγχύζω κανένα, εκτός και αν το θέλει.
Δεν είμαι ειδικός σε θέματα που αφορούν τη «Χ» και τη συνεργασία του Γρίβα με τους Γερμανούς ή τους Άγγλους. Δεν ασχολήθηκα επισταμένα γι αυτό δεν μπορώ να εκφέρω ξεκάθαρη άποψη.
Όμως, ρίχνοντας μια ματιά στο βιβλιαράκι που εξέδωσε η ίδια η «Χ» (εκδόσεις ΜΑΧΗ) με τον τίτλο «Ο Άγνωστος Πόλεμος της “Χ”» εκεί διαβάζουμε ότι οι Γερμανοί κατακτητές ίδρυσαν γραφείο παρακολούθησης των ελλήνων αξιωματικών. Το γραφείο αυτό βρισκόταν στην οδό Πανεπιστημίου και αναφέρει ότι επικεφαλής αυτού του γραφείου ήταν ο συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας.
Από εκεί και πέρα είναι γνωστό ότι με τη φυγή των Γερμανών ο Γρίβας τάχθηκε στο πλευρό των Άγγλων ιδιαίτερα στον εμφύλιο.
Τα συμπεράσματα δεν τα βγάζω εγώ, ας τα βγάλει ο καθένας.
Όμως το έγγραφο που παράθεσα (με μπλε χρώμα) και μιλά για τη επιδίωξη συνεργασίας του Γρίβα με τους βρετανούς δεν αφορά ούτε το 1944 ούτε το 1950 αλλά το 1971, πριν να έρθει ο Γρίβας στην Κύπρο για να ιδρύσει την ΕΟΚΑ Β’.
Όσον αφορά την αναφορά σου προς εκείνον τον… τύπο, πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερα, παρά να γράψεις αυτό που έγραψες, να απαντούσες με επιχείρημα.
Τέλος για την ανωνυμία: η διαφορά έγκειται στο ότι όταν προκύπτον πολλοί ανώνυμοι δεν ξέρεις ποιος γράφει τι και σε ποιον απαντάς, από την άποψη του ότι μπορεί να γράψεις κάτι ως ανώνυμος, να προκύψουν ακόμα ένας ή δύο οι οποίοι θα απαντήσουν.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι υπόλοιποι δεν θα ξέρουν αν απαντούν ως συνέχεια στον Α ή Β ανώνυμο.
Ενώ βάζοντας ένα ψευδώνυμο π.χ. Κώτσιος, ξέρω ότι απαντώ σε κάποιον με αυτό το ψευδώνυμο και έτσι η συζήτηση έχει μια συνέχεια.
@ strovoliotis
Ο καθένας παίρνει το θέμα όπως νομίζει.
Εκείνο που λέω είναι πως δεν είναι αμάρτημα να δηλώνει κάποιος Έλληνας, τούρκος, αρμένιος, μαρωνήτης ή λατίνος της Κύπρου, αρκεί αυτό να μην αποτελεί εμπόδιο στο δικαίωμα ύπαρξης των υπολοίπων.
Άρα λοιπόν αυτό που λέω, και νομίζω ότι συμφωνούμε, είναι ο σεβασμός στα χαρακτηριστικά του άλλου.
Πιστεύω επίσης ότι δεν πρέπει να συγχύζομε την κρατική με την εθνική ιδιότητα.
Άλλο η ιθαγένεια και άλλο η εθνικότητα.
Και εγώ πιστεύω πως βασικά συμφωνούμε οπότε ας μην το σκαλίζουμε περισσότερο. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε για εκείνα και εκείνους με τους οποίους διαφωνούμε!
Εξαιρετικό το αφιέρωμα σου στον ΑΣΤΡΑ για το πραξικόπημα. Ακόμα και η σύζυγος, που συνήθως δεν πολύ ασχολιέται, μου λέει πως πρέπει να το ξανακούσουμε αυτό, αν γίνεται κάθε μέρα, για να θυμόμαστε που μπορεί να μας οδηγήσει η απέραντη βλακεία.
Επί τη ευκαιρία, είναι πουθενά διαθέσιμο το σχετικό πρόγραμμα; Νομίζω δεν προσφέρει τέτοια υπηρεσία η σελίδα του ΑΣΤΡΑ, αλλά καλό θα ήταν αν το κάνατε. Είναι αρχειακό υλικό μέγιστης αξίας και πρέπει να μπορούμε να το μοιραστούμε.
Για τον Ανώνυμο (με ώρα παρέμβασης 2:38 μ.μ.),
[ο οποίος με αποκαλεί και “τύπο”, αν και έχω συγκεκριμένο ψευδώνυμο – είναι κι αυτό ένα χαρακτηριστικό δείγμα του επιπέδου τους, Μιχάλη],
1. Ο ίδιος ο Γρίβας μπέρδευε συνεχώς τα πράματα συμμαχώντας κατα καιρούς (και ευκαιριακά, καιροσκοπικά και τυχοδιωκτικά) μια με τους μεν και μια με τους δε αναλόγως πως εξυπηρετούνταν τα αντικομουνιστικά του σύνδρομα και σχέδια. Γι’ αυτό και συνεργάστηκε πρώτα με τους Γερμανούς εναντίον των αγωνιστών του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, ακολούθως με τους άγγλους εναντίον της Αριστεράς (κατα τον Εμφύλιο Πόλεμο) στην Ελλάδα, μετά με τον Μακάριο εναντίον των εγγλέζων, ακολούθως πήγε εναντίον του Μακαρίου και δεν έχουν τελειωμό αυτά! Καλό θα ήταν αν ο Μιχάλης μας παρέθετε και στοιχεία για το πως ο Γρίβας ήρθε (κρυφά) στην Κύπρο το 1971 για να πολεμήσει τον Μακάριο. Που βγήκε το καράβι που το έφερνε στην Κύπρο (στην Βάση του Ακρωτηρίου), τι ρόλο έπαιξαν οι άγγλοι σ’ αυτήν την ιστορία και γιατί δεν αντέδρασαν οι Τούρκοι ...
2. Σ’ ευχαριστώ τα μέγιστα για την τεκμηριωμένη, εμπεριστατωμένη και άριστα στοιχειοθετημένη (αλλά και στοιχειωμένη) απάντηση σου στο ερώτημα μου “… ποτέ και πως η Ελλάδα και η Κύπρος ανέκαθεν ήταν ΕΝΙΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ …”; Με έχεις αφήσει άφωνο! Όμως τι κοινό έχουν Ρε ‘Συ, με τον (αρχαιο)ελληνικό πνεύμα [που καλλιεργούσε το διάλογο, τη συζήτηση το σεβασμό και την ανοχή προς τη διαφορετικότητα και τις άλλες απόψεις], οι δικοί σου αφορισμοί, τα αξιώματα και οι χαρακτηρισμοί;
3. Το να δώσεις (στον εαυτό σου) ένα ψευδώνυμο, πάλι διατηρείται η ανωνυμία σου, αλλά δίνεις και τη δυνατότητα στους συνομιλητές σου ξέρουν με ΠΟΙΟΝ μιλούν και να υπάρχει έτσι και μια συνέχεια στην κουβέντα σας και στη συζήτηση (όπως κι αν γίνεται αυτή). Ούτε κι αυτό είσαι σε θέση και κατάσταση να το αντιληφτείς;
Anef_Oriwn
Τετάρτη 15/7/2009 – 3:10 μ.μ.
@ strovoliotis
Πραγματικά δεν περίμενα ότι το σημερινό αφιέρωμα από τον ΑΣΤΡΑ θα είχε τόση αποδοχή.
Ειλικρινά, από τη μια και μετά πήρα αρκετά τηλεφωνήματα, μηνύματα και ημέηλ.
Κάποιοι ήδη παράγγειλαν αντίγραφα.
Θα πρέπει να πω – για την ιστορία που… λέμε – ότι για να φτιαχτεί αυτό που ακούστηκε, χρειάστηκε κάτι περισσότερο από 60 ώρες!
Πάντως θα το θέσω στη διεύθυνση για να δούμε με ποιο τρόπο θα μπορούν να φτάνουν στον κόσμο αυτά τα αρχειακά υλικά.
@ Anef_Oriwn
Είναι γεγονός, και το έλεγε και ο ίδιος ότι είναι πρόθυμος να συνεργαστεί ακόμα και με το διάβολο προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς του.
Καταφεύγω και πάλι στον Σπ. Παπαγεωργίου ο οποίος στη σελ. 108 του συγκεκριμένου βιβλίου γράφει μεταξύ άλλων το εξής αξιοπρόσεκτο:
«Σχετικά, τον Ιούνιο του 1976, η τουρκική εφημερίδα «Γενί Ντουζέν» έγραψε τα εξής: “Οι τουρκοκυπριακοί δημοκρατικοί κύκλοι είχαν ανησυχήσει, το 1971, όταν έγινε γνωστό ότι ο Γρίβας βρισκόταν στην Κύπρο.
Ύστερα από μεσολάβηση διαφόρων κύκλων ο Μπερμπέρογλου συναντήθηκε στο κέντρο της ΤΟΥΡΔΥΚ με τον Ντενκτάς και μεταξύ άλλων τον ρώτησε: Γιατί δεχθήκατε να επανέλθη ο Γρίβας και γιατί σιωπήσατε και κλείσατε τα μάτια σας στις προετοιμασίες του να αρχίση νέο κύκλο τρομοκρατικών ενεργειών;
Ο Ντενκτάς απάντησε: Έδωσαν το λόγο τους, ότι όσο καιρό παραμείνη στην Κύπρο ο Γρίβας, μύτη Τούρκου δεν θα ματώση.
Ρωτούμε τον Ντενκτάς να μας αποκαλύψη ποιοι ήταν αυτοί που του έδωσαν το λόγο τους ότι ο Γρίβας δεν θα έπληττε τους Τούρκους.”
Οι Άγγλοι έκαναν τα στραβά μάτια όταν ήρθε στην Κύπρο ο Γρίβας το 1971. Αυτό είναι γεγονός. Όπως γεγονός είναι ότι δεν υπήρξε τουρκική αντίδραση.
Αυτά μπορούμε να τα δούμε και υπό το φως των δύο επιστολών που παραθέτω στην ανάρτηση αναφορικά με τις επιδιώξεις των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών.
Αποδείξεις γι αυτά δεν υπάρχουν. Μόνο υπολογισμοί και εικασίες μπορούν να γίνουν.
Από εκεί και πέρα τα γεγονότα είναι γεγονότα.
Μιχάλη μου,
καλό σου απόγευμα. Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον το κείμενο σου. Ένα μπράβο από μένα γιατί είσαι αντικειμενικός και κάνεις νηφάλια κριτική.
Έχω όμως μια μικρή αντίρρηση. Αναφέρεις ότι κανένα δεν θεωρείς προδότη. Θεωρείς ότι ακόμα και ο Γρίβας πίστευε ότι υπηρετεί τον τόπο του. Από ένα σημείο όμως και πέρα (δηλ. μετά την Ανεξαρτησία και την αποπομπή του από την Εθνική Φρουρά) κανένας δεν τον κάλεσε να υπηρετήσει τον τόπο του. Έγινε αυτόκλητος "σωτήρας". Ε, αυτό εγώ τουλάχιστον το θεωρώ προδοσία. Εσχάτη προδοσία μάλιστα. Όπως ήταν εσχάτη προδοσία η κατάληψη της εξουσίας στην Ελλάδα από τους αυτόκλητους σωτήρες τους χουντικούς.
Δεν μπορώ να ονομάσω Προδότη το Μακάριο, αν και θεωρώ ότι και αυτός έκανε πολλά λάθη. Και έχει ένα μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάσταση στην Κύπρο. Η μεγάλη φιλοδοξία του δεν τον άφησε να αντιληφθεί ότι η Κύπρος από ένα σημείο και πέρα είχε ανάγκη από ένα συνετό πολιτικό και όχι από ένα αντιφατικό Ιεράρχη.
@ Meropi
Όπως έγραψα ξανά, θεωρώ ότι η ιστορία δεν είναι μέσο προπαγάνδας.
Προσπάθησα να κάνω μια όσο το δυνατό πιο αντικειμενική παρουσίαση.
Βεβαίως υπάρχουν και πολλά άλλα πράγματα που για να τα γράψω θα ήταν προτιμότερο να έγραφα βιβλίο.
Όσον αφορά το αν ο Γρίβας υπήρξε προδότης ή όχι, στο τέλος αυτό είναι θέμα άποψης.
Δεν έχω πρόθεση να πείσω κάποιον για το αν ήταν ή όχι.
Συνεπώς ο καθένας μας βγάζει τα συμπεράσματα του.
Ίσως η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ Μακαρίου και Γρίβα είναι ότι ναι μεν και οι δύο έκαναν λάθη, ο Γρίβας όμως έκανε και εγκλήματα.
Μέχρι να αποδειχθεί ότι και ο Μακαριος έκανε εγκλήματα. Τοτε θα μιλούμε για αντικειμενικότητα
@ Ανώνυμος
Έγραψα και στην ανάρτηση ότι ήρθε ο καιρός που θα πρέπει να απομυθοποιηθεί ΚΑΙ ο Μακάριος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα του φορτώσουμε πράγματα για τα οποία δεν ευθύνεται.
Είναι γεγονός ότι οι ευθύνες του είναι πολλές και μεγάλες.
Όμως η άποψη μου είναι διαφορετική από τη δική σου.
Είναι αποδεδειγμένο ότι ο Μακάριος ουδέποτε διέταξε δολοφονία οποιουδήποτε αντιφρονούντα.
Άλλωστε αυτό δεν το λένε ούτε οι κατήγοροι του.
Χρεώνεται ο ίδιος (ηθικά) τις δολοφονίες Παντελίδη και Νούρου, την απαγωγή του Φαρμακίδη αλλά είναι γνωστό ότι δεν ήταν μέτοχος σε αυτά.
Άλλωστε ας μη ξεχνούμε ότι ο ίδιος έδινε χάρες σε συλληφθέντες και καταδικασθέντες είτε του Εθνικού Μετώπου είτε της ΕΟΚΑ Β’ αργότερα.
Θα θυμίσω ότι έδωσε χάρη στους τρεις που τον πυροβόλησαν στο ελικόπτερο.
Μιχάλη όντως αξιέπαινη η προσπάθεια των παιδιών. Μπράβο τους.
Κε Μιχάλη άργησα να σας ανακαλύψω καιρό που προσπαθώ και το λέω δημόσια να υπάρξει μια γέφυρα ανάμεσα σε Ιστολόγια Ελλάδας και Κύπρου.Είναι μεγάλη τιμή για μένα που με δεχτήκατε.Παρακολουθώ με προσοχή λεπτομέρειες που σεις γνωρίζετε καλύτερα μιας και τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν εκεί.Θεωρώ πολύ βασικό τα πιστεύω και οι σκέψεις να τίθενται στην βάσανο της κριτικής , στο καμίνι όπως έλεγε κι ο γέρο Προμηθέας.Στην Δημοκρατία πάντα θα υπάρχει έλλειμα όπως και στην εποχή του Μακαρίου μα το Ελλειμα με τίποτα δεν δικαιολογεί πραξικοπηματικές πράξεις παντός είδους. Απο την άλλη πιστεύω πώς η Ελληνική Ιστορία έχει καταδείξει πως κανένα απελευθερωτικό κίνημα δεν στεριώνει αν δεν έχει υποστήριξη απο το Κέντρο.Παράλληλα η Διεθνή Σκηνή μας έχει δείξει ότι η προβολή μιας προσωπικότητας η οποία λειτουργεί ως κοινή συνισταμένη πόθων,οραμάτων ενός λαού, δημιουργεί διαστρεβλώσεις.Πολύ απλά ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έγινε μέρος του Προβλήματος όπως ο Οτζαλάν και ο Αραφάτ.Απο την στιγμή λοιπόν που απογυμνώθηκε ιδεολογικά η θεωρεία της ΕΝΩΣΗΣ μπαίνουμε στους πραγματικούς λόγους δράσης της ΕΟΚΑ Β.Σε αυτό θα θελα να σας ακούσω ως ανθρώπους που ζήσατε τα γεγονότα απο κοντά και που διαθέται και το θεωρητικό υπόβαθρο για μια τέτοια ανάλυση.
Ευχαριστώ
Αγαπητέ sub92
Καταρχήν να πω ότι επειδή θέλω όσοι μπαίνουν σε αυτό το χώρο να αισθάνονται οικεία, προτιμώ να μιλούμε στον ενικό και χωρίς… κυριάτα! Αν δεν σε πειράζει.
Σίγουρα είναι καλό να υπάρχουν γέφυρες και ελπίζω ότι και το δικό μου ιστολόγιο θα συμβάλει σε αυτό.
Και θα συμφωνήσω ότι οι θέσεις και οι απόψεις στέκουν και στεριώνουν εφόσον αντέξουν στη βάσανο της κριτικής αλλά και της λογικής.
Όσον αφορά την ουσία μου βάζεις δύσκολα! Βέβαια δεν έχω ζήσει όλα τα γεγονότα αλλά τουλάχιστον από το 1974 και μετά είμαι σε συνεχή επαφή και τριβή με αυτά.
Πιστεύω ότι αν εξετάσουμε τις περιόδους, θα δούμε ότι η καθεμιά έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Και το ότι ο Μακάριος, ο Οτσαλάν ή ο Αραφάτ, έγιναν μέρος του προβλήματος, πιστεύω ότι οφείλεται τόσο στη φύση των γεγονότων όσο και στις συνθήκες της εποχής που ήταν η εποχή των ηγετών και των λεγόμενων φωτεινών προσωπικοτήτων.
Όσον αφορά την ιδεολογική απογύμνωση της Ένωσης, έχω την άποψη ότι πάντοτε ήταν έτσι.
Σε κάποιο σχόλιο μου μίλησα για ένα πουκάμισο αδειανό.
Ο πόθος της ένωσης δεν ξαπλώθηκε μέσα στο λαό από μόνος του. Δεν έγινε κάποιο είδος επιφοίτησης. Τον πόθο αυτό κάποιοι τον καλλιέργησαν.
Σωστά ή λάθος δεν είναι της ώρας.
Εκείνο που πρέπει να κριθεί είναι ο τρόπος που χειρίστηκαν – και εννοώ πολιτικά – κάποιοι και ειδικά οι ηγεσίες αυτό τον πόθο ή στόχο.
Έχει αποδειχτεί ότι όλες οι ενέργειες ήταν αψυχολόγητες και χωρίς προγραμματισμό ή μελέτη των δεδομένων.
Τα Οκτωβριανά του 1931 ήταν μια αυθόρμητη εκδήλωση που οδήγησαν στη 10χρονη δικτατορία του Πάλμερ.
Η ΕΟΚΑ ξεκίνησε χωρίς πρόγραμμα και σαφής στόχους.
Δεν υπολογίστηκαν μια σειρά παράγοντες και ιδιαίτερα ο τουρκικός αλλά και οι δυνατότητες της αγγλικής διπλωματίας με αποτέλεσμα να οδηγήσει στη Ζυρίχη.
Ενώ υπογράφηκε η Ζυρίχη και τέθηκε σε εφαρμογή, οι ενωτικοί θεωρούσαν ότι έκαναν μόνοι τους παιχνίδι και μπορούσαν να δημιουργήσουν δεδομένα.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια ιδρύθηκε και η ΕΟΚΑ Β’ με τα γνωστά αποτελέσματα.
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η άποψη μου επί του θέματος.
Για περισσότερα εδώ είμαστε.
Από τον εδώ διάλογο έχει βγει ένα σημαντικό συμπέρασμα το οποίο αξίζει να φωτιστεί.
Οι ομοιότητες δηλαδή του χθες με του σήμερα.
Θα κάνω αύριο μια προσπάθεια στο cytruth αλλά
αναμένω Μιχάλη να γράψεις κάτι και εσύ επί τούτου, όταν βρεις χρόνο.
Ευχαριστώ.
We [url=http://www.casinovisa.com]online blackjack[/url] have a large library of unqualifiedly unconditional casino games championing you to monkey tricks right here in your browser. Whether you appetite to practice a provisions recreation plan or just examine exposed a insufficient new slots in the presence of playing seeking unfeigned money, we have you covered. These are the exacting verbatim at the same time games that you can play at earnest online casinos and you can join in them all in requital for free.
Δημοσίευση σχολίου